marydim
Member
- Μηνύματα
- 1.631
- Likes
- 408
- Επόμενο Ταξίδι
- Μεσόγειος
- Ονειρεμένο Ταξίδι
- Δρόμος Αγ. Ιακώβου-Ισπανί
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Κεφάλαιο 2ο][I]Η 21η Νοεμβρίου 2008 ήταν μια ιδιαίτερη ημέρα καθώς έμπαινα στα πρώτα -άντα της ζωής μου και έτσι είχα αποφασίσει ότι θα κάνω shopping μέχρι τελικής πτώσεως για να μην πέσω σε μελαγχολία! Είχα βάλει το ξυπνητήρι να χτυπήσει από τις 8 ώρα Ιταλίας ώστε να μην χάσω ούτε λεπτό από την στιγμή που θα ανοίξουν τα καταστήματα! Όσο όμως και να χτύπαγε το καημένο το κινητό- ξυπνητήρι ήταν πρακτικά αδύνατον να σηκωθούμε από το κρεβάτι πριν τις 9 καθώς ήμασταν ψόφιες στην κούραση.[/I
- Κεφάλαιο 3ο][I
- Κεφάλαιο 4ο][I
- Κεφάλαιο 5ο][I
- Κεφάλαιο 6ο][I]Τα πανίνι (panini= sandwiches) στην Ιταλία κοστίζουν. Και κοστίζουν ακόμα περισσότερο αν τα αγοράσεις σε κάποιο από τα καφέ κοντά στο Duomo. Μας είχε ανοίξει, όμως, η όρεξη και ήμασταν αποφασισμένες να τα πληρώσουμε όσο και όσο! Βρήκαμε ένα καφέ- σαντουϊτσάδικο που η βιτρίνα του είχε για ντεκόρ πάμπολα πανίνι (δυστυχώς δεν θυμάμαι το όνομά του) και 16,80 Ευρώ ο τελικός λογαριασμός για τα τρία απλά σαντουϊτσάκια (μπαγκετούλα, τυράκι και προσιούτο). Στο χέρι πάντα! Γευστικότατα, όμως! [/I
- Κεφάλαιο 7ο][I][B]San Siro[/B][/I
- Κεφάλαιο 8ο][I][U]Navigli[/U
- Κεφάλαιο 9ο][I][U]Castello Sforzesco[/U
Συμβουλή: Μην πλησιάσετε το Autogrill, στην είσοδο της Galleria, Σαββάτο πρωί, για να πάρετε κάτι να φάτε. Θα σας κοπεί η όρεξη από την αναμονή! Κάντε λίγα βήματα παραπάνω και θα βρείτε καφέ με υπέροχα σάντουΐτς (και γλυκά και παγωτά!) που θα εξυπηρετηθείτε σχεδόν αμέσως.
Ζεστάθηκε το κοκκαλάκι μας πίνοντας καπουτσίνο και βγήκαμε ξανά στους δρόμους. Σειρά είχε η πλατεία της Σκάλα (που οφείλει το όνομά της σε μια παλιά εκκλησία, τη Σάντα Μαρία Ντελα Σκάλα, που βρισκόταν στη θέση που σήμερα δεσπόζει το κτίριο της όπερας και όχι σε καμιά "σκάλα"!) που είναι ιδανική για ρετρό φωτογραφίες καθώς περικλείεται από πανέμορφα παλάτσι που χρησιμοποιούνται πια ως μουσεία και κέντρα πολιτισμού. Το τραμ, επίσης, που διατρέχει τον δρόμο μπροστά από την πλατεία δίνει μια νοσταλγική νότα στο χώρο.
Στο μέσο της πλατείας στέκεται ο Ντα Βίντσι και εξιστορεί στο πλήθος, που συνοστίζεται τριγύρω για μια φωτογραφία μαζί του, τις εφευρεύσεις του γιατί μην ξεχνάμε ότι ο Ντα Βίντσι εκτός από σπουδαίος ζωγράφος υπήρξε και ιδιοφυής επιστήμονας. Το Μιλάνο υπήρξε μια από τις πόλεις που ανέπτυξε σημαντική δράση προσφέροντας τις υπηρεσίες του στον ηγεμόνα Λουδοβίκο Σφόρτσα, σε διάφορους άλλους άρχοντες της εποχής και στους μοναχούς της πόλης.
Ο Ντα Βίντσι κοιτάει μόνιμα προς το κτίριο της Σκάλας (www.teatroallascala.org), εκεί που κατευθυνθήκαμε για να δούμε ποιο έργο δεν θα παρακολουθούσαμε εκείνη τη βραδιά. Τα παιδιά περίμεναν το κτίριο πιο εντυπωσιακό αλλά τους εξήγησα ότι είναι τόσο διάσημο και σπουδαίο λόγω των μεγάλων λυρικών τραγουδιστών που πέρασαν από εδώ. Φυσικά δεν ξέρω αν το εσωτερικό του θεάτρου είναι πιο εντυπωσιακό γιατί δεν έχω πάει ποτέ μέχρι τώρα αφού κόλλαγα συνήθως στο θέμα ένδυση. Όπερα είναι δεν μπορώ να πάω ούτε με τζινάκι, ούτε με μπότα φλατ, ούτε φυσικά με το μπουφάν και οι όλοι οι άλλοι γύρω μου να είναι ντυμένοι στην τρίχα! Από την άλλη βαριέμαι να κουβαλάω μαζί μου καλά ρούχα για ένα μόνο τριήμερο και έτσι το ραντεβού μου με την όπερα στη Σκάλα του Μιλάνου αναβάλλεται πάντα επ' αόριστον. Όλες οι απορίες μου όμως γύρω από το τι φοράμε ένα βράδυ στη Σκάλα λύθηκε όταν ένα φιλικό ζευγάρι, που πήγε λίγες εβδομάδες αργότερα από εμάς, με πληροφόρησε ότι δεν χρειάζεται να είσαι και πολύ καλά ντυμένος για να μπεις. Τις παραστάσεις τις παρακολουθούν πολλοί τουρίστες και έτσι το ντύσιμο δεν είναι εξηζητημένο. Οπότε με ένα παντελονάκι, ένα σακάκι ή ζακετούλα και ένα καλό παπουτσάκι είσαι αξιοπρεπώς ντυμένος για να παρακολουθήσεις την παράσταση και χωρίς να φοβάσαι μήπως φας πόρτα στην είσοδο. Περισσότερα για την ένδυση και το εσωτερικό της όπερας την επόμενη φορά που θα βρεθώ στο Μιλάνο καθώς ήδη έχω διαλέξει και την παράσταση!
Προς το παρόν ήταν αδύνατον να περάσουμε την κεντρική πόρτα του κτιρίου -ήταν και κλειστή άλλωστε!- και γυρίσαμε προς την απέναντι πλευρά της πλατείας όπου βρίσκεται το παλάτσο Μαρίνο. Εκείνες τις ημέρες είχε μια έκθεση του Καραβάτζιο και έτσι η ουρά μπροστά από την είσοδο κάλυπτε μεγάλο μέρος της πλατείας.
Επηρεασμένοι από τον Ντα Βίντσι τα παιδιά θέλουν να δουν τον "Μυστικό Δείπνο". Τους ενημερώνω ότι το βλέπω πολύ χλωμό να συμβεί κάτι τέτοιο γιατί πρέπει να έχεις κλείσει την ημέρα και την ώρα μέσω ίντερνετ αλλά αποφασίζουμε να πάμε μέχρι την εκκλησία Σάντα Μαρία ντελε Γκράτσιε που βρίσκεται η τειχογραφία. Τουλάχιστον, αν δεν καταφέρουμε να δούμε τον "Μυστικό Δείπνο" θα ανάψουμε (που λέει ο λόγος) ένα κεράκι στη χάρη της Παναγίας.
Εννοείται ότι περπατήσαμε μέχρι την εκκλησία! Ήταν ο καλύτερος τρόπος να χάσουμε τα πανίνι που καταβροχθίσαμε! Τα πολλά άτομα που περίμεναν στο προαύλιο της εκκλησίας ήταν κακός οιωνός αλλά έκανα μια τελευταία προσπάθεια. Τίποτα τελικά! Οι επόμενες ώρες ήταν κλεισμένες με ραντεβού και ήμασταν και πολλά άτομα οπότε δεν μπορούσαν να μας χώσουν σε κανά γκρουπάκι που δεν θα είχε συμπληρωθεί!
--------------------------------
Η διάσημη τοιχογραφία του Λεονάρντο Ντα Βίντσι "Μυστικός Δείπνος" καλύπτει τον τοίχο της αίθουσας που χρησιμοποιούσαν για τραπεζαρία οι μοναχοί του μοναστηριού Σάντα Μαρία Ντελε Γκράτσιε. Το έργο όπως και η εκκλησία Σάντα Μαρία Ντελε Γράτσιε ανήκει από το 1980 στα προστατευόμενα μνημεία της Ουνέσκο. Η τοιχογραφία ολοκληρώθηκε το 1498, μετά από τέσσερα χρόνια, και απεικονίζει τη στιγμή που ο Ιησούς απευθυνόμενος στους μαθητές του λέει ότι "Ένας από εσάς θα με προδώσει". Ο τρόπος με τον οποίο αποδίδει ο Ντα Βίντσι την έκπληξη στα πρόσωπα των Αποστόλων και οι εκφραστικότατες χειρονομίες τους δίνουν στο έργο τεράστια αξία αλλά η τοιχογραφία έγινε περισσότερο γνωστή για την ιδιαίτερη τεχνική που εφάρμοσε ο καλλιτέχνης με αποτέλεσμα το έργο να φθείρεται στο πέρασμα του χρόνου. Για την προστασία του έργου οι επισκέψεις είναι περιορισμένες και γίνονται κατόπιν ραντεβού. Η είσοδος κοστίζει 6,50 Ευρώ (συν 1,50 Ευρώ για την προκράτηση θέσης) ενώ όλες τις πληροφορίες θα τις βρείτε στην ιστοσελίδα τους: Il Cenacolo. Η είσοδος στην εκκλησία είναι ελεύθερη.
Μετρό: Σταθμός Cadorna (γραμμές 1 -κόκκινη- και 2 -πράσινη), Τράμ: Νο 16.
--------------------------------
Ζεστάθηκε το κοκκαλάκι μας πίνοντας καπουτσίνο και βγήκαμε ξανά στους δρόμους. Σειρά είχε η πλατεία της Σκάλα (που οφείλει το όνομά της σε μια παλιά εκκλησία, τη Σάντα Μαρία Ντελα Σκάλα, που βρισκόταν στη θέση που σήμερα δεσπόζει το κτίριο της όπερας και όχι σε καμιά "σκάλα"!) που είναι ιδανική για ρετρό φωτογραφίες καθώς περικλείεται από πανέμορφα παλάτσι που χρησιμοποιούνται πια ως μουσεία και κέντρα πολιτισμού. Το τραμ, επίσης, που διατρέχει τον δρόμο μπροστά από την πλατεία δίνει μια νοσταλγική νότα στο χώρο.
Στο μέσο της πλατείας στέκεται ο Ντα Βίντσι και εξιστορεί στο πλήθος, που συνοστίζεται τριγύρω για μια φωτογραφία μαζί του, τις εφευρεύσεις του γιατί μην ξεχνάμε ότι ο Ντα Βίντσι εκτός από σπουδαίος ζωγράφος υπήρξε και ιδιοφυής επιστήμονας. Το Μιλάνο υπήρξε μια από τις πόλεις που ανέπτυξε σημαντική δράση προσφέροντας τις υπηρεσίες του στον ηγεμόνα Λουδοβίκο Σφόρτσα, σε διάφορους άλλους άρχοντες της εποχής και στους μοναχούς της πόλης.
Ο Ντα Βίντσι κοιτάει μόνιμα προς το κτίριο της Σκάλας (www.teatroallascala.org), εκεί που κατευθυνθήκαμε για να δούμε ποιο έργο δεν θα παρακολουθούσαμε εκείνη τη βραδιά. Τα παιδιά περίμεναν το κτίριο πιο εντυπωσιακό αλλά τους εξήγησα ότι είναι τόσο διάσημο και σπουδαίο λόγω των μεγάλων λυρικών τραγουδιστών που πέρασαν από εδώ. Φυσικά δεν ξέρω αν το εσωτερικό του θεάτρου είναι πιο εντυπωσιακό γιατί δεν έχω πάει ποτέ μέχρι τώρα αφού κόλλαγα συνήθως στο θέμα ένδυση. Όπερα είναι δεν μπορώ να πάω ούτε με τζινάκι, ούτε με μπότα φλατ, ούτε φυσικά με το μπουφάν και οι όλοι οι άλλοι γύρω μου να είναι ντυμένοι στην τρίχα! Από την άλλη βαριέμαι να κουβαλάω μαζί μου καλά ρούχα για ένα μόνο τριήμερο και έτσι το ραντεβού μου με την όπερα στη Σκάλα του Μιλάνου αναβάλλεται πάντα επ' αόριστον. Όλες οι απορίες μου όμως γύρω από το τι φοράμε ένα βράδυ στη Σκάλα λύθηκε όταν ένα φιλικό ζευγάρι, που πήγε λίγες εβδομάδες αργότερα από εμάς, με πληροφόρησε ότι δεν χρειάζεται να είσαι και πολύ καλά ντυμένος για να μπεις. Τις παραστάσεις τις παρακολουθούν πολλοί τουρίστες και έτσι το ντύσιμο δεν είναι εξηζητημένο. Οπότε με ένα παντελονάκι, ένα σακάκι ή ζακετούλα και ένα καλό παπουτσάκι είσαι αξιοπρεπώς ντυμένος για να παρακολουθήσεις την παράσταση και χωρίς να φοβάσαι μήπως φας πόρτα στην είσοδο. Περισσότερα για την ένδυση και το εσωτερικό της όπερας την επόμενη φορά που θα βρεθώ στο Μιλάνο καθώς ήδη έχω διαλέξει και την παράσταση!
Προς το παρόν ήταν αδύνατον να περάσουμε την κεντρική πόρτα του κτιρίου -ήταν και κλειστή άλλωστε!- και γυρίσαμε προς την απέναντι πλευρά της πλατείας όπου βρίσκεται το παλάτσο Μαρίνο. Εκείνες τις ημέρες είχε μια έκθεση του Καραβάτζιο και έτσι η ουρά μπροστά από την είσοδο κάλυπτε μεγάλο μέρος της πλατείας.
Επηρεασμένοι από τον Ντα Βίντσι τα παιδιά θέλουν να δουν τον "Μυστικό Δείπνο". Τους ενημερώνω ότι το βλέπω πολύ χλωμό να συμβεί κάτι τέτοιο γιατί πρέπει να έχεις κλείσει την ημέρα και την ώρα μέσω ίντερνετ αλλά αποφασίζουμε να πάμε μέχρι την εκκλησία Σάντα Μαρία ντελε Γκράτσιε που βρίσκεται η τειχογραφία. Τουλάχιστον, αν δεν καταφέρουμε να δούμε τον "Μυστικό Δείπνο" θα ανάψουμε (που λέει ο λόγος) ένα κεράκι στη χάρη της Παναγίας.
Εννοείται ότι περπατήσαμε μέχρι την εκκλησία! Ήταν ο καλύτερος τρόπος να χάσουμε τα πανίνι που καταβροχθίσαμε! Τα πολλά άτομα που περίμεναν στο προαύλιο της εκκλησίας ήταν κακός οιωνός αλλά έκανα μια τελευταία προσπάθεια. Τίποτα τελικά! Οι επόμενες ώρες ήταν κλεισμένες με ραντεβού και ήμασταν και πολλά άτομα οπότε δεν μπορούσαν να μας χώσουν σε κανά γκρουπάκι που δεν θα είχε συμπληρωθεί!
--------------------------------
Η διάσημη τοιχογραφία του Λεονάρντο Ντα Βίντσι "Μυστικός Δείπνος" καλύπτει τον τοίχο της αίθουσας που χρησιμοποιούσαν για τραπεζαρία οι μοναχοί του μοναστηριού Σάντα Μαρία Ντελε Γκράτσιε. Το έργο όπως και η εκκλησία Σάντα Μαρία Ντελε Γράτσιε ανήκει από το 1980 στα προστατευόμενα μνημεία της Ουνέσκο. Η τοιχογραφία ολοκληρώθηκε το 1498, μετά από τέσσερα χρόνια, και απεικονίζει τη στιγμή που ο Ιησούς απευθυνόμενος στους μαθητές του λέει ότι "Ένας από εσάς θα με προδώσει". Ο τρόπος με τον οποίο αποδίδει ο Ντα Βίντσι την έκπληξη στα πρόσωπα των Αποστόλων και οι εκφραστικότατες χειρονομίες τους δίνουν στο έργο τεράστια αξία αλλά η τοιχογραφία έγινε περισσότερο γνωστή για την ιδιαίτερη τεχνική που εφάρμοσε ο καλλιτέχνης με αποτέλεσμα το έργο να φθείρεται στο πέρασμα του χρόνου. Για την προστασία του έργου οι επισκέψεις είναι περιορισμένες και γίνονται κατόπιν ραντεβού. Η είσοδος κοστίζει 6,50 Ευρώ (συν 1,50 Ευρώ για την προκράτηση θέσης) ενώ όλες τις πληροφορίες θα τις βρείτε στην ιστοσελίδα τους: Il Cenacolo. Η είσοδος στην εκκλησία είναι ελεύθερη.
Μετρό: Σταθμός Cadorna (γραμμές 1 -κόκκινη- και 2 -πράσινη), Τράμ: Νο 16.
--------------------------------
Attachments
-
69,5 KB Προβολές: 394
Last edited: