ikarialover
Member
- Μηνύματα
- 679
- Likes
- 847
Επόμενη στάση του ταξιδιού η Νορμανδία. Ένας προορισμός που μου δημιουργούσε ανέκαθεν στο μυαλό εικόνες με καταπράσινα λιβάδια και αγελάδες που λιάζονται στον ήλιο!! 
Κάτι που δεν απέχει και πολύ από την πραγματικότητα...
Στη Νορμανδία τα αξιοθέατα είναι πολλά και τα τοπία που αξίζει να δει κ να θαυμάσει κανείς ακόμα περισσότερα. Όταν οι τουρίστες συρρέουν για να δουν το νησάκι του Mont Saint Michael, με το αββαείο του και την παλίρροια που το απομονώνει από τη στεριά, ή το Giverny, όπου βρίσκεται το σπίτι στο οποίο έζησε ο Claude Monet (και ο κήπος όπου εμπνεύστηκε τα περισσότερα έργα του - αν σας φέρει ο δρόμος σας, συνιστώ να το επισκεφτείτε ο π ω σ δ ή π ο τ ε), είναι λογικό τα κάστρα να περνούν σε δεύτερη μοίρα.
Ωστόσο, στην περιοχή υπάρχει ένα κάστρο, το chateau Gaillard, κτισμένο σε ένα ύψωμα πάνω από τον ποταμό Σηκουάνα, το οποίο αξίζει σίγουρα μία επίσκεψη. Σχεδιάστηκε και κτίστηκε με πρωτοβουλία του τότε δούκα της Νορμανδίας, το γνωστό και μη εξαιρετέο Ριχάρδο το Λεοντόκαρδο, όταν η περιοχή βρισκόταν στα χέρια των Βρετανών, προσφέροντας μία απτή απόδειξη ότι ο βασιλιάς αυτός υπήρξε πραγματικά και δεν ήταν αποκύημα της φαντασίας των συγγραφέων του μεσαίωνα!!!
Αυτό που είναι εκπληκτικό είναι ότι το κάστρο κτίστηκε μόλις μέσα σε ένα χρόνο (1197-1198) ύστερα από τιτάνια προσπάθεια χιλιάδων εργατών που δούλεψαν για την ανέγερσή του. Καινοτομία για την εποχή υπήρξε και η κατασκευή ενός «κυματιστού» τείχους, ώστε να μην μπορεί εύκολα να χτυπηθεί από βλήματα, αλλά και να μπορούν οι πολιορκημένοι να τοξεύουν τους εχθρούς από περισσότερες γωνίες. Το κτίσμα αυτό καθαυτό μπορεί πλέον(κατά την προσωπική μου άποψη) να μην είναι τόσο εντυπωσιακό, καθώς έχει καταστραφεί σε μεγάλο βαθμό, ωστόσο, η θέα από εκεί κόβει την ανάσα…
Κάτω από το κάστρο βρίσκεται ένας απότομος γκρεμός ύψους εκατό περίπου μέτρων και στο βάθος, στις όχθες του ποταμού, βρίσκεται το παραμυθένιο χωριό Les Andelys. Ό,τι και να γράψω για αυτό το χωριουδάκι είναι λίγο… Απλά να πω ότι πήγα δύο φορές, γιατί μία δεν μου έφτασε! Κουκλίστικο και πανέμορφο, είναι γεμάτο σπιτάκια κτισμένα με την τοπική αρχιτεκτονική (ξύλινα δοκάρια στους τοίχους κτλ.), γοτθικές εκκλησίες και ανθισμένους κήπους. Ύστερα από την απολαυστική βόλτα στο χωριό, επιβάλλεται να καθίσει κανείς στα cafe δίπλα στο ποτάμι και να απολαύσει τον καφέ ή το παγωτό του (εμείς τουλάχιστον αυτό κάναμε!
).
Το Les Andelys προσφέρεται για μονοήμερη εκδρομή από το Παρίσι, καθώς απέχει μόνο 100 χλμ. από τη γαλλική πρωτεύουσα. Όσο για τις διαδρομές μην τις φοβάστε, είναι πολύ εύκολο να το εντοπίσει κανείς. Μου είχε κάνει φοβερή εντύπωση στη Νορμανδία το πόσο ευγενικοί και πρόθυμοι να μας βοηθήσουν ήταν οι ντόπιοι, όσες φορές μπερδευτήκαμε και χάσαμε το δρόμο. Να φανταστείτε μία φορά ένας Γάλλος που τον ρωτήσαμε τον τρόπο να πάμε κάπου, πήρε το αμάξι του και μας οδήγησε ο ίδιος εκεί!! Παρά τα όσα λένε και σούρνουν στους Γάλλους, θεωρώ ότι είναι ένας λαός πολύ ευγενικός και εξυπηρετικός…
Στη Νορμανδία επισκέφτηκα και το κάστρο Beaumesnil( το οποίο προφέρεται μπομενίλ- ό,τι να' ναι τα γαλλικά!
). Αυτό απέχει περίπου 300 χλμ. από το Παρίσι και το ενδιαφέρον για να το επισκεφτώ μου κίνησε μία αεροφωτογραφία που είχα δει στο ίντερνετ! Ιδού:
www.chateaux-france.com - Ch
Μου είχε κάνει ιδιαίτερη εντύπωση αυτό το λοφάκι που υψωνόταν στη μέση της λίμνης που περιέβαλλε το κάστρο, το οποίο, όπως έμαθα κατά την επίσκεψή μου, επρόκειτο για έναν τεχνητό λαβύρινθο! Το κάστρο του Beaumesnil, λοιπόν, κτίστηκε το 17ο αιώνα και είναι ένα καλά διατηρημένο κάστρο, στις αίθουσες του οποίου μπορεί κανείς να θαυμάσει έπιπλα και χρηστικά αντικείμενα εποχής, παίρνοντας μία γεύση για το πώς ζούσαν οι ευγενείς και οι μεγαλοαστοί εκείνα τα χρόνια.
Θα είμαι, όμως, ειλικρινής: ύστερα από τόοοσα κάστρα το Beaumesnil, παρόλο που ήταν όμορφο, δεν μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση. Εξάλλου, τα περισσότερα από τα κάστρα είναι πανομοιότυπα στο εσωτερικό και διαφέρουν κυρίως στις προσόψεις και τους κήπους. Για να μην το αδικήσω, όμως, το Beaumesnil είχε πανέμορφους και καλά φροντισμένους κήπους, ενώ είχε πολύ πλάκα η ανάβαση στο λοφίσκο/λαβύρινθο και η θέα από την κορυφή του. Με έκανε να νιώσω ξανά παιδί!
Κάτι που δεν απέχει και πολύ από την πραγματικότητα... Στη Νορμανδία τα αξιοθέατα είναι πολλά και τα τοπία που αξίζει να δει κ να θαυμάσει κανείς ακόμα περισσότερα. Όταν οι τουρίστες συρρέουν για να δουν το νησάκι του Mont Saint Michael, με το αββαείο του και την παλίρροια που το απομονώνει από τη στεριά, ή το Giverny, όπου βρίσκεται το σπίτι στο οποίο έζησε ο Claude Monet (και ο κήπος όπου εμπνεύστηκε τα περισσότερα έργα του - αν σας φέρει ο δρόμος σας, συνιστώ να το επισκεφτείτε ο π ω σ δ ή π ο τ ε), είναι λογικό τα κάστρα να περνούν σε δεύτερη μοίρα.
Ωστόσο, στην περιοχή υπάρχει ένα κάστρο, το chateau Gaillard, κτισμένο σε ένα ύψωμα πάνω από τον ποταμό Σηκουάνα, το οποίο αξίζει σίγουρα μία επίσκεψη. Σχεδιάστηκε και κτίστηκε με πρωτοβουλία του τότε δούκα της Νορμανδίας, το γνωστό και μη εξαιρετέο Ριχάρδο το Λεοντόκαρδο, όταν η περιοχή βρισκόταν στα χέρια των Βρετανών, προσφέροντας μία απτή απόδειξη ότι ο βασιλιάς αυτός υπήρξε πραγματικά και δεν ήταν αποκύημα της φαντασίας των συγγραφέων του μεσαίωνα!!!
Αυτό που είναι εκπληκτικό είναι ότι το κάστρο κτίστηκε μόλις μέσα σε ένα χρόνο (1197-1198) ύστερα από τιτάνια προσπάθεια χιλιάδων εργατών που δούλεψαν για την ανέγερσή του. Καινοτομία για την εποχή υπήρξε και η κατασκευή ενός «κυματιστού» τείχους, ώστε να μην μπορεί εύκολα να χτυπηθεί από βλήματα, αλλά και να μπορούν οι πολιορκημένοι να τοξεύουν τους εχθρούς από περισσότερες γωνίες. Το κτίσμα αυτό καθαυτό μπορεί πλέον(κατά την προσωπική μου άποψη) να μην είναι τόσο εντυπωσιακό, καθώς έχει καταστραφεί σε μεγάλο βαθμό, ωστόσο, η θέα από εκεί κόβει την ανάσα…
Κάτω από το κάστρο βρίσκεται ένας απότομος γκρεμός ύψους εκατό περίπου μέτρων και στο βάθος, στις όχθες του ποταμού, βρίσκεται το παραμυθένιο χωριό Les Andelys. Ό,τι και να γράψω για αυτό το χωριουδάκι είναι λίγο… Απλά να πω ότι πήγα δύο φορές, γιατί μία δεν μου έφτασε! Κουκλίστικο και πανέμορφο, είναι γεμάτο σπιτάκια κτισμένα με την τοπική αρχιτεκτονική (ξύλινα δοκάρια στους τοίχους κτλ.), γοτθικές εκκλησίες και ανθισμένους κήπους. Ύστερα από την απολαυστική βόλτα στο χωριό, επιβάλλεται να καθίσει κανείς στα cafe δίπλα στο ποτάμι και να απολαύσει τον καφέ ή το παγωτό του (εμείς τουλάχιστον αυτό κάναμε!
). 
Το Les Andelys προσφέρεται για μονοήμερη εκδρομή από το Παρίσι, καθώς απέχει μόνο 100 χλμ. από τη γαλλική πρωτεύουσα. Όσο για τις διαδρομές μην τις φοβάστε, είναι πολύ εύκολο να το εντοπίσει κανείς. Μου είχε κάνει φοβερή εντύπωση στη Νορμανδία το πόσο ευγενικοί και πρόθυμοι να μας βοηθήσουν ήταν οι ντόπιοι, όσες φορές μπερδευτήκαμε και χάσαμε το δρόμο. Να φανταστείτε μία φορά ένας Γάλλος που τον ρωτήσαμε τον τρόπο να πάμε κάπου, πήρε το αμάξι του και μας οδήγησε ο ίδιος εκεί!! Παρά τα όσα λένε και σούρνουν στους Γάλλους, θεωρώ ότι είναι ένας λαός πολύ ευγενικός και εξυπηρετικός…
Στη Νορμανδία επισκέφτηκα και το κάστρο Beaumesnil( το οποίο προφέρεται μπομενίλ- ό,τι να' ναι τα γαλλικά!
). Αυτό απέχει περίπου 300 χλμ. από το Παρίσι και το ενδιαφέρον για να το επισκεφτώ μου κίνησε μία αεροφωτογραφία που είχα δει στο ίντερνετ! Ιδού:www.chateaux-france.com - Ch
Μου είχε κάνει ιδιαίτερη εντύπωση αυτό το λοφάκι που υψωνόταν στη μέση της λίμνης που περιέβαλλε το κάστρο, το οποίο, όπως έμαθα κατά την επίσκεψή μου, επρόκειτο για έναν τεχνητό λαβύρινθο! Το κάστρο του Beaumesnil, λοιπόν, κτίστηκε το 17ο αιώνα και είναι ένα καλά διατηρημένο κάστρο, στις αίθουσες του οποίου μπορεί κανείς να θαυμάσει έπιπλα και χρηστικά αντικείμενα εποχής, παίρνοντας μία γεύση για το πώς ζούσαν οι ευγενείς και οι μεγαλοαστοί εκείνα τα χρόνια.
Θα είμαι, όμως, ειλικρινής: ύστερα από τόοοσα κάστρα το Beaumesnil, παρόλο που ήταν όμορφο, δεν μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση. Εξάλλου, τα περισσότερα από τα κάστρα είναι πανομοιότυπα στο εσωτερικό και διαφέρουν κυρίως στις προσόψεις και τους κήπους. Για να μην το αδικήσω, όμως, το Beaumesnil είχε πανέμορφους και καλά φροντισμένους κήπους, ενώ είχε πολύ πλάκα η ανάβαση στο λοφίσκο/λαβύρινθο και η θέα από την κορυφή του. Με έκανε να νιώσω ξανά παιδί!
και αναγκάστηκε να εγκαταλείψει κακήν κακώς το κάστρο, ενώ η περιουσία του δημεύθηκε. Το εσωτερικό του κτίσματος δεν μπορώ να πω ότι είναι κάτι το ιδιαίτερο. Αυτό που πραγματικά σε γοητεύει είναι το γεγονός ότι το κάστρο έχει κτιστεί στο κέντρο μίας λίμνης που δημιουργεί ο ποταμός. Μάλιστα, τα θεμέλιά του ξεπροβάλλουν από την επιφάνεια του νερού!! 
