alma
Member
- Μηνύματα
- 4.296
- Likes
- 18.460
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Κεφάλαιο 2
- Κεφάλαιο 3
- Κεφάλαιο 4
- Κεφάλαιο 5
- Κεφάλαιο 6
- Κεφάλαιο 7
- Κεφάλαιο 8
- Κεφάλαιο 9
- Κεφάλαιο 10
- Κεφάλαιο 11
- Κεφάλαιο 12
- Κεφάλαιο 13
- Κεφάλαιο 14
- Κεφάλαιο 15
- Κεφάλαιο 16
- Κεφάλαιο 17
- Κεφάλαιο 18
- Κεφάλαιο 19
- Κεφάλαιο 20
- Κεφάλαιο 20
- Κεφάλαιο 21
- Κεφάλαιο 22
- Κεφάλαιο 23
- Κεφάλαιο 24
- Κεφάλαιο 25
- Κεφάλαιο 26
- Κεφάλαιο 27
Οι Καναδοί που πλειοψηφούσαν στην κρουαζιέρα, βρίσκονταν συνέχεια στο μπαρ και έπιναν. Τι ακριβώς τους πότιζαν δεν ξέρω, αλλά μετά από λίγο τραγουδούσαν (ούρλιαζαν) τα μπιτάκια της Katy Perry, της Rihanna και όχι μόνο, πιο δυνατά και με περισσότερο ενθουσιασμό από ότι οι ίδιες στη συναυλία τους….
Στο μεταξύ εμείς ενθουσιασμένοι που γνωρίσαμε άλλους Λατίνους στο ταξίδι, αρχίσαμε την συζήτηση με μια παρέα από Χιλιανές, οι οποίες πρόθυμες να συζητήσουν τα πάντα, κοινωνικές και φιλικές (όπως οι Λατίνοι γενικά-αγαπάμε λέμε), άρχισαν να μιλούν μαζί μας για τα πάντα. Πώς και γιατί μιλάμε τόσο καλά ισπανικά, πότε πρωτο ήρθαν στην Ευρώπη, πόσο τους άρεσε η Ρώμη, πόσο θέλουν να δουν τα ελληνικά νησιά, πόσο αγαπούν το Μπουένος Άιρες και πόσο ασφαλές τους φαίνεται (να ορίστε δεν είμαι η μόνη που αισθάνεται το ίδιο), πόσο ωραίο είναι να είσαι στο Μπουένος και να περπατάς στη Boca όλη μέρα ακόμα και το βράδυ (αααα αυτές είναι χειρότερες από μένα). Τελικά μας είπαν ότι η Κούβα δεν τους άρεσε και δεν θα ξαναέρθουν και εκεί άρχισα να διαφωνώ αλλά δεν βαριέσαι γούστα είναι αυτά.
Έφτασε η ώρα λοιπόν να σταματήσουμε για το σόου με τα δελφίνια, πριν πάμε στο cayo blanco. Αυτά τα συμπαθέστατα θαλάσσια θηλαστικά είναι από τα πιο γλυκά του ζωικού βασιλείου. Ειδικά όταν μας έδωσαν το φιλάκι ήταν υπέροχο. Για να πω βέβαια την αλήθεια, τα λυπήθηκα που έκαναν τόσες γύρες και σόου για να πάρουν ως αμοιβή το ψαράκι που τελικά τους έδινε ο εκπαιδευτής.
Στο μεταξύ εμείς ενθουσιασμένοι που γνωρίσαμε άλλους Λατίνους στο ταξίδι, αρχίσαμε την συζήτηση με μια παρέα από Χιλιανές, οι οποίες πρόθυμες να συζητήσουν τα πάντα, κοινωνικές και φιλικές (όπως οι Λατίνοι γενικά-αγαπάμε λέμε), άρχισαν να μιλούν μαζί μας για τα πάντα. Πώς και γιατί μιλάμε τόσο καλά ισπανικά, πότε πρωτο ήρθαν στην Ευρώπη, πόσο τους άρεσε η Ρώμη, πόσο θέλουν να δουν τα ελληνικά νησιά, πόσο αγαπούν το Μπουένος Άιρες και πόσο ασφαλές τους φαίνεται (να ορίστε δεν είμαι η μόνη που αισθάνεται το ίδιο), πόσο ωραίο είναι να είσαι στο Μπουένος και να περπατάς στη Boca όλη μέρα ακόμα και το βράδυ (αααα αυτές είναι χειρότερες από μένα). Τελικά μας είπαν ότι η Κούβα δεν τους άρεσε και δεν θα ξαναέρθουν και εκεί άρχισα να διαφωνώ αλλά δεν βαριέσαι γούστα είναι αυτά.
Έφτασε η ώρα λοιπόν να σταματήσουμε για το σόου με τα δελφίνια, πριν πάμε στο cayo blanco. Αυτά τα συμπαθέστατα θαλάσσια θηλαστικά είναι από τα πιο γλυκά του ζωικού βασιλείου. Ειδικά όταν μας έδωσαν το φιλάκι ήταν υπέροχο. Για να πω βέβαια την αλήθεια, τα λυπήθηκα που έκαναν τόσες γύρες και σόου για να πάρουν ως αμοιβή το ψαράκι που τελικά τους έδινε ο εκπαιδευτής.
