Βοσνία-Ερζεγοβίνη Welcome to Sarajevo! (Bosnia & Herzegovina trip) με ολίγον Βελιγράδι!

giannismits

Member
Μηνύματα
3.494
Likes
11.726
Επόμενο Ταξίδι
?

Ταξίδι ατελείωτο και Dobrodosli u Sarajevo!

Η ανυπομονησία μας για το ταξίδι, μας έκανε να χορτάσουμε ύπνο και να ξυπνήσουμε νωρίτερα. Με την άνεση μας ετοιμαστήκαμε και εφόσον μας είπαν κατά τις 8 θα πάρει τηλέφωνο ο οδηγός δεν περιμέναμε στο δωμάτιο αλλά κατεβήκαμε, αφήσαμε το κλειδί του σπιτιού στο κουτί της Τζοβάνα και βγήκαμε από την πολυκατοικία. Μέγα λάθος.

Γιατί τέτοια βιασύνη ακόμα δεν το έχω καταλάβει. Αντί να περιμένουμε χαλαροί και άνετοι στους καναπέδες μας, περιμέναμε σαν τους χαζούς μέσα στην ψύχρα. Από τις 07:50 περιμέναμε κάτω στην τσίτα μέχρι να χτυπήσει το κινητό. Φάγαμε από τη διπλανή Πεσκάρα. Ξαναφάγαμε κι ακόμα ούτε φωνή ούτε ακρόαση. Στις 8:35 παίρνουμε τηλέφωνο την Gea. Κάντε λίγη υπομονή μας είπαν και ο οδηγός είναι ήδη στο δρόμο και φορτώνει τα άτομα. Άντε να δούμε. Πάει 9:10 κι ακόμα τίποτα. Ξανά μανά τηλέφωνο. Ακόμα περιμένουμε τι συμβαίνει? Και πάλι ο υπάλληλος μας είπε να κάνουμε υπομονή γιατί ο μέσος χρόνος για να παραλάβει το βανάκι τον κάθε επιβάτη είναι 15 λεπτά, και ελάχιστα λεπτά πριν φτάσει στη διεύθυνσή μας θα μας πάρει τηλέφωνο. Αμήν και πότε.

Τελικά το βανάκι έφτασε στις 10:05! Φορτώνουμε και φύγαμε! Αυτή τη φορά ο οδηγός μεγάλος, ένας άλλος μεγάλος κύριος, τρείς γυναίκες θείες, και ένας νεαρός όλοι Σέρβοι ή Βόσνιοι. Μόνο μία κοπέλα ξένη κι εμείς. Και το παρεάκι δεν έδεσε πολύ!

Γρήγορα συνειδητοποίησα πως στο Σαράγεβο θα φτάσουμε αργά το απόγευμα, πράγμα που με δυσαρέστησε γιατί ουσιαστικά η μέρα θα ήταν λειψή και δεν θα προλαβαίναμε να κάνουμε πολλά την πρώτη μέρα. Νόμιζα πως η διαδρομή από το Βελιγράδι ως το Σαράγεβο θα είναι κάπου στις 5,30 ώρες και βέβαια πίστευα πως θα ξεκινούσαμε πολύ νωρίτερα από τις 10. Ο καιρός ήταν μουντός και βροχερός. Ο δρόμος επαρχιακός και σε νορμάλ κατάσταση.

Μετά από 3 ώρες φτάσαμε στο Mali Zvornik στα σύνορα με τη Βοσνία.



Η καθυστέρηση στα σύνορα ήταν μικρή και επιτέλους μπήκαμε Βοσνία Ερζεγοβίνη! Μέχρι στιγμής οι ώρες είχαν περάσει σχετικά εύκολα και ο δρόμος ήταν καλός. Κάναμε δύο στάσεις αλλά τα τελευταία περίπου 100 χιλιόμετρα ήταν ατελείωτα.



Μόνο στροφές και σε όλη τη διαδρομή είχα κλειστά τα μάτια γιατί ζαλιζόμουν. Η ατελείωτη συνολική διαδρομή κράτησε γύρω στις 7,5 ώρες! Και είχαμε κι από πάνω τον μπελά, να αφήνει ο οδηγός τον καθένα στο σημείο που ήθελε κι εμείς πάλι ήμασταν οι τελευταίοι. Πήραμε όμως τις πρώτες εικόνες της πόλης και σιγά σιγά άρχισα να αναγνωρίζω κτίρια και δρόμους που είχα δει στο ίντερνετ.

