Μαραί σημαίνει βάλτος και άρχισε να απόκτα σημασία λόγω της μικρής απόστασης από το Λούβρο.Σε αυτή την περιοχή χτίστηκαν μεγάλα και πολυτελή μέγαρα τα hotels που διασώζονται ως σήμερα.Πολλά έχουν πρόσφατα αναπαλαιωθεί και αποτελούν στολίδι της περιοχής.Κάποια από αυτά τα μέγαρα έχουν μεταμορφωθεί σε μουσεία.Το πιο γνωστό της περιοχής είναι το Καρναβαλέ.
Το Καρναβαλέ είναι ένα μουσείο αφιερωμένο στην ιστορία της πόλης και στεγάζεται σε δυο γειτονικά μέγαρα.Πορτρέτα,έπιπλα,χαρακτικά σε ταξιδεύουν στην ιστορία.Το Παρίσι της αναγέννησης, του 17αιώνα,του Λουδοβίκου ΙΕ,του ΙΣΤ, της επανάστασης,της δεύτερης αυτοκρατορίας,κ.α περπατά όπως περπατάς τις αίθουσες.Το κοσμηματοπωλείο του Φουκέ ήταν ένα διάσημο κοσμηματοπωλείο που σχεδίασε ο MUSCA.Ο πιο διάσημος δημιουργός του Αρ-Νούβο.Αυτή η γωνιά με τις λεπτομέρειες και την υπερβολή του ρεύματος την κέρδισε.
Λίγο πιο κάτω απο το μέγαρο είναι η πλατεία των Βοσγίων.PLACE DES VOSGES την λένε οι Γάλλοι και την θεωρούν ως μια από τις ωραιότερες πλατείες του κόσμου.Στο κέντρο γινόταν κάποτε κονταρομαχίες ιπποτών και δημιουργήθηκε από τον Ερρίκο Δ.400 χρόνια και η συμμετρία της δεν αλλοιώθηκε.36 κατοικίες την περιβάλλουν,9 σε κάθε πλευρά.Τούβλα κόκκινα και κίτρινα,πέτρα στις προσόψεις και σκέπες από πλάκες με φεγγίτες.Είναι απόλαυση να περπατάς γύρω γύρω και να βλέπεις την ομοιομορφία να σε περιβάλλει..Για να μπεις στην πλατεία ανοίγεις μια πόρτα μεταλλική,τα δέντρα είναι μια όαση δροσιάς και το παγκάκι σου δίνει θέα στο σπίτι που έζησε ο Ουγκο.Πίσω από το παράθυρο που βλέπει το κορίτσι γεννήθηκε ο Γιάννης Αγγιανης-ο ήρωας που συγκινεί στους Αθλιους.
Η PLACE DE LA BASTILLΕ είναι θορυβώδης και γεμάτη αυτοκίνητα.Το κορίτσι κοίτα γύρω της μα τίποτα δεν μπορεί να την κάνει να φανταστεί πως ήταν η φυλακή που κάποτε ήταν εδώ.Στην αρχή κτίστηκε ως οχυρό από τον Κάρολο Ε μα μετατράπηκε σε φυλακή.Από εδώ ξεκίνησε η επανάσταση,όταν στις 14 του Ιουλίου του 1789,πολίτες κατέστρεψαν το μισητό σύμβολο τους.Στην θέση της υπάρχει μια μπρούτζινη στήλη,52μ ύψος,με το Πνεύμα της Ελευθερίας στην κορφή της.Κάτω από την κρύπτη υπάρχουν λείψανα θυμάτων των επαναστάσεων.Τίποτα δεν θυμίζει το χθες πια.Λίγο πίσω είναι η καινούργια όπερα,μια απο τις μεγαλύτερες στον κόσμο.
