ggonholidays
Member
- Μηνύματα
- 576
- Likes
- 1.164
- Ταξίδι-Όνειρο
- Νησιά Γκαλαπάγκος
Επιστρέψαμε στο Ανόι με τις καλύτερες εντυπώσεις για το HalongBay. Κάναμε τσεκ ιν στο ξενοδοχείο Meracus Hotel 1 Hanoi που είχαμε κλείσει δύο μέρες πριν και που καμία σχέση δεν είχε με το προηγούμενο. Άνετα και καθαρά δωμάτια χωρίς κατσαρίδες σε πολύ βολική τοποθεσία.
Στη συνέχεια πήγαμε κατευθείαν στο Sofitel Hotel Hanoi για το Chocolate Buffet. Από τότε που διάβασα σε αυτό το φόρουμ για το chocolateBuffet έπαθα ψύχωση. Βράδυ παρά βράδυ το έβλεπα στον ύπνο μου και έτσι ο σύζυγος αναγκάστηκε να συναινέσει. Ένα τεράστιο δωμάτιο γεμάτο με όλων των ειδών τα γλυκά. Παγωτά, σοκολατάκια, σουφλέ, κεικ, μους, κρέπες, τούρτες ... Μέχρι και ένα σιντριβάνι /φοντού σοκολάτας είχαν. Η τιμή αρκετά τσιμπημένη ακόμα και για ευρωπαϊκά δεδομένα αλλά δεν μετάνιωσα ούτε σεντ. Λάτρεις τις σοκολάτας και των γλυκών γενικότερα μην το χάσετε με τίποτα αν βρεθείτε κατά κει. Πάνω στον ενθουσιασμό μου (την λαιμαργία μου για να είμαι πιο ειλικρινής) ξέχασα να βγάλω φώτο. Τις πιο κάτω τις βρήκα στο διαδίκτυο έτσι για να πάρετε μια γεύση.
Μετά από το όργιο με τις σοκολάτες και την κατανάλωση 98765432123456789 θερμίδων παρακολουθήσαμε μια παράσταση κουκλοθέατρου πάνω στο νερό στο Thang Long Water Puppet Theatre. Είχαμε κλείσει εισιτήρια από την προηγούμενη μας επίσκεψη στο Ανόι. Δεν τρελάθηκα με την παράσταση αλλά δεν βαρέθηκα κιόλας.
Συνεχίσαμε με βόλτες στη νυχτερινή αγορά και στη λίμνη μέχρι αργά το βράδυ. Οι δρόμοι του Ανόι ήταν συνέχεια γεμάτοι.
Στο μεταξύ ανάμεσα στις κρεπάλες με τις σοκολάτες, τις μουσικές κούκλες και τις τσάρκες, συζητούσαμε την συνέχεια του ταξιδιού μας που ακόμα δεν είχε αποφασιστεί. Οι επιλογές μας ήταν να μείνουμε στο Ανόι ακόμα λίγες μέρες ή να πετάξουμε για Can Tho όπως ήταν αρχικά το πρόγραμμά μας. Ένας σύντομος έλεγχος που κάναμε για εισιτήρια παρέμεναν σε χαμηλά επίπεδα και έτσι αποφασίσαμε να φύγουμε την επομένη για Can Tho. Το βράδυ κλείσαμε εισιτήρια και ξενοδοχείο για να μην μείνουμε στους πέντε δρόμους να κοιμόμαστε στα παγκάκια στις όχθες του Μεκόνγκ.
Το επόμενο πρωί κάναμε μια πολύ πρωινή βόλτα στη λίμνη όπου ντόπιοι όλων των ηλικιών αθλούνταν και στη συνέχεια επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο για να πάρουμε πρωινό το οποίο ήταν πάρα πολύ πλούσιο και γευστικό.
Το ταξί που μας έστειλε η κα Τσαμ μας παράλαβε έγκαιρα για το αεροδρόμιο για κακή μας τύχη όμως ή μάλλον για να το θέσουμε πιο σωστά από τεράστια αφηρημάδα ξεχνάμε τα διαβατήρια στο ξενοδοχείο και το αντιλαμβάνομαι κάπου στο μέσο της διαδρομής. Εκεί που ήμουν έτοιμη να πάθω το εγκεφαλικό ο σύζυγος παίρνει τηλέφωνο στο ξενοδοχείο και οι άνθρωποι εξυπηρετικότατοι έστειλαν ένα υπάλληλο με παπάκι και μας τα έφερε. Χάρη σε αυτόν λοιπόν φτάσαμε έγκαιρα στο αεροδρόμιο και πήραμε τη πτήση για το Can Tho.
