giannismits
Member
- Μηνύματα
- 3.494
- Likes
- 11.728
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Άφιξη στα κόκκινα φανάρια!
- Ένα σύνθημα, το κέντρο της πόλης, και η Red Light District την μέρα!
- Chinatown , Amsterdam Centraal, και πέριξ!
- Reguliersgracht και γύρω απ’ τον Άμστελ!
- Κήποι Keukenhof και τουλιποχώραφα!
- Στο Haarlem
- Παλιά Ολλανδία. Waterland - Ψαροχώρια Marken, Monnickendam και Volendam!
- Vondelpark, Museumplein και η γειτονιά του Jordaan!
- Οι ανεμόμυλοι του Zaanse Schans!
- Περιοχή De Pijp. Οι τελευταίες ώρες στο Άμστερνταμ!
Ένα σύνθημα, το κέντρο της πόλης, και η Red Light District την μέρα!
Αν και συννεφιασμένη και γκρίζα η ημέρα, με προσμονή και γεμάτοι όρεξη βγήκαμε για να γνωρίσουμε την ολλανδική πρωτεύουσα. Στη γειτονιά μας, οι ντόπιοι χαλαρά με τα ποδήλατά τους πήγαιναν στις δουλειές τους, ή κουβαλούσαν στα μεγάλα καρότσια των ποδηλάτων τους τα παιδιά τους που τα πήγαιναν στο σχολείο. Μου άρεσε τόσο πολύ αυτή η όμορφη και εύπορη γειτονιά που μέναμε. Είχε μια ηρεμία και απείχε πολύ από το τουριστικό ντελίριο άλλων περιοχών. Για λίγο ένιωσα κάτοικος της!
Η λίμνη του Vondelpark, στον μουντό ουρανό έμοιαζε σαν ζωγραφιά!
Prins Hendriklaan
Τραμ 2 και στάση Van Baerlestraat και είμαστε στη γειτονιά με τα παγκοσμίου φήμης μουσεία του Άμστερνταμ. Το τραμ 2 αποδείχτηκε ο ιδανικός σύμμαχός μας για τη γνωριμία μας με την πόλη και τα σημαντικότερα αξιοθέατα της. Η διαδρομή του τραμ της γραμμής 2, ονομάστηκε από το National Geographic ως μια από τις καλύτερες βόλτες με τραμ στον κόσμο! Θα προτιμήσω την βόλτα με το τραμ 2 της Βουδαπέστης αλλά και αυτή του Άμστερνταμ έχει λόγους να θεωρείται κορυφαία. Από τον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό μέχρι και την πλατεία των μουσείων, διασχίζει όλη την πόλη και περνάει από τα πιο σημαντικά σημεία του κέντρου.
Το Μέγαρο Μουσικής του Άμστερνταμ, Het Concertgebouw
Μπροστά μας απλώνεται η πλατεία των μουσείων, Museumplein. Λιγοστοί κάτοικοι έχουν βγάλει τα σκυλιά τους και παίζουν στο γρασίδι. Ο Rose σαν γνήσιος σκυλόφιλος τα προσεγγίζει και συνάπτει φιλία μαζί τους. Εγώ πάλι απομακρύνομαι σαν γνήσιος σκυλόφοβος! Η μέρα είναι ιδιαίτερα μουντή και ενώ η πλατεία των μουσείων είναι από τις πιο δημοφιλείς και πολυσύχναστες περιοχές της πόλης, ο κόσμος που κυκλοφορεί είναι λίγος.
Το Μουσείο Rijksmuseum και το Van Gogh Museum, είναι δύο από τα πιο δημοφιλή μουσεία στον κόσμο, προσελκύοντας επισκέπτες από κάθε γωνιά του πλανήτη. Το Κρατικό Μουσείο (Rijksmuseum), αφιερωμένο στις τέχνες και την ιστορία, είναι φημισμένο για τη μεγάλη συλλογή πινάκων από την ολλανδική χρυσή εποχή της ζωγραφικής του 17ου αιώνα, που περιλαμβάνει μερικά από τα πιο γνωστά έργα δημιουργών όπως ο Ρέμπραντ και ο Βέρμεερ. Το μουσείο διαθέτει γύρω στο ένα εκατομμύριο αντικείμενα στην τεράστια συλλογή του, που απεικονίζουν περισσότερο από 800 χρόνια ολλανδικής και παγκόσμιας ιστορίας. Εντυπωσιακό και το ίδιο το εμβληματικό κτίριο του μουσείου που άνοιξε το 1885 έπειτα από 9 χρόνια κατασκευής. Από το 2003 μέχρι το 2013 υπέστη μια εκτεταμένη αποκατάσταση και ανακαίνιση.
Από την άλλη το το Μουσείο Βαν Γκογκ, στεγάζει την μεγαλύτερη συλλογή έργων του Βίνσεντ Βαν Γκογκ – περισσότερα από 200 έργα ζωγραφικής, 500 σχέδια και 700 επιστολές του. Άνοιξε τις πύλες του στην πλατεία Museumplein το 1973.
Και μπορεί να μην συγκινούμαι από αυτά, όμως μια ''Νυχτερινή Περίπολος'' του Ρέμπραντ, μια ''Γαλατού'' του Γιοχάνες Βερμέερ ή τα ''Ηλιοτρόπια'' του Βαν Γκογκ δεν θα μου ήταν και τελείως αδιάφορα να τα δω! Είχαμε όμως μια διαφωνία με τον Rose επί του θέματος μιας και ως γνωστόν είμαστε άνθρωποι του πολιτισμού και της φιλοσοφίας
:
G. H δυτική τέχνη πέθανε εδώ και πολλά χρόνια!
R. Μη λες τώρα μεγάλες κουβέντες! Πέθανε η δυτική τέχνη που έχει βγάλει έναν Ρέμπραντ, έναν Ντα Βίτσι έναν Μιχαήλ Άγγελο?