Ο προορισμός της βρισκόταν στην απέναντι πλευρά του ποταμού και ήταν κήποι JARDIN DES PLANTES-βοτανικός κήπος.Ο κήπος άνοιξε το 1640.Ξεκίνησε να φτιάχνεται για να φιλοξενήσει βότανα και φαρμακευτικά φυτά.Σήμερα περιέχει πάνω από 10.000 είδη φυτών και είναι θέαμα για όλες τις αισθήσεις....όραση,όσφρηση,αφή.Παρτέρια πολύχρωμα με ήλιους που κοιτούν τον ήλιο που λάμπει πάλι.Λουλούδια από όλα τα μέρη του κόσμου με μικρές καρτέλες με τα ονόματα τους.Στο βάθος το μουσείο Φυσικής ιστορίας...πίσω του ο λαβύρινθος που μπορείς να χαθείς μέσα του.Ότι και να πεις για αυτό τον κήπο είναι....Ένας κέδρος του 1734,ένα δέντρο που ονομάζεται δεινόσαυρος,γιατί υπήρχε με την ίδια μορφή πριν απο 130χιλιαδες χρονιά.κρίνοι ρόδα.Ο κήπος αυτός κέρδισε την αγάπη του κοριτσιού πάνω από 170 είδη ρόδων και γύρω στις 200 τριανταφυλλιές....Τώρα που τα γράφει κλείνει τα ματιά και όταν τα ανοίγει βλέπει τριαντάφυλλα σε όλα τα χρώματα που μπορούσε να σκεφτεί μα και σε απίστευτα άλλα.Τριαντάφυλλα μικρά,μεγάλα,με 100 πέταλα,βελούδινα.Έτσι παράξενα ίσως ένοιωσε ο Μικρός Πρίγκιπας όταν είδε μαζεμένα ρόδα...παράξενα γιατί εκείνος είχε βρει το ένα...το κορίτσι το έψαχνε ακόμα.Ο Αλπικός κήπος ήταν κλειστός έτσι δεν μπόρεσε να δει τα φυτά απο τις Αλπικές περιοχές.
Περπάτα προς τα πίσω...θέλει να φτάσει στην Rue de rivoli για να πάει στην ΑNGELINA,το μαγάζι με την πιο καλή σοκολάτα της πόλης.Στην επιστροφή σταματά έξω απο το Δημαρχειο-hotel de ville.Το κτίριο είναι εντυπωσιακό και φορτωμένο.Φεγγίτες καμινάδες ψηλές αγάλματα,πυργίσκοι...στοιχεία που γεμίσουν την πρόσοψη.Η πλατεία έχει γεμίσει με μπλε κουβούκλια σαν αυτά που υπάρχουν στο ποτάμι και τραπέζια του πινγκ-πονγκ.Λένε οτι στήνεται εδώ το δέντρο και μια πίστα πατινάζ....θα είναι ωραία την νύχτα που θα φωτίζονται όλα.Σχεδόν απέναντι από την πλατεία είναι ο πύργος του Αγίου Ιακώβου-TOUR SAINT JACGUES.Αυτός ο πύργος είναι το μονό που έμεινε από μια εκκλησία,που καταστράφηκε.Στο κορίτσι φαίνεται παράξενος καθώς δεν έχει οροφή.Είναι γεμάτος τέρατα για να κρατήσει μακρυά το κακό,και στοιχεία αρχιτεκτονικής που σου δείχνουν την γοτθικής προέλευση του.Περπάτα προς την εκκλησιά του SAINT-GERMAIN-L AUXERROIS,πριν φτάσει περνάει απο το SAMARITAINE,το πολυκατάστημα και το προσπέρνα.Θα μπει την τελευταία μέρα στο Λαφαγιέτ για ένα άρωμα που θα μυρίζει Παρίσι. Η εκκλησιά αυτή ήταν η αγαπημένη των βασιλέων ,από την στιγμή που έκαναν σπίτι τους το Λούβρο που βρίσκεται ακριβώς μπροστά της.Από εδώ ξεκίνησε η τρομερή νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου.Η νύχτα είχε ρίξει τα πέπλα της και εκείνη την νύχτα...Παραμονή του γάμου της Μαργαρίτας με τον Ερρίκο και χιλιάδες ουγενότοι είχαν έρθει για να παραβρεθούν στο γεγονός της επομένης μέρας...Οι καμπάνες κτύπησαν σε τούτο το καμπαναριό και ο θάνατος βγήκε στους δρόμους.....
Περπατάει στην Ρίβολι και ψάχνει το μαγαζί.Βρίσκεται σχεδόν στην αρχή του δρόμου.Ένα τραπεζάκι έξω και αυτό που θα ρθει σε λίγο δεν είναι άλλο από σοκολάτα Αφρικανα.Σκούρα πηκτή σοκολάτα σε μικρή πορσελάνινη κανάτα και ένα πιάτο σπιτική σαντιγί,που διαλύεται με το άγγιγμα και μόνο μες στην σοκολάτα... για γλυκό φαμπαρουαζ κεράσι και φράουλα στολισμένο με άνθη λεβάντας...Άπλωσε τις κάρτες για να γράψει στις φίλες της,για να στείλει εικόνες από εδώ εκεί.Εικόνες που της είχε διαλέξει με προσοχή λίγο πριν στα μαγαζάκια που γεμίζουν τις καμάρες της Ρίβολι.Μέτα την πρώτη κάρτα άφησε κάτω το στύλο γιατί χάζευε την βροχή που έπεφτε στην πόλη.Βροχή με ήλιο...Όταν τελείωσε η βροχή έπεφτε ακόμα.Το κορίτσι είδε το ανοιχτό διώροφο λεωφορείο να περνά και να στέκεται στην πλατεία κονκορντ.Έτρεξε και ανέβηκε πάνω.Η οροφή είχε σχεδόν αδειάσει,λίγοι τρελοί έμειναν πάρα την βροχή.Έτσι το κορίτσι βρήκε θέση στην πρώτη σειρά μπροστά στο τζάμι.Το λεωφορείο έστριψε για να μπει στα Ηλύσια Πεδία και το κορίτσι μπόρεσε να δει από ψηλά τα αλόγα του Μαρλι,που στέκονται στο βάθρο τους.Οι στάλες που έπεφταν πάνω της δεν την πείραζαν έβλεπε ένα άλλο Παρίσι και αυτό την ενθουσίαζε. Ένα Παρίσι σαν καρτ-ποσταλ ή σαν φθινοπωρινό πινάκα.Ντυμένο τώρα στους τόνους του γκρι,που έσπαγε από πινελιές πρασίνου από τα δέντρα και τα πάρκα.Το λεωφορείο ανέβηκε στην αψίδα του Θριάμβου,πήγε στο Τροκαντερό, στον πύργο του Άιφελ, στην Ντομ,στο μέγαρο των Απομάχων,στην γέφυρα του Αλεξάνδρου,ανάμεσα στα δυο Πάλαι,ξανά στην πλατεία,στην Μαντλειν και σταμάτησε στην όπερα.Το ταξίδι αυτό που μύριζε βροχή και την είχε κάνει μούσκεμα....τρύπωσε μες στο αίμα της,όπως η βροχή στο χώμα και έβγαλε στην επιφάνεια υποσχέσεις...Να ρθει κάποτε ξανά και όχι μόνη.Η αλήθεια είναι ότι μόνο μετά από αυτή την βόλτα ένιωσε για λίγο μόνη...
Το βράδυ το κορίτσι βγήκε στην ΑΨΙΔΑ ΤΟΥ ΘΡΙΑΜΒΟΥ για να δει φωτισμένους τους 12 δρόμους που ανοίγονται από δω,σαν αστέρι.Τους δρόμους την DEFANS-δεν το έβλεπε να φτάσει ως έκει.Έχουν δίκιο όλες οι περιγραφές το Παρίσι είναι πόλη φωτός και όσο πιο ψηλά βρίσκεσαι τόσο πιο εύκολα το καταλαβαίνεις.Η διαδρομή της επιστροφής είναι γεμάτη φωτισμένες βιτρίνες και ακριβά μαγαζιά.Μικροπωλητές με απλωμένες πραμάτειες, ρεστοράν με τραπεζάκια στα πεζοδρομία,σινεμά που διαφημίζουν καινούργιες ταινίες, βραδινή ζωή.
Το επόμενο πρωί το κορίτσι πήγε στην EURODISNEY.Είχε διαρκώς το νου της στο παιδί που έκρυβε μέσα της και πέρασε μια ονειρική μέρα.Μια μέρα που ήταν από μόνη της μια άλλη ιστορία,μια ιστορία που θα την έλεγε μια άλλη στιγμή...Γιατί θέλεις μια ολόκληρη ιστορία για να περιγραψεις την επιστροφή στην χωρά των ονείρων
συνεχιζεται και τελειωνει....
Το Καρναβαλέ είναι ένα μουσείο αφιερωμένο στην ιστορία της πόλης και στεγάζεται σε δυο γειτονικά μέγαρα.Πορτρέτα,έπιπλα,χαρακτικά σε ταξιδεύουν στην ιστορία.Το Παρίσι της αναγέννησης, του 17αιώνα,του Λουδοβίκου ΙΕ,του ΙΣΤ, της επανάστασης,της δεύτερης αυτοκρατορίας,κ.α περπατά όπως περπατάς τις αίθουσες.Το κοσμηματοπωλείο του Φουκέ ήταν ένα διάσημο κοσμηματοπωλείο που σχεδίασε ο MUSCA.Ο πιο διάσημος δημιουργός του Αρ-Νούβο.Αυτή η γωνιά με τις λεπτομέρειες και την υπερβολή του ρεύματος την κέρδισε.
Λίγο πιο κάτω απο το μέγαρο είναι η πλατεία των Βοσγίων.PLACE DES VOSGES την λένε οι Γάλλοι και την θεωρούν ως μια από τις ωραιότερες πλατείες του κόσμου.Στο κέντρο γινόταν κάποτε κονταρομαχίες ιπποτών και δημιουργήθηκε από τον Ερρίκο Δ.400 χρόνια και η συμμετρία της δεν αλλοιώθηκε.36 κατοικίες την περιβάλλουν,9 σε κάθε πλευρά.Τούβλα κόκκινα και κίτρινα,πέτρα στις προσόψεις και σκέπες από πλάκες με φεγγίτες.Είναι απόλαυση να περπατάς γύρω γύρω και να βλέπεις την ομοιομορφία να σε περιβάλλει..Για να μπεις στην πλατεία ανοίγεις μια πόρτα μεταλλική,τα δέντρα είναι μια όαση δροσιάς και το παγκάκι σου δίνει θέα στο σπίτι που έζησε ο Ουγκο.Πίσω από το παράθυρο που βλέπει το κορίτσι γεννήθηκε ο Γιάννης Αγγιανης-ο ήρωας που συγκινεί στους Αθλιους.
Η PLACE DE LA BASTILLΕ είναι θορυβώδης και γεμάτη αυτοκίνητα.Το κορίτσι κοίτα γύρω της μα τίποτα δεν μπορεί να την κάνει να φανταστεί πως ήταν η φυλακή που κάποτε ήταν εδώ.Στην αρχή κτίστηκε ως οχυρό από τον Κάρολο Ε μα μετατράπηκε σε φυλακή.Από εδώ ξεκίνησε η επανάσταση,όταν στις 14 του Ιουλίου του 1789,πολίτες κατέστρεψαν το μισητό σύμβολο τους.Στην θέση της υπάρχει μια μπρούτζινη στήλη,52μ ύψος,με το Πνεύμα της Ελευθερίας στην κορφή της.Κάτω από την κρύπτη υπάρχουν λείψανα θυμάτων των επαναστάσεων.Τίποτα δεν θυμίζει το χθες πια.Λίγο πίσω είναι η καινούργια όπερα,μια απο τις μεγαλύτερες στον κόσμο.
Ο προορισμός της βρισκόταν στην απέναντι πλευρά του ποταμού και ήταν κήποι JARDIN DES PLANTES-βοτανικός κήπος.Ο κήπος άνοιξε το 1640.Ξεκίνησε να φτιάχνεται για να φιλοξενήσει βότανα και φαρμακευτικά φυτά.Σήμερα περιέχει πάνω από 10.000 είδη φυτών και είναι θέαμα για όλες τις αισθήσεις....όραση,όσφρηση,αφή.Παρτέρια πολύχρωμα με ήλιους που κοιτούν τον ήλιο που λάμπει πάλι.Λουλούδια από όλα τα μέρη του κόσμου με μικρές καρτέλες με τα ονόματα τους.Στο βάθος το μουσείο Φυσικής ιστορίας...πίσω του ο λαβύρινθος που μπορείς να χαθείς μέσα του.Ότι και να πεις για αυτό τον κήπο είναι....Ένας κέδρος του 1734,ένα δέντρο που ονομάζεται δεινόσαυρος,γιατί υπήρχε με την ίδια μορφή πριν απο 130χιλιαδες χρονιά.κρίνοι ρόδα.Ο κήπος αυτός κέρδισε την αγάπη του κοριτσιού πάνω από 170 είδη ρόδων και γύρω στις 200 τριανταφυλλιές....Τώρα που τα γράφει κλείνει τα ματιά και όταν τα ανοίγει βλέπει τριαντάφυλλα σε όλα τα χρώματα που μπορούσε να σκεφτεί μα και σε απίστευτα άλλα.Τριαντάφυλλα μικρά,μεγάλα,με 100 πέταλα,βελούδινα.Έτσι παράξενα ίσως ένοιωσε ο Μικρός Πρίγκιπας όταν είδε μαζεμένα ρόδα...παράξενα γιατί εκείνος είχε βρει το ένα...το κορίτσι το έψαχνε ακόμα.Ο Αλπικός κήπος ήταν κλειστός έτσι δεν μπόρεσε να δει τα φυτά απο τις Αλπικές περιοχές.
Περπάτα προς τα πίσω...θέλει να φτάσει στην Rue de rivoli για να πάει στην ΑNGELINA,το μαγάζι με την πιο καλή σοκολάτα της πόλης.Στην επιστροφή σταματά έξω απο το Δημαρχειο-hotel de ville.Το κτίριο είναι εντυπωσιακό και φορτωμένο.Φεγγίτες καμινάδες ψηλές αγάλματα,πυργίσκοι...στοιχεία που γεμίσουν την πρόσοψη.Η πλατεία έχει γεμίσει με μπλε κουβούκλια σαν αυτά που υπάρχουν στο ποτάμι και τραπέζια του πινγκ-πονγκ.Λένε οτι στήνεται εδώ το δέντρο και μια πίστα πατινάζ....θα είναι ωραία την νύχτα που θα φωτίζονται όλα.Σχεδόν απέναντι από την πλατεία είναι ο πύργος του Αγίου Ιακώβου-TOUR SAINT JACGUES.Αυτός ο πύργος είναι το μονό που έμεινε από μια εκκλησία,που καταστράφηκε.Στο κορίτσι φαίνεται παράξενος καθώς δεν έχει οροφή.Είναι γεμάτος τέρατα για να κρατήσει μακρυά το κακό,και στοιχεία αρχιτεκτονικής που σου δείχνουν την γοτθικής προέλευση του.Περπάτα προς την εκκλησιά του SAINT-GERMAIN-L AUXERROIS,πριν φτάσει περνάει απο το SAMARITAINE,το πολυκατάστημα και το προσπέρνα.Θα μπει την τελευταία μέρα στο Λαφαγιέτ για ένα άρωμα που θα μυρίζει Παρίσι. Η εκκλησιά αυτή ήταν η αγαπημένη των βασιλέων ,από την στιγμή που έκαναν σπίτι τους το Λούβρο που βρίσκεται ακριβώς μπροστά της.Από εδώ ξεκίνησε η τρομερή νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου.Η νύχτα είχε ρίξει τα πέπλα της και εκείνη την νύχτα...Παραμονή του γάμου της Μαργαρίτας με τον Ερρίκο και χιλιάδες ουγενότοι είχαν έρθει για να παραβρεθούν στο γεγονός της επομένης μέρας...Οι καμπάνες κτύπησαν σε τούτο το καμπαναριό και ο θάνατος βγήκε στους δρόμους.....
