Βουλγαρία Λευκορωσία Μολδαβία Ουκρανία Ρουμανία Road Trip – Μολδαβία, Υπερδνειστερία, Ουκρανία και Λευκορωσία

[dbalats]

ΗΜΕΡΕΣ 6 ΚΑΙ 7: ΚΙΕΒΟ

Ξεκίνημα σήμερα για την πρωτεύουσα της Ουκρανίας, το Κίεβο. Δυστυχώς η επίσκεψη της διπλανής Κριμαίας δεν είναι εφικτή, διότι δεν αρκεί να βγάλει κανείς βίζα Ρωσίας, αλλά χρειάζεται και ειδική άδεια από το Υπουργείο Εξωτερικών της Ουκρανίας, την οποία δεν δίνει ποτέ. Η πρόσβαση της Κριμαίας σήμερα γίνεται μόνο από την Ρωσία. Οπότε, αναγκαστικά την αφήνουμε, αν και θα θέλαμε πολύ να την επισκεφθούμε, και κατευθυνόμαστε προς το Κίεβο, έχοντας να διανύσουμε αρκετή απόσταση, 500 περίπου χιλιόμετρα, με άγνωστη την κατάσταση του δρόμου. Από πληροφορίες που έχουμε πάρει δεν έχουμε πολλές ελπίδες για μια άνετη διαδρομή, οι δρόμοι της Ουκρανίας έχουν την χειρότερη φήμη από όλες τις χώρες του ταξιδιού μας! Βγαίνοντας από την πόλη, εμφανίζεται ξαφνικά μιά μεγάλη ομάδα 10-15 τροχονόμων που ελέγχουν τον δρόμο. Φυσικά, βλέποντας ξένες πινακίδες, δεν θα μπορούσαν να μη μας σταματήσουν. Βγαίνουμε στο πλάϊ, και αρχίζουν τα γνωστά, άδεια οδήγησης, άδεια κυκλοφορίας, πράσινη κάρτα. Σε λίγο έρχεται και ο “Αγγλομαθής” της παρέας, με τον οποίο προσπαθώ να συνενοηθώ ρωτώντας τον τι παράβαση έκανα και μας σταμάτησαν, δεδομένου ότι πήγαινα αρκετά σιγά και προσεκτικά. Με τα σπασμένα αγγλικά του μου έδωσε να καταλάβω ότι η παράβασή μου είναι η χρήση αλκοόλ, επειδή προφανώς δεν βρήκαν κάτι άλλο! Η ώρα ήταν οκτώ το πρωί περίπου, αλλά φαίνεται ότι στην χώρα αυτή, το να πίνεις αλκοόλ για πρωινό θεωρείται κάτι νορμάλ. Του εξήγησα ότι δεν πίνω και ότι δεν έχω πιεί ποτέ στη ζωή μου, παρά μόνο νερό και αναψυκτικά (εντάξει, ένα ψεματάκι), αλλά δεν φάνηκε να με πιστεύει. Στη συνέχεια έκανε το απίστευτο, άρχισε να μυρίζει την αναπνοή μου και μου είπε κατηγορηματικά ότι είμαι πιωμένος! Η φάση ήταν αστεία, αλλά εγώ άρχισα να εκνευρίζομαι και του είπα να μου κάνει αλκοτέστ. Φυσικά δεν είχαν καν εξοπλισμό και μετά από σύντομη σύσκεψη μας άφησαν να φύγουμε. Ευτυχώς αυτή ήταν η τελευταία μου επαφή στο ταξίδι αυτό με τροχονόμους. Το μυστικό για να τους αποφύγεις είναι να τηρείς τα όρια ταχύτητας στις κατοικημένες περιοχές, εκεί είναι συνήθως που στήνουν τις ενέδρες τους. Αντίθετα, στον αυτοκινητόδρομο, ακόμη και αν έχει όριο 110 και εσύ πηγαίνεις με 150, δεν τρέχει τίποτα (υπάρχουν βέβαια και εξαιρέσεις του κανόνα).

Ανακουφισμένοι που γλιτώσαμε κι αυτή τη φορά, φύγαμε ολοταχώς για Κίεβο. Ο δρόμος ήταν αυτοκινητόδρομος, πεδινός, ευθύς, μονότονος. Τα πρώτα 300 χιλιόμετρα με πολύ καλό οδόστρωμα, αλλά στα τελευταία 200 υπήρχαν αρκετές ανωμαλίες, που δεν σε προβλημάτιζαν όμως. Γενικά, οι εντυπώσεις πολύ καλές, τουλάχιστον πολύ καλύτερες από ότι περίμενα. Μπαίνοντας στο Κίεβο, η κίνηση αυξήθηκε πάρα πολύ, οπότε αποφασίσαμε την εκδρομή που είχαμε προγραμματίσει να κάνουμε την επόμενη μέρα στα περίχωρα του Κιέβου, για να δούμε το Μοναστήρι των Σπηλαίων και το Μνημείο της Μητέρας Πατρίδας (Μοtherland Monument), να την κάνουμε άμεσα, ώστε να μην χρειαστεί να μετακινούμε πολύ το αυτοκίνητο, λόγω κυκλοφορίας. Κατευθυνθήκαμε λοιπόν αρχικά, προς το Μνημείο της Μητέρας Πατρίδας, το περίφημο Rodina Mat στα Ουκρανικά, που φαίνεται σχεδόν από όλη την πόλη. Είναι το γιγαντιαίο άγαλμα μιας γυναίκας-πολεμιστή, ύψους 62 μέτρων και βάρους 560 τόνων, τοποθετημένο σε βάθρο 40 μέτρων σε έναν ψηλό λόφο κοντά στην όχθη του Δνείπερου ποταμού, αφιερωμένο στα θύματα του Αγώνα κατά του Ναζισμού. Παρότι με την υστερία του αντισοβιετισμού πολλοί Ουκρανοί επιζητούσαν το γκρέμισμά του, παρέμεινε στην θέση του και αποτελεί το έμβλημα της πόλης. Είναι πραγματικά εντυπωσιακό και πλαισιώνεται από το Μουσείο της Ιστορίας της Ουκρανίας στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, ενώ στο πάρκο που το περιβάλλει υπάρχουν συμπλέγματα αγαλμάτων, τανκς και μαρμάρινες αναμνηστικές πλάκες. Απο το σημείο αυτό υπάρχει εξαιρετική θέα του Δνείπερου και της πόλης, ενώ κοντά φαίνεται και το δεύτερο αξιοθέατο που θα επισκεφθούμε στη συνέχεια, το Kiev Pechersk Lavra ή Μοναστήρι των Σπηλαίων. Συμπεριλαμβανόμενο στα μνημεία Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO, το Kiev Pechersk Lavra βρίσκεται πολύ κοντά στο προηγούμενο μνημείο και φθάνουμε σε λίγα λεπτά. Είναι ένα θαυμάσιο σύμπλεγμα από εκκλησίες, κωδωνοστάσια, και υπόγεια σπήλαια. Τα σπήλαια δεν μας εντυπωσίασαν ιδιαίτερα, ενώ απαγορεύεται και η φωτογράφηση, αλλά οι ναοί είναι εξαιρετικοί. Το όλο θέαμα μας θύμισε ανάλογα συγκροτήματα που είχαμε δει σε επισκέψεις στην Ρωσία, όπως τη Μονή Novodevichy στη Μόσχα ή το μοναστήρι της Αγίας Τριάδας Λαύρας του Αγίου Σεργίου στο Sergiyev Posad.

Μνημείο της Μητέρας Πατρίδας, Κίεβο

Γλυπτές παραστάσεις στο Μνημείο της Μητέρας Πατρίδας, Κίεβο

Kiev Pechersk Lavra ή Μοναστήρι των Σπηλαίων

Αγάλματα του Kυρίλλου και του Μεθοδίου στο Kiev Pechersk Lavra

Στο Kiev Pechersk Lavra


Αργά το απόγευμα φθάνουμε στο ξενοδοχείο μας, ένα μικρό καθαρό ξενοδοχείο στο κέντρο της πόλης, το Golden Gate Inn, που όπως δείχνει και το όνομά του, βρίσκεται κοντά στην Χρυσή Πύλη της πόλης. Όπως συμβαίνει συχνά στις Ανατολικοευρωπαϊκές χώρες, το ξενοδοχείο μας με 3-4 ακόμη συγκροτήματα κατοικιών έχουν στο μέσον τους έναν υπαίθριο χώρο στάθμευσης, κλειστό γύρω γύρω, η είσοδος στον οποίο γίνεται από μιά στοά που συνδέεται με τον κεντρικό δρόμο. Μέσα εκεί παρκάραμε, απέναντι από την ρεσεψιόν και ο χώρος στάθμευσης ήταν απόλυτα ασφαλής. Πάντως, το κόστος διαβίωσης στην Ουκρανία δεν είναι μεγάλο, ούτε στην διαμονή ούτε στο φαγητό, αλλά όχι και τόσο φθηνό όσο μας έλεγαν φίλοι που την επισκέφθηκαν παλιότερα. Βγαίνουμε για φαγητό, και μιάς και δεν είμαστε φίλοι της κουζίνας της Ανατολικής Ευρώπης, τα φαγητά της οποίας τα βρίσκουμε αρκετά βαριά, με λιπαρά κρέατα, λουκάνικα, τηγανιτά ζυμάρια, κλπ., αποφασίζουμε να επισκεφθούμε ρεστωράν ethnic. Έχουμε να αποφασίσουμε μεταξύ ενός Κουβανέζικου και ενός Γεωργιανού και διαλέγουμε το πρώτο. Η απόφασή μας δεν αποδεικνύεται σοφή, καμία σχέση με την πραγματική Κουβανέζικη κουζίνα, μερικά κοματάκια κρέατος σε κάποιες σάλτσες υποτίθεται πικάντικες (για να αποδεικνύεται το Κουβανέζικο στοιχείο!), αλλά χωρίς καμία γεύση και νοστιμιά.

Η επόμενη ημέρα έχει πολύ φορτωμένο πρόγραμμα επειδή πρέπει να δούμε όσα αξιοθέατα του Κίεβου προφτάσουμε, και υπάρχει μεν το περίφημο μετρό του Κιέβου, αλλά πολλοί προορισμοί δεν εξυπηρετούνται από αυτό και χρειάζεται αρκετό περπάτημα. Το top αξιοθέατο είναι οι υπέροχες εκκλησίες του, και ξεκινάμε από την Αγία Σοφία, τον Καθεδρικό Ναό του 11ου αιώνα που πήρε την ονομασία του από την δική μας Αγία Σοφία της Πόλης, με 13 χρυσούς τρούλους και υπέροχο μπαρόκ εξωτερικό. Μια ωραία βόλτα είναι η μετάβαση από την γειτονιά του Podil, παλιότερη έδρα των εμπόρων και καλλιτεχνών του Κιέβου δίπλα στον Δνείπερο, στην Άνω Πόλη, παίρνοντας τον Οδοντωτό Σιδηρόδρομο. Αμέσως μετά την έξοδο του Οδοντωτού βλέπουμε το Μοναστήρι του Αγίου Μιχαήλ με τους Χρυσούς Τρούλους και παίρνουμε την ονομαστή Κάθοδο του Ανδρέα, έναν δημοφιλή δρόμο, υποτίθεται καλλιτεχνικό, αφού διαθέτει μερικές γκαλλερί, αλλά στην πραγματικότητα γεμάτο από πάγκους με σουβενίρ. Πιό κάτω φθάνουμε στην πολύχρωμη Μπαρόκ εκκλησία του Αγίου Ανδρέα, σχεδιασμένη από τον Ιταλό αρχιτέκτονα Rastrelli, έργο του οποίου είναι και το Χειμερινό Παλάτι της Αγίας Πετρούπολης. Ο απότομος και στριφογυριστός λιθόστρωτος κατηφορικός δρόμος του Ανδρέα μας ξαναφέρνει στην γειτονιά του Podil. Ακολουθεί επίσκεψη της Πλατείας Aνεξαρτησίας , της περίφημης Maidan Nezalezhnosti, εκεί όπου γίνονται όλες οι μεγάλες διαδηλώσεις και κινήματα, όπως η Orange Revolution του 2004 και πιό πρόσφατα η Εuromaidan του 2014, που υπήρξε η αφορμή για την προσάρτηση της Κριμαίας από τους Ρώσους.

Αγία Σοφία, Κίεβο

Είσοδος του Οδοντωτού Σιδηροδρόμου στο Podil, Κίεβο

Άφιξη του Οδοντωτού Σιδηροδρόμου στην Άνω Πόλη του Κιέβου

Το Μοναστήρι του Αγίου Μιχαήλ με τους Χρυσούς Τρούλους, Κίεβο

Η Κάθοδος του Ανδρέα, Κίεβο

Street Art στο Κίεβο

Η Μπαρόκ εκκλησία του Αγίου Ανδρέα, Κίεβο

Η Πλατεία Aνεξαρτησίας (Maidan Nezalezhnosti) του Κιέβου

Tο Μνημείο της Aνεξαρτησίας στη Maidan Nezalezhnosti του Κιέβου

Θέα του ποταμού Δνείπερου στο Κίεβο

Street Art στο Κίεβο


Άλλα αξιοθέατα που επισκεφθήκαμε ήταν ο όμορφος, με παστέλ κίτρινα χρώματα Καθεδρικός του Αγίου Βλαδιμήρου, η Εθνική Όπερα της Ουκρανίας, μιά από τις πιό φημισμένες στην Ευρώπη, και οι Χρυσές Πύλες της πόλης, η κύρια είσοδος στην οχυρωμένη αρχαία πόλη, κατασκευασμένη από τον Yaroslav τον Σοφό στα βυζαντινά πρότυπα. Περπατήσαμε αρκετά και σε ανηφορικό δρόμο μέχρι να βρούμε το Σπίτι με τις Χίμαιρες, ένα αλλόκοτο κτίριο με γλυπτά που απεικονίζουν ρινόκερους, κροκοδείλους, γοργόνες, αντιλόπες και άλλα αποκυήματα της φαντασίας του δημιουργού του αρχιτέκτονα Horodecki που σημειωτέον ότι ήταν φανατικός κυνηγός – γεγονός που εξηγεί τις δημιουργίες του, και στη συνέχεια επίσκεψη στην όμορφη κλειστή αγορά Bessarabsky και διάλειμα για φαγητό σε ένα από τα πολυάριθμα ρεστωράν που την περιτριγυρίζουν. Μετά το γεύμα, ακολούθησε η επίσκεψη του όμορφου πάρκου Mariinsky, στο δυτικό άκρο του οποίου βρίσκεται το Παλάτι Mariinsky, επίσημη κατοικία του Προέδρου της Ουκρανίας. Οι περισσότερες μετακινήσεις γίνονται με το μετρό, αλλά χρειάζεται πολύ βάδισμα μετά την κάθε στάση. Και δυό λόγια για το μετρό του Κιέβου. Είχα εντυπωσιασθεί από όσα είχα διαβάσει σε διάφορα sites, όπου έλεγαν ότι πλησιάζει σε ομορφιά το μετρό της Μόσχας, και ότι έχει εξίσου τεχνολογικά εξελιγμένους σταθμούς. Το δεύτερο ίσως είναι σωστό, εδώ υπάρχει ο βαθύτερος σταθμός μετρό του κόσμου, ο Arsenalna, στα 105.5 μέτρα βάθος. Aπό εκεί και πέρα ουδέν! Υπάρχουν 3-4 σταθμοί με συμπαθητική διακόσμηση (και επισκεφθήκαμε αρκετούς), αλλά καμία σύγκριση με το αριστούργημα εκείνο που ονομάζεται Moscow Metro, μοναδικό στον κόσμο.

Καθεδρικός του Αγίου Βλαδιμήρου, Κίεβο

Χρυσές Πύλες του Κιέβου

Το Σπίτι με τις Χίμαιρες, Κίεβο

Η αγορά Bessarabsky του Κιέβου

Το Παλάτι Mariinsky του Κιέβου

Στο μετρό του Κιέβου

Στο μετρό του Κιέβου


Μιά δύσκολη και κουραστική ημέρα, γεμάτη όμως εμπειρίες που μας άφησαν ευχάριστες αναμνήσεις, έφθασε στο τέλος της. Και στο σημείο αυτό, θέλω να γράψω λίγα για την επίσκεψή μας στο Μουσείο Chernobyl, που δεν ανάφερα προηγουμένως. Δυσκολευτήκαμε αρκετά για να το βρούμε, παρότι φθάσαμε κοντά στην περιοχή του, και όπου ρωτούσαμε δεν μας βοηθούσαν, οι νεώτεροι μπορεί και να μην το γνώριζαν, ενώ οι παλιότεροι ίσως ηθελημένα να το αγνοούσαν, για να αποφύγουν τις τραυματικές αναμνήσεις. Το μουσείο αυτό είναι αφιερωμένο στην πυρηνική καταστροφή του 1986, και περιέχει πάρα πολύ οπτικοακουστικό υλικό, όπως φωτογραφίες, βίντεο, μοντέλα, στολές και αντικείμενα από τον τόπο της καταστροφής. Η όλη ατμόσφαιρα και ο φωτισμός, είναι υποβλητικά και σε εμάς τους μεγαλύτερους που ζήσαμε αυτό τον εφιάλτη προκαλεί μεγάλη συγκίνηση. Οι μνήμες ξαναγύρισαν πρόσφατα, βλέποντας την εκπληκτική μίνι-σειρά Chernobyl, που παρουσιάζει το γεγονός με πολύ ρεαλιστικό τρόπο και εξηγεί τα αίτια της καταστροφής. Προσωπικά, με μεγάλο ενδιαφέρον θα επισκεπτόμουν και την περιοχή του Chernobyl, αλλά είναι ακόμη γεμάτη ραδιενέργεια και το θεωρώ επικίνδυνο. Βέβαια, τελευταία έχει επιτραπεί η σύντομη επίσκεψή της, και πάρα πολλοί φθάνουν από όλο τον κόσμο με τον σκοπό αυτό, αλλά αυτά είναι θέματα επιλογών του καθενός, πολλοί δεν νοιάζονται ή αγνοούν τους κινδύνους για την υγεία, το πολύτιμο αγαθό που δυστυχώς εκτιμούν μόνο οι επαγγελματίες της υγείας και αυτοί που το χάνουν.

Στο Μουσείο Chernobyl

Στο Μουσείο Chernobyl

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• 8

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 5 of 8

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[KonstantinosAlyona]

Καλώς τον Δημήτρη!!!
Αναμένω με ενδιαφέρον τις λεπτομέρειες, μιας και πρόκειται για ταξίδι που έμεινε ανεκπλήρωτο λόγω του πολέμου (η σύζυγος είναι από τη Ρωσία, οπότε δεν θα μπορούσαμε τότε να περάσουμε οδικώς την Ουκρανία).

 

[dbalats]

ΗΜΕΡΕΣ 1 ΚΑΙ 2: ΔΙΑΣΧΙΣΗ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑΣ-ΡΟΥΜΑΝΙΑΣ

Ξεκίνημα από την Αθήνα πολύ πρωί, με στόχο να φθάσουμε τουλάχιστον στην Σόφια και ει δυνατόν, σε μακρινότερη πόλη της Βουλγαρίας, όπως το Pleven. Όλα πήγαν καλά μέχρι τα σύνορα με την Βουλγαρία στον Προμαχώνα, που τα περάσαμε γρήγορα. Στην αντίθετη πλευρά όμως, είδαμε ουρά αυτοκινήτων για τουλάχιστον 4-5 χιλιόμετρα, γεγονός που μας προβλημάτισε για την επιστροφή. Σημειωτέον ότι ήταν Παρασκευή μεσημέρι, καλοκαίρι, και γίνονταν η μεγάλη κάθοδος των Βαλκανίων προς τις Ελληνικές παραλίες. Στη συνέχεια ο δρόμος για την Σόφια εξαιρετικός, έχει γίνει σχεδόν όλος αυτοκινητόδρομος (στο εξής θα ονομάζω έτσι όσους διαθέτουν διαχωριστική νησίδα στη μέση). Φθάσαμε Σόφια χωρίς καθυστερήσεις και συνεχίσαμε βορειοανατολικά, προς το συνοριακό πέρασμα με την Ρουμανία. Εδώ υπάρχουν κομμάτια αυτοκινητόδρομου, έργα και κομάτια στενότερου δρόμου, και γενικά η ταχύτητα είναι μικρότερη, αλλά ικανοποιητική. Φθάσαμε στο Pleven νωρίς και αποφασίσαμε να συνεχίσουμε προς την πόλη των συνόρων, το Ruse, μιάς και δεν είχε ακόμη νυχτώσει. Σύνολο διαδρομής 1100 χιλιόμετρα (800 μέχρι την Σόφια), μπορούν να βγουν άνετα, αν δεν συναντήσει κανείς κάποιες απρόοπτες καθυστερήσεις. Η Ruse ήταν μιά πόλη έκπληξη, πολλές φορές είχαμε περάσει από εδώ, αλλά δεν είχαμε μείνει. Όμορφη μικρή πόλη, δίπλα στον Δούναβη, με ωραία κτίρια, γραφικό κέντρο, και πλατείες.

1. Στο κέντρο της συνοριακής Βουλγαρικής πόλης Ruse

2. To Iστορικό Μουσείο “Vasile Parvan” στο Ruse

3. Hλιοβασίλεμα στον Δούναβη, Ruse

4. Στην κεντρική πλατεία του Ruse

5. Στο κέντρο του Ruse

6. Όμορφο πάρκο στο Ruse

Την άλλη μέρα ξεκινήσαμε πολύ νωρίς, μιάς και είχαμε να διανύσουμε περί τα 500 χιλιόμετρα για να φθάσουμε στο Ιάσιο, αλλά και να περιηγηθούμε την πόλη. Περάσαμε γρήγορα την γέφυρα των συνόρων Ruse-Giorgiou, παλιότερα δωρεάν, τώρα πληρώνοντας ένα μικρό αντίτιμο 4-5 Ευρώ, ευτυχώς δεν είχε καθόλου κίνηση. Και σε λίγο άρχισε ο εφιάλτης του Βουκουρεστίου. Δεν μείναμε, επειδή το έχουμε επισκεφθεί αρκετά στο παρελθόν, αλλά το προσπεράσαμε από τον περιφερικό του δακτύλιο. Η κυκλοφορία είναι πάντοτε ασύλληπτη, και η καθυστέρηση 2-3 ωρών εγγυημένη. Το όλο πρόβλημα δημιουργείται από 3-4 σημεία, στα οποία αν υπήρχε φανάρι ή έστω κάποιος τροχονόμος η κυκλοφορία θα επιταχύνονταν, αλλά φαίνεται ότι οι Ρουμάνοι κυβερνώντες δεν νοιάζονται. Eνώ οι Βούλγαροι έχουν κάνει μεγάλα βήματα όσον αφορά το οδικό δίκτυο, αυτοί είναι ακόμη πολύ πίσω, με μόνο συμπληρωμένο αυτοκινητόδρομο αυτόν που συνδέει το Βουκουρέστι με την Κωστάντζα, σε μιά χώρα με πολύ μεγάλη έκταση. Εν πάσει περιπτώσει, μετά τον εφιαλτικό δακτύλιο του Βουκουρεστίου, ο δρόμος για το Ιάσιο είναι καλός, αρκετά φαρδύς, με ικανοποιητικό οδόστρωμα. Φθάσαμε αργά το μεσημέρι και κλείσαμε την διαμονή μας σε ένα κεντρικό ξενοδοχείο (πάντοτε με parking για το αυτοκίνητο, απαραίτητη προϋπόθεση για όλες τις διαμονές του ταξιδιού αυτού), στην κεντρική Πλατεία Uniri. Τα ξενοδοχεία έχουν πολύ καλές τιμές και μπορείτε να κάνετε την πρώτη σας σπατάλη στο ταξίδι, μένοντας σε ένα 4-στερο ή και 5-στερο, πληρώνοντας ένα σχετικά μικρό ποσόν. Στη συνέχεια, βγήκαμε για να γνωρίσουμε την πόλη, στην οποία ερχόμασταν για πρώτη φορά.

Το Ιάσιο είναι ιστορική πόλη, η δεύτερη σε πληθυσμό της Ρουμανίας και γνωστή σαν Πολιτιστική της Πρωτεύουσα, το μεγαλύτερο ιστορικό και πολιτιστικό κέντρο της Μολδαβίας (σήμερα ανήκει στη Μολδαβική Ρουμανία). Για τους Έλληνες είναι ιδιαίτερο επειδή στα χρόνια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας το Ιάσιο υπήρξε μεγάλο κέντρο του Ελληνισμού και μάλιστα της Φιλικής Εταιρείας, και είναι εδώ που ο Αλέξανδρος Υψηλάντης κήρυξε την επανάσταση των Ελλήνων κατά των Τούρκων το 1821. Το κέντρο της είναι γεμάτο όμορφα ιστορικά κτίρια, μεγάλες πλατείες και πάρκα, ενώ φιλοξενεί 5 Πανεπιστήμια. Δεν θα σας περιγράψω τα αξιοθέατα, θα ξεχωρίσω μόνο το εκπληκτικό Παλάτι της Κουλτούρας, νεογοτθικού στυλ, που στεγάζει μια Βιβλιοθήκη και 4 Μουσεία, εξαιρετικούς ναούς, όπως ο Καθεδρικός και η Εκκλησία των Τριών Ιεραρχών, με πανέμορφες διακοσμήσεις, το Δημαρχείο, την Όπερα και το Μοναστήρι Golia, ενώ must είναι και η επίσκεψη στο Πάρκο Copou, ένα από τα αρχαιότερα πάρκα της Ρουμανίας, εκεί όπου ο ποιητής Eminescu έγραψε τα περισσότερα από τα ποιήματά του. Φάγαμε σε ένα ωραίο υπαίθριο ρέστωραν σε ένα πάρκο της πόλης και αποσυρθήκαμε σχετικά νωρίς για ξεκούραση, επειδή την άλλη μέρα άρχιζε το κυρίως προγραμμά μας, η επίσκεψη της Μολδαβίας.

Στο Πάρκο Εθνικού Θεάτρου του Ιασίου

Η Πριγκηπική Εκκλησία του Αγίου Νικολάου, Ιάσιο

O μεγάλος κεντρικός πεζόδρομος του Ιασίου Stefan cel Mare

Μοναστήρι Golia, Ιάσιο

Στο Πάρκο Copou, Ιάσιο

H Kεντρική Πανεπιστημιακή Βιβλιοθήκη του Ιασίου

H Εκκλησία των Τριών Ιεραρχών του Ιασίου

Το Παλάτι της Κουλτούρας, Ιάσιο

Eθνική Όπερα της Ρουμανίας, Ιάσιο

 

[dbalats]

Καλώς τον Δημήτρη!!!
Αναμένω με ενδιαφέρον τις λεπτομέρειες, μιας και πρόκειται για ταξίδι που έμεινε ανεκπλήρωτο λόγω του πολέμου (η σύζυγος είναι από τη Ρωσία, οπότε δεν θα μπορούσαμε τότε να περάσουμε οδικώς την Ουκρανία).

Σε ευχαριστώ Κωνσταντίνε, θα το ολοκληρώσω σύντομα. Δυστυχώς λόγω της κατάστασης, δεν μπόρεσα κι εγώ να επισκεφθώ την Κριμαία.

 

[Sassenach77]

Καλησπέρα κ.Δημήτρη,

Στην συνέχεια, για Μολδαβία, Ουκρανία και Λευκορωσία, θα βοηθούσε αν μας λέγατε ποια ξενοδοχεία χρησιμοποιήσατε και αν το πάρκινγκ ήταν φυλασσόμενο ή όχι.
Ευχαριστώ για όλες τις πληροφορίες!

 

[dbalats]

Καλησπέρα κ.Δημήτρη,

Στην συνέχεια, για Μολδαβία, Ουκρανία και Λευκορωσία, θα βοηθούσε αν μας λέγατε ποια ξενοδοχεία χρησιμοποιήσατε και αν το πάρκινγκ ήταν φυλασσόμενο ή όχι.
Ευχαριστώ για όλες τις πληροφορίες!

Καλησπέρα, δεν το είχα σκοπό αλλά θα το κάνω αφού το ζητάς (εκτός από τις τιμές, επειδή αφενός αλλάζουν και αφετέρου μπορείς να βρεις τις τελευταίες στα σχετικά sites).

 

[Sassenach77]

Καλησπέρα, δεν το είχα σκοπό αλλά θα το κάνω αφού το ζητάς (εκτός από τις τιμές, επειδή αφενός αλλάζουν και αφετέρου μπορείς να βρεις τις τελευταίες στα σχετικά sites).

Δεν με ενδιαφέρουν οι τιμές, αλλά η ασφάλεια του αυτοκινήτου, καθώς είχα κάτι παρατράγουδα στην Οδησσό σε ξενοδοχείο με φυλασσόμενο πάρκινγκ!
Στο χάρτη του οδικού σας, βλέπω οτι περάσατε απο Λβίβ, και είναι ο επόμενος προορισμός μου στην Ουκρανία με αυτοκίνητο, οπότε με ενδιαφέρει πολύ αυτή η πληροφορία! Και γενικά με ενδιαφέρουν όλες οι πρακτικές πληροφορίες για οδικά ταξίδια και σε οποιαδήποτε χώρα.
Ευχαριστώ εκ των προτέρων!

 

[taver]

Εγώ πάλι στήνω ιδιαίτερο καραούλι αναμένοντας το κομμάτι από το Κίεβο ως το Μίνσκ, που είναι εντελώς off the beaten path που λέγαμε και στο χωριό μου.

Πότε έγινε το ταξίδι;

 

[dbalats]

Εγώ πάλι στήνω ιδιαίτερο καραούλι αναμένοντας το κομμάτι από το Κίεβο ως το Μίνσκ, που είναι εντελώς off the beaten path που λέγαμε και στο χωριό μου.

Πότε έγινε το ταξίδι;

Πριν ένα μήνα.

 

[space9000]

στην Λευκορωσία, το σύστημα διοδίων είναι πιό πολύπλοκο. Πρέπει να αγοράσεις συσκευή διοδίων που απαιτεί εγγραφή στο site beltoll.by, υπογραφή συμβολαίου και φόρτωση με κάποιο ποσόν χρημάτων, ενώ στην έξοδο από την χώρα μπορεί να γίνει επιστροφή της συσκευής.

Νομίζω ότι το πιο εύκολο και γρηγορότερο είναι με την είσοδο στην Λευκορωσία να μας στα γραφεία της beltoll (στο βενζινάδικο αν είναι νέος ο υπάλληλος την πάτησες) και να πάρεις την συσκευή. Να την φόρτιση με κάρτα για τα χλμ που υπολογίζεις να κάνεις και φεύγοντας από την χώρα πάλι στο γραφείο. Την πιθανή διαφορά χρημάτων και την εγγύηση στην επιστρέφουν σε 2 μέρες στην κάρτα σου. Το Έχω κάνει το ταξίδι προς KAZAN τρεις φόρες με την συσκευή διοδίων και άλλες τρεις παλαιότερα.

 

[dbalats]

Εγώ όπως έγραψα, δεν χρειάστηκα διόδια. Αλλά το που θα πας για την συσκευή εξαρτάται από το συνοριακό πέρασμα που θα χρησιμοποιήσεις. Από εκεί που μπήκα εγώ, μόνο βενζινάδικο υπήρχε, αλλά θα γράψω γιαυτό αργότερα. Εκεί που μπαίνεις εσύ μπορεί να υπάρχει γραφείο της Beltoll. Υπάρχουν όμως όλα τα BelToll Service Points σε χάρτη, στο http://beltoll.by/images/toll_road_maps/march2018/Road-Map_beltoll-by_EN.pdf και ανάλογα διαλέγεις όποιο σε εξυπηρετεί. Το σίγουρο είναι ότι δεν πρέπει να μπεις σε αυτοκινητόδρομο, χωρίς να έχεις τακτοποιήσει το θέμα των διοδίων.

 

[KaterinaJ]

Καλως ήλθατε! Πιστεύω οτι η παρουσία σας θα διανθήσει το travelstories! Σε αναμονή λοιπόν των ιστοριών σας!