GTS
Member
- Μηνύματα
- 6.785
- Likes
- 18.176
Το ερώτημα που κάνουν το μπάνιο τους οι ντόπιοι έμενε αναπάντητο μέχρι να σταματήσουμε στο parking της Hawksnest bay. Περνώντας μερικά ξύλινα τραπεζάκια και ψησταριές για μπάρμπεκιου, βγαίνουμε σε άλλη μια παραλία από αυτές που άλλα νησιά την έχουν μοναδικό τους καμάρι και σημαία….
:: 
τα βαθιά, τυρκουάζ και δροσερά νερά που χαρακτηρίζουν όλες τις βόρειες παραλίες του νησιού, σε συνδυασμό με τη τροπική βλάστηση και τα πυκνά sea grape trees, κάνουν τη Hawksnest ίσως την πιο αγαπητή μου παραλία, τη πρώτη μεταξύ ίσων, αν μπορείς να έχεις μια και μόνο αγαπημένη ανάμεσα σε τόσες καλλονές. Στη παραλία αυτή βρίσκεις λίγο πιο δύσκολα σκιά, οπότε καλό είναι να έρθεις όταν ο ήλιος έχει πέσει λίγο ή νωρίς το πρωϊ για να πιάσεις ένα σκιερό σημείο.
:: 
Μια μέρα, αργά το απόγευμα τελέστηκε ένα γάμος στην άκρη της παραλίας, με τους νεόνυμφους να ενώνουν τις ζωές τους στη λευκή άμμο και τα κρυστάλλινα νερά, συνοδεία λίγων φίλων και ημών, των μόνων λουόμενων.
Στα ρηχά, ένα μικρό σαλάχι κόβει βόλτες κατά μήκος της παραλίας, σκανάροντας τον αμμώδη βυθό για τροφή. Η παραλία έχει μια ηρεμία που σε χαλαρώνει τελείως, ακόμα και όταν έχει κόσμο, ανάμεσα στους οποίους παρέες ντόπιων χαίρονται τα νερά του νησιού τους.
Εγώ όμως είμαι με το βλέμμα καρφωμένο απέναντι, σε ένα διπλανό κόλπο όπου μια ερημική παραλία με περιμένει…πρέπει οπωσδήποτε να μάθω ποια είναι και πώς θα πάμε εκεί…
:: τα βαθιά, τυρκουάζ και δροσερά νερά που χαρακτηρίζουν όλες τις βόρειες παραλίες του νησιού, σε συνδυασμό με τη τροπική βλάστηση και τα πυκνά sea grape trees, κάνουν τη Hawksnest ίσως την πιο αγαπητή μου παραλία, τη πρώτη μεταξύ ίσων, αν μπορείς να έχεις μια και μόνο αγαπημένη ανάμεσα σε τόσες καλλονές. Στη παραλία αυτή βρίσκεις λίγο πιο δύσκολα σκιά, οπότε καλό είναι να έρθεις όταν ο ήλιος έχει πέσει λίγο ή νωρίς το πρωϊ για να πιάσεις ένα σκιερό σημείο.
:: Μια μέρα, αργά το απόγευμα τελέστηκε ένα γάμος στην άκρη της παραλίας, με τους νεόνυμφους να ενώνουν τις ζωές τους στη λευκή άμμο και τα κρυστάλλινα νερά, συνοδεία λίγων φίλων και ημών, των μόνων λουόμενων.
Στα ρηχά, ένα μικρό σαλάχι κόβει βόλτες κατά μήκος της παραλίας, σκανάροντας τον αμμώδη βυθό για τροφή. Η παραλία έχει μια ηρεμία που σε χαλαρώνει τελείως, ακόμα και όταν έχει κόσμο, ανάμεσα στους οποίους παρέες ντόπιων χαίρονται τα νερά του νησιού τους.
Εγώ όμως είμαι με το βλέμμα καρφωμένο απέναντι, σε ένα διπλανό κόλπο όπου μια ερημική παραλία με περιμένει…πρέπει οπωσδήποτε να μάθω ποια είναι και πώς θα πάμε εκεί…
