psilos3
Member
- Μηνύματα
- 6.094
- Likes
- 45.309
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
- Ταξίδι-Όνειρο
- Peru, Japan, Iceland
Άφιξη – Πρώτη νύχτα στη πόλη
Σε συνθήκες ψύχους λοιπόν αλλά με πολύ δυνατό χαμόγελο ανεβήκαμε στο αεροπλάνο της Wizzair, μιας εταιρείας που ήταν σχετικά καινούρια στα αεροπορικά δρώμενα της Θεσσαλονίκης και δεν ήξερα τι μπορώ να περιμένω.
Όλα κύλησαν πολύ εύκολα και βολικά, καθώς η ήρεμη πτήση ήταν λίγο μεγαλύτερη σε διάρκεια από το Θεσσαλονίκη – Ρόδος για παράδειγμα, έτσι σχεδόν σε 1,5 ώρα προσγειωνόμασταν στο αεροδρόμιο της Βουδαπέστης ''Ferenc Liszt''.
Δε ξέρω τι θα έκανα αν δεν είχα μαζί μου το Νίκο, καθώς η αλλαγή λεωφορείων, τρένων και το ανέβα - κατέβα στις πεζογέφυρες για να βρεις τη πλατφόρμα αναχώρησης δεν είναι σίγουρα το φόρτε μου, ούτε το έχω συνηθίσει ακόμα… Εντύπωση μου έκαναν πάντως οι παλιοί συρμοί των τρένων και τα άβολα ξύλινα καθίσματα τους, όπως και η απουσία θέρμανσης.
Προορισμός μας με το λεωφορείο 200Ε ήταν η περιοχή «District VII» ή αλλιώς «Erzsébetváros» όπου βρισκόταν το κατάλυμα μας αλλά και πληθώρα από μπαρ και χώρους εστίασης, κάτι που είχαμε ψάξει εκ των προτέρων. Χρειάστηκε να περπατήσουμε για λίγα λεπτά μέχρι να βρεθούμε στην οδό που ψάχναμε, παίρνοντας έτσι μια πρώτη καλή γεύση από το τσουχτερό κρύο της Βουδαπέστης.
Ηταν αρκετά εύκολο να βρούμε το «Extra urban Cocktail bar» στου οποίου τον πρώτο όροφο λειτουργούσε το ξενοδοχείο διαμερισμάτων. Στο ισόγειο στεγάζεται το εξαιρετικό και πολύ όμορφο Bar Restaurant που αξίζει την επίσκεψη. Η είσοδος ήταν κοινή και για τα δύο.
Κάναμε check in μαθαίνοντας ότι την επομένη το πρωί είχε προγραμματιστεί διακοπή ρεύματος για εργασίες, κάτι που δε μου άρεσε καθώς είχε προκύψει δουλειά και έπρεπε να συνδεθώ στο skype κάπου ήσυχα, ωστόσο το πρόβλημα μου λύθηκε καθώς μου πρότειναν ένα παραδιπλανό ξενοδοχείο ιδιοκτησίας τους που μπορούσε να με εξυπηρετήσει.
Καθώς η ώρα είχε περάσει τις 11, δε χάσαμε πολύ χρόνο προκειμένου να εξερευνήσουμε τα γειτονικά μπαρ και να δούμε για πρώτη φορά τη νύχτα της Βουδαπέστης. Στο διπλανό μας τετράγωνο βρήκαμε τη φιλόξενη «The Slang Pub» η οποία μας άρεσε πολύ και φροντίσαμε να πιούμε τις μπυρίτσες μας μέχρι να αδειάσει:
Συνεχίσαμε με μπαρότσαρκα σε ότι βρήκαμε ανοικτό και μας κίνησε το ενδιαφέρον εκεί κοντά δοκιμάζοντας κάποια σφηνάκια που έπιναν οι Ούγγροι μανιωδώς και δεν υπάρχουν στη χώρα μας. Μου έκανε εντύπωση ο προθάλαμος για το κρύο που διέθετε κάθε μπαρ, καθώς έπρεπε να έχει τη πόρτα του ανοικτή μιας και το κάπνισμα δεν επιτρέπονταν εντός και όλος ο κόσμος ήταν μέσα – έξω.
Το βράδυ κατέληξε στη «Mondo Pizzeria» λίγο διστακτικά στην αρχή, βρίσκοντας μας εν τέλει να καταβροχθίζουμε ότι καλό έβγαινε, δοκιμάζοντας πάνω από τέσσερις γεύσεις, απορώντας πραγματικά για το συνδυασμό που έτρωγαν οι υπόλοιποι πελάτες, βάζοντας γύρο πάνω σε κομμάτια πίτσας (!), μια απορία που θα τη λύναμε ένα από τα επόμενα βράδια…
Τα παιδιά (αραβικής καταγωγής) και μας συμπάθησαν και μας άφησαν να πιούμε μπύρα μέσα στο μικρό μαγαζί τους από το διπλανό ψιλικατζίδικο, καθώς κάτι που διαπιστώσαμε τις μέρες που βρεθήκαμε εκεί είναι ότι σε κανένα κατάστημα γρήγορου φαγητού στη Βουδαπέστη δεν υπήρχε αλκοόλ!
Επιστρέψαμε για ύπνο καθώς μια απαιτητική μέρα ξημέρωνε.
