dim kyr
Member
- Μηνύματα
- 2.064
- Likes
- 6.302
- Ταξίδι-Όνειρο
- Μπαγκλαντες
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Περίεργες πολιτικές ποτοαπαγόρευσης
- Run Lola Run
- Ηρθαμε! Φεύγουμε.....
- Kuala Lumbur
- Παναγιά μου!!! Ενα AirBus 320 έρχεται κατα πάνω μας
- Αναλαμβάνουμε απεντομώσεις, καθαρισμούς κτηρίων και αποφράξεις αποχετεύσεων
- Λάος
- Αυτός, Αυτή και οι απάτες
- Για ποιόν χτυπά η εξάτμιση?
- Το στοίχημα του ευρω
- Αρχίσανε τα όργανα
- Στο άγνωστο με πούλμαν την ελπίδα
- Η Αφιξη και το πρόγραμμα προστασίας μαρτύρων
- Μια γιορτή μια μπύρα και τρια δόντια
- Και ο Γκιούλι ξεσπαθώνει, ξεσπαθώνει
- Οταν ξέρεις και ταξιδεύεις με στυλ
- Θελω να κατέβω απο αυτό το λεωφορείο
- Το αγνό παρθένο σου μαλλί
- Απο την Σκύλλα στην Χαρυβδη και απο τον Αννα στον Καιάφα
- Α ρε γλέντια
- Πνομ Πενχ : η Αυτοκράτειρα με τα κουρέλια
- Η Κάθοδος και ο δρόμος προς το κολαστήριο
- Η Καμπότζη και το εργοστάσιο της κρεατομηχανής
- Οταν η σύνεση εκδιώχνεται μετά κλοτσηδόν
- In the mouth of Darkness
- Το Ιδρυμα
- Κάνε ένα μπάνιο!
- Ψάχνωντας απελπισμένα (ένα) το Ιδρυμα
- Η καλή μας αγελάδα βόσκει κάτω στην λιακάδα
- Μια οικογένεια είμαστε όλοι
Η Αφιξη, και το πρόγραμμα προστασίας μαρτύρων
-Γειά σας! Είμαι ο τάδε , απο την Ινδία και αυτές οι κόρες μου τάδε και τάδε.
-Χαίρω πολύ. Είμαι ο Γκιούλιβερ απο την Ελλάδα και αυτή η Dim Kyr απο τον πλανήτη "Γεννήθηκα να σε παιδεύω".
-Α... ωραία. Θα πω στον οδηγό να πάει πρώτα εμένα και τις κόρες μου στο σπίτι μας αν δεν σας πειράζει και μετά θα σας βρει ένα ξενοδοχείο.
-Δεν υπάρχει πρόβλημα , αρκεί το σπίτι σας να είναι εντός της περιφέρειας του Λάος χα χα χα
-χα χα χα. Βέβαια.. είναι κοντά...
Τελικά όμως...φυσικά δεν ήταν, και ο τύπος απο την Ινδία ήταν και λίγο παράξενος.
Κάθε τόσο γύρναγε προς τα πίσω, τους κοίταγε, κάτι τους έλεγε, έκανε κάτι νοήματα στον οδηγό, μίλαγε στις κόρες του στην ινδική, ξανακοίταγε, έδινε οδηγίες στον οδηγό.....
Αφού έγιναν μούσκεμα και πάθαν δισκοπάθεια απο τις άπειρες λακούβες και το στρίμωγμα μεταξύ των αποσκευών, φτάνουν σε μια ερημιά.... μα μια ερημιά..... ούτε σε χωριό πυρινικών δοκιμών στην Αριζόνα δεν υπάρχει τέτοια απομόνωση.
Υποδύθηκαν με επιτυχία λοιπόν τον ρόλο του Εντμουντ Περσιβαλ Χίλαρι (κατακτητής του Εβερεστ) στην υπερπήδηση μπαγαζιών , κατεβαίνουν σε ένα σπίτι, με συρματόπλεγμα περιφραγμένο και με έναν σεκιούριτι σε φυλάκιο στην είσοδο και περιμένουν μέχρι να γίνει η αποκόμιση των αποσκευών καπνίζοντας ταυτόχρονα ένα τσιγάρο στην ακρούλα.
Ο Ινδός τους πρότεινε με ευγενικό τρόπο αν θέλουν να μείνουν να τους φιλοξενήσει στο σπίτι του για το βράδυ εκείνο, δεδομένου ότι οι καιρικές συνθήκες ήταν άσχημες, -αστραπές ζωγράφιζαν τον ουρανό, νερό με το
τουλούμι , βροντές σου έπαιρναν τα αυτιά-, και -απο ότι είπε- το σπίτι του μεγάλο.
Υπήρχε χώρος για όλους.
-Οχι, οχι ... μην σας βάζουμε σε κόπο, κάποιο ξενοδοχείο θα βρούμε στην τρύπα εεε θέλουμε να πούμε στην πόλη που ήρθαμε. Ασε που έχουμε δει τόοοοοσα θρίλερ, που είμαστε και κομμάτι υποψιασμένοι. Μέσα στις ερημιές και τις ζούγκλες του Λάος , να μείνουμε στο σπίτι ενός άγνωστου Ινδού, ο οποίος μάλιστα έχει και οπλισμένο σεκιούριτι να τον φυλάει εν μέσω καταιγίδας? μπρρρ... Ποιός ξέρει τι κουμάσι είναι? Σε κανένα πρόγραμμα προστασίας μαρτύρων θα ανήκει! Μπαα δεν θα πάρουμε!
Προτιμούμε την κουρτίνα 3, αυτή με τον Ζονγκ παρά να τα βάλουμε με μαφιόζους και καλάζνικοφ νυχτιάτικα!Και έτσι αφού αρνήθηκαν με αβρότητα, εμπιστεύτηκαν τον τουτουκατζή, να βρει κάπου να τους πάει για να περάσουν το βράδυ.
Πράγμα που έγινε. Φτάνουν στο ξενοδοχείο About Thakhek - Inthira Hotel in Sikotabong, Khammouane Provice Laos κεντρικότατο μεν, ταλαιπωρημένο δε, στεγαζόταν σε ένα παλιό κτήριο κινεζικής αρχιτεκτονικής, πλήρως ανακαινισμένο και μάλλον ότι καλύτερο έχει να επιδείξει η πόλη.
Τρέχουν μέσα γρήγορα γρήγορα , θεονήστικοι, βρώμικοι, σκονισμένοι, ταλαιπωρημένοι, κουρασμένοι, φορτωμένοι, με μάτια θολά και ρούχα και μαλλιά να στάζουν νερά, ρωτούν εναγωνίως , αν υπάρχει δωμάτιο διαθέσιμο. Ο Ρεσεψιονίστ με φοβερά άσχημη προφορά τους απαντά
-δυστηχώς.... ένα δωμάτιο έχουμε διαθέσιμο, αλλά είναι το ακριβό".
-Βρε τι μας λες? Σου μοιάζουμε για φτωχομπινέδες? Δηλαδή, έχεις και εσύ τα δίκια σου... .. ναι ... μοιάζουμε, τι μοιάζουμε? βγάζουμε μάτι , αλλά πίστεψέ μας απελπισμένοι είμαστε. Μπατίρηδες όχι. Οχι ακόμα δηλαδή, γιατί αν πέσουμε στα νύχια ακόμη μια φορά της Γκεσταπίτισας, μάλλον θα βγούμε στην ζητιανία! Το κλείνουμε! Πόσο? Πόσο? Πόσο? σου δίνουμε όσα όσα για ένα δωμάτιο. Ισα-ίσα να συναρμολογηθούμε από την αρχή σαν τους Transformers και αύριο μάλλον θα φύγουμε... Πόσο? Πόσο? σου δίνουμε όσα ζητήσεις.... και άμα λάχει σου τάζουμε να σου γράψουμε και ένα οικόπεδο στην Κόρινθο. Μέσα?
-Συγγνώμη? Δεν σας κατάλαβα..
-Εεε! άμα καταλάβαινες θα σου το τάζαμε? Πόσο λέμε? ΠΟΣΟΟΟΟΟ?
-Καλή τιμή για ένα τόσο καλό δωμάτιο. 35 δολλάρια την βραδυά με πρωινό, φόρους, μπαλκόνι.....
-Σιγά το άκριβο! Οσο για το μπαλκόνι , χρειάζεται. Βέεεβαια. Αν αποφασίσουμε να φουντάρουμε , ένα μπαλκόνι θα μας είναι χρήσιμο. Το κλειδί, δώσε το κλειδί τώρα!!!
Αφού συμπληρώνουν την χαρτούρα, ο υπάλληλος τους λέει να βγάλουν τα παπούτσια τους!
-Τι λες ρε φίλε? πας καλά?
-Πολιτική του ξενοδοχειου. Κανείς ένοικος δεν φορά παπούτσια εντός του ξενοδοχείου μας.
-Ανάθεμα την ανάγκη μας! Ανάθεμα!
Αφού ξυπολιούνται ακολουθούν τον υπάλληλο για να τους δείξει το σαράι που ενοικίασαν. Ο ρεσεψιονιστ πηγαίνει μπροστά με τους φίλους μας να ακολουθούν ξυπόλητοι και με περιέργεια, ανεβαίνει μια απότομη ξύλινη σκάλα, περνάει ένα σκότεινο ρουστίκ μακρόστενο διάδρομο με απλίκες αντικέ στους τοίχους, ξεκλειδώνει μέσα στο ημίφως σκυφτός σαν βιβλική φιγούρα μια παλία ξύλινη πόρτα με λουκέτο η οποία ανοίγει αργά τρίζοντας, κάνει στην άκρη ....και βλέπουν... και μένουν με ανοιχτό
στόμα..... αυτήν την αρχιτεκτονική πατέντα.. δεν την είχαν ματαξαναδεί!!!!
-Γειά σας! Είμαι ο τάδε , απο την Ινδία και αυτές οι κόρες μου τάδε και τάδε.
-Χαίρω πολύ. Είμαι ο Γκιούλιβερ απο την Ελλάδα και αυτή η Dim Kyr απο τον πλανήτη "Γεννήθηκα να σε παιδεύω".
-Α... ωραία. Θα πω στον οδηγό να πάει πρώτα εμένα και τις κόρες μου στο σπίτι μας αν δεν σας πειράζει και μετά θα σας βρει ένα ξενοδοχείο.
-Δεν υπάρχει πρόβλημα , αρκεί το σπίτι σας να είναι εντός της περιφέρειας του Λάος χα χα χα
-χα χα χα. Βέβαια.. είναι κοντά...
Τελικά όμως...φυσικά δεν ήταν, και ο τύπος απο την Ινδία ήταν και λίγο παράξενος.
Κάθε τόσο γύρναγε προς τα πίσω, τους κοίταγε, κάτι τους έλεγε, έκανε κάτι νοήματα στον οδηγό, μίλαγε στις κόρες του στην ινδική, ξανακοίταγε, έδινε οδηγίες στον οδηγό.....
Αφού έγιναν μούσκεμα και πάθαν δισκοπάθεια απο τις άπειρες λακούβες και το στρίμωγμα μεταξύ των αποσκευών, φτάνουν σε μια ερημιά.... μα μια ερημιά..... ούτε σε χωριό πυρινικών δοκιμών στην Αριζόνα δεν υπάρχει τέτοια απομόνωση.
Υποδύθηκαν με επιτυχία λοιπόν τον ρόλο του Εντμουντ Περσιβαλ Χίλαρι (κατακτητής του Εβερεστ) στην υπερπήδηση μπαγαζιών , κατεβαίνουν σε ένα σπίτι, με συρματόπλεγμα περιφραγμένο και με έναν σεκιούριτι σε φυλάκιο στην είσοδο και περιμένουν μέχρι να γίνει η αποκόμιση των αποσκευών καπνίζοντας ταυτόχρονα ένα τσιγάρο στην ακρούλα.
Ο Ινδός τους πρότεινε με ευγενικό τρόπο αν θέλουν να μείνουν να τους φιλοξενήσει στο σπίτι του για το βράδυ εκείνο, δεδομένου ότι οι καιρικές συνθήκες ήταν άσχημες, -αστραπές ζωγράφιζαν τον ουρανό, νερό με το
τουλούμι , βροντές σου έπαιρναν τα αυτιά-, και -απο ότι είπε- το σπίτι του μεγάλο.
Υπήρχε χώρος για όλους.
-Οχι, οχι ... μην σας βάζουμε σε κόπο, κάποιο ξενοδοχείο θα βρούμε στην τρύπα εεε θέλουμε να πούμε στην πόλη που ήρθαμε. Ασε που έχουμε δει τόοοοοσα θρίλερ, που είμαστε και κομμάτι υποψιασμένοι. Μέσα στις ερημιές και τις ζούγκλες του Λάος , να μείνουμε στο σπίτι ενός άγνωστου Ινδού, ο οποίος μάλιστα έχει και οπλισμένο σεκιούριτι να τον φυλάει εν μέσω καταιγίδας? μπρρρ... Ποιός ξέρει τι κουμάσι είναι? Σε κανένα πρόγραμμα προστασίας μαρτύρων θα ανήκει! Μπαα δεν θα πάρουμε!
Προτιμούμε την κουρτίνα 3, αυτή με τον Ζονγκ παρά να τα βάλουμε με μαφιόζους και καλάζνικοφ νυχτιάτικα!Και έτσι αφού αρνήθηκαν με αβρότητα, εμπιστεύτηκαν τον τουτουκατζή, να βρει κάπου να τους πάει για να περάσουν το βράδυ.
Πράγμα που έγινε. Φτάνουν στο ξενοδοχείο About Thakhek - Inthira Hotel in Sikotabong, Khammouane Provice Laos κεντρικότατο μεν, ταλαιπωρημένο δε, στεγαζόταν σε ένα παλιό κτήριο κινεζικής αρχιτεκτονικής, πλήρως ανακαινισμένο και μάλλον ότι καλύτερο έχει να επιδείξει η πόλη.
Τρέχουν μέσα γρήγορα γρήγορα , θεονήστικοι, βρώμικοι, σκονισμένοι, ταλαιπωρημένοι, κουρασμένοι, φορτωμένοι, με μάτια θολά και ρούχα και μαλλιά να στάζουν νερά, ρωτούν εναγωνίως , αν υπάρχει δωμάτιο διαθέσιμο. Ο Ρεσεψιονίστ με φοβερά άσχημη προφορά τους απαντά
-δυστηχώς.... ένα δωμάτιο έχουμε διαθέσιμο, αλλά είναι το ακριβό".
-Βρε τι μας λες? Σου μοιάζουμε για φτωχομπινέδες? Δηλαδή, έχεις και εσύ τα δίκια σου... .. ναι ... μοιάζουμε, τι μοιάζουμε? βγάζουμε μάτι , αλλά πίστεψέ μας απελπισμένοι είμαστε. Μπατίρηδες όχι. Οχι ακόμα δηλαδή, γιατί αν πέσουμε στα νύχια ακόμη μια φορά της Γκεσταπίτισας, μάλλον θα βγούμε στην ζητιανία! Το κλείνουμε! Πόσο? Πόσο? Πόσο? σου δίνουμε όσα όσα για ένα δωμάτιο. Ισα-ίσα να συναρμολογηθούμε από την αρχή σαν τους Transformers και αύριο μάλλον θα φύγουμε... Πόσο? Πόσο? σου δίνουμε όσα ζητήσεις.... και άμα λάχει σου τάζουμε να σου γράψουμε και ένα οικόπεδο στην Κόρινθο. Μέσα?
-Συγγνώμη? Δεν σας κατάλαβα..
-Εεε! άμα καταλάβαινες θα σου το τάζαμε? Πόσο λέμε? ΠΟΣΟΟΟΟΟ?
-Καλή τιμή για ένα τόσο καλό δωμάτιο. 35 δολλάρια την βραδυά με πρωινό, φόρους, μπαλκόνι.....
-Σιγά το άκριβο! Οσο για το μπαλκόνι , χρειάζεται. Βέεεβαια. Αν αποφασίσουμε να φουντάρουμε , ένα μπαλκόνι θα μας είναι χρήσιμο. Το κλειδί, δώσε το κλειδί τώρα!!!
Αφού συμπληρώνουν την χαρτούρα, ο υπάλληλος τους λέει να βγάλουν τα παπούτσια τους!
-Τι λες ρε φίλε? πας καλά?
-Πολιτική του ξενοδοχειου. Κανείς ένοικος δεν φορά παπούτσια εντός του ξενοδοχείου μας.
-Ανάθεμα την ανάγκη μας! Ανάθεμα!
Αφού ξυπολιούνται ακολουθούν τον υπάλληλο για να τους δείξει το σαράι που ενοικίασαν. Ο ρεσεψιονιστ πηγαίνει μπροστά με τους φίλους μας να ακολουθούν ξυπόλητοι και με περιέργεια, ανεβαίνει μια απότομη ξύλινη σκάλα, περνάει ένα σκότεινο ρουστίκ μακρόστενο διάδρομο με απλίκες αντικέ στους τοίχους, ξεκλειδώνει μέσα στο ημίφως σκυφτός σαν βιβλική φιγούρα μια παλία ξύλινη πόρτα με λουκέτο η οποία ανοίγει αργά τρίζοντας, κάνει στην άκρη ....και βλέπουν... και μένουν με ανοιχτό
στόμα..... αυτήν την αρχιτεκτονική πατέντα.. δεν την είχαν ματαξαναδεί!!!!