G. Αυτοί είναι μακαρίτες εδώ και χρόνια!
R. Ε καλά εγώ δεν υποστήριξα ότι ζουν! Η τέχνη τους όμως ζει στους αιώνες των αιώνων! Δεν σ’ αρέσει ο Ρέμπραντ?
G. Όχι δεν μου αρέσει θες τίποτα?
R. Εγώ όταν βλέπω το ''Μάθημα ανατομίας'' του Ρέμπραντ ανατριχιάζω! Είναι τόσο ζωντανό. Νομίζεις, έτσι θα κάνει να μιλήσει!
G. Ποιος ρε να μιλήσει, το πτώμα?
R. Όχι! Οι σπουδαστές που είναι γύρω γύρω! Τέλος πάντων ας αλλάξουμε κουβέντα γιατί αν συνεχίσουμε θα μαλώσουμε πολύ άσχημα!
Έτσι λοιπόν δεν επισκεφτήκαμε κάποιο από τα σπουδαία μουσείο του Άμστερνταμ αν και την εξαιρετική βιβλιοθήκη του Rijksmuseum ήθελα πολύ να τη δω. Εκτός από τα μουσεία, ένας άλλος λόγος που η Museumplein μαζεύει πολύ κόσμο είναι ένα σύνθημα! Το highlight της πόλης και μια ευκαιρία για αναμνηστική φωτογραφία που καταφέρνει να εμπνεύσει και τους πιο αρχάριους φωτογράφους. I am sterdam! Περισσότερο από δύο μέτρα ύψος, το σύνθημα μετρά πάνω από 23,5 μέτρα πλάτος. Το λογότυπο ξεκίνησε ως μια εκστρατεία μάρκετινγκ για την περιοχή του Άμστερνταμ, των επιχειρήσεων και οργανισμών αλλά γρήγορα έγινε η φράση που αντιπροσωπεύει τους κατοίκους της πόλης. Και δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο για την πόλη να βλέπει αυτή τη φράση σε μπλούζες, σε τατουάζ, σε συναυλίες, ή κρεμασμένη σε μια βεράντα!
Εννοείται πως είχε κόσμο που για πολλή ώρα πάλευε να βγει τις κατάλληλες φωτογραφίες αλλά όχι τόσο κόσμο που να με δυσκολέψει να βγάλω το λογότυπο χωρίς άτομα να κάθονται και να σκαρφαλώνουν πάνω του. Τι να κάνουμε κι εμείς, τουρίστες είμαστε να μη βγούμε καμιά φωτό I am asterdam?
Βλέποντας αυτό το λογότυπο – σύμβολο του Άμστερνταμ, μου ήρθαν ιδέες για τη Θεσσαλονίκη. Γιατί δηλαδή να μην έχουμε κι εμείς κάτι ανάλογο? Άλλωστε αυτό έχει γίνει μόδα και σε άλλες πόλεις όπως π.χ στη Βουδαπέστη. Άσχημα θα ήταν να είχαμε κι εμείς ένα σλόγκαν να κοσμεί την πλατεία Αριστοτέλους? Σκέφτηκα μάλιστα να γράφει ''ΤhesSaloniki'! Το Thes με κόκκινα γράμματα και το Saloniki με άσπρα! Τέλειο, έτσι? Θα στείλω την ιδέα μου στον Δήμαρχο Μπουτάρη!
Αρκετά όμως με την πλατεία μουσείων. Είδαμε το εξαιρετικό κτίριο του Rijksmuseum έστω εξωτερικά, τους κήπους, περάσαμε την στοά του μουσείου παρατηρώντας λίγο το εσωτερικό του από τις τζαμαρίες και βρεθήκαμε στην μπροστινή όψη του Rijksmuseum στην οδό Stadhouderskade.
Stadhouderskade
Μια εξαιρετική μονοκατοικία μπροστά στο κανάλι
Ήταν η πρώτη επαφή μας με τα κανάλια του Άμστερνταμ υπό το φως της μέρας. Ήμασταν στο Spiegelgracht, και είχαμε ακόμα να δούμε αμέτρητα κανάλια. Στην αρχή ήταν κάτι που μας προξένησε το ενδιαφέρον και τον θαυμασμό. Από ένα σημείο και μετά ήταν σχεδόν πανομοιότυπη η εικόνα. Όμως όπως και να το κάνουμε το όμορφο είναι όμορφο, και τα κανάλια του Άμστερνταμ κάνουν την πόλη να έχει ένα από τα πιο μοναδικά αστικά τοπία του κόσμου.
Περπατήσαμε ευθεία την Lijnbaansgracht και λίγο μετά ήμασταν στην διάσημη πλατεία Leidseplein.
Η πολυάσχολη πλατεία Leidseplein βρίσκεται στην καρδιά του Άμστερνταμ, και είναι ένα από τα πιο δημοφιλή σημεία της πόλης με νυχτερινή ζωή, φιλοξενεί διάσημους μουσικούς χώρους, club, χαλαρά μπαρ, coffeshops, μεγάλο αριθμό από εστιατόρια και πολλά άλλα. Δεν μου γέμισε καθόλου το μάτι γιατί γίνονται έργα μετρό και γενικά μου φάνηκε πολύ άχαρη. Άλλωστε είναι ένας συγκοινωνιακός κόμβος της πόλης, και πολλές γραμμές του τραμ που περνούν από την πλατεία. Η απαίσια μυρωδιά από τα χασισοκαφέ ανά διαστήματα μας φλόμωνε και το μοναδικό που μου άρεσε ήταν το κτίριο του Δημοτικού θεάτρου Stadsschouwburg και του Hampshire Hotel που στεγάζει το Καφέ Αμερικαίν που αν και το είχα στη λίστα να επισκεφτούμε τελικά δεν βόλεψε να πάμε.
Περάσαμε λοιπόν γρήγορα την Leidseplein και συνεχίσαμε στην Leidsestraat. Από την Leidsestraat περνούν τρείς γραμμές τραμ, και η διαδρομή που ακολουθήσαμε είναι από τις κλασικές του Άμστερνταμ στο ''δαχτυλίδι'' των καναλιών Prinsengracht, Keizersgracht και Herengracht.
Η Leidsestraat μας έβγαλε στην Koningsplein. Στην όχθη του καναλιού Singel είναι η πλωτή αγορά λουλουδιών Bloemenmarkt, που άνοιξε το 1862.
Στην αγορά κάναμε μια χαλαρή και όμορφη βόλτα ανάμεσα στα πολύχρωμα λουλούδια. Περιλαμβάνει περίπου 15 καταστήματα και εκτός από μεγάλη ποικιλία από λουλούδια και φυτά και είδη κηπουρικής, έχει φυσικά και μια σειρά από δώρα και αναμνηστικά και ανάμεσα τους εννοείται τα παραδοσιακά ολλανδικά ξύλινα τσόκαρα σε διάφορα μεγέθη. Η πλωτή αγορά λουλουδιών είναι ένα από τα κύρια αξιοθέατα του Άμστερνταμ με κύριο προϊόν τους βολβούς τουλίπας αλλά και άλλων λουλουδιών. Οι τιμές ήταν καλές και στους βολβούς και στα αναμνηστικά γι’ αυτό την επισκεφτήκαμε και την τελευταία ημέρα για τις αγορές μας. Την προτείνω! Είναι αρχή της άνοιξης, και η αγορά είναι στα καλύτερα της!
Κι ένα ωραίο μαγαζί με τυριά της Ολλανδία ακριβώς απέναντι
Όταν φτάσαμε στο τέλος της αγοράς, στην Munttoren, κάναμε έναν κύκλο και βρεθήκαμε στην άλλη πλευρά του Singel απέναντι από την πλωτή αγορά.
Σαν χάρτινα κουκλόσπιτα, έτοιμα να πέσουν!
Συνεχίσαμε στην Singel με κατεύθυνση την πλατεία Spui.
Ποδήλατα. Πολλά ποδήλατα. Πάρα πολλά ποδήλατα παντού!
Στην όχθη του Singel, ο Ναός Κρέιτμπερχ (De Krijtberg)
Πλατεία Spui
Η πλατεία Spui είναι από τις πιο πολυσύχναστες και είναι γνωστή για την υπαίθρια αγορά βιβλίου που ήθελα πολύ να δω, αλλά δυστυχώς λαμβάνει χώρα μόνο κάθε Παρασκευή. Περίπου 25 βιβλιοπώλες μαζεύονται εδώ, για να πωλήσουν τις συλλογές τους από παλιά, σπάνια και μεταχειρισμένα βιβλία. Εκτός από βιβλία, υπάρχουν επίσης και παλιές εκτυπώσεις, φυλλάδια, αφίσες και χάρτες. Όμως από την Spui πολύ εύκολα βρήκαμε την πόρτα που μας οδήγησε σε ένα από τα πιο ''άχαστα'' αξιοθέατα του κέντρου του Άμστερνταμ το Begijnhof.
Μια ομάδα ιστορικών κτιρίων σε μια κλειστή αυλή, που χρονολογείται από τις αρχές του 14ου αιώνα, και ζούσε μια ημι-μοναστική κοινότητα, μια καθολική αδελφότητα με γυναίκες που ζούσαν σαν μοναχές, παρά το γεγονός ότι δεν ήταν οσίες. Δεν είναι σαφές πότε ακριβώς ιδρύθηκε το Begijnhof αλλά σύμφωνα με ένα έγγραφα υπολογίζεται γύρω στο 1346. Στην πλατεία δεσπόζει η Engelse Kerk (αγγλική εκκλησία) που χρονολογείται από τον 15ο αιώνα και το εκκλησάκι Begijnhof (Johannes en Ursula Kerk), μια μυστική εκκλησία του 1672.
Τα όμορφα σπίτια με θέα το καλοδιατηρημένο καταπράσινο κήπο, περιλαμβάνουν και το Het Houten Huis στον αριθμό 34, το παλαιότερο σπίτι στην πόλη, και ένα από τα δύο ξύλινα σπίτια που εξακολουθούν να υφίστανται στο κέντρο του Άμστερνταμ.
Στα σπίτια στο Begijnhof λέγεται πως ζουν ακόμα ανύπαντρες γυναίκες, και είναι αυτονόητο πως ως επισκέπτες πρέπει να σεβαστούμε την ιδιωτική τους ζωή και να κάνουμε ησυχία. Μια γαλήνια όαση αποκομμένη από τον θόρυβο, στο πολυσύχναστο κέντρο του Άμστερνταμ που εξακολουθεί να διατηρεί μία Αγιασμένη ατμόσφαιρα!
Μετά από αυτή την όμορφη και ενδιαφέρουσα επίσκεψη βγήκαμε στην πιο γνωστή και ακριβή εμπορική οδό του Άμστερνταμ, στον πεζόδρομο Kalverstraat. Το 2009 ήταν ο 17ος πιο ακριβός δρόμος στον κόσμο όσον αφορά τις τιμές μισθώματος. Τα ενοίκια ανά τετραγωνικό μέτρο το 2016 ήταν έως 3000 ευρώ!
Παράλληλα της Kalverstraat είναι η Rokin. Η Rokin είναι ένα κανάλι και κύρια οδός στο Άμστερνταμ και έχει έναν χώρο αποβίβασης για ποταμόπλοια. Στη Rokin είναι σε εξέλιξη η κατασκευή της γραμμής του μετρό Βορρά-Νότου (52). Εντάξει δεν είναι τόσο όμορφα όσο σε άλλα σημεία των καναλιών όμως μου άρεσε γιατί διαφέρει κάπως από τα υπόλοιπα μέρη του κέντρου.
Το έφιππο άγαλμα της βασίλισσας Το έφιππο άγαλμα του βασίλισσας Wilhelmina
Είχα σημειωμένο για να φάμε ένα σπέσιαλ πρωινό, το ξακουστό καφέ Gartine σε ένα στενό στην Taksteeg 7. Όμως δεν μας ενέπνευσε καθόλου γιατί το μαγαζί ήταν μια τρύπα, σκοτεινό και μέσα ήταν δυο άτομα. Έτσι στην τύχη και χωρίς πολύ ψάξιμο γιατί η πείνα του Rose άρχισε να χτυπά κόκκινο, πήγαμε στο Mr. Paprika, πάνω στη Rokin. Ωραίο μαγαζί με νέο κόσμο και ποικιλία σε πρωινά και σκακ. Φάγαμε αγγλικό πρωινό αλλά και ολλανδικές κροκέτες με 14€.
Η συνέχεια είχε πλατεία Dam μέσω της Kalverstraat.
Στην καρδιά του Άμστερνταμ, ένα από τα πιο πολυσύχναστα μέρη της πόλης. Η πλατεία Dam με το φως της ημέρας μου φάνηκε πιο αχανής αλλά το ίδιο άχαρη όπως και το προηγούμενο βράδυ, με πλήθος κόσμου, ντόπιοι και τουρίστες να συνωστίζονται σε κάθε σημείο της. Πολλά τα αξιοθέατα της με κυριότερο το νεοκλασικό Βασιλικό Παλάτι, το οποίο υπηρέτησε ως Δημαρχείο από 1655 μέχρι την μετατροπή του σε βασιλική κατοικία το 1808.
Δίπλα από το βασιλικό ανάκτορο είναι η γοτθική 15ου αιώνα Nieuwe Kerk (νέα εκκλησία). Δεν χρησιμοποιείται πλέον για εκκλησιαστικές λειτουργίες αλλά ως εκθεσιακός χώρος αλλά και για τελετές της βασιλικής οικογένειας όπως τελετές βασιλικού χρίσματος και βασιλικοί γάμοι.
Το Μουσείο Κέρινων Ομοιωμάτων Μαντάμ Τισώ
Απέναντι το Εθνικό Μνημείο του 1956, αφιερωμένο στη μνήμη των θυμάτων του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Στις 4 Μαΐου κάθε χρόνο, πραγματοποιείται στο μνημείο μια εθνική τελετή μνήμης που τιμά όλους τους αμάχους και τα μέλη των ενόπλων δυνάμεων του Βασιλείου των κάτω χωρών , που έχουν πεθάνει σε πολέμους ή ειρηνευτικές αποστολές από την αρχή του δεύτερου παγκόσμιου πολέμου.
Στην πλατεία Beursplein, δίπλα στην Damrak που διασχίζουν τα τραμ, είδαμε ένα από τα διάσημα κτίρια της περιοχής με τον πύργο με το καμπαναριό, που στεγάζει τo Sherlocked - Mystery Experiences που μάλιστα είναι No1 escape room στο tripadvisor! Ακούς @georgeant ? Μη το χάσεις όταν πας!
Η Damrak στο τέλος της, οδηγεί στον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό. Είπαμε όμως να προχωρήσουμε προς τα ενδότερα του παλιού Άμστερνταμ, στα μέρη που νυχτοπερπατήσαμε το προηγούμενο βράδυ. Στην Red Light District και στην China town. Ότι ήταν να πω για την Red Light District το είπα και με το παραπάνω. Μη φοβάστε δεν θα το αναλύσω ξανά. Για επανάληψη διαβάστε το προηγούμενο κεφάλαιο! Στο φως της μέρας η περιοχή των κόκκινων φαναριών, δε θυμίζει σε τίποτα τις νυχτερινές της εικόνες. Κατά τη διάρκεια της ημέρας, η περιοχή είναι λιγότερο πολυσύχναστη και ακόμη λιγότερο ελκυστική ως προς τις πιο ειδεχθείς πλευρές της! Αν και είδαμε γυναίκες που στέκονταν τουρλωμένες πίσω από τα παράθυρα ακόμα και κατά τη διάρκεια μεσημεριανών ωρών. Οι οποίες ήταν πιο μεγάλες σε ηλικία να το πω? Πιο τριτοτέταρτες να το πω? Πιο τραβέλια να το πω? Ελκυστικές δεν θα τις πω!
Τα κανάλια Oudezijds Voorburgwal και Oudezijds Achterburgwal και τα γύρω στενά στην καρδιά της Red Light District και στην καρδιά του Άμστερνταμ, είναι ένα από τα παλαιότερα και πιο όμορφα σημεία της πόλης και ασχέτως που στα ξαφνικά βλέπαμε μπροστά μας τα κορίτσια στις επάλξεις, μας χάρισαν μια υπέροχη βόλτα χωρίς τη μάζα των τουριστών ή την παρακμή να φαίνονται πουθενά! Είπαμε, τα κορίτσια είναι αναπόσπαστο κομμάτι της περιοχής μέρα και νύχτα! Εικόνες λοιπόν από την Red Light District υπό το φως της ημέρας.
Ο Rose έτοιμος, να κάνει τις αγορές του και να πάρει τα δώρα του!
Αγαπημένο μου θέμα στο Άμστερνταμ, η κεντρική είσοδος σε παλιά κτίρια
Ο Παλαιός Ναός (De Oude Kerk) δεσπόζει στην καρδιά της ''κόκκινης'' συνοικίας, σε ένα από τα ομορφότερα σημεία. Εγκαινιάστηκε το 1306, και είναι το παλαιότερο κτίριο του Άμστερνταμ. Εσωτερικά πάντως η εκκλησία αξίζει μια επίσκεψη αλλά δυστυχώς δεν μπήκαμε. Η είσοδος κοστίζει 10€. Η εκκλησία-εκκλησία, και οι πόρνες στη δουλειά τους πίσω από τα παράθυρα, στα στενά γύρω από την εκκλησία. Μάλιστα μπροστά από την Oude Kerk έχει τοποθετηθεί το 2007, ένα χάλκινο άγαλμα που ονομάζεται Belle τιμώντας τις πόρνες του κόσμου. Η επιγραφή λέει ''Σεβασμός στους εργαζόμενους του σεξ σε όλο τον κόσμο''!
Συνεχίζουμε τις βόλτες γύρω από τα κανάλια κανάλια Oudezijds Voorburgwal και Oudezijds Achterburgwal. Ανάμεσα στα αμέτρητα sex shops, στα coffeshops, περνώντας μπροστά από τα παράθυρα με τις πόρνες, και περπατώντας στα πανέμορφα γεφυράκια και δίπλα από εξαιρετικά κτίρια στα κανάλια. Απ’ όλα έχει η περιοχή!
Warmoesstraat
Με live fucking, το Casa Rosso είναι το πιο διάσημο SEX CLUB του Άμστερνταμ!
Πολύ κοντά το Μουσείο της Πορνείας, Red Light Secrets!
Από τα πιο γραφικά σημεία, στην γέφυρα Majoor Bosshardtbrug
Την Red Light District την εξαντλήσαμε και τη νύχτα και τη μέρα. Το συμπέρασμα ήταν πως πέρα από τον σέξυ και αμαρτωλο της χαρακτήρα, είναι πράγματι από τα πιο όμορφα και γραφικά σημεία των καναλιών του Άμστερνταμ. Όμως πάμε παρακάτω και προχωράμε στην Chinatown.
Συνεχίζεται...
Αν και συννεφιασμένη και γκρίζα η ημέρα, με προσμονή και γεμάτοι όρεξη βγήκαμε για να γνωρίσουμε την ολλανδική πρωτεύουσα. Στη γειτονιά μας, οι ντόπιοι χαλαρά με τα ποδήλατά τους πήγαιναν στις δουλειές τους, ή κουβαλούσαν στα μεγάλα καρότσια των ποδηλάτων τους τα παιδιά τους που τα πήγαιναν στο σχολείο. Μου άρεσε τόσο πολύ αυτή η όμορφη και εύπορη γειτονιά που μέναμε. Είχε μια ηρεμία και απείχε πολύ από το τουριστικό ντελίριο άλλων περιοχών. Για λίγο ένιωσα κάτοικος της!
Η λίμνη του Vondelpark, στον μουντό ουρανό έμοιαζε σαν ζωγραφιά!
Prins Hendriklaan
Τραμ 2 και στάση Van Baerlestraat και είμαστε στη γειτονιά με τα παγκοσμίου φήμης μουσεία του Άμστερνταμ. Το τραμ 2 αποδείχτηκε ο ιδανικός σύμμαχός μας για τη γνωριμία μας με την πόλη και τα σημαντικότερα αξιοθέατα της. Η διαδρομή του τραμ της γραμμής 2, ονομάστηκε από το National Geographic ως μια από τις καλύτερες βόλτες με τραμ στον κόσμο! Θα προτιμήσω την βόλτα με το τραμ 2 της Βουδαπέστης αλλά και αυτή του Άμστερνταμ έχει λόγους να θεωρείται κορυφαία. Από τον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό μέχρι και την πλατεία των μουσείων, διασχίζει όλη την πόλη και περνάει από τα πιο σημαντικά σημεία του κέντρου.
Το Μέγαρο Μουσικής του Άμστερνταμ, Het Concertgebouw
Μπροστά μας απλώνεται η πλατεία των μουσείων, Museumplein. Λιγοστοί κάτοικοι έχουν βγάλει τα σκυλιά τους και παίζουν στο γρασίδι. Ο Rose σαν γνήσιος σκυλόφιλος τα προσεγγίζει και συνάπτει φιλία μαζί τους. Εγώ πάλι απομακρύνομαι σαν γνήσιος σκυλόφοβος! Η μέρα είναι ιδιαίτερα μουντή και ενώ η πλατεία των μουσείων είναι από τις πιο δημοφιλείς και πολυσύχναστες περιοχές της πόλης, ο κόσμος που κυκλοφορεί είναι λίγος.
Το Μουσείο Rijksmuseum και το Van Gogh Museum, είναι δύο από τα πιο δημοφιλή μουσεία στον κόσμο, προσελκύοντας επισκέπτες από κάθε γωνιά του πλανήτη. Το Κρατικό Μουσείο (Rijksmuseum), αφιερωμένο στις τέχνες και την ιστορία, είναι φημισμένο για τη μεγάλη συλλογή πινάκων από την ολλανδική χρυσή εποχή της ζωγραφικής του 17ου αιώνα, που περιλαμβάνει μερικά από τα πιο γνωστά έργα δημιουργών όπως ο Ρέμπραντ και ο Βέρμεερ. Το μουσείο διαθέτει γύρω στο ένα εκατομμύριο αντικείμενα στην τεράστια συλλογή του, που απεικονίζουν περισσότερο από 800 χρόνια ολλανδικής και παγκόσμιας ιστορίας. Εντυπωσιακό και το ίδιο το εμβληματικό κτίριο του μουσείου που άνοιξε το 1885 έπειτα από 9 χρόνια κατασκευής. Από το 2003 μέχρι το 2013 υπέστη μια εκτεταμένη αποκατάσταση και ανακαίνιση.
Από την άλλη το το Μουσείο Βαν Γκογκ, στεγάζει την μεγαλύτερη συλλογή έργων του Βίνσεντ Βαν Γκογκ – περισσότερα από 200 έργα ζωγραφικής, 500 σχέδια και 700 επιστολές του. Άνοιξε τις πύλες του στην πλατεία Museumplein το 1973.
Και μπορεί να μην συγκινούμαι από αυτά, όμως μια ''Νυχτερινή Περίπολος'' του Ρέμπραντ, μια ''Γαλατού'' του Γιοχάνες Βερμέερ ή τα ''Ηλιοτρόπια'' του Βαν Γκογκ δεν θα μου ήταν και τελείως αδιάφορα να τα δω! Είχαμε όμως μια διαφωνία με τον Rose επί του θέματος μιας και ως γνωστόν είμαστε άνθρωποι του πολιτισμού και της φιλοσοφίας
:G. H δυτική τέχνη πέθανε εδώ και πολλά χρόνια!
R. Μη λες τώρα μεγάλες κουβέντες! Πέθανε η δυτική τέχνη που έχει βγάλει έναν Ρέμπραντ, έναν Ντα Βίτσι έναν Μιχαήλ Άγγελο?
G. Αυτοί είναι μακαρίτες εδώ και χρόνια!
R. Ε καλά εγώ δεν υποστήριξα ότι ζουν! Η τέχνη τους όμως ζει στους αιώνες των αιώνων! Δεν σ’ αρέσει ο Ρέμπραντ?
G. Όχι δεν μου αρέσει θες τίποτα?
R. Εγώ όταν βλέπω το ''Μάθημα ανατομίας'' του Ρέμπραντ ανατριχιάζω! Είναι τόσο ζωντανό. Νομίζεις, έτσι θα κάνει να μιλήσει!
G. Ποιος ρε να μιλήσει, το πτώμα?
R. Όχι! Οι σπουδαστές που είναι γύρω γύρω! Τέλος πάντων ας αλλάξουμε κουβέντα γιατί αν συνεχίσουμε θα μαλώσουμε πολύ άσχημα!
Έτσι λοιπόν δεν επισκεφτήκαμε κάποιο από τα σπουδαία μουσείο του Άμστερνταμ αν και την εξαιρετική βιβλιοθήκη του Rijksmuseum ήθελα πολύ να τη δω. Εκτός από τα μουσεία, ένας άλλος λόγος που η Museumplein μαζεύει πολύ κόσμο είναι ένα σύνθημα! Το highlight της πόλης και μια ευκαιρία για αναμνηστική φωτογραφία που καταφέρνει να εμπνεύσει και τους πιο αρχάριους φωτογράφους. I am sterdam! Περισσότερο από δύο μέτρα ύψος, το σύνθημα μετρά πάνω από 23,5 μέτρα πλάτος. Το λογότυπο ξεκίνησε ως μια εκστρατεία μάρκετινγκ για την περιοχή του Άμστερνταμ, των επιχειρήσεων και οργανισμών αλλά γρήγορα έγινε η φράση που αντιπροσωπεύει τους κατοίκους της πόλης. Και δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο για την πόλη να βλέπει αυτή τη φράση σε μπλούζες, σε τατουάζ, σε συναυλίες, ή κρεμασμένη σε μια βεράντα!
Εννοείται πως είχε κόσμο που για πολλή ώρα πάλευε να βγει τις κατάλληλες φωτογραφίες αλλά όχι τόσο κόσμο που να με δυσκολέψει να βγάλω το λογότυπο χωρίς άτομα να κάθονται και να σκαρφαλώνουν πάνω του. Τι να κάνουμε κι εμείς, τουρίστες είμαστε να μη βγούμε καμιά φωτό I am asterdam?
Βλέποντας αυτό το λογότυπο – σύμβολο του Άμστερνταμ, μου ήρθαν ιδέες για τη Θεσσαλονίκη. Γιατί δηλαδή να μην έχουμε κι εμείς κάτι ανάλογο? Άλλωστε αυτό έχει γίνει μόδα και σε άλλες πόλεις όπως π.χ στη Βουδαπέστη. Άσχημα θα ήταν να είχαμε κι εμείς ένα σλόγκαν να κοσμεί την πλατεία Αριστοτέλους? Σκέφτηκα μάλιστα να γράφει ''ΤhesSaloniki'! Το Thes με κόκκινα γράμματα και το Saloniki με άσπρα! Τέλειο, έτσι? Θα στείλω την ιδέα μου στον Δήμαρχο Μπουτάρη!
Αρκετά όμως με την πλατεία μουσείων. Είδαμε το εξαιρετικό κτίριο του Rijksmuseum έστω εξωτερικά, τους κήπους, περάσαμε την στοά του μουσείου παρατηρώντας λίγο το εσωτερικό του από τις τζαμαρίες και βρεθήκαμε στην μπροστινή όψη του Rijksmuseum στην οδό Stadhouderskade.
Stadhouderskade
Μια εξαιρετική μονοκατοικία μπροστά στο κανάλι
Ήταν η πρώτη επαφή μας με τα κανάλια του Άμστερνταμ υπό το φως της μέρας. Ήμασταν στο Spiegelgracht, και είχαμε ακόμα να δούμε αμέτρητα κανάλια. Στην αρχή ήταν κάτι που μας προξένησε το ενδιαφέρον και τον θαυμασμό. Από ένα σημείο και μετά ήταν σχεδόν πανομοιότυπη η εικόνα. Όμως όπως και να το κάνουμε το όμορφο είναι όμορφο, και τα κανάλια του Άμστερνταμ κάνουν την πόλη να έχει ένα από τα πιο μοναδικά αστικά τοπία του κόσμου.
Περπατήσαμε ευθεία την Lijnbaansgracht και λίγο μετά ήμασταν στην διάσημη πλατεία Leidseplein.
Η πολυάσχολη πλατεία Leidseplein βρίσκεται στην καρδιά του Άμστερνταμ, και είναι ένα από τα πιο δημοφιλή σημεία της πόλης με νυχτερινή ζωή, φιλοξενεί διάσημους μουσικούς χώρους, club, χαλαρά μπαρ, coffeshops, μεγάλο αριθμό από εστιατόρια και πολλά άλλα. Δεν μου γέμισε καθόλου το μάτι γιατί γίνονται έργα μετρό και γενικά μου φάνηκε πολύ άχαρη. Άλλωστε είναι ένας συγκοινωνιακός κόμβος της πόλης, και πολλές γραμμές του τραμ που περνούν από την πλατεία. Η απαίσια μυρωδιά από τα χασισοκαφέ ανά διαστήματα μας φλόμωνε και το μοναδικό που μου άρεσε ήταν το κτίριο του Δημοτικού θεάτρου Stadsschouwburg και του Hampshire Hotel που στεγάζει το Καφέ Αμερικαίν που αν και το είχα στη λίστα να επισκεφτούμε τελικά δεν βόλεψε να πάμε.
Περάσαμε λοιπόν γρήγορα την Leidseplein και συνεχίσαμε στην Leidsestraat. Από την Leidsestraat περνούν τρείς γραμμές τραμ, και η διαδρομή που ακολουθήσαμε είναι από τις κλασικές του Άμστερνταμ στο ''δαχτυλίδι'' των καναλιών Prinsengracht, Keizersgracht και Herengracht.
Η Leidsestraat μας έβγαλε στην Koningsplein. Στην όχθη του καναλιού Singel είναι η πλωτή αγορά λουλουδιών Bloemenmarkt, που άνοιξε το 1862.
Στην αγορά κάναμε μια χαλαρή και όμορφη βόλτα ανάμεσα στα πολύχρωμα λουλούδια. Περιλαμβάνει περίπου 15 καταστήματα και εκτός από μεγάλη ποικιλία από λουλούδια και φυτά και είδη κηπουρικής, έχει φυσικά και μια σειρά από δώρα και αναμνηστικά και ανάμεσα τους εννοείται τα παραδοσιακά ολλανδικά ξύλινα τσόκαρα σε διάφορα μεγέθη. Η πλωτή αγορά λουλουδιών είναι ένα από τα κύρια αξιοθέατα του Άμστερνταμ με κύριο προϊόν τους βολβούς τουλίπας αλλά και άλλων λουλουδιών. Οι τιμές ήταν καλές και στους βολβούς και στα αναμνηστικά γι’ αυτό την επισκεφτήκαμε και την τελευταία ημέρα για τις αγορές μας. Την προτείνω! Είναι αρχή της άνοιξης, και η αγορά είναι στα καλύτερα της!
