Μαρόκο Rockin' the Casbah και άλλες ιστορίες στο Μαρόκο το Ραμαζάνι

[evaT]

Μέρα Ενδέκατη

Μαρακές - Αθήνα - Θεσσαλονίκη, 'Aλλος γι Αθήνα τράβηξε και άλλος για Τουλούζ.

Ξυπνήσαμε από τις 06.30 να συμμαζέψουμε ότι συμμαζευόταν, μια και η πτήση αναχωρούσε στις 10.
'Εκανα μια μίνι σύσκεψη με τον εαυτό μου και αποφάσισα να τους αφήσω πεσκέσι μια παλιά μακρυμάνικη μπλούζα που έπιανε πολύτιμο χώρο, τις σαγιονάρες και μια ζακετούλα.
Δεν ήξερα τι να κάνω με την κλαδωτή πιτζάμα, αμφιταλαντεύτηκα, κρίμα να την αποχωριστώ τώρα που την έκανα διάσημη. Την έβαλα μέσα

'Ό,τι δε χώρεσε στο βαλιτσάκι το φόρεσα. 'Εφυγα με 2 tshirt, από πάνω μια πουκαμίσα, έδεσα στη μέση μπερδεμένο το φούτερ με το μπουφανάκι μου, το οποίο κάπως έγερνε από την αριστερή μεριά από το βάρος λίγης άμμου Σαχάρας που είχα παραχώσει σ ένα σακουλάκι στην αριστερή τσέπη. No comment....

Παραδώσαμε το αυτοκίνητο και φύγαμε για γκισέ.
Δυστυχώς στο Μαρόκο δεν δέχονται τα ηλεκτρονικά τσεκαρίσματα, χρειάζεσαι έντυπη κάρτα για να πετάξεις, έτσι αναγκαστικά έπρεπε να περάσουμε από το γκισέ.
Και μεις και οι αποσκευές μας.

Αποχαιρετήσαμε τον Αντώνη, ο οποίος είναι διακοπο-άπλας και πετούσε προς Τουλούζ το μεσημεράκι με σκοπό α) να συνεχίσει το επικό σόλο του τουρ για δυό τρεις εβδομάδες ακόμη και β) να επιστρέψει στα σαλαμοκάσερά του απαλλαγμένος από την καζούρα μας.

Επική ήταν και η ουρά μπροστά από το γκισέ της Aegean που προχωρούσε αργά και βασανιστικά.
Τα πελατάκια της είμασταν εμείς και ένα μεγάλο γκρουπ του Versus απαρτιζόμενο κυρίως από Κύπριους (Τσιπραίους) που ο καθένας τους κουβαλούσε από δυό τεραστίων διαστάσεων βαλίτσες + βαλιτσάκι καμπίνας και εύλογα αναρωτήθηκα τι μπορεί δηλαδή να μην χώρεσε σε 2 βαλίτσες-μπαούλα και χρειαζόσουν επιπλέον τρόλεϊ πτήσης, δεν άντεξα και κοίταξα μελαγχολικά το δικό μου ταπεινό βαλιτσάκι εντός του οποίου ήθελε δεν ήθελε στριμώχτηκε όλο μου το ταξιδιωτικό βιός.

Έχω συνηθίσει τόσο πολύ να ταξιδεύω πλέον light που σκέφτηκα πως αν μου έδιναν δικαίωμα για δύο 23κιλα, σου έβγαζα άνετα μετακόμιση!
Πέρα από αυτό η ώρα μας στην ουρά πέρασε ευχάριστα ακούγοντας τις συνομιλίες μεταξύ των Τσιπραίων προσπαθώντας να βγάλουμε άκρη τι διάολο λένε....εν την παλέφκο ρε πέλε μου δηλαδή δεν την παλεύω φίλε μου
Η ώρα που φοβόμουν ήρθε κι ο μαροκινός υπάλληλος στο counter μου ζήτησε να τοποθετήσω το βαλιτσάκι πάνω στον ιμάντα. 10 στρόγγυλα κιλά έγραψε η ζυγαριά καλά το είχα κόψει...τον κοίταξα και περίμενα την ετυμηγορία.
Ανέβασε και ο Τάσος τον αναδιπλούμενο σάκο του και ο υπάλληλος ξίνισε τα μούτρα του, Χιούστον έχουμε πρόβλημα. Λάθος διαστάσεις έχει, μας ενημέρωσε.

