fenia42
Member
- Μηνύματα
- 3.883
- Likes
- 14.444
- Επόμενο Ταξίδι
- Азербайджан
- Ταξίδι-Όνειρο
- Γροιλανδία,Σβάλμπαρντ
Μια γελαστή καλόκαρδη με μια σπίθα πονηράδας φυσιογνωμία, ο Βενιαμίν, δεύτερος couch surfer που συναντάω στο Ιράν. Ο Βενιαμίν είναι ένας δραστήριος νέος , πολύ προοδευτικός κι ανοιχτόμυαλος, έμαθε κι αυτός μόνος του αγγλικά και είχε πολλά χόμπι, από ορειβασία και σκι μέχρι παραπέντε και καταδύσεις. Ο βασικότερος όμως λόγος που τον επέλεξα ανάμεσα σε πενήντα άτομα που μου καναν request είναι η φοβερή πρόταση που μου είχε κάνει : ένα συμπόσιο με την οικογένειά του!
Καταλάβαινα πως πρόκειται για παραδοσιακή ιρανική οικογένεια και η περιέργειά μου ήταν μεγάλη. Ανυπομονούσα να βρεθώ σε ένα αυθεντικό ιρανικό σπίτι, με πραγματικά φαγητά και να γίνω για λίγες ώρες μέλος μιας ιρανικής οικογένειας.
Εννοείται πως είχε μαζευτεί σύσσωμο το σόι για την περίσταση. Η μητέρα του Βενιαμίν, μια πολύ γλυκιά κυριούλα, είχε μαγειρέψει για περίπου 15 άτομα. Της προσέφερα ένα πακέτο γλυκά που είχα φέρει από το διάσημο ζαχαροπλαστείο της Yazd κι εκείνη τα παραγκώνισε επιδεικτικά για να ασχοληθεί με τους καλεσμένους της. Αργότερα διάβασα πως όταν πηγαίνεις επίσκεψη οι Ιρανοί παρατάνε τα γλυκά που θα τους πας για να σου δείξουν ότι νοιάζονται για σένα κι όχι για το δώρο σου.
Το σπίτι ήταν ένα κλασικό λιτό ιρανικό σπίτι με γούστο που θυμίζει πολύ «κιτς Ελληνίδα γιαγιά » . Χρυσά κουρτινόξυλα, μαύρα βαριά έπιπλα , φωτογραφίες από γάμους κι εγγόνια παντού , περσικά χαλιά και φυσικά μια μεγάλη τηλεόραση με σεμεδάκι ! Μόνο που στο μέσον δεν υπήρχε σαλόνι ή τραπεζαρία αλλά καναπέδες γύρω γύρω, εφαπτόμενοι με τους τοίχους , αφού οι Ιρανοί τρώνε στο πάτωμα .
Επίσης, οι Ιρανοί τρώνε αργά και στις 9 το βράδυ άρχισαν να καταφτάνουν οι κόρες οι γαμπροί και τα εγγόνια. Αισθάνθηκα μεγάλη τιμή που είχαν έρθει όλοι αυτοί για να γνωρίσουν μια εντελώς άγνωστη Ελληνίδα που δε θα ξανάβλεπαν πιθανόν ποτέ.
Καθώς δε μιλούσαν αγγλικά χρησιμοποιήσαμε την κοινή διεθνή γλώσσα : χαμόγελο. Κι είναι πολύ ωραίο να βλέπεις μάτια λαμπερά που γυαλίζουν καλόκαρδα να σε καλωσορίζουν εγκάρδια στην οικογένειά τους. Με τη βοήθεια του Βενιαμίν ανταλλάξαμε κάποιες κουβέντες με όλους. Οι αδερφές του με πήραν παράμερα να βγούμε φωτογραφίες και τους έκανε μεγάλη εντύπωση πόσο λευκή είμαι.
Μου πρότειναν να βγάλω τη μαντίλα, αλλά επειδή εκείνες δεν ακολούθησαν μετά από λίγο ντράπηκα, αισθανόμουν πολύ εκτεθειμένη και την ξαναφόρεσα. Με κατάπινε ο ισλαμικός νόμος !
Η βραδιά κυλούσε ευχάριστα, με πολλά χαμόγελα και ζεστή ατμόσφαιρα. Ο πατέρας του Βενιαμίν ήταν ένας καλόκαρδος γεράκος με αναπηρία που με επεξεργαζόταν με μεγάλη περιέργεια αλλά δε μπορούσε να μιλήσει. Κάθισα δίπλα του θέλοντας να του αφιερώσω κι εκείνου λίγο χρόνο και απλά κοιταζόμασταν στα μάτια χωρίς να μιλάμε. Τον βοήθησα λίγο με το τσάι του. Ήταν συγκινητικές οι στιγμές.
Στα νιάτα του ο παππούς , μας έλεγε ο Βενιαμίν, επί Σάχη, είχε πολύ καλή θέση αλλά μετά την ανατροπή αποπέμφθηκε και αφού έκανε διάφορες δουλείες του ποδαριού κατέληξε να ανοίξει μαγαζί με σιδερικά.
Κάποια στιγμή σερβιρίστηκε το φαγητό, στο πάτωμα φυσικά, όπου καθίσαμε όλοι γύρω από το χαλί, εκτός από τον παππού και φάγαμε κάτι που έμοιαζε με μαγειρίτσα, εμφανώς από αρνί. Μετά το φαγητό το επιδόρπιο περιλάμβανε λωτούς ! Εκεί τους τρώνε σαν φρούτα σε καθημερινή βάση.
Αργότερα ήρθε και ο μεγάλος ανιψιός της οικογενείας ο οποίος ήταν φαντάρος και μου έκανε εντύπωση που αν και φαντάρος είχε μούσι. Με πληροφόρησαν ότι για τους φαντάρους αυτό είναι υποχρεωτικό!
Η υπόλοιπη βραδιά κύλησε ευχάριστα. Ο Βενιαμίν προσφέρθηκε να σερβίρει βότκα δικής του παραγωγής αλλά εγώ δε δέχτηκα. Δε μπορούσα όμως να μην μπω στον πειρασμό να ρωτήσω λεπτομέρειες , όσο πιο διακριτικά μπορούσα για να μη θίξω τη θρησκεία του, και τότε με σχεδόν ξυνισμένο ύφος μου είπε «πφφφφ, θεός και αηδίες, εγώ είμαι άθεος » . Μου πήρε λίγο χρόνο να το συνειδητοποιήσω αυτό που μου’χε μόλις εξομολογηθεί αλλά από την άλλη η αλήθεια είναι ότι είχα προσέξει ότι οι Ιρανοί δεν πολυπατάνε στα τζαμιά ! Πράγματι, το Ιράν έχει αρκετούς άθεους ή άθρησκους.
Η ώρα περνούσε και είχα αρχίσει να νυστάζω . Η μητέρα του Βενιαμίν με χιλιοπαρακάλεσε να μου στρώσει να κοιμηθώ εκεί αλλά είμαι λίγο ακατάδεκτη εκ φύσεως. Γύρισα στο ξενοδοχείο να ξεκουράσω το ταλαίπωρο σαρκίο μου. Τα ιρανικά στρώματα είναι ιδανικά για έναν καλό ύπνο καθότι πολύ σκληρά κι εγώ παραδόθηκα στην αγκαλιά του Μορφέα ευτυχισμένη για την υπέροχη εμπειρία που είχα βιώσει και που ποτέ δε πρόκειται να ξεχάσω.
Καταλάβαινα πως πρόκειται για παραδοσιακή ιρανική οικογένεια και η περιέργειά μου ήταν μεγάλη. Ανυπομονούσα να βρεθώ σε ένα αυθεντικό ιρανικό σπίτι, με πραγματικά φαγητά και να γίνω για λίγες ώρες μέλος μιας ιρανικής οικογένειας.
Εννοείται πως είχε μαζευτεί σύσσωμο το σόι για την περίσταση. Η μητέρα του Βενιαμίν, μια πολύ γλυκιά κυριούλα, είχε μαγειρέψει για περίπου 15 άτομα. Της προσέφερα ένα πακέτο γλυκά που είχα φέρει από το διάσημο ζαχαροπλαστείο της Yazd κι εκείνη τα παραγκώνισε επιδεικτικά για να ασχοληθεί με τους καλεσμένους της. Αργότερα διάβασα πως όταν πηγαίνεις επίσκεψη οι Ιρανοί παρατάνε τα γλυκά που θα τους πας για να σου δείξουν ότι νοιάζονται για σένα κι όχι για το δώρο σου.
Το σπίτι ήταν ένα κλασικό λιτό ιρανικό σπίτι με γούστο που θυμίζει πολύ «κιτς Ελληνίδα γιαγιά » . Χρυσά κουρτινόξυλα, μαύρα βαριά έπιπλα , φωτογραφίες από γάμους κι εγγόνια παντού , περσικά χαλιά και φυσικά μια μεγάλη τηλεόραση με σεμεδάκι ! Μόνο που στο μέσον δεν υπήρχε σαλόνι ή τραπεζαρία αλλά καναπέδες γύρω γύρω, εφαπτόμενοι με τους τοίχους , αφού οι Ιρανοί τρώνε στο πάτωμα .
Επίσης, οι Ιρανοί τρώνε αργά και στις 9 το βράδυ άρχισαν να καταφτάνουν οι κόρες οι γαμπροί και τα εγγόνια. Αισθάνθηκα μεγάλη τιμή που είχαν έρθει όλοι αυτοί για να γνωρίσουν μια εντελώς άγνωστη Ελληνίδα που δε θα ξανάβλεπαν πιθανόν ποτέ.
Καθώς δε μιλούσαν αγγλικά χρησιμοποιήσαμε την κοινή διεθνή γλώσσα : χαμόγελο. Κι είναι πολύ ωραίο να βλέπεις μάτια λαμπερά που γυαλίζουν καλόκαρδα να σε καλωσορίζουν εγκάρδια στην οικογένειά τους. Με τη βοήθεια του Βενιαμίν ανταλλάξαμε κάποιες κουβέντες με όλους. Οι αδερφές του με πήραν παράμερα να βγούμε φωτογραφίες και τους έκανε μεγάλη εντύπωση πόσο λευκή είμαι.
Μου πρότειναν να βγάλω τη μαντίλα, αλλά επειδή εκείνες δεν ακολούθησαν μετά από λίγο ντράπηκα, αισθανόμουν πολύ εκτεθειμένη και την ξαναφόρεσα. Με κατάπινε ο ισλαμικός νόμος !
Η βραδιά κυλούσε ευχάριστα, με πολλά χαμόγελα και ζεστή ατμόσφαιρα. Ο πατέρας του Βενιαμίν ήταν ένας καλόκαρδος γεράκος με αναπηρία που με επεξεργαζόταν με μεγάλη περιέργεια αλλά δε μπορούσε να μιλήσει. Κάθισα δίπλα του θέλοντας να του αφιερώσω κι εκείνου λίγο χρόνο και απλά κοιταζόμασταν στα μάτια χωρίς να μιλάμε. Τον βοήθησα λίγο με το τσάι του. Ήταν συγκινητικές οι στιγμές.
Στα νιάτα του ο παππούς , μας έλεγε ο Βενιαμίν, επί Σάχη, είχε πολύ καλή θέση αλλά μετά την ανατροπή αποπέμφθηκε και αφού έκανε διάφορες δουλείες του ποδαριού κατέληξε να ανοίξει μαγαζί με σιδερικά.
Κάποια στιγμή σερβιρίστηκε το φαγητό, στο πάτωμα φυσικά, όπου καθίσαμε όλοι γύρω από το χαλί, εκτός από τον παππού και φάγαμε κάτι που έμοιαζε με μαγειρίτσα, εμφανώς από αρνί. Μετά το φαγητό το επιδόρπιο περιλάμβανε λωτούς ! Εκεί τους τρώνε σαν φρούτα σε καθημερινή βάση.
Αργότερα ήρθε και ο μεγάλος ανιψιός της οικογενείας ο οποίος ήταν φαντάρος και μου έκανε εντύπωση που αν και φαντάρος είχε μούσι. Με πληροφόρησαν ότι για τους φαντάρους αυτό είναι υποχρεωτικό!
Η υπόλοιπη βραδιά κύλησε ευχάριστα. Ο Βενιαμίν προσφέρθηκε να σερβίρει βότκα δικής του παραγωγής αλλά εγώ δε δέχτηκα. Δε μπορούσα όμως να μην μπω στον πειρασμό να ρωτήσω λεπτομέρειες , όσο πιο διακριτικά μπορούσα για να μη θίξω τη θρησκεία του, και τότε με σχεδόν ξυνισμένο ύφος μου είπε «πφφφφ, θεός και αηδίες, εγώ είμαι άθεος » . Μου πήρε λίγο χρόνο να το συνειδητοποιήσω αυτό που μου’χε μόλις εξομολογηθεί αλλά από την άλλη η αλήθεια είναι ότι είχα προσέξει ότι οι Ιρανοί δεν πολυπατάνε στα τζαμιά ! Πράγματι, το Ιράν έχει αρκετούς άθεους ή άθρησκους.
Η ώρα περνούσε και είχα αρχίσει να νυστάζω . Η μητέρα του Βενιαμίν με χιλιοπαρακάλεσε να μου στρώσει να κοιμηθώ εκεί αλλά είμαι λίγο ακατάδεκτη εκ φύσεως. Γύρισα στο ξενοδοχείο να ξεκουράσω το ταλαίπωρο σαρκίο μου. Τα ιρανικά στρώματα είναι ιδανικά για έναν καλό ύπνο καθότι πολύ σκληρά κι εγώ παραδόθηκα στην αγκαλιά του Μορφέα ευτυχισμένη για την υπέροχη εμπειρία που είχα βιώσει και που ποτέ δε πρόκειται να ξεχάσω.
