alma
Member
- Μηνύματα
- 4.296
- Likes
- 18.460
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Κεφάλαιο 2
- Κεφάλαιο 3
- Κεφάλαιο 4
- Κεφάλαιο 5
- Κεφάλαιο 6
- Κεφάλαιο 7
- Κεφάλαιο 8
- Κεφάλαιο 9
- Κεφάλαιο 10
- Κεφάλαιο 11
- Κεφάλαιο 12
- Κεφάλαιο 13
- Κεφάλαιο 14
- Κεφάλαιο 15
- Κεφάλαιο 16
- Κεφάλαιο 17
- Κεφάλαιο 18
- Κεφάλαιο 19
- Κεφάλαιο 20
- Κεφάλαιο 20
- Κεφάλαιο 21
- Κεφάλαιο 22
- Κεφάλαιο 23
- Κεφάλαιο 24
- Κεφάλαιο 25
- Κεφάλαιο 26
- Κεφάλαιο 27
ΓΕΝΙΚΕΣ ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ
Η αλήθεια είναι ότι δύσκολα σε αφήνει αδιάφορο η χώρα. Η πλειοψηφία των επισκεπτών που ξέρω ενθουσιάστηκε, κάποιοι λίγοι απογοητεύτηκαν, αλλά κανείς δεν άκουσα να μείνει αδιάφορος. Πάμε λοιπόν πρώτα σε όσα λένε όσοι απογοητεύτηκαν από τη χώρα.
«Δεν έχει καλή κουζίνα και δεν φάγαμε τίποτα το ιδιαίτερο»
Ναι νομίζω ισχύει. Στην Κούβα δεν πας για να φας. Ας πούμε δεν είναι το δυνατό της σημείο.
«Είχα ακούσει ότι οι Κουβανοί είναι αυθεντικοί, φιλικοί κλπ.Νομίζω ότι τελικά, κυρίως να βγάλουν λεφτά από τον επισκέπτη τους ενδιαφέρει και όλο τιπ ζητούν».
Ισχύει εν μέρει, δεδομένου ότι ένα μέρος τους συμπεριφέρεται ακριβώς έτσι, αλλά υπάρχουν και αυθεντικότατοι άνθρωποι που θα θελήσουν να γνωρίσουν πραγματικά τον επισκέπτη, τις συνήθειες του κλπ.
«Εχει φτώχεια»
Εδώ το παράδοξο είναι ότι λίγοι είναι αυτοί που το λένε ενώ έχουν πάει στη χώρα. Συνήθως το λένε όσοι ΔΕΝ έχουν πάει, ως δικαιολογία για να σε προτρέψουν να μην πας. Πρώτα από όλα, η χώρα δεν έχει άστεγους, πεινασμένους και ανισότητες που βλέπεις σε άλλες λατινοαμερικάνικες χώρες(π.χ. Παραγουάη, Βραζιλία κλπ). Δεύτερον, φτώχεια έχει και η Ευρώπη, συν τους άστεγους και τους πεινασμένους.
«Είχα ακούσει ότι σαν λαός είναι πολύ ωραίοι και τελικά είναι μύθος»
Γούστα είναι αυτά. Γενικά συμφωνώ ότι αλλιώς τα έλεγαν οι φήμες, αλλιώς τα είδαμε.
«Αρκετοί δεν μιλούσαν αγγλικά και δεν μπορούσα να συνεννοηθώ».
Εδώ δεν μπορώ να βοηθήσω πολύ γιατί εμείς μιλούσαμε ισπανικά. Αλλά άκουσα αρκετούς Κουβανούς να μιλούν αγγλικά.
Και πάμε στα θετικά. Εμένα η χώρα μου άρεσε πολύ. Έχει απίστευτη ζωντάνια. Χρώμα παντού. Όχι μόνο στα κτίρια αλλά και στα απίστευτα έργα τέχνης που μπορείς να βρεις στην Αβάνα και στο Τρινιδάδ, σε καλές τιμές και συνήθως δέχονται και παζάρι.