Κι ένα ωραίο μαγαζί με τυριά της Ολλανδία ακριβώς απέναντι
Όταν φτάσαμε στο τέλος της αγοράς, στην Munttoren, κάναμε έναν κύκλο και βρεθήκαμε στην άλλη πλευρά του Singel απέναντι από την πλωτή αγορά.
Σαν χάρτινα κουκλόσπιτα, έτοιμα να πέσουν!
Συνεχίσαμε στην Singel με κατεύθυνση την πλατεία Spui.
Ποδήλατα. Πολλά ποδήλατα. Πάρα πολλά ποδήλατα παντού!
Στην όχθη του Singel, ο Ναός Κρέιτμπερχ (De Krijtberg)
Πλατεία Spui
Η πλατεία Spui είναι από τις πιο πολυσύχναστες και είναι γνωστή για την υπαίθρια αγορά βιβλίου που ήθελα πολύ να δω, αλλά δυστυχώς λαμβάνει χώρα μόνο κάθε Παρασκευή. Περίπου 25 βιβλιοπώλες μαζεύονται εδώ, για να πωλήσουν τις συλλογές τους από παλιά, σπάνια και μεταχειρισμένα βιβλία. Εκτός από βιβλία, υπάρχουν επίσης και παλιές εκτυπώσεις, φυλλάδια, αφίσες και χάρτες. Όμως από την Spui πολύ εύκολα βρήκαμε την πόρτα που μας οδήγησε σε ένα από τα πιο ''άχαστα'' αξιοθέατα του κέντρου του Άμστερνταμ το Begijnhof.
Μια ομάδα ιστορικών κτιρίων σε μια κλειστή αυλή, που χρονολογείται από τις αρχές του 14ου αιώνα, και ζούσε μια ημι-μοναστική κοινότητα, μια καθολική αδελφότητα με γυναίκες που ζούσαν σαν μοναχές, παρά το γεγονός ότι δεν ήταν οσίες. Δεν είναι σαφές πότε ακριβώς ιδρύθηκε το Begijnhof αλλά σύμφωνα με ένα έγγραφα υπολογίζεται γύρω στο 1346. Στην πλατεία δεσπόζει η Engelse Kerk (αγγλική εκκλησία) που χρονολογείται από τον 15ο αιώνα και το εκκλησάκι Begijnhof (Johannes en Ursula Kerk), μια μυστική εκκλησία του 1672.
Τα όμορφα σπίτια με θέα το καλοδιατηρημένο καταπράσινο κήπο, περιλαμβάνουν και το Het Houten Huis στον αριθμό 34, το παλαιότερο σπίτι στην πόλη, και ένα από τα δύο ξύλινα σπίτια που εξακολουθούν να υφίστανται στο κέντρο του Άμστερνταμ.
Στα σπίτια στο Begijnhof λέγεται πως ζουν ακόμα ανύπαντρες γυναίκες, και είναι αυτονόητο πως ως επισκέπτες πρέπει να σεβαστούμε την ιδιωτική τους ζωή και να κάνουμε ησυχία. Μια γαλήνια όαση αποκομμένη από τον θόρυβο, στο πολυσύχναστο κέντρο του Άμστερνταμ που εξακολουθεί να διατηρεί μία Αγιασμένη ατμόσφαιρα!
Μετά από αυτή την όμορφη και ενδιαφέρουσα επίσκεψη βγήκαμε στην πιο γνωστή και ακριβή εμπορική οδό του Άμστερνταμ, στον πεζόδρομο Kalverstraat. Το 2009 ήταν ο 17ος πιο ακριβός δρόμος στον κόσμο όσον αφορά τις τιμές μισθώματος. Τα ενοίκια ανά τετραγωνικό μέτρο το 2016 ήταν έως 3000 ευρώ!
Παράλληλα της Kalverstraat είναι η Rokin. Η Rokin είναι ένα κανάλι και κύρια οδός στο Άμστερνταμ και έχει έναν χώρο αποβίβασης για ποταμόπλοια. Στη Rokin είναι σε εξέλιξη η κατασκευή της γραμμής του μετρό Βορρά-Νότου (52). Εντάξει δεν είναι τόσο όμορφα όσο σε άλλα σημεία των καναλιών όμως μου άρεσε γιατί διαφέρει κάπως από τα υπόλοιπα μέρη του κέντρου.
Το έφιππο άγαλμα της βασίλισσας Το έφιππο άγαλμα του βασίλισσας Wilhelmina
Είχα σημειωμένο για να φάμε ένα σπέσιαλ πρωινό, το ξακουστό καφέ Gartine σε ένα στενό στην Taksteeg 7. Όμως δεν μας ενέπνευσε καθόλου γιατί το μαγαζί ήταν μια τρύπα, σκοτεινό και μέσα ήταν δυο άτομα. Έτσι στην τύχη και χωρίς πολύ ψάξιμο γιατί η πείνα του Rose άρχισε να χτυπά κόκκινο, πήγαμε στο Mr. Paprika, πάνω στη Rokin. Ωραίο μαγαζί με νέο κόσμο και ποικιλία σε πρωινά και σκακ. Φάγαμε αγγλικό πρωινό αλλά και ολλανδικές κροκέτες με 14€.
Η συνέχεια είχε πλατεία Dam μέσω της Kalverstraat.
Στην καρδιά του Άμστερνταμ, ένα από τα πιο πολυσύχναστα μέρη της πόλης. Η πλατεία Dam με το φως της ημέρας μου φάνηκε πιο αχανής αλλά το ίδιο άχαρη όπως και το προηγούμενο βράδυ, με πλήθος κόσμου, ντόπιοι και τουρίστες να συνωστίζονται σε κάθε σημείο της. Πολλά τα αξιοθέατα της με κυριότερο το νεοκλασικό Βασιλικό Παλάτι, το οποίο υπηρέτησε ως Δημαρχείο από 1655 μέχρι την μετατροπή του σε βασιλική κατοικία το 1808.
Δίπλα από το βασιλικό ανάκτορο είναι η γοτθική 15ου αιώνα Nieuwe Kerk (νέα εκκλησία). Δεν χρησιμοποιείται πλέον για εκκλησιαστικές λειτουργίες αλλά ως εκθεσιακός χώρος αλλά και για τελετές της βασιλικής οικογένειας όπως τελετές βασιλικού χρίσματος και βασιλικοί γάμοι.
Το Μουσείο Κέρινων Ομοιωμάτων Μαντάμ Τισώ
Απέναντι το Εθνικό Μνημείο του 1956, αφιερωμένο στη μνήμη των θυμάτων του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Στις 4 Μαΐου κάθε χρόνο, πραγματοποιείται στο μνημείο μια εθνική τελετή μνήμης που τιμά όλους τους αμάχους και τα μέλη των ενόπλων δυνάμεων του Βασιλείου των κάτω χωρών , που έχουν πεθάνει σε πολέμους ή ειρηνευτικές αποστολές από την αρχή του δεύτερου παγκόσμιου πολέμου.
Στην πλατεία Beursplein, δίπλα στην Damrak που διασχίζουν τα τραμ, είδαμε ένα από τα διάσημα κτίρια της περιοχής με τον πύργο με το καμπαναριό, που στεγάζει τo Sherlocked - Mystery Experiences που μάλιστα είναι No1 escape room στο tripadvisor! Ακούς @georgeant ? Μη το χάσεις όταν πας
!
Η Damrak στο τέλος της, οδηγεί στον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό. Είπαμε όμως να προχωρήσουμε προς τα ενδότερα του παλιού Άμστερνταμ, στα μέρη που νυχτοπερπατήσαμε το προηγούμενο βράδυ. Στην Red Light District και στην China town. Ότι ήταν να πω για την Red Light District το είπα και με το παραπάνω. Μη φοβάστε δεν θα το αναλύσω ξανά. Για επανάληψη διαβάστε το προηγούμενο κεφάλαιο! Στο φως της μέρας η περιοχή των κόκκινων φαναριών, δε θυμίζει σε τίποτα τις νυχτερινές της εικόνες. Κατά τη διάρκεια της ημέρας, η περιοχή είναι λιγότερο πολυσύχναστη και ακόμη λιγότερο ελκυστική ως προς τις πιο ειδεχθείς πλευρές της! Αν και είδαμε γυναίκες που στέκονταν τουρλωμένες πίσω από τα παράθυρα ακόμα και κατά τη διάρκεια μεσημεριανών ωρών. Οι οποίες ήταν πιο μεγάλες σε ηλικία να το πω? Πιο τριτοτέταρτες να το πω? Πιο τραβέλια να το πω? Ελκυστικές δεν θα τις πω!
Τα κανάλια Oudezijds Voorburgwal και Oudezijds Achterburgwal και τα γύρω στενά στην καρδιά της Red Light District και στην καρδιά του Άμστερνταμ, είναι ένα από τα παλαιότερα και πιο όμορφα σημεία της πόλης και ασχέτως που στα ξαφνικά βλέπαμε μπροστά μας τα κορίτσια στις επάλξεις, μας χάρισαν μια υπέροχη βόλτα χωρίς τη μάζα των τουριστών ή την παρακμή να φαίνονται πουθενά! Είπαμε, τα κορίτσια είναι αναπόσπαστο κομμάτι της περιοχής μέρα και νύχτα! Εικόνες λοιπόν από την Red Light District υπό το φως της ημέρας.
Ο Rose έτοιμος, να κάνει τις αγορές του και να πάρει τα δώρα του!
Αγαπημένο μου θέμα στο Άμστερνταμ, η κεντρική είσοδος σε παλιά κτίρια
Ο Παλαιός Ναός (De Oude Kerk) δεσπόζει στην καρδιά της ''κόκκινης'' συνοικίας, σε ένα από τα ομορφότερα σημεία. Εγκαινιάστηκε το 1306, και είναι το παλαιότερο κτίριο του Άμστερνταμ. Εσωτερικά πάντως η εκκλησία αξίζει μια επίσκεψη αλλά δυστυχώς δεν μπήκαμε. Η είσοδος κοστίζει 10€. Η εκκλησία-εκκλησία, και οι πόρνες στη δουλειά τους πίσω από τα παράθυρα, στα στενά γύρω από την εκκλησία. Μάλιστα μπροστά από την Oude Kerk έχει τοποθετηθεί το 2007, ένα χάλκινο άγαλμα που ονομάζεται Belle τιμώντας τις πόρνες του κόσμου. Η επιγραφή λέει ''Σεβασμός στους εργαζόμενους του σεξ σε όλο τον κόσμο''!
Συνεχίζουμε τις βόλτες γύρω από τα κανάλια κανάλια Oudezijds Voorburgwal και Oudezijds Achterburgwal. Ανάμεσα στα αμέτρητα sex shops, στα coffeshops, περνώντας μπροστά από τα παράθυρα με τις πόρνες, και περπατώντας στα πανέμορφα γεφυράκια και δίπλα από εξαιρετικά κτίρια στα κανάλια. Απ’ όλα έχει η περιοχή!
Warmoesstraat
Με live fucking, το Casa Rosso είναι το πιο διάσημο SEX CLUB του Άμστερνταμ!
Πολύ κοντά το Μουσείο της Πορνείας, Red Light Secrets!
Από τα πιο γραφικά σημεία, στην γέφυρα Majoor Bosshardtbrug
Την Red Light District την εξαντλήσαμε και τη νύχτα και τη μέρα. Το συμπέρασμα ήταν πως πέρα από τον σέξυ και αμαρτωλο της χαρακτήρα, είναι πράγματι από τα πιο όμορφα και γραφικά σημεία των καναλιών του Άμστερνταμ. Όμως πάμε παρακάτω και προχωράμε στην Chinatown.
Συνεχίζεται...
Last edited:
