dbalats
Member
- Μηνύματα
- 125
- Likes
- 1.240
ΗΜΕΡΕΣ 1 ΚΑΙ 2: ΔΙΑΣΧΙΣΗ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑΣ-ΡΟΥΜΑΝΙΑΣ
Ξεκίνημα από την Αθήνα πολύ πρωί, με στόχο να φθάσουμε τουλάχιστον στην Σόφια και ει δυνατόν, σε μακρινότερη πόλη της Βουλγαρίας, όπως το Pleven. Όλα πήγαν καλά μέχρι τα σύνορα με την Βουλγαρία στον Προμαχώνα, που τα περάσαμε γρήγορα. Στην αντίθετη πλευρά όμως, είδαμε ουρά αυτοκινήτων για τουλάχιστον 4-5 χιλιόμετρα, γεγονός που μας προβλημάτισε για την επιστροφή. Σημειωτέον ότι ήταν Παρασκευή μεσημέρι, καλοκαίρι, και γίνονταν η μεγάλη κάθοδος των Βαλκανίων προς τις Ελληνικές παραλίες. Στη συνέχεια ο δρόμος για την Σόφια εξαιρετικός, έχει γίνει σχεδόν όλος αυτοκινητόδρομος (στο εξής θα ονομάζω έτσι όσους διαθέτουν διαχωριστική νησίδα στη μέση). Φθάσαμε Σόφια χωρίς καθυστερήσεις και συνεχίσαμε βορειοανατολικά, προς το συνοριακό πέρασμα με την Ρουμανία. Εδώ υπάρχουν κομμάτια αυτοκινητόδρομου, έργα και κομάτια στενότερου δρόμου, και γενικά η ταχύτητα είναι μικρότερη, αλλά ικανοποιητική. Φθάσαμε στο Pleven νωρίς και αποφασίσαμε να συνεχίσουμε προς την πόλη των συνόρων, το Ruse, μιάς και δεν είχε ακόμη νυχτώσει. Σύνολο διαδρομής 1100 χιλιόμετρα (800 μέχρι την Σόφια), μπορούν να βγουν άνετα, αν δεν συναντήσει κανείς κάποιες απρόοπτες καθυστερήσεις. Η Ruse ήταν μιά πόλη έκπληξη, πολλές φορές είχαμε περάσει από εδώ, αλλά δεν είχαμε μείνει. Όμορφη μικρή πόλη, δίπλα στον Δούναβη, με ωραία κτίρια, γραφικό κέντρο, και πλατείες.
1. Στο κέντρο της συνοριακής Βουλγαρικής πόλης Ruse
2. To Iστορικό Μουσείο “Vasile Parvan” στο Ruse
3. Hλιοβασίλεμα στον Δούναβη, Ruse
4. Στην κεντρική πλατεία του Ruse
5. Στο κέντρο του Ruse
6. Όμορφο πάρκο στο Ruse
Την άλλη μέρα ξεκινήσαμε πολύ νωρίς, μιάς και είχαμε να διανύσουμε περί τα 500 χιλιόμετρα για να φθάσουμε στο Ιάσιο, αλλά και να περιηγηθούμε την πόλη. Περάσαμε γρήγορα την γέφυρα των συνόρων Ruse-Giorgiou, παλιότερα δωρεάν, τώρα πληρώνοντας ένα μικρό αντίτιμο 4-5 Ευρώ, ευτυχώς δεν είχε καθόλου κίνηση. Και σε λίγο άρχισε ο εφιάλτης του Βουκουρεστίου. Δεν μείναμε, επειδή το έχουμε επισκεφθεί αρκετά στο παρελθόν, αλλά το προσπεράσαμε από τον περιφερικό του δακτύλιο. Η κυκλοφορία είναι πάντοτε ασύλληπτη, και η καθυστέρηση 2-3 ωρών εγγυημένη. Το όλο πρόβλημα δημιουργείται από 3-4 σημεία, στα οποία αν υπήρχε φανάρι ή έστω κάποιος τροχονόμος η κυκλοφορία θα επιταχύνονταν, αλλά φαίνεται ότι οι Ρουμάνοι κυβερνώντες δεν νοιάζονται. Eνώ οι Βούλγαροι έχουν κάνει μεγάλα βήματα όσον αφορά το οδικό δίκτυο, αυτοί είναι ακόμη πολύ πίσω, με μόνο συμπληρωμένο αυτοκινητόδρομο αυτόν που συνδέει το Βουκουρέστι με την Κωστάντζα, σε μιά χώρα με πολύ μεγάλη έκταση. Εν πάσει περιπτώσει, μετά τον εφιαλτικό δακτύλιο του Βουκουρεστίου, ο δρόμος για το Ιάσιο είναι καλός, αρκετά φαρδύς, με ικανοποιητικό οδόστρωμα. Φθάσαμε αργά το μεσημέρι και κλείσαμε την διαμονή μας σε ένα κεντρικό ξενοδοχείο (πάντοτε με parking για το αυτοκίνητο, απαραίτητη προϋπόθεση για όλες τις διαμονές του ταξιδιού αυτού), στην κεντρική Πλατεία Uniri. Τα ξενοδοχεία έχουν πολύ καλές τιμές και μπορείτε να κάνετε την πρώτη σας σπατάλη στο ταξίδι, μένοντας σε ένα 4-στερο ή και 5-στερο, πληρώνοντας ένα σχετικά μικρό ποσόν. Στη συνέχεια, βγήκαμε για να γνωρίσουμε την πόλη, στην οποία ερχόμασταν για πρώτη φορά.
Το Ιάσιο είναι ιστορική πόλη, η δεύτερη σε πληθυσμό της Ρουμανίας και γνωστή σαν Πολιτιστική της Πρωτεύουσα, το μεγαλύτερο ιστορικό και πολιτιστικό κέντρο της Μολδαβίας (σήμερα ανήκει στη Μολδαβική Ρουμανία). Για τους Έλληνες είναι ιδιαίτερο επειδή στα χρόνια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας το Ιάσιο υπήρξε μεγάλο κέντρο του Ελληνισμού και μάλιστα της Φιλικής Εταιρείας, και είναι εδώ που ο Αλέξανδρος Υψηλάντης κήρυξε την επανάσταση των Ελλήνων κατά των Τούρκων το 1821. Το κέντρο της είναι γεμάτο όμορφα ιστορικά κτίρια, μεγάλες πλατείες και πάρκα, ενώ φιλοξενεί 5 Πανεπιστήμια. Δεν θα σας περιγράψω τα αξιοθέατα, θα ξεχωρίσω μόνο το εκπληκτικό Παλάτι της Κουλτούρας, νεογοτθικού στυλ, που στεγάζει μια Βιβλιοθήκη και 4 Μουσεία, εξαιρετικούς ναούς, όπως ο Καθεδρικός και η Εκκλησία των Τριών Ιεραρχών, με πανέμορφες διακοσμήσεις, το Δημαρχείο, την Όπερα και το Μοναστήρι Golia, ενώ must είναι και η επίσκεψη στο Πάρκο Copou, ένα από τα αρχαιότερα πάρκα της Ρουμανίας, εκεί όπου ο ποιητής Eminescu έγραψε τα περισσότερα από τα ποιήματά του. Φάγαμε σε ένα ωραίο υπαίθριο ρέστωραν σε ένα πάρκο της πόλης και αποσυρθήκαμε σχετικά νωρίς για ξεκούραση, επειδή την άλλη μέρα άρχιζε το κυρίως προγραμμά μας, η επίσκεψη της Μολδαβίας.
Στο Πάρκο Εθνικού Θεάτρου του Ιασίου
Η Πριγκηπική Εκκλησία του Αγίου Νικολάου, Ιάσιο
O μεγάλος κεντρικός πεζόδρομος του Ιασίου Stefan cel Mare
Μοναστήρι Golia, Ιάσιο
Στο Πάρκο Copou, Ιάσιο
H Kεντρική Πανεπιστημιακή Βιβλιοθήκη του Ιασίου
H Εκκλησία των Τριών Ιεραρχών του Ιασίου
Το Παλάτι της Κουλτούρας, Ιάσιο
Eθνική Όπερα της Ρουμανίας, Ιάσιο
Ξεκίνημα από την Αθήνα πολύ πρωί, με στόχο να φθάσουμε τουλάχιστον στην Σόφια και ει δυνατόν, σε μακρινότερη πόλη της Βουλγαρίας, όπως το Pleven. Όλα πήγαν καλά μέχρι τα σύνορα με την Βουλγαρία στον Προμαχώνα, που τα περάσαμε γρήγορα. Στην αντίθετη πλευρά όμως, είδαμε ουρά αυτοκινήτων για τουλάχιστον 4-5 χιλιόμετρα, γεγονός που μας προβλημάτισε για την επιστροφή. Σημειωτέον ότι ήταν Παρασκευή μεσημέρι, καλοκαίρι, και γίνονταν η μεγάλη κάθοδος των Βαλκανίων προς τις Ελληνικές παραλίες. Στη συνέχεια ο δρόμος για την Σόφια εξαιρετικός, έχει γίνει σχεδόν όλος αυτοκινητόδρομος (στο εξής θα ονομάζω έτσι όσους διαθέτουν διαχωριστική νησίδα στη μέση). Φθάσαμε Σόφια χωρίς καθυστερήσεις και συνεχίσαμε βορειοανατολικά, προς το συνοριακό πέρασμα με την Ρουμανία. Εδώ υπάρχουν κομμάτια αυτοκινητόδρομου, έργα και κομάτια στενότερου δρόμου, και γενικά η ταχύτητα είναι μικρότερη, αλλά ικανοποιητική. Φθάσαμε στο Pleven νωρίς και αποφασίσαμε να συνεχίσουμε προς την πόλη των συνόρων, το Ruse, μιάς και δεν είχε ακόμη νυχτώσει. Σύνολο διαδρομής 1100 χιλιόμετρα (800 μέχρι την Σόφια), μπορούν να βγουν άνετα, αν δεν συναντήσει κανείς κάποιες απρόοπτες καθυστερήσεις. Η Ruse ήταν μιά πόλη έκπληξη, πολλές φορές είχαμε περάσει από εδώ, αλλά δεν είχαμε μείνει. Όμορφη μικρή πόλη, δίπλα στον Δούναβη, με ωραία κτίρια, γραφικό κέντρο, και πλατείες.
1. Στο κέντρο της συνοριακής Βουλγαρικής πόλης Ruse
2. To Iστορικό Μουσείο “Vasile Parvan” στο Ruse
3. Hλιοβασίλεμα στον Δούναβη, Ruse
4. Στην κεντρική πλατεία του Ruse
5. Στο κέντρο του Ruse
6. Όμορφο πάρκο στο Ruse
Την άλλη μέρα ξεκινήσαμε πολύ νωρίς, μιάς και είχαμε να διανύσουμε περί τα 500 χιλιόμετρα για να φθάσουμε στο Ιάσιο, αλλά και να περιηγηθούμε την πόλη. Περάσαμε γρήγορα την γέφυρα των συνόρων Ruse-Giorgiou, παλιότερα δωρεάν, τώρα πληρώνοντας ένα μικρό αντίτιμο 4-5 Ευρώ, ευτυχώς δεν είχε καθόλου κίνηση. Και σε λίγο άρχισε ο εφιάλτης του Βουκουρεστίου. Δεν μείναμε, επειδή το έχουμε επισκεφθεί αρκετά στο παρελθόν, αλλά το προσπεράσαμε από τον περιφερικό του δακτύλιο. Η κυκλοφορία είναι πάντοτε ασύλληπτη, και η καθυστέρηση 2-3 ωρών εγγυημένη. Το όλο πρόβλημα δημιουργείται από 3-4 σημεία, στα οποία αν υπήρχε φανάρι ή έστω κάποιος τροχονόμος η κυκλοφορία θα επιταχύνονταν, αλλά φαίνεται ότι οι Ρουμάνοι κυβερνώντες δεν νοιάζονται. Eνώ οι Βούλγαροι έχουν κάνει μεγάλα βήματα όσον αφορά το οδικό δίκτυο, αυτοί είναι ακόμη πολύ πίσω, με μόνο συμπληρωμένο αυτοκινητόδρομο αυτόν που συνδέει το Βουκουρέστι με την Κωστάντζα, σε μιά χώρα με πολύ μεγάλη έκταση. Εν πάσει περιπτώσει, μετά τον εφιαλτικό δακτύλιο του Βουκουρεστίου, ο δρόμος για το Ιάσιο είναι καλός, αρκετά φαρδύς, με ικανοποιητικό οδόστρωμα. Φθάσαμε αργά το μεσημέρι και κλείσαμε την διαμονή μας σε ένα κεντρικό ξενοδοχείο (πάντοτε με parking για το αυτοκίνητο, απαραίτητη προϋπόθεση για όλες τις διαμονές του ταξιδιού αυτού), στην κεντρική Πλατεία Uniri. Τα ξενοδοχεία έχουν πολύ καλές τιμές και μπορείτε να κάνετε την πρώτη σας σπατάλη στο ταξίδι, μένοντας σε ένα 4-στερο ή και 5-στερο, πληρώνοντας ένα σχετικά μικρό ποσόν. Στη συνέχεια, βγήκαμε για να γνωρίσουμε την πόλη, στην οποία ερχόμασταν για πρώτη φορά.
Το Ιάσιο είναι ιστορική πόλη, η δεύτερη σε πληθυσμό της Ρουμανίας και γνωστή σαν Πολιτιστική της Πρωτεύουσα, το μεγαλύτερο ιστορικό και πολιτιστικό κέντρο της Μολδαβίας (σήμερα ανήκει στη Μολδαβική Ρουμανία). Για τους Έλληνες είναι ιδιαίτερο επειδή στα χρόνια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας το Ιάσιο υπήρξε μεγάλο κέντρο του Ελληνισμού και μάλιστα της Φιλικής Εταιρείας, και είναι εδώ που ο Αλέξανδρος Υψηλάντης κήρυξε την επανάσταση των Ελλήνων κατά των Τούρκων το 1821. Το κέντρο της είναι γεμάτο όμορφα ιστορικά κτίρια, μεγάλες πλατείες και πάρκα, ενώ φιλοξενεί 5 Πανεπιστήμια. Δεν θα σας περιγράψω τα αξιοθέατα, θα ξεχωρίσω μόνο το εκπληκτικό Παλάτι της Κουλτούρας, νεογοτθικού στυλ, που στεγάζει μια Βιβλιοθήκη και 4 Μουσεία, εξαιρετικούς ναούς, όπως ο Καθεδρικός και η Εκκλησία των Τριών Ιεραρχών, με πανέμορφες διακοσμήσεις, το Δημαρχείο, την Όπερα και το Μοναστήρι Golia, ενώ must είναι και η επίσκεψη στο Πάρκο Copou, ένα από τα αρχαιότερα πάρκα της Ρουμανίας, εκεί όπου ο ποιητής Eminescu έγραψε τα περισσότερα από τα ποιήματά του. Φάγαμε σε ένα ωραίο υπαίθριο ρέστωραν σε ένα πάρκο της πόλης και αποσυρθήκαμε σχετικά νωρίς για ξεκούραση, επειδή την άλλη μέρα άρχιζε το κυρίως προγραμμά μας, η επίσκεψη της Μολδαβίας.
Στο Πάρκο Εθνικού Θεάτρου του Ιασίου
Η Πριγκηπική Εκκλησία του Αγίου Νικολάου, Ιάσιο
O μεγάλος κεντρικός πεζόδρομος του Ιασίου Stefan cel Mare
Μοναστήρι Golia, Ιάσιο
Στο Πάρκο Copou, Ιάσιο
H Kεντρική Πανεπιστημιακή Βιβλιοθήκη του Ιασίου
H Εκκλησία των Τριών Ιεραρχών του Ιασίου
Το Παλάτι της Κουλτούρας, Ιάσιο
Eθνική Όπερα της Ρουμανίας, Ιάσιο
Πιστεύω οτι η παρουσία σας θα διανθήσει το travelstories! Σε αναμονή λοιπόν των ιστοριών σας!
