alma
Member
- Μηνύματα
- 4.297
- Likes
- 18.463
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Graffiti Ponta Delgada
- Ponta Delgada
- Sete Cidades
- Mosteiros
- Ponta Delgada - Furnas
- Ponta Delgada - Ribeira Grande
- São Miguel
- Vila Franca - Nossa Senhora - Lagoa
- Κήποι Jardim José do Canto
- Μουσείο Carlos Machado
- Terceira
- Terceira II
- Terceira III
- Terceira IV
- Algar do Carvão
- Τελευταία μέρα Terceira
- Λίγα λόγια Λισσαβώνα
- Λίγα λόγια Έβορα
- Γενικές εντυπώσεις
Γενικές εντυπώσεις
Το ταξίδι ήταν τόσο πλούσιο σε εικόνες, γεύσεις, εμπειρίες που ήταν ένα από τα καλύτερα μου. Η Πορτογαλία εδραίωσε πια για τα καλά τη θέση της ως μία από τις πιο αγαπημένες μου χώρες. Οι Αζόρες -στις οποίες ήταν αφιερωμένο και το μεγαλύτερο μέρος του ταξιδιού- ήταν μακράν καλύτερες των προσδοκιών και η σχέση ποιότητας- τιμής σαφώς καλύτερη από την ηπειρωτική Πορτογαλία. Φυσικά παίζει ρόλο η εποχή. Αν πηγαίναμε στα νησιά καλοκαίρι, όλα θα ήταν ακριβότερα. Το São Miguel στο οποίο βρίσκεται και η πρωτεύουσα των Αζόρων, έχει
σαφώς περισσότερους τουρίστες αλλά και περισσότερες επιλογές σε φαγητό, διαμονή, ακόμα και μερικά εμπορικά κέντρα. Από την άλλη η Terceira ήταν φοβερή εμπειρία και βρεθήκαμε πολλές φορές οι μόνοι τουρίστες ανάμεσα σε ντόπιους. Το πρώτο βράδυ με τον αέρα να λυσσομανάει, την βροχή να τρέχει ασταμάτητα και τα περισσότερα εστιατόρια να είναι κλειστά, τρομάξαμε λίγο αλλά τελικά το να βρεις ένα από τα ελάχιστα ανοιχτά, να παραγγείλεις με ελάχιστα πορτογαλικά και με τους ντόπιους να σε κοιτούν απορημένοι και σχεδόν να σε ρωτούν με το βλέμμα πώς και ήρθες στο νησί το καταχείμωνο ως τουρίστας, ήταν ενδιαφέρουσα εμπειρία.
Για την Λισσαβώνα και την Έβορα δεν είπα πολλά, καθώς η ιστορία είναι κυρίως για τις Αζόρες. Την Λισσαβώνα εξάλλου την είχαμε ξαναεπισκεφτεί και τότε τα είχα γράψει αναλυτικά.
Αρνητικά του ταξιδιού; Ελάχιστα. Το βασικό «μειονέκτημα» ήταν ότι περάσαμε τόσο καλά που σε επόμενα ταξίδια, επιστρέφαμε σκεπτόμενοι(ενίοτε και φωναχτά): «Ωραία ήταν, αλλά σαν τις Αζόρες δεν ήταν»/ «Τις Αζόρες δεν τις φτάνει».
Το ταξίδι ήταν τόσο πλούσιο σε εικόνες, γεύσεις, εμπειρίες που ήταν ένα από τα καλύτερα μου. Η Πορτογαλία εδραίωσε πια για τα καλά τη θέση της ως μία από τις πιο αγαπημένες μου χώρες. Οι Αζόρες -στις οποίες ήταν αφιερωμένο και το μεγαλύτερο μέρος του ταξιδιού- ήταν μακράν καλύτερες των προσδοκιών και η σχέση ποιότητας- τιμής σαφώς καλύτερη από την ηπειρωτική Πορτογαλία. Φυσικά παίζει ρόλο η εποχή. Αν πηγαίναμε στα νησιά καλοκαίρι, όλα θα ήταν ακριβότερα. Το São Miguel στο οποίο βρίσκεται και η πρωτεύουσα των Αζόρων, έχει
σαφώς περισσότερους τουρίστες αλλά και περισσότερες επιλογές σε φαγητό, διαμονή, ακόμα και μερικά εμπορικά κέντρα. Από την άλλη η Terceira ήταν φοβερή εμπειρία και βρεθήκαμε πολλές φορές οι μόνοι τουρίστες ανάμεσα σε ντόπιους. Το πρώτο βράδυ με τον αέρα να λυσσομανάει, την βροχή να τρέχει ασταμάτητα και τα περισσότερα εστιατόρια να είναι κλειστά, τρομάξαμε λίγο αλλά τελικά το να βρεις ένα από τα ελάχιστα ανοιχτά, να παραγγείλεις με ελάχιστα πορτογαλικά και με τους ντόπιους να σε κοιτούν απορημένοι και σχεδόν να σε ρωτούν με το βλέμμα πώς και ήρθες στο νησί το καταχείμωνο ως τουρίστας, ήταν ενδιαφέρουσα εμπειρία.
Για την Λισσαβώνα και την Έβορα δεν είπα πολλά, καθώς η ιστορία είναι κυρίως για τις Αζόρες. Την Λισσαβώνα εξάλλου την είχαμε ξαναεπισκεφτεί και τότε τα είχα γράψει αναλυτικά.
Αρνητικά του ταξιδιού; Ελάχιστα. Το βασικό «μειονέκτημα» ήταν ότι περάσαμε τόσο καλά που σε επόμενα ταξίδια, επιστρέφαμε σκεπτόμενοι(ενίοτε και φωναχτά): «Ωραία ήταν, αλλά σαν τις Αζόρες δεν ήταν»/ «Τις Αζόρες δεν τις φτάνει».