Señor_Nada
Member
- Μηνύματα
- 1.531
- Likes
- 8.470
- Ονειρεμένο Ταξίδι
- Άβυσσος
Cancún
Για την μεταφορά μου απ'το αεροδρόμιο μέχρι το χόστελ έκλεισα ταξί μέσω του booking.com στα 15ε. Έφτασα με καθυστέρηση στο αεροδρόμιο και μέχρι να περάσω τον έλεγχο διαβατηρίων ήμουν έξω απ'το αεροδρόμιο 1 ώρα μετά από αυτήν που είχα δώσει στο ταξί. Φοβόμουν ότι δεν θα είναι εκεί και σκεφτόμουν εναλλακτικές. Τελικά όταν βγήκα με περίμενε μια κοπέλα και μου λέει σε λίγο έρχεται το ταξί σου. Ήρθε μετά από μίση ώρα. Γέλασα με την ιδέα ότι φοβόμουν ότι δεν θα προλάβω ενώ τελικά χρειάστηκε να περιμένω κιόλας.
Παρότι αυτή η πόλη θέτει γερή υποψηφιότητα για την χειρότερη πόλη που έχω δει δεν θέλω να την θάψω. Ο λόγος είναι ότι είναι ο φθηνότερος τρόπος για να ταξιδέψει κάποιος στο Μεξικό και βρίσκεται πολύ κοντά σε πραγματικά όμορφα μέρη, ενώ έχει και φοβερές παραλίες. Επειδη σε αυτό το ταξίδι ουσιαστικά δεν είδα παραλίες, αν ξαναπάω στο Μεξικό το πιθανότερο είναι να πάω πάλι στο Cancún. Απ'την πόλη δεν έχω φωτογραφίες. Μου φάνηκε τόσο αδιάφορη που δεν ασχολήθηκα καν. Ένας μεγάλος πεζόδρομος στο κέντρο αλλά χωρίς κάτι το όμορφο, κακοποίηση μιας πανέμορφης παραλιακής ζώνης από κιτσάτα ξενοδοχεία, εμπορικά κέντρα και εστιατόρια αμερικανιές συμπληρώνουν το παζλ.
Το Cancún αυτή την εποχή αντιμετωπίζει μεγάλο πρόβλημα με τα φύκια (sargazo). Ρώτησα στο χόστελ τους Μεξικάνους αν υπάρχει παραλία χωρίς φύκια, μου είπαν ότι υπάρχει αλλά δεν ήξεραν που ακριβώς. Έψαξα online και διάβασα ότι η playa de los delfines δεν έχει οπότε επέλεξα να πάω εκεί. Λάθος! Και αυτή έχει φύκια. Στην πορεία μιλώντας και με άλλους Μεξικάνους μου είπαν ότι η παραλία εκεί που είναι το hard rock cafe δεν έχει. Δυστυχώς ήμουν ήδη σε άλλη πόλη και δεν πήγα για αυτοψία αλλά τους είδα πολύ σιγουρους.
H playa de los delfines βρίσκεται στη zona hotelera. Πήγα με το λεωφορείο R2 απ'το κέντρο. Το εισιτήριο ήταν πολύ φθηνό, νομίζω κάπου στα 10 πέσος. Κάνει στάσεις σε πολλά σημεία στη zona hotelera κι ένα από αυτά είναι η playa de los delfines. Βλέποντας απο μακρυά την παραλία εντυπωσιάστηκα με τα χρώματα του νερού και της άμμου και ταυτόχρονα απογοητέυτηκα όταν ειδα πόσο φύκι είχε. Δεν βούτηξα, απλά άραξα κάτω από μια ψάθινη ομπρέλα οι οποίες φυσικά είναι δωρεάν, όπως θα έπρεπε να είναι παντού (και ο Έλληνας επιχειρηματίας παθαίνει εγκεφαλικό).
Πολύ ωραία εικόνα παραλίας αλλά κοιτώντας αριστερά βλέπεις την ξενοδοχειακή chichen itza και σου μετριάζεται η χαρά. Η κακοποίηση ενός παράδεισου λέγεται αυτό ή εναλλακτικός τίτλος η χαρά του all inclusive τουρίστα.
Tizimín
Νωρίς νωρίς στο ταξίδι μου είχα να αντιμετωπίσω το πρώτο δίλημμα. Θα πάω στο Tulum ή θα πάω στο Valladolid που ήταν η πρώτη στάση με μέρη που ήθελα να δω; Συζητώντας με τη Μεξικάνα μου είπε ότι το Tulum είναι για επίσκεψη μερικών ωρών και με δεδομένη την απογοήτευση μου με το Κανκούν (μάντεψε σωστά) ίσως θα ήταν καλύτερο να πάω να δω κανένα φλαμίνγκο και κανένα προϊστορικό κάβουρα στο Río Lagartos. Μου άρεσε η ιδέα και αυτό επέλεξα. Από Cancún για Río Lagartos δεν υπάρχει απ'ευθείας λεωφορείο. Πήγα με μια στάση στο Tizimín. Μετά το ξενοδοχειακό όργιο του Cancún ένα επαρχιακό μέρος επανέφερε την πίστη μου σε αυτή την χώρα. Το πρώτο πράγμα που με κέρδισε ήταν ότι τα μαγαζιά είχαν ζωγραφισμένα τα ονομάτα, ωράρια κλπ στους τοίχους τους.
Επίσης πήρα μια πρώτη γεύση απ'τις πλατείες που μου αρέσει να βλέπω. Πόλη χωρίς ωραία πλατεία = φαγητό χωρίς αλάτι.
Είναι ένα μικρό μέρος που δεν χρειάζεται διανυκτέρευση, απλά μια στάση για κάποιον που θέλει να επισκεφθεί το Río Lagartos. Παρόλα αυτά εγώ έμεινα βράδυ γιατί μου αρέσει να έχω λίγο πιο χαλαρούς ρυθμούς. Ρώτησα την ιδιοκτήτρια του ενοικιαζόμενου που έμεινα που είναι καλά να φάω. Μου είπε για ένα μαγαζί απέναντι απ'την κεντρική πλατεία που λέγεται 3 reyes, αλλά είναι ακριβό. Πήγα, έφαγα μέχρι σκασμού κι ο λογαριασμός ήταν 7ε. Το πρώτο σοκ με τις Μεξικάνικες τιμές.
Río Lagartos
Το Río Lagartos είναι επίσης ένα χωριό που βρίσκεται δίπλα σε μια λιμνοθάλασσα με πλούσιο υδροβιότοπο. Είναι κυρίως διάσημη για τα φλαμίνγκο που έχουν πολύ έντονο ροζ χρώμα και για τα ροζ νερά (las coloradas). Στα ροζ νερά δεν πήγα γιατί δεν το θεωρώ αξιοθέατο και είναι ένα απ'τα μέρη που κακώς είναι αξιοθέατα κατά τη γνώμη μου. Έφτασα μεσημέρι προς απόγευμα. Δεν έχασα χρόνο και πήγα κατ'ευθείαν προς τις αποβάθρες να δω αν μπορέσω να βρω κάποιο ταχύπλοο για τουρ. Έφτασα μέχρι το εστιατόριο Chiquila ρωτώντας κι εκεί βρήκα έναν οδηγό που θα μου έκανε τουρ για 500 πέσος. Ήθελε να γυρίσει 2 τουρίστες σ'ένα άλλο σημείο και τον βόλευε κι αυτόν. Συνήθως το ταχύπλοο ζητάει 2000 πέσος σύνολο απ'όσους μπουν απ'ότι διάβαζα. Η περιοχή έχει πολλά φλαμίνγκος, αλλά επειδή είναι μεγάλη θέλει και τύχη για να τα δεις μαζεμένα. Εγώ τα είδα σε διάφορα σημεία σε γκρουπς των 10 μαξ. Ο οδηγός σβήνει τη μηχανή και τα πλησιάζεις αρκετά.
Το τοπίο είναι πολύ όμορφο ανεξάρτητα απ'τα φλαμίνγκο.
Δυστυχώς προϊστορικό κάβουρα ο οδηγός βρήκε μόνο έναν νεκρό.
Μου είχε στείλει η Μεξικάνα έναν ζωντανό και είναι αυτή εδώ η ομορφιά. Μπόνους το επικό μουστάκι του Μεξικάνου.
Για το τουρ βγήκαμε μέχρι τον κόλπο του Μεξικού.
Στον υδροβιότοπο βλέπεις κι άλλα πουλιά προφανώς όχι τόσο εντυπωσιακά όσο τα φλαμίνγκο, αλλά αυτό το είδος πελεκάνου έχει ενδιαφέρον.
Το Río Lagartos δεν είχε κάτι το αξιοσημείωτο σαν χωριό. Πήρα όμως την πρώτη γεύση απ'αυτό που έχω στο μυαλό μου ως το πιο χαρακτηριστικό στοιχείο αυτής της χώρας, τις γραφικές χρωματιστές εκκλησίες!
Τα ζωγραφιστά ονόματα σε μαγαζιά υπάρχουν και εδώ.
Για την μεταφορά μου απ'το αεροδρόμιο μέχρι το χόστελ έκλεισα ταξί μέσω του booking.com στα 15ε. Έφτασα με καθυστέρηση στο αεροδρόμιο και μέχρι να περάσω τον έλεγχο διαβατηρίων ήμουν έξω απ'το αεροδρόμιο 1 ώρα μετά από αυτήν που είχα δώσει στο ταξί. Φοβόμουν ότι δεν θα είναι εκεί και σκεφτόμουν εναλλακτικές. Τελικά όταν βγήκα με περίμενε μια κοπέλα και μου λέει σε λίγο έρχεται το ταξί σου. Ήρθε μετά από μίση ώρα. Γέλασα με την ιδέα ότι φοβόμουν ότι δεν θα προλάβω ενώ τελικά χρειάστηκε να περιμένω κιόλας.
Παρότι αυτή η πόλη θέτει γερή υποψηφιότητα για την χειρότερη πόλη που έχω δει δεν θέλω να την θάψω. Ο λόγος είναι ότι είναι ο φθηνότερος τρόπος για να ταξιδέψει κάποιος στο Μεξικό και βρίσκεται πολύ κοντά σε πραγματικά όμορφα μέρη, ενώ έχει και φοβερές παραλίες. Επειδη σε αυτό το ταξίδι ουσιαστικά δεν είδα παραλίες, αν ξαναπάω στο Μεξικό το πιθανότερο είναι να πάω πάλι στο Cancún. Απ'την πόλη δεν έχω φωτογραφίες. Μου φάνηκε τόσο αδιάφορη που δεν ασχολήθηκα καν. Ένας μεγάλος πεζόδρομος στο κέντρο αλλά χωρίς κάτι το όμορφο, κακοποίηση μιας πανέμορφης παραλιακής ζώνης από κιτσάτα ξενοδοχεία, εμπορικά κέντρα και εστιατόρια αμερικανιές συμπληρώνουν το παζλ.
Το Cancún αυτή την εποχή αντιμετωπίζει μεγάλο πρόβλημα με τα φύκια (sargazo). Ρώτησα στο χόστελ τους Μεξικάνους αν υπάρχει παραλία χωρίς φύκια, μου είπαν ότι υπάρχει αλλά δεν ήξεραν που ακριβώς. Έψαξα online και διάβασα ότι η playa de los delfines δεν έχει οπότε επέλεξα να πάω εκεί. Λάθος! Και αυτή έχει φύκια. Στην πορεία μιλώντας και με άλλους Μεξικάνους μου είπαν ότι η παραλία εκεί που είναι το hard rock cafe δεν έχει. Δυστυχώς ήμουν ήδη σε άλλη πόλη και δεν πήγα για αυτοψία αλλά τους είδα πολύ σιγουρους.
H playa de los delfines βρίσκεται στη zona hotelera. Πήγα με το λεωφορείο R2 απ'το κέντρο. Το εισιτήριο ήταν πολύ φθηνό, νομίζω κάπου στα 10 πέσος. Κάνει στάσεις σε πολλά σημεία στη zona hotelera κι ένα από αυτά είναι η playa de los delfines. Βλέποντας απο μακρυά την παραλία εντυπωσιάστηκα με τα χρώματα του νερού και της άμμου και ταυτόχρονα απογοητέυτηκα όταν ειδα πόσο φύκι είχε. Δεν βούτηξα, απλά άραξα κάτω από μια ψάθινη ομπρέλα οι οποίες φυσικά είναι δωρεάν, όπως θα έπρεπε να είναι παντού (και ο Έλληνας επιχειρηματίας παθαίνει εγκεφαλικό).
Πολύ ωραία εικόνα παραλίας αλλά κοιτώντας αριστερά βλέπεις την ξενοδοχειακή chichen itza και σου μετριάζεται η χαρά. Η κακοποίηση ενός παράδεισου λέγεται αυτό ή εναλλακτικός τίτλος η χαρά του all inclusive τουρίστα.
Tizimín
Νωρίς νωρίς στο ταξίδι μου είχα να αντιμετωπίσω το πρώτο δίλημμα. Θα πάω στο Tulum ή θα πάω στο Valladolid που ήταν η πρώτη στάση με μέρη που ήθελα να δω; Συζητώντας με τη Μεξικάνα μου είπε ότι το Tulum είναι για επίσκεψη μερικών ωρών και με δεδομένη την απογοήτευση μου με το Κανκούν (μάντεψε σωστά) ίσως θα ήταν καλύτερο να πάω να δω κανένα φλαμίνγκο και κανένα προϊστορικό κάβουρα στο Río Lagartos. Μου άρεσε η ιδέα και αυτό επέλεξα. Από Cancún για Río Lagartos δεν υπάρχει απ'ευθείας λεωφορείο. Πήγα με μια στάση στο Tizimín. Μετά το ξενοδοχειακό όργιο του Cancún ένα επαρχιακό μέρος επανέφερε την πίστη μου σε αυτή την χώρα. Το πρώτο πράγμα που με κέρδισε ήταν ότι τα μαγαζιά είχαν ζωγραφισμένα τα ονομάτα, ωράρια κλπ στους τοίχους τους.
Επίσης πήρα μια πρώτη γεύση απ'τις πλατείες που μου αρέσει να βλέπω. Πόλη χωρίς ωραία πλατεία = φαγητό χωρίς αλάτι.
Είναι ένα μικρό μέρος που δεν χρειάζεται διανυκτέρευση, απλά μια στάση για κάποιον που θέλει να επισκεφθεί το Río Lagartos. Παρόλα αυτά εγώ έμεινα βράδυ γιατί μου αρέσει να έχω λίγο πιο χαλαρούς ρυθμούς. Ρώτησα την ιδιοκτήτρια του ενοικιαζόμενου που έμεινα που είναι καλά να φάω. Μου είπε για ένα μαγαζί απέναντι απ'την κεντρική πλατεία που λέγεται 3 reyes, αλλά είναι ακριβό. Πήγα, έφαγα μέχρι σκασμού κι ο λογαριασμός ήταν 7ε. Το πρώτο σοκ με τις Μεξικάνικες τιμές.
Río Lagartos
Το Río Lagartos είναι επίσης ένα χωριό που βρίσκεται δίπλα σε μια λιμνοθάλασσα με πλούσιο υδροβιότοπο. Είναι κυρίως διάσημη για τα φλαμίνγκο που έχουν πολύ έντονο ροζ χρώμα και για τα ροζ νερά (las coloradas). Στα ροζ νερά δεν πήγα γιατί δεν το θεωρώ αξιοθέατο και είναι ένα απ'τα μέρη που κακώς είναι αξιοθέατα κατά τη γνώμη μου. Έφτασα μεσημέρι προς απόγευμα. Δεν έχασα χρόνο και πήγα κατ'ευθείαν προς τις αποβάθρες να δω αν μπορέσω να βρω κάποιο ταχύπλοο για τουρ. Έφτασα μέχρι το εστιατόριο Chiquila ρωτώντας κι εκεί βρήκα έναν οδηγό που θα μου έκανε τουρ για 500 πέσος. Ήθελε να γυρίσει 2 τουρίστες σ'ένα άλλο σημείο και τον βόλευε κι αυτόν. Συνήθως το ταχύπλοο ζητάει 2000 πέσος σύνολο απ'όσους μπουν απ'ότι διάβαζα. Η περιοχή έχει πολλά φλαμίνγκος, αλλά επειδή είναι μεγάλη θέλει και τύχη για να τα δεις μαζεμένα. Εγώ τα είδα σε διάφορα σημεία σε γκρουπς των 10 μαξ. Ο οδηγός σβήνει τη μηχανή και τα πλησιάζεις αρκετά.
Το τοπίο είναι πολύ όμορφο ανεξάρτητα απ'τα φλαμίνγκο.
Δυστυχώς προϊστορικό κάβουρα ο οδηγός βρήκε μόνο έναν νεκρό.
Μου είχε στείλει η Μεξικάνα έναν ζωντανό και είναι αυτή εδώ η ομορφιά. Μπόνους το επικό μουστάκι του Μεξικάνου.
Για το τουρ βγήκαμε μέχρι τον κόλπο του Μεξικού.
Στον υδροβιότοπο βλέπεις κι άλλα πουλιά προφανώς όχι τόσο εντυπωσιακά όσο τα φλαμίνγκο, αλλά αυτό το είδος πελεκάνου έχει ενδιαφέρον.
Το Río Lagartos δεν είχε κάτι το αξιοσημείωτο σαν χωριό. Πήρα όμως την πρώτη γεύση απ'αυτό που έχω στο μυαλό μου ως το πιο χαρακτηριστικό στοιχείο αυτής της χώρας, τις γραφικές χρωματιστές εκκλησίες!
Τα ζωγραφιστά ονόματα σε μαγαζιά υπάρχουν και εδώ.