Αρχιτεκτονικά η Αβάνα,το Τρινιδάδ, το Σιενφουέγος είναι απίστευτα. Και τα σπίτια μέσα. Πας για φαγητό σε ένα σπίτι που έχει μετατραπεί σε εστιατόριο και μέσα βλέπεις σχεδόν όλη την ιστορία της χώρας. Κάποια ήταν αποικιακές επαύλεις που έμεναν ισπανοί ευγενείς, με τις αυθεντικές αντίκες και έπιπλα αιώνων να συμβιώνουν αρμονικά με το σήμερα.
Έτσι συμβιώνουν μαζί τους και τα αυτοκίνητα που μπαίνεις μέσα και γίνεσαι πρωταγωνιστής σε ταινία εποχής.
Οι άνθρωποι έχουν υψηλό μορφωτικό επίπεδο και χαίρεσαι να συζητάς μαζί τους. Υψηλό και γνωστό σε όλους είναι και το επίπεδο υγείας της χώρας.
Η χώρα προσφέρει κάτι το διαφορετικό. Αν και δεν έχει την εντυπωσιακή φύση άλλων λατινοαμερικάνικων χωρών, λόγου πολιτικού συστήματος και τρόπου ζωής παραμένει μοναδική και προσφέρει διαφορετικά πράγματα(Όλα όσα είπαμε. Κτίρια, αυτοκίνητα, όλα ένα ταξίδι στο χρόνο).
Όσο για την ασφάλεια; Εκεί τι να πεις; Η ασφαλέστερη χώρα που έχω επισκεφτεί. Και δεν μιλάμε μόνο για τα δεδομένα της Λατινικής Αμερικής που δεν φημίζεται για την ασφάλεια της. Ένιωσα πολύ ασφαλέστερα και από ότι στην Ευρώπη, όπου πολλές περιοχές το βράδυ είναι απλησίαστες. Στην Κούβα πάλι νιώθεις ασφαλής σε κάθε σκοτεινό σοκάκι ακόμα και αργά το βράδυ.
Αυτά λοιπόν από έναν διαφορετικό προορισμό. Και αν μικροί διαβάζοντας κόμιξ, διαβάζατε για χρονομηχανές και ταξίδια στο χρόνο και πιστεύατε πως είναι απίθανο αυτό, ένα σας λέω: «Πηγαίνετε Κούβα όσο γρηγορότερα μπορείτε».
Η αλήθεια είναι ότι δύσκολα σε αφήνει αδιάφορο η χώρα. Η πλειοψηφία των επισκεπτών που ξέρω ενθουσιάστηκε, κάποιοι λίγοι απογοητεύτηκαν, αλλά κανείς δεν άκουσα να μείνει αδιάφορος. Πάμε λοιπόν πρώτα σε όσα λένε όσοι απογοητεύτηκαν από τη χώρα.
«Δεν έχει καλή κουζίνα και δεν φάγαμε τίποτα το ιδιαίτερο»
Ναι νομίζω ισχύει. Στην Κούβα δεν πας για να φας. Ας πούμε δεν είναι το δυνατό της σημείο.
«Είχα ακούσει ότι οι Κουβανοί είναι αυθεντικοί, φιλικοί κλπ.Νομίζω ότι τελικά, κυρίως να βγάλουν λεφτά από τον επισκέπτη τους ενδιαφέρει και όλο τιπ ζητούν».
Ισχύει εν μέρει, δεδομένου ότι ένα μέρος τους συμπεριφέρεται ακριβώς έτσι, αλλά υπάρχουν και αυθεντικότατοι άνθρωποι που θα θελήσουν να γνωρίσουν πραγματικά τον επισκέπτη, τις συνήθειες του κλπ.
