Μια μικρή στάση στους έφιππους στρατιώτες με τις παραδοσιακές στολές των Ναπολεόντειων πολέμων, και δεξιά στα κτίρια της Φρουράς των Ανακτόρων.
Το τέλος της Whitehall μας βρίσκει στο σταθμό Westminster, οπότε Central line και Shepherd’s Bush Tube Station .
Η εικόνα που παρουσιάζει το συγκεκριμένο δυτικό προάστιο του Λονδίνου είναι ….ΚΑΤΑΛΕΥΚΗ.!!
Σκοπός μας το Westfield, το μεγαλύτερο Εμπορικό Κέντρο της Ευρώπης.
Τα πεζοδρόμια είναι «γυαλί» από το παγετό.
Αριστερή κατεύθυνση και στα 100m o νέος σταθμός του μετρό Wood Lane o οποίος κατασκευάστηκε για να καλύψει τις ανάγκες του εμπορικού κέντρου.
Πιθανόν θα ανήκει στο υπέργειο δίκτυο, γιατί εγώ δεν τον βρήκα ως επιλογή στη «κόκκινη» γραμμή.
Μπροστά μας πλέον εμφανίζεται η σιλουέτα του 150000μ2 οικοδομήματος.
Μπαίνοντας μέσα, δεν ξέρω από να ξεκινήσω. Αποφασίζω να κάνω κύκλο κάθε όροφο και να προχωρώ.
Οι τιμές πολύ καλές και δε χρειάζεται ποδαρόδρομος μέσα στο κρύο…
Μια σημαντική διαφορά από τα Harrods είναι το ότι αυτοί σε θέλουν να μείνεις μέσα, όσο περισσότερο μπορείς….Τι εννοώ, στα Harrods έμεινα μέσα μια ώρα γιατί δεν υπάρχει κανένα σημείο να καθίσεις πλην της καφετέριας. Ένα σημείο που βρήκα στον 1ο όροφο, είχαν βάλει κάτι καλαίσθητα μεν,…καρφιά δε, και δεν είναι τώρα στα γεράματα να αποκτήσουμε κουσούρια…
Αντιθέτως στο Westfield, ανεξαρτήτως των καφεστιατορίων, παντού υπάρχουν σαλόνια με καναπέδες και πολυθρόνες για μια μικρή ανάσα. Εστιατόρια, καφετέριες έχασα το μέτρημα .
Μείναμε αρκετές ώρες μέσα, άλλωστε δεν κουράζεσαι και η ώρα κυλάει ευχάριστα.
Και κάποια στιγμή απογευματάκι, πέφτει το τηλέφωνο…., ο Ν.!!!!
-έλα
-είμαι Gatwick και πάω στο ξενοδοχείο..
-ρε σκυλί του πολέμου, ακόμα εδώ είσαι???
-άσε, έγινε το check in, παραδώσαμε βαλίτσες αλλά το α/φ έχει μείνει Βρυξέλλες..
-σώπα ρε, έπαθες τέτοια ήττα…άντε ξενοδοχείο, κάνε γαργάρες και ραντεβού στο Circus για φαγητό στο Princi.
-ok!!
Κλείνω το τηλέφωνο και …σκάω στα γέλια!!!
Η παρέα που ήμασταν μαζί έχουν φάει σε ένα Ιταλικό εστιατόριο, οπότε αποφασίζουν να γυρίσουν στο ξενοδοχείο.
Εμείς Picadilly Line και Picadilly Circus Tube Station.
Από μια γωνία ξεπροβάλλει ο Ν. με το γνωστό πελώριο γεμάτο ενοχές… χαμόγελο.
Η γνωστή διαδρομή και το Princi overload…
Σιγά- σιγά βολευτήκαμε όλοι, μου εξήγησε δε τα του Gatwick…κανείς δεν τους ενημέρωσε για το τι συμβαίνει και το σημαντικότερο δεν δόθηκε λύση από τους αρμόδιους.
Οι υπάλληλοι μιας εταιρείας που είχαν ως αποστολή το check in για λογαριασμό πολλών εταιρειών, δεν μπορούσαν να δώσουν λύση. Το πρόβλημα δεν ήταν ο καιρός αλλά κάποια τεχνική βλάβη στις Βρυξέλλες.
Τελικά μίλησε με Ελλάδα και μετεφέρθη στη βραδυνή πτήση της επομένης από Heathrow.
Φεύγουμε από το Princi και περνάμε μπροστά από ένα sussi εστιατόριο, όπου τα τραπέζια ήταν εκατέρωθεν μιας βιτρίνας, με τα μικρά πιατάκια να κυλίονται πάνω σε μια ολισθαίνουσα βάση και ο πελάτης διάλεγε ότι ήθελε.
Δεξιά Soxo, Picadilly Circus, παίρνουμε την Coventry Street και δεξιά στην Whitecomp με κατεύθυνση την Trafalgar. Τελευταία μας βραδινή βόλτα στο Λονδίνο…
Το σιντριβάνι στην Trafalgar παγωμένο, ενώ η κίνηση στους δρόμους ελάχιστη.
Το περπάτημα …λαμβάνει τέλος και είσοδος στη Charing Cross Tube Station για επιστροφή στο ξενοδοχείο.
Η βραδιά θα κλείσει με την κλασσική μας «…pub…ό..τσαρκα» για τις τελευταίες μας μπύρες ..τουλάχιστον για φέτος, στη πρωτεύουσα της Γηραιάς Αλβιώνος.
Το τέλος της Whitehall μας βρίσκει στο σταθμό Westminster, οπότε Central line και Shepherd’s Bush Tube Station .
Η εικόνα που παρουσιάζει το συγκεκριμένο δυτικό προάστιο του Λονδίνου είναι ….ΚΑΤΑΛΕΥΚΗ.!!
Σκοπός μας το Westfield, το μεγαλύτερο Εμπορικό Κέντρο της Ευρώπης.
Τα πεζοδρόμια είναι «γυαλί» από το παγετό.
Αριστερή κατεύθυνση και στα 100m o νέος σταθμός του μετρό Wood Lane o οποίος κατασκευάστηκε για να καλύψει τις ανάγκες του εμπορικού κέντρου.
Πιθανόν θα ανήκει στο υπέργειο δίκτυο, γιατί εγώ δεν τον βρήκα ως επιλογή στη «κόκκινη» γραμμή.
Μπροστά μας πλέον εμφανίζεται η σιλουέτα του 150000μ2 οικοδομήματος.
Μπαίνοντας μέσα, δεν ξέρω από να ξεκινήσω. Αποφασίζω να κάνω κύκλο κάθε όροφο και να προχωρώ.
Οι τιμές πολύ καλές και δε χρειάζεται ποδαρόδρομος μέσα στο κρύο…
Μια σημαντική διαφορά από τα Harrods είναι το ότι αυτοί σε θέλουν να μείνεις μέσα, όσο περισσότερο μπορείς….Τι εννοώ, στα Harrods έμεινα μέσα μια ώρα γιατί δεν υπάρχει κανένα σημείο να καθίσεις πλην της καφετέριας. Ένα σημείο που βρήκα στον 1ο όροφο, είχαν βάλει κάτι καλαίσθητα μεν,…καρφιά δε, και δεν είναι τώρα στα γεράματα να αποκτήσουμε κουσούρια…
Αντιθέτως στο Westfield, ανεξαρτήτως των καφεστιατορίων, παντού υπάρχουν σαλόνια με καναπέδες και πολυθρόνες για μια μικρή ανάσα. Εστιατόρια, καφετέριες έχασα το μέτρημα .
Μείναμε αρκετές ώρες μέσα, άλλωστε δεν κουράζεσαι και η ώρα κυλάει ευχάριστα.
Και κάποια στιγμή απογευματάκι, πέφτει το τηλέφωνο…., ο Ν.!!!!
-έλα
-είμαι Gatwick και πάω στο ξενοδοχείο..
-ρε σκυλί του πολέμου, ακόμα εδώ είσαι???
-άσε, έγινε το check in, παραδώσαμε βαλίτσες αλλά το α/φ έχει μείνει Βρυξέλλες..
-σώπα ρε, έπαθες τέτοια ήττα…άντε ξενοδοχείο, κάνε γαργάρες
και ραντεβού στο Circus για φαγητό στο Princi.-ok!!
Κλείνω το τηλέφωνο και …σκάω στα γέλια!!!
Η παρέα που ήμασταν μαζί έχουν φάει σε ένα Ιταλικό εστιατόριο, οπότε αποφασίζουν να γυρίσουν στο ξενοδοχείο.
Εμείς Picadilly Line και Picadilly Circus Tube Station.
Από μια γωνία ξεπροβάλλει ο Ν. με το γνωστό πελώριο γεμάτο ενοχές… χαμόγελο.
Η γνωστή διαδρομή και το Princi overload…
Σιγά- σιγά βολευτήκαμε όλοι, μου εξήγησε δε τα του Gatwick…κανείς δεν τους ενημέρωσε για το τι συμβαίνει και το σημαντικότερο δεν δόθηκε λύση από τους αρμόδιους.
Οι υπάλληλοι μιας εταιρείας που είχαν ως αποστολή το check in για λογαριασμό πολλών εταιρειών, δεν μπορούσαν να δώσουν λύση. Το πρόβλημα δεν ήταν ο καιρός αλλά κάποια τεχνική βλάβη στις Βρυξέλλες.
Τελικά μίλησε με Ελλάδα και μετεφέρθη στη βραδυνή πτήση της επομένης από Heathrow.
Φεύγουμε από το Princi και περνάμε μπροστά από ένα sussi εστιατόριο, όπου τα τραπέζια ήταν εκατέρωθεν μιας βιτρίνας, με τα μικρά πιατάκια να κυλίονται πάνω σε μια ολισθαίνουσα βάση και ο πελάτης διάλεγε ότι ήθελε.
Δεξιά Soxo, Picadilly Circus, παίρνουμε την Coventry Street και δεξιά στην Whitecomp με κατεύθυνση την Trafalgar. Τελευταία μας βραδινή βόλτα στο Λονδίνο…
Το σιντριβάνι στην Trafalgar παγωμένο, ενώ η κίνηση στους δρόμους ελάχιστη.
Το περπάτημα …λαμβάνει τέλος και είσοδος στη Charing Cross Tube Station για επιστροφή στο ξενοδοχείο.
Η βραδιά θα κλείσει με την κλασσική μας «…pub…ό..τσαρκα» για τις τελευταίες μας μπύρες ..τουλάχιστον για φέτος, στη πρωτεύουσα της Γηραιάς Αλβιώνος.
