giannismits
Member
- Μηνύματα
- 3.494
- Likes
- 11.726
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Άφιξη στα κόκκινα φανάρια!
- Ένα σύνθημα, το κέντρο της πόλης, και η Red Light District την μέρα!
- Chinatown , Amsterdam Centraal, και πέριξ!
- Reguliersgracht και γύρω απ’ τον Άμστελ!
- Κήποι Keukenhof και τουλιποχώραφα!
- Στο Haarlem
- Παλιά Ολλανδία. Waterland - Ψαροχώρια Marken, Monnickendam και Volendam!
- Vondelpark, Museumplein και η γειτονιά του Jordaan!
- Οι ανεμόμυλοι του Zaanse Schans!
- Περιοχή De Pijp. Οι τελευταίες ώρες στο Άμστερνταμ!
Άφιξη στα κόκκινα φανάρια!
Η πτήση της Transavia από Θεσσαλονίκη έφτασε ομαλά στο αεροδρόμιο Schiphol στις 16:00.
Λίγο νωρίτερα βλέπαμε τις πρώτες εικόνες της επίπεδης Ολλανδίας.
Η θερμοκρασία είναι στους 12 βαθμούς με ασθενή ηλιοφάνεια. Giannis και Rose είναι έτοιμοι να κατακτήσουν και το Άμστερνταμ! Αυτό θα τους κατακτήσει όμως?
Δεν επιλέξαμε το τρένο για την μετάβαση μας στο κέντρο, γιατί ο κεντρικός σταθμός του Άμστερνταμ που κάνει τέρμα το τρένο, ήταν πολύ μακριά από το ξενοδοχείο μας. Γι’ αυτό πήραμε το αστικό Airport Express 197 που αναχώρησε από την πλατφόρμα λεωφορείων Β9 μπροστά από το Schiphol Airport/Plaza. Το λεωφορείο τίγκαρε και ήμασταν σαν παστές σαρδέλες ο ένας πάνω στον άλλον. Αλλά ας κάνουμε μωρέ υπομονή, σε 30 λεπτά θα κατέβουμε στη στάση Rijksmuseum λίγο πριν το τέρμα της γραμμής 197 στην Leidseplein. Αλλά μάλλον έμελε να ξεκινήσουμε στραβά με το Άμστερνταμ! Στα μέσα της διαδρομής περίπου άρχισε ένα τρελό μποτιλιάρισμα. Στα προάστια του Άμστερνταμ γύρω στις 17:30, χιλιάδες αυτοκίνητα πήγαιναν σημειωτόν κι εμείς όρθιοι να δυσανασχετούμε γι’ αυτή την αναπάντεχη εξέλιξη. Μα να πηγαίνουμε στη χώρα του ποδηλάτου και να ζούμε τέτοιο μποτιλιάρισμα?
Κι όμως αντί για μισή ώρα , το λεωφορείο έκανε συνολικά σχεδόν 2 ώρες να φτάσει. Σαν να μην έφτανε αυτό δεν μας κατέβασε εκεί που έπρεπε αλλά τερμάτισε ξαφνικά στην Haarlemmermeerstation. Βλέπαμε κάτι τραμ και λεωφορεία να περνάνε αλλά ήμασταν στα χαμένα. Είμαστε κοντά ή μακριά από το ξενοδοχείο? Ο χάρτης maps.me στο κινητό μου άνοιξε τα μάτια. Ήμασταν γύρω στα 8 λεπτά περπάτημα από το ξενοδοχείο μας. Μικρό το κακό. Το ξενοδοχείο μας στην αρχή του Vondelpark σε μια ήσυχη και μάλλον ακριβή γειτονιά αν κρίνω από τα σπίτια που έβλεπα γύρω μου.
Το Hotel Central Park στην οδό Waldeck Pyrmontlaan 9 της περιοχής Oud-Zuid, το έκλεισα από την hotels.com με 300€ τις 4 διανυκτερεύσεις 3 μήνες πριν. Ότι πιο φτηνό και αξιοπρεπές βρήκα σχετικά κοντά στο κέντρο. Το προτείνω. https://el.hotels.com/hotel/
Αποδείχτηκε πολύ καλή επιλογή και το ξενοδοχείο που ήταν μια χαρά και η περιοχή. Το τραμ 2 περνούσε από την οδό Koninginneweg και οι στάσεις Amstelveenseweg και Valeriusplein ήταν περίπου 5 λεπτά από το ξενοδοχείο. Το τραμ 2 είναι από τις πιο βολικές γραμμές αφού φτάνει μέχρι τον κεντρικό σταθμό κι έτσι διασχίζει όλη την πόλη περνώντας από τα σημαντικότερα σημεία. Άκρως βολικό για μας.
Από το παράθυρο του δωματίου μας! Μπορούσαμε να βλέπουμε καθαρά το χλιδάτο διαμέρισμα ακριβώς απέναντί μας και τους ενοίκους του, αφού δεν υπήρχαν κουρτίνες στα μεγάλα παράθυρά τους όπως συμβαίνει σχεδόν σε όλα τα σπίτια στην Ολλανδία. Ουσιαστικά με αυτόν τον τρόπο δείχνουν στον κόσμο ότι δεν έχουν τίποτα να κρύψουν. Δηλαδή οι ηδονοβλεπτικές τάσεις των περαστικών, βρίσκουν πλήρη έδαφος σε αυτή την πόλη! Βέβαια η αλήθεια ίσως είναι διαφορετική. Ότι δηλαδή λόγω έλλειψης ήλιου, πολλά ισόγεια και υπόγειο διαμερίσματα δεν είναι τίποτα περισσότερο από σκοτεινά, μελαγχολικά μπουντρούμια! Χωρίς κουρτίνες ή αφήνοντας τις κουρτίνες ανοιχτές είναι ουσιαστικά μια τεχνική επιβίωση, μια λύση στο να έχουν όσο γίνεται περισσότερο φυσικό φως.
Κάναμε μια μικρή βόλτα στη γειτονιά μας για να μπούμε στο κλίμα του Άμστερνταμ, και περπατήσαμε την Koninginneweg πριν πάρουμε το τραμ 2 από τη στάση Valeriusplein.
Με το τραμ 2 κατεβήκαμε στο κέντρο πίσω από την πλατεία Dam
στο Swarovski Boutique Magna Plaza!
Η πλατεία Dam από την πρώτη στιγμή δεν μου έκανε κλικ. Ενώ έχει πολλά σπουδαία κτίρια γύρω της δεν μου προξένησε το ενδιαφέρον. Δεν είχε πάρα πολύ κόσμο η ίδια η πλατεία γιατί μάλλον όλο το πλήθος ήταν λίγα μέτρα μακριά στα κανάλια. Στην πλατεία Dam είδαμε το θερινό ανάκτορο της βασίλισσας, το παράρτημα του μουσείου της Madame Tussaud, το άγαλμα του Άτλαντα που κουβαλά στους ώμους του τη Γη, τον πύργο με το καμπαναριό, την γοτθική βασιλική του 15ου αιώνα Neuwe Kerk και ακριβώς απέναντι, το Εθνικό Μνημείο, αφιερωμένο στη μνήμη των θυμάτων του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Ποιος είπε πως μια πόλη για να έχει λαμπάκια πρέπει να είναι Χριστούγεννα?
Μέσω της πολύβουης Damstraat βγήκαμε στην παλαιότερη περιοχή της πόλης De wallen, με τους λευκούς κύκνους να επιπλέουν στα κανάλια Oudezijds Voorburgwal και Oudezijds Achterburgwalκαι τους αμαρτωλούς κύκνους να στέκονται πίσω από ένα τζάμι βιτρίνας περιμένοντας τον θαυμασμό του κόσμου και βέβαια πελάτες! Ήμασταν πια στη Red Light District! Το αφιέρωμα ξεκινάει
Η περιοχή των κόκκινων φαναριών, η Red Light District υπάρχει από τον 14ο αιώνα. Ιστορικά λόγω γειτνίασης με το λιμάνι της περιοχής, προσέλκυσε μεγάλο αριθμό μεταναστών και ιερόδουλων. Οι ναύτες έρχονταν σε αυτήν την περιοχή για να απολαύσουν μερικά ποτά στις ταβέρνες και στα αποστακτήρια και φυσικά να απολαύσουν τα κορίτσια. Στα Ολλανδικά, η περιοχή ονομάζεται "De wallen" (τα τείχη) επειδή μερικά από τα κανάλια που βρίσκονται στην περιοχή και δίπλα από το παλιό λιμάνι ήταν περιφραγμένα. Η δεύτερη εξήγηση είναι επειδή «ο τοίχος» χρησιμοποιείται ως ένα κωδικό όνομα για το πληρωμένο σεξ.
Παρά το γεγονός ότι η πορνεία ήταν ανεκτή και θεωρήθηκε ως απαραίτητη, οι κυβερνήσεις της πόλης προσπάθησαν να χωρίζουν την ''επαίσχυντη πορνεία'' από τον αξιότιμο υπόλοιπο πληθυσμό. Μέχρι το δέκατο πέμπτο αιώνα, οι πόλεις της Ολλανδίας προσπάθησαν να κρατήσουν την πορνεία έξω από τα τείχη της πόλης. Αργότερα, οι αρχές του Άμστερνταμ προσπάθησαν να διατηρήσουν ορισμένες περιοχές της πόλης για την πορνεία. Οι επιχειρήσεις πορνείας, οδηγήθηκαν στους δρόμους και τα στενά σοκάκια κοντά στα τείχη της πόλης.
Με coffeshops, οίκους ανοχής, sex shop καταστήματα, Live sex show, μουσεία με θέμα το σεξ, η Red Light District του Άμστερνταμ πρωταγωνιστεί και δεν αφήνει τίποτα στη φαντασία. Όπως ήταν φυσικό σχεδόν σε όλη την περιοχή γινόταν χαμός από κόσμο και μου φάνηκε πως όλα αυτά τα πλήθη ήταν περισσότερο περίεργοι τουρίστες παρά υποψήφιοι πελάτες! Το θέαμα βλέπουν καθημερινά όλες τις ώρες οι πάντες, ακόμα και οικογένειες με παιδάκια! Αν δεν έχουν πρόβλημα οι γονείς που περνάνε από εκεί με τα παιδιά τους γιατί να έχω εγώ?
Το Casa Rosso είναι το πιο διάσημο SEX CLUB με σήμα τον ροζ ελέφαντα! Είναι το παλαιότερο θέατρο στην Red Light District με ζωντανό σεξ!
Το μεγαλύτερο μέρος της δράσης λαμβάνει χώρα περίπου 11 μ.μ., όταν η περιοχή είναι πλημμυρισμένη με τα πλήθη και τα κόκκινα φώτα από νέον φωτίζουν τα κανάλια. Η ώρας αιχμής φτάνει μέχρι τις 2 ή 3 π.μ. Πάντως αν οι βιτρίνες με τα κορίτσια δεν είναι στη φιλοσοφία και στις προτιμήσεις κάποιου, υπάρχουν μια σειρά από οίκους ανοχής και ιδιωτικές κατοικίες που προσφέρουν μια πιο παραδοσιακή μορφή της πορνείας.
Επειδή η ευρύτερη περιοχή είναι γεμάτη από ξενοδοχεία, εστιατόρια, και καφέ και σφύζει από ζωή, απέχει μακράν από την ατμόσφαιρα παρανομίας και υποκόσμου που αποπνέουν αντίστοιχες συνοικίες άλλων πόλεων. Τουλάχιστον αυτό δεν το αντιλαμβάνονται οι τουρίστες. Γιατί υπόκοσμος και εγκληματικές ενέργειες δυστυχώς υπάρχουν! Όμως δεν είναι σίγουρα ένα επικίνδυνο μέρος για τον επισκέπτη. Είναι στην πραγματικότητα αρκετά ασφαλής και καλά ελεγχόμενο τμήμα της πόλης από αστυνομικούς και ιδιωτικούς σωματοφύλακες.
Περπατώντας στην Red Light District, θυμήθηκα τον πιο σημαντικό κανόνα της περιοχής. Απαγορεύεται αυστηρά να φωτογραφίζουμε τις βιτρίνες με τα κορίτσια. Το Νο Photos είναι κολλημένο σε κάθε παράθυρο ως υπενθύμιση. Ο ίδιος κανόνας ισχύει αν πας σε ένα κλαμπ με στριπτίζ, και θέατρα με Live sex. Διαφορετικά τα κορίτσια μπορεί να γίνουν πολύ επιθετικά όπως και οι διάφοροι προστάτες και μπράβοι. Πάντως στο διαδίκτυο υπάρχει πολύ ερασιτεχνικό υλικό με βίντεο και φωτογραφίες από τα κορίτσια πίσω από τις βιτρίνες. Πως τα κατάφεραν δεν ξέρω!
Κάτι τέτοια βλέπω κι εγώ και παίρνω θάρρος. Ναι μεν ήμουν πιο προσεκτικός με το να φωτογραφίζω ανεξέλεγκτα αλλά με ιντρίγκαρε αυτή η απαγόρευση. Έβλεπα βέβαια παρέες να βγαίνουν φωτογραφίες μεταξύ τους με φόντο τα κανάλια αλλά και πάλι δεν πήρα θάρρος. Εννοείται δεν υπήρχε περίπτωση να προσπαθήσω να βγάλω τα κορίτσια, αλλά γενικά τα κανάλια. Κι εκεί που έβγαλα αμέριμνος αυτή τη φωτό με πλησίασε ένας!
Πραγματικά δεν είχα προσέξει ότι έβγαλα φωτογραφία ένα σοκάκι με βιτρίνες ιερόδουλων! Ο καλοβαλμένος κύριος με πλησίασε και ευγενικά με προειδοποίησε πως απαγορεύεται να βγάζω φωτογραφίες γιατί αν με καταλάβει κανείς από τα ''σπίτια'' θα μπλέξω! Τώρα τι ήταν αυτός δεν ξέρω αλλά δεν μου φάνηκε και άσχετος ή τυχαίος τουρίστας! Όπως και να έχει θέλει προσοχή. Ταράχτηκα για λίγα λεπτά αλλά το ξεπέρασα γρήγορα. Τόσο μάλιστα που είπα οκ, ας προσπαθήσω να βγάλω βίντεο με την κάμερα κρεμασμένη στο λαιμό και ανοιχτή! Εκεί εγώ, πείσμα. Το αποτέλεσμα μια αποτυχία. Ουσιαστικά αυτό που τράβηξα είναι τα πόδια μας να περπατάνε και τις πλάτες από τον κόσμο που ήταν μπροστά μας. Ήθελα και παρανομίες τρομάρα μου. Ήθελα όμως ένα βίντεο δικό μου μόνο για μένα και όχι με σκοπό να το ανεβάσω στο διαδίκτυο.
Αντικρίσαμε πολλά κορίτσια και τα περισσότερα μπορώ να πω πως ήταν 'Α κατηγορίας! Πολλά από αυτά θα μπορούσαν να είναι μοντέλα. Κάποιες βαριεστημένα κάθονταν στο σκαμπό και ασχολιόντουσαν με το κινητό τους αδιαφορώντας για τα βλέμματα έξω από το τζάμι, ενώ άλλες τουρλωμένες, επιδείκνυαν τα κάλλη τους με σκοπό να προσελκύσουν πελατεία. Οι περισσότερες πηγές υπολογίζουν τον συνολικό αριθμό των ιεροδούλων στην Ολλανδία μεταξύ 15.000 και 30.000. Τα τελευταία χρόνια το 60% των ιερόδουλων του Άμστερνταμ , περίπου 8.000 με 11.000 προέρχονται: από την Κεντρική Ευρώπη (ΕΕ) 40%, τη Λατινική Αμερική 20%, τη Δυτική Ευρώπη 12%, Ανατολική Ευρώπη (μη-ΕΕ) 8%, Αφρική 8%, Βαλκάνια 4%, Ασία 4%, Βαλτική 3%. Από τον Οκτώβριο του 2000, οι πόρνες των παραθύρων, έχουν τη δυνατότητα να προσφέρουν νόμιμα τις υπηρεσίες τους και φυσικά είναι κανονικά φορολογούμενες. Αν και οι διακρίσεις είναι ακόμα αναπόσπαστο μέρος στην καθημερινότητα τους.
Μια πολύ ενδιαφέρουσα άποψη εξέφρασε μια πρώην πόρνη του Άμστερνταμ που είναι τώρα δημοτική σύμβουλος: ''Υπάρχουν άνθρωποι που είναι πραγματικά περήφανοι για την Red Light District ως ένα τουριστικό αξιοθέατο. Είναι υποτίθεται μια θαυμάσια, και χαρωπή περιοχή που δείχνει ακριβώς τι ελεύθερη πόλη είμαστε. Αλλά νομίζω ότι είναι ένας βόθρος! Υπάρχει σοβαρή εγκληματικότητα, εκμετάλλευση των γυναικών, και πολλή κοινωνική δυσφορία. Η Red Light District δεν είναι τίποτα για να είμαστε υπερήφανοι ως λαός!''
Τα τελευταία χρόνια, ένας σημαντικός αριθμός από οίκους ανοχής και σχεδόν τα μισά από τα 400 μπουρδέλα-βιτρίνες έχουν κλείσει λόγω υποψίας για εγκληματικές δραστηριότητες. Όπως επίσης και 70 sex clubs και coffeeshops και ειδικά όσων coffeeshops βρίσκονται κοντά σε σχολεία. Η αμαρτωλή πρωτεύουσα θέλει λίγο να σοβαρευτεί με την ελπίδα να προσελκύσει ένα πιο ποιοτικό κοινό. Το 2008 ο δήμαρχος Job Cohen ξεκίνησε το έργο 1012 (από τον ταχυδρομικό κωδικό της περιοχής), ένα 10-ετές σχέδιο για τη βελτίωση της περιοχής ώστε να προσελκύσει ένα διαφορετικό είδος επισκεπτών. Μαζί με τους ντόπιους κατοίκους, επιχειρηματίες και επενδυτές, το Δημοτικό Συμβούλιο εργάζεται για να ενισχύσει το μοναδικό χαρακτήρα της περιοχής και να τονωθεί η οικονομική αναβάθμιση της περιοχής. Ήδη οι βιτρίνες στη Red Light District έχουν μειωθεί κατά ένα τρίτο και πολλές από αυτές έχουν μετατραπεί σε στούντιο και χώρους για σχεδιαστές μόδας, για νέους καλλιτέχνες, που προβάλλουν τους πίνακες ζωγραφικής και τα γλυπτά τους, ενώ πρόσφατα σε δρόμους της περιοχής, ανακαινίστηκαν οι προσόψεις από κάποια ιστορικά κτίρια καθιστώντας την περιοχή πιο ελκυστική.
Εντάξει δεν πήγαμε εκεί για να κάνουμε κανένα κοινωνικό ρεπορτάζ! Όμως με ενδιέφερε η ιστορία πίσω από τη βιτρίνα και την τουριστική ατραξιόν που έχει καταντήσει η Red Light District! Γιατί πίσω από την συναρπαστική, αντισυμβατική εικόνα των κόκκινων φαναριών, κρύβεται μια διαφορετική πραγματικότητα πολύ πιο σκληρή. Εγώ πάντως πιστεύω πως όσο και να αλλάξει η Red Light District, επειδή το Άμστερνταμ και η πορνεία είναι σχεδόν συνώνυμα, η περιοχή των κόκκινων φανταριών πιθανώς ποτέ δεν θα εξαφανιστεί! Και επειδή μπορεί κάποιους να σας ενδιαφέρει πραγματικά ο σεξοτουρισμός στην Red Light District ορίστε το the red light district guide http://www.theredlightdistrictguide.com/
Όμως η περιοχή της Red Light District εκτός από το θέαμα του σεξ που προσφέρει, είναι στην πραγματικότητα ένα από τα παλαιότερα και πιο όμορφα σημεία της πόλης με τα κανάλια, με πολύ στενά πλακόστρωτα δρομάκια και με την γοητευτική παραδοσιακή αρχιτεκτονική του 14ου αιώνα. Όπως η γοτθική εκκλησία Oude Kerk (παλιά εκκλησία) που είναι το παλαιότερο κτίριο του Άμστερνταμ χρονολογίας 1306.
Πολύ κοντά είναι η μικρή Chinatown και η καρδιά αυτής της περιοχής είναι η Zeedijk, ένας μικρός δρόμος γεμάτος με καφέ, γκέι μπαρ, καφετέριες και πλήθος ασιατικών εστιατορίων και με κύριο χαρακτηριστικό έναν αυθεντικό βουδιστικό ναό!
Από την Zeedijk βγήκαμε στην πλατεία Nieuwmarkt με το μεσαιωνικό De Waag
Για πρώτη μέρα η γνωριμία μας με το κεντρικό παλιό Άμστερνταμ ήταν αρκετά επαρκέστατη. Και τα κορίτσια στις βιτρίνες είδαμε, και ρεπορτάζ κάναμε, και την άθλια μυρωδιά από τα χασισοκαφέ ανά διαστήματα μυρίσαμε και τα υπέροχα κανάλια είδαμε και κινέζικο στην Damstraat φάγαμε!
Κι ενώ ήμασταν έτοιμοι να πάρουμε το τραμ 2 από τη στάση Dam για να επιστρέψουμε στο ξενοδοχείο μας, κάναμε την ανατροπή και πήγαμε για μπύρες σε μια γνωστή παραδοσιακή pub του Άμστερνταμ στη De Blauwe Parade , στη Nieuwezijds Voorburgwal 178 (σχεδόν δίπλα από τη στάση του τραμ). Η μπυραρία είναι του 1870 και η εμπειρία αρκετά αυθεντική ολλανδική! Η παμπ έχει και ωραίους μεζέδες. Να το ξέραμε να μη τρώγαμε πριν. Τέτοια ώρα τέτοια λόγια βέβαια αφού πήγαμε καμιά ώρα πριν κλείσει.