Το υπέρβαρο το άφησε ασχολίαστο κι άρχισε τη γκρίνια για τα μέτρα του μισογεμισμένου σάκου του Τάσου. Βρε να τον ζουλάμε για να δει ότι "έρχεται" στο κανονικό μέγεθος μόλις πατηθεί, τίποτα αυτός τα δικά του. Μουλάρωσε.
45 ευρώ μου λέει
'Ελα βρε καλέ μου τώρα, μην ξηγιέσαι έτσι...και άντε να ήταν για τα κιλά θα είχε τα δίκια του, αλλά οι διαστάσεις ήταν μια χαρά, άλλωστε με τον ίδιο σάκο είχαμε ταξιδέψει στο πήγαινε χωρίς κανένα θέμα.
Διαμαρτυρήθηκα όσο μ έπαιρνε και να τα πληζ και τα χαμόγελα και τι μου λέει ο Αλλαχόφοβος...
Πόσα θέλεις να δώσεις;
Δεν το ακούμε αυτό

Μόλις τότε συνειδητοποίησα τι...έπαιζε τόση ώρα που μας είχε στον πρόλογο, ανασυντάχθηκα, μπήκα στο παιχνίδι και είπα με τη σειρά μου, 10 ευρώ!!
Αυτό ήταν το ζητούμενο τόση ώρα, μόλις τσίμπησε το 10ρικο, έσκασε χαμόγελο, πέρασε τις κορδέλες στα χερούλια και μας έστειλε στην ευχή, θα τις παραλάβετε είπε στη Θεσσαλονίκη, καλό σας ταξίδι

Σχολιάζαμε με τον Τάσο ότι δεν μπορεί, κάπως τα προκαλούμε όλα αυτά και μας συμβαίνουν.
Μα να χρηματίζεται μέχρι κι ο υπάλληλος στο γκισέ της αεροπορικής;;;

Παρακάτω είχε άλλη ουρά για τελωνειακό έλεγχο που έβλεπαν τα διαβατήρια και στα καπάκια άλλη μία που τσέκαραν τις κάρτες επιβίβασης, και μια Αμερικανίδα κοπελιά ξεφύσαγε κ έλεγε, μα δεν καταλαβαίνω γιατί δεν έχουν μία ουρά για όλα;
Τα παράπονά σας στον...Βασιλιά

Από κει και πέρα μέχρι την Αθήνα δεν είχαμε άλλα ευτράπελα.
Στην πτήση οι Τσιπραίες μαζί με τις πελάτισσες των άλλων πρακτορείων είχαν πιάσει ψιλή κουβέντα για το ταξίδι τους, που πήγαν και τι έκαναν.
Μπήκαμε στην κουβέντα και μεις, διαπιστώσαμε πως πάνω κάτω κάναμε το ίδιο τουρ, εμείς επιπλέον είχαμε τη διανυκτέρευση στο καμπ της ερήμου.
Ρώτησα πόσο στοίχιζε το αντίστοιχο ταξίδι στο Versus.
Απάντηση: 1800 ευρώ ξενοδοχεία και φαγητό, κόντεψα να πνιγώ.
Βέβαια το πρακτορείο τους είχε σε 5στερα και σου τα έχει όλα έτοιμα στο χέρι, δεν κουνάς ούτε δαχτυλάκι. Αλλά βάλε εξόδους, ψώνια, εισόδους και λοιπά να μη βγήκε ένα 2500ρι στο κεφάλι; Να πως βγαίνουν οι βαλιτσάρες!

Ρώτησαν πως ταξιδέψαμε εμείς. Τα είπαμε. Ζήλεψαν.
Υποθέτω όμως πως κάποιος που είναι πρόθυμος να πληρώσει ένα τέτοιο ποσό για να πάει οργανωμένο ταξίδι, δεν θέλει και δεν μπορεί να ταξιδέψει μόνος.
Και γω ζηλεύω τους μπακπάκερς που ταξιδεύουν για μήνες δίχως να θέλουν να ξέρουν τι τους ξημερώνει, αλλά πιθανότατα εγώ δεν θα το κάνω ποτέ έτσι. 'Η θα το κάνω άραγε;

Δυσκολεύτηκαν πολύ να πιστέψουν ότι βγάλαμε παρόμοιο ταξίδι με τα μισά χρήματα αλλά μάλλον δεν διαβάζουν καν τραβελστόρις για να μάθουν ότι δε θέλει κόπο, αλλά τρόπο.
Και πιθανώς να μην τους ενδιαφέρει.

Από τις ωραιότερες φωτογραφίες που έχω τραβήξει μέσα από αεροπλάνο.

Στο Βενιζέλος, απαλλαγμένοι από αποσκευές και άγχος ήπιαμε από ένα απολαυστικό παραδοσιακό φρέντο εσπρέσσο γιατί μας είχε πιάσει το στερητικό, ούτε 4,50 ευρώ έκαστος καλώς ήλθατε στην Ελλαδάρα μας!

Θεωρητικά είχαμε ένα δίωρο μέχρι την πτήση ανταπόκρισης, μέχρι που έβγαλαν καθυστέρηση και καθυστέρηση στην καθυστέρηση.
Βαρέθηκα και είπα να πάω προς το γκισέ να δω τι γίνεται, την ώρα εκείνη ξεκινούσε ανακοίνωση πως η πτήση ήταν υπεράριθμη και πως όσοι επιθυμούσαν μπορούσαν να δηλώσουν εθελοντές για να πετάξουν με την επόμενη πτήση και θα έπαιρναν 120 ευρώ μετρητά, ένα δωρεάν εισιτήριο για όλο το δίκτυο και δωρεάν αναβάθμιση θέσης.
Πριν προλάβει να τα πει όλα άνοιξα βήμα και ήμουν ήδη μπροστά της στο γκισέ

Και δήλωνα στο Νο2 σε σειρά προτεραιότητας με τρίτο τον Τάσο που δεν είχε καταλάβει τι παιζόταν, έπεσε στο σημείο που υπάλληλος στο κάουντερ με ενημέρωνε πως θα ταξιδέψω αργότερα και λέει "όχι εγώ δε θέλω να ταξιδέψω αργότερα".
"Πάψε", του λέω, θέλεις!
"Όχι δε θέλω", εκεί αυτός

Βρήκα ευκαιρία και του τα εξήγησα που μου χαλούσε στρωμένη δουλειά και μόλις συντονίστηκε μου είπε να δηλώσω ότι εμείς ευχαρίστως γινόμαστε εθελοντές όλη νύχτα αν μας θέλουν και θα περιμένουμε εδώ καθιστοί, όσο αυτή θα μοιράζει δωρεάν εισιτήρια για όλες τις overbooked πτήσεις
Είχε ρέντα, μου λέει πρόσεχε μην πήρες φόρα με τα δεκάευρα και χώσεις κ κανένα σ αυτήν εδώ και μας τραβολογάνε, έτσι; χαχαχαχα

Και ενόσω περιμέναμε να δούμε τι θα κληρώσει, εμείς κάναμε σχέδια προς τα πούθε θα καταναλώναμε το κούτρα εισιτήριο.
Καλά περάσαμε, αλλά 15 υπεράριθμους είχαν και πάνω από 15 δεν εμφανίστηκαν στην επιβίβαση, οπότε έναν έναν μας φώναξε μέχρι και τον τελευταίο, ξενερώσαμε που πρώτη φορά έτυχε τέτοια φάση και δεν μας κάθισε, αντίο εισιτηριάκι!

Σεντόνι υπέρδιπλο (την) κατάντησα την ιστορία μου, αντιλαμβάνομαι ότι πια διαβάζεται πολύ δύσκολα ακόμη κ από κάποιον που ενδιαφέρεται για την περιοχή, ωστόσο επιμένω να αφήνω τον εαυτό μου να εκφράζεται χωρίς εκπτώσεις όταν τα εξιστορώ, καταθέτοντας από τα μικρά όσο και πιο τα μεγάλα που μου αφήνουν τα ταξίδια μου.

Στον απολογισμό που θα ακολουθήσει, έχω πρόθεση να ομαδοποιήσω τις εντυπώσεις ανά περιοχή αλλά και να μαζέψω τις πιο χρηστικές πληροφορίες που μπορώ να προσφέρω στον ενδιαφερόμενο μελλοντικό ταξιδιώτη.

Σας ευχαριστώ όλους για την ανοχή, την υπομονή και τη συμμετοχή σας στις περιπέτειες και τη νοοτροπία του ταξιδιού μας.

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• …

  Go to chapter

  Go
• 12
• 13
• 14
• 15

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 14 of 15

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[KIKI]

Τι ωραία , επιασα στασίδι και περιμενω!

 

[evaT]

Σχεδιασμός Ταξιδιού

Αν δεν κάνω λάθος η τελευταία ιστορία που γράφτηκε στο φόρουμ για το Μαρόκο αφορά το 2019. Οπότε θα κάνω αναμετάδοση των ανατιμήσεων (ξανά).
Για όσους δεν το γνωρίζουν, η μακροβιότερη επαγγελματική μου ιδιότητα ήταν/είναι αυτή της λογίστριας, έτσι το κουσούρι με ακολουθεί…


Ταξιδιωτικά έχω έρθει σε επαφή με το μουσουλμανικό στοιχείο στην Τουρκία την οποία έχω επισκεφτεί τρείς φορές σε Κωνσταντινούπολη και Αδριανούπολη, επομένως είχα μικρή σχετικά εμπειρία αφού σε εκείνο το κομμάτι η Τουρκία είναι αρκετά εξευρωπαϊσμένη.

Τα ίδια βέβαια διάβαζα και για το Μαρόκο, όπου όμως το αράβικο στοιχείο υπερτερεί και μπορεί να μην είναι Σαουδική Αραβία, όμως έξω από τις πολύ τουριστικές γραμμές-δεν μπορεί- κάτι θα παραπάνω θα έπιανε το μάτι μας.


‘Εβαλα κάτω τις ιστορίες και το χάρτη κ έσπαγα το κεφάλι μου τι να βάλω, τι να βγάλω, ως συνήθως θέλω να δω τα πάντα και μέχρι να χωνέψω ότι πρέπει να προσαρμοστώ στο εφικτό τα πέρασα όλα από κόσκινο και τα 40 κύματα.

Ο Τάσος ως συνήθως δεν ξέρει καλά καλά που πάει. Εγώ ρίχνω πληροφορίες στην συνομιλία αλλά ούτε που τις βλέπει-με αφήνει να αποφασίζω εν λευκώ και τα μαθαίνει την τελευταία στιγμή (καμιά φορά ούτε καν τότε, απλά τα βλέπει μπροστά του )

Ο Αντώνης είχε ξαναπάει Μαρόκο καμιά 20ριά χρόνια πριν με πρακτορείο και γκρουπ , αλλά του έλειπαν λέει εικόνες από έρημο και 2-3 ακόμη μέρη.

Κι αυτός πάντως με αφήνει να παίρνω πρωτοβουλίες (αν μπορεί ας κάνει κ αλλιώς )

Ωστόσο πάνω που είχα βρει ένα μπούσουλα πως θα κινηθούμε, πήρα χαμπάρι ότι μόλις 1 μέρα από την άφιξή μας θα ξεκινούσε το ραμαζάνι του Ισλάμ. Άλλο άγχος. Θα βρίσκουμε ανοιχτά να τρώμε; Ειδικά στο δρόμο με το αυτοκίνητο; Αλλού έλεγαν πως δεν υπάρχει κανένα θέμα για τους τουρίστες, αλλού πως τα πάντα είναι κλειστά και πως γενικά ότι τρως και πίνεις στη διάρκεια της μέρας το κάνεις στα μουλωχτά.
Σούπερ μάρκετ λοιπόν για το τσιμπολόγημα της μέρας και φαγητό αναγκαστικά μετά τη δύση του ηλίου και μεις. Ημιραμαζάνι.



Η τελική μορφή του ταξιδιού βγήκε από το φούρνο ως εξής.

Μαρακές- Εσσαουίρα (ημερήσια)- Ait ben Haddou – Μεγάλος Άτλαντας, δρόμος με τις χίλιες Κάσμπες, Μερζούγκα – ‘Ερημος (γκαμήλες) – Φες – Σεφσαουέν – Ραμπάτ – Καζαμπλάνκα και ξανά Μαρακές για αναχώριση.


Φιλόδοξο και κουραστικό αλλά φρόντισα ώστε τα χιλιόμετρα να μοιραστούν τίμια και να μην ξεθεώσουμε τη σωφεράτζα μας!

‘Έκλεισα και τις διανυκτερεύσεις με ακύρωση (καλού κακού) και μπήκαν όλα σε μια σειρά.

Το αυτοκίνητο νοικιάστηκε από την discovercars.com ένα Toyota Υaris 1400-1500cc με 250 ευρώ για 10 μέρες και φουλ έξτρα ασφάλεια.

Προσωπική ασφάλεια υγείας κόστισε 25 ευρώ το άτομο από την Interamerican.


‘Εξτρα μπόνους. Η γιορτή μου συμπωματικά θα έπεφτε τη μέρα που είχαμε τη δραστηριότητα στην έρημο, το οποίο πρόσθεσε κ άλλους πόντους στον ήδη ασυγκράτητο ενθουσιασμό μου.

Σπανίως αυτό που φανταζόμαστε πριν το ταξίδι ανταποκρίνεται τελικά σ αυτό που συναντάμε. Μπορεί να είναι καλύτερο, χειρότερο ή απλά διαφορετικό.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση η πραγματικότητα ξεπέρασε κάθε φαντασία και το ζήσαμε περίπου ονειρικά.

 

[mariath]

Τι ωραία , επιασα στασίδι και περιμενω!

Στριμώξου Κική, έρχομαι και γω!

 

[KIKI]

Εύα με τι αεροπορική πήγατε και πόσο κόστισε; Κοίταξα για μέσα Μαϊου Αθήνα -Μαρακες -Αθηνα στην Αegean και το έχει 818 ευρώ!

 

[evaT]

Εύα με τι αεροπορική πήγατε και πόσο κόστισε; Κοίταξα για μέσα Μαϊου Αθήνα -Μαρακες -Αθηνα στην Αegean και το έχει 818 ευρώ!

818;;;;

Το γράφω στο πρόλογο Κική μου, 168 ευρώ με την προσφορά 50% της Aegean το Δεκέμβριο.
Πέρισυ είχα βρει με Ryanair μέσω Μπέργκαμο με 220 με την προτεραιότητα και 2 χειραποσκευές.

 

[KIKI]

818;;;;

Το γράφω στο πρόλογο Κική μου, 168 ευρώ με την προσφορά 50% της Aegean το Δεκέμβριο.
Πέρισυ είχα βρει με Ryanair μέσω Μπέργκαμο με 220 με την προτεραιότητα και 2 χειραποσκευές.

Ωραίος τύπος είμαι. Διάβασα τον πρόλογο πολύ πρωί χωρίς να έχει πιάσει ο καφές ακόμα. Με παρέσυρε και το μελωδικό τρίφωνο που μυαλό για τιμές!

 

[paefstra]

Εύα με τι αεροπορική πήγατε και πόσο κόστισε; Κοίταξα για μέσα Μαϊου Αθήνα -Μαρακες -Αθηνα στην Αegean και το έχει 818 ευρώ!

12-19 Μαιου στα 210 ευρω, light.

 

[evaT]

12-19 Μαιου στα 210 ευρω, light.


έτσι ναι. Βέβαια 7 μέρες φτάνουν για το μισό γύρο επίσης Μάιο αρχίζει κ σφίγγει η ζέστη.
Εμείς είχαμε μέσα Μάρτη από στα βόρεια μέχρι 36 στο Μαρακές την τελευταία μέρα!

 

[nickostraveller]

Γεια σου συναδερφισσα το ιδιο κουσουρι βλεπω εχουμε επαγγελματικα !!Περιμενουμε την ιστορια με αγωνια γιατι οπως εγραψα σε κατι προηγουμενα ποστ φλερταρτω εντονα με το Μαροκο να ειναι επομενη μου κρατηση

 

[KIKI]

Χθες κοιταξα 16-23 Μαιου στη flex.Η αναχωρηση ειναι 13.20 η ωρα.
Τωρα κοιταξα το 12-19 Μαιου στη flex το εχει 250 , μια χαρά.Δεν βολευουν ομως οι ημερομηνιες
και φευγει 07.40 η ωρα. Εμεις οι επαρχιωτες ξεκιναμε με 100 ευρω επιπλεον το πηγαινε-ελα Αθηνα.
Οταν φευγει πρωι κανουμε διανυκτερευση Αθήνα και μερα χαμενη την προηγουμενη και ταξι το ξημερωμα. Ο κούκος αηδόνι μας ερχεται.

Και τώρα που κοίταξα έχει πέσει στα 626 ευρώ.Χθες ηταν και το Αθηνα Μαρακες στα 400 ευρω , οποτε σωστα μου εβγαζε 818.

 

[evaT]

Μέρα πρώτη
Πάμε ένα ταξιδάκι Θεσσαλονίκη - Μαρακές

Η πτήση ήταν πολύ πρωινή-γαλατάδικη. Αλλά το ταξίδι είναι ένας από τους ελάχιστους λόγους που δεν με ενοχλεί να ξυπνήσω νωρίς. Αν δηλαδή έκλεισε το μάτι για πάνω από τρεις ώρες όλη νύχτα...

Μου έκατσε και παραθυράκι οπότε είχα πιάτο την ανατολή.
Χαλκιδικάρα

πετάξαμε πάνω από την Αθήνα και είδα το γήπεδο της ΑΕΚ ,την Αγιά Σοφιά...ε ρε μάτι που το έχω....

Στο Βενιζέλος αλλάξαμε αεροπλάνο και μπήκαμε μαζί με τα μεγάλα γκρουπ για Μαρόκο.
'Ακουγα τους αρχηγούς του Versus και του Manessis πως συντόνιζαν τον κόσμο τους και έλεγα στον Τάσο, ακούς;; εσύ είσαι το γκρουπ μου θα με ακούς ότι λέω προσεχτικά
(Για όσους δεν το ξέρουν η δεύτερη ιδιότητά μου είναι αρχηγός σε εκδρομικά γκρουπ-ενίοτε!)
Ο Τάσος γενικά με άκουγε αλλά η μέρα του είχε ξεκινήσει λίγο περίεργα αφού είχε ένα μικρό πιάσιμο στη μέση...Με έζωσαν τα φίδια διότι τον είχα τσιπάρει για να οδηγήσει κανά διχίλιαρο-και βάλε χιλιόμετρα, με διαβεβαίωσε πάντως ότι δεν ήταν κάτι σοβαρό. Νόμιζε!

'Υστερα από λίγο η Aegean μας πέταξε αυτό για να χορτάσουμε σε 4ωρη πτήση...

και λίγο πριν φτάσουμε , έδωσε ένα μπισκότο σε ειδικό μέγεθος κ αυτό, δεν άντεξα και είπα στην αεροσυνοδό, "φτάνει καλέ, μας κακομαθαίνετε"! γέλασε κ αυτή τι να κάνει...

Το αεροσκάφος ήταν γενικά σχεδόν τίγκα αλλά εμείς είχαμε τριπλέτα θέσεων μόνοι μας οπότε με το που πιάσαμε Αφρική βυθίστηκα στο παράθυρο να χαζεύω.
Το σκηνικό άλλαξε σε πιο...χωμάτινο
Ξεχωρίζει στο βάθος και η ραχοκοκκαλιά του 'Ατλαντα

Καμουφλαρισμένα χωριά

Εεεεπ τι έχουμε εδώ;; Hellooooo Marrakesh!!!!

Οι φαγάνες και η ανοικοδόμηση σε πρώτο πλάνο, ήταν μια εικόνα που είδαμε πολύ τις επόμενες ημέρες. Από έκταση και οικόπεδο άλλο τίποτα, η πόλη επεκτείνεται ως εκεί που φτάνει το μάτι.

Η διαδικασία του τελωνειακού ελέγχου ήταν απλή και γρήγορη αφού ο κόσμος ήταν ελάχιστος την ώρα εκείνη. Γαλλικά δεν μιλάω οπότε στην ερώτηση του υπαλλήλου του τι δουλειά κάνω αδυνατούσε να καταλάβει το δημοτικός υπάλληλος (για όσους δεν το ξέρουν αυτή είναι η πρωταρχική μου απασχόληση) και κατέληξα με ένα... I work for the government που είναι κ πιο πιασάρικο. Κοπάνησε τη σφραγιδούλα στο διαβατήριο και με...συναδελφικό χαμογελάκι, έξω από την πόρτα.

Βγήκαμε απότομα στους 27+ κ αρχίσαμε το ξεβράκωμα. Ξαφνικά καλοκαιράκι, τι ωραία!!
Βρήκαμε το σταντ της εταιρείας ενοικίασης αυτοκινήτων στο πάρκινγκ όπου μας ενημέρωσαν πως το Yaris μας δεν θα ήταν διαθέσιμο πριν το μεσημέρι και μας έκαναν upgrade σε μεγαλύτερη κατηγορία ένα Dacia κάτι...sedan με τεράστιους χώρους. Το πήραμε και φύγαμε αλλά στο δρόμο δεν ήθελε να συνεργαστεί και να συνδεθεί με το κινητό μου για να έχουμε μουσική και πλοήγηση από τα μεγάφωνα.
Επειδή ένας...καλοπροαίρετος (πάντα) φίλος γέλασε σαρκαστικά που το θεώρησα τόσο σοβαρό θέμα αυτό, εγώ χωρίς μουσική δεν ανεβαίνω ούτε στο ποδήλατο! 'Οχι να κάνω 2.500 χιλιόμετρα μούγγα στη στρούγκα

Ο Αντωνάκης (παίρνω το καπελάκι μου και φεύγω) που θα συμπλήρωνε το γκρουπ (μου) ήταν ήδη στο Μαρακές από την προηγούμενη μέρα προερχόμενος από Κανάριους Νήσους παρακαλώ και μας περίμενε στο ριάντ, να δει επιτέλους κι αυτός ένα οικείο πρόσωπο μετά από δύο ολόκληρους μήνες σόλο τράβελιγκ κ εκτεταμένη μουντρουχαλίαση.
Του είχα βάλει τασκ- όσο θα σουλατσέρνει να αγοράσει τις σιμ ώστε να έχουμε άμεσα ιντερνετάκι.

Μας περίμενε στο Riad που είχα κλείσει, παρκάραμε απέξω στο δρόμο, όπου ένας μαροκινός γενικός κουμανταδόρος ανέλαβε να βρει χώρο για το ογκώδες σεντάν και μας πήρε με το έτσι θέλω 9 ευρώ!! για 24 ώρες πιάνοντάς μας στον ύπνο...Μόλις βέβαια ξύπνησα και συντονίστηκα με το περιβάλλον δεν ξαναείδε πάνω από 3 ευρώ το 24ωρο...
Κατέβασα ένα app για να σημειώνω τα έξοδα ώστε να έχουμε ένα μπούσουλα και σημείωσα Μπαρουτοκαπνισμένος παρκαδόρος, νταβατζιλίκι στο δρόμο ευρώ, 9!

Το Riad από επίπλωση ήταν ελαφρώς μαυσωλείο αλλά η εσωτερική αυλή τα έσπαγε

Ο Αντώνης μας πήρε από το χεράκι για την πρώτη αναγνωριστική βόλτα αφού είχε ήδη κάνει τις βόλτες του και είχε και προυπηρεσία στην περιοχή.
Εγώ με τον Τάσο σε ημι-πολιτισμικό σοκ και κατάσταση "εδώ πατώ και κεί βρίσκομαι" από την αυπνία και την απότομη αλλαγή περιβάλλοντος.

Μα είμαστε ήδη Αφρική;

Πρώτη στάση το Τζαμί Koutoubia με τον 77μετρο μιναρέ
Το Τζαμί

Προχωρήσαμε προς τη κεντρική Πλατεία και σημείο αναφοράς του Μαρακές

Jemaa el-fna

Πριν φτάσουμε απαραίτητη στάση στην τράπεζα El Barid. Σημειώστε την όλοι οι Revolutοκάτοχοι.
Το τιπ μου ήρθε από το trip advisor ότι όλες οι υπόλοιπες τράπεζες στο Μαρόκο πετάνε προμήθεια (αληθές). Η El Barid είναι το ΕΛΤΑ του Μαρόκο και τράβηξα 2500 ντιράμ με τη μία χωρίς καμία επιβάρυνση. Επιπλέον έδινε 11 στο ευρώ ενώ τα ανταλλακτήρια 10.
Με φρέσκο χρήμα στην τσέπη προχωρήσαμε παρακάτω.

Η πλατεία όπως έχει ειπωθεί πολλάκις ένα ατελείωτο πανηγύρι. 'Αγιος Μάμας στο ζενίθ του.

Εδώ οι γητευτές φιδιών. Μακριά από μένα τα φίδια κι όλα καλά...

Χυμοί φρούτων

Και μπήκαμε στο παζάρι

Είχε μια γραφικότητα

Τι να πω...μ αρέσει η παλιατζούρα!

Αυτός εδώ φώναζε Eat here, Νo diarrhea !!!! χαχαχαχα

Δεν έφαγα και προχώρησα.

Βγήκαμε στην Casbah του Μαρακές

Ο πρώτος μεντερσές (ή μεντρεσές)

Ωραίος ήταν ειδικά που ήταν ο πρώτος που είδα.

Ξεκινήσαμε και τα πρώτα ψώνια με ομολογουμένως αποτυχημένες συναλλαγές αφού δεν είχαμε ακόμη ζεσταθεί στην τέχνη του παζαριού.
Εννοείται πως σε όλη την βόλτα μας την έπεφταν από παντού, να μας πάνε, να μας δείξουν να μας πουλήσουν, τα πάντα όλα σε συμφέρουσα τιμή.
No and no and no, και τελειωμό δεν είχε. 'Αλλοι ήταν ευγενικοί, άλλοι σχεδόν επιθετικοί και όλοι ανεξαιρέτως φορτικοί. Το ξέραμε όμως αυτό είναι μέρος της κουλτούρας τους.

Αποφασίσαμε να ψωνίσουμε τα μαντήλια που ήταν απαραίτητα για την έρημο και οπωσδήποτε μέρος της διαδικασίας είναι η τέχνη να το φορέσεις σωστά.

Εδώ ένα (από τα πολλά) βίντεο που οι φίλοι μου, με διασύρουν ενώ προσπαθώ να κάνω τις αγορές μου, τις χέννες μου κλπ κλπ
Μαντήλι πήγα να πάρω, νύφη με βάφτισαν

'Οταν βγήκαμε είχε ήδη σουρουπώσει

Πήγαμε ξανά στο αεροδρόμιο να αλλάξουμε το 'μουγγό" αυτοκίνητο και παραλάβαμε το ωραίο μας yaris, το οποίο συνδέθηκε αμέσως πρόθυμα με το τηλέφωνό μου και έπαιζε ασταμάτητα Rainbow89 από Θεσσαλονίκη για να τσακίσει τα νεύρα του Τάσου.

Κάναμε μια μεγάλη βόλτα στο Gueliz, την καινούργια πόλη, ροζουλί παντού με εντυπωσιακό φωτισμό, φοινικόδεντρα και ξενοδοχειάρες και θα μείνετε με την περιγραφή μόνο, διότι ενώ είπαμε να ξαναπεράσουμε από εκεί κάποια άλλη στιγμή για να φωτογραφίσουμε, η ζωή τα έφερε αλλιώς.
Ο Τάσος ήδη πονούσε πολύ., Ευτυχώς είχαμε μαζί ισχυρά αναλγητικά, αντιφλεγμονώδη και μυοχαλαρωτικά. Φτιάξαμε μια πρόχειρη αγωγή και ξεκίνησε το χαπάκωμα.

Καταλήξαμε σ ένα μοντέρνο εμπορικό όπου στεγαζόταν κι ένα Carrefour. Πρώτη επιδρομή στην ...κάβα. Πήραμε τα νερά μας και 2 μπουκάλια κρασί να τα δοκιμάσουμε και κάτι μπύρες και ησύχασα ότι τελικά θα βρίσκω αλκοόλ (νόμιζα). Ψωνίσαμε και τα σαλαμοκάσερά μας-την γκουρμεδιά του Αντώνη που θα επεξηγήσω αργότερα (όχι που νόμιζε θα το γλυτώσει!) και έχω να πω ότι πάλι οι τιμές ήταν τσιμπημένες σαν τις δικές μας και όπως είχα διαβάσει σε τοπικό πόρταλ υπάρχει έντονη δυσαρέσκεια του κόσμου και εκεί για τις ανατιμήσεις στα τρόφιμα αλλά δεν ξέρω πόσο έντονα την εκφράζουν με αρχηγό κράτους βασιλιά! Βλέπω και εμάς που υποτίθεται ότι έχουμε δημοκρατία βέβαια, αλλά αυτή είναι μια άλλη συζήτηση.
Γεγονός ήταν πως το σούπερ μάρκετ ήταν ασφυκτικά γεμάτο, έχω να δω πολύ καιρό τέτοιο πλήθος στα δικά μας. Με πρωταγωνίστρια βέβαια τη μαντήλα.

Κάπου εκεί είχαμε παραδώσει πνεύμα και σώμα. Φάγαμε σ ένα μπεργκεράδικο εντός του mall παρέα με τη μοντέρνα μουσουλμανική νεολαία (μαντήλα, τζιν & Nike) και σβήσαμε τη μεγάλη αυτή μέρα με λίγο κρασάκι στην τέλεια αυλή μας.