harilander
Member
- Μηνύματα
- 559
- Likes
- 457
- Επόμενο Ταξίδι
- βλέπουμε...
- Ταξίδι-Όνειρο
- χώρα του ποτέ
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Κεφάλαιο 2ο
- Κεφάλαιο 3ο
- Κεφάλαιο 4ο
- Κεφάλαιο 5ο
- Κεφάλαιο 6ο
- Κεφάλαιο 7ο
- Κεφάλαιο 8ο
- Κεφάλαιο 9ο
- Κεφάλαιο 10ο
- Κεφάλαιο 11ο (Mendoza)][URL="http://img19.imageshack.us/i/65mendoza.jpg/"][attach=full]49008[/attach][/URL
- Κεφάλαιο 12ο (Santiago)
- Κεφάλαιο 13ο (Valparaiso)
- Κεφάλαιο 14ο (Επίλογος)
Η συνάντηση είχε οριστεί στις 28 Δεκέμβρη στο Ελ.Βενιζέλος αρκετές ώρες ποιο νωρίς ώστε να δούμε πως θα βολέψουμε και θα μεταφέρουμε τον βαρύ εξοπλισμό μας. Αφού τελειώσαμε με τελώνες, φαρισαίους και δημοσιογράφους μπήκαμε στο αεροπλάνο που είχε προορισμό Βαρκελώνη-Μαδρίτη και από εκεί θα αλλάζαμε για Σαντιάγκο της Χιλής.
Αν και η είσοδος του πάρκου είναι στην Αργεντινή ήταν ποιο οικονομικό και βολικό να πάμε από Χιλή και από εκεί με πούλμαν να πάμε στα σύνορα.
18:05 Το αεροπλάνο τροχοδρόμησε και απογειώθηκε μαλακά, έκτος από την Αθήνα αφήναμε πίσω μας το 2001 και την δραχμή, γυρνώντας θα βρίσκαμε το 2002 και το ευρώ!
20:10 άφιξη στην Βαρκελώνη όπου κάνει ολιγόλεπτη στάση και ξανά αναχώρηση για Μαδρίτη. Κατά τις 9:30μμ φτάνουμε Μαδρίτη όπου θα πρέπει να περιμένουμε 2-3 ωρίτσες μέχρι να αναχωρήσουμε για Σαντιάγκο, έτσι αράζουμε σε κάποιο καφέ και συζητώντας περιμένουμε να περάσει η ώρα. 00:40 επιτέλους είμαστε στον αέρα με προορισμό το Σαντιάγκο, η ώρα είναι περασμένη και τα πρώτα σημάδια της νύστας είναι εμφανή, άντε να σερβίρουν το φαγητό να κοιμηθούμε. Δύσκολο πράγμα ο ύπνος στο αεροπλάνο, σκεπάζομαι με την κουβερτούλα και προσπαθώ να βολέψω το κεφάλι μου με το μαξιλαράκι της IBERIA που θα με συντροφεύει και στο υπόλοιπο ταξίδι. Κοντεύει να χαράξει και τα μισόκλειστα μάτια μου διακρίνουν ένα χλωμό φεγγάρι στο βάθος που παίζει με τα σύννεφα, κάτω διακρίνω κάποια φωτάκια αραιά και σκόρπια, ποτάμια, δάση όλα φαίνονται σαν σκιές. ρίχνω μια κλεφτή ματιά στην οθόνη που δείχνει την πορεία μας και βλέπω ότι είμαστε κάπου πάνω από την Αμαζονία, γυρίζω πλευρό. Έχει ξημερώσει εδώ και αρκετή ώρα και πλησιάζουμε προς την Χιλή όταν διακρίνω από το παράθυρο τον ορεινό όγκο των Άνδεων που είναι και το σημείο που χωρίζει την Χιλή από την Αργεντινή και ένα σημείο της οροσειράς να υψώνεται περισσότερο από τα υπόλοιπα βουνά. Είναι η Ακονκάγκουα , το μέρος που θα επισκεφτούμε και όλοι πέφτουμε στα παράθυρα και προσπαθούμε να πάρουμε μια ιδέα για το τι μας περιμένει.
10:30 πατάμε στο Σαντιάγκο και το πρώτο πράγμα που κάνουμε είναι να βάλουμε τα κοντομάνικα και τα σορτσάκια γιατί έχει ζέστη. Πριν λίγες ώρες ήμασταν στον χειμώνα και τώρα είμαστε στο καλοκαίρι! Ο Χοσέ είναι οδηγός βουνού και έχει έρθει να μας πάρει με 2 βανάκια για να πάμε στην Ορειβατική Ομοσπονδία της Χιλής. Μετά την εθιμοτυπική επίσκεψη πάμε κάπου για φαγητό γιατί στις 4 πρέπει να αναχωρήσουμε κατευθείαν για Puente del Incas . Δυστυχώς η επαφή μας με το Σαντιάγκο ήταν ελάχιστη και μέσα από το πούλμαν καθώς δεν υπήρχε πολύ χρόνος όπως υπολογίζαμε. Κάποιοι γκρινιάζουν ότι κακώς φεύγουμε καθώς δεν έχουμε συνέλθει από το jetlag , δεν έχουν και άδικο είμαστε πάνω από 20 ώρες στα αεροπλάνα. Ελπίζουμε στο γυρισμό να προλάβουμε να δούμε τίποτα.
Η πρώτη επαφή πάντως είναι θετική μιας και είναι η πρώτη χώρα που επισκέπτομαι στην Νότιο Αμερική και τα συναισθήματα είναι ανάμικτα, μέσα στην εικόνα μιας σύγχρονης μεγαλούπολης βλέπεις και πινελιές εγκατάλειψης, φτώχιας αλλά και γραφικότητας.
Η διαδρομή μέχρι το Puente del Incas είναι περίπου 3-3,5 ώρες , η κατεύθυνση στην αρχή είναι βόρεια μέσω του 57 μέχρι το Los Andes και μετά ανατολικά μέσω του Ε765 εάν θυμάμαι καλά. Μετά το los Andes η διαδρομή είναι μέσα σε μια κοιλάδα όπου δίπλα της κυλάει ένα ποτάμι και στο βάθος φαίνονται οι Άνδεις, ένα τοίχος από ανδεσίτη που διατρέχει την Λατινική Αμερική από Βορρά προς Νότο, η μεγαλύτερη οροσειρά του πλανήτη!
Πλησιάζοντας στο βουνό βλέπεις ότι ο δρόμος φιδοσέρνει αρμονικά στην πλαγιά του με μεγάλη κλίση πράγμα που κάνει τα μεγάλα οχήματα να αγκομαχούν στην ατελείωτη ανηφόρα. Την εντυπωσιακή εικόνα του δρόμου την αντιλαμβάνεσαι όταν έχεις φτάσει ψηλά και κοιτάξεις πίσω σου. Σε κάθε στροφή παρατηρώ μια προέκταση του δρόμου και ένα ανάχωμα στο τέλος. Όπως μας πληροφορεί ο οδηγός είναι για να σταματάνε κυρίως τα φορτηγά που λόγω του συνεχούς φρεναρίσματος στην έντονη κατηφόρα ,ζεσταίνονται τα φρένα και δεν μπορούν να σταματήσουν, οπότε για να μην γίνει κάποιο ατύχημα συνεχίσουν ευθεία στον χωματόδρομο και στο ανάχωμα και ο θεός βοηθός!!
(2)argentina | Flickr - Photo Sharing!
Φτάνουμε στα σύνορα Χιλής και Αργεντινής που είναι περίπου στα 3000μ , αυτό που χωρίζει τις δύο χώρες είναι ένα τούνελ, Μπαίνεις από την Χιλή και βγαίνεις στην Αργεντινή!
Αν και είναι καλοκαίρι εδώ στα 3000μ ο καιρός είναι συννεφιασμένος και ψιλοβρέχει, έχει ψοφόκρυο και εγώ είμαι με το σορτσάκι και τα σανδάλια! Το μπουφάν είναι κλειδωμένο στο σάκο και αυτός μέσα στο πούλμαν, διάολε τι βλακεία έκανα… τρέχουμε όλοι μέσα στο τελωνείο για τις διατυπώσεις και εγώ τρέχω σε ένα καρτοκινητό για να προσπαθήσω να πάρω ένα τηλέφωνο στην Ελλάδα, από το Σαντιάγκο δεν τα κατάφερα με τις κωλοκάρτες τους, το ίδιο και από εδώ.. Πάνω στην βιασύνη ξεχνάνε να μου σφραγίσουν το διαβατήριο, ελπίζω να μην έχω αργότερα πρόβλημα.
Λίγο ποιο κάτω είναι το Puente del incas ,η γέφυρα των Ίνκας δηλαδή, ένα μέρος με ιαματικά λουτρά και ποιο κάτω είναι η είσοδος του Εθνικού πάρκου της Ακονκάγκουα. Τριγύρω υπάρχουν κάποια σαλέ και χιονοδρομικές εγκαταστάσεις αλλά είναι κλειστά μιας και είναι καλοκαίρι. Υπάρχουν επίσης κάποια γραφεία εναλλακτικού τουρισμού που διαθέτουν οδηγούς και μουλάρια για την μεταφορά υλικών στο βουνό , ένα από αυτά θα χρησιμοποιήσουμε και εμείς. Κατευθυνόμαστε στο καταφύγιο που θα διανυκτερεύσουμε για φαγητό και ύπνο, αύριο κιόλας ξεκινάμε το περπάτημα.
(3)puente del inkas 001 | Flickr - Photo Sharing!
Αν και η είσοδος του πάρκου είναι στην Αργεντινή ήταν ποιο οικονομικό και βολικό να πάμε από Χιλή και από εκεί με πούλμαν να πάμε στα σύνορα.
18:05 Το αεροπλάνο τροχοδρόμησε και απογειώθηκε μαλακά, έκτος από την Αθήνα αφήναμε πίσω μας το 2001 και την δραχμή, γυρνώντας θα βρίσκαμε το 2002 και το ευρώ!
20:10 άφιξη στην Βαρκελώνη όπου κάνει ολιγόλεπτη στάση και ξανά αναχώρηση για Μαδρίτη. Κατά τις 9:30μμ φτάνουμε Μαδρίτη όπου θα πρέπει να περιμένουμε 2-3 ωρίτσες μέχρι να αναχωρήσουμε για Σαντιάγκο, έτσι αράζουμε σε κάποιο καφέ και συζητώντας περιμένουμε να περάσει η ώρα. 00:40 επιτέλους είμαστε στον αέρα με προορισμό το Σαντιάγκο, η ώρα είναι περασμένη και τα πρώτα σημάδια της νύστας είναι εμφανή, άντε να σερβίρουν το φαγητό να κοιμηθούμε. Δύσκολο πράγμα ο ύπνος στο αεροπλάνο, σκεπάζομαι με την κουβερτούλα και προσπαθώ να βολέψω το κεφάλι μου με το μαξιλαράκι της IBERIA που θα με συντροφεύει και στο υπόλοιπο ταξίδι. Κοντεύει να χαράξει και τα μισόκλειστα μάτια μου διακρίνουν ένα χλωμό φεγγάρι στο βάθος που παίζει με τα σύννεφα, κάτω διακρίνω κάποια φωτάκια αραιά και σκόρπια, ποτάμια, δάση όλα φαίνονται σαν σκιές. ρίχνω μια κλεφτή ματιά στην οθόνη που δείχνει την πορεία μας και βλέπω ότι είμαστε κάπου πάνω από την Αμαζονία, γυρίζω πλευρό. Έχει ξημερώσει εδώ και αρκετή ώρα και πλησιάζουμε προς την Χιλή όταν διακρίνω από το παράθυρο τον ορεινό όγκο των Άνδεων που είναι και το σημείο που χωρίζει την Χιλή από την Αργεντινή και ένα σημείο της οροσειράς να υψώνεται περισσότερο από τα υπόλοιπα βουνά. Είναι η Ακονκάγκουα , το μέρος που θα επισκεφτούμε και όλοι πέφτουμε στα παράθυρα και προσπαθούμε να πάρουμε μια ιδέα για το τι μας περιμένει.
10:30 πατάμε στο Σαντιάγκο και το πρώτο πράγμα που κάνουμε είναι να βάλουμε τα κοντομάνικα και τα σορτσάκια γιατί έχει ζέστη. Πριν λίγες ώρες ήμασταν στον χειμώνα και τώρα είμαστε στο καλοκαίρι! Ο Χοσέ είναι οδηγός βουνού και έχει έρθει να μας πάρει με 2 βανάκια για να πάμε στην Ορειβατική Ομοσπονδία της Χιλής. Μετά την εθιμοτυπική επίσκεψη πάμε κάπου για φαγητό γιατί στις 4 πρέπει να αναχωρήσουμε κατευθείαν για Puente del Incas . Δυστυχώς η επαφή μας με το Σαντιάγκο ήταν ελάχιστη και μέσα από το πούλμαν καθώς δεν υπήρχε πολύ χρόνος όπως υπολογίζαμε. Κάποιοι γκρινιάζουν ότι κακώς φεύγουμε καθώς δεν έχουμε συνέλθει από το jetlag , δεν έχουν και άδικο είμαστε πάνω από 20 ώρες στα αεροπλάνα. Ελπίζουμε στο γυρισμό να προλάβουμε να δούμε τίποτα.
Η πρώτη επαφή πάντως είναι θετική μιας και είναι η πρώτη χώρα που επισκέπτομαι στην Νότιο Αμερική και τα συναισθήματα είναι ανάμικτα, μέσα στην εικόνα μιας σύγχρονης μεγαλούπολης βλέπεις και πινελιές εγκατάλειψης, φτώχιας αλλά και γραφικότητας.
Η διαδρομή μέχρι το Puente del Incas είναι περίπου 3-3,5 ώρες , η κατεύθυνση στην αρχή είναι βόρεια μέσω του 57 μέχρι το Los Andes και μετά ανατολικά μέσω του Ε765 εάν θυμάμαι καλά. Μετά το los Andes η διαδρομή είναι μέσα σε μια κοιλάδα όπου δίπλα της κυλάει ένα ποτάμι και στο βάθος φαίνονται οι Άνδεις, ένα τοίχος από ανδεσίτη που διατρέχει την Λατινική Αμερική από Βορρά προς Νότο, η μεγαλύτερη οροσειρά του πλανήτη!
Πλησιάζοντας στο βουνό βλέπεις ότι ο δρόμος φιδοσέρνει αρμονικά στην πλαγιά του με μεγάλη κλίση πράγμα που κάνει τα μεγάλα οχήματα να αγκομαχούν στην ατελείωτη ανηφόρα. Την εντυπωσιακή εικόνα του δρόμου την αντιλαμβάνεσαι όταν έχεις φτάσει ψηλά και κοιτάξεις πίσω σου. Σε κάθε στροφή παρατηρώ μια προέκταση του δρόμου και ένα ανάχωμα στο τέλος. Όπως μας πληροφορεί ο οδηγός είναι για να σταματάνε κυρίως τα φορτηγά που λόγω του συνεχούς φρεναρίσματος στην έντονη κατηφόρα ,ζεσταίνονται τα φρένα και δεν μπορούν να σταματήσουν, οπότε για να μην γίνει κάποιο ατύχημα συνεχίσουν ευθεία στον χωματόδρομο και στο ανάχωμα και ο θεός βοηθός!!
(2)argentina | Flickr - Photo Sharing!
Φτάνουμε στα σύνορα Χιλής και Αργεντινής που είναι περίπου στα 3000μ , αυτό που χωρίζει τις δύο χώρες είναι ένα τούνελ, Μπαίνεις από την Χιλή και βγαίνεις στην Αργεντινή!
Αν και είναι καλοκαίρι εδώ στα 3000μ ο καιρός είναι συννεφιασμένος και ψιλοβρέχει, έχει ψοφόκρυο και εγώ είμαι με το σορτσάκι και τα σανδάλια! Το μπουφάν είναι κλειδωμένο στο σάκο και αυτός μέσα στο πούλμαν, διάολε τι βλακεία έκανα… τρέχουμε όλοι μέσα στο τελωνείο για τις διατυπώσεις και εγώ τρέχω σε ένα καρτοκινητό για να προσπαθήσω να πάρω ένα τηλέφωνο στην Ελλάδα, από το Σαντιάγκο δεν τα κατάφερα με τις κωλοκάρτες τους, το ίδιο και από εδώ.. Πάνω στην βιασύνη ξεχνάνε να μου σφραγίσουν το διαβατήριο, ελπίζω να μην έχω αργότερα πρόβλημα.
Λίγο ποιο κάτω είναι το Puente del incas ,η γέφυρα των Ίνκας δηλαδή, ένα μέρος με ιαματικά λουτρά και ποιο κάτω είναι η είσοδος του Εθνικού πάρκου της Ακονκάγκουα. Τριγύρω υπάρχουν κάποια σαλέ και χιονοδρομικές εγκαταστάσεις αλλά είναι κλειστά μιας και είναι καλοκαίρι. Υπάρχουν επίσης κάποια γραφεία εναλλακτικού τουρισμού που διαθέτουν οδηγούς και μουλάρια για την μεταφορά υλικών στο βουνό , ένα από αυτά θα χρησιμοποιήσουμε και εμείς. Κατευθυνόμαστε στο καταφύγιο που θα διανυκτερεύσουμε για φαγητό και ύπνο, αύριο κιόλας ξεκινάμε το περπάτημα.
(3)puente del inkas 001 | Flickr - Photo Sharing!
Attachments
-
8,5 KB Προβολές: 71
-
67,3 KB Προβολές: 127
Last edited by a moderator: