Βουλγαρία Λευκορωσία Μολδαβία Ουκρανία Ρουμανία Road Trip – Μολδαβία, Υπερδνειστερία, Ουκρανία και Λευκορωσία

[dbalats]

ΗΜΕΡΕΣ 10 ΚΑΙ 11: ΒΡΕΣΤΗ (ΛΕΥΚΟΡΩΣΙΑ) ΚΑΙ ΛΒΙΒ (ΟΥΚΡΑΝΙΑ)

Το πρόγραμμα περιλαμβάνει στη συνέχεια την διάσχιση της Λευκορωσίας προς τα δυτικά, μέχρι την Βρέστη όπου και θα διανυκτερεύσουμε. Kατά την διαδρομή μας αυτή θα επισκεφθούμε δύο μεγάλους πύργους, τον Mir και τον Nesvizh, και οι δύο Μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO, από τα 4 που διαθέτει η Belarus. Ακολουθώντας τον αυτοκινητόδρομο Μινσκ-Βρέστης, μετά περίπου 90 χιλιόμετρα κάνουμε μιά παράκαμψη 10 χιλιομέτρων και φθάνουμε στον Πύργο Mir. Χρονολογείται από τον 16ο αιώνα και άλλαξε πολλές φορές ιδιοκτήτες μέχρι να περιέλθει στο Κράτος το 1939. Τον περιβάλλει ένα πάρκο και μπροστά του βρίσκεται μια όμορφη λιμνούλα. Ο πύργος έχει εντυπωσιακή εξωτερική εμφάνιση, με συνδυασμό νεογοτθικού, αναγεννησιακού και ροκοκό στύλ, ενώ εσωτερικά ορισμένοι χώροι του είναι προσβάσιμοι σαν μουσείο και εκθέσεις, χωρίς ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Αφού ξαναφθάσουμε στον αυτοκινητόδρομο δεν τον ακολουθούμε, αλλά τον διασχίζουμε κάθετα, προς τα νότια και μετά 30 χιλιόμετρα περίπου φθάνουμε στον δεύτερο πύργο προορισμό μας, τον Nesvizh. Eίναι ένας θαυμάσιος μεγαλοπρεπής πύργος, που ανήκε στην Λιθουανο-Πολωνική αριστοκρατική οικογένεια Radziwill, ενώ για μεγάλο διάστημα η περιοχή του πύργου ανήκε στα εδάφη της Πολωνίας. Αυτό που τον ξεχωρίζει είναι το όμορφο φυσικό περιβάλλον με δύο μικρές λίμνες και μιά τάφρο να τον περιβάλλουν, ενώ η περιοχή γύρω του είναι δασωμένη.

Πύργος Mir, Belarus

Πύργος Nesvizh, Belarus


Ξανά στον αυτοκινητόδρομο και μετά από τρεις περίπου ώρες μπαίνουμε στη Βρέστη. Κατά την είσοδό μας στην πόλη επισκεπτόμαστε τον όμορφο Καθεδρικό Ρωσοβυζαντινό Ναό του Αγίου Συμεών, ενώ αποφασίζουμε προτού μπούμε στο κέντρο της πόλης να κατευθυνθούμε προς το μεγαλύτερο αξιοθέατο της Βρέστης, το Φρούριο. Το Φρούριο της Βρέστης είναι αναμνηστικό του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, παρότι κατασκευάσθηκε από τα μέσα του 19ου αιώνα. Υπάρχει χώρος για πάρκινγκ κοντά στην είσοδο και από εκεί χρειάζεται αρκετή ώρα για να το γυρίσεις με τα πόδια. Υπάρχουν πολλά αγάλματα στον χώρο αυτό, με σημαντικότερο το κεντρικό τεράστιο Μνημείο του Θάρρους και το κάπως μικρότερο Μνημείο της Δίψας. Γύρω υπάρχουν και άλλα μικρότερα αγάλματα και ανάγλυφα, ένα μουσείο, ένα οβελίσκος με την αιώνια φλόγα και ο ορθόδοξος ναός του Αγίου Νικολάου. Η μετατροπή του έργου από το αρχικό φρούριο στο σημερινό μνημείο έγινε γύρω στα 1970 προς τιμήν των ηρωικών μαχητών της Βρέστης κατά την εισβολή των Γερμανών στη Ρωσία κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, οπότε κατάφεραν να αντισταθούν με ηρωισμό αποκλεισμένοι στο Φρούριο για έναν μήνα. Τα αγάλματα είναι κλασσικά παραδείγματα τεχνοτροπίας του σοσιαλιστικού ρεαλισμού, αλλά εξαιρετικά κατά την γνώμη μου, αποδίδοντας με λιτότητα τα συναισθήματα και την αγωνία των μαχομένων. Η όλη ατμόσφαιρα είναι βαριά και συγκινησιακή, και υπενθυμίζει τις θυσίες των μαχητών για την ελευθερία απέναντι στους Ναζιστές κατακτητές. Το CNN σκωπτικά έβαλε το Μνημείο του Θάρρους στην λίστα των ασχημότερων μνημείων του κόσμου, αλλά αργότερα ανακάλεσε και ζήτησε συγγνώμην, καταλαβαίνοντας ότι προσέβαλε τον αγώνα ενός ολόκληρου λαού.

Ναός του Αγίου Συμεών, Βρέστη

Φρούριο της Βρέστης

Μνημείο της Δίψας, Φρούριο της Βρέστης

Μνημείο του Θάρρους, Φρούριο της Βρέστης

Συχνά συναντά κανείς στο Φρούριο της Βρέστης μικρές ομάδες μαθητών που βαδίζουν με στρατιωτικό βήμα, εις ανάμνηση του μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου


Επιστρέφουμε ξανά προς την πόλη και πλησιάζοντας προς το κέντρο προσεγγίζουμε το ξενοδοχείο μας. Είναι το Energiya hotel, ένα πολυόροφο μεγάλο σοβιετικού στυλ ξενοδοχείο, που στους κάτω ορόφους φιλοξενεί δημόσιες υπηρεσίες. Είναι πάντως καθαρό, φθηνό και το κυριότερο, διαθέτει περιφραγμένο φυλασσόμενο πάρκινγκ. Αμέσως μετά βγαίνουμε προς το κέντρο της Βρέστης, όμορφη περιοχή, γεμάτη κόσμο που πίνει καφέ ή τρώει, με πολύχρωμα ξύλινα σπίτια και όμορφα κτίρια, και πεζόδρομους γεμάτους ανθρώπους αλλά ήσυχους. Eπισκεπτόμαστε την Ploshchla Lenina με την λιτή Πολωνική Εκκλησία του Αγίου Χριστοφόρου και το πανταχού παρόν άγαλμα του Λένιν. Είναι αξιοσημείωτο ότι σε όλες τις τέως Σοβιετικές Δημοκρατίες και σε όλη την επικράτεια της Ρωσίας έχουν εξαφανιστεί από παντού τα αγάλματα και κάθε ενθύμιο του Στάλιν, ενώ η ανάμνηση του Λένιν είναι παντού ζωντανή. Koντά στην πλατεία βρίσκεται και η Ορθόδοξη Εκκλησία του Αγίου Νικολάου που κτίσθηκε το 1906 και αποκαλείται “αδελφική”, για να την ξεχωρίζουν από την ομώνυμη εκκλησία του Φρουρίου της Βρέστης, ίσως η ομορφότερη εκκλησία της πόλης. Στη συνέχεια βαδίζουμε στον κεντρικό πεζόδρομο της Βρέστης, την οδό Sovetskaya γεμάτη όμορφα κτίρια, αγαπημένο κέντρο συνάντησης των ντόπιων για καφέ, ψώνια και φαγητό, όπου περνάμε και το βράδυ μας.

Ploshchla Lenina, Βρέστη

Εκκλησία του Αγίου Νικολάου, Βρέστη

Στον πεζόδρομο Sovetskaya, Βρέστη

To Milennium Monument στον πεζόδρομο Sovetskaya της Βρέστης, που σχεδιάσθηκε το 2009 από τον Λευκορώσο αρχιτέκτονα Alexei Andreyuk και τον γλύπτη Alexei Pavluchuk, εις ανάμνηση των 1000 ετών ιστορίας της πόλης. Είναι γεμάτο αγάλματα, ανάγλυφα και πλάκες με πληροφορίες για τα 1000 χρόνια ιστορίας της Bρέστης.

Εκκλησίες σε Ουκρανικά χωριά, στην διαδρομή προς το Λβιβ


To άλλο πρωί ξεκινάει η πορεία της επιστροφής προς το νότο. Καιρός είναι για να ζεσταθούμε και λίγο, επειδή στην Λευκορωσία, παρότι μέσον καλοκαιριού έχει πολύ κρύο, αν και ο καιρός δεν είναι βροχερός, αλλά έχει ήλιο με συννεφιά. Πολύ γρήγορα φθάνουμε τα σύνορα, η Βρέστη είναι η μεγάλη πόλη των συνόρων της Λευκορωσίας, αλλά η μεγαλύτερη διακίνηση γίνεται προς την Πολωνία και όχι προς την Ουκρανία. Ευτυχώς τα αυτοκίνητα είναι λίγα, και αυτή τη φορά κάνουμε πολύ λίγη ώρα να περάσουμε, οι γραφειοκρατικές διαδικασίες είναι ελάχιστες, ενώ έχουμε πάλι 3 τυπικά ψαξίματα, δύο των Λευκορώσων και ένα των Ουκρανών. Από πληροφορίες που έχουμε συγκεντρώσει, ο κατευθείαν δρόμος για το Λβιβ δεν είναι καλός και αποφασίζουμε να πάμε μέσω Lutsk, κάνοντας μιά παράκαμψη. Και πάλι το οδόστρωμα δεν είναι καλό, αλλά η διαδρομή είναι πολύ όμορφη, μέσα στο πράσινο , στα δάση, τα λιβάδια. Συναντούμε πολλά όμορφα χωριουδάκια, με εντυπωσιακές εκκλησίες, διαφορετικής τεχνοτροπίας στο καθένα. Το Lutsk είναι πολύ γραφική πόλη, με πολλά αξιοθέατα που της έχουν δώσει την ονομασία “Μικρή Ρώμη”αλλά δεν έχουμε χρόνο παρά για ένα σύντομο γύρο. Ο δρόμος μετά το Lutsk και μέχρι το Λβιβ γίνεται πολύ καλύτερος και σε 3-4 ώρες φθάνουμε.

Το ξενοδοχείο μας το έχουμε κλείσει από την Βρέστη, είναι το Lviv Central Jam Hotel, μικρό συμπαθητικό ξενοδοχείο, το οποίο έχει και έναν μικρό χώρο στάθμευσης αλλά δυστυχώς δεν υπάρχουν αρκετές θέσεις, οπότε αναγκαζόμαστε να παρκάρουμε σε ένα φυλασσόμενο πάρκινγκ, ευτυχώς ακριβώς απέναντι από το ξενοδοχείο μας. Βγαίνουμε λοιπόν, για την περιήγηση της πόλης, είναι πολύ όμορφη, αποτελώντας μαζί με το Κίεβο και την Οδησσό τους τρεις κορυφαίους προορισμούς για επίσκεψη στην Ουκρανία. To Λβιβ κατάφερε να ξεφύγει από τις καταστροφές του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και δεδομένου ότι στην Σοβιετική Ένωση εντάχθηκε μόλις το 1939, διέφυγε και από την Σοβιετική επιρροή με αποτέλεσμα να θυμίζει κεντρική Ευρώπη, με το πλεονέκτημα όμως, ότι είναι ακόμη αλώβητο από τον τουρισμό.

H Παλιά Πόλη του Λβιβ, Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO, είναι μια μικρή σχετικά περιοχή, κατάφορτη από εξαίρετα διακοσμημένες εκκλησίες και ιστορικά κτίρια, με ένα μίγμα αρχιτεκτονικών στυλ, Γοτθικό, αναγεννησιακό, μπαρόκ, ροκοκό. O περίπατος στα στενά λιθόστρωτα δρομάκια, γεμάτα μπαρ, ρεστωράν, αγάλματα και όμορφες κατοικίες είναι μια απόλαυση. Ξεκινάμε από την μεσαιωνική Πλατεία Αγοράς Rynok με το υπέροχο Δημαρχείο και συνεχίζουμε προς τα επάνω, επισκεπτόμενοι στη σειρά διάφορες εκκλησίες και άλλα αξιοθέατα. Θα σας τα αναφέρω σύντομα, επειδή όπως ανάφερα και στην αρχή της ανάρτησής μου, σκοπός μου είναι να σας δώσω πρακτικές πληροφορίες και εντυπώσεις και όχι πλήρη περιγραφή των αξιοθέατων που μπορεί να την βρείτε στο Ιντερνετ και σε όλους τους οδηγούς. Είδαμε λοιπόν τον Ρωμαιοκαθολικό Καθεδρικό με το Παρεκκλήσι Boyim, τον Αρμενικό Καθεδρικό, την Εκκλησία της Μεταμόρφωσης, το Δομινικανό Μοναστήρι, την Εκκλησία της Αναλήψεως, το Μοναστήρι του Αγίου Βερναρδίνου, την Εκκλησία του Αγίου Νικολάου και την Εκκλησία του Αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή. Eπίσης, την Όπερα του Λβιβ, το Βασιλικό Οπλοστάσιο, το Παλάτι Potocki, και το Κοιμητήριο Lychakiv. Παρότι την άλλη μέρα πρέπει πάλι να φύγουμε νωρίς, επειδή για την πορεία μας προς την Μπουκοβίνα και τα χρωματιστά μοναστήρια της Ρουμανίας δεν έχουμε καμιά πληροφορία για τον δρόμο και δεν ξέρουμε τι θα αντιμετωπίσουμε, η Παλιά Πόλη του Λβιβ σε προσκαλεί για ποτό και για διασκέδαση, και δεν μπορούμε να αντισταθούμε.

Έφιππο άγαλμα του βασιλιά Danylo στο Λβιβ

H Πλατεία με το άγαλμα του μεγάλου ρομαντικού ποιητή Adam Mickiewicz, Λβιβ

Το Δημαρχείο του Λβιβ

Tο Δομινικανό Μοναστήρι του Λβιβ

Η Όπερα του Λβιβ

Άγαλμα του Taras Shevchenko, καλλιτέχνη και πολιτικού, θεωρούμενου πατέρα του κινήματος της Ουκρανικής ανεξαρτησίας

Εκκλησία της Μεταμόρφωσης, Λβιβ

Άγαλμα του Ivan Fyodorov, του πρώτου Σλάβου τυπογράφου, Λβιβ

Στα γραφικά στενά του Λβιβ

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• …

  Go to chapter

  Go
• 5
• 6
• 7
• 8

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 7 of 8

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[KonstantinosAlyona]

Καλώς τον Δημήτρη!!!
Αναμένω με ενδιαφέρον τις λεπτομέρειες, μιας και πρόκειται για ταξίδι που έμεινε ανεκπλήρωτο λόγω του πολέμου (η σύζυγος είναι από τη Ρωσία, οπότε δεν θα μπορούσαμε τότε να περάσουμε οδικώς την Ουκρανία).

 

[dbalats]

ΗΜΕΡΕΣ 1 ΚΑΙ 2: ΔΙΑΣΧΙΣΗ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑΣ-ΡΟΥΜΑΝΙΑΣ

Ξεκίνημα από την Αθήνα πολύ πρωί, με στόχο να φθάσουμε τουλάχιστον στην Σόφια και ει δυνατόν, σε μακρινότερη πόλη της Βουλγαρίας, όπως το Pleven. Όλα πήγαν καλά μέχρι τα σύνορα με την Βουλγαρία στον Προμαχώνα, που τα περάσαμε γρήγορα. Στην αντίθετη πλευρά όμως, είδαμε ουρά αυτοκινήτων για τουλάχιστον 4-5 χιλιόμετρα, γεγονός που μας προβλημάτισε για την επιστροφή. Σημειωτέον ότι ήταν Παρασκευή μεσημέρι, καλοκαίρι, και γίνονταν η μεγάλη κάθοδος των Βαλκανίων προς τις Ελληνικές παραλίες. Στη συνέχεια ο δρόμος για την Σόφια εξαιρετικός, έχει γίνει σχεδόν όλος αυτοκινητόδρομος (στο εξής θα ονομάζω έτσι όσους διαθέτουν διαχωριστική νησίδα στη μέση). Φθάσαμε Σόφια χωρίς καθυστερήσεις και συνεχίσαμε βορειοανατολικά, προς το συνοριακό πέρασμα με την Ρουμανία. Εδώ υπάρχουν κομμάτια αυτοκινητόδρομου, έργα και κομάτια στενότερου δρόμου, και γενικά η ταχύτητα είναι μικρότερη, αλλά ικανοποιητική. Φθάσαμε στο Pleven νωρίς και αποφασίσαμε να συνεχίσουμε προς την πόλη των συνόρων, το Ruse, μιάς και δεν είχε ακόμη νυχτώσει. Σύνολο διαδρομής 1100 χιλιόμετρα (800 μέχρι την Σόφια), μπορούν να βγουν άνετα, αν δεν συναντήσει κανείς κάποιες απρόοπτες καθυστερήσεις. Η Ruse ήταν μιά πόλη έκπληξη, πολλές φορές είχαμε περάσει από εδώ, αλλά δεν είχαμε μείνει. Όμορφη μικρή πόλη, δίπλα στον Δούναβη, με ωραία κτίρια, γραφικό κέντρο, και πλατείες.

1. Στο κέντρο της συνοριακής Βουλγαρικής πόλης Ruse

2. To Iστορικό Μουσείο “Vasile Parvan” στο Ruse

3. Hλιοβασίλεμα στον Δούναβη, Ruse

4. Στην κεντρική πλατεία του Ruse

5. Στο κέντρο του Ruse

6. Όμορφο πάρκο στο Ruse

Την άλλη μέρα ξεκινήσαμε πολύ νωρίς, μιάς και είχαμε να διανύσουμε περί τα 500 χιλιόμετρα για να φθάσουμε στο Ιάσιο, αλλά και να περιηγηθούμε την πόλη. Περάσαμε γρήγορα την γέφυρα των συνόρων Ruse-Giorgiou, παλιότερα δωρεάν, τώρα πληρώνοντας ένα μικρό αντίτιμο 4-5 Ευρώ, ευτυχώς δεν είχε καθόλου κίνηση. Και σε λίγο άρχισε ο εφιάλτης του Βουκουρεστίου. Δεν μείναμε, επειδή το έχουμε επισκεφθεί αρκετά στο παρελθόν, αλλά το προσπεράσαμε από τον περιφερικό του δακτύλιο. Η κυκλοφορία είναι πάντοτε ασύλληπτη, και η καθυστέρηση 2-3 ωρών εγγυημένη. Το όλο πρόβλημα δημιουργείται από 3-4 σημεία, στα οποία αν υπήρχε φανάρι ή έστω κάποιος τροχονόμος η κυκλοφορία θα επιταχύνονταν, αλλά φαίνεται ότι οι Ρουμάνοι κυβερνώντες δεν νοιάζονται. Eνώ οι Βούλγαροι έχουν κάνει μεγάλα βήματα όσον αφορά το οδικό δίκτυο, αυτοί είναι ακόμη πολύ πίσω, με μόνο συμπληρωμένο αυτοκινητόδρομο αυτόν που συνδέει το Βουκουρέστι με την Κωστάντζα, σε μιά χώρα με πολύ μεγάλη έκταση. Εν πάσει περιπτώσει, μετά τον εφιαλτικό δακτύλιο του Βουκουρεστίου, ο δρόμος για το Ιάσιο είναι καλός, αρκετά φαρδύς, με ικανοποιητικό οδόστρωμα. Φθάσαμε αργά το μεσημέρι και κλείσαμε την διαμονή μας σε ένα κεντρικό ξενοδοχείο (πάντοτε με parking για το αυτοκίνητο, απαραίτητη προϋπόθεση για όλες τις διαμονές του ταξιδιού αυτού), στην κεντρική Πλατεία Uniri. Τα ξενοδοχεία έχουν πολύ καλές τιμές και μπορείτε να κάνετε την πρώτη σας σπατάλη στο ταξίδι, μένοντας σε ένα 4-στερο ή και 5-στερο, πληρώνοντας ένα σχετικά μικρό ποσόν. Στη συνέχεια, βγήκαμε για να γνωρίσουμε την πόλη, στην οποία ερχόμασταν για πρώτη φορά.

Το Ιάσιο είναι ιστορική πόλη, η δεύτερη σε πληθυσμό της Ρουμανίας και γνωστή σαν Πολιτιστική της Πρωτεύουσα, το μεγαλύτερο ιστορικό και πολιτιστικό κέντρο της Μολδαβίας (σήμερα ανήκει στη Μολδαβική Ρουμανία). Για τους Έλληνες είναι ιδιαίτερο επειδή στα χρόνια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας το Ιάσιο υπήρξε μεγάλο κέντρο του Ελληνισμού και μάλιστα της Φιλικής Εταιρείας, και είναι εδώ που ο Αλέξανδρος Υψηλάντης κήρυξε την επανάσταση των Ελλήνων κατά των Τούρκων το 1821. Το κέντρο της είναι γεμάτο όμορφα ιστορικά κτίρια, μεγάλες πλατείες και πάρκα, ενώ φιλοξενεί 5 Πανεπιστήμια. Δεν θα σας περιγράψω τα αξιοθέατα, θα ξεχωρίσω μόνο το εκπληκτικό Παλάτι της Κουλτούρας, νεογοτθικού στυλ, που στεγάζει μια Βιβλιοθήκη και 4 Μουσεία, εξαιρετικούς ναούς, όπως ο Καθεδρικός και η Εκκλησία των Τριών Ιεραρχών, με πανέμορφες διακοσμήσεις, το Δημαρχείο, την Όπερα και το Μοναστήρι Golia, ενώ must είναι και η επίσκεψη στο Πάρκο Copou, ένα από τα αρχαιότερα πάρκα της Ρουμανίας, εκεί όπου ο ποιητής Eminescu έγραψε τα περισσότερα από τα ποιήματά του. Φάγαμε σε ένα ωραίο υπαίθριο ρέστωραν σε ένα πάρκο της πόλης και αποσυρθήκαμε σχετικά νωρίς για ξεκούραση, επειδή την άλλη μέρα άρχιζε το κυρίως προγραμμά μας, η επίσκεψη της Μολδαβίας.

Στο Πάρκο Εθνικού Θεάτρου του Ιασίου

Η Πριγκηπική Εκκλησία του Αγίου Νικολάου, Ιάσιο

O μεγάλος κεντρικός πεζόδρομος του Ιασίου Stefan cel Mare

Μοναστήρι Golia, Ιάσιο

Στο Πάρκο Copou, Ιάσιο

H Kεντρική Πανεπιστημιακή Βιβλιοθήκη του Ιασίου

H Εκκλησία των Τριών Ιεραρχών του Ιασίου

Το Παλάτι της Κουλτούρας, Ιάσιο

Eθνική Όπερα της Ρουμανίας, Ιάσιο

 

[dbalats]

Καλώς τον Δημήτρη!!!
Αναμένω με ενδιαφέρον τις λεπτομέρειες, μιας και πρόκειται για ταξίδι που έμεινε ανεκπλήρωτο λόγω του πολέμου (η σύζυγος είναι από τη Ρωσία, οπότε δεν θα μπορούσαμε τότε να περάσουμε οδικώς την Ουκρανία).

Σε ευχαριστώ Κωνσταντίνε, θα το ολοκληρώσω σύντομα. Δυστυχώς λόγω της κατάστασης, δεν μπόρεσα κι εγώ να επισκεφθώ την Κριμαία.

 

[Sassenach77]

Καλησπέρα κ.Δημήτρη,

Στην συνέχεια, για Μολδαβία, Ουκρανία και Λευκορωσία, θα βοηθούσε αν μας λέγατε ποια ξενοδοχεία χρησιμοποιήσατε και αν το πάρκινγκ ήταν φυλασσόμενο ή όχι.
Ευχαριστώ για όλες τις πληροφορίες!

 

[dbalats]

Καλησπέρα κ.Δημήτρη,

Στην συνέχεια, για Μολδαβία, Ουκρανία και Λευκορωσία, θα βοηθούσε αν μας λέγατε ποια ξενοδοχεία χρησιμοποιήσατε και αν το πάρκινγκ ήταν φυλασσόμενο ή όχι.
Ευχαριστώ για όλες τις πληροφορίες!

Καλησπέρα, δεν το είχα σκοπό αλλά θα το κάνω αφού το ζητάς (εκτός από τις τιμές, επειδή αφενός αλλάζουν και αφετέρου μπορείς να βρεις τις τελευταίες στα σχετικά sites).

 

[Sassenach77]

Καλησπέρα, δεν το είχα σκοπό αλλά θα το κάνω αφού το ζητάς (εκτός από τις τιμές, επειδή αφενός αλλάζουν και αφετέρου μπορείς να βρεις τις τελευταίες στα σχετικά sites).

Δεν με ενδιαφέρουν οι τιμές, αλλά η ασφάλεια του αυτοκινήτου, καθώς είχα κάτι παρατράγουδα στην Οδησσό σε ξενοδοχείο με φυλασσόμενο πάρκινγκ!
Στο χάρτη του οδικού σας, βλέπω οτι περάσατε απο Λβίβ, και είναι ο επόμενος προορισμός μου στην Ουκρανία με αυτοκίνητο, οπότε με ενδιαφέρει πολύ αυτή η πληροφορία! Και γενικά με ενδιαφέρουν όλες οι πρακτικές πληροφορίες για οδικά ταξίδια και σε οποιαδήποτε χώρα.
Ευχαριστώ εκ των προτέρων!

 

[taver]

Εγώ πάλι στήνω ιδιαίτερο καραούλι αναμένοντας το κομμάτι από το Κίεβο ως το Μίνσκ, που είναι εντελώς off the beaten path που λέγαμε και στο χωριό μου.

Πότε έγινε το ταξίδι;

 

[dbalats]

Εγώ πάλι στήνω ιδιαίτερο καραούλι αναμένοντας το κομμάτι από το Κίεβο ως το Μίνσκ, που είναι εντελώς off the beaten path που λέγαμε και στο χωριό μου.

Πότε έγινε το ταξίδι;

Πριν ένα μήνα.

 

[space9000]

στην Λευκορωσία, το σύστημα διοδίων είναι πιό πολύπλοκο. Πρέπει να αγοράσεις συσκευή διοδίων που απαιτεί εγγραφή στο site beltoll.by, υπογραφή συμβολαίου και φόρτωση με κάποιο ποσόν χρημάτων, ενώ στην έξοδο από την χώρα μπορεί να γίνει επιστροφή της συσκευής.

Νομίζω ότι το πιο εύκολο και γρηγορότερο είναι με την είσοδο στην Λευκορωσία να μας στα γραφεία της beltoll (στο βενζινάδικο αν είναι νέος ο υπάλληλος την πάτησες) και να πάρεις την συσκευή. Να την φόρτιση με κάρτα για τα χλμ που υπολογίζεις να κάνεις και φεύγοντας από την χώρα πάλι στο γραφείο. Την πιθανή διαφορά χρημάτων και την εγγύηση στην επιστρέφουν σε 2 μέρες στην κάρτα σου. Το Έχω κάνει το ταξίδι προς KAZAN τρεις φόρες με την συσκευή διοδίων και άλλες τρεις παλαιότερα.

 

[dbalats]

Εγώ όπως έγραψα, δεν χρειάστηκα διόδια. Αλλά το που θα πας για την συσκευή εξαρτάται από το συνοριακό πέρασμα που θα χρησιμοποιήσεις. Από εκεί που μπήκα εγώ, μόνο βενζινάδικο υπήρχε, αλλά θα γράψω γιαυτό αργότερα. Εκεί που μπαίνεις εσύ μπορεί να υπάρχει γραφείο της Beltoll. Υπάρχουν όμως όλα τα BelToll Service Points σε χάρτη, στο http://beltoll.by/images/toll_road_maps/march2018/Road-Map_beltoll-by_EN.pdf και ανάλογα διαλέγεις όποιο σε εξυπηρετεί. Το σίγουρο είναι ότι δεν πρέπει να μπεις σε αυτοκινητόδρομο, χωρίς να έχεις τακτοποιήσει το θέμα των διοδίων.

 

[KaterinaJ]

Καλως ήλθατε! Πιστεύω οτι η παρουσία σας θα διανθήσει το travelstories! Σε αναμονή λοιπόν των ιστοριών σας!