Περπατάει στην Ρίβολι και ψάχνει το μαγαζί.Βρίσκεται σχεδόν στην αρχή του δρόμου.Ένα τραπεζάκι έξω και αυτό που θα ρθει σε λίγο δεν είναι άλλο από σοκολάτα Αφρικανα.Σκούρα πηκτή σοκολάτα σε μικρή πορσελάνινη κανάτα και ένα πιάτο σπιτική σαντιγί,που διαλύεται με το άγγιγμα και μόνο μες στην σοκολάτα... για γλυκό φαμπαρουαζ κεράσι και φράουλα στολισμένο με άνθη λεβάντας...Άπλωσε τις κάρτες για να γράψει στις φίλες της,για να στείλει εικόνες από εδώ εκεί.Εικόνες που της είχε διαλέξει με προσοχή λίγο πριν στα μαγαζάκια που γεμίζουν τις καμάρες της Ρίβολι.Μέτα την πρώτη κάρτα άφησε κάτω το στύλο γιατί χάζευε την βροχή που έπεφτε στην πόλη.Βροχή με ήλιο...Όταν τελείωσε η βροχή έπεφτε ακόμα.Το κορίτσι είδε το ανοιχτό διώροφο λεωφορείο να περνά και να στέκεται στην πλατεία κονκορντ.Έτρεξε και ανέβηκε πάνω.Η οροφή είχε σχεδόν αδειάσει,λίγοι τρελοί έμειναν πάρα την βροχή.Έτσι το κορίτσι βρήκε θέση στην πρώτη σειρά μπροστά στο τζάμι.Το λεωφορείο έστριψε για να μπει στα Ηλύσια Πεδία και το κορίτσι μπόρεσε να δει από ψηλά τα αλόγα του Μαρλι,που στέκονται στο βάθρο τους.Οι στάλες που έπεφταν πάνω της δεν την πείραζαν έβλεπε ένα άλλο Παρίσι και αυτό την ενθουσίαζε. Ένα Παρίσι σαν καρτ-ποσταλ ή σαν φθινοπωρινό πινάκα.Ντυμένο τώρα στους τόνους του γκρι,που έσπαγε από πινελιές πρασίνου από τα δέντρα και τα πάρκα.Το λεωφορείο ανέβηκε στην αψίδα του Θριάμβου,πήγε στο Τροκαντερό, στον πύργο του Άιφελ, στην Ντομ,στο μέγαρο των Απομάχων,στην γέφυρα του Αλεξάνδρου,ανάμεσα στα δυο Πάλαι,ξανά στην πλατεία,στην Μαντλειν και σταμάτησε στην όπερα.Το ταξίδι αυτό που μύριζε βροχή και την είχε κάνει μούσκεμα....τρύπωσε μες στο αίμα της,όπως η βροχή στο χώμα και έβγαλε στην επιφάνεια υποσχέσεις...Να ρθει κάποτε ξανά και όχι μόνη.Η αλήθεια είναι ότι μόνο μετά από αυτή την βόλτα ένιωσε για λίγο μόνη...
Το βράδυ το κορίτσι βγήκε στην ΑΨΙΔΑ ΤΟΥ ΘΡΙΑΜΒΟΥ για να δει φωτισμένους τους 12 δρόμους που ανοίγονται από δω,σαν αστέρι.Τους δρόμους την DEFANS-δεν το έβλεπε να φτάσει ως έκει.Έχουν δίκιο όλες οι περιγραφές το Παρίσι είναι πόλη φωτός και όσο πιο ψηλά βρίσκεσαι τόσο πιο εύκολα το καταλαβαίνεις.Η διαδρομή της επιστροφής είναι γεμάτη φωτισμένες βιτρίνες και ακριβά μαγαζιά.Μικροπωλητές με απλωμένες πραμάτειες, ρεστοράν με τραπεζάκια στα πεζοδρομία,σινεμά που διαφημίζουν καινούργιες ταινίες, βραδινή ζωή.
Το επόμενο πρωί το κορίτσι πήγε στην EURODISNEY.Είχε διαρκώς το νου της στο παιδί που έκρυβε μέσα της και πέρασε μια ονειρική μέρα.Μια μέρα που ήταν από μόνη της μια άλλη ιστορία,μια ιστορία που θα την έλεγε μια άλλη στιγμή...Γιατί θέλεις μια ολόκληρη ιστορία για να περιγραψεις την επιστροφή στην χωρά των ονείρων
συνεχιζεται και τελειωνει....
Attachments
Last edited by a moderator:
ωραιοτατη ιστορια!
