hydronetta
Member
- Μηνύματα
- 4.152
- Likes
- 14.442
- Επόμενο Ταξίδι
- ???
- Ταξίδι-Όνειρο
- όπου δεν έχω πάει
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Κεφάλαιο 2ο (Γιατί είναι η Ισλανδία μοναδική;;)][I]Πριν συνεχίσω τη ταξιδιωτική μου ιστορία, θα ήθελα να κάνω μια παρένθεση αναφέροντας κάποια δεδομένα και χαρακτηριστικά αυτής της μικρής χώρας και των κατοίκων της που τη καθιστούν μοναδική:[/I
- Κεφάλαιο 3ο (Γύρω από τη λίμνη Mývatn)
- Κεφάλαιο 4ο (Ο καταρράκτης, το φαράγγι κι οι...φαλλοί)
- Κεφάλαιο 5ο (Αkureyri, αποχαιρετώντας τον ισλανδικό βορρά)
- Κεφάλαιο 6ο (Το Χρυσο Τρίγωνο κι η μαγεία του σέλαος)
- Κεφάλαιο 7ο (Στη σκιά των παγετώνων)
- Κεφάλαιο 8ο (Επέστρεφε...)
- Κεφάλαιο 9ο (Το χρονικό μιας χρεωκοπίας)
Την επόμενη μέρα κατά τη διάρκεια του πρωινού στο ξενοδοχείο μας, ως μόνοι διαμένοντες, δώσαμε γνήσια δείγματα του μεσογειακού ταμπεραμέντου μας συζητώντας «διαπληκτιζόμενοι» περί …. ενδοοικογενειακής βίας (!!). Ο οδηγός μας που γρι δεν καταλάβαινε, αλλά μας παρατηρούσε όλο απορία, αποφάσισε να πάρει το νόμο στα χέρια του, οδηγώντας άρον-άρον το αλλόφρον γκρουπ στο θηρίο-τζιπ. Οδηγώντας αρχικά στις παρυφές του Eyjafjörður, κατευθυνθήκαμε προς το εσωτερικό του ισλανδικού βορρά με κατεύθυνση τη λίμνη Mývatn. Η έκπληξη ήρθε ήδη από τα πρώτα μέτρα της διαδρομής όπου είχαμε την ευκαιρία να διασταυρωθούμε στο δρόμο με μια αρκτική αλεπού.
Πρώτος σταθμός, 40 km από το Akureyri, ήταν ο καταρράκτης Goðafoss με ύψος 12 μέτρα και πλάτος 30 μέτρα. Σχηματίζεται από τα παγετωνικά ύδατα του ποταμού Skjálfandafljót που πηγάζει 175 χιλιόμετρα μακρυά από τον παγετώνα Vatnajökull μέσα σε μια κοιλάδα λάβας ηλικίας 8000 ετών. Το όνομα του καταρράκτη σημαίνει «καταρράκτης των θεών». Σύμφωνα με τη παράδοση των σάγκα, το 1000 μΧ, ο νομοθέτης Þorgeir πήρε την απόφαση στο Εθνικό Κοινοβούλιο να αποτάξει η Ισλανδία τον παγανισμό και να ασπαστεί το Χριστιανισμό. Γυρνώντας στο τόπο του πέταξε στον καταρράκτη τα παγανιστικά αγάλματα των παλαιοσκανδιναβικών θεοτήτων. "Μα τον Όντιν" που θα έλεγε κι ο βίκινγκ Χοντρομπαφ στον Αστερίξ!! (ο Óðinn θεωρείται ο βασιλιάς των θεών στη σκανδιναβική μυθολογία: θεός της σοφίας, του πολέμου, της μάχης και του θανάτου, όπως επίσης της μαγείας, της ποίησης, της προφητείας, της νίκης και του κυνηγιού)
Goðafoss
Οι εναλλαγές μαύρου άσπρου (χιονιού-λάβας) μας συνόδευσαν μέχρι τις παρυφές της λίμνης Mývatn. Η λίμνη Mývatn («λίμνη των ..σκνιπών») έχει έκταση 37 τετραγωνικά χιλιομέτρα και βάθος μόλις 2,5 μέτρα. Ομολογώ ότι δεν μπορώ να σκεφτώ τι θα γίνεται από τα μικροσκοπικά αυτά πετούμενα το καλοκαίρι και κατά πόσο ευδυλλιακό θα είναι το τοπίο όταν αποφασίσουν να πραγματοποιήσουν καταδρομικές επιχειρήσεις. Πάντως εμείς λόγω χιονιού παραμείναμε αλώβητοι!
Λίμνη Mývatn
Η λίμνη σχηματίστηκε από μια μεγάλη ηφαιστειακή έκρηξη πριν 2300 χρόνια και το περιβάλλον τοπίο κυριαρχείται από ηφαιστειακούς κώνους, ψευδοκρατήρες και σχηματισμούς λάβας. Είναι εθνικό μνημείο φυσικής ομορφιάς, ένας πλούσιος βιότοπος, αλλά και γνωστός τόπος ψαρέματος σολομού. Βέβαια οι λάτρεις του σπορ, θα πρέπει να γνωρίζουν ότι δεν πήραμε το καλάμι κι άντε τραβήξαμε στο ποτάμι. Χρειάζεται άδεια αλιείας της οποίας το ποσό δεν είναι διόλου ευκαταφρόνητο.
Hφαιστειακοί κώνοι γύρω από τη λίμνη Mývatn
Ο δρόμος μας έφερε αρχικά στις νότιες ακτές της λίμνης και το σχηματισμό ψευδοκρατήρων Skútustaðagígar γύρω από τη μικρή παγωμένη λιμνούλα Stakhólstjörn. Δυστυχώς το χιονισμένο τοπίο δεν μας επέτρεψε να κάνουμε το συνιστώμενο trekking και να παρατηρήσουμε από κοντά τους σχηματισμούς αυτούς, αν και η καλύτερη οπτική τους είναι από αέρος. Ήταν μάλλον προσφορότερο για χιονοπόλεμο ή πατιναζ στο παχύ στρώμα πάγου στη μικρή λιμνούλα. Εκεί βρήκα την ευκαιρία να φορτώσω στις αποσκευές μου ένα κομμάτι λάβας σαν αναμνηστικό για να κοσμεί τη βιβλιοθήκη μου.
Oι ψευδοκρατήρες Skútustaðagígar και η παγωμένη λίμνούλα Stakhólstjörn
Ο περίπατος στη συνέχεια στα «μαύρα κάστρα» του Dimmuborgir αποκάλυψε σουρεαλιστικούς σχηματισμούς λάβας ηλικίας 2000 ετών που παίρνουν τη μορφή αψίδων, σπηλαίων και ζώων. Ο πιο γνωστός σχηματισμός είναι το Kirkjan («εκκλησία») που η είσοδος και το εσωτερικό θυμίζει γοτθικό ναό. Οι μισοί από το γκρουπ προτίμησαν να μείνουν στο θηρίο, οι υπόλοιποι αψηφώντας το τσουχτερό κρύο ακολουθήσαμε τον οδηγό μας στη σύντομη περιήγηση. Η αλήθεια είναι ότι η διαδρομή ήταν ολίγον δαιδαλώδης λόγω και της ύπαρξης του χιονιού, αν και υπήρχε σχετική σήμανση.
Kirkjan
Μερικά χιλιόμετρα από τη κωμόπολη Reykjahlíð στις όχθες της λίμνης, στραφήκαμε ανατολικά προς την ενεργό γεωθερμική περιοχή του ηφαιστείου Krafla, όπου βρίσκεται και σταθμός παραγωγής ενέργειας. Διασχίζοντας το κορφοβούνι Námafjall σε υπέροχες παστέλ αποχρώσεις, του οποίου οι πλαγιές αχνίζουν, επισκεφθήκαμε αρχικά το Hverarönd, μια περιοχή από καυτές λασπολακούβες, θερμές πηγές και ατμοπίδακες. Χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή στη περιήγηση καθώς παρέκκλιση από τη διαδρομή μπορεί να προκαλέσει σοβαρό τραυματισμό από την υψηλή θερμοκρασία του υλικού. Το γεγονός άφησε ασυγκίνητους τους περισσότερους όχι όμως κι εμένα που ήμουν ικανός να περιδιαβώ πλησίον κάθε λακκούβας και τρυπίτσας. Ως αποτέλεσμα όλη η λάσπη είχε κολλήσει στα παπούτσια μου κι είδα κι έπαθα να την καθαρίσω.
Το κορφοβούνι Námafjall και οι λασπολακκούβες στο Hverarönd
Προσπερνώντας το σταθμό παραγωγής ενέργειας που θύμιζε σκηνικό από τον Πόλεμο των Άστρων, ακολουθήσαμε την ανηφορική διαδρομή μέσα σ'ενα κατάλευκο τοπίο για να αποθανατίσουμε τον κρατήρα Viti («κόλαση») διαμέτρου 320 μέτρων με μια μικρή λίμνη στο βάθος του.
Το απογευματάκι πήραμε το δρόμο επιστροφής κάνοντας όμως μια παράκαμψη στα Jarðböðin við Mývatn, κοινώς «φυσικά θερμικά λουτρά πλησίον της Mývatn». Ως μοναδικοί επισκέπτες απολαύσαμε ένα μπάνιο στα καυτά μεταλλικά νερά (36-41ο C) με φόντο το χιονισμένο τοπίο. Αρκεί να πω πόση γενναιότητα επιστρατεύαμε για να φτάσουμε από τα αποδυτήρια στη λίμνη σε θερμοκρασίες περιβάλλοντος κοντά στους 0o C. Μοναδική εμπειρία μιας και δεν είχαμε επισκεφθεί την τουριστικότατη Blue Lagoon κοντά στο Reykjavik.
Απολαμβάνοντας το ζεστό μας μπάνιο στα Jarðböðin við Mývatn
Το βράδυ καταλύσαμε κοντά στη λίμνη Mývatn στο ξενώνα της φάρμας Vogafjós όπου δειπνίσαμε με φόντο τις γελάδες της φάρμας. Δυστυχώς το θέαμα των συμπαθών τετράποδων συνοδευόταν και από την αντίστοιχη οσμή, κάτι που επισκίασε τη μυρωδιά του γεύματός μας….
Όμως παρά τις αντιξοότητες το κέφι της παρέας παρέμεινε αμείωτο καθώς με συνοδεία κιθάρας το ριξαμε στο τραγούδι (με την ελπίδα να μαγευτούν οι γελάδες και να κατεβάσουν περισσότερο γάλα για το πρωινό μας )
Πρώτος σταθμός, 40 km από το Akureyri, ήταν ο καταρράκτης Goðafoss με ύψος 12 μέτρα και πλάτος 30 μέτρα. Σχηματίζεται από τα παγετωνικά ύδατα του ποταμού Skjálfandafljót που πηγάζει 175 χιλιόμετρα μακρυά από τον παγετώνα Vatnajökull μέσα σε μια κοιλάδα λάβας ηλικίας 8000 ετών. Το όνομα του καταρράκτη σημαίνει «καταρράκτης των θεών». Σύμφωνα με τη παράδοση των σάγκα, το 1000 μΧ, ο νομοθέτης Þorgeir πήρε την απόφαση στο Εθνικό Κοινοβούλιο να αποτάξει η Ισλανδία τον παγανισμό και να ασπαστεί το Χριστιανισμό. Γυρνώντας στο τόπο του πέταξε στον καταρράκτη τα παγανιστικά αγάλματα των παλαιοσκανδιναβικών θεοτήτων. "Μα τον Όντιν" που θα έλεγε κι ο βίκινγκ Χοντρομπαφ στον Αστερίξ!! (ο Óðinn θεωρείται ο βασιλιάς των θεών στη σκανδιναβική μυθολογία: θεός της σοφίας, του πολέμου, της μάχης και του θανάτου, όπως επίσης της μαγείας, της ποίησης, της προφητείας, της νίκης και του κυνηγιού)
Goðafoss
Οι εναλλαγές μαύρου άσπρου (χιονιού-λάβας) μας συνόδευσαν μέχρι τις παρυφές της λίμνης Mývatn. Η λίμνη Mývatn («λίμνη των ..σκνιπών») έχει έκταση 37 τετραγωνικά χιλιομέτρα και βάθος μόλις 2,5 μέτρα. Ομολογώ ότι δεν μπορώ να σκεφτώ τι θα γίνεται από τα μικροσκοπικά αυτά πετούμενα το καλοκαίρι και κατά πόσο ευδυλλιακό θα είναι το τοπίο όταν αποφασίσουν να πραγματοποιήσουν καταδρομικές επιχειρήσεις. Πάντως εμείς λόγω χιονιού παραμείναμε αλώβητοι!
Λίμνη Mývatn
Η λίμνη σχηματίστηκε από μια μεγάλη ηφαιστειακή έκρηξη πριν 2300 χρόνια και το περιβάλλον τοπίο κυριαρχείται από ηφαιστειακούς κώνους, ψευδοκρατήρες και σχηματισμούς λάβας. Είναι εθνικό μνημείο φυσικής ομορφιάς, ένας πλούσιος βιότοπος, αλλά και γνωστός τόπος ψαρέματος σολομού. Βέβαια οι λάτρεις του σπορ, θα πρέπει να γνωρίζουν ότι δεν πήραμε το καλάμι κι άντε τραβήξαμε στο ποτάμι. Χρειάζεται άδεια αλιείας της οποίας το ποσό δεν είναι διόλου ευκαταφρόνητο.
Hφαιστειακοί κώνοι γύρω από τη λίμνη Mývatn
Ο δρόμος μας έφερε αρχικά στις νότιες ακτές της λίμνης και το σχηματισμό ψευδοκρατήρων Skútustaðagígar γύρω από τη μικρή παγωμένη λιμνούλα Stakhólstjörn. Δυστυχώς το χιονισμένο τοπίο δεν μας επέτρεψε να κάνουμε το συνιστώμενο trekking και να παρατηρήσουμε από κοντά τους σχηματισμούς αυτούς, αν και η καλύτερη οπτική τους είναι από αέρος. Ήταν μάλλον προσφορότερο για χιονοπόλεμο ή πατιναζ στο παχύ στρώμα πάγου στη μικρή λιμνούλα. Εκεί βρήκα την ευκαιρία να φορτώσω στις αποσκευές μου ένα κομμάτι λάβας σαν αναμνηστικό για να κοσμεί τη βιβλιοθήκη μου.
