Apostolosm
Member
- Μηνύματα
- 168
- Likes
- 708
- Επόμενο Ταξίδι
- Λατινική Αμερική
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ανταρκτική!
3. Αυτό με τις τσιρίδες και τις πλαστικές καρέκλες
Το πρωί ο υπάλληλος του χόστελ ήρθε και μας ενημέρωσε πως μπορούμε να αλλάξουμε δωμάτιο οπότε ετοιμάσαμε τα πράγματα και κάναμε την αλλαγή.Ήταν η πρώτη φορά που έβλεπα διπλά κρεβάτια σε χόστελ και μπορώ να πω πως ήταν αρκετά μεγάλα! Ο υπάλληλος μας ενημέρωσε πως δικαιούμασταν μόνο ένα ντουλάπι για την φύλαξη των πραγμάτων μας αλλά επειδή αντιληφθήκαμε πως δεν θα χωρούσαν του ζητήσαμε ευγενικά να μας παραχωρήσει ένα ακόμη για να μπορούμε να έχουμε όλα τα πράγματα προστατευμένα!Προτείνω σε όλους να έχουν μαζί τους ένα λουκετάκι με αριθμούς (όχι με κλειδί γιατί είναι μικρά τα άτιμα και χάνονται εύκολα) για την βαλίτσα-backpack τους και ένα μεγαλύτερο για τα lockers του εκάστοτε χόστελ ώστε να μειωθεί ο κίνδυνος να χάσατε κάτι ( πάντα υπάρχει αυτή η πιθανότητα όταν μοιράζεσαι ένα δωμάτιο με άλλους ανθρώπους). Κάρτες,ταυτότητές και διαβατήρια τα είχαμε πάντα πάνω μας μέσα σε μία μπανάνα.Πάντως 2 μήνες δεν αντιμετωπίσαμε κανένα θέμα απώλειας και μείναμε σε αρκετά χόστελ.
Πάμε στα της ημέρας μας! Η ζέστη αφόρητη και σήμερα οπότε είπαμε να πάμε σε ένα από τα μεγαλύτερα εμπορικά αφού στην χώρα υπάρχουν αρκετά λόγω του ιδιαίτερα αποπνυκτικού καιρού της. Πρώτη μας δουλειά ήταν να κάνουμε extend για ακόμα δύο ημέρες την κάρτα των ΜΜΜ ( ΕZ link ονομάζεται η κάρτα). Φτάσαμε στο εμπορικο του οποίου το όνομα μου διαφεύγει και αφού τσίμπησα δυο σφολιατοειδή για πρωινό ,το ένα με μπέικον και τυρί και το άλλο τύπου French toast ξεκινήσαμε την βόλτα μας στα μαγαζιά !
Αφού κάναμε την βόλτα μας και περιμέναμε να ηρεμήσει λίγο η ζέστη έξω είδαμε στον χάρτη πως σε μικρή απόσταση με το μετρό υπάρχουν οι βοτανικοι κηποι της πόλης, όποτε είπαμε να πάμε εκεί μέχρι να βραδιάσει και να κατευθυνθούμε το βραδάκι πιο κεντρικά προς εύρεση ωραίου σποτ για μπυρίτσα!
Οι κήποι αποδείχθηκαν αντάξιοι των προσδοκιών μας, με ένα τεράστιο μέρος πρασίνου όπου αρκετοί ντόπιοι είχαν στρώσει για πικ-νικ, παιδιά όλων των ηλικιών να παίζουν και μια μουσική να ακούγεται στο παρασκήνιο κάπου ανάμεσα στα δέντρα χωρίς να γνωρίζουμε από που έρχεται! Βολτάροντας στους χώρους του πάρκου μας έκανε εντύπωση η καθαριότητα του και μου άρεσε που είχαν πληροφορίες για τα περισσότερα φυτά που υπάρχουν με την συνοδεία και κωδικού QR. Στρίβοντας λοιπόν μέσα από ένα στενάκι, αντικρίσαμε το μέρος από όπου έρχονταν η μουσική προ ολίγου! Μια μουσικός με τον κιθαρίστα της έπαιζαν στην αυλή ενός συμπαθητικού cafe-restaurant.Αποφασίσαμε να κάτσουμε και να πιούμε κάτι δροσιστικό καθώς οι τιμές του μαγαζιού στο φαγητό ήταν τσιμπημένες για αυτό που έπαιρνες και δεν πεινούσαμε και πολύ είναι η αλήθεια! Οι δύο κόκα κόλες κατέβηκαν νεράκι μετά από το περπάτημα στο πάρκο.
Το live τελείωσε και έπρεπε να δούμε πως θα φτάσουμε στο Clarke quay μια περιοχή που όπως μου είπε ο φίλος μου ο Yong (μετακόμισε προσφάτως στην Αυστραλία για μια καλύτερη ποιότητα ζωής-δεν θα βρισκόμασταν όσο είμασταν εκεί) σφύζει από ζωή το βραδυ καθώς βρίσκεται στις όχθες του ποτάμιου της πόλης, όπου από την μια πλευρά βρίσκονται μπαρ με διάφορα είδη μουσικής (τύπου Λαγανάς Ζακύνθου τα περισσότερα μπαρ) και από την άλλη τουριστικά εστιατόρια (τσιμπημένες τιμές δεν θα το συνιστουσα, εμείς απλός τιμήσαμε ένα burger king που βρισκόταν εκεί κοντά καθώς ήταν μοναδική κοντινή και φθηνή επιλογή στην περιοχή ! )
Το αστείο είναι πως σε εκείνη την φάση πεινούσαμε πολύ και θέλαμε ένα μεγάλο burger και το μόνο μεγαλούτσικο που είδαμε στο μενού ήταν ένα spicy chicken burger και επειδή δεν είμαστε και πολύ φαν του καυτερού ρωτήσαμε την υπεύθυνη αν ήταν αρκετά καυτερό με την ίδια να μας ενημερώνει ότι είναι mild, ε λέμε και εμείς ας το πάρουμε νταξει λίγο θα μας κάψει!
Μαντέψτε ποιός είχε καούρες από το κάψιμο όλο το βράδυ! Καπνοί βγαίναν από το στόμα μας! Ένα λίτρο νερό μετά, κάναμε μια βόλτα και από τις δύο μεριές της όχθης καταλήξαμε να πίνουμε μπύρα σε ένα από το μπαρ της περιοχής όπου εν τέλη κατέληξε να παίζει ασιατικά Χιτ τραγούδια όπως καταλάβαμε!Πλάκα είχε καθώς μέσα υπήρχαν και μερικές μπασκέτες που με λίγα δολάρια βαρούσες μερικά σουτάκια!
Αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν οι ακραίες τιμές σε κάποια από τα μπαρ! Μας ζητούσαν στα περισσότερα 55 δολάρια για δύο ποτά τα οποία έπρεπε να τα πληρώσεις αναγκαστικά στην είσοδο για να μπεις! (εκεί υπολογίσαμε πόσα τζιν τόνικ θα μπορούσαμε να πιούμε με αυτά τα λεφτά στην Θεσσαλονίκη και αναχωρήσαμε γρήγορα)
Στην μια άκρη της όχθης δίπλα από τα μπαρ υπάρχει και ένα τεράστιο παιχνίδι (από αυτα που βρίσκεις στο allou fun park) που ονομαζόταν slingshot, το οποίο αφου σε δέναν, σε τίναζε σε απρόοπτη στιγμή στον αέρα! Ωραίο θέαμα να βλέπεις τις εκφράσεις και τσιρίδες των ανθρώπων που το επιχειρούσαν. Μετά από αυτό αποφασίστηκε να γυρίσουμε στο ξενοδοχείο καθώς υπήρχε μια κάποια κούραση και είπαμε να το πάμε χαλαρά αύριο!
Αυτό που έπρεπε να γίνει το βράδυ όσο αράζαμε στο χόστελ ήταν να ψάξουμε το μέρος στο οποίο θα μείνουμε στο Moalboal (Φιλιππίνες) στην πρώτη στάση του βασικού μας ταξιδιού.
Όλες οι διαμονές του ταξιδιού κλείστηκαν την ίδια ή μια μέρα πριν από την άφιξη μας.
Και αυτό γιατί είμασταν απρόβλεπτοι καθώς σε μέρη που υπολογίζαμε ότι θα κάτσουμε 2 μέρες μέναμε τελικά μια βδομάδα για πολλούς και διάφορους λόγους (κυρίως γιατί είχαμε ωραία παρέα..).
Και εδώ είναι που πρέπει να λύσουμε ακόμα ένα πρόβλημα γιατί κατά την είσοδο μας στις Φιλιππίνες θα έπρεπε να έχουμε μαζί μας και εισιτήριο εξόδου από την χώρα σε περίπτωση ελέγχου, κάτι που όμως εμείς δεν είχαμε καθώς δεν ξέραμε το πόσο θα κάτσουμε στην χώρα και δεν θέλαμε να μας δεσμεύει κάτι τετοιο!
Το επόμενο πρωί σηκωθήκαμε,και το πρώτο πράγμα που κάναμε είναι να κλείσουμε κατάλυμα για το Moalboal και να δούμε τι θα κάνουμε με το εισιτήριο εξόδου! Εν τέλει δημιουργήσαμε ένα ψεύτικο αεροπορικό εισιτήριο με την ευχή να μην το καταλάβει η αστυνομία του αεροδρομίου σε πιθανό έλεγχο.
Αφού ντύθηκαμε βγάλαμε ένα ψιλό πρόγραμμα για το πως θα κυλήσει η μέρα ! Είπαμε σήμερα να το πάμε τελείως χαλαρά και να μην τρέχουμε να δούμε πράγματα! Κατευθυνθήκαμε στην αραβική περιοχή και περάσαμε έξω από το Sultan Mosque,ένα επιβλητικό τζαμί στο κέντρο της συνοικίας.Περπατώντας παρατηρήσαμε έξω από τα περισσότερα εστιατόρια μεγάλους καταλόγους και τους κλασικούς κράχτες να χρησιμοποιούν όλων των ειδών τα κόλπα για να σε πείσουν να φας στο μαγαζί τους.Γενικά αποφεύγω τέτοιου είδους εστιατόρια κάθως 9/10 το φαγητό δεν είναι καλό.Έτσι δεν κάτσαμε για φαγητό. Τελειώνοντας με την βόλτα μας στην περιοχή αποφασίσαμε να γυρίσουμε προς το κέντρο και να φάμε σε κάποιο food court της περιοχής. Τσιμπήσαμε ψητό κοτόπουλο με ρύζι και καλαμπόκι.
Είμαστε που είμαστε εδώ είπαμε να πάμε μια φορά στο rooftop bar του marina bay sands. Είχε είσοδο 30 δολάρια τα οποία μπορούσες να τα χρησιμοποιείς είτε για ποτό είτε για φαγητό!Ανεβήκαμε στον 57ο όροφο και αφού περιμέναμε λιγάκι βρήκαμε ένα ωραίο τραπέζι στην άκρη του μπαρ,η θέα ωραία αλλα το service και τα δύο κοκτέιλ που παραγγείλαμε δεν μας ξετρέλανε καθόλου, απογοήτευση για ένα τέτοιο γνωστό μαγαζί (δούλευα στον χώρο της εστίασης γι’αυτό και αυτή η άποψή μου).Το μόνο που απολαύσαμε ήταν η ωραία playlist του DJ.
Με την πείνα να χτυπάει το καμπανάκι,φεύγουμε και η μόνη επιλογή εκείνη την στιγμή μετά της 12 ήταν τα mcdonalds, φτάσαμε πήραμε το φαγητό όσο πιο γρήγορα μπορούσαμε και τρέξαμε να προλάβουμε το τελευταίο μετρό.Με την ψυχή στο στόμα το προλάβαμε,κατεβήκαμε κοντά στο χόστελ μας και βρίσκοντας δυο πλαστικές καρέκλες (οι καλύτερες συζητήσεις σε αυτές γίνονται, νόμος) στην άκρη του δρόμου καθίσαμε να απολαύσουμε τα burger.
Γυρίσαμε στο ξενοδοχείο,κάναμε ένα μίνι συμμάζεμα καθώς αύριο ήταν η τελευταία μέρα στην πόλη και πέσαμε για ύπνο.
Άνοιξε παράρτημα το κυλικείο της σχολής μου στην Σιγκαπούρη και δεν το ξέρω?

Βολτάρωντας στους βοτανικούς κήπους.

Η θέα από το rooftop bar του marina bay sands.

(συνεχίζεται)
Last edited: