Glosoli
Member
- Μηνύματα
- 403
- Likes
- 316
- Ταξίδι-Όνειρο
- Νέα Ζηλανδία
Ήταν ήδη μεσημέρι και πριν ξεκινήσουμε τη βόλτα μας πεινάγαμε. Έτσι έπρεπε να κάνουμε στάση για φαγητό, (ακριβή υπόθεση σε αυτή τη χώρα αλλά δεν βαριέσαι, τελευταία μέρα ήταν) το σπίτι άλλωστε ήταν άδειο από προμήθειες και επειδή όσες μέρες ήμουν εκεί μας τάιζε η εστία του πανεπιστημίου είπαμε να πάμε και σε ένα μαγαζί να φάμε σαν άνθρωποι.
Λάτρης του Μεξικό η Νεφέλη με πήγε σε ένα Μεξικάνικο μαγαζί για φαγητό με το όνομα PocoLoco και για όσους θέλετε να το επισκεφτείτε βρίσκεται στην Place Chauderon 5. Ένα θορυβώδες μαγαζί με αυθεντικό τόνο Μεξικού μιας και συνδέεται και με ένα μπαρ στο βάθος καθώς και μία αίθουσα που παίζει ισπανόφωνες ταινίες (μου άρεσε πολύ αυτή η ιδέα). Οι fajitas πήγαν και ήρθαν σύννεφο παρέα με τεκίλα (και ας ήταν μεσημέρι) και στο τέλος μας έφεραν κάτι γλυκά μούρλια (έβαλα ένα και σε χαρτοπετσέτα για το δρόμο ο τσίπης)!
Ο καιρός ήταν κρύος και γρήγορα χωθήκαμε σε ένα μαγαζάκι το La Bossette που βρίσκεται στην pl. du Nord 4 (θα μου πείτε που θυμάμαι τους δρόμους, όπου και αν πάω παίρνω πάντα κάρτες από τα μαγαζιά που πάω). Είναι ένα πολύ ωραίο μαγαζί για να φάει κάποιος ή για να πιει λίγη μπυρίτσα βρε αδερφέ όπως θέλαμε εμείς. Εκεί η Νεφέλη είδε και κάτι γνωστούς της από τη σχολή. Έτσι χωθήκαμε και στην παρέα τους γιατί τραπέζι δεν είχαμε βρει να κάτσουμε. Ήταν 2 Ιρανοί και μία κοπέλα από το Μαρόκο. Και ήταν όλοι ήδη στο τρίτο ποτήρι μπύρας (τελικά το Ισλάμ μάλλον δεν το σκαιφτόντουσαν και πολύ). Κοιτάζοντας με η Νεφέλη μου λέει με νόημα «Μόνο ένα θα πιούμε εμείς γιατί έχουμε ελεεινά πρόσφατο κακό παρελθόν», συμφωνώ απολύτως λέω εγώ και έχω ήδη κάνει σήμα στον σερβιτόρο για μια από τα ίδια εις 2 ποτήρια. Τελικά μετά από πολύ προσπάθεια σηκωθήκαμε και φύγαμε (στο δεύτερο ποτήρι μείναμε τελικά) μιας και είχαμε ανοίξει συζητήσεις για πολιτική και σχέσεις πολιτισμών και η κακομοίρα η Νεφέλη είχε βαρεθεί τη ζωή της ενώ εγώ είχα βρει πολύ ενδιαφέρουσα την όλη κουβέντα.
Και ενώ είχε πέσει και άλλο η θερμοκρασία είπαμε να γυρίσουμε σπίτι να δουμε τι θα κάνουμε…να μέναμε εκεί και να πέφταμε για ύπνο μιας και είχαμε ταξίδι αύριο ή να πηγαίναμε σε ένα party που μας προσκάλεσαν τα παιδιά σε μια παλιά αποθήκη και το διοργάνωνε ο σύλλογος φοιτητών αφρικής;
Λάτρης του Μεξικό η Νεφέλη με πήγε σε ένα Μεξικάνικο μαγαζί για φαγητό με το όνομα PocoLoco και για όσους θέλετε να το επισκεφτείτε βρίσκεται στην Place Chauderon 5. Ένα θορυβώδες μαγαζί με αυθεντικό τόνο Μεξικού μιας και συνδέεται και με ένα μπαρ στο βάθος καθώς και μία αίθουσα που παίζει ισπανόφωνες ταινίες (μου άρεσε πολύ αυτή η ιδέα). Οι fajitas πήγαν και ήρθαν σύννεφο παρέα με τεκίλα (και ας ήταν μεσημέρι) και στο τέλος μας έφεραν κάτι γλυκά μούρλια (έβαλα ένα και σε χαρτοπετσέτα για το δρόμο ο τσίπης)!
Ο καιρός ήταν κρύος και γρήγορα χωθήκαμε σε ένα μαγαζάκι το La Bossette που βρίσκεται στην pl. du Nord 4 (θα μου πείτε που θυμάμαι τους δρόμους, όπου και αν πάω παίρνω πάντα κάρτες από τα μαγαζιά που πάω). Είναι ένα πολύ ωραίο μαγαζί για να φάει κάποιος ή για να πιει λίγη μπυρίτσα βρε αδερφέ όπως θέλαμε εμείς. Εκεί η Νεφέλη είδε και κάτι γνωστούς της από τη σχολή. Έτσι χωθήκαμε και στην παρέα τους γιατί τραπέζι δεν είχαμε βρει να κάτσουμε. Ήταν 2 Ιρανοί και μία κοπέλα από το Μαρόκο. Και ήταν όλοι ήδη στο τρίτο ποτήρι μπύρας (τελικά το Ισλάμ μάλλον δεν το σκαιφτόντουσαν και πολύ). Κοιτάζοντας με η Νεφέλη μου λέει με νόημα «Μόνο ένα θα πιούμε εμείς γιατί έχουμε ελεεινά πρόσφατο κακό παρελθόν», συμφωνώ απολύτως λέω εγώ και έχω ήδη κάνει σήμα στον σερβιτόρο για μια από τα ίδια εις 2 ποτήρια. Τελικά μετά από πολύ προσπάθεια σηκωθήκαμε και φύγαμε (στο δεύτερο ποτήρι μείναμε τελικά) μιας και είχαμε ανοίξει συζητήσεις για πολιτική και σχέσεις πολιτισμών και η κακομοίρα η Νεφέλη είχε βαρεθεί τη ζωή της ενώ εγώ είχα βρει πολύ ενδιαφέρουσα την όλη κουβέντα.
Και ενώ είχε πέσει και άλλο η θερμοκρασία είπαμε να γυρίσουμε σπίτι να δουμε τι θα κάνουμε…να μέναμε εκεί και να πέφταμε για ύπνο μιας και είχαμε ταξίδι αύριο ή να πηγαίναμε σε ένα party που μας προσκάλεσαν τα παιδιά σε μια παλιά αποθήκη και το διοργάνωνε ο σύλλογος φοιτητών αφρικής;
