anny
Member
- Μηνύματα
- 3.423
- Likes
- 1.793
- Επόμενο Ταξίδι
- Ιστρια
- Ταξίδι-Όνειρο
- γύρος του κόσμου
Περιεχόμενα
1η ημέρα
Ξυπνήσαμε νωρίς το πρωί, παρόλη την κούραση και την ταλαιπωρία της προηγούμενης ημέρας, χαρούμενοι και έτοιμοι για νέες περιπέτειες.
Το πρωινό πλούσιο. «Μα ποιοί τρώνε αυτά τα ομολογουμένως συμπαθέστατα λουκάνικα και τραγανιστά μπέικον πρωινιάτικα;», αναρωτήθηκα. Εγώ άντε ναψιλοτσιμπήσω κάτι ελαφρύ μαζί με τον καφέ. Πού να φανταστώ ότι για τις επόμενες μέρες θα ντερλίκωνα κι εγώ τα πάντα...
Ο καιρός τυπικός φθινοπωρινός. Συννεφιασμένος, βαρύς αλλά όμως και αρκετά ψυχρός. Πρώτη μας κίνηση, να τραβήξουμε λίγες κορώνες από ΑΤΜ, πράγμα το οποίο δεν ήταν τελικά και τόσο απαραίτητο, αφού όλες τις συναλλαγές, ακόμα και τις πιο απλές και καθημερινές, μπορείς να τις κάνεις άνετα με πιστωτική κάρτα.
Είχαμε προαποφασίσει ότι δεν θα αγοράζαμε τη Stockholm Card γιατί δεν είχαμε σκοπό να επισκεφθούμε πολλά μουσεία, οπότε η τριήμερη κάρτα για τα ΜΜΜ ήταν η καλύτερη επιλογή για την περίπτωσή μας. (αναλυτικές πληροφορίες για τη συγκεκριμένη κάρτα μπορείτε να βρείτε εδώ: Visitor tickets – AB Storstockholms Lokaltrafik)
Και ξεκινήσαμε φυσικά για μια πρώτη γνωριμία με την παλιά πόλη, ή αλλιώς Gamla Stan.
Είχαμε ακούσει ότι τα σοκάκια της συνήθως έχουν πολύ κόσμο. Ευτυχώς επειδή ήταν αρκετά νωρίς και δεν είχαν ανοίξει ακόμα τα εμπορικά και τουριστικά καταστήματα, η κίνηση ήταν ελάχιστη. Έτσι μπορέσαμε να πάρουμε μια πρώτη ευχάριστη γεύση από την κουκλίστικη αυτή περιοχή και να τραβήξουμε τις πρώτες συννεφιασμένες φωτογραφίες.
Δυστυχώς ο καιρός άρχισε να βαραίνει κι άλλο και οι πρώτες ψιχάλες ξεκίνησαν.
Άρα, είχε έρθει λοιπόν νωρίτερα η ώρα της επίσκεψης σε κλειστούς χώρους.
Με το μετρό κατευθυνθήκαμε προς την περιοχή Ostermalm και την κλειστή αγορά Ostermalms Saluhall (http://www.ostermalmshallen.se/en/) . Μια πανέμορφη αγορά, με πολλά μαγαζάκια τροφίμων, τα περισσότερα από τα οποία είχαν και τραπεζάκια όπου μπορούσες να φας. Οι βιτρίνες και οι πάγκοι ήταν γεμάτοι με απίστευτα καλούδια που το μάτι δε χόρταινε. Τυράκια, αλλαντικά, ψαρικά, όστρακα, φρούτα, γλυκά και πολλά άλλα.
Στη συνέχεια και αφού ο καιρός συνέχιζε στο ίδιο μοτίβο, αποφασίσαμε να πάμε στο Vasa Museum (The Vasa Museum ), το οποίο ήταν και το μόνο μουσείο που είχαμε στο πρόγραμμά μας εξ’αρχής.
Το συγκεκριμένο μουσείο έχει ένα μόνο κύριο έκθεμα. Ένα ξύλινο πλοίο του 17ου αιώνα, το οποίο βυθίστηκε στο παρθενικό του ταξίδι μέσα στη λάσπη. Στις αρχές της δεκαετίας του 1950 κάποιος ερευνητής ξεκίνησε να το ψάχνει, μέχρι που το 1956 το ανακάλυψε και ξεκίνησε τις διαδικασίες για την ανέλκυσή του, η οποία ολοκληρώθηκε το 1961. Μαζί με το πλοίο, βρέθηκαν και πολλά αντικείμενα που υπήρχαν πάνω σε αυτό και τα οποία εκτίθενται φυσικά και αυτά στο μουσείο. Υπάρχει επίσης και μια μικρή αίθουσα, στην οποία προβάλλεται μια πολύ ενδιαφέρουσα ταινία που εξηγεί αναλυτικά την ιστορία του πλοίου.
Το πλοίο είναι πραγματικά εντυπωσιακό και σίγουρα αξίζει η επίσκεψη ακόμα και για ανθρώπους που δεν είναι και πολύ φαν των μουσείων.
Βγαίνοντας από το μουσείο, η βροχή καλά κρατούσε. Οπότε, μετά από μια μικρή βόλτα στο νησάκι Djurgarden κάτω από τις ομπρέλες μας, αποφασίσαμε να τσιμπίσουμε κάτι πρόχειρο και να ξεκουραστούμε, με την ελπίδα ότι η βροχή κάποια στιγμή το απόγευμα θα σταματούσε.
Φρούδες ελπίδες. Το απόγευμα η βροχή ήταν ακόμα πιο δυνατή, άρα η ποδαράτη βόλτα δεν ήταν και η καλύτερη επιλογή. Αποφασίσαμε λοιπόν για να περάσει η ώρα, να πάμε στο Ice Bar (ICEBAR STOCKHOLM by ICEHOTEL - the world’s first permanent ice bar - Nordic Sea Hotel Stockholm), το οποίο βρίσκεται μέσα στο Nordic Sea Hotel και απέναντι από το ξενοδοχείο μας. Αν είναι tourist trap? Φυσικά και είναι. Αλλά, αν σας περισσεύει χρόνος και κάποιες κορώνες ή βρίσκεστε σε μια φάση σαν τη δική μας, έχει σίγουρα την πλάκα του.
Μετά από το ice bar και με τη βροχή να συνεχίζει ακάθεκτη, πήραμε την απόφαση να κάνουμε μια βραδυνή βολτίτσα προς το Sodermalm. Παρά την κακοκαιρία, κυκλοφορούσε αρκετός κόσμος και τα εστιατόρια και μπαράκια ήταν γεμάτα. Κάποια στιγμή όπως περπατάγαμε, η βροχή μου φάνηκε κάπως διαφορετική. Κοίταζα και ξανακοίταζα και δεν τολμούσα να πιστέψω αυτό που νόμιζα ότι συμβαίνει. Μέχρι που άκουσα τον άντρα μου να λέει: «Χιονίζει, ή είναι η ιδέα μου;» Καμία ιδέα μας δεν ήταν. Η βροχή είχε μετατραπεί σε ελαφριά χιονόπτωση.
Μετά λοιπόν και από αυτή την εξέλιξη και αφού η ώρα είχε ήδη περάσει, ο δρόμος μας οδήγησε σε ένα συμπαθητικό εστιατόριο για να πνίξουμε τον πόνο μας στα στέικς και τις μπύρες.
Στο τέλος της βραδιάς, αφού γυρίσαμε στο ξενοδοχείο, ο νυχτερινός ρεσεψιονίστ ο οποίος γνώριζε την καταγωγή μας, μας υποδέχθηκε ζητώντας μας συγγνώμη για τον «ανοιξιάτικο» καιρό τους.
Ξυπνήσαμε νωρίς το πρωί, παρόλη την κούραση και την ταλαιπωρία της προηγούμενης ημέρας, χαρούμενοι και έτοιμοι για νέες περιπέτειες.
Το πρωινό πλούσιο. «Μα ποιοί τρώνε αυτά τα ομολογουμένως συμπαθέστατα λουκάνικα και τραγανιστά μπέικον πρωινιάτικα;», αναρωτήθηκα. Εγώ άντε ναψιλοτσιμπήσω κάτι ελαφρύ μαζί με τον καφέ. Πού να φανταστώ ότι για τις επόμενες μέρες θα ντερλίκωνα κι εγώ τα πάντα...
Ο καιρός τυπικός φθινοπωρινός. Συννεφιασμένος, βαρύς αλλά όμως και αρκετά ψυχρός. Πρώτη μας κίνηση, να τραβήξουμε λίγες κορώνες από ΑΤΜ, πράγμα το οποίο δεν ήταν τελικά και τόσο απαραίτητο, αφού όλες τις συναλλαγές, ακόμα και τις πιο απλές και καθημερινές, μπορείς να τις κάνεις άνετα με πιστωτική κάρτα.
Είχαμε προαποφασίσει ότι δεν θα αγοράζαμε τη Stockholm Card γιατί δεν είχαμε σκοπό να επισκεφθούμε πολλά μουσεία, οπότε η τριήμερη κάρτα για τα ΜΜΜ ήταν η καλύτερη επιλογή για την περίπτωσή μας. (αναλυτικές πληροφορίες για τη συγκεκριμένη κάρτα μπορείτε να βρείτε εδώ: Visitor tickets – AB Storstockholms Lokaltrafik)
Και ξεκινήσαμε φυσικά για μια πρώτη γνωριμία με την παλιά πόλη, ή αλλιώς Gamla Stan.
Είχαμε ακούσει ότι τα σοκάκια της συνήθως έχουν πολύ κόσμο. Ευτυχώς επειδή ήταν αρκετά νωρίς και δεν είχαν ανοίξει ακόμα τα εμπορικά και τουριστικά καταστήματα, η κίνηση ήταν ελάχιστη. Έτσι μπορέσαμε να πάρουμε μια πρώτη ευχάριστη γεύση από την κουκλίστικη αυτή περιοχή και να τραβήξουμε τις πρώτες συννεφιασμένες φωτογραφίες.
Δυστυχώς ο καιρός άρχισε να βαραίνει κι άλλο και οι πρώτες ψιχάλες ξεκίνησαν.
Άρα, είχε έρθει λοιπόν νωρίτερα η ώρα της επίσκεψης σε κλειστούς χώρους.
Με το μετρό κατευθυνθήκαμε προς την περιοχή Ostermalm και την κλειστή αγορά Ostermalms Saluhall (http://www.ostermalmshallen.se/en/) . Μια πανέμορφη αγορά, με πολλά μαγαζάκια τροφίμων, τα περισσότερα από τα οποία είχαν και τραπεζάκια όπου μπορούσες να φας. Οι βιτρίνες και οι πάγκοι ήταν γεμάτοι με απίστευτα καλούδια που το μάτι δε χόρταινε. Τυράκια, αλλαντικά, ψαρικά, όστρακα, φρούτα, γλυκά και πολλά άλλα.
Στη συνέχεια και αφού ο καιρός συνέχιζε στο ίδιο μοτίβο, αποφασίσαμε να πάμε στο Vasa Museum (The Vasa Museum ), το οποίο ήταν και το μόνο μουσείο που είχαμε στο πρόγραμμά μας εξ’αρχής.
Το συγκεκριμένο μουσείο έχει ένα μόνο κύριο έκθεμα. Ένα ξύλινο πλοίο του 17ου αιώνα, το οποίο βυθίστηκε στο παρθενικό του ταξίδι μέσα στη λάσπη. Στις αρχές της δεκαετίας του 1950 κάποιος ερευνητής ξεκίνησε να το ψάχνει, μέχρι που το 1956 το ανακάλυψε και ξεκίνησε τις διαδικασίες για την ανέλκυσή του, η οποία ολοκληρώθηκε το 1961. Μαζί με το πλοίο, βρέθηκαν και πολλά αντικείμενα που υπήρχαν πάνω σε αυτό και τα οποία εκτίθενται φυσικά και αυτά στο μουσείο. Υπάρχει επίσης και μια μικρή αίθουσα, στην οποία προβάλλεται μια πολύ ενδιαφέρουσα ταινία που εξηγεί αναλυτικά την ιστορία του πλοίου.
Το πλοίο είναι πραγματικά εντυπωσιακό και σίγουρα αξίζει η επίσκεψη ακόμα και για ανθρώπους που δεν είναι και πολύ φαν των μουσείων.
Βγαίνοντας από το μουσείο, η βροχή καλά κρατούσε. Οπότε, μετά από μια μικρή βόλτα στο νησάκι Djurgarden κάτω από τις ομπρέλες μας, αποφασίσαμε να τσιμπίσουμε κάτι πρόχειρο και να ξεκουραστούμε, με την ελπίδα ότι η βροχή κάποια στιγμή το απόγευμα θα σταματούσε.
Φρούδες ελπίδες. Το απόγευμα η βροχή ήταν ακόμα πιο δυνατή, άρα η ποδαράτη βόλτα δεν ήταν και η καλύτερη επιλογή. Αποφασίσαμε λοιπόν για να περάσει η ώρα, να πάμε στο Ice Bar (ICEBAR STOCKHOLM by ICEHOTEL - the world’s first permanent ice bar - Nordic Sea Hotel Stockholm), το οποίο βρίσκεται μέσα στο Nordic Sea Hotel και απέναντι από το ξενοδοχείο μας. Αν είναι tourist trap? Φυσικά και είναι. Αλλά, αν σας περισσεύει χρόνος και κάποιες κορώνες ή βρίσκεστε σε μια φάση σαν τη δική μας, έχει σίγουρα την πλάκα του.
Μετά από το ice bar και με τη βροχή να συνεχίζει ακάθεκτη, πήραμε την απόφαση να κάνουμε μια βραδυνή βολτίτσα προς το Sodermalm. Παρά την κακοκαιρία, κυκλοφορούσε αρκετός κόσμος και τα εστιατόρια και μπαράκια ήταν γεμάτα. Κάποια στιγμή όπως περπατάγαμε, η βροχή μου φάνηκε κάπως διαφορετική. Κοίταζα και ξανακοίταζα και δεν τολμούσα να πιστέψω αυτό που νόμιζα ότι συμβαίνει. Μέχρι που άκουσα τον άντρα μου να λέει: «Χιονίζει, ή είναι η ιδέα μου;» Καμία ιδέα μας δεν ήταν. Η βροχή είχε μετατραπεί σε ελαφριά χιονόπτωση.
Μετά λοιπόν και από αυτή την εξέλιξη και αφού η ώρα είχε ήδη περάσει, ο δρόμος μας οδήγησε σε ένα συμπαθητικό εστιατόριο για να πνίξουμε τον πόνο μας στα στέικς και τις μπύρες.
Στο τέλος της βραδιάς, αφού γυρίσαμε στο ξενοδοχείο, ο νυχτερινός ρεσεψιονίστ ο οποίος γνώριζε την καταγωγή μας, μας υποδέχθηκε ζητώντας μας συγγνώμη για τον «ανοιξιάτικο» καιρό τους.
Μια χαρά σε βρίσκω. 
