GTS
Member
- Μηνύματα
- 6.784
- Likes
- 18.175
Οδηγώντας στον γραφικό βόρειο δρόμο του St John, προσέχω να μη γκρεμοτσακιστούμε προσηλωμένος στην άσφαλτο, προσπαθώντας να αγνοήσω την υπέροχη θέα της ακτογραμμής στα αριστερά μου. Ο δρόμος είναι ανηφορικός-κατηφορικός, με πολλές στροφές, προσφέροντας θαυμάσια θέα σε ζαχαρένιες παραλίες και γαλανά νερά. Ξάφνου μπροστά μας, δυο ελάφια, τρώνε στην άκρη του δρόμου…ντροπαλά, κάνουν μεταβολή και με ένα άλμα εξαφανίζονται στη πυκνή ζούγκλα του νησιού. Σταματάω να τα παρατηρήσω, βρίσκονται λίγο πιο πάνω στη πλαγιά, μας κοιτούν με τα μαύρα και υγρά τους μάτια. Λίγο πιο κάτω, ο δρόμος ανοίγει στα αριστερά όπου και παρκάρουμε το αυτοκίνητο, είναι ένα από τα σημεία όπου μπορείς να απολαύσεις μια σπάνια θέα, χωρίς να ριψοκινδυνεύεις τη σύγκρουση με άλλα οχήματα. Η βραχώδης ακτογραμμή του νησιού, καταπράσινη, υποχωρεί δίνοντας τη θέση της σε μια παραλία-όνειρο, σε μια από τις πιο πολυφωτογραφημένες και φωτογενείς παραλίες της Καραϊβικής, τη περίφημη Trunk Bay. Χρειάζεται να πω περισσότερα?
Θα δώσω όμως δυο πληροφορίες: είναι η μόνη παραλία του νησιού που έχει είσοδο, 4$, είναι σχετικά πολυσύχναστη και διαθέτει εγκαταστάσεις αποδυτηρίων, ντουζ και ένα μικρό snack bar, όλα χωμένα στη βλάστηση πίσω από τη παραλία, στην οποία καταλήγουν μικρά μονοπάτια. Τι να πει κανείς και για αυτό το μέρος….άλλα νησιά τα έχει προικίσει ο θεός με 1-2 κορυφαίες παραλίες, τούτο δω έχει κλέψει τη δόξα όλων, έχει τουλάχιστον 5-6 παραλίες διαμάντια, που παίρνουν 10 με τόνο. Η παραλία έχει μέχρι και ναυαγοσώστη και ένα μικρό νησάκι σε κοντινή απόσταση, όπου το εκπληκτικό snorkeling σου κόβει την ανάσα με τη ποικιλία κοραλλιών που στέκουν υγιέστατα σε πείσμα της ανθρώπινης δραστηριότητας. Πελεκάνοι και φωνακλάδες γλάροι κουρνιάζουν στα βραχάκια του καθώς κολυμπάω με τη μάσκα μου κοντά στην ακτή του νησιού. Εκεί, η μαυρίλα που βλέπω έξω από το νερό στο βυθό δεν είναι κοράλλια ή βράχια, αλλά με έκπληξη διαπιστώνω ότι αποτελείται από εκατομμύρια μικροσκοπικά ψαράκια, ένα ζωντανό σύννεφο, που καθώς εισβάλλω ανοίγει μπροστά και κλείνει πίσω μου. Το υπερθέαμα αυτό, που βλέπεις μόνο στα ντοκιμαντέρ με κάνει να μη μπορώ να ξεκολλήσω για ώρα από το βυθό, ο συντονισμός των κινήσεων τόσων ψαριών ταυτόχρονα είναι κάτι ανεξήγητο αλλά συναρπαστικό, καθώς με μαεστρία ανοίγουν κατά ομάδες διαδρόμους αποφεύγοντας το σώμα μου που κολυμπάει ανάμεσά τους. Επιστρέφοντας στην ακτή, είναι ώρα για μια μπυρίτσα και ένα σνακ κάτω από τη σκιά των maho trees που κυριαρχούν από πίσω μας. Παλιοζωή…..
:: 
Θα δώσω όμως δυο πληροφορίες: είναι η μόνη παραλία του νησιού που έχει είσοδο, 4$, είναι σχετικά πολυσύχναστη και διαθέτει εγκαταστάσεις αποδυτηρίων, ντουζ και ένα μικρό snack bar, όλα χωμένα στη βλάστηση πίσω από τη παραλία, στην οποία καταλήγουν μικρά μονοπάτια. Τι να πει κανείς και για αυτό το μέρος….άλλα νησιά τα έχει προικίσει ο θεός με 1-2 κορυφαίες παραλίες, τούτο δω έχει κλέψει τη δόξα όλων, έχει τουλάχιστον 5-6 παραλίες διαμάντια, που παίρνουν 10 με τόνο. Η παραλία έχει μέχρι και ναυαγοσώστη και ένα μικρό νησάκι σε κοντινή απόσταση, όπου το εκπληκτικό snorkeling σου κόβει την ανάσα με τη ποικιλία κοραλλιών που στέκουν υγιέστατα σε πείσμα της ανθρώπινης δραστηριότητας. Πελεκάνοι και φωνακλάδες γλάροι κουρνιάζουν στα βραχάκια του καθώς κολυμπάω με τη μάσκα μου κοντά στην ακτή του νησιού. Εκεί, η μαυρίλα που βλέπω έξω από το νερό στο βυθό δεν είναι κοράλλια ή βράχια, αλλά με έκπληξη διαπιστώνω ότι αποτελείται από εκατομμύρια μικροσκοπικά ψαράκια, ένα ζωντανό σύννεφο, που καθώς εισβάλλω ανοίγει μπροστά και κλείνει πίσω μου. Το υπερθέαμα αυτό, που βλέπεις μόνο στα ντοκιμαντέρ με κάνει να μη μπορώ να ξεκολλήσω για ώρα από το βυθό, ο συντονισμός των κινήσεων τόσων ψαριών ταυτόχρονα είναι κάτι ανεξήγητο αλλά συναρπαστικό, καθώς με μαεστρία ανοίγουν κατά ομάδες διαδρόμους αποφεύγοντας το σώμα μου που κολυμπάει ανάμεσά τους. Επιστρέφοντας στην ακτή, είναι ώρα για μια μπυρίτσα και ένα σνακ κάτω από τη σκιά των maho trees που κυριαρχούν από πίσω μας. Παλιοζωή…..
:: 
