Σουηδία Το Σύνδρομο της Στοκχόλμης.

[fenia42]

Όταν βγήκα από τη μπυραρία αντίκρισα ένα πανέμορφο φθινοπωρινό ηλιοβασίλεμα. Και αν και άνθρωπος εντελώς αντι-ρομαντικός, τα ηλιοβασιλέματα του Φθινοπώρου και του Χειμώνα μου αρέσουν πολύ και δε με μελαγχολούν τόσο όσο εκείνα του καλοκαιριού. Έτσι επέλεξα να καθίσω σε θέση πλάι στο παράθυρο, στο μετρό της επιστροφής μου για το σπίτι. Απέναντί μου ένα παιδάκι μου χαμογελά και του χαμογελάω κι εγώ. Είναι τόσο ήρεμο, όπως και η μανούλα του. Γιατί τα Ελληνόπουλα να μην είναι έτσι; Όταν σηκώθηκα να φύγω γιατί πλησίαζε η στάση μου με χαιρέτισε και μου ‘στειλε ένα φιλάκι. Και θυμήθηκα και το δικό μου παιδάκι που με περίμενε πώς και πώς να επιστρέψω και να το σφίξω στην αγκαλιά μου.
Στο σπίτι βρήκα το Lorenzo να χαλαρώνει στον υπολογιστή. Καθίσαμε στο μπαλκονάκι για ένα τσιγάρο και καφέ και βαλθήκαμε να σκεφτούμε τι θα ετοιμάζαμε για το βράδυ. Σκέφτηκε να φτιάξουμε κάτι ελληνικό και κάτι σουηδικό. Ένα από τα τυπικά σουηδικά πιάτα είναι το Blood Pudding, το οποίο είναι όπως λέει και η λέξη πουτίνγκα με χοιρινό αίμα. Δεν ήθελα να το δοκιμάσω, ούτε και να το δω οπότε περάσαμε σε εναλλακτικές λύσεις.
- « Ποιο είναι το τυπικό ελληνικό πιάτο ; »
- « Η φασολάδα »
- « Τέλεια, ας φτιάξουμε φασολάδα ! »
- « Ξέρεις, δεν είναι σα τα μεξικάνικα φασόλια της κονσέρβας, θέλει κάποια προετοιμασία, είναι δύσκολο, θέλουν μούλιασμα τα φασόλια, κι έπειτα θέλω να γράψω ιστορία για τη Στοκχόλμη στο φόρουμ, θα με κοροϊδεύουνε αν μάθουν ότι σου έφτιαξα φασολάδα»
- « Τι λες, δε σε καταλαβαίνω; »
- « Αχ, που να καταλάβεις… Τέλος πάντων, ας φτιάξουμε κάτι πιο εύκολο, τι λες για σκορδόψωμα και μια ελληνική χωριάτικη σαλάτα»
- «Χμ, ενδιαφέρον ακούγεται»

Πήγαμε λοιπόν στο σούπερ μάρκετ και αγοράσαμε τα απαραίτητα. Πλάκα είχε ! Ψωνίσαμε και άλλα πράματα όπως γαριδάκια και διάφορα τέτοια υγιεινά. Αλλά κάτι έλειπε από το σούπερ μάρκετ. « Lorenzo , που είναι καλέ τα αλκοολούχα; »
Και τότε με πληροφόρησε ότι για τα αλκοολούχα ποτά υπήρχε ειδικό μαγαζί , το Systembolaget - Wikipedia, the free encyclopedia όπου σου επέτρεπαν να πάρεις συγκεκριμένη ποσότητα αλκοόλ . Περίεργα πράματα, απομεινάρια κάποιας (βασιλικής) εποχής.
Πήγαμε λοιπόν σπίτι και αρχίσαμε τις ετοιμασίες. Εγώ τα σκορδόψωμα και τη σαλάτα, αυτός το ντεκόρ του σπιτιού και την Παρασκευή ενός περίεργου ποτού με λευκό κρασί, λάιμ και χυμό μήλου. Ωραία ήταν που μαγειρεύαμε μαζί και βοηθούσαμε ο ένας τον άλλο. (ναι, ναι , σα ζευγάρι ) .
Και λίγο πριν βάλω τα σκορδόψωμα στο φούρνο χτύπησε το κουδούνι και ήρθε η πρώτη καλεσμένη, η Chiara από το Trento, που δούλευε ως δασκάλα ιταλικών σε ένα σχολείο της Στοκχόλμης και δεν είχε συνηθίσει ακόμα τα νέα δεδομένα. Όταν όμως ρώτησα το Lorenzo αν του λείπει η Ιταλία και τι ακριβώς του λείπει, μου απάντησε πως το μόνο που του στερεί η Σουηδία είναι το νόστιμο ιταλικό φαγητό. Στην ερώτησή μου αν θα ξαναγύριζε ποτέ για να ζήσει στα πάτρια εδάφη του, η απάντηση ήταν κατηγορηματική : Per nulla ! ( με τίποτα ) .
Στη συνέχεια ήρθαν σιγά σιγά και οι υπόλοιποι καλεσμένοι. Μια Πολωνέζα, μια Ιταλίδα και οι γνωστοί από την προηγούμενη βραδιά : ο Κινέζος Chin, ο Friedrichτο χόμπιτ που νόμιζε πως η Αγία Νάπα ανήκει στην Τουρκία και φυσικά ο ξανθός & δίμετρος Richard…
Καθίσαμε όλοι στο σαλονάκι και αφού σερβιριστήκαμε ξεκίνησε η κουβέντα. Για το τι χόμπυ έχει ο καθένας, για το πόσο το ημερολόγιο της BridgetJonesείναι μια ταινία ανεδαφική και ποιος υπερ- ήρωας είναι πιο κοντά στην πραγματικότητα. Για το αν είναι αποδεκτό να είσαι singlemomστη Σουηδία και στην Ελλάδα, για το τι επίδομα παίρνει μια μάνα που μεγαλώνει μόνη της ένα παιδί στην Ελλάδα ( τι εννοείς τίποτα ;;; ) , για την αυταπάτη του θεού κι ότι οι Σουηδοί στην πλειοψηφία τους πιστεύουν στην επιστήμη και έχουν απορρίψει το θεό και προπαντώς τη θρησκεία η οποία έχει σα στόχο τον έλεγχο της μάζας και άλλα πολλά. Ξέχασα να πω ότι από εκείνο το ωραίο ποτό που είχε φτιάξει ο Lorenzo, είχα πιει μέχρι εκείνη τη στιγμή 7 ποτήρια. Κι όμως δεν ήταν αυτό που με είχε ζαλίσει. Βγήκα στο μπαλκόνι να κάνω ένα τσιγάρο. Η παγωνιά μου έκανε καλό. Κάθισα στη γωνίτσα μου και τους παρατηρούσα. Αυτοί οι άνθρωποι εκεί συνομιλούσαν πολιτισμένα, όμορφα και με επιχειρήματα. Δε φωνάζανε, δε βρίζανε, δε λέγανε βλακείες και προπαντώς δε κουτσομπολεύανε και δε μιλούσαν για το τι είδαν στην τηλεόραση. Με λύπη μου διαπίστωσα πως αυτό είναι κάτι που στην Ελλάδα δε το συνηθίζουμε. Και αν μη τι άλλο είχα άπειρες φορές την ευκαιρία να το διαπιστώσω, διότι είμαι κοινωνικό πλάσμα και έχω βρεθεί πολλές φορές μεταξύ φίλων και γνωστών.
Η συγκεκριμένη διαπίστωση πραγματικά με έριξε πολύ ψυχολογικά και τότε αντελήφθην ότι αυτό που κάνω είναι να ταξιδεύω ανά τον κόσμο για να κατασταλάξω εν τέλει μόλις βρω την Ιθάκη μου, η οποία δυστυχώς, δε βρίσκεται στην Ελλάδα, γιατί όπου και να ταξιδέψω η Ελλάδα με πληγώνει …..
Άρχισα να πίνω ακόμη περισσότερο μα το ποτό δε με έπιανε. Κι όλο έβγαινα στο μπαλκόνι με ένα ποτήρι κι ένα τσιγάρο στο χέρι και με μεγάλη στεναχώρια στην ψυχή γιατί ήταν το τελευταίο βράδυ μου. Ο Richard ήταν κι αυτός ανήσυχος. Συνεχώς με κοιτούσε, ερχόταν κοντά μου να καθίσει, αλλά εγώ όλο έφευγα. Πέρασε η σκέψη από το μυαλό μου πως ίσως ήθελε να μου μιλήσει . Και πράγματι, όπως ήμουν στο μπαλκονάκι και κοιτούσα την παρέα μέσα, ο Richard μου έριξε ένα βλέμμα όλο νόημα και αποφασιστικότητα , και τότε τον είδα να έρχεται προς το μπαλκόνι.

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• …

  Go to chapter

  Go
• 4
• 5
• 6
• 7
• 8

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 6 of 8

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[villi]

Γεροντοκόρη στα 30?????Άρρωστη είσαι, να βάλεις αμέσως θερμόμετρο!
Έχει πολλούς πρίγκιπες ακόμη εκεί έξω,κάπου θα είναι κι ο δικος σου:love2:
Πολύ με εξιτάρει το μοναχικό σου ταξίδι στη Στοκχόλμη,θα'θελα πολύ ένα ταξίδι τελείως μόνη ανεξαρτήτως προορισμού!Περιμένω εντυπώσεις...

 

[battered_suitcase]

A!Το αποφάσισες τελικά να γράψεις ιστορία! Για να δούμε λοιπόν, περιμένουμε ανταπόκριση..

 

[pattyyy]

Πραγματικά ανυπομονώ για τη συνέχεια fenia μου!

 

[manelaki]

Ω λαλα! Ευελπιστω να εχει περιπετεια αυτη η ιστορια Μη μας αφηνεις σε αγωνια ομως...

 

[fenia42]

Η Άφιξη

Στο σακίδιό μου είχα μόνο τα απαραίτητα. Και μου ήταν υπεραρκετά. Αγόρασα και 2-3 παραδοσιακά ελληνικά προϊόντα για δώρο διότι επέλεξα να φιλοξενηθώ για πρώτη φορά στη ζωή μου από άτομο εκ του Couch Surfing. Είχα αναστολές στην αρχή αλλά με έπεισε ο ThanasisU2 ο οποίος το χρησιμοποιεί ευρέως. Διάβασα πολλά προφίλ ώσπου να καταλήξω σε έναν Ιταλό, τον Lorenzo, 35 ετών που μου φαινόταν σοβαρός και κατασταλαγμένος ως οικοδεσπότης. Τα πιο απαραίτητα που είχα μαζί μου ήταν το τετράδιό μου με τις ταξιδιωτικές σημειώσεις, η καλογραμμένη ιστορία της Pattyyy εκτυπωμένη και ένα βιβλίο που πίστευα θα με βοηθήσει. «Η Γεροντοκόρη » του Ονορέ ντε Μπαλζάκ. Κάτι μέσα μου, μου έλεγε πως θα ταυτιζόμουν με την πρωταγωνίστρια.
Στο αεροπλάνο διάβασα τις σημειώσεις μου κι έκανα ένα προγραμματάκι με τα αξιοθέατα που ήθελα να δω. Ο Lorenzo, μου είχε δώσει αναλυτικές οδηγίες για το πώς θα έβρισκα το σπίτι του το οποίο βρισκόταν 6-7 στάσεις ανατολικά του κεντρικού σταθμού μετρό. Η πτήση διήρκεσε 3 ώρες και ήταν υπέροχη. Προσγειώθηκα 100 χιλιόμετρα μακριά από τη Στοκχόλμη, σε ένα μικρό αεροδρόμιο (Skvasta ) ανάμεσα σε ψηλά δέντρα. Πλήρωσα 27 ευρώ για το λεωφορείο που σε μεταφέρει στο κέντρο της Στοκχόλμης ( μετ ‘ επιστροφής ). Η διαδρομή των 100 χιλιομέτρων αν και αφοπλιστικά μονότονη με γαλήνεψε ακόμα περισσότερο. Το λεωφορείο ήταν γεμάτο παρέες Ελλήνων που είχαν έρθει για τουρισμό. Είχα την ευτυχία να κάθομαι μόνη αλλά και τη δυστυχία να τους ακούω να φωνάζουν και να μη σταματούν τις ομιλίες τους ταράζοντας τη γαλήνη μου. Στα απέναντι καθίσματα ένα ζευγάρι κοιτά το χάρτη και προσπαθεί να βρει που είναι το ξενοδοχείο. Τους άκουσα να με σχολιάζουν χαμηλόφωνα . «γιατί ταξιδεύει μόνη της; » «Μήπως είναι Σουηδέζα; » κλπ κλπ. Ξάφνου χτύπησε το τηλέφωνό μου. Ήταν ο Lorenzo ο οποίος με ενημέρωσε ότι θα με περίμενε στο τέρμα του λεωφορείου. « Ααα, Ιταλίδα είναι, άκουσες; » « Μοιάζει με Σουηδέζα όμως, έχει μπλε μάτια »
ΕΛΕΟΣ , αθάνατοι Έλληνες κουτσομπόληδες. Το να ταξιδεύω μόνη μες την ησυχία μου ήδη είχε αρχίσει να με συνεπαίρνει .

Η διαδρομή διήρκεσε μία ώρα και 20 λεπτά. Πλησιάζοντας στο κέντρο το μονότονο τοπίο έδινε τη θέση του σε καλοδιατηρημένα κτήρια νεομπαρόκ αρχιτεκτονικής, γοτθικού ρυθμού εκκλησίες και τεράστιους πεντακάθαρους δρόμους. Την αρμονία του προορισμού τη νιώθει κανείς από μακριά. Να κι ο Lorenzo, με περιμένει. Τον χαιρετώ από το παράθυρο του λεωφορείου.
Κάνουμε μια βόλτα συζητώντας. Σταματάμε για ένα hot dog και για να κάνω συνάλλαγμα. Βέβαια τα μετρητά είναι άχρηστα στη Σουηδία μιας και τα πάντα πληρώνονται με πιστωτικές. Πήρα και μια κάρτα απεριορίστων διαδρομών για 72 ώρες ( 27 ευρώ ) .
Το πρώτο πράγμα που πρόσεξα στους Σουηδούς είναι η κομψότητά τους. Περίμενα να βρω κακοντυμένους, απεριποίητους, γεμάτους piercing & tattoo ανθρώπους όπως στη Γερμανία λ.χ. αλλά αυτό που είδα με εξέπληξε ευχάριστα. Ανθρώπους όμορφους, λυγερόκορμους, υπέρκομψους στην απλότητά τους. Γυναίκες ελάχιστα βαμμένες μα πανέμορφες, παλικάρια με τρέντυ πουκαμισάκια, πρόσωπα ήρεμα και φωτεινά, ματάκια ανοιχτόχρωμα με σπίθα στο βλέμμα. Οι δε μεγαλύτερες ηλικίες είχαν μόνιμα αποτυπωμένο ένα χαμόγελο ευτυχίας στα χείλη τους (ή μήπως ήταν αρμονίας; ) .
Μπαίνουμε στο μετρό. Ησυχία τάξις και ασφάλεια. Άνθρωποι χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα, ξένοιαστοι. Ουδέποτε τους ενδιέφερε η πορεία της χώρας τους για τον απλούστατο λόγω ότι ανέκαθεν η χώρα τους ήταν ασφαλής. Η λέξη ανεργία δεν υπάρχει στο λεξιλόγιό τους. Όλοι συζητούν χαμηλόφωνα μεταξύ τους, όσοι είναι μόνοι διαβάζουν. Βλέπω πολλά καρότσια με μωρά, πάντα συνοδεία ενός γονέα.
Φτάνουμε στο σπίτι του Lorenzo. Η στάση ήταν 3 λεπτά μακριά. Το διαμέρισμα βρίσκεται σε residential area. Στο τοπίο μόνο χαμηλές πολυκατοικίες πεντακάθαροι δρόμοι και δέντρα με τα φύλλα τους κιτρινισμένα. Εδώ η λέξη φθινόπωρο έχει υπόσταση ! Πράγματι μια γλυκιά ψυχρούλα την ένιωθα.
Μπαίνοντας στο διαμέρισμα του Lorenzo έμεινα άναυδη. Ένας χώρος 50 -60 τετραγωνικών, άψογα διακοσμημένος, πεντακάθαρος, φωτεινός, με κάθε εκατοστό του σοφά εκμεταλλευμένο. Κυριολεκτικά μένω με ανοιχτό το στόμα σα χάχας . Αφήνω τον σάκο στο πάτωμα και κοιτώ τη θέα από την τεράστια τζαμαρία. Στο δωμάτιο μπαίνει ο Lorenzo με ένα aperitivo στο χέρι για καλωσόρισμα. Πάμε στο μπαλκονάκι για τσιγάρο, μου λέει, και με επαναφέρει στην πραγματικότητα. Στο μικρό μπαλκονάκι πατάμε με τις κάλτσες γιατί έχει ξύλινη επένδυση στο πάτωμα. Κουβεντιάζουμε για τις ζωές μας πίνοντας το απεριτίφ και χαμογελώντας. Βγάζω την ταμπακέρα μου να στρίψω τσιγάρο. Με κοιτά περίεργα. Είχε χρόνια να δει άνθρωπο που κάνει στριφτά. Χα!
Έξω έχει σκοτεινιάσει. Τακτοποιώ τα πράγματά μου όταν μια γλυκιά μυρωδιά μου γαργαλάει τη μύτη. « Pasta al dente, signorina mia » φωνάζει ο Lorenzo και μπαίνει μέσα με δυο πιάτα μακαρονάδα με κόκκινη σάλτσα φτιαγμένα από τα χεράκια του.
ThanasisU2 μεγάλες χάρες σου χρωστώ για την ιδέα σου . Ποσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα αν είχα μείνει σε ένα απρόσωπο ξενοδοχείο…
Και μετά το υπέροχο γεύμα καθόμαστε στο γουστόζικο σαλονάκι να δούμε μια ιταλική ταινία του ’70. Καθόμαστε δίπλα δίπλα στον καναπέ. Μου βάζει ένα μαξιλάρι στο τραπεζάκι μπροστά μου για να απλώσω τα ποδάρια μου. Οκ αν είναι όνειρο ας τελειώσει τώρα, παρατράβηξε το αστείο. Μα δεν ήταν όνειρο.
Γυρνώ και τον κοιτάζω. Και τότε συνειδητοποιώ πως πάνε 3 χρόνια από τότε που κάθισα σε κάποιον καναπέ πλάι σε έναν άντρα για να δούμε μαζί ταινία. Πόσο μάλλον, πλάι σε άντρα που δε περιμένει ανταπόδοση. Αμέσως ένιωθα τόσο οικεία σα να τον ξέρω χρόνια.
Την ταινία δε μπόρεσα να τη δω όλη. Με πρόδωσε η νύστα μου. Ο Lorenzo μου στρώνει το κρεβάτι. Με το μαλακό, του λέω, γιατί δεν έχω μάθει να με περιποιούνται.
« Καλώς ήρθες στη Στοκχόλμη Ελληνίδα φίλη μου, καλό ύπνο, θα σε δω αύριο» είπε και αποσύρθηκε στο δωμάτιό του.
« Ζω ένα όνειρο » στέλνω σε μήνυμα στην αδερφή μου, αντί για το τυπικό «έφτασα και είμαι καλά» και κοιμάμαι στα μυρωδάτα σεντόνια.

 

[battered_suitcase]

Αχ αυτό το couch surfing! Κάποτε πρέπει να το δοκιμάσω κι εγώ!

 

[Dva Srca]

Ουάου! Έχουμε και ρομαντικό ενσταντανέ στη συγκεκριμένη ιστορία! Όμορφα, όμορφα, για να δούμε πού θα καταλήξει η ιστορία!

 

[fenia42]

Ουάου! Έχουμε και ρομαντικό ενσταντανέ στη συγκεκριμένη ιστορία! Όμορφα, όμορφα, για να δούμε πού θα καταλήξει η ιστορία!

Ουπς ! Τί έλευση είναι αυτή ;

 

[the Lycan]

τι είναι αυτό το couch surfing??? που θα βρω πληροφορίες?? καλά η ιστορία απίστευτη!!! σε νοιώθω απόλυτα!!!! μετράω μέρες για το ταξίδι μόνη μου !!! μόνο μην τολμήσουν και μου βάλουν την εξεταστική που πήγε πίσω λόγω καταλήψεων , μέσα στις ημερομηνίες του ταξιδιού !!!!!! περιμένω συνέχεια ιστορίας!!!!

 

[Dva Srca]

Ουπς ! Τί έλευση είναι αυτή ;

Μου λείψατε και είπα να κάνω αισθητή την παρουσία μου!

 

[fenia42]

Μου λείψατε και είπα να κάνω αισθητή την παρουσία μου!

Κι εσύ μας έλειψες αφού κατέστησες αισθητή την απουσία σου