«Εχει φτώχεια»
Εδώ το παράδοξο είναι ότι λίγοι είναι αυτοί που το λένε ενώ έχουν πάει στη χώρα. Συνήθως το λένε όσοι ΔΕΝ έχουν πάει, ως δικαιολογία για να σε προτρέψουν να μην πας. Πρώτα από όλα, η χώρα δεν έχει άστεγους, πεινασμένους και ανισότητες που βλέπεις σε άλλες λατινοαμερικάνικες χώρες(π.χ. Παραγουάη, Βραζιλία κλπ). Δεύτερον, φτώχεια έχει και η Ευρώπη, συν τους άστεγους και τους πεινασμένους.
«Είχα ακούσει ότι σαν λαός είναι πολύ ωραίοι και τελικά είναι μύθος»
Γούστα είναι αυτά. Γενικά συμφωνώ ότι αλλιώς τα έλεγαν οι φήμες, αλλιώς τα είδαμε.
«Αρκετοί δεν μιλούσαν αγγλικά και δεν μπορούσα να συνεννοηθώ».
Εδώ δεν μπορώ να βοηθήσω πολύ γιατί εμείς μιλούσαμε ισπανικά. Αλλά άκουσα αρκετούς Κουβανούς να μιλούν αγγλικά.
Και πάμε στα θετικά. Εμένα η χώρα μου άρεσε πολύ. Έχει απίστευτη ζωντάνια. Χρώμα παντού. Όχι μόνο στα κτίρια αλλά και στα απίστευτα έργα τέχνης που μπορείς να βρεις στην Αβάνα και στο Τρινιδάδ, σε καλές τιμές και συνήθως δέχονται και παζάρι.
Αρχιτεκτονικά η Αβάνα,το Τρινιδάδ, το Σιενφουέγος είναι απίστευτα. Και τα σπίτια μέσα. Πας για φαγητό σε ένα σπίτι που έχει μετατραπεί σε εστιατόριο και μέσα βλέπεις σχεδόν όλη την ιστορία της χώρας. Κάποια ήταν αποικιακές επαύλεις που έμεναν ισπανοί ευγενείς, με τις αυθεντικές αντίκες και έπιπλα αιώνων να συμβιώνουν αρμονικά με το σήμερα.
Έτσι συμβιώνουν μαζί τους και τα αυτοκίνητα που μπαίνεις μέσα και γίνεσαι πρωταγωνιστής σε ταινία εποχής.
Οι άνθρωποι έχουν υψηλό μορφωτικό επίπεδο και χαίρεσαι να συζητάς μαζί τους. Υψηλό και γνωστό σε όλους είναι και το επίπεδο υγείας της χώρας.
Η χώρα προσφέρει κάτι το διαφορετικό. Αν και δεν έχει την εντυπωσιακή φύση άλλων λατινοαμερικάνικων χωρών, λόγου πολιτικού συστήματος και τρόπου ζωής παραμένει μοναδική και προσφέρει διαφορετικά πράγματα(Όλα όσα είπαμε. Κτίρια, αυτοκίνητα, όλα ένα ταξίδι στο χρόνο).
Όσο για την ασφάλεια; Εκεί τι να πεις; Η ασφαλέστερη χώρα που έχω επισκεφτεί. Και δεν μιλάμε μόνο για τα δεδομένα της Λατινικής Αμερικής που δεν φημίζεται για την ασφάλεια της. Ένιωσα πολύ ασφαλέστερα και από ότι στην Ευρώπη, όπου πολλές περιοχές το βράδυ είναι απλησίαστες. Στην Κούβα πάλι νιώθεις ασφαλής σε κάθε σκοτεινό σοκάκι ακόμα και αργά το βράδυ.
Αυτά λοιπόν από έναν διαφορετικό προορισμό. Και αν μικροί διαβάζοντας κόμιξ, διαβάζατε για χρονομηχανές και ταξίδια στο χρόνο και πιστεύατε πως είναι απίθανο αυτό, ένα σας λέω: «Πηγαίνετε Κούβα όσο γρηγορότερα μπορείτε».