Σε συνθήκες ψύχους λοιπόν αλλά με πολύ δυνατό χαμόγελο ανεβήκαμε στο αεροπλάνο της Wizzair, μιας εταιρείας που ήταν σχετικά καινούρια στα αεροπορικά δρώμενα της Θεσσαλονίκης και δεν ήξερα τι μπορώ να περιμένω.
Όλα κύλησαν πολύ εύκολα και βολικά, καθώς η ήρεμη πτήση ήταν λίγο μεγαλύτερη σε διάρκεια από το Θεσσαλονίκη – Ρόδος για παράδειγμα, έτσι σχεδόν σε 1,5 ώρα προσγειωνόμασταν στο αεροδρόμιο της Βουδαπέστης ''Ferenc Liszt''.
Δε ξέρω τι θα έκανα αν δεν είχα μαζί μου το Νίκο, καθώς η αλλαγή λεωφορείων, τρένων και το ανέβα - κατέβα στις πεζογέφυρες για να βρεις τη πλατφόρμα αναχώρησης δεν είναι σίγουρα το φόρτε μου, ούτε το έχω συνηθίσει ακόμα… Εντύπωση μου έκαναν πάντως οι παλιοί συρμοί των τρένων και τα άβολα ξύλινα καθίσματα τους, όπως και η απουσία θέρμανσης.
Προορισμός μας με το λεωφορείο 200Ε ήταν η περιοχή «District VII» ή αλλιώς «Erzsébetváros» όπου βρισκόταν το κατάλυμα μας αλλά και πληθώρα από μπαρ και χώρους εστίασης, κάτι που είχαμε ψάξει εκ των προτέρων. Χρειάστηκε να περπατήσουμε για λίγα λεπτά μέχρι να βρεθούμε στην οδό που ψάχναμε, παίρνοντας έτσι μια πρώτη καλή γεύση από το τσουχτερό κρύο της Βουδαπέστης.
Ηταν αρκετά εύκολο να βρούμε το «Extra urban Cocktail bar» στου οποίου τον πρώτο όροφο λειτουργούσε το ξενοδοχείο διαμερισμάτων. Στο ισόγειο στεγάζεται το εξαιρετικό και πολύ όμορφο Bar Restaurant που αξίζει την επίσκεψη. Η είσοδος ήταν κοινή και για τα δύο.
Κάναμε check in μαθαίνοντας ότι την επομένη το πρωί είχε προγραμματιστεί διακοπή ρεύματος για εργασίες, κάτι που δε μου άρεσε καθώς είχε προκύψει δουλειά και έπρεπε να συνδεθώ στο skype κάπου ήσυχα, ωστόσο το πρόβλημα μου λύθηκε καθώς μου πρότειναν ένα παραδιπλανό ξενοδοχείο ιδιοκτησίας τους που μπορούσε να με εξυπηρετήσει.
Καθώς η ώρα είχε περάσει τις 11, δε χάσαμε πολύ χρόνο προκειμένου να εξερευνήσουμε τα γειτονικά μπαρ και να δούμε για πρώτη φορά τη νύχτα της Βουδαπέστης. Στο διπλανό μας τετράγωνο βρήκαμε τη φιλόξενη «The Slang Pub» η οποία μας άρεσε πολύ και φροντίσαμε να πιούμε τις μπυρίτσες μας μέχρι να αδειάσει:
Συνεχίσαμε με μπαρότσαρκα σε ότι βρήκαμε ανοικτό και μας κίνησε το ενδιαφέρον εκεί κοντά δοκιμάζοντας κάποια σφηνάκια που έπιναν οι Ούγγροι μανιωδώς και δεν υπάρχουν στη χώρα μας. Μου έκανε εντύπωση ο προθάλαμος για το κρύο που διέθετε κάθε μπαρ, καθώς έπρεπε να έχει τη πόρτα του ανοικτή μιας και το κάπνισμα δεν επιτρέπονταν εντός και όλος ο κόσμος ήταν μέσα – έξω.
Το βράδυ κατέληξε στη «Mondo Pizzeria» λίγο διστακτικά στην αρχή, βρίσκοντας μας εν τέλει να καταβροχθίζουμε ότι καλό έβγαινε, δοκιμάζοντας πάνω από τέσσερις γεύσεις, απορώντας πραγματικά για το συνδυασμό που έτρωγαν οι υπόλοιποι πελάτες, βάζοντας γύρο πάνω σε κομμάτια πίτσας (!), μια απορία που θα τη λύναμε ένα από τα επόμενα βράδια…
Τα παιδιά (αραβικής καταγωγής) και μας συμπάθησαν και μας άφησαν να πιούμε μπύρα μέσα στο μικρό μαγαζί τους από το διπλανό ψιλικατζίδικο, καθώς κάτι που διαπιστώσαμε τις μέρες που βρεθήκαμε εκεί είναι ότι σε κανένα κατάστημα γρήγορου φαγητού στη Βουδαπέστη δεν υπήρχε αλκοόλ!
Επιστρέψαμε για ύπνο καθώς μια απαιτητική μέρα ξημέρωνε.
Last edited:
Αφού πέρσι στην Κρακοβία που Δεκέμβρη μήνα είχε 10 βαθούς, ξενέρωσα απίστευτα. Ξενέρωτους χειμώνες έχουμε στην Ελλάδα, δεν το περίμενα και στην Πολωνία!
Περιμένουμε τη συνέχεια!!!