Oι ψευδοκρατήρες Skútustaðagígar και η παγωμένη λίμνούλα Stakhólstjörn
Ο περίπατος στη συνέχεια στα «μαύρα κάστρα» του Dimmuborgir αποκάλυψε σουρεαλιστικούς σχηματισμούς λάβας ηλικίας 2000 ετών που παίρνουν τη μορφή αψίδων, σπηλαίων και ζώων. Ο πιο γνωστός σχηματισμός είναι το Kirkjan («εκκλησία») που η είσοδος και το εσωτερικό θυμίζει γοτθικό ναό. Οι μισοί από το γκρουπ προτίμησαν να μείνουν στο θηρίο, οι υπόλοιποι αψηφώντας το τσουχτερό κρύο ακολουθήσαμε τον οδηγό μας στη σύντομη περιήγηση. Η αλήθεια είναι ότι η διαδρομή ήταν ολίγον δαιδαλώδης λόγω και της ύπαρξης του χιονιού, αν και υπήρχε σχετική σήμανση.
Kirkjan
Μερικά χιλιόμετρα από τη κωμόπολη Reykjahlíð στις όχθες της λίμνης, στραφήκαμε ανατολικά προς την ενεργό γεωθερμική περιοχή του ηφαιστείου Krafla, όπου βρίσκεται και σταθμός παραγωγής ενέργειας. Διασχίζοντας το κορφοβούνι Námafjall σε υπέροχες παστέλ αποχρώσεις, του οποίου οι πλαγιές αχνίζουν, επισκεφθήκαμε αρχικά το Hverarönd, μια περιοχή από καυτές λασπολακούβες, θερμές πηγές και ατμοπίδακες. Χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή στη περιήγηση καθώς παρέκκλιση από τη διαδρομή μπορεί να προκαλέσει σοβαρό τραυματισμό από την υψηλή θερμοκρασία του υλικού. Το γεγονός άφησε ασυγκίνητους τους περισσότερους όχι όμως κι εμένα που ήμουν ικανός να περιδιαβώ πλησίον κάθε λακκούβας και τρυπίτσας. Ως αποτέλεσμα όλη η λάσπη είχε κολλήσει στα παπούτσια μου κι είδα κι έπαθα να την καθαρίσω.
Το κορφοβούνι Námafjall και οι λασπολακκούβες στο Hverarönd
Προσπερνώντας το σταθμό παραγωγής ενέργειας που θύμιζε σκηνικό από τον Πόλεμο των Άστρων, ακολουθήσαμε την ανηφορική διαδρομή μέσα σ'ενα κατάλευκο τοπίο για να αποθανατίσουμε τον κρατήρα Viti («κόλαση») διαμέτρου 320 μέτρων με μια μικρή λίμνη στο βάθος του.
Το απογευματάκι πήραμε το δρόμο επιστροφής κάνοντας όμως μια παράκαμψη στα Jarðböðin við Mývatn, κοινώς «φυσικά θερμικά λουτρά πλησίον της Mývatn». Ως μοναδικοί επισκέπτες απολαύσαμε ένα μπάνιο στα καυτά μεταλλικά νερά (36-41ο C) με φόντο το χιονισμένο τοπίο. Αρκεί να πω πόση γενναιότητα επιστρατεύαμε για να φτάσουμε από τα αποδυτήρια στη λίμνη σε θερμοκρασίες περιβάλλοντος κοντά στους 0o C. Μοναδική εμπειρία μιας και δεν είχαμε επισκεφθεί την τουριστικότατη Blue Lagoon κοντά στο Reykjavik.
Απολαμβάνοντας το ζεστό μας μπάνιο στα Jarðböðin við Mývatn
Το βράδυ καταλύσαμε κοντά στη λίμνη Mývatn στο ξενώνα της φάρμας Vogafjós όπου δειπνίσαμε με φόντο τις γελάδες της φάρμας. Δυστυχώς το θέαμα των συμπαθών τετράποδων συνοδευόταν και από την αντίστοιχη οσμή, κάτι που επισκίασε τη μυρωδιά του γεύματός μας….
Όμως παρά τις αντιξοότητες το κέφι της παρέας παρέμεινε αμείωτο καθώς με συνοδεία κιθάρας το ριξαμε στο τραγούδι (με την ελπίδα να μαγευτούν οι γελάδες και να κατεβάσουν περισσότερο γάλα για το πρωινό μας )Attachments
Last edited by a moderator:
χιονισμένα τοπία περιμένουμε και παγωμένες εικόνες 
