hydronetta
Member
- Μηνύματα
- 4.151
- Likes
- 14.441
- Επόμενο Ταξίδι
- ???
- Ταξίδι-Όνειρο
- όπου δεν έχω πάει
Lublin – Kazimierz Dolny
Αφού ο χρόνος μου το επέτρεπε καταμεσήμερο πήρα το δισάκι μου και κούτσα κούτσα ξεφυσώντας και ιδρώνοντας κατευθύνθηκα προς τον σταθμό ΚΤΕΛ του Zamość όπου επικρατούσε ένα ψιλοχάος.
Eίχε ζέστη, που την επιδείνωνε η αναμονή μέσα στο λεωφορείο μέχρι την αναχώρηση. Aλλά παρακαλώ η εταιρεία που εκτελούσε το δρομολόγιο, μας είχε πριμοδοτήσει με wifi!
Ξεκινήσαμε και τα ίδια πληκτικά καταπράσινα τοπία ξεδιπλώθηκαν στο οπτικό μου πεδίο μέχρι να καλύψουμε τα 90 χλμ. ως τον σταθμό των ΚΤΕΛ στο Lublin. Μιας και ο σταθμός των λεωφορείων γειτνίαζε με το ιστορικό κέντρο της πόλης, αποφάσισα να βρώ ένα οικονομικό κατάλυμα εκεί ώστε να είναι εύκολες οι μετακινήσεις εκτός πόλεως.
Το Lublin διαφημίζεται ότι έχει μια από τις γραφικότερες παλιές πόλεις στην Πολωνία. Δεν ξέρω αν αυτό αποτελεί υπερβολή καθώς δεν έχω μέτρο σύγκρισης στη Πολωνία, πάντως προορισμό που να βουλιάζει από επισκέπτες δεν τον λες.
Φτάνοντας λοιπόν στον σταθμό των ΚΤΕΛ διέσχισα τη λεωφόρο που με χώριζε από την όμορφη ημικυκλική πλατεία όπου δέσποζε σε ύψωμα (πολύ πρωτότυπο για πολωνική πόλη) εξ’αριστερών κάστρο του Lublin με το Παρεκκλήσι της Αγίας Τριάδας. Το κάστρο του Lublin, όπου φτάνεις από τη παλιά πόλη μέσω μιας περίτεχνης πεζογέφυρας, ξαναχτίστηκε τον 19ο αιώνα σε νεογοτθικό στυλ (περισσότερο σε γαμήλια τούρτα μου έμοιαζε) και σήμερα στεγάζει μουσείο. Αν βρεθείτε εκεί αυτό που λέγεται ότι αξίζει είναι το εκκλησάκι της Αγίας Τριάδας που έχει τοιχογραφίες του 1418 σε μια μοναδική μίξη δυτικών και βυζαντινών στοιχείων (ως βυζαντινολάτρης σκυλομετάνοιωσα που το αγνόησα).
Σε ύψωμα βρίσκεται και η Παλιά Πόλη του Lublin.
Τώρα ύψωμα... Μη φανταστείτε ανηφόρα. Η Ακρόπολη μπροστά της φαντάζει ανάβαση σε βουνό.
Μέσω της πύλης Grοtzka τρύπωσα στη Παλιά Πόλη. Αυτή είναι μια από τις αρχικές πύλες της πόλης που ξαναχτίστηκε το 1785. Στο παρελθόν, ήταν επίσης γνωστή ως εβραϊκή πύλη, καθώς χώριζε την εβραϊκή συνοικία από τη Παλιά Πόλη.
H ανωφερής ομώνυμη οδός Grotzka, περιβάλεται από μια σειρά παραδοσιακών κτηρίων κάποια από τα οποία είχαν πολύ ενδιαφέρουσες περίτεχνες προσόψεις.
Ανηφορίζοντας στ’αριστερά βρίσκεται η μικρή πλατεία Po Farze όπου βρίσκονται ερείπια των θεμελίων της εκκλησίας του Αγίου Μιχαήλ του 14ου αιώνα και προσφέρει τη καλύτερη θέα προς το κάστρο του Lublin.
Λίγα μέτρα πιο κει βρίσκεται η καρδιά της Παλιάς Πόλης του Lublin, η Πλατείατης Αγοράς (Rynek). Η πλατεία εκτός από τον εμπορικό της ρόλο (χώρος για μεγάλες εκθέσεις), χρησίμευσε κι ως τόπος για την απονομή του νόμου και για δημόσιες εκτελέσεις. Εκεί μπορούσε κανείς να βρει σπίτια, διαμερίσματα και καταστήματα πλουσίων εμπόρων που πουλούσαν υφάσματα, κοσμήματα, μπαχαρικά και όλα τα είδη πολυτελείας.
Το επιβλητικό κτίριο του Δικαστηρίου του Στέμματος (Παλιό Δημαρχείο) στέκει στη μέση της πλατείας. Σήμερα στεγάζει, μεταξύ άλλων γραφεία αλλά και αίθουσες για ποικίλες πολιτιστικές εκδηλώσεις. Το κτήριο χτίστηκε το 1578 και ήταν το Ανώτατο Δικαστήριο για την ανώτερη τάξη στη περιφέρειας. Η παράδοση λέει ότι εδώ το 1637 έγινε η "δίκη του διαβόλου": ο διάβολος ο ίδιος παρενέβει σε μια μήνυση που έκανε μια φτωχή χήρα κατά ενός πλουσίου κι έκανε μια πιο δίκαιη ετυμηγορία από τους δικαστές αφήνοντας το αποτύπωμά του στην απόφαση του δικαστηρίου (σώζεται εντός του κτηρίου, δεν το είδα για να σας πω με τι μου μοιάζει)
Η πλατεία πλαισιώνεται κι αυτή με τη σειρά της με πολύ ενδιαφέρουσες κατοικίες καθώς τα χρόνια εκείνα είχαν μεράκι κατά πως φαίνεται:
Οικία Klonowica (πρώτη αριστερά)
Οικία Konopnica
Kamienica muzyków
Οικία Chociszewska
Παραδίπλα στέκει η Δομινικανή Βασιλική - Μοναστήρι του Αγίου Stanislas, μία από τις παλαιότερες εκκλησίες στο Lublin, χτισμένη γύρω από 1253. Ξαναχτίστηκε στη σημερινή της μορφή μετά από μια πυρκαγιά το 1575. Λιτή εξωτερικά πλην κλειστή για να επισκεφθώ το εσωτερικό της.
Δεν παραπονούμαι όμως. Ο καθεδρικός ναός του Lublin, είχε και τις πύλες του ανοικτές και εξελισσόταν μια ακολουθία όπου μου έκανε εντύπωση η κοσμορυρροή. Είναι γνωστό βέβαια ότι η Πολωνία αποτελεί από τα προπύργια του Καθολοκισμού. Άλλωστε ευτύχισαν να κάνουν συντοπίτη τους κι έναν από τους πλέον λαοπρόβλητους Πάπες της σύγχρονης εποχής (γι’αυτό και γέμισαν τη χώρα με αδριάντες και αναμνηστικές πλακέτες όπου πάτησε το πόδι του).
Ο καθεδρικός ναός και το κοντινό Ιησουιτικό Κολλέγιο χτίστηκαν κατά τα έτη 1583-1605 και αργότερα ανακαινίστηκαν για να ενσωματώσουν μπαρόκ και κλασσικά αρχιτεκτονικά στοιχεία. Να περιφέρομαι ανάμεσα στο εκκλησίασμα φωτογραφίζοντας λεπτομέρειες δεν με έπαιρνε, οπότε αρκέστηκα στην γενική εντύπωση του χώρου. Άλλωστε με τόσους καθεδρικούς στην Ευρώπη που έχω δει τα έχω κάνει αχταρμά στο μυαλό μου….
Αυτό που δεν καταφερα να κάνω είναι να ανηφορίσω στο νεογοτθικό Τrinitarian Tower των 40 μέτρων, τμήμα του συμπλέγματος που προσφέρει μια υπέροχη θέα σε όλη την πόλη.
Από τη Πύλη της Κρακοβίας (Brama Krakowska) βγήκα πλέον από τα όρια της Παλιάς Πόλης. Η πύλη αποτελεί το αρχιτεκτονικό σύμβολο του Lublin, κι εδώ και αιώνες χρησίμευσε ως κύρια είσοδος στην Παλιά Πόλη. Ανεγέρθηκε στο δεύτερο μισό του 14ου αιώνα μαζί με τα οχυρωματικά τείχη. Αν και ανακαινίστηκε 3 αιώνες μετά με ιταλικές πινελιές, έχει διατηρήσει τα αρχικά γοτθικά στοιχεία του ανάμεικτα με αναγεννησιακά και μπαρόκ στοιχεία.
Απέναντι από την πύλη βρίσκεται το επιβλητικό οικοδόμημα του Νέου Δημαρχείου (Ratusz Nowy) του 19ου αιώνα. Δίπλα σε αυτό είναι ο Ιερός Ναός του Αγίου Πνεύματος του 1419
H πεζοδρομημένη Krakowskie Przedmieście είναι ο κύριος άξονας κέντρου της πόλης που οδηγεί από την Παλιά Πόλη μέσω της Πύλης της Κρακοβίας.
Εκεί υπάρχουν πολυάριθμα καταστήματα και καφετέριες όπου απόλαυσα μια παγωμένη πολωνική μπύρα σε πολωνικές πλέον τιμές, χαλαρώνοντας και οργανώνοντας στο μυαλό μου τα πλάνα της επόμενης μέρας: μια εκδρομούλα στο γοητευτική κωμόπολη Kazimierz Dolny πριν οδεύσω προς την πολωνική πρωτεύουσα ενδεικνυόταν.
Το γοητευτικό Kazimierz Dolny στις όχθες του ποταμού Βίστουλα, έχει γίνει ένας δημοφιλής προορισμός προσελκύοντας πλήθη επισκεπτών αλλά και καλλιτεχνών. Η πόλη έχει ανακηρυχθεί Εθνικό Ιστορικό Μνημείο από το 1994 και γνώρισε την μεγαλύτερη ακμή της τον 16ο και το πρώτο μισό του 17ου αιώνα.
Για να φτάσω βέβαια εκεί, χρειάστηκε για ξαναπάω στον σταθμό των ΚΤΕΛ. Μου έδειξαν που παρκάρουν τα μινι-λεωφορεία για τον προορισμό μου, αλλά το πρόγραμμα αναχωρήσεων μου φαινόταν λίγο περίπλοκο και για σιγουριά θέλησα να ρωτήσω κάποιους που περίμεναν μαζί μου. Οι αναμένοντες λοιπόν κάλυπταν όλο το ηλικιακό φάσμα. Αρκεί να σας πώ ότι ούτε αγγλικά, ούτε κουτσα στραβά γαλλικά, γερμανικά, ιταλικά, ρώσικα, τίποτα μα τίποτα δεν μπορούσε να γκρεμίσει τον επικοινωνιακό τοίχο. Μόνο πολωνικά! Και με το “Φ Στσεμπζεσίνιε χζονστς μπζμι φ τζτσίνιε” που ήξερα στο Kazimerz Dolny δεν πας.Με τα πολλά βρέθηκε μία καλογραία που αντάλλαξε μερικές κουβέντες στα γαλλικά (όσα ξέρω και καταλαβαίνω), κι έτσι βρέθηκα να στρογγυλοκάθομαι στο σωστό λεωφορείο απολαμβάνοντας για μια ακόμη φορά τη γνωστή πληκτική διαδρομή: ευθείες και πράσινο.
Αναμφίβολα η πολίχνη είναι γραφικότατη, πνιγμένη στο πράσινο, με τα νερά του ποταμού Βιστούλα να αργοκυλούν δίπλα της.
Απόλαυσα μια χαλαρή βόλτα δύο ωρών, έχοντας στο νου μου ότι τα δρομόλογια επιστροφής στο Lublin ήταν και αραιά και σταματούσαν σχετικά νωρίς.
Εικόνες από τη κεντρική πλατεία του Kazimerz Dolny
Kamienica pod św. Mikołajem i Krzysztofem
Τα δύο σπίτια χτίστηκαν το 17ο αιώνα κι έχουν πανομοιότυπη διάταξη μεν, διαφέρουν όμως στις προσόψεις όπου διακοσμούνται με ανάγλυφα από ανθρώπους, ζώα και φυτά. Οι ιδιοκτήτες, οι αδελφοί Mikołaj (Νικόλαος) και Krzysztof (Χριστόφορος), προσέθεσαν στη εξωτερική διακόσμηση και τους αντίστοιχους αγίους.
Kamienica Celejowska ή σπίτι του "Αγίου Βαρθολομαίου" λόγω του αγάλματος του αγίου στη δεξιά πρόσοψη (160ς; αι.)
Εικόνες της πολίχνης και του κάστρου στο βάθος
Ποταμός Βιστούλα
Ενοριακός ναός του Αγίου Βαρθολομαίου και του Ιωάννη του Βαπτιστή (1586-1589), με όργανο του 1620 και άμβωνα του 1615 άμβωνα
Ερείπια του κάστρου (14ος - 16ος αιώνας)
Στη στάση του λεωφορείου έπρεπε να διαγκωνιστώ με πλειάδα άλλων τουριστών, καθώς το λεωφορείο ήταν μικρό και οι διαθέσιμες θέσεις λιγοστές. Όμως τα μαθήματα επιβίωσης σε ανάλογες συνθήκες στην Ελλάδα, πλέον με είχαν καταστήσει εξπέρ του είδους.
Επέστρεψα στο Lublin, μετεπιβιβάστηκα σε άλλο λεωφορείο και πήρα πια την άγουσα προς την πολωνική πρωτεύουσα.
Βαρσοβία σου’ρχομαι....
Αφού ο χρόνος μου το επέτρεπε καταμεσήμερο πήρα το δισάκι μου και κούτσα κούτσα ξεφυσώντας και ιδρώνοντας κατευθύνθηκα προς τον σταθμό ΚΤΕΛ του Zamość όπου επικρατούσε ένα ψιλοχάος.
Eίχε ζέστη, που την επιδείνωνε η αναμονή μέσα στο λεωφορείο μέχρι την αναχώρηση. Aλλά παρακαλώ η εταιρεία που εκτελούσε το δρομολόγιο, μας είχε πριμοδοτήσει με wifi!
Ξεκινήσαμε και τα ίδια πληκτικά καταπράσινα τοπία ξεδιπλώθηκαν στο οπτικό μου πεδίο μέχρι να καλύψουμε τα 90 χλμ. ως τον σταθμό των ΚΤΕΛ στο Lublin. Μιας και ο σταθμός των λεωφορείων γειτνίαζε με το ιστορικό κέντρο της πόλης, αποφάσισα να βρώ ένα οικονομικό κατάλυμα εκεί ώστε να είναι εύκολες οι μετακινήσεις εκτός πόλεως.
Το Lublin διαφημίζεται ότι έχει μια από τις γραφικότερες παλιές πόλεις στην Πολωνία. Δεν ξέρω αν αυτό αποτελεί υπερβολή καθώς δεν έχω μέτρο σύγκρισης στη Πολωνία, πάντως προορισμό που να βουλιάζει από επισκέπτες δεν τον λες.
Φτάνοντας λοιπόν στον σταθμό των ΚΤΕΛ διέσχισα τη λεωφόρο που με χώριζε από την όμορφη ημικυκλική πλατεία όπου δέσποζε σε ύψωμα (πολύ πρωτότυπο για πολωνική πόλη) εξ’αριστερών κάστρο του Lublin με το Παρεκκλήσι της Αγίας Τριάδας. Το κάστρο του Lublin, όπου φτάνεις από τη παλιά πόλη μέσω μιας περίτεχνης πεζογέφυρας, ξαναχτίστηκε τον 19ο αιώνα σε νεογοτθικό στυλ (περισσότερο σε γαμήλια τούρτα μου έμοιαζε) και σήμερα στεγάζει μουσείο. Αν βρεθείτε εκεί αυτό που λέγεται ότι αξίζει είναι το εκκλησάκι της Αγίας Τριάδας που έχει τοιχογραφίες του 1418 σε μια μοναδική μίξη δυτικών και βυζαντινών στοιχείων (ως βυζαντινολάτρης σκυλομετάνοιωσα που το αγνόησα).
Σε ύψωμα βρίσκεται και η Παλιά Πόλη του Lublin.
Τώρα ύψωμα... Μη φανταστείτε ανηφόρα. Η Ακρόπολη μπροστά της φαντάζει ανάβαση σε βουνό.
Μέσω της πύλης Grοtzka τρύπωσα στη Παλιά Πόλη. Αυτή είναι μια από τις αρχικές πύλες της πόλης που ξαναχτίστηκε το 1785. Στο παρελθόν, ήταν επίσης γνωστή ως εβραϊκή πύλη, καθώς χώριζε την εβραϊκή συνοικία από τη Παλιά Πόλη.
H ανωφερής ομώνυμη οδός Grotzka, περιβάλεται από μια σειρά παραδοσιακών κτηρίων κάποια από τα οποία είχαν πολύ ενδιαφέρουσες περίτεχνες προσόψεις.
Ανηφορίζοντας στ’αριστερά βρίσκεται η μικρή πλατεία Po Farze όπου βρίσκονται ερείπια των θεμελίων της εκκλησίας του Αγίου Μιχαήλ του 14ου αιώνα και προσφέρει τη καλύτερη θέα προς το κάστρο του Lublin.
Λίγα μέτρα πιο κει βρίσκεται η καρδιά της Παλιάς Πόλης του Lublin, η Πλατείατης Αγοράς (Rynek). Η πλατεία εκτός από τον εμπορικό της ρόλο (χώρος για μεγάλες εκθέσεις), χρησίμευσε κι ως τόπος για την απονομή του νόμου και για δημόσιες εκτελέσεις. Εκεί μπορούσε κανείς να βρει σπίτια, διαμερίσματα και καταστήματα πλουσίων εμπόρων που πουλούσαν υφάσματα, κοσμήματα, μπαχαρικά και όλα τα είδη πολυτελείας.
Το επιβλητικό κτίριο του Δικαστηρίου του Στέμματος (Παλιό Δημαρχείο) στέκει στη μέση της πλατείας. Σήμερα στεγάζει, μεταξύ άλλων γραφεία αλλά και αίθουσες για ποικίλες πολιτιστικές εκδηλώσεις. Το κτήριο χτίστηκε το 1578 και ήταν το Ανώτατο Δικαστήριο για την ανώτερη τάξη στη περιφέρειας. Η παράδοση λέει ότι εδώ το 1637 έγινε η "δίκη του διαβόλου": ο διάβολος ο ίδιος παρενέβει σε μια μήνυση που έκανε μια φτωχή χήρα κατά ενός πλουσίου κι έκανε μια πιο δίκαιη ετυμηγορία από τους δικαστές αφήνοντας το αποτύπωμά του στην απόφαση του δικαστηρίου (σώζεται εντός του κτηρίου, δεν το είδα για να σας πω με τι μου μοιάζει)
Η πλατεία πλαισιώνεται κι αυτή με τη σειρά της με πολύ ενδιαφέρουσες κατοικίες καθώς τα χρόνια εκείνα είχαν μεράκι κατά πως φαίνεται:
Οικία Klonowica (πρώτη αριστερά)
Οικία Konopnica
Kamienica muzyków
Οικία Chociszewska
Παραδίπλα στέκει η Δομινικανή Βασιλική - Μοναστήρι του Αγίου Stanislas, μία από τις παλαιότερες εκκλησίες στο Lublin, χτισμένη γύρω από 1253. Ξαναχτίστηκε στη σημερινή της μορφή μετά από μια πυρκαγιά το 1575. Λιτή εξωτερικά πλην κλειστή για να επισκεφθώ το εσωτερικό της.
Δεν παραπονούμαι όμως. Ο καθεδρικός ναός του Lublin, είχε και τις πύλες του ανοικτές και εξελισσόταν μια ακολουθία όπου μου έκανε εντύπωση η κοσμορυρροή. Είναι γνωστό βέβαια ότι η Πολωνία αποτελεί από τα προπύργια του Καθολοκισμού. Άλλωστε ευτύχισαν να κάνουν συντοπίτη τους κι έναν από τους πλέον λαοπρόβλητους Πάπες της σύγχρονης εποχής (γι’αυτό και γέμισαν τη χώρα με αδριάντες και αναμνηστικές πλακέτες όπου πάτησε το πόδι του).
Ο καθεδρικός ναός και το κοντινό Ιησουιτικό Κολλέγιο χτίστηκαν κατά τα έτη 1583-1605 και αργότερα ανακαινίστηκαν για να ενσωματώσουν μπαρόκ και κλασσικά αρχιτεκτονικά στοιχεία. Να περιφέρομαι ανάμεσα στο εκκλησίασμα φωτογραφίζοντας λεπτομέρειες δεν με έπαιρνε, οπότε αρκέστηκα στην γενική εντύπωση του χώρου. Άλλωστε με τόσους καθεδρικούς στην Ευρώπη που έχω δει τα έχω κάνει αχταρμά στο μυαλό μου….
Αυτό που δεν καταφερα να κάνω είναι να ανηφορίσω στο νεογοτθικό Τrinitarian Tower των 40 μέτρων, τμήμα του συμπλέγματος που προσφέρει μια υπέροχη θέα σε όλη την πόλη.
Από τη Πύλη της Κρακοβίας (Brama Krakowska) βγήκα πλέον από τα όρια της Παλιάς Πόλης. Η πύλη αποτελεί το αρχιτεκτονικό σύμβολο του Lublin, κι εδώ και αιώνες χρησίμευσε ως κύρια είσοδος στην Παλιά Πόλη. Ανεγέρθηκε στο δεύτερο μισό του 14ου αιώνα μαζί με τα οχυρωματικά τείχη. Αν και ανακαινίστηκε 3 αιώνες μετά με ιταλικές πινελιές, έχει διατηρήσει τα αρχικά γοτθικά στοιχεία του ανάμεικτα με αναγεννησιακά και μπαρόκ στοιχεία.
Απέναντι από την πύλη βρίσκεται το επιβλητικό οικοδόμημα του Νέου Δημαρχείου (Ratusz Nowy) του 19ου αιώνα. Δίπλα σε αυτό είναι ο Ιερός Ναός του Αγίου Πνεύματος του 1419
H πεζοδρομημένη Krakowskie Przedmieście είναι ο κύριος άξονας κέντρου της πόλης που οδηγεί από την Παλιά Πόλη μέσω της Πύλης της Κρακοβίας.
Εκεί υπάρχουν πολυάριθμα καταστήματα και καφετέριες όπου απόλαυσα μια παγωμένη πολωνική μπύρα σε πολωνικές πλέον τιμές, χαλαρώνοντας και οργανώνοντας στο μυαλό μου τα πλάνα της επόμενης μέρας: μια εκδρομούλα στο γοητευτική κωμόπολη Kazimierz Dolny πριν οδεύσω προς την πολωνική πρωτεύουσα ενδεικνυόταν.
Το γοητευτικό Kazimierz Dolny στις όχθες του ποταμού Βίστουλα, έχει γίνει ένας δημοφιλής προορισμός προσελκύοντας πλήθη επισκεπτών αλλά και καλλιτεχνών. Η πόλη έχει ανακηρυχθεί Εθνικό Ιστορικό Μνημείο από το 1994 και γνώρισε την μεγαλύτερη ακμή της τον 16ο και το πρώτο μισό του 17ου αιώνα.
Για να φτάσω βέβαια εκεί, χρειάστηκε για ξαναπάω στον σταθμό των ΚΤΕΛ. Μου έδειξαν που παρκάρουν τα μινι-λεωφορεία για τον προορισμό μου, αλλά το πρόγραμμα αναχωρήσεων μου φαινόταν λίγο περίπλοκο και για σιγουριά θέλησα να ρωτήσω κάποιους που περίμεναν μαζί μου. Οι αναμένοντες λοιπόν κάλυπταν όλο το ηλικιακό φάσμα. Αρκεί να σας πώ ότι ούτε αγγλικά, ούτε κουτσα στραβά γαλλικά, γερμανικά, ιταλικά, ρώσικα, τίποτα μα τίποτα δεν μπορούσε να γκρεμίσει τον επικοινωνιακό τοίχο. Μόνο πολωνικά! Και με το “Φ Στσεμπζεσίνιε χζονστς μπζμι φ τζτσίνιε” που ήξερα στο Kazimerz Dolny δεν πας.Με τα πολλά βρέθηκε μία καλογραία που αντάλλαξε μερικές κουβέντες στα γαλλικά (όσα ξέρω και καταλαβαίνω), κι έτσι βρέθηκα να στρογγυλοκάθομαι στο σωστό λεωφορείο απολαμβάνοντας για μια ακόμη φορά τη γνωστή πληκτική διαδρομή: ευθείες και πράσινο.
Αναμφίβολα η πολίχνη είναι γραφικότατη, πνιγμένη στο πράσινο, με τα νερά του ποταμού Βιστούλα να αργοκυλούν δίπλα της.
Απόλαυσα μια χαλαρή βόλτα δύο ωρών, έχοντας στο νου μου ότι τα δρομόλογια επιστροφής στο Lublin ήταν και αραιά και σταματούσαν σχετικά νωρίς.
Kamienica pod św. Mikołajem i Krzysztofem
Τα δύο σπίτια χτίστηκαν το 17ο αιώνα κι έχουν πανομοιότυπη διάταξη μεν, διαφέρουν όμως στις προσόψεις όπου διακοσμούνται με ανάγλυφα από ανθρώπους, ζώα και φυτά. Οι ιδιοκτήτες, οι αδελφοί Mikołaj (Νικόλαος) και Krzysztof (Χριστόφορος), προσέθεσαν στη εξωτερική διακόσμηση και τους αντίστοιχους αγίους.
Kamienica Celejowska ή σπίτι του "Αγίου Βαρθολομαίου" λόγω του αγάλματος του αγίου στη δεξιά πρόσοψη (160ς; αι.)
Εικόνες της πολίχνης και του κάστρου στο βάθος
Ποταμός Βιστούλα
Ενοριακός ναός του Αγίου Βαρθολομαίου και του Ιωάννη του Βαπτιστή (1586-1589), με όργανο του 1620 και άμβωνα του 1615 άμβωνα
Ερείπια του κάστρου (14ος - 16ος αιώνας)
Στη στάση του λεωφορείου έπρεπε να διαγκωνιστώ με πλειάδα άλλων τουριστών, καθώς το λεωφορείο ήταν μικρό και οι διαθέσιμες θέσεις λιγοστές. Όμως τα μαθήματα επιβίωσης σε ανάλογες συνθήκες στην Ελλάδα, πλέον με είχαν καταστήσει εξπέρ του είδους.
Επέστρεψα στο Lublin, μετεπιβιβάστηκα σε άλλο λεωφορείο και πήρα πια την άγουσα προς την πολωνική πρωτεύουσα.
Βαρσοβία σου’ρχομαι....
Last edited by a moderator:
