Ηνωμένο Βασίλειο Λονδίνο μαζί με Οξφόρδη, Stonehenge, Bath και τους γιους μου!

[Grerena]

Τελευταία μέρα ( ) με Μουσεία του South Kensington, αλλά και λίγο Hyde Park!

Ξυπνήσαμε πάλι νωρίς. Φάγαμε το πρωινό μας, πληρώσαμε την Κυριούλα, μαζέψαμε και τα πράγματά μας και τα αφήσαμε σε ένα αποθηκάκι της, για να μη τα σέρνουμε μαζί μας και φύγαμε.

Σήμερα το πρόγραμμα είχε Μουσείο Φυσικής Ιστορίας. Αποφασίσαμε να πάμε με τα πόδια για να περάσουμε μέσα από το Hyde Park να το περπατήσουμε και να το δούμε και λίγο. Έτσι λοιπόν και κάναμε. Πήραμε την Holland προς ανατολικά μέχρι που συναντήσαμε είσοδο για το Hyde Park, όπου και μπήκαμε.
Το πόσο όμορφο πάρκο είναι το Hyde Park, όλοι το γνωρίζουν. Τι να πω εγώ περισσότερο;

Το αναστατώσαμε και λίγο .... αφού μας ήρθε η διάθεση να παίξουμε με τα "χρώματα του Φθινοπώρου"...

Περάσαμε μπροστά από το Diana memorial playground και την πίσω μεριά του Kensington palace και μετά από 30’ βγήκαμε από το πάρκο. Όμως αντί να πάμε αριστερά προς το μουσείο της Φυσικής Ιστορίας εμείς κάναμε δεξιά ψάχνοντας ένα ακόμη μαγαζί της Games Workshop, που ήταν εκεί κοντά.. Την τελευταία μας ελπίδα για να ψωνίσουμε. Ύστερα από λίγο ψάξιμο το βρήκαμε μέσα σε ένα εμπορικό κέντρο. Κλειστό. Εννοώ με λουκέτο και αυτό! Άλλη απογοήτευση και πάλι. Ευτυχώς όμως την ξεπεράσαμε γρήγορα, γιατί σκεφτόμασταν τους … δεινόσαυρους που μας περιμένανε!

Στο δρόμο για το μουσείο προσπεραστήκαμε με δύο καλοντυμένους τύπους με κοστούμι, γραβάτα και χαρτοφύλακα στο χέρι. Εννοείτε ότι κυκλοφορούν πολλοί στο Λονδίνο έτσι ντυμένοι. Όχι όμως και στην Αθήνα. Οπότε η επόμενη ατάκα ήταν ψιλοαναπόφευκτη από τον μεγάλο :
-Αυτοί που μόλις πέρασαν ήταν της M16;
Και που να τους πήγαινα στο Μιλάνο. Ειδικά στην περατζάδα της Galleria Vittorio Emanuele II θα έβλεπαν «στρατό» από πράκτορες.

Κατά τις 10:30 φτάσαμε στο μουσείο. Το μουσείο Φυσικής Ιστορίας φιλοξενείται σε ένα εντυπωσιακό κτίριο από τερακότα του 19ου αιώνα. Μέχρι να «φάμε» την ουρά είχαμε το χρόνο να το θαυμάσουμε απ’ έξω. Κατά τις 11 παρά … τα καταφέραμε και μπήκαμε.

Οκ! Όλοι το γνωρίζουν αυτό το μουσείο είτε έχουν παιδιά είτε όχι. Με το μικρό γιο είχαμε ξανάρθει πριν τέσσερα χρόνια και το θυμόμασταν ακόμη έντονα. Αλλά αυτή η πρώτη αίθουσα που αντικρίζεις όταν πρωτομπείς μέσα, το ίδιο ξάφνιασμα μου προκάλεσε, όπως παλιά, σαν να μην είχα ξαναπάει ποτέ. Δεν θα πω πολλά. Είναι γνωστό must του Λονδίνου. Είναι πολύ εντυπωσιακός ο σκελετός του δεινόσαυρου των 32μ. που σε υποδέχεται στην είσοδο.

Το μουσείο είναι χωρισμένο σε χρωματικές ζώνες, που η καθεμιά φιλοξενεί ένα τομέα της φυσικής ιστορίας. Η κόκκινη – με εντυπωσιακή είσοδο ένα ομοίωμα της γης- εξερευνά τη γέννηση, το σχηματισμό και τη γεωλογική σύσταση του πλανήτη. Η πράσινη ζώνη φιλοξενεί στην κεντρική αίθουσα τον τεράστιο σκελετό του διπλόδοκου και τα εκθέματα για το περιβάλλον, τη ζωή και την εξέλιξή της. Η μπλε ζώνη επικεντρώνεται και αυτή στα έμβυα όντα και την ανθρώπινη βιολογία ενώ η πορτοκαλί φιλοξενεί το δαρβινικό κέντρο.

Εννοείτε ότι στα παιδιά άρεσε πάρα πολύ το μουσείο και στον μεγάλο που δεν είχε ξαναπάει και στο μικρό που είχε ξαναπάει. Βγάλαμε πολλές φωτογραφίες αν και το σκοτεινό περιβάλλον ήταν αρκετά δύσκολο σαν φόντο.

Εντυπωσιακός ο T-Rex, ένα κινούμενο (animated) μοντέλο δεινοσαύρου…

Ήταν ιδιαίτερα εντυπωσιακή η αναπαράσταση του σεισμού του Κόμπε της Ιαπωνίας (του 1995), αλλά εμένα πιο πολύ μου άρεσε ιδιαίτερα το ομοίωμα της γης.

Βγήκαμε έξω κατά τη 1:00. είχαμε μόνο μία ώρα καιρό και είπαμε να την καταναλώσουμε στο μουσείο Επιστήμης που ήταν δίπλα.

Ομολογώ ότι δεν ήταν και πολύ πετυχημένη αυτή η επίσκεψη. Και την προηγούμενη φορά το ίδιο λάθος είχαμε κάνει. Είχαμε πάει την ίδια μέρα και τα δύο μουσεία (με πάλι δεύτερο το επιστήμης) με αποτέλεσμα στο δεύτερο μουσείο να είμαστε κουρασμένοι και να βιαζόμαστε να τελειώσουμε. Και είναι και τεράστιο.

Δεν προλαβαίνεις μέσα σε μισή μέρα να το δεις. Εμείς είχαμε μόνο μία ώρα και εγώ δεν ήμουνα καλά διαβασμένη. Δεν ήξερα ούτε τα S.O.S. Ανεβήκαμε κατ’ ευθείαν στον 5ο όροφο, που είχε κάποιους προσομοιωτές πτήσης και εγώ είχα κάποια εισιτήρια 2for1 και μπήκαμε σε ένα αεροπλάνο υποτίθεται της raf και «πετάξαμε».

Δεν τρελάθηκαν τα παιδιά με αυτό. Ίσως επειδή είναι μεγάλα ή ίσως επειδή έχουν μπει σε πιο εντυπωσιακά; Μπορεί και απλά να θέλανε να με νευριάσουν, γιατί δεν τα άφησα να μπουν σε ένα άλλο παιχνίδι, που είχε μεγάλη ουρά αναμονής και θα αργούσαμε να φύγουμε, με κίνδυνο να χάσουμε το αεροπλάνο. Δεν ξέρω. Πάντως το γρήγορο πέρασμα που κάναμε σε κάποιους άλλους ορόφους μάλλον δεν μας άφησε τίποτα και φύγαμε μάλλον ψιλοαπογοητευμένοι από αυτό το μουσείο.

Εδώ θα ήθελα να κάνω μία παρένθεση για να αναφέρω σχετικά με κάποια voucher που είχα εκτυπώσει από το Internet. Με την επίδειξη εισιτηρίου τρένου (πήγαινε – έλα) και αυτά τα voucher, μπορούσα να έχω έκπτωση σε κάποιες attraction. Η έκπτωση ήταν 2 σε 1. Δηλαδή ο ένας στους δύο έμπαινε δωρεάν. Σε μένα στην ουσία έμπαινε δωρεάν το ένα παιδί. Το θέμα είναι ότι δεν ήταν καθόλου τυπικοί στο να ελέγξουν τα εισιτήρια (του τρένου), δηλ. δεν κοιτούσαν ούτε τις ημερομηνίες, ούτε τη διαδρομή. Απλά μόλις το έβλεπαν να βγαίνει από την τσάντα (ένα εκτυπωμένο λευκό χαρτί με απλά το σήμα των τρένων) μου έλεγαν οκ. Αυτή η προσφορά ίσχυε για πολύ καιρό και μπορεί να ισχύει και ακόμα (πάντα πάντως έχει κάποιου τέτοιου είδους προσφορά). Εγώ τη χρησιμοποίησα σε: Tower of London, Bond in motion & Red Arrows simulator στο μουσείο επιστήμης και «γλύτωσα» έτσι κάποιες λίρες. Κλείνει η παρένθεση.

Είχε φτάσει πια η ώρα της αντίστροφης μέτρησης. Είχε αρχίσει να με απασχολεί ο γυρισμός μας.

Στις 2:00 φύγαμε από το επιστήμης. Παίρνουμε metro από South Kensington και κατεβήκαμε Holland Park. Φτάσαμε γρήγορα και αφού είχαμε ένα μικρό χρονικό περιθώριο και αποφασίσαμε πριν πάρουμε τα πράγματα από το ξενοδοχείο να πάμε στη διπλανή pub να φάμε κάτι πριν το ταξίδι.

Νομίζω ότι θα έλειπε πολύ σημαντικό κομμάτι από το ταξίδι αυτό που τα έχει όλα. Το φαγητό σε pub και μάλιστα fish and chips. Πολύ ωραίο περιβάλλον πολύ αγγλικό, γρήγορο σέρβις και εξαιρετικό φαγητό. Ακούγεται περίεργο για Αγγλία, αλλά το φαγητό ήταν φοβερό. “The Castle” λέγεται η pub και όταν θα ξαναπάω θα την τιμήσω και πάλι. Και στα παιδιά άρεσε πολύ.

Τέλος. Πήραμε τα πράγματά μας από το αποθηκάκι του καταλύματός μας, το αποχαιρετήσαμε ...

και πήραμε το metro. Φτάνουμε King’s Cross. Εξαργυρώνουμε τις Oyster Cards των παιδιών και μάλιστα τα πήραμε πίσω σε λίρες. Αυτό δεν το υπολόγιζα. Νόμιζα ότι επειδή είχα πληρώσει με κάρτα θα μου τα επέστρεφαν τα χρήματα στην κάρτα. Τώρα μου έμειναν 16 λίρες στο χέρι, τις οποίες στη συνέχεια «πασχίσαμε» να τις «φάμε» πριν φύγουμε από τη χώρα.

Με το εισιτήριο του τρένου στο χέρι πήραμε το επόμενο τρένο για Stansted και μετά από μία ώρα και στην ώρα μας είμαστε στο αεροδρόμιο. Επιστροφή με Ryan στην Αθήνα με τις καλύτερες εντυπώσεις για τα παιδιά και με μένα άκρως ικανοποιημένη για την επιτυχία της εκδρομής μας.

Η αλήθεια είναι ότι σε αυτήν την εκδρομή επειδή ξυπνούσαμε πολύ πρωί (τις δύο ημέρες αξημέρωτα) και επιστρέφαμε στη βάση μας αρκετά αργά (μετά τις 9:30 με 10:00 η ώρα το βράδυ) και λόγω του ότι ήταν αρκετά φορτωμένο το πρόγραμμα και τέλος επειδή ήταν και καλά οργανωμένο , νιώθω πήγα 7 ήμερη εκδρομή στην Αγγλία και όχι τριήμερη. Είχαμε κάνει … τόσα πολλά.

Είχαμε δει το Λονδίνο όσο γινόταν μέσα σε μιάμιση μέρα,
είχαμε δει το Big Ben, το Westminster αλλά και μουσεία,
είχαμε κάνει βαρκάδα στον Τάμεση και μάλιστα 2 φορές και στο Λονδίνο και στην Οξφόρδη,
είχαμε κυκλοφορήσει με metro αλλά και με δυόροφο κόκκινο λεωφορείο,
είχαμε φάει και κάτι ...traditional,
είχαμε δει την Οξφόρδη, το Bath και το Stonehenge!!
είχαμε πάρει και μια γερή μυρωδιά της Αγγλικής επαρχίας,
είδαμε και πολλά film locations,
και φυσικά είχαμε ψωνίσει και σουβενίρ αλλά και φιγούρες από τα Games Workshop. Άλλωστε αυτός ήταν και ο λόγος που ήρθαμε μέχρι εδώ. Να ψωνίσουμε φιγούρες……

Τέλος, θα ήθελα να κλείσω με μερικές αγαπημένες μου φωτογραφίες από την αγαπημένη μου αυτή πόλη (από αυτό και από άλλα προηγούμενα ταξίδια)...

και την ευχή να ξαναπάω με την πρώτη ευκαιρία....

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• …

  Go to chapter

  Go
• 5
• 6
• 7

First Προηγούμενη 7 of 7

Go to chapter

Go

[KostasLia]

Τελεια...
Η ιστορια σου θα με βοηθησει παρα πολυ..
Εχω βεβαια καποιους μηνες μπροστα μου αλλα εχω αρχισει να ψαχνομαι απο τωρα..
Περιμενω να παρω ιδεες και αν εχεις να προτεινεις και κατι αλλο που ισως δεν προλαβες..ενημερωσε με!!!

 

[Sassenach77]

Εξάλλου γι’ αυτό το λόγο κάνουμε το ταξίδι. Για να ψωνίσουμε φιγούρες. Όλα τα άλλα είναι παρελκόμενα.

Νομίζω σου έχω πει, ότι λατρεύω το "οικογενειακό" σας σκεπτικό

Τα παιδιά θα λείπανε και δύο μέρες από το σχολείο τους, πηγαίνοντας αυτήν την εκδρομή. Θεωρώ όμως ότι το ταξίδι είναι πιο «σχολείο» απ’ το σχολείο. Θα τους προσφέρει πολλά πράγματα. Και όταν μπορώ να τους προσφέρω αυτού του είδους τη γνώση (την ταξιδιωτική), χαίρομαι πολύ.

Εύγε!!!

 

[Eftichia]

Και εγώ ήμουν στο Λονδίνο τον Αύγουστο, με τους γιούς μου 17 και 14 για μια εβδομάδα, και επιβεβαιώνω οτι τους άρεσε πάρα πολύ! Κάναμε επίσης εκδρομές σε Cotswolds και Surrey

 

[Grerena]

@Eftichia Το Λονδίνο είναι κλασικό και must για όλες τις ηλικίες, αλλά νομίζω ότι τείνει να συμβεί το ίδιο και με την επαρχία του (αν μπορώ να την αποκαλέσω έτσι). Τα Cotswolds ήταν και μένα στις επιθυμίες μου, αλλά όχι και στων παιδιών μου, αλλά και δεν χωρούσαν δυστυχώς στις 3,5 ημέρες που είχαμε.
Ελπίζω να την μεταφέρεις και εσύ την εμπειρία σου από αυτό το ταξίδι που έκανες με τα παιδιά σου.

Νομίζω σου έχω πει, ότι λατρεύω το "οικογενειακό" σας σκεπτικό

Καλή μου @Sassenach77 πάλι με έκανες να χαμογελάσω.....

Τελεια...
Η ιστορια σου θα με βοηθησει παρα πολυ..
Εχω βεβαια καποιους μηνες μπροστα μου αλλα εχω αρχισει να ψαχνομαι απο τωρα..
Περιμενω να παρω ιδεες και αν εχεις να προτεινεις και κατι αλλο που ισως δεν προλαβες..ενημερωσε με!!!

@KostasLia το ταξίδι αυτό είναι για μεγάλα παιδιά! Έχω και άλλο για Λονδίνο για μικρότερα (που δεν έχω δημοσιεύσει) αλλά και πάλι ... είναι για 10χρονα.
Έχω όμως και ιδέες για μεγάλους...

Εννοείτε ότι θα προτείνω ιδέες. Το Λονδίνο νομίζω ότι είναι ο καταλληλότερος προορισμός για την επιστροφή σας στα ... ταξίδια.

 

[alexandra80]

Τέλεια! Τον Οκτώβρη πάω κι εγώ Λονδίνο,Μπαθ και Stonehedge με το γιο μου για 8 μέρες! Η κατάλληλη στιγμή! Γράφε γράφε!

Μήπως μπορείς να μας δώσεις πληροφορίες για το oxford tube που ανέφερες ?Αφού έχουμε 8 μέρες ,θα μπορούσαμε να επισκεφτούμε την Οξφόρδη... Τα εισιτήρια τα έκλεισες μέσω internet?

 

[Grerena]

Μήπως μπορείς να μας δώσεις πληροφορίες για το oxford tube που ανέφερες ?Αφού έχουμε 8 μέρες ,θα μπορούσαμε να επισκεφτούμε την Οξφόρδη... Τα εισιτήρια τα έκλεισες μέσω internet?

Αν έχεις 8 ημέρες διαθέσιμες για Λονδίνο τότε σίγουρα κάπου χωράει και η Οξφόρδη. Νομίζω ότι αν είχα τόσες πολλές ημέρες εγώ, θα είχα γυρίσει τη μισή Αγγλία...
Με βάση την έρευνα που είχα κάνει είχα ανακαλύψει τρεις τρόπους για να πάει κάποιος στην Οξφόρδη.

1. Με λεωφορείο από Victoria Coach, της εταιρείας Oxford tube. Έχει κάθε 15’ με 20’. Η εταιρεία Oxford Tube ξεκινάει από Victoria και η διάρκεια της διαδρομής είναι 1,40’ (ανάλογα με την κίνηση). Οι στάσεις που κάνει είναι: Marble Arch, Noting Hill Gate, Shepherd's Bush, Hillingdon.
https://www.oxfordtube.com/
Εμένα με είχε βολέψει αυτή η εταιρεία, γιατί έκανε στάση πολύ κοντά στο ξενοδοχείο μας και δεν είχε χρειαστεί να πάμε στην αφετηρία (Victoria) το πρωί με μετρό. Το κόστος ήταν 18 λίρες για τον ενήλικο (τώρα νομίζω ότι πήγε 19) και 9 λίρες για το κάθε παιδί με επιστροφή. Αυτές οι τιμές ισχύουν για τα Σάββατα. Σε περίπτωση που πας άλλη ημέρα, τα παιδιά κάτω των 16 χρονών ταξιδεύουν δωρεάν.
Τα εισιτήρια τα πληρώνεις άμεσα (με μετρητά) στον οδηγό. Μπορεί να είναι και η μοναδική πληρωμή που πρέπει να κάνεις με μετρητά σε όλη την Αγγλία.

2. Με λεωφορείο από Victoria Coach πάλι, αλλά άλλης εταιρείας. Το λεωφορείο Χ90 ξεκινάει επίσης από Victoria και η διάρκεια της διαδρομής είναι επίσης 1,40’ (ανάλογα με την κίνηση). Οι στάσεις που κάνει είναι: Grosvenor gardens, Marble Arch, Baker Street, Hillington. Εμένα δεν με βόλευαν αυτές οι στάσεις. Το κόστος είναι το ίδιο.

3. Με τρένο από Paddington station. Ακριβό εισιτήριο. Η διάρκεια είναι 1 ώρα περίπου.

Οτιδήποτε άλλο θυμηθώ θα το αναφέρω στη συνέχεια.

 

[Eftichia]

@Eftichia Το Λονδίνο είναι κλασικό και must για όλες τις ηλικίες, αλλά νομίζω ότι τείνει να συμβεί το ίδιο και με την επαρχία του (αν μπορώ να την αποκαλέσω έτσι). Τα Cotswolds ήταν και μένα στις επιθυμίες μου, αλλά όχι και στων παιδιών μου, αλλά και δεν χωρούσαν δυστυχώς στις 3,5 ημέρες που είχαμε.
Ελπίζω να την μεταφέρεις και εσύ την εμπειρία σου από αυτό το ταξίδι που έκανες με τα παιδιά σου.

Η αλήθεια είναι πως κάναμε πάμπολες βόλτες εξερευνώντας όλα τα κλασσικά αξιοθέατα... Από μουσεία, μπήκαμε μόνο στο Βρετανικό Μουσείο και στο Churcill War rooms https://www.iwm.org.uk/visits/churchill-war-rooms.

Επίσης ανεβήκαμε στο Sky Garden με τα δωρεάν εισητήρια https://skygarden.london/.
Φυσικά πολλά ψώνια και αγορές,χαχα... κάποιες ώρες περάσαμε στο Apple store της Regent Street... αλλά και στο Westfield Stratford City. Camden και Portobello κλασσικά...
Επισκεφθήκαμε ακόμα το Ολυμπιακό πάρκο της βασίλισσας όπου τα αγόρια κατέβηκαν το slide http://arcelormittalorbit.com/whats-on/the-slide/.

Τα αγόρια επίσης ξεναγήθηκαν στο γήπεδο της Άρσεναλ καθότι ποδοσφαιριστές! https://arsenaldirect.arsenal.com/tour/home

Η εμπειρία της ζωής τους όμως, ήταν η παρακολούθηση του αγώνα Άρσεναλ-Μάντσεστερ σίτυ( με τσουχτερό εισιτήριο βέβαια!).

 

[Grerena]

Οξφόρδη: "ΨΩΝΙΑ ΚΑΙ ΒΑΡΚΑΔΑ …ΥΠΟ ΤΗ ΣΚΙΑ ΤΩΝ FILM LOCATIONS"
Είναι γνωστό ότι λόγω του μουντού καιρού οι πόλεις της Βρετανίας δεν είναι φωτογενείς. Σε αυτές ανήκει και η Οξφόρδη. Τη βλέπεις σε φωτογραφίες και λες: «όμορφη είναι», αλλά όταν τη βλέπεις από κοντά καταλαβαίνεις πόσο … την αδικούν οι φωτογραφίες.

Μα τι πόλη είναι και αυτή! Πραγματικά η “ατμόσφαιρά” της είναι καταπληκτική. Μα πως έχουν καταφέρει και έχουν διατηρήσει αυτοί οι Άγγλοι τις πόλεις τους αναλλοίωτες μέσα στα χρόνια ή μάλλον μέσα στους αιώνες;
Γι’ αυτό οι Άγγλοι καταφέρνουν με ευκολία και “γυρίζουν” σειρές εποχής. Δεν χρειάζονται να φτιάξουν σκηνικά! Τα έχουν ήδη έτοιμα!
Πιστεύω ότι είναι τυχεροί όσοι καταφέρνουν να ζήσουν εδώ έστω και για λίγο.

Η Οξφόρδη είναι παγκοσμίως γνωστή λόγω του Πανεπιστημίου της. Πρόκειται για το παλαιότερο Πανεπιστήμιο του Αγγλόφωνου κόσμου και το δεύτερο παλαιότερο πανεπιστήμιο του κόσμου σε συνεχή λειτουργία (μετά από αυτό της Μπολόνια).
Τριανταοκτώ ανεξάρτητα κολέγια και έξι μικρότερα ιδρύματα συνδέονται με το ομοσπονδιακό σύστημα του πανεπιστημίου. Διαθέτει ακόμα και το μεγαλύτερο ακαδημαϊκό σύστημα βιβλιοθηκών στη Βρετανία Αυτές οι στενές ακαδημαϊκές κοινότητες συμβάλλουν στην προώθηση της κορυφαίας έρευνας για την οποία είναι γνωστή η Οξφόρδη. Τα κτίρια του Πανεπιστημίου και οι εγκαταστάσεις του είναι διάσπαρτα σε όλο το κέντρο της πόλης.
Η Οξφόρδη έχει εκπαιδεύσει πολλούς αξιοσημείωτους αποφοίτους (οι λεγόμενοι Oxonians), συμπεριλαμβανομένων 28 βραβευμένων με Νόμπελ, 27 πρωθυπουργών του Ηνωμένου Βασιλείου, πολλών αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων σε όλο τον κόσμο, αλλά και από επιστημονικό, καλλιτεχνικό, λογοτεχνικό κ.α. κόσμο.
Αναφέρω επιλεκτικά μερικά δυνατά ονόματα, όπως: Margaret Thatcher, Abdullah II της Ιορδανίας, Benazir Bhutto, Stephen Hawking, Oscar Wilde, JRR Tolkien, John Locke, TE Lawrence, (Λώρενς της Αραβίας)!

Ένα από τα μεγαλύτερα Κολλέγια του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης είναι το Christ church . Το Κολλέγιο αυτό αποτελείται από πολλά αρχιτεκτονικά σημαντικά κτήρια, όπως το Tom tower (το οποίο σχεδιάστηκε από τον Sir Christopher Wren, τον «Αρχιτέκτονα του Λονδίνου»), το Tom Quad (η μεγαλύτερη τετράγωνη «αυλή» Κολλεγίου στην Οξφόρδη) και το Great Dining Hall, το οποίο ήταν έδρα του Κοινοβουλίου, που συγκεντρώθηκε από τον King Charles κατά τη διάρκεια του αγγλικού εμφυλίου πολέμου. Το «παρεκκλήσι» του Κολλεγίου είναι συγχρόνως και ο Καθεδρικός ναός της Οξφόρδης. Και μάλιστα αποτελεί τον μικρότερο καθεδρικό της Αγγλίας!

Όλοι οι παραπάνω λόγοι είναι αρκετοί προκειμένου να πάει κάποιος να επισκεφτεί το συγκεκριμένο Κολλέγιο.
Και εμείς αυτό επιλέξαμε για να επισκεφτούμε. Το Christ Church ήταν το πρώτο στη λίστα επιθυμιών των παιδιών, όχι για τους παραπάνω λόγους, αλλά λόγω … Harry Potter. Ο παράγοντας Harry Potter ήταν πολύ ισχυρός και καθόρισε την επίσκεψή μας!

Τα κτίρια του Πανεπιστημίου Christ church (του 16ου αι.) έχουν εμπνεύσει πολλούς συγγραφείς και κινηματογραφιστές και πολλά από αυτά χρησιμοποιήθηκαν ως φόντο για πολλές σκηνές της δημοφιλούς σειράς ταινιών Harry Potter. Το Tom Quad, η μεγάλη διπλή σκάλα του Great Hall του Πανεπιστημίου αποτελούν και μέρη του “Hagwarts”, της σχολής των μάγων.

To Hagwarts από το internet (εννοείται)...

Αποτέλεσμα; Η δημοτικότητα του Πανεπιστημίου, τα τελευταία χρόνια να έχει εκτοξευτεί στα ύψη
με σχεδόν μισό εκατομμύριο επισκέπτες ετησίως, το μεγαλύτερο ποσοστό των οποίων να είναι … έφηβοι!
Έτσι βρεθήκαμε και εμείς εδώ! Ως έφηβοι! (Και εγώ μαζί )

Η πόλη επίσης έχει πολύ ενδιαφέροντα μουσεία όπως το παλαιοντολογικό, το Φυσικής Ιστορίας, βιβλιοθήκες κ.α. Επίσης ένα άλλο “must” είναι και οι βαρκάδες στον παραπόταμο του Τάμεση που διαρρέει την πόλη.

Εμείς όμως οφείλαμε να ξεκινήσουμε με τα highlight αξιοθέατα, που δεν ήταν άλλα από το Great Hall (την τραπεζαρίας του “Hagwarts” των ταινιών), αλλά και την εντυπωσιακότατη διπλή σκάλα που οδηγεί στην μεγάλη αίθουσα της τραπεζαρίας.
Έτσι...
Κατεβαίνοντας από το λεωφορείο (στη High Street) ...

Και διασχίζοντας για λίγο μια πολύ "ζωηρή¨ πόλη...

βρεθήκαμε γρήγορα στην είσοδο του Κολλεγίου Christ Church. Με το που αφήσαμε πίσω μας τον πολυσύχναστο δρόμο St Aldates, βρεθήκαμε ξαφνικά μέσα στους γαλήνιους, πράσινους χώρους του Christ Church Meadow.

Περάσαμε μέσα από τον τεράστιο προαύλιο χώρο και φτάσαμε στην είσοδο του Καθεδρικού που αποτελούσε συγχρόνως και είσοδο του Great Hall.

To Tom Quad ( η μεγαλύτερη τετράγωνη αυλή Κολλεγίου), με το Tom Tower, το οκταγωνικό καμπαναριό στο βάθος (του Sir Christopher Wren).

Το ωράριο της εκκλησίας αλλά και της τραπεζαρίας του Πανεπιστημίου είναι πολύ ακαθόριστο. Στο επίσημο site δεν υπήρχαν, προς ενημέρωσή μας, συγκεκριμένες opening times. Αυτές καθορίζονταν πάντα την τελευταία στιγμή ανάλογα με τις ανάγκες των μελών του Κολλεγίου! Γιατί εκτός από αξιοθέατο … είναι και μια εν ενεργεία τραπεζαρία Πανεπιστημίου! Έτσι όταν φτάσαμε δεν ξέραμε αν θα είναι ανοιχτά.

Και τελικά δεν ήταν. Τα μέλη του κολλεγίου χρησιμοποιούν την τραπεζαρία για να τρώνε τρία γεύματα καθημερινά, συμπεριλαμβανομένου ενός επίσημου δείπνου τα βράδια. "Οι επισκέπτες πρέπει να το γνωρίζουν αυτό και να προγραμματίσουν τα ταξίδια τους όταν δεν χρησιμοποιείται η τραπεζαρία από τα μέλη του Κολλεγίου".
Μικρό το κακό, γιατί θα άνοιγε σε λίγο και στο μεταξύ θα είχαμε χρόνο να επισκεφτούμε τον καθεδρικό ναό και αν ήμασταν τυχεροί μπορεί να πετυχαίναμε και την διάσημη χορωδία.

Ο Καθεδρικός της Οξφόρδης...

Ο αιδεσιμότατος του Καθεδρικού Ναού λέει χαρακτηριστικά ότι "οι επισκέπτες μας τείνουν να είναι νεότεροι απ' ότι σε άλλους Καθεδρικούς!"

Αφού είδαμε και τον Καθεδρικό (αλλά όχι τη χορωδία) ήρθε και η ώρα της τραπεζαρίας. Έτσι, ανεβήκαμε την εντυπωσιακή διπλή σκάλα του “Hagwarts”.

Να ξέρατε πόσο ζορίστηκα για να βγάλω αυτές τις φωτογραφίες της σκάλας ... χωρίς κόσμο!

Η σκάλα μας οδήγησε στην ομολογουμένως πολύ εντυπωσιακή τραπεζαρία, εμάς αλλά και πλήθη κόσμου.
Ήταν μία μακρόστενη αίθουσα με τρεις σειρές μακρόστενα τραπέζια (στη σειρά ήταν τέσσερις, όσοι και οι οίκοι του Hogwarts). Στους διαδρόμους ανάμεσα στα τραπέζια ο κόσμος σχηματίζοντας ουρά (μαζί και εμείς) περπατούσε σιγά σιγά θαυμάζοντας το χώρο.

Η τεράστια αίθουσα είχε «βαριά» επίπλωση, ξύλινη διακόσμηση, βιτρό παράθυρα, ξυλόγλυπτη οροφή και κλασικούς πίνακες στους τοίχους. Οι περισσότεροι ήταν πορτρέτα καθηγητών του Πανεπιστημίου. Στο βάθος βρισκόταν το πορτραίτο του ιδρυτή της Εκκλησίας του Χριστού, ο Henry VIII, ο οποίος απεικονίζεται πάνω από μια προτομή της βασίλισσας Elizabeth II. Ανάμεσα στα πορτραίτα αναγνώρισα George Canning. Ο Caning είναι ο γνωστός φιλέλληνας, από τον οποίο πήρε το όνομά του και η πλατεία Κάνινγκος της Αθήνας. Τα παιδιά δεν τον θυμόντουσαν. Ο μικρός όμως (προς μεγάλη μου χαρά) αναγνώρισε το πορτραίτο του John Locke, του Άγγλου φιλόσοφου και Διαφωτιστή.
Τι ιστορία έχει αυτό το μέρος!

- «Καλά, εσύ που τον ήξερες τον Locke;», ρώτησα τον μικρό.
- «Μην τρομάζεις, μαμά. Προχθές το κάναμε στην Ιστορία.»

Τα τραπέζια ήταν στρωμένα και έτοιμα να σερβιριστούν. Ύστερα από τη λίγη ώρα, η τραπεζαρία που τώρα ήταν επισκέψιμη για το κοινό θα ξαναέκλεινε πάλι προκειμένου να εξυπηρετήσει τις πραγματικές ανάγκες του Πανεπιστημίου. Τι περίεργο! Ο χώρος που τρως το μεσημέρι σαν φοιτητής ή Καθηγητής να είναι αξιοθέατο και να κλείνει και να ανοίγει συγκεκριμένες ώρες για να ικανοποιεί πότε τους φοιτητές και πότε τους τουρίστες. Και όλο αυτό λόγω μιας ταινίας. Και δεν είναι καν το μέρος που γυρίστηκε η ταινία, αλλά απλά ο χώρος από τον οποίο ο συγγραφέας πήρε έμπνευση!!!
Βγάλαμε αρκετές φωτογραφίες παρόλο που ήταν δύσκολο γιατί είχε αρκετό κόσμο.

Βγαίνοντας έξω περιτριγυρίσαμε για λίγο στους χώρους του Κολλεγίου.

Πραγματικά αυτά που είδα με ... έπεισαν ότι είναι κατάλληλα για σκηνικά ταινίας.
Όμως δύσκολο να πιστέψω ότι είναι χώρος Πανεπιστημίου και μάλιστα χώρος που έχει συνεχή χρήση από τον 16ο αι.!

Και εκεί που τριγυρνούσαμε "πέφτουμε" πάνω σε ένα σουβενιρομάγαζο. Τα παιδιά τρελάθηκαν. Είχε ότι μπορεί να φανταστεί κανείς με το λογότυπο του Harry Potter. Μπλούζες, καπέλα, φούτερ, στυλό, τετράδια, μπρελόκ, τράπουλες, σουβέρ, φιγούρες και πολλά άλλα. Φάγαμε αρκετή ώρα μέχρι να αποφασίσουμε τι θα πάρουμε και ήταν και όλα «τσιμπημένα». Και όταν τελικά αποφασίσαμε και πάμε στο ταμείο να πληρώσουμε, τι να δούμε πίσω από τον ταμία; Το ραβδί του Harry Potter! «Τσιμπημένο» και αυτό φυσικά. Έκανε 36 λίρες παρακαλώ. Γούρλωσαν τα μάτια τους τα παιδιά.
Ε! Τι να κάνω και εγώ;
-«Άντε και θα τσοντάρω λίγο στο χαρτζιλίκι σας να το πάρουμε».
-«Yes»
Τώρα όμως που αποφασίσαμε να ψωνίσουμε ,,, δεν ξέραμε ποιο ραβδί να πάρουμε. Είχε πολλά. Του Voldemort, του Harry Potter, του Snape; Ποιο; Τελικά πήραμε του Snape, γιατί ήταν πιο ωραίο. Πάει και αυτό.

Ευτυχισμένοι βγήκαμε ξανά στην πόλη. Φτάσαμε μέχρι την Radcliffe Camera, ένα στρογγυλό και πολύ χαρακτηριστικό κτίριο της πόλης, που αποτελεί το αναγνωστήριο της Βιβλιοθήκης και στη συνέχεια περάσαμε έξω από τη βιβλιοθήκη Bodleian (στην οποία έχουν γυριστεί πολλές σκηνές από τις ταινίες Harry Potter), αλλά επιλέξαμε να επισκεφτούμε τη Θεολογική σχολή (Divinity school), όπου επίσης γυρίστηκαν κάποιες σκηνές από τις ταινίες και συγκεκριμένα εκεί ήταν το αναρρωτήριο της σχολής των μάγων.

Στη συνέχεια με βάση το πρόγραμμά μου, θα έπρεπε να πάμε να δούμε τα δύο δωρεάν μουσεία φυσικής Ιστορίας και Παλαιοντολογίας και μετά θα πηγαίναμε για “punting”. Για κάποιο λόγο … δεν τα προλαβαίναμε και τα δύο και θα έπρεπε να διαλέξουμε τι θα κάναμε. Επειδή λοιπόν μουσεία θα βλέπαμε και στο Λονδίνο και το punting μάλλον θα ήταν πιο διασκεδαστικό, επιλέξαμε το δεύτερο.

Το “punting” είναι βαρκάδα στο ποτάμι με ένα σκάφος που ονομάζεται “punt”. Το punt είναι ένα είδος βάρκας, η οποία δεν κινείται με κουπιά αλλά με ένα κοντάρι που «σπρώχνει» το βυθό, κάτι σαν αυτό που κάνουν οι γονδολιέρηδες της Βενετίας Είναι πολύ σύνηθες σπορ, με το οποίο ασχολούνται οι φοιτητές της Οξφόρδης και μάλιστα είναι και γνωστοί και οι αγώνες που γίνονται κάθε χρόνο μεταξύ των φοιτητών της Οξφόρδης και αυτών του Cambridge.
Τα παιδιά εννοείται ότι ενθουσιάστηκαν με την ιδέα της βαρκάδας. Φτάσαμε σε ένα σημείο του ποταμού, κοντά στο Magdalene College, όπου είχε punt για ενοικίαση. Εκτός όμως από punt, είχε και ποδήλατα και βάρκες με κουπιά και άλλα ποταμίσια πλεούμενα. Τα punt όμως επειδή φοβηθήκαμε ότι θα ήταν αρκετά δύσκολα στην οδήγηση και δεν υπήρχε τέτοια ώρα που πήγαμε οδηγός (που μπορούσες επίσης να νοικιάσεις punt με οδηγό), δεν πήραμε και αποφασίσαμε να πάρουμε ένα θαλάσσιο ποδήλατο. Μάλλον ποταμίσιο ποδήλατο θα έλεγα γιατί ήταν λίγο διαφορετικό από αυτά που ξέρουμε.

Ήταν πάρα πολύ ωραία. Κάναμε μία ώρα ποδηλατάδα στο κανάλι αυτό της Οξφόρδης, περνώντας δίπλα από τα Πανεπιστήμια, τις αυλές τους, τα γήπεδά τους κ.α. Τα αγόρια ανέλαβαν και τα δύο τα πετάλια και μοιραζόντουσαν και το πηδάλιο και εγώ είχα αράξει μπροστά στην πλώρη απολαμβάνοντας τη βαρκάδα και το φραπέ μου, που έφτιαξα επί τόπου. Τέλεια. Όλοι το ευχαριστηθήκαμε.

Αυτόν τον φραπέ ... το πόσο τον ευχαριστήθηκα ... δεν λέγεται...

Μετά την ποδηλατάδα υπήρχε πια μία εκκρεμότητα πριν φύγουμε από την Οξφόρδη και αυτή ήταν να πάμε σε ένα μαγαζί της Games Workshop να ψωνίσουμε φιγούρες. Εύκολα το βρήκαμε. Στο κέντρο της πόλης. Εμ! Φοιτητούπολη η Οξφόρδη. Προφανώς και θα είχε τέτοιο μαγαζί και μάλιστα στο κέντρο της. Φτάσαμε. Έβλεπα τη χαρά στα πρόσωπά των παιδιών και χαιρόμουνα και εγώ. Τι φιγούρες είχε εκεί μέσα! Φιγούρες που δεν έβρισκαν στην Ελλάδα και τις έβλεπαν μόνο στο internet, τώρα τις έβλεπαν μπροστά τους και δεν ήξεραν τι να πρωτοδιαλέξουν για να αγοράσουν.

Τα άφησα να περιεργαστούν και να διαλέξουν με την ησυχία τους ότι ήθελαν και εγώ στο μεταξύ βρήκα ευκαιρία να τηλεφωνήσω στον άντρα μου. Έχοντας ένα ύφος απόλυτης ικανοποίησης, αφού έβλεπα και τα παιδιά ικανοποιημένα, του εξιστόρησα τα νέα της ημέρας. Το κυριότερο όμως ήταν ότι ήθελα να πάρω τα εύσημα για τις επιλογές μου, αφού εκείνος ήταν πολύ επιφυλακτικός με το ταξίδι αυτό προς «το άγνωστο … σέρνοντας τα παιδιά μας μαζί». Τον καθησύχασα λοιπόν ενημερώνοντάς τον ότι το ταξίδι μέχρι στιγμής έχει στεφθεί με απόλυτη επιτυχία και ότι τα παιδιά είναι πολύ χαρούμενα.

Ξόδεψαν πολλά από το χαρτζιλίκι τους σε εκείνο το μαγαζί εκείνο το βράδυ. Και μάλλον θα ήθελαν να ξόδευαν και άλλα, αλλά τους συγκράτησα λίγο εγώ με το σκεπτικό ότι θα συναντούσαμε και άλλα υποκαταστήματα κατά τη διάρκεια του ταξιδιού μας. Ποια διάρκεια; Μιλάω λες και κάνουμε κανένα πολυήμερο ταξίδι. Πέρασε ήδη η μία μέρα και έχουμε άλλες δυόμισι. Μου φαίνεται ότι είμαστε πιο πολύ καιρό στην Αγγλία, αφού από τις 6:00 το πρωί που είμαστε στους δρόμους έχουμε κάνει τόσα πολλά!!!

Από το σπίτι μας πήγαμε στο Βενιζέλος, από εκεί Stansted, από εκεί Notting Hill, από εκεί Οξφόρδη.
Και στην Οξφόρδη η διαδρομή που κάναμε (με πόδια και ποδήλατο) φαίνεται στον παρακάτω χάρτη:

Και ακόμα δεν τέλειωσε η μέρα. Έχουμε ακόμα να αντιμετωπίσουμε και τις συγκινήσεις του ξενοδοχείου και του δωματίου που δεν έχουμε δει ακόμα. Αχ! Τι θα συναντήσουμε άραγε;

Το «κατάλυμα»
Γύρω στις 8:00 πήραμε πάλι το λεωφορείο της Oxford tube.

Το λεωφορείο μας άφησε κατά τις 9:20 απέναντι από το ξενοδοχείο μας. Στις 9:30 το βράδυ λοιπόν φτάσαμε στο ξενοδοχείο μας. Το κτίριο είναι ένα παλιό κτίριο με τουβλάκι κόκκινο πανομοιότυπο με το διπλανό και το παραδιπλανό. Απ’ έξω δεν καταλαβαίνεις ότι είναι ξενοδοχείο γιατί δεν έχει καν ταμπέλα. Εννοείται ότι δεν έχει ούτε λόμπι, ούτε χώρο υποδοχής. Ανοίγεις την πόρτα ένας μικρός διάδρομος και σκάλες για να ανέβεις στα δωμάτια. Η ιδιοκτήτρια μένει στο υπόγειο. Φτάνουμε και της χτυπάμε το κουδούνι. Μετά από ώρα μας άνοιξε και επιτέλους μας οδήγησε στο δωμάτιό μας που ήταν στον 1ο όροφο. Το δωμάτιο ήταν μεγάλο για τρίκλινο, κάτω είχε μια βρώμικη μοκέτα, που κάλυπτε ένα ανώμαλο ξύλινο δάπεδο, που έτριζε όπου και να πατούσες και σκόνταφτες επίσης και οι τοίχοι ήταν καλυμμένοι από επίσης μια βρώμικη ταπετσαρία. Το δωμάτιο είχε επίσης ψυγείο (με ξεχασμένα σάντουιτς από τους προηγούμενους ενοίκους) κουζίνα, φούρνο, κουζινικά σκεύη, όπου τίποτα από όλα αυτά δεν με ενέπνεαν να τα αγγίξω. Το μπάνιο (ας πούμε) ήταν ένα πρόσθετο κουβούκλιο μέσα στο δωμάτιο διαστάσεων 0,5χ0,50μ. (σε καμπίνα πλοίων έχει μεγαλύτερη) όπου είχε μια ντουζιέρα και ένα μικρό νιπτηράκι. Εννοείτε ότι χαρτί τουαλέτας είχαν ξεχάσει να βάλουν. Αυτή λοιπόν την εικόνα είχε το δωμάτιο που θα μου ετοίμαζαν σε μισή ώρα το πρωί που πρωτοήρθαμε. Ήρθαμε δέκα ώρες μετά και πάλι έτοιμο δεν ήταν.

Οk. Αυτό μας έτυχε τώρα. Το είχα λίγο ψιλοϋποψιαστεί. Λίγο το booking, λίγο το βλέμμα της ιδιοκτήτριας, αλλά τι να κάνω τώρα; Ήθελα φθηνό και σε καλή θέση. Καλά να πάθω. Οk! Λέω στα παιδιά: Μόνο ύπνο θα κάνουμε. Απλά προσπαθήστε να μην κυκλοφορείτε πολύ. Ο μικρός το πήρε πολύ στα σοβαρά και πήγαινε από τη μία άκρη του δωματίου στην άλλη προσπαθώντας να μην πατάει κάτω δηλ. πατούσε από έπιπλο σε έπιπλο σαν μαϊμού, λες και αυτά ήταν καθαρά. Βέβαια από την άλλη ομολογώ ότι τα κρεβάτια είχαν πολύ ωραία στρώματα, τα σεντόνια ήταν πεντακάθαρα και επίσης είχε και μια 42άρα τηλεόραση και μάλιστα με δορυφορικά κανάλια. Απίστευτο ε; Φρεσκαριστήκαμε, συμπληρώσαμε ένα έντυπο (τύπου multiple choice) σημειώνοντας τι πρωινό θέλαμε να μας σερβίρει το πρωί στο δωμάτιο (αφού είπαμε δεν έχει λόμπι) και της το δώσαμε και μετά αράξαμε στα μοναδικά καθαρά σημεία του δωματίου (δηλ. στα κρεβάτια μας) και τι χαρά είδαμε spiderman στην τηλεόραση … στα Αγγλικά! Είχαμε τρελαθεί με τα μεταγλωττισμένα σε άλλες χώρες που πηγαίναμε μέχρι τώρα.

Κοιμηθήκαμε γρήγορα. Νομίζω ότι παρόλη την «έκπληξη» του δωματίου, η ημέρα είχε απόλυτη επιτυχία.
Αύριο θα ερχόταν η σειρά του Λονδίνου...

 

[alexandra80]

Αν έχεις 8 ημέρες διαθέσιμες για Λονδίνο τότε σίγουρα κάπου χωράει και η Οξφόρδη. Νομίζω ότι αν είχα τόσες πολλές ημέρες εγώ, θα είχα γυρίσει τη μισή Αγγλία...
Με βάση την έρευνα που είχα κάνει είχα ανακαλύψει τρεις τρόπους για να πάει κάποιος στην Οξφόρδη.

1. Με λεωφορείο από Victoria Coach, της εταιρείας Oxford tube. Έχει κάθε 15’ με 20’. Η εταιρεία Oxford Tube ξεκινάει από Victoria και η διάρκεια της διαδρομής είναι 1,40’ (ανάλογα με την κίνηση). Οι στάσεις που κάνει είναι: Marble Arch, Noting Hill Gate, Shepherd's Bush, Hillingdon.
https://www.oxfordtube.com/
Εμένα με είχε βολέψει αυτή η εταιρεία, γιατί έκανε στάση πολύ κοντά στο ξενοδοχείο μας και δεν είχε χρειαστεί να πάμε στην αφετηρία (Victoria) το πρωί με μετρό. Το κόστος ήταν 18 λίρες για τον ενήλικο (τώρα νομίζω ότι πήγε 19) και 9 λίρες για το κάθε παιδί με επιστροφή. Αυτές οι τιμές ισχύουν για τα Σάββατα. Σε περίπτωση που πας άλλη ημέρα, τα παιδιά κάτω των 16 χρονών ταξιδεύουν δωρεάν.
Τα εισιτήρια τα πληρώνεις άμεσα (με μετρητά) στον οδηγό. Μπορεί να είναι και η μοναδική πληρωμή που πρέπει να κάνεις με μετρητά σε όλη την Αγγλία.

2. Με λεωφορείο από Victoria Coach πάλι, αλλά άλλης εταιρείας. Το λεωφορείο Χ90 ξεκινάει επίσης από Victoria και η διάρκεια της διαδρομής είναι επίσης 1,40’ (ανάλογα με την κίνηση). Οι στάσεις που κάνει είναι: Grosvenor gardens, Marble Arch, Baker Street, Hillington. Εμένα δεν με βόλευαν αυτές οι στάσεις. Το κόστος είναι το ίδιο.

3. Με τρένο από Paddington station. Ακριβό εισιτήριο. Η διάρκεια είναι 1 ώρα περίπου.

Οτιδήποτε άλλο θυμηθώ θα το αναφέρω στη συνέχεια.

Σ ευχαριστώ πάρα πολύ για το χρόνο που αφιερώσεις να μου απαντήσεις! Για την ακρίβεια θα είμαι 3 μέρες Μπαθ,για να πάω σε Stonehenge και cotswolds και 4 Λονδίνο. Μάλλον θα βράσω κάπου και την Οξφόρδη, γιατί είχα μαγευτεί από το Cambridge ....

 

[paefstra]

@Grerena εισαι επαξια η "μανα κουραγιο" του φορουμ!

 

[jimp]

Με την ευκαιρία της ιστορίας σου να γράψω εδώ πως στο αγγλικο groupon και στο Wowcher έχει καλές τιμές για ημερήσιες εκδρομές σε Stonehenge/Bath (και όχι μόνο) οι οποίες με τους κωδικούς έκπτωσης που βγάζει συχνά συμφέρουν πολύ.