silversurfer
Moderator
- Μηνύματα
- 2.425
- Likes
- 3.964
- Επόμενο Ταξίδι
- Δυτικά Βαλκάνια
- Ταξίδι-Όνειρο
- Γύρος Του Κόσμου
Ollantaytambo
Το μεγάλο κ απαλό στρώμα του δωματίου μας έμοιαζε τρομερά ελκυστικό λαμβάνοντας υπόψη τόση συσσωρευμένη ταλαιπωρία. Παρόλ’αυτά, μετα απο ενα ντουζάκι κ μια ολιγόλεπτη ξάπλα, ισα ισα για να ανακτήσουμε δυνάμεις, ξεχυθήκαμε στα δρομάκια του χωριού . Δρόμο παίρναμε, δρομάκι αφήναμε ώσπου καταλήξαμε αποκαμωμένοι απο τον δυνατό ήλιο στην πλατεία για να πιούμε το καφεδάκι μας. Το Ollantaytambo συνήθως «ξεπετιέται» απο τους ταξιδιώτες σαν ένα ολιγόωρο stop του Sacred Valley tour που ξεκινάει απτο Cuzco. Εμείς το επιλέξαμε ως πρώτη στάση του ταξιδιού μας κυρίως για να αποτελέσει μια ομαλή εισαγωγή στα μεγάλα υψόμετρα που θα βρίσκαμε στη πορεία. Άλλωστε οτι κ αν διαβάσαμε στο διαδίκτυο, με συγκρουόμενες πολλές φορές απόψεις κ βιώματα, η πιο ενδεδειγμένη λύση για κάποιον που πρόκειται να κινηθεί κ να ανέβει «απότομα» σε μεγάλο υψόμετρο, είναι να κάνει αυτά τα «ανεβάσματα» σταδιακά ώστε να δώσει στον οργανισμό τον απαραίτητο χρόνο να αλλάξει τα settings κ να συνηθίσει σιγά σιγά την έλλειψη οξυγόνου. Το Ollantaytambo λοιπόν, αν κ βρίσκεται μόλις 60 χλμ μακριά απτο Cuzco, έχει υψομετρική διαφορά της τάξεως των 600μ (2800 με 3400μ) η οποία πιστέψτε με κάνει τεράστια διαφορά.
Αν κ μπήκε λοιπόν ως λύση ανάγκης στο πρόγραμμά μας, εν τέλει ήμασταν πολύ χαρούμενοι που βρισκόμασταν εκεί κ νιώσαμε οτι ήταν το ιδανικό starter στην γνωριμία μας με τη χώρα των Incas. Χτισμένο σε μια κοιλάδα, στις όχθες ενος μικρού ποταμού, ανάμεσα σε βουνά τα οποία σχεδόν μπορούσες να «ακουμπήσεις», με πλήθος λιθόστρωτα δρομάκια κ παραδοσιακά σπιτάκια κ δυο αρχαιολογικούς χώρους κυριολεκτικά μέσα στο χωριό, σε συνδυασμό με τις παραδοσιακές φορεσιές κ τις «όψεις» των κατοίκων, το Ollantaytambo μας έκανε να αισθανθούμε οτι βρισκόμαστε σε κάποιο χωριό απ’αυτά που βλέπαμε στο National Geographic. Εντάξει, τα παραλέμε βέβαια, καθώς όλο το χωριό κινούταν σε tourist oriented ρυθμούς, με μικρά καφε με wifi να ξεπετάγονται στα δρομάκια, πλήθος απο ταβερνούλες κ φθηνές πιτσαρίες, ενω η πλατεία ήταν περιτρυγισμένη απο μαγαζάκια που πουλούσαν μπιχλιμπίδια κ εκδρομές.
Ένα απο τα πρώτα πράγματα που αντιληφθήκαμε στις βόλτες μας στο χωριό, ήταν οτι αν κ χειμώνας, ο ήλιος ήταν πολύ δυνατός κ κατα τη διάρκεια της ημέρας έκανε πολύ ζέστη. Τα μπουφάν λοιπόν ήταν περιττά, αντίθετα η αγορά ενός καπέλου τύπου fedora για να μας προστατεύει απτον ήλιο ήταν επιβεβλημένη καθώς τα jockey καπελάκια μας δεν έκαναν τίποτα. Βέβαια απαξ κ δύσει ο ήλιος, η θερμοκρασία αλλάζει άρδην με το έντονο κρύο να κάνει την εμφάνισή του. Κι αφού κάναμε τις βολτούλες μας κ φάγαμε τα παγωτάκια μας κ ήπιαμε κ τα καφεδάκια μας, πεταχτήκαμε μέχρι τον σταθμό των τραίνων για να παραλάβουμε τα εισητήρια του τρένου για το Machu Picchu τα οποία είχαμε κλείσει ηλεκτρονικά. Το απογεματάκι δοκιμάσαμε για πρώτη φορά κ alpaca το οποίο ομολογώ ήταν αρκετά νόστιμο κ μαλακό. 22:00 το βράδυ είχαμε ήδη κοιμηθεί (κ πολυ αντέξαμε) κ γενικά αυτή ήταν η ώρα που κοιμόμασταν καθημερινά αφού ξυπνούσαμε συνήθως μες τα άγρια χαράματα.
Την επόμενη μέρα επισκεφθήκαμε τα ερείπια του χωριού, τα οποία αποτελούν σημαντικό αρχαιολογικό χώρο καθώς αποτελούν ένα απτα λίγα σημεία όπου οι Ισπανοί conquistadores έχασαν κάποια σημαντική μάχη ενώ στο σημείο οπου βρισκόταν το φρούριο χτίστηκε κ ναός. Πέρα απτην αρχαιολογική σημασία κ την αρχιτεκτονική οπτική, το σημείο προσφέρει φοβερή θέα προς το χωριό κ την κοιλάδα γενικότερα. Αγοράσαμε το partial boleto turistico καθώς δεν είχαμε αποφασίσει τι θα επισκεφθούμε απτην περιοχή. Τελικά μιας κ μας άρεσε τόσο το χωριό κ περάσαμε τόσο πολύ χρόνο στα ερείπια του, αποφασίσαμε να μην εκδράμουμε στα υπόλοιπα αξιοθέατα της ιερής κοιλάδας κ να αφιερώσουμε τη μέρα μας στο Ollantaytambo. Σκαρφαλώσαμε κ στην άλλη πλευρά όπου βρίσκοταν αρχαίες αποθήκες, σε σημείο όμως με πανοραμική θέα του χωριού κ των inca ruins.
Το απόγεμα ψωνίσαμε απτο μπακάλικο, φτιάξαμε sandwich για την επόμενη μέρα, ετοιμάσαμε το backpack μας κ κλειδώσαμε τις βαλίτσες μας. Κ αν μπερδεύτηκες φίλε αναγνώστη όταν στο προηγούμενο κεφάλαιο μιλούσα για βαλίτσες, ακου πως έχει το πράγμα ...
Η αρχική σκέψη ήταν να ταξιδέψουμε με ένα μεγάλο backpack ο καθένας, σκέψη που εγκαταλείφθηκε γρήγορα κ αντικαταστάθηκε απτο «μια βαλίτσα κ ενα backpack». Το ταξίδι όμως σε αυτή τη γωνιά του πλανήτη είναι πολυ ιδιαίτερο καθώς έχεις να αντιμετωπίσεις πολλές διαφορετικές περιοχές άλλα κ καιρικές αλλαγές. Απο μαγιο μέχρι χοντρές ολόμαλλες μπλούζες κ απο κοντομάνικα μέχρι ισοθερμικά.
Έτσι ο πολυμήχανος silversurfer βρήκε τη φοβερή πατέντα ( τι πρωτοδεσμίτης ήταν άλλωστε μικρός 
) --- δυο μεγάλες βαλίτσες στην μια απτις οποίες, αποθηκεύσαμε ένα μεγάλο άδειο backpack το οποίο γεμίζαμε κατα το δοκούν κάθε φορά που θα πηγαίναμε κάποια εκδρομή κ έπρεπε να έχουμε μαζί μας μονο τα απαραίτητα, τα οποία όμως δεν χωρούσαν σε απλό σακίδιο πλάτης.
Όλο χαρά κατηφορίσαμε στον σταθμό κ περιμέναμε καρτερικά μαζί με δεκάδες άλλους το τρένο για έναν απο τους διασημότερους αρχαιολογικούς χώρους στο κόσμο ...
Notes
** Δυστυχώς στην περιοχή της Ιερης Κοιλάδας δεν μπορείς να πληρώσεις μεμονωμένη είσοδο για να επισκεφθείς κάποιον αρχαιολογικό χώρο -- σε υποχρεώνουν να αγοράσεις το λεγόμενο boleto turistico το οποίο έχει 2 μορφές -- είτε αγοράζεις το full το οποίο κοστίζει περίπου 45$ κ με το οποίο έχεις πρόσβαση στους περισσότερους αρχαιολογικούς χώρους κ μουσεία σε διάστημα 10 ημερών ή το partial το οποίο περιλαμβάνει ομάδες (πχ αυτο που πήραμε εμείς - Ollantaytambo, Moray, Pisac, Chinchero) κ κοστίζει περίπου 20$
Το μεγάλο κ απαλό στρώμα του δωματίου μας έμοιαζε τρομερά ελκυστικό λαμβάνοντας υπόψη τόση συσσωρευμένη ταλαιπωρία. Παρόλ’αυτά, μετα απο ενα ντουζάκι κ μια ολιγόλεπτη ξάπλα, ισα ισα για να ανακτήσουμε δυνάμεις, ξεχυθήκαμε στα δρομάκια του χωριού . Δρόμο παίρναμε, δρομάκι αφήναμε ώσπου καταλήξαμε αποκαμωμένοι απο τον δυνατό ήλιο στην πλατεία για να πιούμε το καφεδάκι μας. Το Ollantaytambo συνήθως «ξεπετιέται» απο τους ταξιδιώτες σαν ένα ολιγόωρο stop του Sacred Valley tour που ξεκινάει απτο Cuzco. Εμείς το επιλέξαμε ως πρώτη στάση του ταξιδιού μας κυρίως για να αποτελέσει μια ομαλή εισαγωγή στα μεγάλα υψόμετρα που θα βρίσκαμε στη πορεία. Άλλωστε οτι κ αν διαβάσαμε στο διαδίκτυο, με συγκρουόμενες πολλές φορές απόψεις κ βιώματα, η πιο ενδεδειγμένη λύση για κάποιον που πρόκειται να κινηθεί κ να ανέβει «απότομα» σε μεγάλο υψόμετρο, είναι να κάνει αυτά τα «ανεβάσματα» σταδιακά ώστε να δώσει στον οργανισμό τον απαραίτητο χρόνο να αλλάξει τα settings κ να συνηθίσει σιγά σιγά την έλλειψη οξυγόνου. Το Ollantaytambo λοιπόν, αν κ βρίσκεται μόλις 60 χλμ μακριά απτο Cuzco, έχει υψομετρική διαφορά της τάξεως των 600μ (2800 με 3400μ) η οποία πιστέψτε με κάνει τεράστια διαφορά.
Αν κ μπήκε λοιπόν ως λύση ανάγκης στο πρόγραμμά μας, εν τέλει ήμασταν πολύ χαρούμενοι που βρισκόμασταν εκεί κ νιώσαμε οτι ήταν το ιδανικό starter στην γνωριμία μας με τη χώρα των Incas. Χτισμένο σε μια κοιλάδα, στις όχθες ενος μικρού ποταμού, ανάμεσα σε βουνά τα οποία σχεδόν μπορούσες να «ακουμπήσεις», με πλήθος λιθόστρωτα δρομάκια κ παραδοσιακά σπιτάκια κ δυο αρχαιολογικούς χώρους κυριολεκτικά μέσα στο χωριό, σε συνδυασμό με τις παραδοσιακές φορεσιές κ τις «όψεις» των κατοίκων, το Ollantaytambo μας έκανε να αισθανθούμε οτι βρισκόμαστε σε κάποιο χωριό απ’αυτά που βλέπαμε στο National Geographic. Εντάξει, τα παραλέμε βέβαια, καθώς όλο το χωριό κινούταν σε tourist oriented ρυθμούς, με μικρά καφε με wifi να ξεπετάγονται στα δρομάκια, πλήθος απο ταβερνούλες κ φθηνές πιτσαρίες, ενω η πλατεία ήταν περιτρυγισμένη απο μαγαζάκια που πουλούσαν μπιχλιμπίδια κ εκδρομές.
Ένα απο τα πρώτα πράγματα που αντιληφθήκαμε στις βόλτες μας στο χωριό, ήταν οτι αν κ χειμώνας, ο ήλιος ήταν πολύ δυνατός κ κατα τη διάρκεια της ημέρας έκανε πολύ ζέστη. Τα μπουφάν λοιπόν ήταν περιττά, αντίθετα η αγορά ενός καπέλου τύπου fedora για να μας προστατεύει απτον ήλιο ήταν επιβεβλημένη καθώς τα jockey καπελάκια μας δεν έκαναν τίποτα. Βέβαια απαξ κ δύσει ο ήλιος, η θερμοκρασία αλλάζει άρδην με το έντονο κρύο να κάνει την εμφάνισή του. Κι αφού κάναμε τις βολτούλες μας κ φάγαμε τα παγωτάκια μας κ ήπιαμε κ τα καφεδάκια μας, πεταχτήκαμε μέχρι τον σταθμό των τραίνων για να παραλάβουμε τα εισητήρια του τρένου για το Machu Picchu τα οποία είχαμε κλείσει ηλεκτρονικά. Το απογεματάκι δοκιμάσαμε για πρώτη φορά κ alpaca το οποίο ομολογώ ήταν αρκετά νόστιμο κ μαλακό. 22:00 το βράδυ είχαμε ήδη κοιμηθεί (κ πολυ αντέξαμε) κ γενικά αυτή ήταν η ώρα που κοιμόμασταν καθημερινά αφού ξυπνούσαμε συνήθως μες τα άγρια χαράματα.
Την επόμενη μέρα επισκεφθήκαμε τα ερείπια του χωριού, τα οποία αποτελούν σημαντικό αρχαιολογικό χώρο καθώς αποτελούν ένα απτα λίγα σημεία όπου οι Ισπανοί conquistadores έχασαν κάποια σημαντική μάχη ενώ στο σημείο οπου βρισκόταν το φρούριο χτίστηκε κ ναός. Πέρα απτην αρχαιολογική σημασία κ την αρχιτεκτονική οπτική, το σημείο προσφέρει φοβερή θέα προς το χωριό κ την κοιλάδα γενικότερα. Αγοράσαμε το partial boleto turistico καθώς δεν είχαμε αποφασίσει τι θα επισκεφθούμε απτην περιοχή. Τελικά μιας κ μας άρεσε τόσο το χωριό κ περάσαμε τόσο πολύ χρόνο στα ερείπια του, αποφασίσαμε να μην εκδράμουμε στα υπόλοιπα αξιοθέατα της ιερής κοιλάδας κ να αφιερώσουμε τη μέρα μας στο Ollantaytambo. Σκαρφαλώσαμε κ στην άλλη πλευρά όπου βρίσκοταν αρχαίες αποθήκες, σε σημείο όμως με πανοραμική θέα του χωριού κ των inca ruins.
Το απόγεμα ψωνίσαμε απτο μπακάλικο, φτιάξαμε sandwich για την επόμενη μέρα, ετοιμάσαμε το backpack μας κ κλειδώσαμε τις βαλίτσες μας. Κ αν μπερδεύτηκες φίλε αναγνώστη όταν στο προηγούμενο κεφάλαιο μιλούσα για βαλίτσες, ακου πως έχει το πράγμα ...
Η αρχική σκέψη ήταν να ταξιδέψουμε με ένα μεγάλο backpack ο καθένας, σκέψη που εγκαταλείφθηκε γρήγορα κ αντικαταστάθηκε απτο «μια βαλίτσα κ ενα backpack». Το ταξίδι όμως σε αυτή τη γωνιά του πλανήτη είναι πολυ ιδιαίτερο καθώς έχεις να αντιμετωπίσεις πολλές διαφορετικές περιοχές άλλα κ καιρικές αλλαγές. Απο μαγιο μέχρι χοντρές ολόμαλλες μπλούζες κ απο κοντομάνικα μέχρι ισοθερμικά.
Έτσι ο πολυμήχανος silversurfer βρήκε τη φοβερή πατέντα ( τι πρωτοδεσμίτης ήταν άλλωστε μικρός ) --- δυο μεγάλες βαλίτσες στην μια απτις οποίες, αποθηκεύσαμε ένα μεγάλο άδειο backpack το οποίο γεμίζαμε κατα το δοκούν κάθε φορά που θα πηγαίναμε κάποια εκδρομή κ έπρεπε να έχουμε μαζί μας μονο τα απαραίτητα, τα οποία όμως δεν χωρούσαν σε απλό σακίδιο πλάτης.Όλο χαρά κατηφορίσαμε στον σταθμό κ περιμέναμε καρτερικά μαζί με δεκάδες άλλους το τρένο για έναν απο τους διασημότερους αρχαιολογικούς χώρους στο κόσμο ...
Notes
** Δυστυχώς στην περιοχή της Ιερης Κοιλάδας δεν μπορείς να πληρώσεις μεμονωμένη είσοδο για να επισκεφθείς κάποιον αρχαιολογικό χώρο -- σε υποχρεώνουν να αγοράσεις το λεγόμενο boleto turistico το οποίο έχει 2 μορφές -- είτε αγοράζεις το full το οποίο κοστίζει περίπου 45$ κ με το οποίο έχεις πρόσβαση στους περισσότερους αρχαιολογικούς χώρους κ μουσεία σε διάστημα 10 ημερών ή το partial το οποίο περιλαμβάνει ομάδες (πχ αυτο που πήραμε εμείς - Ollantaytambo, Moray, Pisac, Chinchero) κ κοστίζει περίπου 20$
