glazar
Member
- Μηνύματα
- 50
- Likes
- 45
- Επόμενο Ταξίδι
- Ελλάδα..
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ο επόμενος...
Εδώ πάπας, εκεί πάπας, που είναι ο πάπας.
Δευτέρα πρωί και με παρέα τις στάλες της βροχής, πήραμε το λεωφορείο με προορισμό μια άλλη χώρα, το κράτος του Βατικανού. Για "καλή" μας τύχη έβρεξε όσο χρειαζόταν για να γίνουμε πάπιες και να μπούμε σαν βρεγμένες γάτες στο λεωφορείο. Κατεβαίνοντας στο τέρμα πήραμε ποδαρόδρομο μέχρι την πλατεία του Αγίου Πέτρου οπου συναντήσαμε μια απίστευτη λαοθάλασσα. Σαν τα σαλιγγάρια μετά την βροχή, οι τουρίστες είχαν κατακλύσει την πλατεία σχηματίζοντας μία τεράστια (Έτσι νομίζαμε) ουρά για να μπούν στην βασιλική του Αγίου Πέτρου.
Αφού συνεννοηθήκαμε σε μια γλώσσα ανάμεσα σε Ελληνικά, Ιταλικά και Αγγλικά, με τους αστυνομικούς εκεί, (Αναθεμα με αν θυμάμαι πόσα είδη αστυνομικών συνάντησα στην Ρώμη) καταλάβαμε οτι η είσοδος για το μουσείο του Βατικανού δεν ήταν απο εκεί αλλα έπρεπε να πάρουμε περιμετρικά το τοίχος του Βατικανού και σε 1χλμ θα το βρίσκαμε.
Οπότε τοίχο-τοίχο, μη σε πετύχω, εμείς κατευθυνθήκαμε προς την είσοδο του μουσείου. Μετα απο καμία 500 μέτρα αντικρίζοντας την ΟΥΡΑ και αφού μας επιβεβαιώσε ο σεκιουριτάς οτι "we can bypass the queue, as we have the admission ticket", σκέφτηκα πόσο άξιζε η στιγμή που πάτησα το κουμπί submit στην registration form του travelstories.
Αφού περάσαμε σαν τα γύφτικα σκερπάνια την τεράστια ουρά, φτάσαμε μπροστά απο την είσοδο του μουσείου και αφού περάσαμε τον καθιερωμένο έλεγχο, πήγαμε σε έναν γκισέ όπου και προμηθευτήκαμε το αντίστοιχο εισητήριο δείχνοντας το εκτυπωμένο admission ticket κατευθυνθήκαμε προς το εσωτερικό του μουσείου.
Να σημειώσω οτι ενώ το εισητήριο ήταν για τις 11.00 ήμασταν εκεί απο τις 9.40 χωρίς να μας πούν τίποτα.
Για το εσωτερικό του Βατικανού το μόνο που μπορώ να πω είναι .............
Αυτό τίποτε άλλο, τέλος.
Βγαίνοντας απο την Καπέλα Σιξτίνα, ο δρόμος μας έβγαλε στην είσοδο του Αγίου Πέτρου, μια εντυπωσιακή βασιλική, με πολά παρεκλήσια στα οποία γινόταν ακόμα λειτουργία. Επιπλέον στο κέντρο της υπήρχε και ένας περιφραγμένος χώρος στον οποίο υπήρχε ένδειξη για το μέγεθος των υπόλοιπων σημαντικότερων καθεδρικών ναών στου οποίο το τέλος δέσποζε τό όνομα "CONSTANTIONOPOLITANA DIVAE SOPHIAE - ECCLESIA M.109.57" η γνωστή μας Αγία Σοφία.
Αφου περιπλανηθήκαμε στον ναό του "Πρώτου Πάπα" βγήκαμε έξω και την αράξαμε στο συντριβάνι για να γεμίσουμε τις μπαταρίες και να συνεχίσουμε τον ποδαρόδρομο την τελευταία μέρα μας στην Ρώμη.
Με τις μπαταρίες γεμάτες και ρουφώντας ενα εσπρεσακι στα όρθια παρέα με τις πρώτες ακτίνες του ηλίου κατευθηνθήκαμε προς το κάστρο του Αγγέλου (Castel sant' Angelo) για το οποίο δυστυχώς είχα ξεχάσει οτι κάθε δευτέρα είναι κλειστό. Καταπίνοντας την περιφάνεια μου και ικανοποιόντας τον εγωισμό μου βγάλαμε τις αντίστοιχες φωτογραφίες στην γέφυρα του Sant' Angelo με φόντο τον Αγγελο με την ρομφαία ξεκινήσαμε προς το ιστορικό κέντρο της Ρώμης και πιο συγκεκριμένα προς την Piazza Navona.
Δευτέρα πρωί και με παρέα τις στάλες της βροχής, πήραμε το λεωφορείο με προορισμό μια άλλη χώρα, το κράτος του Βατικανού. Για "καλή" μας τύχη έβρεξε όσο χρειαζόταν για να γίνουμε πάπιες και να μπούμε σαν βρεγμένες γάτες στο λεωφορείο. Κατεβαίνοντας στο τέρμα πήραμε ποδαρόδρομο μέχρι την πλατεία του Αγίου Πέτρου οπου συναντήσαμε μια απίστευτη λαοθάλασσα. Σαν τα σαλιγγάρια μετά την βροχή, οι τουρίστες είχαν κατακλύσει την πλατεία σχηματίζοντας μία τεράστια (Έτσι νομίζαμε) ουρά για να μπούν στην βασιλική του Αγίου Πέτρου.
Αφού συνεννοηθήκαμε σε μια γλώσσα ανάμεσα σε Ελληνικά, Ιταλικά και Αγγλικά, με τους αστυνομικούς εκεί, (Αναθεμα με αν θυμάμαι πόσα είδη αστυνομικών συνάντησα στην Ρώμη) καταλάβαμε οτι η είσοδος για το μουσείο του Βατικανού δεν ήταν απο εκεί αλλα έπρεπε να πάρουμε περιμετρικά το τοίχος του Βατικανού και σε 1χλμ θα το βρίσκαμε.
Οπότε τοίχο-τοίχο, μη σε πετύχω, εμείς κατευθυνθήκαμε προς την είσοδο του μουσείου. Μετα απο καμία 500 μέτρα αντικρίζοντας την ΟΥΡΑ και αφού μας επιβεβαιώσε ο σεκιουριτάς οτι "we can bypass the queue, as we have the admission ticket", σκέφτηκα πόσο άξιζε η στιγμή που πάτησα το κουμπί submit στην registration form του travelstories.
Αφού περάσαμε σαν τα γύφτικα σκερπάνια την τεράστια ουρά, φτάσαμε μπροστά απο την είσοδο του μουσείου και αφού περάσαμε τον καθιερωμένο έλεγχο, πήγαμε σε έναν γκισέ όπου και προμηθευτήκαμε το αντίστοιχο εισητήριο δείχνοντας το εκτυπωμένο admission ticket κατευθυνθήκαμε προς το εσωτερικό του μουσείου.
Να σημειώσω οτι ενώ το εισητήριο ήταν για τις 11.00 ήμασταν εκεί απο τις 9.40 χωρίς να μας πούν τίποτα.
Για το εσωτερικό του Βατικανού το μόνο που μπορώ να πω είναι .............
Αυτό τίποτε άλλο, τέλος.
Βγαίνοντας απο την Καπέλα Σιξτίνα, ο δρόμος μας έβγαλε στην είσοδο του Αγίου Πέτρου, μια εντυπωσιακή βασιλική, με πολά παρεκλήσια στα οποία γινόταν ακόμα λειτουργία. Επιπλέον στο κέντρο της υπήρχε και ένας περιφραγμένος χώρος στον οποίο υπήρχε ένδειξη για το μέγεθος των υπόλοιπων σημαντικότερων καθεδρικών ναών στου οποίο το τέλος δέσποζε τό όνομα "CONSTANTIONOPOLITANA DIVAE SOPHIAE - ECCLESIA M.109.57" η γνωστή μας Αγία Σοφία.
Αφου περιπλανηθήκαμε στον ναό του "Πρώτου Πάπα" βγήκαμε έξω και την αράξαμε στο συντριβάνι για να γεμίσουμε τις μπαταρίες και να συνεχίσουμε τον ποδαρόδρομο την τελευταία μέρα μας στην Ρώμη.
Με τις μπαταρίες γεμάτες και ρουφώντας ενα εσπρεσακι στα όρθια παρέα με τις πρώτες ακτίνες του ηλίου κατευθηνθήκαμε προς το κάστρο του Αγγέλου (Castel sant' Angelo) για το οποίο δυστυχώς είχα ξεχάσει οτι κάθε δευτέρα είναι κλειστό. Καταπίνοντας την περιφάνεια μου και ικανοποιόντας τον εγωισμό μου βγάλαμε τις αντίστοιχες φωτογραφίες στην γέφυρα του Sant' Angelo με φόντο τον Αγγελο με την ρομφαία ξεκινήσαμε προς το ιστορικό κέντρο της Ρώμης και πιο συγκεκριμένα προς την Piazza Navona.
Attachments
-
38,9 KB Προβολές: 83