Πολωνία Υπό τη σκιά της πολεμοχαρούς γοργόνας.

[Marios_Gr]

Πριν συνεχίσω την εξιστόρηση αυτής της τόσο γεμάτης δεύτερης μέρας στην πρωτεύουσα της Πολωνίας, θα ήθελα να υπογραμμίσω αυτό που ήδη έχω αναφέρει αρκετές φορές ως τώρα. Η Βαρσοβία είναι ίσως η μεγαλύτερη και πιο επιτυχημένη αστική ψευδαίσθηση της Ευρώπης. Πάνω από το 80% των κτηρίων αυτής της πόλης καταστράφηκαν από τους βομβαρδισμούς των Γερμανών που ακολούθησαν την καταστολή της Εξέγερσης της Βαρσοβίας το 1944 και χτίστηκαν από την αρχή μετά το τέλος του πολέμου.

Αν δεν γνωρίζεις το γεγονός αυτό, είναι μάλλον απίθανο να υποψιαστείς ότι αυτά που βλέπεις, από μεσαιωνικά οχυρά και γοτθικές εκκλησίες, μέχρι μπαρόκ παλάτια και νεοκλασικά αρχοντικά, είναι πιστά αντίγραφα των πρωτότυπων, ηλικίας μικρότερης των 70 ετών. Και ήταν τόσο επιτυχημένη αυτή η τιτάνια ανοικοδόμηση, ώστε το 1980 η UNESCO αναγνώρισε το ιστορικό κέντρο της πόλης ως Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς

Ψηφιακή απεικόνιση της Βαρσοβίας το 1944

Όλη αυτή η εκ της τέφρας αναγέννηση είναι καταδεικτική της ψυχοσύνθεσης των ίδιων των Πολωνών. Ένας λαός κυριολεκτικά ισοπεδωμένος από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, δυναστευμένος διαδοχικά και επί δεκαετίες από δύο ολοκληρωτικά και δεσποτικά καθεστώτα, με αξιοθαύμαστο πείσμα και κουράγιο ξαναέχτισε από την αρχή τη χώρα του και διαφύλαξε την ταυτότητα του, την ίδια του την ύπαρξη, από τις πάμπολλες ιστορικά επιβουλές της.

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• …

  Go to chapter

  Go
• 8
• 9
• 10
• 11
• 12
• …

  Go to chapter

  Go
• 23

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 10 of 23

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[Marios_Gr]

Η πτήση για Βαρσοβία ήταν πραγματικά τη σωστή ώρα, στις 10 το πρωί. Ούτε πολύ νωρίς ώστε να ταλαιπωρείσαι με βάρβαρα ξυπνήματα, ούτε πολύ αργά ώστε να χάνεις την πρώτη μέρα του ταξιδιού. Η διάρκειά της 3 ώρες παρά 20 λεπτά. Πετάξαμε ήσυχα, φάγαμε και ένα μάλλον μέτριο πρωινό που μας σέρβιραν και στις 11.40 το πρωί, ώρα Πολωνίας, προσγειωθήκαμε στο αεροδρόμιο Chopin, ένα από τα δύο που διαθέτει η πρωτεύουσα.

Το αεροδρόμιο έχει μεγάλη ιστορία που ξεκινά ήδη από πριν τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο, αν και τότε ακόμα με το όνομα Okęcie. Φυσικά τις επόμενες δεκαετίες υπέστη διαδοχικές ανακαινίσεις και επεκτάσεις ώσπου να πάρει τη σημερινή του μοντέρνα, αν και όχι τόσο ιδιαίτερη αρχιτεκτονικά, μορφή. Το 2001 μετονομάστηκε σε Frédéric Chopin Airport.

Πήρα τις αποσκευές μου σε ένα εύλογο για το μέγεθος του αεροδρομίου χρονικό διάστημα -ευτυχώς- και κατευθύνθηκα προς την έξοδο για να βρω ταξί για το ξενοδοχείο, μιας και ενώ υπάρχει σύνδεση με το κέντρο της Βαρσοβίας και με τρένο και λεωφορείο, το αεροδρόμιο βρίσκεται μόνο 9 χιλ από αυτό και η μετάβαση εκεί με ταξί κοστίζει λιγότερο από 40 ζλότι, δηλαδή ούτε 10 ευρώ.

Ήδη από την Ελλάδα είχα αιτηθεί στο ξενοδοχείο αν θα μπορούσα να κάνω το chek-in αρκετά νωρίτερα από τις 2 το μεσημέρι που ήταν η προβλεπόμενη ώρα. Ενώ η απάντηση ήταν ότι δεν μπορούσαν να με διαβεβαιώσουν για κάτι τέτοιο και θα το βλέπαμε την ώρα της άφιξής μου, τελικά δεν υπήρξε κανένα πρόβλημα και το δωμάτιο μου ήταν ήδη έτοιμο.

Το δωμάτιο ήταν ένα αξιοπρεπέστατο σε μέγεθος μονόκλινο, σε μοντέρνο ύφος, με ένα ανετότατο κρεβάτι και μία χωροταξική τσαχπινιά, προφανώς κυρίως για λόγους αίσθησης ευρυχωρίας, παρά λειτουργικότητας. Το ντους του μπάνιου χωριζόταν με μία γυάλινη τζαμαρία από το υπόλοιπο δωμάτιο! Έτσι είχες την προνομιακή ευκαιρία να γλαρώνεις στο κρεβάτι σου στο τέλος μίας κουραστικής μέρας, χαζεύοντας μπαταρίες μπάνιου...

Εδώ θα ήθελα να πω, και πέρα από κάθε διάθεση χιούμορ, ότι η διαμονή και η εξυπηρέτηση στο συγκριμένο ξενοδοχείο ήταν εξαιρετική και ότι το συνιστώ ανεπιφύλακτα σε όσους θέλουν ένα κεντρικό κατάλυμα, με ποιοτικές παροχές, αλλά όχι εξωφρενική τιμή.

Μετά το περσινό κάζο με τις ξαφνικές μπόρες της Λουμπλιάνας, αυτή τη φορά είχα σιγουρευτεί ότι είχα πάρει τα μέτρα μου στο εν λόγω θέμα. Παρόλα αυτά, ο καιρός αυτή την πρώτη μέρα φαινόταν πολύ καλύτερος από τις βροχές που προδιέγραφαν τα περισσότερα μετεωρολογικά site. Όχι και η πιο λαμπερή λιακάδα που είχα ποτέ δει, αλλά σίγουρα καιρός άνετος για πεζοπορία και εξερεύνηση μίας άγνωστης πόλης. Άλλαξα ρούχα και ξεκίνησα για την πρώτη μου βόλτα, που είχε όμως μία συγκεκριμένη αποστολή ως απαραίτητη προϋπόθεση για τη συνέχεια. Να μετατρέψω τα ευρουλάκια μου σε εξωτικά ζλότι Πολωνίας.

 

[Marios_Gr]

Η βασική μου έννοια για το συγκεκριμένο ταξίδι ήταν το γεγονός ότι η Πολωνία έχει ακόμα το δικός της νόμισμα και άρα θα έμπλεκα με συναλλάγματα και ισοτιμίες. Και το αν θα έπρεπε να μετατρέψω ευρώ σε ζλότι σε ανταλλακτήριο, να σηκώσω από τα εκεί ΑΤΜ ή να χρησιμοποιήσω την χρεωστική μου κάρτα για αυτές τις 5 μέρες. Ενημερώθηκα αρκετά από γνώμες φίλων εδώ μέσα και κατέληξα ότι η πλέον ενδεδειγμένη λύση θα ήταν για αρχή να μετατρέψω ενδεικτικά ένα ποσό 100 ευρώ σε κάποιο ανταλλακτήριο (για να καταλάβω και τον ρυθμό δαπάνης των χρημάτων μου στις εκεί τιμές) και κατόπιν να χρησιμοποιώ τη χρεωστική μου κάρτα (με δεδομένο το σχετικά μικρό ποσό δεν θα συνέφερε να σηκώσω χρήματα από ΑΤΜ, λαμβάνοντας υπόψη την προμήθεια που κράταγε η τράπεζα). Είχα ήδη αλλάξει και 20 ευρώ στην Ελλάδα για το ταξί από το αεροδρόμιο, τα οποία έφτασαν και περίσσεψαν.

Η μικρή μου έρευνα είχε εντοπίσει τα πιο κοντινά αξιόπιστα ανταλλακτήρια στο εντυπωσιακό εμπορικό κέντρο Złote Tarasy (Χρυσές Ταράτσες!). Πρόκειται για ένα φουτουριστικού σχεδιασμού σύγχρονο εμπορικό κέντρο με κυρίαρχο στοιχείο τη γυάλινη κυμματιστή οροφή του, στο κέντρο της πόλης, με όλες τις μεγάλες φίρμες συγκεντρωμένες στα τρία του επίπεδα. Εκεί βρήκα ισοτιμία 4,18 ζλότι για ένα ευρώ (η επίσημη ισοτιμία ήταν στα 4,22), δηλαδή αρκετά συμφέρουσα για ανταλλακτήριο.

Στο δρόμο για εκεί είδα την καθολική εκκλησία της Αγίας Βαρβάρας στην οδό Nowogrodzka, ενδιαφεροντα Art Nouveau κτήρια, καθώς και αυτό της πρώην Αγροτικής Τράπεζας, μα κυρίως το σήμα κατατεθέν της Βαρσοβίας, το Παλάτι Πολιτισμού και Επιστήμης, το ψηλότερο κτήριο της χώρας με τους 42 ορόφους και τα 231 μέτρα ύψος, δώρο του Σοβιετικού καθεστώτος στον Πολωνικό λαό στις αρχές της δεκαετίας του ’50.

Η εκκλησίας της Αγίας Βαρβάρας

Το κτήριο της Αγροτικής Τράπεζας

Το Παλάτι Πολιτισμού και Επιστήμης

 

[Marios_Gr]

Κατευθύνθηκα προς τη σικάτη Nowy Swiat και από εκεί στην αυτοκρατορική Krakowskie Przedmieście (θα σας μιλήσω για αυτές αναλυτικότερα στη συνέχεια) για να φτάσω στην πλατεία του Βασιλικού Κάστρου της Παλιάς Πόλης. Κόσμος πολύς γύρω από την επιβλητική στήλη του Βασιλιά Σίγκμουντ και άλλοι να χαζεύουν το ηλιοβασίλεμα από τον εξώστη της πλατείας προς την άλλη πλευρά του ποταμού Βιστούλα, με το εθνικό στάδιο της Βαρσοβίας να κυριαρχεί στο βάθος.

Αποφάσισα για το δείπνο μου να καθίσω στο εστιατόριο Literatka (www.literatka.com.pl) ακριβώς επάνω στην πλατεία και απέναντι από την εκκλησία της Αγίας Άννας. Πήρα στήθος κοτόπουλο τυλιγμένο με προσούτο, με γέμιση από τυρί και ντομάτα και γαρνιρισμένο με νιόκι με σπανάκι. Νόστιμο φαγητό, προσεγμένο περιβάλλον, καλό service, ωραία θέα στην κίνηση της περατζάδας της πλατείας και τιμές σχετικά τσιμπημένες, για τα δεδομένα της Πολωνίας πάντα.

Και ενώ ο ήλιος έδυε, τα χρώματά του λες και ζωντάνευαν τον Βασιλιά Σίγκμουντ για να καλύψει με τη σκιά του προτεταμένου του σπαθιού την πόλη του, ανάμεσα στο παλάτι του και τη γειτονιά με τα μεγάλα πολύχρωμα κτήρια.

 

[Marios_Gr]

Nowy Świat και Krakowskie Przedmieście

Ένας από τους λόγους που επέλεξα το ξενοδοχείο Mercure Grand ήταν η θέση του κοντά στην οδό Nowy Świat, όπως προείπα. Ένας από τους λόγους που επέλεξα να μην συμπεριλαμβάνεται πρωινό στη διαμονή μου εκεί ήταν επίσης η μικρή απόσταση από τη συγκεκριμένη οδό, με τις πολλές και καλές επιλογές για να έχει κανείς το πρωινό του.

Η ulica Nowy Świat (που θα πει Νέος Κόσμος στα ελληνικά) είναι μία από τις βασικές οδούς της Βαρσοβίας, πολυσύχναστη και τουριστική, αφού αποτελεί ένα από τα ομορφότερα τμήματα της λεγόμενης Βασιλικής Οδού, που ξεκινά από την Πλατεία του Βασιλικού Κάστρου στην Παλιά Πόλη και καταλήγει στην περιοχή Wilanów με το ομώνυμο παλάτι. Πρόκειται για έναν σύντομο σχετικά δρόμο μήκους περίπου ενός χιλιομέτρου, με αφετηρία την Πλατεία Των Τριών Σταυρών και κατάληξη στο σημείο με το άγαλμα του Κοπέρνικου, όπου και αλλάζει στην οδό Krakowskie Przedmieście.

Η ιστορία της οδού ξεκινά από τη μεσαιωνική ακόμα εποχή, όταν χρησιμοποιείτο από τους βασιλιάδες για τα ταξίδι τους προς την Κρακοβία. Πήρε το όνομα «Νέος Κόσμος» κατά τον 17ο αιώνα, όταν η πόλη άρχισε να επεκτείνετε έξω από τα τείχη της Παλιάς Πόλης. Όπως και σχεδόν ολόκληρη η πόλη της Βαρσοβίας, η οδός και τα κτήριά της καταστράφηκαν πλήρως από τους Ναζί κατά τους βομβαρδισμούς του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Μετά το τέλος του πολέμου η οδός φτιάχτηκε από την αρχή, δυστυχώς όχι στην αρχική art nouveau εκδοχή της, η οποία ήταν εξαιρετικά δύσκολο να αποδοθεί πάλι, αλλά στο εξίσου ενδιαφέρον νεοκλασικό στυλ που είχε κατά τις αρχές του 19ου αιώνα. Σήμερα φιλοξενεί ενδιαφέροντα μαγαζάκια για φαγητό, καφέ, ποτό, αλλά και ψώνια και ένα γενικότερο σικ, νεανικό και κοσμοπολίτικο στυλ.

Ένα από αυτά, το γαλλικού στυλ μπιστρό-ζαχαροπλαστείο Croque Madame, επέλεξα για να έχω το πρωινό μου, πριν ξεκινήσει η πρωινή μου εξερεύνηση του Βασιλικού Δρόμου και της Παλιάς Πόλης. Το μαγαζάκι αυτό είναι όντως σε ένα πολύ συμπαθητικό γαλλικό ύφος, με πολύ καλή εξυπηρέτηση και νόστιμα πιάτα, και κυρίως, τραπεζάκια πάνω στο πεζοδρόμιο της οδούς και επομένως με θέα σε όλη την ενδιαφέρουσα κίνηση της πόλης που σιγά-σιγά ξυπνούσε. Και επέλεξα να φάω τί άλλο; Το ομώνυμο πιάτο, Croque Madame (φρυγανισμένο ψωμί, με τυρί, καπνιστό ζαμπόν και μπεσαμέλ, με ένα τηγανητό αβγό από επάνω και σαλάτα για συνοδευτικό) και ένα καπουτσίνο. Και τα δύο ήταν εξαιρετικά και σε πολύ καλή τιμή. Σας το συνιστώ για οποιαδήποτε ώρα της ημέρας.

 

[Marios_Gr]

Το τέλος της Nowy Świat στη μικρή πλατεία με το άγαλμα του Κοπέρνικου σηματοδοτεί και την αρχή της οδού Krakowskie Przedmieście, ενός δρόμου επίσης τουριστικού αλλά με περισσότερο βασιλικό και επιβλητικό ύφος. Πρόκειται για το βορειότερο τμήμα του περίφημου Βασιλικού Δρόμου, το οποίο χαρακτηρίζεται από τη συνεχή διαδοχή κτηρίων υψηλής ιστορικής και αισθητικής αξίας, όπως παλάτια, αρχοντικά και εκκλησίες, ενώ δεν λείπουν και τα καταστήματα, περισσότερο καφέ και ζαχαροπλαστεία, που εντοπίζονται κυρίως στο τελευταίο κομμάτι του δρόμου, προς την πλατεία του Βασιλικού Κάστρου.

Krakowskie Przedmieście σημαίνει «Προάστιο της Κρακοβίας» και δημιουργήθηκε τον 15ο αιώνα για να χρησιμοποιηθεί ως εμπορικός δρόμος. Κατά τον 17ο και 18ο αιώνα χτίστηκαν τα πολλά πολυτελή του κτήρια, κυρίως σε ρυθμό Baroque, ώστε να αποτελέσει την οδική αρτηρία που θα ένωνε το Κάστρο του βασιλεία με το Παλάτι Wilanow, καθιστώντας τον ήδη από τότε τον πιο σημαντικό δρόμο της Βαρσοβίας. Η οδός δεν απέφυγε τη μοίρα της υπόλοιπης πόλης και ισοπεδώθηκε κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, μπόρεσε όμως και αυτή να χτιστεί από τη αρχή μετά το τέλος του πολέμου, και μάλιστα με αρκετά μεγάλη πιστότητα ως προς την αρχική της μορφή, χάρις στους πίνακες του ζωγράφου Bernardo Belotto που αναπαριστούσαν με μεγάλη λεπτομέρεια τους δρόμους της πόλης κατά τον 18ο αιώνα.

Σήμερα είναι ο πιο περπατημένος και πολυφωτογραφημένος δρόμος της Βαρσοβίας, ένα πραγματικό υπαίθριο μουσείο.

Ξεκινώντας λοιπόν την περιήγησή μας στην Krakowskie Przedmieście, βλέπουμε κατά σειρά:

· Το χάλκινο άγαλμα του Πολωνού αστρονόμου Νικόλαου Κοπέρνικου, που δημιουργήθηκε από τον δανοισλανδό γλύπτη Bertel Thorvaldsen το 1830.

· Τη ρωμαιοκαθολική εκκλησία του Τιμίου Σταυρού, σε ρυθμό μπαρόκ, που κατασκευάστηκε μεταξύ του 1679 και 1696 από τον αρχιτέκτονα Józef Szymon Bellotti. Το 1882 εκεί τοποθετήθηκε η τεφροδόχος με την καρδιά του μεγάλου μουσουργού Σοπέν.

· Το νεοκλασικό παλάτι Tyszkiewicz, η ανέγερση του οποίου ολοκληρώθηκε το 1792. Τη δυτική του πρόσοψη κοσμούν τέσσερις πέτρινοι Άτλαντες.

· Το Πανεπιστήμιο της Βαρσοβίας, με έτος ίδρυσης το 1816, όταν ο τότε διαμελισμός της Πολωνίας αυτονόμησε τη Βαρσοβία από το ως τότε ακαδημαϊκό κέντρο της χώρας, την Κρακοβία. Σήμερα προσφέρει 37 διαφορετικά αντικείμενα σπουδών και φιλοξενεί 18 σχολές στους τομείς των ανθρωπιστικών, τεχνικών και φυσικών επιστημών.

· Την εκκλησία του Αγίου Ιωσήφ, σε ρυθμό rococo και με διάρκεια κατασκευής σχεδόν 100 χρόνια (1664-1761). Εδώ ο Φρεντερίκ Σοπέν συνήθιζε να παίζει το εκκλησιαστικό όργανο του ναού.

 

[FILBO]

Το τέλος της Nowy Świat στην μικρή πλατεία με το άγαλμα του Κοπέρνικου σηματοδοτεί και την αρχή της οδού Krakowskie Przedmieście, ενός δρόμου επίσης τουριστικού αλλά με περισσότερο βασιλικό και επιβλητικό ύφος. Πρόκειται για το βορειότερο τμήμα του περίφημου Βασιλικού Δρόμου, το οποίο χαρακτηρίζεται από τη συνεχή διαδοχή κτηρίων υψηλής ιστορικής και αισθητικής αξίας, όπως παλάτια, αρχοντικά και εκκλησίες, ενώ δεν λείπουν και τα καταστήματα, περισσότερο καφέ και ζαχαροπλαστεία, που εντοπίζονται κυρίως στο τελευταίο κομμάτι του δρόμου, προς την πλατεία του Βασιλικού Κάστρου.

Krakowskie Przedmieście σημαίνει «Προάστιο της Κρακοβίας» και δημιουργήθηκε τον 15ο αιώνα για να χρησιμοποιηθεί ως εμπορικός δρόμος. Κατά τον 17ο και 18ο αιώνα χτίστηκαν τα πολλά πολυτελή του κτήρια, κυρίως σε ρυθμό Baroque, ώστε να αποτελέσει την οδική αρτηρία που θα ένωνε το Κάστρο του βασιλεία με το Παλάτι Wilanow, καθιστώντας τον ήδη από τότε τον πιο σημαντικό δρόμο της Βαρσοβίας. Η οδός δεν απέφυγε τη μοίρα της υπόλοιπης πόλης και ισοπεδώθηκε κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, μπόρεσε όμως και αυτή να χτιστεί από τη αρχή μετά το τέλος του πολέμου, και μάλιστα με αρκετά μεγάλη πιστότητα ως προς την αρχική της μορφή, χάρις στους πίνακες του ζωγράφου Bernardo Belotto που αναπαριστούσαν με μεγάλη λεπτομέρεια τους δρόμους της πόλης κατά τον 18ο αιώνα.

Σήμερα είναι ο πιο περπατημένος και πολυφωτογραφημένος δρόμος της Βαρσοβίας, ένα πραγματικό υπαίθριο μουσείο.

View attachment 211003

Ξεκινώντας λοιπόν την περιήγησή μας στην Krakowskie Przedmieście, βλέπουμε κατά σειρά:

· Το χάλκινο άγαλμα του Πολωνού αστρονόμου Νικόλαου Κοπέρνικου, που δημιουργήθηκε από τον δανοισλανδό γλύπτη Bertel Thorvaldsen το 1830.

View attachment 210995

· Τη ρωμαιοκαθολική εκκλησία του Τιμίου Σταυρού, σε ρυθμό μπαρόκ, που κατασκευάστηκε μεταξύ του 1679 και 1696 από τον αρχιτέκτονα Józef Szymon Bellotti. Το 1882 εκεί τοποθετήθηκε η τεφροδόχος με την καρδιά του μεγάλου μουσουργού Σοπέν.

View attachment 210996

View attachment 210997

View attachment 210998

· Το νεοκλασικό παλάτι Tyszkiewicz, η ανέγερση του οποίου ολοκληρώθηκε το 1792. Τη δυτική του πρόσοψη κοσμούν τέσσερις πέτρινοι Άτλαντες.

View attachment 211010

· Το Πανεπιστήμιο της Βαρσοβίας, με έτος ίδρυσης το 1816 όταν ο τότε διαμελισμός της Πολωνίας αυτονόμησε τη Βαρσοβία από το ως τότε ακαδημαϊκό κέντρο της χώρας, την Κρακοβία. Σήμερα προσφέρει 37 διαφορετικά αντικείμενα σπουδών και φιλοξενεί 18 σχολές στους τομείς των ανθρωπιστικών, τεχνικών και φυσικών επιστημών.

View attachment 210999

View attachment 211000

View attachment 211001

View attachment 211011

View attachment 211002

· Την εκκλησία του Αγίου Ιωσήφ, σε ρυθμό rococo και με διάρκεια κατασκευής σχεδόν 100 χρόνια (1664-1761). Εδώ ο Φρεντερίκ Σοπέν συνήθιζε να παίζει το εκκλησιαστικό όργανο του ναού.

View attachment 211004

View attachment 211005

View attachment 211006

View attachment 211007

View attachment 211008

View attachment 211009

Πολύ ωραία παρουσίαση και φωτογραφίες !

 

[Marios_Gr]

Μικρή στάση στη σοκολατερί Wedel για κέικ σοκολάτας με σάλτσα από σμέουρα και συνεχίζουμε τη βόλτα μας στην παραμυθένια Krakowskie Przedmieście.

· Το πολυτελές ξενοδοχείο Bristol, που κατασκευάστηκε μέσα σε μόλις ένα χρόνο και ξεκίνησε τη λειτουργία του το 1901. Με το νέο-αναγεννησιακό του στυλ είναι ακόμα και σήμερα ένα από τα καλύτερα και ακριβότερα ξενοδοχεία της Πολωνίας. Είναι επίσης ένα από τα ελάχιστα κτίσματα της πόλης που έμειναν ανέπαφα από τη Γερμανική εισβολή.

· Το Προεδρικό Παλάτι, με ηλικία σχεδόν 400 χρόνων και αλλεπάλληλες μετατροπές στο αρχιτεκτονικό του ύφος, που ξεκίνησε να χρησιμοποιείται ως κυβερνητικό κτήριο το 1818. Το 1994 έγινε η επίσημη κατοικία του προέδρου της Πολωνικής Δημοκρατίας. Τον εμπρόσθιο εξωτερικό του χώρο κοσμεί το άγαλμα του πρίγκιπα Józef Poniatowski.

· Το μπαρόκ Παλάτι Potocki, ακριβώς απέναντι από το Προεδρικό Παλάτι, το οποίο χτίστηκε ως η κατοικία της ομώνυμης οικογένειας και σήμερα στεγάζει το Υπουργείο Πολιτισμού και Εθνικής Κληρονομίας της χώρας.

· Ο ρωμαιοκαθολικός ναός της Κοίμησης της Παρθένου Μαρίας και του Ιωσήφ, πιο γνωστός ως εκκλησία των Καρμελιτών, με τη χαρακτηριστική νεοκλασική πρόσοψη και τα δύο καμπαναριά σε σχήμα θυμιατού. Έχει διασωθεί στην αρχική του μορφή, αφού υπέστη μόνο μικρές ζημιές κατά τον βομβαρδισμό της πόλης.

· Το μνημείο του Adam Mickiewicz, εθνικού ποιητή της Πολωνίας, αλλά και δραματουργού, δοκιμιογράφου και καθηγητή λογοτεχνία, εμβληματικής μορφής του Πολωνικού Ρομαντισμού, που φιλοτέχνησε ο γλύπτης Cyprian Godebski το 1898.

· Η εκκλησία της Αγίας Άννας σε νεοκλασικό στυλ, μία από τις πιο παλιές και χαρακτηριστικές της πόλης, χτισμένη το 1454. Την πρόσοψή της κοσμούν τα αγάλματα των τεσσάρων Ευαγγελιστών. Ο ιδιαίτερα πλούσιος εσωτερικός της διάκοσμος χαρακτηρίζεται από ένα βαρύ μπαρόκ ύφος, με πολλές νωπογραφίες (frescoes).

 

[Joanna]

Πολύ όμορφες οι φωτογραφίες σου καθώς και η αναλυτική περιγραφή των όσων είδες στην μέχρι τώρα περιήγηση σου.. περιμένω τη συνέχεια γιατί φεύγω κι εγώ την Δευτέρα για Βαρσοβία - Κρακοβία. Αυτό το γαλλικού στυλ μπιστρό-ζαχαροπλαστείο Croque Madame, παίζει πολύ εδώ στο φόρουμ ! θα το τιμήσω κι εγώ !

 

[Marios_Gr]

Πολύ όμορφες οι φωτογραφίες σου καθώς και η αναλυτική περιγραφή των όσων είδες στην μέχρι τώρα περιήγηση σου.. περιμένω τη συνέχεια γιατί φεύγω κι εγώ την Δευτέρα για Βαρσοβία - Κρακοβία. Αυτό το γαλλικού στυλ μπιστρό-ζαχαροπλαστείο Croque Madame, παίζει πολύ εδώ στο φόρουμ ! θα το τιμήσω κι εγώ !

Nα το επισκευτείς, είναι πολύ όμορφο και μέσα για να κάτσεις. Στα πολύ θετικά, για εμένα τουλάχιστον, ότι παρά την πολύ κεντρική του θέση δεν είχε ποτέ πολύ κόσμο.

 

[Joanna]

πανέμορφο πραγματικά !

περιμένω τη συνέχεια !

 

[Marios_Gr]

Ulica Miodowa

Κοντά στο τέλος της Krakowskie Przedmieście και πριν την πλατεία του Βασιλικού Κάστρου ξεκινά η οδός Miodowa, που εκτίνεται μέχρι την πλατεία Krasiński. Πρόκειται μάλλον για τον πιο γλυκό δρόμο της Βαρσοβίας, αφού στα Πολωνικά σημαίνει «δρόμος του μελιού» εξαιτίας των πολλών μαγαζιών με gingerbread που υπήρχαν εκεί κατά τον 16ο αιώνα. Είναι όμως επίσης και ένας δρόμος με πολλά κτήρια με αξιόλογη αρχιτεκτονική και ιστορική διάσταση, που αν και πολύ κεντρικός διαφεύγει της προσοχής πολλών επισκεπτών της πόλης αφού επισκιάζεται από τον γειτονικό Βασιλικό Δρόμο.

Ξεκινώντας λοιπόν από την πλατεία του Βασιλικού κάστρου και πηγαίνοντας προς την πλατεία Krasiński, συναντάμε αρχικά το Παλάτι Małachowskich, χτισμένο σε στυλ μπαρόκ κατά το πρώτο μισό του 18ου αιώνα για τον τότε δήμαρχο της Βαρσοβίας. Το 1785 περνά στην ιδιοκτησία της εταιρίας «Roesler & Hurtig» που το μετατρέπει στο πρώτο εμπορικό κέντρο της πόλης.

Στη διασταύρωση με την οδό Senatorska βρίσκεται το Παλάτι του Επισκόπου της Κρακοβίας, που αποτέλεσε την κατοικία του Επισκόπου στη Βαρσοβία κατά τον 17ο και 18ο αιώνα, ενώ μετά το 1795, κατά την τρίτη διαίρεση της χώρας, φιλοξένησε τον πρόεδρο της Νότιας Πρωσίας.

Λίγο πιο κάτω, το Παλάτι Branicki, ένα αρχοντικό του 1740 σε στυλ rococo, ιδιοκτησίας του επιφανούς εκείνη την εποχή Stefan Mikołaj Branicki, με τα περίτεχνα και μυστηριώδη αγάλματα περιμετρικά της στέγης του.

Στη συνέχεια και για ένα μικρό τμήμα της η ulica Miodowa μετατρέπεται σε οδογέφυρα, από την οποία μπορείς να έχεις θέα στο ύψους 7 μέτρων Μνημείο των Ηρώων της Βαρσοβίας, αφιερωμένο σε όλους αυτούς που πέθαναν στη Βαρσοβία από το 1939 μέχρι το 1945, κατά την αντίσταση στους Γερμανούς.

H Εκκλησία των Καπουτσίνων Μοναχών χτίστηκε στα τέλη του 17ου αιώνα και ο σχετικά λιτός εξωτερικός και εσωτερικός της χώρος δεν σε προϊδεάζει για το πολύτιμο περιεχόμενό της, το «παρεκκλήσι του Βασιλιά» που φιλοξενεί την τεφροδόχο με τις στάχτες του Βασιλεία August II Mocny καθώς και μία σαρκοφάγο με την καρδιά του Jan III Sobieski.

Και φτάνουμε στο Παλάτι Pac, χτισμένο στα τέλη του 17ου αιώνα αρχικά σε μπαρόκ αρχιτεκτονικό ρυθμό. Μέχρι και τα μέσα του 19ου αιώνα αποτελούσε την κατοικία της οικογένειας Radziwiłł, κατόπιν πέρασε στην ιδιοκτησία του ευγενούς Ludwik Michał Pac που του έδωσε το σημερινό νεοκλασικό του ύφος. Σήμερα φιλοξενεί το Υπουργείο Υγείας.

Ακριβώς απέναντι βρίσκεται ο Ορθόδοξος Ναός της Κοίμησης της Θεοτόκου, που κατασκευάστηκε από τον αρχιτέκτονα Dominic Merlini σε ύφος πολύ διαφορετικό από το τυπικό βυζαντινό των ορθόδοξων ναών, αλλά που να ενσωματώνει το κτήριο στην όλη εικόνα της οδού.

Η Εθνική Ακαδημία Δραματικής Τέχνης Aleksander Zelwerowicz με το χαρακτηριστικό χέρι πάνω από την είσοδό της.

Στο τέλος του δρόμου στέκει ο Καθεδρικός Ναός του Πολωνικού Στρατού. Όλες οι θρησκευτικές εορτές που σχετίζονται με τις ένοπλες δυνάμεις της Πολωνίας λαμβάνουν χώρα σε αυτή την εκκλησία. Είναι μία από τις εκκλησίες που καταστράφηκαν πλήρως από τους βομβαρδισμούς των Γερμανών, καθώς οι πύργοι της χρησιμοποιούνταν ως παρατηρητήρια και τα κελάρια της ως πρόχειρο νοσοκομείο για τους τραυματίες του πολέμου.