Με το τραμ 2 κατεβήκαμε στη γειτονιά μας, στη στάση Valeriusplein. Η περιοχή ήταν έρημη. Περπατήσαμε την Prins Hendriklaan με τα εξαιρετικά ακριβά διαμερίσματα και λίγο μετά φτάσαμε στο ξενοδοχείο μας.
Goedenacht!
Η πτήση της Transavia από Θεσσαλονίκη έφτασε ομαλά στο αεροδρόμιο Schiphol στις 16:00.
Λίγο νωρίτερα βλέπαμε τις πρώτες εικόνες της επίπεδης Ολλανδίας.
Η θερμοκρασία είναι στους 12 βαθμούς με ασθενή ηλιοφάνεια. Giannis και Rose είναι έτοιμοι να κατακτήσουν και το Άμστερνταμ! Αυτό θα τους κατακτήσει όμως?
Δεν επιλέξαμε το τρένο για την μετάβαση μας στο κέντρο, γιατί ο κεντρικός σταθμός του Άμστερνταμ που κάνει τέρμα το τρένο, ήταν πολύ μακριά από το ξενοδοχείο μας. Γι’ αυτό πήραμε το αστικό Airport Express 197 που αναχώρησε από την πλατφόρμα λεωφορείων Β9 μπροστά από το Schiphol Airport/Plaza. Το λεωφορείο τίγκαρε και ήμασταν σαν παστές σαρδέλες ο ένας πάνω στον άλλον. Αλλά ας κάνουμε μωρέ υπομονή, σε 30 λεπτά θα κατέβουμε στη στάση Rijksmuseum λίγο πριν το τέρμα της γραμμής 197 στην Leidseplein. Αλλά μάλλον έμελε να ξεκινήσουμε στραβά με το Άμστερνταμ! Στα μέσα της διαδρομής περίπου άρχισε ένα τρελό μποτιλιάρισμα. Στα προάστια του Άμστερνταμ γύρω στις 17:30, χιλιάδες αυτοκίνητα πήγαιναν σημειωτόν κι εμείς όρθιοι να δυσανασχετούμε γι’ αυτή την αναπάντεχη εξέλιξη. Μα να πηγαίνουμε στη χώρα του ποδηλάτου και να ζούμε τέτοιο μποτιλιάρισμα?
Κι όμως αντί για μισή ώρα , το λεωφορείο έκανε συνολικά σχεδόν 2 ώρες να φτάσει. Σαν να μην έφτανε αυτό δεν μας κατέβασε εκεί που έπρεπε αλλά τερμάτισε ξαφνικά στην Haarlemmermeerstation. Βλέπαμε κάτι τραμ και λεωφορεία να περνάνε αλλά ήμασταν στα χαμένα. Είμαστε κοντά ή μακριά από το ξενοδοχείο? Ο χάρτης maps.me στο κινητό μου άνοιξε τα μάτια. Ήμασταν γύρω στα 8 λεπτά περπάτημα από το ξενοδοχείο μας. Μικρό το κακό. Το ξενοδοχείο μας στην αρχή του Vondelpark σε μια ήσυχη και μάλλον ακριβή γειτονιά αν κρίνω από τα σπίτια που έβλεπα γύρω μου.
Το Hotel Central Park στην οδό Waldeck Pyrmontlaan 9 της περιοχής Oud-Zuid, το έκλεισα από την hotels.com με 300€ τις 4 διανυκτερεύσεις 3 μήνες πριν. Ότι πιο φτηνό και αξιοπρεπές βρήκα σχετικά κοντά στο κέντρο. Το προτείνω. https://el.hotels.com/hotel/
Αποδείχτηκε πολύ καλή επιλογή και το ξενοδοχείο που ήταν μια χαρά και η περιοχή. Το τραμ 2 περνούσε από την οδό Koninginneweg και οι στάσεις Amstelveenseweg και Valeriusplein ήταν περίπου 5 λεπτά από το ξενοδοχείο. Το τραμ 2 είναι από τις πιο βολικές γραμμές αφού φτάνει μέχρι τον κεντρικό σταθμό κι έτσι διασχίζει όλη την πόλη περνώντας από τα σημαντικότερα σημεία. Άκρως βολικό για μας.
Από το παράθυρο του δωματίου μας! Μπορούσαμε να βλέπουμε καθαρά το χλιδάτο διαμέρισμα ακριβώς απέναντί μας και τους ενοίκους του, αφού δεν υπήρχαν κουρτίνες στα μεγάλα παράθυρά τους όπως συμβαίνει σχεδόν σε όλα τα σπίτια στην Ολλανδία. Ουσιαστικά με αυτόν τον τρόπο δείχνουν στον κόσμο ότι δεν έχουν τίποτα να κρύψουν. Δηλαδή οι ηδονοβλεπτικές τάσεις των περαστικών, βρίσκουν πλήρη έδαφος σε αυτή την πόλη! Βέβαια η αλήθεια ίσως είναι διαφορετική. Ότι δηλαδή λόγω έλλειψης ήλιου, πολλά ισόγεια και υπόγειο διαμερίσματα δεν είναι τίποτα περισσότερο από σκοτεινά, μελαγχολικά μπουντρούμια! Χωρίς κουρτίνες ή αφήνοντας τις κουρτίνες ανοιχτές είναι ουσιαστικά μια τεχνική επιβίωση, μια λύση στο να έχουν όσο γίνεται περισσότερο φυσικό φως.
Κάναμε μια μικρή βόλτα στη γειτονιά μας για να μπούμε στο κλίμα του Άμστερνταμ, και περπατήσαμε την Koninginneweg πριν πάρουμε το τραμ 2 από τη στάση Valeriusplein.
Με το τραμ 2 κατεβήκαμε στο κέντρο πίσω από την πλατεία Dam
στο Swarovski Boutique Magna Plaza!
Η πλατεία Dam από την πρώτη στιγμή δεν μου έκανε κλικ. Ενώ έχει πολλά σπουδαία κτίρια γύρω της δεν μου προξένησε το ενδιαφέρον. Δεν είχε πάρα πολύ κόσμο η ίδια η πλατεία γιατί μάλλον όλο το πλήθος ήταν λίγα μέτρα μακριά στα κανάλια. Στην πλατεία Dam είδαμε το θερινό ανάκτορο της βασίλισσας, το παράρτημα του μουσείου της Madame Tussaud, το άγαλμα του Άτλαντα που κουβαλά στους ώμους του τη Γη, τον πύργο με το καμπαναριό, την γοτθική βασιλική του 15ου αιώνα Neuwe Kerk και ακριβώς απέναντι, το Εθνικό Μνημείο, αφιερωμένο στη μνήμη των θυμάτων του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Ποιος είπε πως μια πόλη για να έχει λαμπάκια πρέπει να είναι Χριστούγεννα?
Μέσω της πολύβουης Damstraat βγήκαμε στην παλαιότερη περιοχή της πόλης De wallen, με τους λευκούς κύκνους να επιπλέουν στα κανάλια Oudezijds Voorburgwal και Oudezijds Achterburgwalκαι τους αμαρτωλούς κύκνους να στέκονται πίσω από ένα τζάμι βιτρίνας περιμένοντας τον θαυμασμό του κόσμου και βέβαια πελάτες! Ήμασταν πια στη Red Light District! Το αφιέρωμα ξεκινάει
Η περιοχή των κόκκινων φαναριών, η Red Light District υπάρχει από τον 14ο αιώνα. Ιστορικά λόγω γειτνίασης με το λιμάνι της περιοχής, προσέλκυσε μεγάλο αριθμό μεταναστών και ιερόδουλων. Οι ναύτες έρχονταν σε αυτήν την περιοχή για να απολαύσουν μερικά ποτά στις ταβέρνες και στα αποστακτήρια και φυσικά να απολαύσουν τα κορίτσια. Στα Ολλανδικά, η περιοχή ονομάζεται "De wallen" (τα τείχη) επειδή μερικά από τα κανάλια που βρίσκονται στην περιοχή και δίπλα από το παλιό λιμάνι ήταν περιφραγμένα. Η δεύτερη εξήγηση είναι επειδή «ο τοίχος» χρησιμοποιείται ως ένα κωδικό όνομα για το πληρωμένο σεξ.
Παρά το γεγονός ότι η πορνεία ήταν ανεκτή και θεωρήθηκε ως απαραίτητη, οι κυβερνήσεις της πόλης προσπάθησαν να χωρίζουν την ''επαίσχυντη πορνεία'' από τον αξιότιμο υπόλοιπο πληθυσμό. Μέχρι το δέκατο πέμπτο αιώνα, οι πόλεις της Ολλανδίας προσπάθησαν να κρατήσουν την πορνεία έξω από τα τείχη της πόλης. Αργότερα, οι αρχές του Άμστερνταμ προσπάθησαν να διατηρήσουν ορισμένες περιοχές της πόλης για την πορνεία. Οι επιχειρήσεις πορνείας, οδηγήθηκαν στους δρόμους και τα στενά σοκάκια κοντά στα τείχη της πόλης.
Με coffeshops, οίκους ανοχής, sex shop καταστήματα, Live sex show, μουσεία με θέμα το σεξ, η Red Light District του Άμστερνταμ πρωταγωνιστεί και δεν αφήνει τίποτα στη φαντασία. Όπως ήταν φυσικό σχεδόν σε όλη την περιοχή γινόταν χαμός από κόσμο και μου φάνηκε πως όλα αυτά τα πλήθη ήταν περισσότερο περίεργοι τουρίστες παρά υποψήφιοι πελάτες! Το θέαμα βλέπουν καθημερινά όλες τις ώρες οι πάντες, ακόμα και οικογένειες με παιδάκια! Αν δεν έχουν πρόβλημα οι γονείς που περνάνε από εκεί με τα παιδιά τους γιατί να έχω εγώ?
Το Casa Rosso είναι το πιο διάσημο SEX CLUB με σήμα τον ροζ ελέφαντα! Είναι το παλαιότερο θέατρο στην Red Light District με ζωντανό σεξ!
Το μεγαλύτερο μέρος της δράσης λαμβάνει χώρα περίπου 11 μ.μ., όταν η περιοχή είναι πλημμυρισμένη με τα πλήθη και τα κόκκινα φώτα από νέον φωτίζουν τα κανάλια. Η ώρας αιχμής φτάνει μέχρι τις 2 ή 3 π.μ. Πάντως αν οι βιτρίνες με τα κορίτσια δεν είναι στη φιλοσοφία και στις προτιμήσεις κάποιου, υπάρχουν μια σειρά από οίκους ανοχής και ιδιωτικές κατοικίες που προσφέρουν μια πιο παραδοσιακή μορφή της πορνείας.
Επειδή η ευρύτερη περιοχή είναι γεμάτη από ξενοδοχεία, εστιατόρια, και καφέ και σφύζει από ζωή, απέχει μακράν από την ατμόσφαιρα παρανομίας και υποκόσμου που αποπνέουν αντίστοιχες συνοικίες άλλων πόλεων. Τουλάχιστον αυτό δεν το αντιλαμβάνονται οι τουρίστες. Γιατί υπόκοσμος και εγκληματικές ενέργειες δυστυχώς υπάρχουν! Όμως δεν είναι σίγουρα ένα επικίνδυνο μέρος για τον επισκέπτη. Είναι στην πραγματικότητα αρκετά ασφαλής και καλά ελεγχόμενο τμήμα της πόλης από αστυνομικούς και ιδιωτικούς σωματοφύλακες.
Περπατώντας στην Red Light District, θυμήθηκα τον πιο σημαντικό κανόνα της περιοχής. Απαγορεύεται αυστηρά να φωτογραφίζουμε τις βιτρίνες με τα κορίτσια. Το Νο Photos είναι κολλημένο σε κάθε παράθυρο ως υπενθύμιση. Ο ίδιος κανόνας ισχύει αν πας σε ένα κλαμπ με στριπτίζ, και θέατρα με Live sex. Διαφορετικά τα κορίτσια μπορεί να γίνουν πολύ επιθετικά όπως και οι διάφοροι προστάτες και μπράβοι. Πάντως στο διαδίκτυο υπάρχει πολύ ερασιτεχνικό υλικό με βίντεο και φωτογραφίες από τα κορίτσια πίσω από τις βιτρίνες. Πως τα κατάφεραν δεν ξέρω!
Κάτι τέτοια βλέπω κι εγώ και παίρνω θάρρος. Ναι μεν ήμουν πιο προσεκτικός με το να φωτογραφίζω ανεξέλεγκτα αλλά με ιντρίγκαρε αυτή η απαγόρευση. Έβλεπα βέβαια παρέες να βγαίνουν φωτογραφίες μεταξύ τους με φόντο τα κανάλια αλλά και πάλι δεν πήρα θάρρος. Εννοείται δεν υπήρχε περίπτωση να προσπαθήσω να βγάλω τα κορίτσια, αλλά γενικά τα κανάλια. Κι εκεί που έβγαλα αμέριμνος αυτή τη φωτό με πλησίασε ένας!
Πραγματικά δεν είχα προσέξει ότι έβγαλα φωτογραφία ένα σοκάκι με βιτρίνες ιερόδουλων! Ο καλοβαλμένος κύριος με πλησίασε και ευγενικά με προειδοποίησε πως απαγορεύεται να βγάζω φωτογραφίες γιατί αν με καταλάβει κανείς από τα ''σπίτια'' θα μπλέξω! Τώρα τι ήταν αυτός δεν ξέρω αλλά δεν μου φάνηκε και άσχετος ή τυχαίος τουρίστας! Όπως και να έχει θέλει προσοχή. Ταράχτηκα για λίγα λεπτά αλλά το ξεπέρασα γρήγορα. Τόσο μάλιστα που είπα οκ, ας προσπαθήσω να βγάλω βίντεο με την κάμερα κρεμασμένη στο λαιμό και ανοιχτή! Εκεί εγώ, πείσμα. Το αποτέλεσμα μια αποτυχία. Ουσιαστικά αυτό που τράβηξα είναι τα πόδια μας να περπατάνε και τις πλάτες από τον κόσμο που ήταν μπροστά μας. Ήθελα και παρανομίες τρομάρα μου. Ήθελα όμως ένα βίντεο δικό μου μόνο για μένα και όχι με σκοπό να το ανεβάσω στο διαδίκτυο.
Αντικρίσαμε πολλά κορίτσια και τα περισσότερα μπορώ να πω πως ήταν 'Α κατηγορίας! Πολλά από αυτά θα μπορούσαν να είναι μοντέλα. Κάποιες βαριεστημένα κάθονταν στο σκαμπό και ασχολιόντουσαν με το κινητό τους αδιαφορώντας για τα βλέμματα έξω από το τζάμι, ενώ άλλες τουρλωμένες, επιδείκνυαν τα κάλλη τους με σκοπό να προσελκύσουν πελατεία. Οι περισσότερες πηγές υπολογίζουν τον συνολικό αριθμό των ιεροδούλων στην Ολλανδία μεταξύ 15.000 και 30.000. Τα τελευταία χρόνια το 60% των ιερόδουλων του Άμστερνταμ , περίπου 8.000 με 11.000 προέρχονται: από την Κεντρική Ευρώπη (ΕΕ) 40%, τη Λατινική Αμερική 20%, τη Δυτική Ευρώπη 12%, Ανατολική Ευρώπη (μη-ΕΕ) 8%, Αφρική 8%, Βαλκάνια 4%, Ασία 4%, Βαλτική 3%. Από τον Οκτώβριο του 2000, οι πόρνες των παραθύρων, έχουν τη δυνατότητα να προσφέρουν νόμιμα τις υπηρεσίες τους και φυσικά είναι κανονικά φορολογούμενες. Αν και οι διακρίσεις είναι ακόμα αναπόσπαστο μέρος στην καθημερινότητα τους.
Μια πολύ ενδιαφέρουσα άποψη εξέφρασε μια πρώην πόρνη του Άμστερνταμ που είναι τώρα δημοτική σύμβουλος: ''Υπάρχουν άνθρωποι που είναι πραγματικά περήφανοι για την Red Light District ως ένα τουριστικό αξιοθέατο. Είναι υποτίθεται μια θαυμάσια, και χαρωπή περιοχή που δείχνει ακριβώς τι ελεύθερη πόλη είμαστε. Αλλά νομίζω ότι είναι ένας βόθρος! Υπάρχει σοβαρή εγκληματικότητα, εκμετάλλευση των γυναικών, και πολλή κοινωνική δυσφορία. Η Red Light District δεν είναι τίποτα για να είμαστε υπερήφανοι ως λαός!''
Τα τελευταία χρόνια, ένας σημαντικός αριθμός από οίκους ανοχής και σχεδόν τα μισά από τα 400 μπουρδέλα-βιτρίνες έχουν κλείσει λόγω υποψίας για εγκληματικές δραστηριότητες. Όπως επίσης και 70 sex clubs και coffeeshops και ειδικά όσων coffeeshops βρίσκονται κοντά σε σχολεία. Η αμαρτωλή πρωτεύουσα θέλει λίγο να σοβαρευτεί με την ελπίδα να προσελκύσει ένα πιο ποιοτικό κοινό. Το 2008 ο δήμαρχος Job Cohen ξεκίνησε το έργο 1012 (από τον ταχυδρομικό κωδικό της περιοχής), ένα 10-ετές σχέδιο για τη βελτίωση της περιοχής ώστε να προσελκύσει ένα διαφορετικό είδος επισκεπτών. Μαζί με τους ντόπιους κατοίκους, επιχειρηματίες και επενδυτές, το Δημοτικό Συμβούλιο εργάζεται για να ενισχύσει το μοναδικό χαρακτήρα της περιοχής και να τονωθεί η οικονομική αναβάθμιση της περιοχής. Ήδη οι βιτρίνες στη Red Light District έχουν μειωθεί κατά ένα τρίτο και πολλές από αυτές έχουν μετατραπεί σε στούντιο και χώρους για σχεδιαστές μόδας, για νέους καλλιτέχνες, που προβάλλουν τους πίνακες ζωγραφικής και τα γλυπτά τους, ενώ πρόσφατα σε δρόμους της περιοχής, ανακαινίστηκαν οι προσόψεις από κάποια ιστορικά κτίρια καθιστώντας την περιοχή πιο ελκυστική.
Εντάξει δεν πήγαμε εκεί για να κάνουμε κανένα κοινωνικό ρεπορτάζ! Όμως με ενδιέφερε η ιστορία πίσω από τη βιτρίνα και την τουριστική ατραξιόν που έχει καταντήσει η Red Light District! Γιατί πίσω από την συναρπαστική, αντισυμβατική εικόνα των κόκκινων φαναριών, κρύβεται μια διαφορετική πραγματικότητα πολύ πιο σκληρή. Εγώ πάντως πιστεύω πως όσο και να αλλάξει η Red Light District, επειδή το Άμστερνταμ και η πορνεία είναι σχεδόν συνώνυμα, η περιοχή των κόκκινων φανταριών πιθανώς ποτέ δεν θα εξαφανιστεί! Και επειδή μπορεί κάποιους να σας ενδιαφέρει πραγματικά ο σεξοτουρισμός στην Red Light District ορίστε το the red light district guide http://www.theredlightdistrictguide.com/
Όμως η περιοχή της Red Light District εκτός από το θέαμα του σεξ που προσφέρει, είναι στην πραγματικότητα ένα από τα παλαιότερα και πιο όμορφα σημεία της πόλης με τα κανάλια, με πολύ στενά πλακόστρωτα δρομάκια και με την γοητευτική παραδοσιακή αρχιτεκτονική του 14ου αιώνα. Όπως η γοτθική εκκλησία Oude Kerk (παλιά εκκλησία) που είναι το παλαιότερο κτίριο του Άμστερνταμ χρονολογίας 1306.
Πολύ κοντά είναι η μικρή Chinatown και η καρδιά αυτής της περιοχής είναι η Zeedijk, ένας μικρός δρόμος γεμάτος με καφέ, γκέι μπαρ, καφετέριες και πλήθος ασιατικών εστιατορίων και με κύριο χαρακτηριστικό έναν αυθεντικό βουδιστικό ναό!
Από την Zeedijk βγήκαμε στην πλατεία Nieuwmarkt με το μεσαιωνικό De Waag
Για πρώτη μέρα η γνωριμία μας με το κεντρικό παλιό Άμστερνταμ ήταν αρκετά επαρκέστατη. Και τα κορίτσια στις βιτρίνες είδαμε, και ρεπορτάζ κάναμε, και την άθλια μυρωδιά από τα χασισοκαφέ ανά διαστήματα μυρίσαμε και τα υπέροχα κανάλια είδαμε και κινέζικο στην Damstraat φάγαμε!
Κι ενώ ήμασταν έτοιμοι να πάρουμε το τραμ 2 από τη στάση Dam για να επιστρέψουμε στο ξενοδοχείο μας, κάναμε την ανατροπή και πήγαμε για μπύρες σε μια γνωστή παραδοσιακή pub του Άμστερνταμ στη De Blauwe Parade , στη Nieuwezijds Voorburgwal 178 (σχεδόν δίπλα από τη στάση του τραμ). Η μπυραρία είναι του 1870 και η εμπειρία αρκετά αυθεντική ολλανδική! Η παμπ έχει και ωραίους μεζέδες. Να το ξέραμε να μη τρώγαμε πριν. Τέτοια ώρα τέτοια λόγια βέβαια αφού πήγαμε καμιά ώρα πριν κλείσει.
Με το τραμ 2 κατεβήκαμε στη γειτονιά μας, στη στάση Valeriusplein. Η περιοχή ήταν έρημη. Περπατήσαμε την Prins Hendriklaan με τα εξαιρετικά ακριβά διαμερίσματα και λίγο μετά φτάσαμε στο ξενοδοχείο μας.
Goedenacht!
Last edited:
