Βιετνάμ Σιγκαπούρη Φιλιππίνες Από το απέραντο τιρκουάζ στην Νάρνια με ένα backpack στην πλάτη

[Apostolosm]

Σηκωθήκαμε περίπου στις 10 το επόμενο πρωί και αποφασίσαμε να μην κάνουμε σήμερα το τουρ στους kawasan falls καθώς χθες δεν είχαμε και πολλές δυνάμεις να ψάχνουμε πρακτορείο για την εκδρομή.

Πρώτο μας μέλημα ήταν να νοικιάσουμε μηχανάκι και έτσι αφού βάλαμε τα μαγιο μας βγήκαμε περίπου στις 12 και ένω περάσαμε από αρκετά ενοικιαζόμενα παρατηρήσαμε ότι λόγω της περασμένης ώρας τα περισσότερα μαγαζιά είχαν ξεπουλήσει όποτε βρήκαμε ένα τελευταίο κοντά στο χόστελ μας, που αν και ακριβό (κάπου στα 500 πέσος από όσο θυμάμαι-ενώ φυσιολογικά μπορείς να βρεις και με 350) το νοικιάσαμε για μια ημέρα για να μην χάσουμε άλλο χρόνο ψάχνοντας και θα βρίσκαμε φθηνότερα την επόμενη μέρα.

Γενικά πρέπει να είστε πόλυ προσεκτικοί όταν νοικιάζεται μηχανάκι και να τσεκάρετε καλά το όχημα για τυχόν σπασίματα η γρατζουνιές που μπορεί μετά να σας τις χρεώσουν ότι τις κάνατε εσεις - συμβουλή μου να τραβάτε βίντεο και πολλές φωτογραφίες με την παρουσία του υπαλλήλου. Ένα μηχανάκι πήραμε καθώς μόνο ο Γιάννης έχει δίπλωμα και εγώ δεν ήθελα να το ρισκάρω αν και ψιλο ήξερα να οδηγώ παπάκι. Οι περισσότεροι σου ζητάνε να αφήσεις το διαβατήριο σου ως deposit, όμως εμείς θέλοντας να αποφύγουμε να χαθεί κάτι τόσο σημαντικό δίναμε την ταυτότητα, που και να χάνονταν δεν θα επηρέαζε το ταξίδι μας. Τώρα όσον αφορά την οδήγηση και πάλι θα σας πρότεινα να είστε αρκετά προσεκτικοί καθώς τα περισσότερα πρακτορεία δεν σε καλύπτουν με καμία ασφάλεια αν γίνει κάτι. Επίσης τα περισσότερα κράνη στα πρακτορεία είναι τύπου ποδηλάτου!

Ο υπάλληλος μας ενημέρωσε πως σε περίπτωση που πάθεις λάστιχο το πληρώνεις εσύ και το κόστος είναι πολύ φθηνό τύπου 50-100 πέσος και ότι θα βρίσκαμε αρκετά βουλκανιζατέρ στην περιοχή.

Πληρώνουμε,είπαμε να ξεκινήσουμε την ημέρα μας με μπανάκι οπότε κατευθυνθήκαμε στην παραλία lambug σε απόσταση περίπου 30 λεπτά από το κατάλυμα μας.Λίγο πριν φτάσουμε και παρκάρουμε στην παραλία μας ξανασταμάτανε κατι τύποι και μας ζητάνε 45 πέσος πάλι ως ‘’περιβαλλοντικό φόρο’’ για την παραλία!

Αυτή την φορά μας φάνηκαν όντως παράξενοι και τους εξηγούμε πως δεν θα τον πληρώσουμε, όποτε βάζουμε μπρος το μηχανάκι και φεύγουμε μη ξέροντας αν θα μας ακολουθήσουν η δημιουργηθεί καποιος καυγάς! (δεν γίνεται να μας σταματούν σκεφτήκαμε έτσι στα καλά του καθουμένου άκυροι τύποι, που ξέρω εγώ πως δεν θέλουν να μας κλέψουν??) Εν τέλη δεν έγινε τίποτα από τα δύο και το μόνο ποσό που πληρώσαμε ήταν 50 πέσος για να παρκάρουμε το μηχανάκι (γενικά στις περισσότερες παραλίες υπάρχει αυτό το σύστημα με τον φόρο , σε κάποιες ήταν νόμιμο (βλέπαμε επίσημη στολή κλπ) και σε κάποιες που πιστεύαμε πως ήταν κάποιος τυχαίος που ήθελε να μας εκμεταλλευτεί δεν δίναμε δεκάρα). Αν κάποιος συμφουρίτης γνωρίζει κάτι για αυτό ας με διαφωτίσει.

Η παραλία εκείνη την στιγμή δεν είχε πολύ κόσμο και με τον ήλιο να τσουρουφλάει βρήκαμε ένα ωραίο φοινικόδεντρο που ήταν σε αφθονία στην παραλία και απλώσαμε τις πετσέτες μας. Αφού βγάλαμε τις κλασικές φωτογραφίες δίπλα,πάνω και κάτω από τους φοίνικες,κάναμε και την πρώτη μας βουτιά στα ομολογουμένως ζεστά νερά του Ειρηνικού ωκεανού. Εγώ ακόμα κρατούσα μια επιφύλαξη για το αν οι τύποι στους οποίους δεν πληρώσαμε τον ντεμέκ φόρο εισόδου στην παραλία μας έψαχναν!

Καθώς κολυμπούσαμε γνωρίσαμε και ένα νεαρό ζευγάρι το οποίο ζούσε στην Μανίλα και είχε έρθει στο νησί για διακοπές και όταν τους είπα πως είμαι από την Ελλάδα μου ανέφεραν πως έχουν όνειρο να επισκεφτούν την Σαντορίνη.

Βγαίνοντας σε κάποια φάση από την παραλία και αράζοντας στην άμμο το μάτι μου παίρνει δύο έφηβα ντόπια αγόρια να έρχονται και να αράζουν κάποια μέτρα δίπλα μας και η αλήθεια είναι πως κοιτούσαν καχύποπτα! Έπλασα ιστορία στο μυαλό μου πως τα έστειλαν οι τύποι που αποφύγαμε πριν για να δημιουργησουν κάποιου είδος φασαρία! Οπότε μέχρι να φύγουμε δεν απομακρυνθηκα και πολύ από τα πράγματα μας. Μετά από κάμποση ώρα το παιδιά φεύγουν και εγώ επιτέλους ηρεμό. Κάποιες ώρες ηλιοθεραπείας και ατόφιας ξεκούρασης μετά μαζεύουμε και εμείς τα συμπράγκαλα μας και αποφασίζουμε να επισκεφτούμε τον καταρράκτη Cangkalanog ,περίπου ένα μισάωρο μακριά από εκεί που βρισκόμασταν! Αντηλιακό,κράνος και βουρ πάλι στους δρόμους .

Αν και το google maps είχε την διαδρομή, ο δρόμος ήταν αρκετά δύσκολος σε κάποια σημεία με αρκετές στροφές και λακούβες! Ειδικά στην τελευταία απότομη κατηφόρα μας πιάνει μια δυνατή μπόρα οπότε έπρεπε να είμαστε αρκετά προσεκτικοί ώστε να μην γλιστρησουμε! Τον Γιάννη ευτυχώς τον εμπιστεύομαι αρκετά όσον αφορά την οδήγηση με μηχανάκι καθώς είναι προσεκτικός και δεν κάνει τρέλες! Φτάνουμε με τα χίλια ζόρια στο σημείο όπου πρέπει αναγκαστικά να παρκάρουμε το μηχανάκι και να συνεχίσουμε με τα πόδια. Στην είσοδο είδαμε μια τέντα και ένα παλικάρι να στέκεται, οπότε μυριστήκαμε οτι έπρεπε να πληρώσουμε κάποιον φόρο! Με το που φτάνουμε στην τέντα η μπόρα δυναμώνει και το παλικάρι μας ενηρώνει ότι η είσοδος κοστίζει 120 pesos στο σύνολο ,τα δίνουμε και περιμένουμε να σταματήσει κάπως η βροχή για να μπορέσουμε να ξεκινήσουμε την κατηφορική και λασπώδη διαδρομή μέχρι τον καταρράκτη. Σε κάποια φάση σταματάει οπότε ξεκινάμε να κατηφορίζουμε και από τα πρώτα κιόλας μέτρα καταλαβαίνουμε ότι ο συνδυασμός σαγιονάρα,λάσπη και κατηφόρα δεν θα πάει καλά , και όντως δυσκολευτήκαμε αρκετά ,με εμένα να τρώω μια ωραία τούμπα αλά καραγκούνης στα μισά της διαδρομης!

Με τα χίλια ζόρια φτάνουμε στον καταρράκτη και με την βοήθεια μερικών ντόπιων παιδιών που βρισκόταν στο μέρος για μπάνιο κατεβαίνουμε το τελευταίο κομμάτι της διαδρομής το οποίο λόγω ενός βράχου γλιστρούσε αρκετά! Τα παιδιά πολύ εξυπηρετικά και πρόθυμα μας βοήθησαν να κατέβουμε με ασφάλεια.Σε κάποια φάση της διαδρομής προτίμησα να βγάλω τελείως τις σαγιονάρες και να προχωρήσω ξυπόλητος για περισσότερη πρόσφυση .

Αφήνουμε τα πράγματα σε έναν βράχο, και ρωτώντας τα παιδιά από που να βουτήξουμε κάνουμε μερικές βουτιές στα παγωμένα νερά της μικρής λίμνης. Το μέρος παραδεισένιο, τα νερά πεντακάθαρα και παντού γύρω πυκνή βλάστηση. Μετά τις βουτιές μας τα παιδιά μας προσφέρουν χυμό και κάτι να φάμε αλλα ευγενικά το αρνηθήκαμε. Εκεί ψαρώνω και ένα παιδάκι να δω αν και αυτοί πλήρωσαν είσοδο και μου λέει πως πλήρωσαν. Ήταν ήδη μεσημέρι και ο καιρός βλέπαμε ότι αρχίζει να μαυρίζει οπότε αποφασιζουμε να φύγουμε νωρίτερα καθώς δεν θέλαμε να μας πιάσει μπόρα πάνω στο μηχανάκι .

Το ανέβασμα σαφώς καλύτερο, βάζουμε κράνη και ξεκινάμε για πίσω. Μας έπιασε σε κάποια φάση μια μικρή βροχούλα αλλα δεν ήταν αρκετή για να μας κάνει να σταματήσουμε. Σε 45 λεπτά είμασταν στο χόστελ για ξεκούραση και στέγνωμα . Το βράδυ βγήκαμε να κλείσουμε την εκδρομή για το canyoning στους Kawasan falls,φάγαμε και ήπιαμε ένα ποτό σε ένα από τα πολλά τοπικά μπαρ της περιοχής!

Η επόμενη μέρα θα είχε πολύ κολύμπι και βουτιές από μεγάλα ύψη μέσα στο φαράγγι!



Πρώτη βουτιά στον Ειρηνικό!

Η κατηφορική διαδρομή μέχρι την λίμνη, κάπου εκεί έφαγα και την βούτα!

Χαλάλι και η βούτα με αυτό το μαγικό σκηνικό που αντικρίσαμε!

Παγωμένες, για να κλεισει καλά το βράδυ!

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• …

  Go to chapter

  Go
• 5
• 6
• 7
• 8
• 9
• …

  Go to chapter

  Go
• 16

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 7 of 16

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[Apostolosm]

ΜΕΡΟΣ 1ο: Σιγκαπούρη

1. Άφιξη στην Σιγκαπούρη​

Προσγειωνόμαστε στην ώρα μας, με εμένα να αισθάνομαι αρκετά ξεκούραστος καθώς είμαι από αυτούς που κοιμάται και σε καρέκλα πανηγυριού εν μέσω live από κλαρίνα!
Στα γρήγορα να πω πως η πτήση με την Εtihad κύλησε εξαιρετικά τόσο από άποψη χρόνων όσο και από την εξυπηρέτηση-φαγητό ( πολύ δυνατό chicken biryani και ένα τύπου κοκκινιστό μοσχαράκι και ένα τύπου ρυζόγαλο με γεύση καρύδας που μου έκανε εντύπωση).

Για την Σιγκαπούρη είχα διαβάσει πως είναι μια χώρα με μεγάλο multicultural στοιχείο, είναι οικονομικό hub με μεγάλες πολυεθνικές άρα και ουρανοξύστες και πως δεν έπρεπε να ξοδέψω πάνω από 3 ημέρες σύμφωνα με γνώμες τρίτων, αλλά ακούγοντας τον Γιάννη αποφασίσαμε να κάτσουμε 5 ημέρες ,κάτι που φεύγοντας από την χώρα καταλήξαμε ότι ήταν χάσιμο χρόνου που θα μπορούσαμε να τον έχουμε προσθέσει κάπου άλλου,αλλά δεν πειράζει από τα λάθη μας μαθαίνουμε.

Παίρνουμε τα backpack και έχοντας τις sg arrival cards έτοιμες περνάμε εύκολα από τα αυτόματα μηχανήματα ελέγχου! Πριν πάρουμε τον δρόμο προς το μετρό κάνουμε την απαραίτητη στάση στο jewel όπου μπορώ να πω ήταν εντυπωσιακό και σε πλήρη αρμονία με την μίνι ζούγκλα που έχουν δημιουργήσει γύρω του. Ο φίλος μου ο yong ( συμφοιτητής στο erasmus) με καταγωγή από την taiwan ο οποίος όμως ζούσε χρόνια στην Σιγκαπούρη μας ενημέρωσε να βγάλουμε την τριήμερη κάρτα απεριορίστων διαδρομών για τα ΜΜΜ,όπως και πράξαμε στο μηχάνημα ακριβώς μπροστά από την στάση του μετρό στο υπόγειο του αεροδρομίου.(63 δολάρια/άτομο μας βγήκαν συνολικά οι κάρτες για τις 5 ημέρες που βρισκόμασταν στην χώρα, από τα οποία πήραμε πίσω τα 20 επιστρέφοντας τις κάρτες).

Μπαίνουμε στο μετρό και λίγες στάσεις μετά κατεβήκαμε και αφού πάθαμε ένα πρώτο σοκ με την απίστευτη ζέστη και υγρασία (μου θύμισε τον καιρό που ήθελα 3 κοντομάνικα την μέρα ταξιδεύοντας στην Κύπρο) περπατήσαμε μέχρι την περιοχή little india στην οποία βρίσκονταν το χόστελ μας ! Στην περιοχή όπως προδίδει και το όνομα ζουν και εργάζονται κυρίως Ινδοί!Μπαίνουμε στο χόστελ ( 7 wonders hostel upper Dickinson - καθαρό, σχετικά κεντρικά- πανάκριβη γενικά η διαμονή αφού ακόμα και τα φθηνότερα χόστελ ξεκινούσαν από περίπου 25€ - το δικό μας κόστιζε 32€/βράδυ/κρεβάτι,άουτσ) και φτάνοντας στην ρεσεψιόν αντικρίζουμε έναν νεαρό σε πολύ χαλαρή στάση φορώντας τις παντοφλίτσες του. Δίνουμε τα διαβατήρια και εκεί ήταν που ξεκίνησε η πρώτη περιπέτεια μας καθώς ενώ είχαμε κλείσει δυο μονα κρεβάτια απο την agoda ,στο σύστημα του εμφανίζονταν ότι είχαμε κλείσει ένα double queen size ! Του δείχνουμε την κράτηση μας και μας εξηγεί πως σε αυτόν οι κρατήσεις πέφτουν μέσω της booking (και του εμφανίζει ένα διπλό ως επιλεγμένο τύπο κρεβατιού) και αναθέτει ανάλογα τα κρεβάτια.Μετά από συζητήσεις και επειδή το χόστελ ήταν φουλ αναγκαζόμαστε να κοιμηθούμε τις μισές μέρες σε ένα διπλό και τις άλλες μισές να μεταφερθούμε σε δύο μονά!( δεν ξανα έκλεισα από την agoda έκτοτε).

Αφήνουμε στα γρήγορα τα πράγματα και βγήκαμε έξω προς εύρεση φαγητού και συγκεκριμένα κατευθυνθήκαμε σε ένα food court (tekka centre) το όποιο μας το πρότεινε ο υπάλληλος στην υποδοχή και ήταν και κοντά μας.Ωραίες οι πρώτες εικόνες της περιοχής,με τους ανθρώπους να κυκλοφορούν κάνοντας τα ψώνια τους στην λαϊκή και άλλοι να ξεκουράζονται στα πάρκα.Φτάσαμε και το μέρος πρόσφερε κυρίως ινδικό φαγητό γι αυτό και τιμήσαμε ένα chicken tikka masala με ρύζι και λίγες παραδοσιακές πίτες naan με σκορδόλαδο.Είπαμε να το πάμε χαλαρά με το τι τρώμε τις πρώτες μέρες ώστε να συνηθίσει το στομάχι μας.Τελειώσαμε με το φαγητό και κάτσαμε λίγο περισσότερο από το συνηθισμένο καθώς μια δυνατή μπόρα έκανε την εμφάνιση της.(από τις πολλές που θα έσκαγαν στα ξαφνικά όσο θα είμασταν στην πόλη).

Αφού αγοράσαμε μερικά απαραίτητα snacks και νερά και ανταλλάξαμε μερικά ευρώ για σιγκαπουριανά δολάρια επιστρέψαμε στο χόστελ. Η μέρα έκλεισε με βόλτα γύρω από το marina bay sands (κάνοντας car spotting σε πανάκριβα αμάξια τα οποία ούτε στην Ευρώπη είχα δει) και τρώγοντας σε ένα ακόμη food court ( Lau pa sat ), το αγαπημένο μου ,με πολλές επιλογές φαγητού από διάφορες κουζίνες.

Η νύχτα έκλεισε με έναν καλό ύπνο αν εξαιρέσεις τις τρελές διακυμάνσεις του κλιματιστικού μέσα στο δωμάτιο το οποίο όταν άνοιγε το είχαν ρυθμίσει στους 18 και γινομάσταν εσκιμώοι και όταν έκλεινε ιδρώναμε σαν να κυνηγούσαμε λεωφορείο σε στάση στην Θεσσαλονίκη.


Γευστικό και χόρταστικό...αφού ζήτησα και δεύτερο.

Μαντέψτε σε ποιά χώρα πουλούσαν κολώνια σε μέγεθος παλάμης!

Τhe Jewel: με την ίδια ροή έριχνε και η γιαγιά μου λάδι στην σαλάτα.

Από όλων των είδων τις απαγορεύσεις έχει ο μπαχτσές.

Στην πλώρη του θα πίναμε το κοκτέιλ μας λίγες μέρες μετά, τι έχουν κάνει οι τύποι!

Το πρώτο μας γεύμα στην χώρα,εξαιρετικό και οικονομικό.

 

[evaT]

Ταξιδάρα και το δικό σου.
Ξεκίνησες δυναμικά. Περιμένουμε τη συνέχεια....

 

[Apostolosm]

2.Αυτό με το φαντασμαγορικό show
​

Είπαμε να ξυπνήσουμε νωρίς σχετικά αλλά με το ξεπαγιασμα το βραδυ κάναμε δύσκολο ύπνο όποτε ξυπνήσαμε μεσημεράκι παρέα με μια δυνατή μπόρα ( βροχή ζέστη και υγρασια - combo για δυνατούς ταξιδιώτες) που μετά από καμιά ώρα σταμάτησε και μπορέσαμε να ξεκινήσουμε την σημερινή μας περιπλάνηση! Ξεκινήσαμε τη μέρα στην little china ! Μια άλλη κοινότητα στο κέντρο της πόλης.Βρήκαμε έναν βουδιστικό ναό - ο πρώτος στον οποίο έμπαινα ποτέ μου ! Μπαίνοντας αισθάνθηκα σαν την ζουμπούλια του παρά πέντε όταν είδε για πρώτη φορά τον βούδα στο σπίτι της Μαριλένας! Η μυρωδιά των αρωματικών στικ παντού αφου είναι για τους βουδιστές ότι και για εμάς το κεράκι που ανάβουμε στην εκκλησία! Ωραία η πρώτη εικόνα από τον ναό! Αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν οι δωρεές που έκαναν οι πιστοί στην βάση του κεντρικού αγάλματος, οι οποίες μπορεί να ήταν από χρήματα μέχρι κουτάκια coca-cola και μπισκότα. Αφού τελειώσαμε την βόλτα μας στον ναό, παρακολουθήσαμε ένα live show έξω από τον ναό! Μια ομάδα χορευτών ο ένας πίσω από τον άλλον και κρατώντας ο καθένας τους ένα κοντάρι κουνούσαν σε διάφορες κατευθύνσεις έναν 3D δράκο. Η συνοδεία εμψυχωτικής μουσικής έκανε το σόου ενδιαφέρον.

Σειρά είχε η εύρεση φαγητού για να γέμισει το στομάχι μας και για σήμερα είπαμε να ψάξουμε πάλι ένα food court (ευτυχώς που υπάρχουν και αυτά και τρώγαμε φθηνά γιατί η χώρα είναι πανάκριβη) αλλά με διαφορετικό είδος φαγητού από το χθεσινού! Αφού μπήκαμε στο Chinatown food centre και στο Maxwell food centre καταλήξαμε στο δεύτερο επιλέγοντας σούπα με βάση τις γαρίδες και το χοιρινό , noodles με πάπια και fried dumplings με λαχανικά και χοιρινό! Όλα εξαιρετικά και νόστιμα !(δύο κυρίως και ένα ορεκτικό 10€ παρακαλώ,Ασία αρχίζω και σε συμπαθώ στο είπα;

Αφού σκάσαμε στο φαγητό σειρά είχε βόλτα στο πάρκο fort canning park, το οποίο χρησιμοποιήθηκε από διάφορους βασιλιάδες της χώρας από τον 14ο αιώνα καθώς επίσης και από τους αποικιοκράτες Βρετανούς!Είπαμε ότι θα του δώσουμε μια ακόμα ευκαιρία με το φως της ημέρας καθώς ήταν αρκετά ωραίο!

Αρχίζει να βραδιάζει και επόμενος μας σταθμός ήταν το φημισμένο gardens by the bay! Τι έχουν δημιουργήσει εδώ οι άνθρωποι! Περίπου 12 τεχνητά πανύψηλα δέντρα τα οποία την ώρα των δύο σόου που γίνονται καθημερινά φωτίζονται ανάλογα με τον ρυθμό της μουσικής! Η playlist όλου του σόου ήταν εξαιρετικά επιλεγμένη.Άλλο να το λέω και άλλο να το βλέπετε ! Το συστήνω ανεπιφύλακτα !

Μετά το σόου φάγαμε στο mall του marina bay sands !Περίμεναμε ότι θα ήταν κάτι καλύτερο από τα προηγούμενα αλλά κατέληξε να μην μας αρέσει! Τα noodles με dumplings και κοτόπουλο ήταν αρκετά στόκος με αποτέλεσμα να βγαίνει όλο το αμιλο τους στο στόμα.Όχι και η καλύτερη εμπειρία.

Γρήγορη βόλτα εσωτερικά του mall και επιστροφή στο ξενοδοχείο νωρίτερα σήμερα καθώς αύριο λόγω του ‘’λάθους’’ της agoda που έγινε με τα κρεβάτια θα έπρεπε να συνεχίσουμε την διαμονή σε διπλό κρεβάτι αντί δύο μονών που είχαμε κλείσει !

Φτάνοντας στο τέλος της δέυτερης ημέρας μπορώ να πω πως η πόλη ''κινείται'' πολύ καλά καθώς και τα ΜΜΜ ήταν πεντακάθαρα και στην ώρα τους και η καθαριοτήτα σε πολύ καλά επίπεδα!




Ο ναός εξωτερικά.

Στην βάση αυτού του αγάλματος είδα όλο το ψυγείο μου σε δωρεές!

Όποιος γνώριζει τι παίζουν οι κύριοι ας με διαφωτίσει.(είχε και άλλες ανοιχτές παρτίδες γύρω γύρω)

Το σόου με τον δράκο που σε κάποια στιγμή άρχισαν να τρέχουν αρκετά τα παιδιά και έκανε το σκηνικό πολύ σουρεάλ.

Καταβροχθίστηκαν και τα δύο με ευχαρίστηση.

Το μαγικό gardens by the bay πριν και κατά την διάρκεια του show!

 

[Apostolosm]

Ταξιδάρα και το δικό σου.
Ξεκίνησες δυναμικά. Περιμένουμε τη συνέχεια....

Ήταν εμπειρία ζωής το συγκεκριμένο ταξίδι και αρχή των πολλών που έρχονται.
Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!

 

[Apostolosm]

3. Αυτό με τις τσιρίδες και τις πλαστικές καρέκλες
​

Το πρωί ο υπάλληλος του χόστελ ήρθε και μας ενημέρωσε πως μπορούμε να αλλάξουμε δωμάτιο οπότε ετοιμάσαμε τα πράγματα και κάναμε την αλλαγή.Ήταν η πρώτη φορά που έβλεπα διπλά κρεβάτια σε χόστελ και μπορώ να πω πως ήταν αρκετά μεγάλα! Ο υπάλληλος μας ενημέρωσε πως δικαιούμασταν μόνο ένα ντουλάπι για την φύλαξη των πραγμάτων μας αλλά επειδή αντιληφθήκαμε πως δεν θα χωρούσαν του ζητήσαμε ευγενικά να μας παραχωρήσει ένα ακόμη για να μπορούμε να έχουμε όλα τα πράγματα προστατευμένα!

Προτείνω σε όλους να έχουν μαζί τους ένα λουκετάκι με αριθμούς (όχι με κλειδί γιατί είναι μικρά τα άτιμα και χάνονται εύκολα) για την βαλίτσα-backpack τους και ένα μεγαλύτερο για τα lockers του εκάστοτε χόστελ ώστε να μειωθεί ο κίνδυνος να χάσατε κάτι ( πάντα υπάρχει αυτή η πιθανότητα όταν μοιράζεσαι ένα δωμάτιο με άλλους ανθρώπους). Κάρτες,ταυτότητές και διαβατήρια τα είχαμε πάντα πάνω μας μέσα σε μία μπανάνα.Πάντως 2 μήνες δεν αντιμετωπίσαμε κανένα θέμα απώλειας και μείναμε σε αρκετά χόστελ.

Πάμε στα της ημέρας μας! Η ζέστη αφόρητη και σήμερα οπότε είπαμε να πάμε σε ένα από τα μεγαλύτερα εμπορικά αφού στην χώρα υπάρχουν αρκετά λόγω του ιδιαίτερα αποπνυκτικού καιρού της. Πρώτη μας δουλειά ήταν να κάνουμε extend για ακόμα δύο ημέρες την κάρτα των ΜΜΜ ( ΕZ link ονομάζεται η κάρτα). Φτάσαμε στο εμπορικο του οποίου το όνομα μου διαφεύγει και αφού τσίμπησα δυο σφολιατοειδή για πρωινό ,το ένα με μπέικον και τυρί και το άλλο τύπου French toast ξεκινήσαμε την βόλτα μας στα μαγαζιά !

Αφού κάναμε την βόλτα μας και περιμέναμε να ηρεμήσει λίγο η ζέστη έξω είδαμε στον χάρτη πως σε μικρή απόσταση με το μετρό υπάρχουν οι βοτανικοι κηποι της πόλης, όποτε είπαμε να πάμε εκεί μέχρι να βραδιάσει και να κατευθυνθούμε το βραδάκι πιο κεντρικά προς εύρεση ωραίου σποτ για μπυρίτσα!

Οι κήποι αποδείχθηκαν αντάξιοι των προσδοκιών μας, με ένα τεράστιο μέρος πρασίνου όπου αρκετοί ντόπιοι είχαν στρώσει για πικ-νικ, παιδιά όλων των ηλικιών να παίζουν και μια μουσική να ακούγεται στο παρασκήνιο κάπου ανάμεσα στα δέντρα χωρίς να γνωρίζουμε από που έρχεται! Βολτάροντας στους χώρους του πάρκου μας έκανε εντύπωση η καθαριότητα του και μου άρεσε που είχαν πληροφορίες για τα περισσότερα φυτά που υπάρχουν με την συνοδεία και κωδικού QR. Στρίβοντας λοιπόν μέσα από ένα στενάκι, αντικρίσαμε το μέρος από όπου έρχονταν η μουσική προ ολίγου! Μια μουσικός με τον κιθαρίστα της έπαιζαν στην αυλή ενός συμπαθητικού cafe-restaurant.Αποφασίσαμε να κάτσουμε και να πιούμε κάτι δροσιστικό καθώς οι τιμές του μαγαζιού στο φαγητό ήταν τσιμπημένες για αυτό που έπαιρνες και δεν πεινούσαμε και πολύ είναι η αλήθεια! Οι δύο κόκα κόλες κατέβηκαν νεράκι μετά από το περπάτημα στο πάρκο.

Το live τελείωσε και έπρεπε να δούμε πως θα φτάσουμε στο Clarke quay μια περιοχή που όπως μου είπε ο φίλος μου ο Yong (μετακόμισε προσφάτως στην Αυστραλία για μια καλύτερη ποιότητα ζωής-δεν θα βρισκόμασταν όσο είμασταν εκεί) σφύζει από ζωή το βραδυ καθώς βρίσκεται στις όχθες του ποτάμιου της πόλης, όπου από την μια πλευρά βρίσκονται μπαρ με διάφορα είδη μουσικής (τύπου Λαγανάς Ζακύνθου τα περισσότερα μπαρ) και από την άλλη τουριστικά εστιατόρια (τσιμπημένες τιμές δεν θα το συνιστουσα, εμείς απλός τιμήσαμε ένα burger king που βρισκόταν εκεί κοντά καθώς ήταν μοναδική κοντινή και φθηνή επιλογή στην περιοχή ! )

Το αστείο είναι πως σε εκείνη την φάση πεινούσαμε πολύ και θέλαμε ένα μεγάλο burger και το μόνο μεγαλούτσικο που είδαμε στο μενού ήταν ένα spicy chicken burger και επειδή δεν είμαστε και πολύ φαν του καυτερού ρωτήσαμε την υπεύθυνη αν ήταν αρκετά καυτερό με την ίδια να μας ενημερώνει ότι είναι mild, ε λέμε και εμείς ας το πάρουμε νταξει λίγο θα μας κάψει!
Μαντέψτε ποιός είχε καούρες από το κάψιμο όλο το βράδυ! Καπνοί βγαίναν από το στόμα μας! Ένα λίτρο νερό μετά, κάναμε μια βόλτα και από τις δύο μεριές της όχθης καταλήξαμε να πίνουμε μπύρα σε ένα από το μπαρ της περιοχής όπου εν τέλη κατέληξε να παίζει ασιατικά Χιτ τραγούδια όπως καταλάβαμε!Πλάκα είχε καθώς μέσα υπήρχαν και μερικές μπασκέτες που με λίγα δολάρια βαρούσες μερικά σουτάκια!

Αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν οι ακραίες τιμές σε κάποια από τα μπαρ! Μας ζητούσαν στα περισσότερα 55 δολάρια για δύο ποτά τα οποία έπρεπε να τα πληρώσεις αναγκαστικά στην είσοδο για να μπεις! (εκεί υπολογίσαμε πόσα τζιν τόνικ θα μπορούσαμε να πιούμε με αυτά τα λεφτά στην Θεσσαλονίκη και αναχωρήσαμε γρήγορα)

Στην μια άκρη της όχθης δίπλα από τα μπαρ υπάρχει και ένα τεράστιο παιχνίδι (από αυτα που βρίσκεις στο allou fun park) που ονομαζόταν slingshot, το οποίο αφου σε δέναν, σε τίναζε σε απρόοπτη στιγμή στον αέρα! Ωραίο θέαμα να βλέπεις τις εκφράσεις και τσιρίδες των ανθρώπων που το επιχειρούσαν. Μετά από αυτό αποφασίστηκε να γυρίσουμε στο ξενοδοχείο καθώς υπήρχε μια κάποια κούραση και είπαμε να το πάμε χαλαρά αύριο!

Αυτό που έπρεπε να γίνει το βράδυ όσο αράζαμε στο χόστελ ήταν να ψάξουμε το μέρος στο οποίο θα μείνουμε στο Moalboal (Φιλιππίνες) στην πρώτη στάση του βασικού μας ταξιδιού.

Όλες οι διαμονές του ταξιδιού κλείστηκαν την ίδια ή μια μέρα πριν από την άφιξη μας.
Και αυτό γιατί είμασταν απρόβλεπτοι καθώς σε μέρη που υπολογίζαμε ότι θα κάτσουμε 2 μέρες μέναμε τελικά μια βδομάδα για πολλούς και διάφορους λόγους (κυρίως γιατί είχαμε ωραία παρέα..).

Και εδώ είναι που πρέπει να λύσουμε ακόμα ένα πρόβλημα γιατί κατά την είσοδο μας στις Φιλιππίνες θα έπρεπε να έχουμε μαζί μας και εισιτήριο εξόδου από την χώρα σε περίπτωση ελέγχου, κάτι που όμως εμείς δεν είχαμε καθώς δεν ξέραμε το πόσο θα κάτσουμε στην χώρα και δεν θέλαμε να μας δεσμεύει κάτι τετοιο!

Το επόμενο πρωί σηκωθήκαμε,και το πρώτο πράγμα που κάναμε είναι να κλείσουμε κατάλυμα για το Moalboal και να δούμε τι θα κάνουμε με το εισιτήριο εξόδου! Εν τέλει δημιουργήσαμε ένα ψεύτικο αεροπορικό εισιτήριο με την ευχή να μην το καταλάβει η αστυνομία του αεροδρομίου σε πιθανό έλεγχο.

Αφού ντύθηκαμε βγάλαμε ένα ψιλό πρόγραμμα για το πως θα κυλήσει η μέρα ! Είπαμε σήμερα να το πάμε τελείως χαλαρά και να μην τρέχουμε να δούμε πράγματα! Κατευθυνθήκαμε στην αραβική περιοχή και περάσαμε έξω από το Sultan Mosque,ένα επιβλητικό τζαμί στο κέντρο της συνοικίας.Περπατώντας παρατηρήσαμε έξω από τα περισσότερα εστιατόρια μεγάλους καταλόγους και τους κλασικούς κράχτες να χρησιμοποιούν όλων των ειδών τα κόλπα για να σε πείσουν να φας στο μαγαζί τους.Γενικά αποφεύγω τέτοιου είδους εστιατόρια κάθως 9/10 το φαγητό δεν είναι καλό.Έτσι δεν κάτσαμε για φαγητό. Τελειώνοντας με την βόλτα μας στην περιοχή αποφασίσαμε να γυρίσουμε προς το κέντρο και να φάμε σε κάποιο food court της περιοχής. Τσιμπήσαμε ψητό κοτόπουλο με ρύζι και καλαμπόκι.

Είμαστε που είμαστε εδώ είπαμε να πάμε μια φορά στο rooftop bar του marina bay sands. Είχε είσοδο 30 δολάρια τα οποία μπορούσες να τα χρησιμοποιείς είτε για ποτό είτε για φαγητό!Ανεβήκαμε στον 57ο όροφο και αφού περιμέναμε λιγάκι βρήκαμε ένα ωραίο τραπέζι στην άκρη του μπαρ,η θέα ωραία αλλα το service και τα δύο κοκτέιλ που παραγγείλαμε δεν μας ξετρέλανε καθόλου, απογοήτευση για ένα τέτοιο γνωστό μαγαζί (δούλευα στον χώρο της εστίασης γι’αυτό και αυτή η άποψή μου).Το μόνο που απολαύσαμε ήταν η ωραία playlist του DJ.

Με την πείνα να χτυπάει το καμπανάκι,φεύγουμε και η μόνη επιλογή εκείνη την στιγμή μετά της 12 ήταν τα mcdonalds, φτάσαμε πήραμε το φαγητό όσο πιο γρήγορα μπορούσαμε και τρέξαμε να προλάβουμε το τελευταίο μετρό.Με την ψυχή στο στόμα το προλάβαμε,κατεβήκαμε κοντά στο χόστελ μας και βρίσκοντας δυο πλαστικές καρέκλες (οι καλύτερες συζητήσεις σε αυτές γίνονται, νόμος) στην άκρη του δρόμου καθίσαμε να απολαύσουμε τα burger.

Γυρίσαμε στο ξενοδοχείο,κάναμε ένα μίνι συμμάζεμα καθώς αύριο ήταν η τελευταία μέρα στην πόλη και πέσαμε για ύπνο.


Άνοιξε παράρτημα το κυλικείο της σχολής μου στην Σιγκαπούρη και δεν το ξέρω?

Βολτάρωντας στους βοτανικούς κήπους.

Η θέα από το rooftop bar του marina bay sands.

(συνεχίζεται)

 

[poised]

Όποιος γνώριζει τι παίζουν οι κύριοι ας με διαφωτίσει.(είχε και άλλες ανοιχτές παρτίδες γύρω γύρω)

Ντάμα είναι, υπάρχουν πολλές εκδοχές, μάλιστα στην ΝΑ Ασία παίζουν μία που θεωρείται ότι έχει παραδοσιακή κινεζική προέλευση. Προσωπικά αμφιβάλλω, απ' ότι έχω διαβάσει το παιχνίδι είναι αραβικό και οι κινέζοι έχουν την εθνικιστική τάση να βαφτίζουν τα πάντα δικά τους.

 

[Apostolosm]

Ντάμα είναι, υπάρχουν πολλές εκδοχές, μάλιστα στην ΝΑ Ασία παίζουν μία που θεωρείται ότι έχει παραδοσιακή κινεζική προέλευση. Προσωπικά αμφιβάλλω, απ' ότι έχω διαβάσει το παιχνίδι είναι αραβικό και οι κινέζοι έχουν την εθνικιστική τάση να βαφτίζουν τα πάντα δικά τους.

Μάλιστα!
Μου θύμισε τους ηλικιωμένους΄σε διάφορες επαρχιακές πόλεις που παίζουν χαρτιά σε πλατείες στην Ελλάδα!

 

[Apostolosm]

Ξυπνήσαμε σχετικά αργα καθώς και σήμερα η ζέστη ήταν αφόρητη και δεν κάναμε συνεχόμενο ύπνο.Τελευταία μέρα στην πόλη σήμερα και είπαμε να φάμε μετά από πρόταση του yong παραδοσιακό Σιγκαπουριανό πρωινό.

Κατευθυνθήκαμε σε ένα από τα γνωστότερα μαγαζιά για το συγκεκριμένο πρωινό το οποίο ονομάζεται ya kun toast και σερβίρει όπως προδίδει και το ονομά του ένα combo πραγμάτων με φρυγανισμένο ψωμί του τοστ με γέμιση φυστικοβούτυρο, μια όσο πρέπει τηγανισμένη αυγοφέτα και ένα toast με λαχανικά και διαφορά μπαχαρικά που ομως δεν κατάλαβα τα περισσότερα από αυτά.Παρέα με αυτά τα κυρίως έρχονται από δίπλα και δυο αυγά που αυτοί παραδοσιακά τα σερβίρουν αρκετά μελάτα - υδαρές θα έλεγα και καφέ φίλτρου στον οποίο προσθέτουν μπόλικο ζαχαρούχο γάλα! (είναι ο πιο διάσημος καφές στη πόλη, πολύ γλυκός για τα γούστα μου). Να ζητήσετε τα αυγά hard boil και θα σας ετοιμάσουν σφιχτά.

Συνεχίσαμε με μια βόλτα στην κλειστή ηλεκτρονική αγορα της Chinatown στην οποία μπορούσες να βρεις οτιδήποτε έχει σχέση με gadget και τηλεφωνία. Κάναμε και μια βόλτα από απορία σε ένα σούπερ μάρκετ με κινέζικα snack.

Αφού τελειώσαμε μας είχαν μείνει δύο ακόμη εκκρεμότητες προς τακτοποιηση πριν επιστρέψουμε στο ξενοδοχείο! Το πρώτο ήταν να πάμε σε κάποιο κεντρικό σταθμό του μετρό ώστε να επιστρέψουμε τις κάρτες μετακινήσεις μας και να πάρουμε πίσω τα 20 δολάρια deposit που είχαμε δώσει! Την τελευταία μέρα συνειδητοποιήσαμε πως μπορείς να πληρώνεις και με την χρεωστική σου κάρτα στα ΜΜΜ, αλλά θα μείνει αναπάντητο γιατί δεν το κάναμε και κολλήσαμε να χρησιμοποιούμε μόνο τις κάρτες της εταιρείας! Δεν ξέρω αν συμφέρει περισσότερο η όχι.

Η δεύτερη ήταν να φάμε το τελευταίο μας γεύμα στην αγαπημένη μας κλειστή αγορά lau pa sat! Έτσι και έγινε! Εγώ πήρα noodles με κοτόπουλο και ο Γιάννης ρύζι με κοτόπουλο,μοιραστήκαμε και τρία dumplings με γαρίδα στον ατμο και ψημένες γαρίδες στα κάρβουνα!
Κάναμε την τελευταία μας βόλτα και γυρίσαμε στο χοστελ να ετοιμάσουμε βαλίτσες !

Η πτήση για Φιλιππίνες ήταν τα άγρια χαράματα οπότε είπαμε να το πάμε σερί μέχρι να φτάσουμε στο αεροδρόμιο γιατί μας είχαν μείνει μόνο τρεις ώρες μέχρι να καλέσουμε grab! Που να ξέραμε τι κούραση μας περίμενε την επόμενη μέρα μέχρι να φτάσουμε στο moalboal.

Αν και βγήκαμε λιγάκι εκτός μπάτζετ Σιγκαπούρη σε ευχαριστούμε για την φιλοξενία!

Στο επόμενο σκέλος ξεκινάει το βασικό κομμάτι του ταξιδιού μας! Φιλιππίνες σου ερχόμαστε!

Για να δούμε θα μπορέσουμε να μπούμε στην χώρα με τα fake tickets μας η θα μας καταλάβουν;;;;



Το παραδοσιακό πρωινό.

Δεν ξέρω σε πόσο καιρό θα βρω πιο παραξένη γεύση σε πατατάκια από αυτή! (πόδι από κοτόπουλο)

Βάλε μερικές γαρίδες στην σχάρα μάστοραααα.

 

[psilos3]

Έκανες πολύ καλά που πήρες την απόφαση να γράψεις για το ταξίδι σου, σε διαβάζω με ιδιαίτερο ενδιαφέρον και περιμένω τα καλύτερα από τις άλλες δύο χώρες που ακολουθούν!

 

[mariath]

Ωραία ξενάγηση στη Σιγκαπούρη, πήρα ιδέες για το επερχόμενο διήμερό μου εκεί. Περιμένω Βιετνάμ και Φιλιππίνες. Αν και δεν είναι στο άμεσο πρόγραμμα, τα λες ωραία, είναι πολύ ευχάριστη η ιστορία σου.

 

[Apostolosm]

Έκανες πολύ καλά που πήρες την απόφαση να γράψεις για το ταξίδι σου, σε διαβάζω με ιδιαίτερο ενδιαφέρον και περιμένω τα καλύτερα από τις άλλες δύο χώρες που ακολουθούν!

Μου φαίνεται ήδη πολύ ωραίο καθώς γράφοντας θυμάμαι κα λεπτομερείες που βοηθάν στην συγγραφή!
Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.