Γαλλία Οδοιπορικό στα κάστρα της Γαλλίας...Ένα ταξίδι στον κόσμο του παραμυθιού!

[ikarialover]

Βρετάνη

Όσο περισσότερο ταξίδευα στη βόρεια Γαλλία τόσο περισσότερο συνειδητοποιούσα το γεγονός ότι Γαλλία δεν είναι μόνο το Παρίσι. Κάθε διαδρομή έχει να σου προσφέρει κάτι διαφορετικό, κάθε στροφή του δρόμου κρύβει και από μία έκπληξη! Φαντάζομαι ότι λίγο πολύ αυτό ισχύει για τις περισσότερες χώρες του κόσμου, ωστόσο, για μένα ήταν η πρώτη φορά που το καταλάβαινα αυτό τόσο καλά. Και ταυτόχρονα απογοητευόμουν, όταν σκεφτόμουν ότι δυστυχώς είναι πρακτικά αδύνατο να δω και να γνωρίσω μία χώρα όσο καλά θα ήθελα (εδώ την Ελλαδίτσα τόσα χρόνια την παλεύω και ακόμα έχω πάρα πολλά να δω…)! Κάθε ταξίδι σου προσφέρει μαγικές στιγμές, αλλά η δίψα για καινούριες εικόνες και νέους ανεξερεύνητους τόπους παραμένει ακόρεστη!

Επόμενος προορισμός αυτού του οδοιπορικού προς αναζήτηση κτισμάτων του παρελθόντος η Βρετάνη. Ένα μέρος με μακραίωνη ιστορία. Εδώ εντοπίζονται ίχνη κατοίκησης ήδη από τη νεολιθική εποχή! Συγκεκριμένα, στην τοποθεσία Καρνάκ αρχαιολόγοι ανακάλυψαν ογκώδεις μονόλιθους (κοινώς μενίρ-βλ. Οβελίξ ) που χρονολογούνται από το 3300 περίπου π.Χ! Στην ιστορία αυτή, όμως, (το δηλώσαμε καθαρά και στον τίτλο άλλωστε ) μας ενδιαφέρουν αποκλειστικά τα κάστρα! Αυτά τα πανέμορφα κτίσματα που σε μεταφέρουν σε άλλες εποχές. Και στην πόλη Vitre της Βρετάνης αντίκρισα ένα από τα πιο όμορφα κάστρα που έχω δει ποτέ…





Πρόκειται για το περίφημο κάστρο του Vitre, ένα καθαρά μεσαιωνικό στην όψη πέτρινο κάστρο, κτισμένο σύμφωνα με την οχυρωματική αρχιτεκτονική λογική της εποχής: ψηλοί τοίχοι, τάφρος, μικρά παράθυρα, πύργοι και πυργίσκοι κτλ. Δυστυχώς, όταν το επισκέφτηκα δεν ήταν ανοιχτό για το κοινό (ή δεν είχαμε πάει σωστή μέρα-δεν θυμάμαι) και έτσι δεν μπόρεσα να δω το εσωτερικό του. Και μόνο το επιβλητικό εξωτερικό του, όμως, αρκεί για να σε μεταφέρει στην εποχή των ιπποτών. Πολεμιστές με σιδερόφρακτες πανοπλίες, αδίστακτοι δούκες και κόμητες που συγκρούονται για τον έλεγχο των γύρω χωριών, φεουδάρχες που ζουν πλουσιοπάροχα και απλός λαός που στενάζει κάτω από τους φόρους, μονομαχίες, δεσποσύνες, αγώνες τοξοβολίας: αυτές είναι οι εικόνες που γεμίζουν το μυαλό, ενώ η φαντασία (ή οι ταινίες και τα βιβλία!) συμπληρώνει όσα βλέπουν τα μάτια!






Η ίδια η πόλη του Vitre, εξάλλου, και συγκεκριμένα το ιστορικό κέντρο της σε κάνει να ξεχνάς ότι βρίσκεσαι στον 21ο αιώνα! Καλοδιατηρημένα σπίτια από την εποχή του όψιμου Μεσαίωνα και των αρχών της Αναγέννησης, με τα χαρακτηριστικά ξύλινα δοκάρια στους εξωτερικούς τοίχους, στενά σοκάκια, ξύλινες επιγραφές. Όλα μοιάζουν τόσο παλιά και κουκλίστικα. Τόσο όμορφα…








Και πραγματικά, θέλω εδώ να κάνω μία παρένθεση και να τονίσω πόσο όμορφα και περιποιημένα ήταν όλα ανεξαιρέτως τα χωριά που είδα στη Γαλλία, είτε τα τουριστικά, είτε αυτά από τα οποία περνούσαμε με το αυτοκίνητο. Καθαροί και καλοφτιαγμένοι δρόμοι (λακκούβα ούτε για δείγμα), παντού κάδοι για τα απορρίματα, φρεσκοβαμμένα σπίτια, περιποιημένα καταστήματα (με τις ξύλινες πινακίδες τους), ανθισμένα παρτέρια, καθαρά συντριβάνια! Και μιλάω και για μικρά χωριουδάκια στη μέση του πουθενά. Θα πει κάποιος ότι άλλα τα μεγέθη στη Γαλλία, άλλες οικονομικές δυνατότητες κτλ. Αλλά εγώ μιλάω και για πράγματα που αφορούν το τι κάνει ο καθένας προσωπικά. Είναι πραγματικά κρίμα στην Ελλάδα (φυσικά όχι παντού) να αντικρίζεις καταπράσινα δασωμένα βουνά και απότομες χαράδρες και τη μαγεία του τοπίου να τη διαλύει ένα εγκαταλελειμμένο από τη δεκαετία του ΄80 αυτοκίνητο ή οι κακοσοβατισμένοι ξεθωριασμένοι τοίχοι…Κλείνει η παρένθεση και συνεχίζει η περιήγηση στη Βρετάννη…

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• …

  Go to chapter

  Go
• 4
• 5
• 6
• 7
• 8
• …

  Go to chapter

  Go
• 14

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 6 of 14

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[harilander]

περιμένω με αγωνία τις φωτο και την ιστορία καθως ενα κόλλημα με τα κάστρα το έχω!

 

[ikarialover]

Τα κάστρα της κοιλάδας του Λίγηρα

Η κοιλάδα του Λίγηρα, η οποία βρίσκεται στην κεντρική Γαλλία, αποτελεί έναν από τους πιο τουριστικούς προορισμούς της χώρας και όχι άδικα. Οι Γάλλοι την αποκαλούν «jardin de France», δηλαδή κήπο της Γαλλίας, χάρη στους αμπελώνες και τις τεράστιες εκτάσεις με τα δέντρα και τα φυτά που καλλιεργούνται δίπλα στις όχθες του ποταμού Λίγηρα. Παράλληλα, έχει χαρακτηριστεί μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς από την Ουνέσκο, λόγω της πληθώρας των chateaux, των κάστρων δηλαδή που υπάρχουν στην περιοχή. Συγκεκριμένα, η κοιλάδα του Λίγηρα περιλαμβάνει περισσότερα από 300 κάστρα, τα οποία χρονολογούνται από τον πρώιμο 10ο αιώνα έως και τον 16ο περίπου αιώνα, αντιπροσωπεύοντας διαφορετικά αρχιτεκτονικά είδη: κάστρα-οχυρά με αμυντική οχύρωση και πενιχρή διακόσμηση, κάστρα-σύμβολα πλούτου και δύναμης ή κάστρα που χρησίμευαν ως οικίες ευγενών, με περίτεχνα σχεδιασμένους κήπους, ακριβή επίπλωση στο εσωτερικό, έργα τέχνης κτλ.

Πρώτος σταθμός το κάστρο Chambord, το οποίο κτίστηκε στις αρχές περίπου της περιόδου της Αναγέννησης. Τεράστιο, αν και ο όγκος του σπάει από τις πάμπολλες καμινάδες στις στέγες του, είναι το μεγαλύτερο κάστρο στην περιοχή και κατέχει μία ξεχωριστή θέση στην ιστορία των Γάλλων, καθώς επρόκειτο για το κυνηγετικό καταφύγιο του βασιλιά Francois I, ο οποίος προστάτευε τις τέχνες και τα γράμματα.






Σε πρόσκληση του Φραγκίσκου οφείλεται η επίσκεψη και η τριετή παραμονή του Λεονάρντο ντα Βίντσι στη Γαλλία τα τελευταία χρόνια της ζωής του. Μάλιστα, ο ζωγράφος έφερε στη χώρα και πολλά έργα που είχε ήδη ολοκληρώσει. Μεταξύ αυτών και η περίφημη Μόνα Λίζα, η οποία από τότε βρίσκεται στη Γαλλία! Εικάζεται, επίσης, από πολλούς ότι το αρχιτεκτονικό σχέδιο του κάστρου του Chambordήταν έργο του Λεονάρντο (ιδιαίτερα οι σκάλες που βρίσκονται στο εσωτερικό και έχουν τη μορφή διπλής έλικας). Στην ουσία, το οικοδόμημα αποτελείται από ένα κεντρικό κτήριο και έναν εξωτερικό περίβολο, στις γωνίες του οποίου υψώνονται τέσσερις επιβλητικοί πύργοι. Το εσωτερικό του είναι φτωχό, σε σύγκριση με άλλα κάστρα της περιοχής: ελάχιστα δωμάτια είναι επιπλωμένα, ενώ το κτήριο είναι τόσο μεγάλο που είχαμε ξοδέψει σχεδόν όλη τη μέρα για να το γυρίσουμε όλο! Οι αρχιτεκτονικές του λεπτομέρειες τον έκαναν όμως μοναδικό! Ένα χαρακτηριστικό που θυμάμαι είναι το γεγονός ότι παντού στο κάστρο υπάρχουν χαραγμένες στους τοίχους σαλαμάνδρες, καθώς η σαλαμάνδρα ήταν το έμβλημα του Φραγκίσκου Ι. Κορυφαία στιγμή της επίσκεψης η άνοδος στην οροφή του κάστρου, από όπου η θέα είναι μοναδική…

 

[ikarialover]

Επόμενη στάση το κάστρο Chenonceau. Για μένα ένα από τα ωραιότερα κάστρα της Γαλλίας…Το θαύμαζα μικρή στα βιβλία γαλλικών, όταν μάθαινα τη γλώσσα και έλεγα «κάποια στιγμή αυτό το κάστρο θα το επισκεφτώ!!». Όπερ και εγένετο!






Κτισμένο πάνω σε τόξα που στηρίζονται στο βυθό του ποταμού Cher, το κάστρο στην ουσία μοιάζει με γέφυρα!! Σαν θέαμα είναι μοναδικό, αλλά φανταστείτε υγρασία που θα τραβούσαν οι ένοικοί του! Και συγκεκριμένα οι γυναίκες ένοικοί του, καθώς το κάστρο κατοικήθηκε κατά κύριο λόγο από γυναίκες. Πρόκειται, λοιπόν, για ένα κάστρο «γυναικείο», γεγονός που γίνεται αντιληπτό στον τρόπο διακόσμησης, καθώς και στα ονόματα των δωματίων του. Συγκεκριμένα, ένας από τους ενοίκους του ήταν η ερωμένη του βασιλιά Ανρύ ΙΙ (γιου του προαναφερθέντα Φραγκίσκου Ι), Diane de Poitiers. Ύστερα, όμως, από το θάνατο του Ανρύ, η Diane εδιώχθη από το κάστρο από την οργισμένη βασίλισσα, την περίφημη Κατερίνα των Μεδίκων, η οποία ήθελε με αυτόν τον τρόπο να ταπεινώσει τη γυναίκα που τόλμησε να ξελογιάσει τον άντρα της (σταματάω εδώ, γιατί το έκανα σαπουνόπερα ). Η Κατερίνα ξόδεψε πολλά χρήματα για την επέκταση των κήπων του κάστρου και φαίνεται ότι εκεί πέρασε ζωή χαρισάμενη, καθώς οι συγκεντρώσεις και τα πάρτυ της άφησαν εποχή! Εν συνεχεία, μία άλλη ερωμένη, αυτή του Ερρίκου του 4ου (ζωηροί οι βασιλείς), επρόκειτο να κατοικήσει στο Chenonceau, η Gabrielle d' Estress . Για να μη μακρηγορούμε, πολλές ήταν οι κυρίες που έζησαν και ακολούθως άφησαν τη σφραγίδα τους στο κάστρο (για παράδειγμα, θυμάμαι το δωμάτιο μίας εστεμμένης, η οποία καθότι χήρα, ήταν κλεισμένη ολημερίς εκεί και όλο το δωμάτιο ήταν σε χρώμα μαύρο-υφάσματα, έπιπλα, κουρτίνες κτλ.). Ιδού και το λεγόμενο δωμάτιο των 5 βασιλισσών:



Το Chenonceau, ύστερα από διάφορες περιπέτειες, πέρασε στα χέρια της Louise Dupin, η οποία καλούσε συχνά στην οικία της διαφωτιστές και φιλοσόφους, μεταξύ των οποίων το Ρουσσώ και το Βολτέρο! Χάρη στο γεγονός ότι η Louise Dupin ήταν ιδιαίτερα αγαπητή στους αγρότες της περιοχής, το κάστρο σώθηκε από βέβαιη λεηλασία κατά την περίοδο της Γαλλικής Επανάστασης.
Σήμερα είναι ένα από τα πιο διάσημα μνημεία της χώρας. Η επίσκεψη στο εσωτερικό του κάστρου, οι βόλτες στις φροντισμένες αλέες των κήπων (οι οποίοι περιλαμβάνουν Λαβύρινθο και Μουσείο κέρινων ομοιομάτων) και κυρίως η θέα του κάστρου που καθρεφτίζεται στα νερά του ποταμού, δημιουργώντας μία διπλή εικόνα, σου μένουν αξέχαστα!

Σχετικά κοντά με το Chenonceau βρίσκεται και το Azay-le-Rideau (περίπου 55 χλμ.), ένα κουκλίστικο, μικρό κάστρο. Κτίστηκε από έναν υπουργό του Φραγκίσκου Ι, κατηγορήθηκε όμως για υπεξαίρεση χρημάτων (και τότε γίνονταν αυτά :roll και αναγκάστηκε να εγκαταλείψει κακήν κακώς το κάστρο, ενώ η περιουσία του δημεύθηκε. Το εσωτερικό του κτίσματος δεν μπορώ να πω ότι είναι κάτι το ιδιαίτερο. Αυτό που πραγματικά σε γοητεύει είναι το γεγονός ότι το κάστρο έχει κτιστεί στο κέντρο μίας λίμνης που δημιουργεί ο ποταμός. Μάλιστα, τα θεμέλιά του ξεπροβάλλουν από την επιφάνεια του νερού!!

 

[wotan1975]

περιμένω με αγωνία τις φωτο και την ιστορία καθως ενα κόλλημα με τα κάστρα το έχω!

Και ποιος δεν εχει...

 

[ikarialover]

Και ποιος δεν εχει...

Να' στε καλά παιδιά! Ξεκίνησα από την κοιλάδα του Λίγηρα, που είναι και η πιο τουριστική και γνωστή στους περισσότερους! Η συνέχεια περιλαμβάνει λιγότερο γνωστά κάστρα στη Νορμανδία και στη Βρετάνη!

 

[Eftichia]

πολύ ωραία και ενδιαφέρουσα ,ιστορία.
λατρεύω τις φωτογραφίες των κάστρων!!!!!!!!

 

[KLEOPATRA]

Φτιαξε μας ...φτιαξε μας!!!!
Εχουν ολα τα καστρα αυτα τα 3 χαρακτηριστικα (κατα το στυλ του Παρισιου)χρωματα?Δηλ ασπρο και γκρι-μπλε?

 

[the Lycan]

δώσε κάστρα στο λαό!!!!!!!!

 

[ikarialover]

Φτιαξε μας ...φτιαξε μας!!!!
Εχουν ολα τα καστρα αυτα τα 3 χαρακτηριστικα (κατα το στυλ του Παρισιου)χρωματα?Δηλ ασπρο και γκρι-μπλε?

Όλα όχι..Αυτά τα τρία όμως (όπως και τα υπόλοιπα που επισκέφτηκα στο Λίγηρα) είχαν αυτό το χαρακτηριστικό χρώμα της πέτρας, από την οποία άλλωστε ήταν και κτισμένα. Σε άλλα μέρη συνάντησα και κάστρα με χρώμα βαθύ κόκκινο (μπορντοροδοκόκκινο ), το χρώμα της ψημένης πλίνθου δηλαδή, ενώ στα παλαιότερα κάστρα που ανήκουν στην περίοδο του Μεσαίωνα η πέτρα ήταν τόσο σκούρα που σχεδόν ήταν μαύρη...

 

[ikarialover]

Το επόμενο κάστρο προς ανακάλυψη στο πρόγραμμά μας ήταν το Chateau d’ Usse. Με κυλινδρικούς πύργους και κωνικές στέγες, περίτεχνες διακοσμητικές λεπτομέρειες και κήπους σχεδιασμένους από τον Αντρέ Λε Νοτρ (υπεύθυνο για το σχεδιασμό των κήπων των Βερσαλλιών) το κάστρο είναι πανέμορφο εξωτερικά. Λες και είναι βγαλμένο από παραμύθι.



Άλλωστε, σύμφωνα με την παράδοση το Usse είχε στο μυαλό του ο Charles Perrault όταν έγραφε το παραμύθι της Ωραίας Κοιμωμένης. Δυστυχώς, όμως, έχουν εκμεταλλευτεί εμπορικά το γεγονός αυτό, με αποτέλεσμα το κάστρο να λειτουργεί και να διαφημίζεται ως «το κάστρο της Ωραίας Κοιμωμένης».

Le Chβteau La Belle au bois dormant, sites touristiques en Indre-et-Loire

Στο εσωτερικό έχουν κάνει πολλή καλή δουλειά και τα περισσότερα δωμάτια είναι διακοσμημένα με έπιπλα και αντικείμενα εποχής, ενώ παντού υπάρχουν κέρινες κούκλες ντυμένες με παραδοσιακά ρούχα, περούκες, καπέλα κτλ.. Έτσι, νιώθεις πραγματικά ότι κάνεις μία βουτιά στο παρελθόν και βλέπεις πως ζούσαν εκείνη την εποχή. Από την άλλη, η εμπορική εκμετάλλευση του κάστρου ως τόπου έμπνευσης του Περρώ έχει και τα αρνητικά της: σε διάφορα δωμάτια έχουν φτιάξει κέρινα ομοιώματα και σκηνές εμπνευσμένες από τα παραμύθια του (Παπουτσωμένος γάτος, Ωραία Κοιμωμένη κτλ). Το τελευταίο γεγονός λίγο με χάλασε, γιατί με έκανε να νιώθω ότι είχα επισκεφτεί ένα αδελφάκι της Ντίσνευλαντ και όχι ένα κάστρο που είναι ιστορικό και πολιτιστικό μνημείο. Νομίζω, όμως, ότι τα παιδάκια θα ξετρελαινόντουσαν με αυτό το θέαμα!

 

[Gandalf]

Πολύ ωραίες οι ιστορίες σου!