Μέσα στο ψιλόβροχο φτάσαμε επιτέλους στην κεντρική πλατεία της Bascarsija (παλιά πόλη). Ένοιωθα περίεργα και οι πρώτες εικόνες ήταν χλωμές! Ίσως η πολυκοσμία, το σούρουπο, ο μουντός καιρός, οι μιναρέδες που πετάγονταν από παντού μας έκαναν να νοιώσουμε λες και φτάσαμε σε μια επαρχιακή πόλη στα βάθη της Τουρκίας!

Το ξενοδοχείο μας https://www.booking.com/hotel/ba/yildiz.el.html το εντοπίσαμε εύκολα στο στενάκι Tahcica sokak 4.

Ακολούθησε η ωραιότερη υποδοχή που έχουμε ζήσει! Στην ρεσεψιόν δύο μίζερες κακομούτσουνες μουσουλμάνες. Η μία τυπική σημειώνει τα στοιχεία μας. Η άλλη ξαφνικά με χαρά, περιμένοντας να πάρει θετική απάντηση μας ρωτάει ''είστε Γερμανοί''? και μας το λέει στα γερμανικά μάλιστα. Νο, we are Greeks της απαντάμε όμορφα κι ωραία. Στη στιγμή απροκάλυπτα ξινίζει την απαίσια φάτσα της και κάνει έναν μορφασμό του τύπου ''απεχθάνομαι τους Έλληνες''! Της απαντάω στα ελληνικά ''α δεν σ’ αρέσουν οι Έλληνες ε!'' Της λέει ο Rose πάλι στα ελληνικά ''ξεφτίλα η αντίδραση σου''! Η σκηνή ήταν σουρεαλιστική με μας αποσβολωμένους και σοκαρισμένους. Τι να της απαντήσεις που ούτε καλά αγγλικά ήξεραν. Τόσο αντιεπαγγελματική συμπεριφορά δεν είχαμε ξαναδεί. Και άντε δεν μας χωνεύεις. Πρέπει να το δείξεις? Λεφτά θα σου δώσουμε. Τι ελεεινή ρατσιστική συμπεριφορά ήταν αυτή!

Δεν θέλαμε να μας χαλάσει αυτό το γεγονός αλλά μας σύγχυσε πάρα πολύ. Το δωμάτιο ήταν οκ αλλά κρύο χωρίς κλιματιστικό και με νεκρά καλοριφέρ. Δεν κοιτάνε να βελτιώσουν τις παροχές, ξινίζονται και με τους Έλληνες πελάτες. Αλλά δεν μπορώ να ΄πω, το δωμάτιο είχε ανεμιστήρα!

Από μια ξεκάρφωτη πόρτα στον διάδρομο του ξενοδοχείου


Ταχτοποιηθήκαμε, σενιαριστήκαμε και βγήκαμε για την πρώτη επαφή μας με το Σαράγιεβο. Ψιλόβροχο, σκοτεινιά, καπνός από τις καμινάδες, ο ιμάμης να καλεί για προσευχή, και μια μελαγχολία να πλανάται στον αέρα! Ήδη οι πρώτες εικόνες μας έδειξαν σε πόσο διαφορετική πρωτεύουσα βρισκόμασταν και μας πήρε λίγα λεπτά να συνηθίσουμε αυτή τη διαφορετικότητα. Γρήγορα διαπιστώσαμε πως αυτή η μελαγχολία και περίεργη ατμόσφαιρα, ταίριαζε με την πόλη και μας γοήτευσε.

Το ιστορικό κέντρο η Bascarsija χτίστηκε τον 15ο αιώνα και είναι το δημοφιλέστερο σημείο για τους επισκέπτες καθώς περιλαμβάνει τα σημαντικότερα αξιοθέατα και είναι το πιο ζωντανό κομμάτι της πόλης. Το πρώτο χαρακτηριστικό αξιοθέατο που αντικρίσαμε ήταν το Sebilj, η οθωμανικού τύπου ξύλινη κρήνη στην πλατεία περιστεριών.








Το Σαράγιεβο είναι χτισμένο σε κοιλάδα, ανάμεσα στις Δειναρικές Άλπεις. Η πόλη περιβάλλεται από δασώδεις λόφους και πέντε μεγάλα βουνά και τα σπίτια στα προάστια τριγύρω είναι σκαρφαλωμένα στις πλαγιές των λόφων. Σαν πέφτει η νύχτα τα φώτα από αυτές τις περιοχές ψηλά μοιάζουν με αστέρια στον ουρανό!



Από την κεντρική πλατεία γρήγορα Βγήκαμε στον ποταμό Miljacka. Το πρώτο που αντικρίσαμε καμαρωτό και ολοκαίνουριο ήταν το εντυπωσιακό ρετουσαρισμένο Δημαρχείο (Vijecnica).



Το Δημαρχείο είναι ένα εξαιρετικό δείγμα της Αυστρο-ουγγρικής περιόδου στο Σεράγεβο σχεδιασμένο το 1891. Αυτό που θαυμάζουμε όμως σήμερα είναι αποτέλεσμα μιας εκτεταμένης δομικής επισκευής που κράτησε σχεδόν 20 χρόνια αφού το 1992 ειδικά το εσωτερικό του είχε καταστραφεί ολοκληρωτικά από τους βομβαρδισμούς. Η ανοικοδόμηση και η διαδικασία της αποκατάστασης έγινε σε 4 στάδια και στις 9 Μαΐου 2014 το εθνικό αυτό μνημείο άνοιξε ξανά για το κοινό. Το κτίριο είναι πραγματικά εντυπωσιακό και στεναχωρήθηκα που δεν επισκεφτήκαμε το εσωτερικό του για να θαυμάσουμε την ανακατασκευασμένη βιβλιοθήκη και τον μουσειακό χώρο. Το άφησα για το τέλος και όπως πάντα δεν πρόλαβα ή το αμέλησα.

Απέναντι από το Δημαρχείο, η πέτρινη γέφυρα Seher-Cehajina που είχε χτιστεί κατά τη διάρκεια της οθωμανικής κυριαρχίας.




Απέναντι η γειτονιά Veliki Alifakovac



Η ανηφόρα δεν μας τρόμαξε κι έτσι λίγο αγκομαχώντας την ανεβήκαμε για να φτάσουμε στο μουσουλμανικό νεκροταφείο Alifakovac.



Ο συννεφιασμένος ουρανός σε συνδυασμό με τους τάφους και την πόλη background μας χάρισε ένα ιδιαίτερο και όμορφο πανόραμα. Μου φαίνεται πρέπει να προσέξω αυτή την τελευταία μου τρέλα με τα νεκροταφεία!




Στη συνέχεια είχαμε μια πιο στενή επαφή με τον ποταμό Miljacka με μια πολύ ωραία βόλτα κατά μήκος του. Και στις δύο όχθες του έχει ενδιαφέροντα κτίρια της Αυστρο-Ουγγρικής περιόδου, πάρκα, Τζαμιά και βέβαια τις 13 γέφυρες που συνδέουν τις δύο όχθες. Περπατήσαμε κυρίως στην δεξιά όχθη Obala Kulina bana τον δρόμο που περνάει και το τραμ του Σεράγεβου. Πόσο του πάει όμως ο μουντός καιρός!





Η Latinska cuprija (Λατινική γέφυρα) πάνω από τον ποταμό Miljacka είναι από τις πιο εμβληματικές της πόλης αφού εκτός του ότι είναι η παλαιότερη γέφυρα του ποταμού, είναι η πιο διάσημη αφού στο βόρειο άκρο της δολοφόνησαν τον διάδοχο του Αυστρο-ουγγρικού θρόνου, αρχιδούκα Φραγκίσκο Φερδινάνδο (Franz Ferdinand) της Αυστρίας και της συζύγου του. Το περιστατικό αυτό, που είναι γνωστό ως η δολοφονία του Σεράγεβου, οδήγησε στην έναρξη του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου! Στο σημείο βρίσκεται το Μουσείο Sarajevo 1878 – 1918, αφιερωμένο στην πόλη του Σεράγεβο κατά τη διάρκεια της Αυστρο-ουγγρικής περιόδου.





Τα εντυπωσιακά μέγαρα δίνουν μια αίσθηση Βιέννης, όμως το μάτι κάπου μπερδεύεται σαν αντικρίζει μουσουλμανικά τεμένη και κτίρια σοσιαλιστικού τύπου, όμως αυτή είναι και η μαγεία αυτής της πόλης.






Από τα πιο εντυπωσιακά κτίρια και σύμβολα της Βοσνιακής πρωτεύουσας είναι η Ακαδημία των Καλών Τεχνών, ένα υπέροχο κτίριο στις όχθες του Miljacka. Το κτίριο χτίστηκε το 1899 και λειτούργησε ως Ευαγγελική εκκλησία για πολλές δεκαετίες. Ο δρόμος Obala Maka Dizdara που βρίσκεται η Ακαδημία, συνδέεται με την απέναντι όχθη και την κεντρική Obala Kulina Bana με την ολοκαίνουρια πεζογέφυρα ''σπεύδε βραδέως''! Είναι μια σύγχρονη γέφυρα η οποία φωτίζεται με φωτισμό LED!





Αφήσαμε προς το παρόν το ποτάμι και μπήκαμε στο εσωτερικό της πόλης ξεκινώντας από την κεντρική λεωφόρο Marsala Tita ακολουθώντας τον κατευθυνθήκαμε στην παλιά πόλη.




Στο τέλος της Marsala Tita ξεκινούν δύο δρόμοι, οι Mula Mustafe Baseskije και Ferhadija. Στην διασταύρωση, μπροστά από ένα κτίριο βρίσκεται η αιώνια φλόγα (Vjecna Vatra).


Η φλόγα που δεν σβήνει ποτέ, είναι αφιερωμένη σε όσους απελευθέρωσαν το Σεράγεβο κατά τη διάρκεια του β ' Παγκοσμίου Πολέμου και βρίσκεται εκεί από τις 6 Απριλίου 1946. Ένα απλό αλλά όμορφο μνημείο που προσφέρει και ζεστασιά σε όσους κρυώνουν αλλά είναι και το μέρος συνάντησης και ραντεβού των κατοίκων.


Συνεχίσαμε την βόλτα μας κατά μήκος της Ferhadija. Εδώ είμαστε στο ''δυτικό'' Σεράγεβο, σε έναν από τους πιο δημοφιλείς και ωραίους δρόμους της πόλης που τα περισσότερα κτίρια ανεγέρθηκαν στην περίοδο της Αυστρο-ουγγρικής κυριαρχίας. Το σύγχρονο κομμάτι του Σεράγεβου μπορεί να ήταν κάτι που έχουμε ξαναδεί, σίγουρα όμως μας έκανε να νοιώσουμε οικεία. Μοντέρνες βιτρίνες, κόσμος, σύγχρονα καφέ και ο ουρανοξύστης Vakuf, ο παλαιότερος στο Σαράγεβο χτισμένος το 1947.



Το μεγαλύτερο μέρος του κτιρίου καταλαμβάνει το Hecco Deluxe Hotel. Στον 10ο όροφο είναι το εστιατόριο το οποίο μπορεί να επισκεφθεί κανείς ακόμη και αν δεν είναι πελάτης του ξενοδοχείου, και προσφέρει μια εξαιρετική πανοραμική θέα της πόλης κατά τη διάρκεια της ημέρας ή τη νύχτα. Το είχα στα υπόψιν αλλά τον προσπεράσαμε.

Gradska trznica, η κλειστή αγορά της πόλης


Στην πλατεία Trg Fra Grge Martica, ο Καθεδρικός Ναός της Ιερής Καρδιάς του Ιησού (Katedrala Srca Isusova) του 1889 και απέναντι η πεζοδρομημένη Strosmajerova που θεωρείται ένας από τους ωραιότερους δρόμους του Σεράγεβο.



Στο τέλος της οδού Ferhadija, είχαμε φτάσει στο ''Σεράγεβο συνάντηση των πολιτισμών''. Ένα μήνυμα στον πεζόδρομο που θέλει να υπενθυμίσει τους δύο κυρίαρχους πολιτισμούς που διαμόρφωσαν το Σεράγεβο. Μια πόλη που ενώνει Ανατολή και Δύση, της Οθωμανικής και της Ισλαμικής Ανατολής με τη Δύση της Αυστρο-Ουγγρίας και του Χριστιανισμού. Με ένα βήμα, βρεθήκαμε από τον ένα πολιτισμό στον άλλο!


Όμως αυτή είναι και η γοητεία αυτής της τόσο διαφορετικής πόλης. Έτσι από την Ferhadija μπήκαμε στην οδό Saraci, τον πιο κεντρικό δρόμο της παλιάς συνοικίας Bascarsija. Περισσότερα από 200 καταστήματα και σημαντικά κτίρια χτίστηκαν μεταξύ 1521 και 1541 από τον ευεργέτη και ιδρυτή του Σαράγεβο Gazi Husrev Bey. Μέχρι τα τέλη του 16ου αιώνα και αρχές του 17ου, κατά τη διάρκεια της χρυσής εποχής, η συνοικία Bascarsija ήταν όχι μόνο το οικονομικό κέντρο του Σαράγεβο, αλλά και ο μεγαλύτερος εμπορικός κόμβος στα Βαλκάνια, με περίπου 12.000 καταστήματα.

Gazi Husrev Bey's Bezistan





Τα άπειρα μαγαζάκια εκθέτουν την πραμάτια τους με παραδοσιακά χειροποίητα προϊόντα και μας δείχνει πως η βιοτεχνία συνεχίζει να επιβιώνει στο Σεράγεβο και οι τεχνίτες εξακολουθούν και φτιάχνουν αντικείμενα, όπως έκαναν αιώνες πριν. Χόρτασε το μάτι μας μπακίρια και παντός είδους αντικείμενα. Είχε αρκετό κόσμο που βολτάριζε ενώ κάποια στενάκια ήταν πιο έρημα. Άλλωστε τα περισσότερα καταστήματα κλείνουν από μια ώρα και μετά. Παρατήρησα πάντως πως είχε αρκετούς τουρίστες πράγμα που μου προκάλεσε έκπληξη αφού δεν το περίμενα.






Εκτός από τα παραδοσιακά καταστήματα, η παλιά συνοικία είναι γεμάτη και από κρυμμένες αυλές με καφέ, ναργιλεδάδικα και φυσικά αμέτρητα φαγάδικα και είχε έρθει η ώρα να εντρυφήσουμε στην Βοσνιακή κουζίνα και να πλακωθούμε στα κρέατα! Έτσι χωρίς ψάξιμο στο στενό Gazi Husrev-begova 44 εντοπίσαμε την ταβέρνα Galatasaray και μπήκαμε αμέσως. Μας καλησπέρισε ο ιδιοκτήτης που όμως καθόταν με την παρέα του και έτρωγε. Το μαγαζί παραδοσιακό ανατολίτικο και φορτωμένο όπως μου αρέσει και θαμώνες ήταν μόνο Βόσνιοι . Η σερβιτόρα δεν ήξερε αγγλικά αλλά μια χαρά συνεννόηση έγινε. Εν ολίγοις ντερλικώσαμε το παραδοσιακό τσεβάπι (cevapi) που είναι μπιφτεκάκια μέσα σε ένα αφράτο ψωμάκι και ένα πιάτο με ποικιλία κρεάτων μαζί με μπύρες. Το κλίμα ήταν φιλικό και ευτυχώς μετρίασε την κάκιστη συμπεριφορά στο ξενοδοχείο (τι τις θυμήθηκα τις καρακάξες). Η κρεατοφαγία ήταν απόλαυση ειδικά εκείνη τη στιγμή που πεινούσαμε σαν λυσσασμένοι!


Αν και το ταξίδι λίγες ώρες πριν ήταν πολύωρο και κουραστικό, δεν νοιώσαμε καθόλου κουρασμένοι. Μετά το γεύμα πήραμε κι άλλες δυνάμεις οπότε υπήρχε όρεξη για περπάτημα! Η θερμοκρασία είχε πέσει κάτω από τους 10 βαθμούς αλλά ο καιρός είχε φτιάξει. Η έναρξη του δεύτερου γύρου της βόλτας έγινε και πάλι από την πλατεία περιστεριών.




Από τη στάση του τραμ πήραμε το 3 και κατεβήκαμε στην τύχη στη στάση Tehnicka skola στην λεωφόρο Zmaja od Bosne. Τα περισσότερα πολυώροφα κτίρια και οι πρεσβείες βρίσκονται σ’ αυτή την περιοχή.


Χαλαρός εγώ φωτογραφίζω τον ουρανοξύστη Avaz. Ένας ένοπλος φρουρός με σταματάει και μου λέει πως απαγορεύεται! Όχι φυσικά να φωτογραφίσω τον πύργο Avaz, αλλά την Αμερικανική Πρεσβεία που βρίσκεται στη διασταύρωση. Συγνώμη δεν το ήξερα και συνεχίζουμε. Περπατάμε κατά μήκος του δρόμου Halida Kajtaza, προσπερνάμε την πρεσβεία και ξανά φωτογραφίζω τον πύργο Avaz. Και πάλι άλλος φρουρός μου κάνει παρατήρηση. Ποιος είμαι και τι κάνω. Ρε παιδιά ηρεμήστε δεν φωτογραφίζω τη Πρεσβεία αλλά τον πύργο, έλεος! Καλά αυτά τα είπα στον Rose όχι στον φρουρό! Οφείλω να πω βέβαια πως οι παρατηρήσεις έγιναν με ευγενικό τρόπο και όχι αυταρχικά.


Το Εθνικό Μουσείο της Βοσνίας Ερζεγοβίνης και αριστερά το Κοινοβούλιο



Στον κήπο του Εθνικού Μουσείο βρίσκονται οι Stecci, οι πέτρινες επιτύμβιες στήλες της οθωμανικής περιόδου, αριστουργήματα της μεσαιωνικής τέχνης. Υπάρχουν περίπου 60.000 stecci σε ολόκληρη τη Βοσνία και Ερζεγοβίνη και οι πιο διάσημες είναι αυτές του Εθνικού Μουσείο.


Ακριβώς απέναντι το Hotel Holiday δίδυμοι πύργοι UNITIC



Η πλατεία Trg Karla Parzika στις λεωφόρους Zmaja od Bosne, Marsala Tita και Hiseta. Η διασταύρωση περιβάλλεται από τα πιο μεγάλα και σύγχρονα εμπορικά κέντρα της πόλης ενώ στην άκρη της πλατείας είναι η ορθόδοξη εκκλησία του Αγίου Ιωσήφ (Crkva svetog Josipa).



Τελικά οι λίγες ώρες που είχαμε από την απογευματινή άφιξή μας στο Σαράγιεβο, ήταν αρκετές να δούμε το μεγαλύτερο μέρος του κέντρου της πόλης με το κομμάτι του ποταμού, την παλιά συνοικία αλλά και τις λεωφόρους με τα μεγάλα γυάλινα κτίρια. Το Σαράγιεβο όμως δεν είναι τελικά τόσο μικρή πόλη. Η Λιουμπλιάνα που είχαμε επισκεφτεί λίγους μήνες πριν έχει ένα μικρό συμπαγές ιστορικό κέντρο που σε λίγες ώρες το έχεις γυρίσει. Στο Σαράγιεβο τα σημεία ενδιαφέροντος είναι αρκετά και μη ξεχνάμε και τους λόφους με τις συνοικίες τριγύρω. Αν και η νυχτερινή άποψη των πόλεων και των κτιρίων μου αρέσει πιστεύω πως στο φως της μέρας αποκαλύπτονται καλύτερα όπως και οι πραγματικοί ρυθμοί κάθε πόλης. Έτσι όλα όσα είδαμε αυτή τη νύχτα θα τα βλέπαμε λεπτομερώς την επόμενη μέρα και ακόμα περισσότερα. Ήδη ήμασταν πολύ χαρούμενοι που ήμασταν στο Σεράγεβο, γι’ αυτά που είδαμε και για όσα σπουδαία θα δούμε τις επόμενες μέρες!

Το τελευταίο κομμάτι της βόλτας μας έγινε από την λεωφόρο Hiseta και από την Obala Kulina bana κατά μήκος της όχθης του ποταμού. Η κίνηση είχε μειωθεί αισθητά κι εμείς περάσαμε τις γέφυρες, καθίσαμε στα παγκάκια μπροστά στο ποτάμι και καταλήξαμε στο φωτισμένο λαμπερό Δημαρχείο.

Hiseta


Η γέφυρα Skenderija


Η πεζογέφυρα Skenderija



Η εντυπωσιακή πεζογέφυρα ''σπεύδε βραδέως''





Veliki Alifakovac


Το Δημαρχείο / Vijecnica



Η πρώτη δυνατή γεύση Σαράγιεβο ήταν εξαιρετική. Μπορεί να ήμασταν λίγες ώρες στην πόλη όμως είχαμε συνηθίσει την αύρα της και την ιδιαιτερότητα της. Γοητευτήκαμε και περιμέναμε την αυριανή μέρα πως και πως για να ρουφήξουμε κι άλλες εικόνες και να δούμε ακόμα πιο βαθιά αυτό το διαφορετικό. Επιστρέψαμε στο δωμάτιο και βλέποντας τα email μου είδα ένα μήνυμα από τον Ervin. Συνομιλούσαμε λίγες μέρες πριν και του είπα πως ενδιαφέρομαι για ξενάγηση. Έτσι με ρώτησε αν ισχύει και του είπα οπωσδήποτε ναι! Έτσι δώσαμε ραντεβού στις 9:00 το πρωί στην πλατεία περιστεριών.

Η επόμενη μέρα θα είχε μεγάλο ενδιαφέρον!


 
Last edited:

elenara88

Member
Μηνύματα
1.789
Likes
1.817
Επόμενο Ταξίδι
Πορτογαλία
Ονειρεμένο Ταξίδι
Ανταρκτική, Περού, Ινδία
Σου εχω πει ποσό αγαπώ τις ιστορίες σου ε; Για παμε, πολυ με ενδιαφέρουν τα Βαλκάνια!
 

giannismits

Member
Μηνύματα
3.494
Likes
11.726
Επόμενο Ταξίδι
?
Σου εχω πει ποσό αγαπώ τις ιστορίες σου ε; Για παμε, πολυ με ενδιαφέρουν τα Βαλκάνια!
Nαι δεν έχω παράπονο:)
Ε νομίζω πως μια Βοσνία επιβάλλεται να τη γράψω.
Και πράγματι είχε πολύ ενδιαφέρον αυτό το ταξίδι.
 

underwater

Member
Μηνύματα
2.702
Likes
11.130
Επόμενο Ταξίδι
?
Ονειρεμένο Ταξίδι
Ανταρκτική
Γιάννη μου περιμένω σαν τρελή τη συνέχεια!
Λατρεύω τα Βαλκάνια και η Βοσνία είναι για μένα μακράν η ομορφότερη και πιο ενδιαφέρουσα (μετά την Ελλάδα) χώρα από όσες Βαλκάνιες γειτόνισσες έχω επισκεφτεί (εντάξει, έχω ακόμα Αλβανία, Κόσοβο και Σλοβενία στη λίστα, αλλά πόσο πιθανό να της πάρουν την πρωτιά; :p ).
Θέλω πολύ να ακούσω τις απόψεις σου για αυτή την υπέροχη και βασανισμένη χώρα.
 

Vasileti

Member
Μηνύματα
478
Likes
1.632
Σκίρτημα και έκτακτες συστολές!!!αυτό μου προκάλεσε ο τίτλος!

Η μετεφηβική μου ψυχή παντρεύτηκε το Σεράγεβο το 1984, μετά από πολλούς μήνες που αναπνεύσαμε μαζί σε ένα ασπρόμαυρο παρελθόν αντιθέσεων. Σκηνές επικές για νέο εκείνης της εποχής, τολμηρός αλλά χαζός και τυχερός, τις έζησα.

Διαγωνισμοί σε σλιβοβίτσα, αγριότητα από τις καφέ στολές, προβλήματα βίζας, απίστευτες καταστάσεις στον Ντρίνα και μια μεγάλη αγκαλιά από εμπειρίες που αποτελούν προσωπική περιουσία...

Ήταν αδύνατο ακόμη και για κάποιο συμμαζεμένο αρσενικό της εποχής να μην καθηλωθεί από τις σαγηνευτικές ανατολίτικης συστολής Σέρβες σε μια ηθελημένη άγνοια παντός είδους κινδύνου μέσα σε ένα περιβάλλον όπου το φαινόμενο συγκέντρωσης τάσεων είχε ήδη αρχίσει.

Δεν υπήρξε δευτερόλεπτο που να έπεσε κάτω, σε κάθε τύπου εμπειρία, υπό το βλέμμα πορτραίτων τίτα μπράβα.

Κομμάτι της ζωής μου που αχνίζει ακόμη, το αφήνω να κάνει download σε updates από την επιδέξια γραφή ενός μέλους που από την εισαγωγή του ήδη εμπιστεύομαι.

Το νου σου, αν και θα λείψω για καιρό, λίγο πιο ανατολικά θάμαι και θα σε παρακολουθώ!-)
 
Last edited:

giannismits

Member
Μηνύματα
3.494
Likes
11.726
Επόμενο Ταξίδι
?
Γιάννη μου περιμένω σαν τρελή τη συνέχεια!
Λατρεύω τα Βαλκάνια και η Βοσνία είναι για μένα μακράν η ομορφότερη και πιο ενδιαφέρουσα (μετά την Ελλάδα) χώρα από όσες Βαλκάνιες γειτόνισσες έχω επισκεφτεί (εντάξει, έχω ακόμα Αλβανία, Κόσοβο και Σλοβενία στη λίστα, αλλά πόσο πιθανό να της πάρουν την πρωτιά; :p ).
Θέλω πολύ να ακούσω τις απόψεις σου για αυτή την υπέροχη και βασανισμένη χώρα.
Θαρώ πως οι περισσότεροι που επισκέπτονται τη Βοσνία την έχουν στην καρδιά τους. Είναι ξεχωριστός τόπος και πολύ διαφορετικός. Δεν θα την συγκρίνω με τη Σλοβενία η οποία ίσως κερδίζει στα σημεία βέβαια! Όμως σαν επισκέπτης έχεις πολλά να πάρεις από ένα τέτοιο ταξίδι. Έχει μια μοναδικότητα σαν χώρα και την συνοδεύουν οι ιστορίες του πολέμου που είναι συγκλονιστικές. Και όσο παράδοξο και άσχημο αν ακουστεί, και συγνώμη γι' αυτό, ο πόλεμος του 1992-1995 είναι ένα τουριστικό προιόν και καταλαβαινεις φαντάζομαι με ποια έννοια το λέω.
 

giannismits

Member
Μηνύματα
3.494
Likes
11.726
Επόμενο Ταξίδι
?
Και εγώ περιμένω με αγωνία την συνέχεια, το μόνο που ξέχασες στην πολύ κατατοπιστική εισαγωγή (είσαι διαβασμένος) είναι αυτοί
Το θεός αν είναι? Ομολογω δεν είχα ιδέα για τη εκτέλεση και για το συγκεκριμένο συγκρότημα. Δεν ήξερα ότι ο Goran Bregovic ξεκίνησε από αυτό το συγκρότημα.
 

Vasileti

Member
Μηνύματα
478
Likes
1.632
Ετοιμάζω βαλίτσα αλλά...

Boreallis οι Hleb I sol ακούγονταν αρκετά το '84 και με ευλάβεια, μαζί με άλλα "πειστήρια", κρατάω έναν δίσκο βινυλίου τους, δώρο φίλης από το Mostar! Τους ήξερες? Γενικά ανθούσε ένα εναλλακτικό rock που μου ακουγόταν περίεργο! Την εποχή εκείνη είχα δει και τους πιο αγριόμορφους Punk ever, πιο πέρα, Λιουμπλιάνα!

giannismits πιστεύω επιτρέπεις να επισημαίνω κάτι που μου είχε κάνει πολύ μεγάλη εντύπωση ακούγοντας το τότε από κάποιους σαραντάρηδες της εποχής: "Θα έχουμε πόλεμο" !!! Το "8 χρόνια πριν από αυτό που κανείς δεν μπορούσε να προβλέψει" φαίνεται να ισχύει μόνο για το μέγεθος της καταστροφής..
 

Borealis

Member
Μηνύματα
3.817
Likes
7.699
Boreallis οι Hleb I sol ακούγονταν αρκετά το '84 και με ευλάβεια, μαζί με άλλα "πειστήρια", κρατάω έναν δίσκο βινυλίου τους, δώρο φίλης από το Mostar! Τους ήξερες? Γενικά ανθούσε ένα εναλλακτικό rock που μου ακουγόταν περίεργο!
΄
Οχι δεν τους ξέρω θα τους ψάξω, η πόλη υπήρξε από το 70 η πρωτεύουσα του γιουγκοσλάβικου ροκ αυτή τους γέννησε όλους, crvena jabuka, zabranjeno pusenie κλπ
Οι Λάιμπαχ από τη Λιουμπλιάνα ήρθαν πολύ αργότερα και έκαναν καριέρα στην Ευρώπη υμνώντας τους Ναζί, καμιά σχέση με την γιουγκοσλάβικη ροκ σκηνή.
 

giannismits

Member
Μηνύματα
3.494
Likes
11.726
Επόμενο Ταξίδι
?
giannismits πιστεύω επιτρέπεις να επισημαίνω κάτι που μου είχε κάνει πολύ μεγάλη εντύπωση ακούγοντας το τότε από κάποιους σαραντάρηδες της εποχής: "Θα έχουμε πόλεμο" !!! Το "8 χρόνια πριν από αυτό που κανείς δεν μπορούσε να προβλέψει" φαίνεται να ισχύει μόνο για το μέγεθος της καταστροφής..
Εντυπωσιακό. Σίγουρα μετά τον Τίτο άρχισε η αστάθεια στην Γιουγκοσλαβία αλλά νομίζω πως δεν υπήρχαν σύννεφα πολέμου. Βέβαια όταν είσαι κάτοικος και τα ζεις εκ των έσω αντιλαμβάνεσαι περισσότερα πράγματα. Από το 1989 άρχισε να μυρίζει μπαρούτι.
 

Vasileti

Member
Μηνύματα
478
Likes
1.632
Έτσι είναι, από το 89. Στ' αυτιά μου όμως ακόμη έχω τις κουβέντες αυτές από δύο κοινούς, μελαγχολικές φυσιογνωμίες θα έλεγα ότι ήταν, έναν μηχανικό παραγωγής και έναν που δεν θυμάμαι την ιδιότητα του. Ο λόγος που η εντύπωση χαράκτηκε είναι ευνόητος. Στα είκοσι σου μέσα στην καλή χαρά και γοητευμένος από ωραίες καταστάσεις ζωής η λέξη 'war" ήταν σαν πέτρα, το background δεν έδειχνε τίποτε.
Τεράστιο όμως το ιστορικό αυτό κεφάλαιο και μπορεί κάποιος να ψάχνεται απεριόριστα. Δεν μπορείς να είσαι βέβαιος για αρκετά πράγματα...
 

Εκπομπές Travelstories

Τελευταίες δημοσιεύσεις

Booking.com

Στατιστικά φόρουμ

Θέματα
33.115
Μηνύματα
880.694
Μέλη
38.839
Νεότερο μέλος
mgian

Κοινοποιήστε αυτή τη σελίδα

Top Bottom