dim kyr
Member
- Μηνύματα
- 2.064
- Likes
- 6.302
- Ταξίδι-Όνειρο
- Μπαγκλαντες
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Περίεργες πολιτικές ποτοαπαγόρευσης
- Run Lola Run
- Ηρθαμε! Φεύγουμε.....
- Kuala Lumbur
- Παναγιά μου!!! Ενα AirBus 320 έρχεται κατα πάνω μας
- Αναλαμβάνουμε απεντομώσεις, καθαρισμούς κτηρίων και αποφράξεις αποχετεύσεων
- Λάος
- Αυτός, Αυτή και οι απάτες
- Για ποιόν χτυπά η εξάτμιση?
- Το στοίχημα του ευρω
- Αρχίσανε τα όργανα
- Στο άγνωστο με πούλμαν την ελπίδα
- Η Αφιξη και το πρόγραμμα προστασίας μαρτύρων
- Μια γιορτή μια μπύρα και τρια δόντια
- Και ο Γκιούλι ξεσπαθώνει, ξεσπαθώνει
- Οταν ξέρεις και ταξιδεύεις με στυλ
- Θελω να κατέβω απο αυτό το λεωφορείο
- Το αγνό παρθένο σου μαλλί
- Απο την Σκύλλα στην Χαρυβδη και απο τον Αννα στον Καιάφα
- Α ρε γλέντια
- Πνομ Πενχ : η Αυτοκράτειρα με τα κουρέλια
- Η Κάθοδος και ο δρόμος προς το κολαστήριο
- Η Καμπότζη και το εργοστάσιο της κρεατομηχανής
- Οταν η σύνεση εκδιώχνεται μετά κλοτσηδόν
- In the mouth of Darkness
- Το Ιδρυμα
- Κάνε ένα μπάνιο!
- Ψάχνωντας απελπισμένα (ένα) το Ιδρυμα
- Η καλή μας αγελάδα βόσκει κάτω στην λιακάδα
- Μια οικογένεια είμαστε όλοι
Αρνούμαι οιαδήποτε επαφή με την συγκεκριμένη μάρκα μπύρας!!! Δεν θα μου φορτώσετε όλη την σαβούρα που κυκλοφορεί στην μπυροαγορά. Είναι ένα απο τα ελάχιστα θέματα που είμαι εκλεκτική.
Τώρα -αφού ξεκαθάρισα την θέση μου- ας ικανοποιήσω Ρενάτα την δική σου -μαζοχιστική θα έλεγα- επιθυμία.
Καταρχάς κρίνω φυσικά μόνο την Κουάλα και όχι την Μαλαισία. Κατά δεύτερον δεν μπορώ να είμαι -και δεν θέλω άλλωστε- ισοπεδωτική με κάνενα κράτος. Ολα πιστεύω κάτι ωραίο έχουν να σου δώσουν σε μικρή ή μεγάλη ποσότητα, και είναι και υποκειμενικό. Πχ σε κάποιον μπορεί να αρέσει η Πατάγια, ενώ κάποιον άλλον να τον τρελλαίνει. Αρα τα παρακάτω θα είναι επίσης υποκειμενικά και με κρίση κάπως αυστηρή.
Η Κ. έχει 2 πρόσωπα. Αυτό των συνοικιών που διαμένουν ή δραστηριοποιούνται κινέζοι και ινδοί και το λαμπερό πρόσωπο των πλούσιων συνοικιών, με τα ακριβά εστιατόρια, ακριβά ξενοδοχεία, καθαριότητα, πάρκα εμπορικά κέντρα που βρίσκεις επώνυμες μάρκες ,
παρτέρια με λουλούδια κλπ. Για αυτό το β' πρόσωπο εγώ αδιαφόρησα, αν και το επισκέφτηκα ως έχουσα υποχρέωση στην ταξιδιωτική μου τιμή. Αν θέλω να δω όμως Prada Versace Ferre κλπ θα πάρω σβάρνα Ιταλίες και Γαλλίες και δεν θα τραβηχτώ στην Ασία (κοινή λογική).
Το ενδιαφέρον έγκειται στο α' πρόσωπο της πόλης. Το απλό (όχι
εξαθλιωμένο όμως, ούτε φτωχό), βρώμικο, ασιατικό και με αδρά χαρακτηριστικά πρόσωπο, που συνηθίζεις να βλέπεις σε ασιατικές πρωτεύουσες. Σε αυτό επικεντρώθηκα και, έκανα -πιστεψέ με Ρενάτα- φιλότιμες προσπάθειες να το ανακαλύψω, να το βρω, να
με κερδίσει , να το αγαπήσω ή έστω συμπαθήσω, αλλά δεν.....
Η Chiana town, η ινδική αγορά και κανά δυο άλλες παραπλήσιες περιοχές δεν κατάφεραν να μου τραβήξουν ούτε στιγμή το ενδιαφέρον. Ουτε λεπτό να με εντυπωσιάσουν. Ουτε σταλιά στο να με κάνουν να θέλω να βγάλω πάνω απο 5-6 φωτογραφίες. Υπερκτιμημένες, χιλιοειπωμένες, παρωχημένες, χωρίς ατμόσφαιρα, κακοσυντηρημένες, υπερβολικά προβαλλόμενες , χωρίς να το αξίζουν, παράπαιαν μεταξύ λαικού παζαριού και χωρίς ταυτότητα αδιάφορης ντόπιας αγοράς. Κάποιον βέβαια που ταξιδεύει για πρώτη φορά στην Ασία και δεν έχει μέτρο σύγκρισης, το πιθανότερο είναι να τον μαγεύσουν.
Γενικά αυτό που εγώ εισέπραξα είναι μια λαική εμποροπανύγηρις που στόχο έχει τα πορτοφόλια των ντόπιων και κυρίως των τουριστών. Το ελάχιστο χρώμα -αν μπορείς να το χαρακτηρίσεις έτσι- που είχε ήταν κάτι
κόκκινα φαναράκια, ένας όμορφος ναός, και κάτι καλά σημεία, τα οποία όμως "πνίγονταν" απο τον απίστευτο αριθμό πάγκων, τουριστών, και κιτσάτων αντικειμένων, (Χριστέ μου!! πόσο κιτς μπορεί να χωράει σε έναν δρόμο?) δεν ήταν αρκετά , τουλάχιστον για εμένα να σε κερδίσουν.
Σε γενικές γραμμές δηλαδή η Κ. με τα δυο της τα πρόσωπα,
(τα οποία είναι και ασαφή και αόριστα ως προς την ταυτότητα) δεν αποτελεί κάτι που θέλει να δεις, να επισκεφθείς ξανά και ξανά, να νοσταλγείς και να σαγηνευτείς. Με δυο λόγια, αδιάφορη με το Α το κεφαλαίο.
Είναι οκ για ψώνια ηλεκτρονικά (ελάχιστα πιο φθηνα απο την Ελλάδα, να μείνεις στα 5στερα ξενοδοχεία της που φημίζονται τα πιο φτηνά του κόσμου (Μandarine με 120 ευρώ????), να αγοράσεις και μια φθηνή μαιμού στις αγορές της, και μετά γραμμή για το αεροδρόμιο.
Το κεφάλαιο άνθρωποι τώρα δεν χρειάζεται πολύ ανάλυση. Ο λόγος? Μωσαικό. Κινέζοι, Ινδοί, Μαλαισιανοί, Ινδονήσιοι, νέγροι, μουσουλμάνοι, χριστιανοί, βουδιστές όλα μαλλιά κουβάρια. Αρα είναι τουλάχιστον ταξιδιωτική αφέλεια να κρίνεις και να πεις, ".....καλοί άνθρωποι, ευγενικοί, απατεώνες, αγενείς, γελαστοί κλπ..". Με τόσα είδη θα έχει τα πάντα
μέσα στον ανθώπινο δυναμικό της. Τον γελαστό και τον σοβαρό, τον τίμιο και τον άτιμο. Με άλλες συνήθειες, άλλη θρησκεία (το 55% μουσουλμάνοι), άλλη αντιμετώπιση, άλλα έθιμα, γιορτές κλπ.
Βλέπεις την κινέζα με το μίνι, και δίπλα σου περνάει μια μαντηλοφορεμένη. Αυτό βέβαια δεν το λέω για κακό. Το αντίθετο. Οι αντιθέσεις είναι κάτι συναρπαστικό. Απλά επισημάνω την έντονη διαφορά η οποία είναι και υπεύθυνη για τις υπερπροσπάθειες που κάνει η κυβέρνηση να κρατά μια εθνική ταυτότητα και ως εκ τούτου συνοχή στο έθνος.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα στα χερούλια των τρένων αναγράφεται σε αυτοκόλλητο "είμαστε όλοι Μαλάι, το έθνος μας γίνεται δυνατότερο και άλλα τέτοια συνθήματα - κόλλας UHU .
Οι συγκοινωνίες είναι άψογες. Μπορείς απο την πρώτη κιόλας ημέρα να αρχίζεις να συνηθίζεις τα ΜΜΜ. Αλλα και εδώ η Κ. μου είχε μια δυσάρεστη έκπληξη. Αν μου αρέσει κάτι σε αυτές τις πόλεις, είναι τα γνωστά τουκ τουκ. Τα λατρεύω! Τα θεωρώ τα πιο όμορφα, χρήσιμα, φτηνά, πρακτικά, "φευγάτα" αν θέλεις μέσα μεταφοράς. Στην Κ. δεν υπάρχουν. Ταξί (δεν κλέβουν μου είπαν), λεωφορεία και αστικά τρένα. Με αυτά θα κινηθείς.
Για φαγητά δυστηχώς δεν μπορώ να σου μιλήσω με ασφάλεια, δεν τρώω ντόπια φαγητά. Εχω άλλου είδους περιέργεια (για πόση και όχι βρώση). Τα εστιατόρια-πάγκοι πάντως τα οποία επισκεπτόμουν για να πιω την ακριβή για τα δεδομένα της χώρας μπύρα, ήταν βρώμικα και με ποντίκια (μια φορά φώναξα όταν είδα ένα στο πόδι μου ααααααα! και όσοι έτρωγαν , γύρισαν με κοίταξαν και μετά συνέχισαν με αδιαφορία ανθρώπου που έχει ανοσία στα πάντα , να τρώνε). Στους πύργους Μενάρα όμως, στα εστιατόρια των
καλών ξενοδοχείων και στα εμπορικά κέντρα είναι καθαρά.
Επίσης τα ξενοδοχεία πέριξ της china town είναι κατά 90% πάτοι.
Οσο για την ασφάλεια, χωρίς να έτυχε να συναντήσω κάποιον αστυνομικό, η αίσθηση που σου δίνει η πόλη είναι αυτή της σιγουριάς. Λίγη κοινή λογική και κανένα πρόβλημα. Ακόμα είχε τρομακτικό αριθμό τουριστών. Ασιατών και δυτικών.
Για να κλείσω την απάντηση-μαμούθ που σου έδωσα (ήθελα να τα γράψω) λέω επιγραμματικά ότι η πόλη φυσικά και χρίζει κάποιας επίσκεψης, αλλά για λίγες ημέρες και χωρίς να έχεις υψηλές απαιτήσεις. Καλή ήταν. Ετσι απλά. Καλή ήταν......
Τώρα -αφού ξεκαθάρισα την θέση μου- ας ικανοποιήσω Ρενάτα την δική σου -μαζοχιστική θα έλεγα- επιθυμία.
Καταρχάς κρίνω φυσικά μόνο την Κουάλα και όχι την Μαλαισία. Κατά δεύτερον δεν μπορώ να είμαι -και δεν θέλω άλλωστε- ισοπεδωτική με κάνενα κράτος. Ολα πιστεύω κάτι ωραίο έχουν να σου δώσουν σε μικρή ή μεγάλη ποσότητα, και είναι και υποκειμενικό. Πχ σε κάποιον μπορεί να αρέσει η Πατάγια, ενώ κάποιον άλλον να τον τρελλαίνει. Αρα τα παρακάτω θα είναι επίσης υποκειμενικά και με κρίση κάπως αυστηρή.
Η Κ. έχει 2 πρόσωπα. Αυτό των συνοικιών που διαμένουν ή δραστηριοποιούνται κινέζοι και ινδοί και το λαμπερό πρόσωπο των πλούσιων συνοικιών, με τα ακριβά εστιατόρια, ακριβά ξενοδοχεία, καθαριότητα, πάρκα εμπορικά κέντρα που βρίσκεις επώνυμες μάρκες ,
παρτέρια με λουλούδια κλπ. Για αυτό το β' πρόσωπο εγώ αδιαφόρησα, αν και το επισκέφτηκα ως έχουσα υποχρέωση στην ταξιδιωτική μου τιμή. Αν θέλω να δω όμως Prada Versace Ferre κλπ θα πάρω σβάρνα Ιταλίες και Γαλλίες και δεν θα τραβηχτώ στην Ασία (κοινή λογική).
Το ενδιαφέρον έγκειται στο α' πρόσωπο της πόλης. Το απλό (όχι
εξαθλιωμένο όμως, ούτε φτωχό), βρώμικο, ασιατικό και με αδρά χαρακτηριστικά πρόσωπο, που συνηθίζεις να βλέπεις σε ασιατικές πρωτεύουσες. Σε αυτό επικεντρώθηκα και, έκανα -πιστεψέ με Ρενάτα- φιλότιμες προσπάθειες να το ανακαλύψω, να το βρω, να
με κερδίσει , να το αγαπήσω ή έστω συμπαθήσω, αλλά δεν.....
Η Chiana town, η ινδική αγορά και κανά δυο άλλες παραπλήσιες περιοχές δεν κατάφεραν να μου τραβήξουν ούτε στιγμή το ενδιαφέρον. Ουτε λεπτό να με εντυπωσιάσουν. Ουτε σταλιά στο να με κάνουν να θέλω να βγάλω πάνω απο 5-6 φωτογραφίες. Υπερκτιμημένες, χιλιοειπωμένες, παρωχημένες, χωρίς ατμόσφαιρα, κακοσυντηρημένες, υπερβολικά προβαλλόμενες , χωρίς να το αξίζουν, παράπαιαν μεταξύ λαικού παζαριού και χωρίς ταυτότητα αδιάφορης ντόπιας αγοράς. Κάποιον βέβαια που ταξιδεύει για πρώτη φορά στην Ασία και δεν έχει μέτρο σύγκρισης, το πιθανότερο είναι να τον μαγεύσουν.
Γενικά αυτό που εγώ εισέπραξα είναι μια λαική εμποροπανύγηρις που στόχο έχει τα πορτοφόλια των ντόπιων και κυρίως των τουριστών. Το ελάχιστο χρώμα -αν μπορείς να το χαρακτηρίσεις έτσι- που είχε ήταν κάτι
κόκκινα φαναράκια, ένας όμορφος ναός, και κάτι καλά σημεία, τα οποία όμως "πνίγονταν" απο τον απίστευτο αριθμό πάγκων, τουριστών, και κιτσάτων αντικειμένων, (Χριστέ μου!! πόσο κιτς μπορεί να χωράει σε έναν δρόμο?) δεν ήταν αρκετά , τουλάχιστον για εμένα να σε κερδίσουν.
Σε γενικές γραμμές δηλαδή η Κ. με τα δυο της τα πρόσωπα,
(τα οποία είναι και ασαφή και αόριστα ως προς την ταυτότητα) δεν αποτελεί κάτι που θέλει να δεις, να επισκεφθείς ξανά και ξανά, να νοσταλγείς και να σαγηνευτείς. Με δυο λόγια, αδιάφορη με το Α το κεφαλαίο.
Είναι οκ για ψώνια ηλεκτρονικά (ελάχιστα πιο φθηνα απο την Ελλάδα, να μείνεις στα 5στερα ξενοδοχεία της που φημίζονται τα πιο φτηνά του κόσμου (Μandarine με 120 ευρώ????), να αγοράσεις και μια φθηνή μαιμού στις αγορές της, και μετά γραμμή για το αεροδρόμιο.
Το κεφάλαιο άνθρωποι τώρα δεν χρειάζεται πολύ ανάλυση. Ο λόγος? Μωσαικό. Κινέζοι, Ινδοί, Μαλαισιανοί, Ινδονήσιοι, νέγροι, μουσουλμάνοι, χριστιανοί, βουδιστές όλα μαλλιά κουβάρια. Αρα είναι τουλάχιστον ταξιδιωτική αφέλεια να κρίνεις και να πεις, ".....καλοί άνθρωποι, ευγενικοί, απατεώνες, αγενείς, γελαστοί κλπ..". Με τόσα είδη θα έχει τα πάντα
μέσα στον ανθώπινο δυναμικό της. Τον γελαστό και τον σοβαρό, τον τίμιο και τον άτιμο. Με άλλες συνήθειες, άλλη θρησκεία (το 55% μουσουλμάνοι), άλλη αντιμετώπιση, άλλα έθιμα, γιορτές κλπ.
Βλέπεις την κινέζα με το μίνι, και δίπλα σου περνάει μια μαντηλοφορεμένη. Αυτό βέβαια δεν το λέω για κακό. Το αντίθετο. Οι αντιθέσεις είναι κάτι συναρπαστικό. Απλά επισημάνω την έντονη διαφορά η οποία είναι και υπεύθυνη για τις υπερπροσπάθειες που κάνει η κυβέρνηση να κρατά μια εθνική ταυτότητα και ως εκ τούτου συνοχή στο έθνος.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα στα χερούλια των τρένων αναγράφεται σε αυτοκόλλητο "είμαστε όλοι Μαλάι, το έθνος μας γίνεται δυνατότερο και άλλα τέτοια συνθήματα - κόλλας UHU .
Οι συγκοινωνίες είναι άψογες. Μπορείς απο την πρώτη κιόλας ημέρα να αρχίζεις να συνηθίζεις τα ΜΜΜ. Αλλα και εδώ η Κ. μου είχε μια δυσάρεστη έκπληξη. Αν μου αρέσει κάτι σε αυτές τις πόλεις, είναι τα γνωστά τουκ τουκ. Τα λατρεύω! Τα θεωρώ τα πιο όμορφα, χρήσιμα, φτηνά, πρακτικά, "φευγάτα" αν θέλεις μέσα μεταφοράς. Στην Κ. δεν υπάρχουν. Ταξί (δεν κλέβουν μου είπαν), λεωφορεία και αστικά τρένα. Με αυτά θα κινηθείς.
Για φαγητά δυστηχώς δεν μπορώ να σου μιλήσω με ασφάλεια, δεν τρώω ντόπια φαγητά. Εχω άλλου είδους περιέργεια (για πόση και όχι βρώση). Τα εστιατόρια-πάγκοι πάντως τα οποία επισκεπτόμουν για να πιω την ακριβή για τα δεδομένα της χώρας μπύρα, ήταν βρώμικα και με ποντίκια (μια φορά φώναξα όταν είδα ένα στο πόδι μου ααααααα! και όσοι έτρωγαν , γύρισαν με κοίταξαν και μετά συνέχισαν με αδιαφορία ανθρώπου που έχει ανοσία στα πάντα , να τρώνε). Στους πύργους Μενάρα όμως, στα εστιατόρια των
καλών ξενοδοχείων και στα εμπορικά κέντρα είναι καθαρά.
Επίσης τα ξενοδοχεία πέριξ της china town είναι κατά 90% πάτοι.
Οσο για την ασφάλεια, χωρίς να έτυχε να συναντήσω κάποιον αστυνομικό, η αίσθηση που σου δίνει η πόλη είναι αυτή της σιγουριάς. Λίγη κοινή λογική και κανένα πρόβλημα. Ακόμα είχε τρομακτικό αριθμό τουριστών. Ασιατών και δυτικών.
Για να κλείσω την απάντηση-μαμούθ που σου έδωσα (ήθελα να τα γράψω) λέω επιγραμματικά ότι η πόλη φυσικά και χρίζει κάποιας επίσκεψης, αλλά για λίγες ημέρες και χωρίς να έχεις υψηλές απαιτήσεις. Καλή ήταν. Ετσι απλά. Καλή ήταν......