Στη συνέχεια πήγαμε κατευθείαν στο Sofitel Hotel Hanoi για το Chocolate Buffet. Από τότε που διάβασα σε αυτό το φόρουμ για το chocolateBuffet έπαθα ψύχωση. Βράδυ παρά βράδυ το έβλεπα στον ύπνο μου και έτσι ο σύζυγος αναγκάστηκε να συναινέσει. Ένα τεράστιο δωμάτιο γεμάτο με όλων των ειδών τα γλυκά. Παγωτά, σοκολατάκια, σουφλέ, κεικ, μους, κρέπες, τούρτες ... Μέχρι και ένα σιντριβάνι /φοντού σοκολάτας είχαν. Η τιμή αρκετά τσιμπημένη ακόμα και για ευρωπαϊκά δεδομένα αλλά δεν μετάνιωσα ούτε σεντ. Λάτρεις τις σοκολάτας και των γλυκών γενικότερα μην το χάσετε με τίποτα αν βρεθείτε κατά κει. Πάνω στον ενθουσιασμό μου (την λαιμαργία μου για να είμαι πιο ειλικρινής) ξέχασα να βγάλω φώτο. Τις πιο κάτω τις βρήκα στο διαδίκτυο έτσι για να πάρετε μια γεύση.
Μετά από το όργιο με τις σοκολάτες και την κατανάλωση 98765432123456789 θερμίδων παρακολουθήσαμε μια παράσταση κουκλοθέατρου πάνω στο νερό στο Thang Long Water Puppet Theatre. Είχαμε κλείσει εισιτήρια από την προηγούμενη μας επίσκεψη στο Ανόι. Δεν τρελάθηκα με την παράσταση αλλά δεν βαρέθηκα κιόλας.
Συνεχίσαμε με βόλτες στη νυχτερινή αγορά και στη λίμνη μέχρι αργά το βράδυ. Οι δρόμοι του Ανόι ήταν συνέχεια γεμάτοι.
Στο μεταξύ ανάμεσα στις κρεπάλες με τις σοκολάτες, τις μουσικές κούκλες και τις τσάρκες, συζητούσαμε την συνέχεια του ταξιδιού μας που ακόμα δεν είχε αποφασιστεί. Οι επιλογές μας ήταν να μείνουμε στο Ανόι ακόμα λίγες μέρες ή να πετάξουμε για Can Tho όπως ήταν αρχικά το πρόγραμμά μας. Ένας σύντομος έλεγχος που κάναμε για εισιτήρια παρέμεναν σε χαμηλά επίπεδα και έτσι αποφασίσαμε να φύγουμε την επομένη για Can Tho. Το βράδυ κλείσαμε εισιτήρια και ξενοδοχείο για να μην μείνουμε στους πέντε δρόμους να κοιμόμαστε στα παγκάκια στις όχθες του Μεκόνγκ.
Το επόμενο πρωί κάναμε μια πολύ πρωινή βόλτα στη λίμνη όπου ντόπιοι όλων των ηλικιών αθλούνταν και στη συνέχεια επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο για να πάρουμε πρωινό το οποίο ήταν πάρα πολύ πλούσιο και γευστικό.
Το ταξί που μας έστειλε η κα Τσαμ μας παράλαβε έγκαιρα για το αεροδρόμιο για κακή μας τύχη όμως ή μάλλον για να το θέσουμε πιο σωστά από τεράστια αφηρημάδα ξεχνάμε τα διαβατήρια στο ξενοδοχείο και το αντιλαμβάνομαι κάπου στο μέσο της διαδρομής. Εκεί που ήμουν έτοιμη να πάθω το εγκεφαλικό ο σύζυγος παίρνει τηλέφωνο στο ξενοδοχείο και οι άνθρωποι εξυπηρετικότατοι έστειλαν ένα υπάλληλο με παπάκι και μας τα έφερε. Χάρη σε αυτόν λοιπόν φτάσαμε έγκαιρα στο αεροδρόμιο και πήραμε τη πτήση για το Can Tho.
Last edited:
