traveller_30
Member
- Μηνύματα
- 59
- Likes
- 292
- Επόμενο Ταξίδι
- New York
- Ταξίδι-Όνειρο
- New York
Δευτέρα 27 Ιουλίου: Ημέρα τέταρτη – Ρώμη
Ξημέρωσε η μέρα για την οποία ανυπομονούσα (εγώ τουλάχιστον!) περισσότερο για δύο λόγους. Πρώτον κατά το μεσημέρι θα έφταναν στη Ρώμη και η υπόλοιπη παρέα μας και δεύτερον και κυριότερο σήμερα το πρωινό ήταν αφιερωμένο στην Αρχαία Ρώμη! Παλατίνο, Αρχαία αγορά και Κολοσσαίο ήταν οι κύριοι προορισμοί του σημερινού πρωινού και ότι άλλο προλαβαίναμε ανάλογα με τον χρόνο που θα μας έμενε μέχρι να βρεθούμε με την υπόλοιπη παρέα!
Πραγματικά δεν κρατιόμασταν σήμερα! Πήραμε βιαστικά το πρωινό μας και με τη βοήθεια του μετρό και πάλι, κατεβήκαμε στη στάση Circo Massimo και μετά από 2-3 λεπτά περπάτημα φτάσαμε στην είσοδο του Palatine Hill. Αφού θα επισκεπτόμασταν και τα τρία και είχανε κοινό εισιτήριο (€12 το άτομο), αποφασίσαμε να αγοράσουμε το εισιτήριο και να ξεκινήσουμε την επίσκεψη μας από το Palatine Hill που λογικά θα είχε την πιο μικρή ουρά. Φτάνοντας στην είσοδο αντιληφθήκαμε ότι δεν είχε καν ουρά
! Πήραμε αμέσως τα εισιτήρια μας και μπήκαμε μέσα..!
Το Palatine Hill, ένας από του εφτά λόφους της Ρώμης, αποτελεί ένα από τα πιο αρχαία κομμάτια της Αιώνιας Πόλης. Ουσιαστικά το Palatine Hill αποτελεί την περιοχή μεταξύ της Αρχαίας αγοράς και του Circo Massimo. Βρίσκεται στα 40 μέτρα ύψους από την Αρχαία αγορά και προσφέρει την ομορφότερη θέα από ψηλά για την Αρχαία αγορά. Επίσης σύμφωνα με τη Ρωμαϊκή μυθολογία στο Palatine Hill βρισκόταν η σπηλιά που βρέθηκαν οι Ρώμυλος και Ρέμος. Περπατήσαμε κοντά 1,5-2 ώρες μέσα στο Palatine Hill. Οι σπηλιές και τα τείχη είναι εντυπωσιακά, ενώ η θέα από ψηλά ήταν αντάξια της φήμης της. Η έκταση που καλύπτει είναι πραγματικά πάρα πολύ μεγάλη γι αυτό και μας πήρε αρκετή ώρα να την περπατήσουμε. Ξεκινήσαμε από την μεριά που βρίσκεται το Circo Massimo, θαυμάσαμε τον αρχαίο πολιτισμό και την άγρια ομορφιά που προσφέρει η περιοχή και καταλήξαμε στην αντίθετη μεριά που βρίσκεται η Αρχαία αγορά.
Χωρίς να βγούμε έξω από το Palatine Hill, κατεβαίνοντας απλά προς τα κάτω είχε δύο δρόμους. Αν έπαιρνες το δρόμο δεξιά έβγαινες στο Κολοσσαίο, ενώ αν ακολουθούσες τον αριστερό δρόμο ξεκινούσε η Αρχαία αγορά. Ακολουθήσαμε τον αριστερό δρόμο, με πολλή ανυπομονησία και ενθουσιασμό, αφού είχαμε μαγευτεί από τις εικόνες που είχαμε μόλις δει από το Palatine hill.
Η αρχαία αγορά ήταν όντως εντυπωσιακή. Παρόλο που η ζέστη ήταν αφόρητη, εμείς περπατούσαμε μέσα στην αγορά όσο πιο αργά μπορούσαμε, διαβάζοντας, μελετώντας και φωτογραφίζοντας τα πάντα. Μας έκανε πάρα πολύ εντύπωση η ιστορία καθώς και η διατήρηση όλων αυτών των ναών. Τα απομεινάρια του ναού του Κρόνου, η αψίδα του Σεπτίμιου Σεβήρου, ο επιβλητικός ναός του Αντωνίνου και της Φαουστίνας, ο ναός του Καίσαρα και ότι απέμεινε από τον ναό του Κάστωρ και του Πολυδεύκη! Όλη αυτή η εμπειρία μας ταξίδευσε στην μαγευτική και ελκυστική (εάν βέβαια άνηκες στην ανώτερη τάξη της τότε εποχής) ΑρχαίαΡώμη! Σε εκείνο το σημείο είχα πλέον αντιληφθεί γιατί η Ρώμη λεγόταν και Αιώνια Πόλη, ενώ είχα επιτέλους παραδεχτεί την ήττα μου και το πόσο λάθος είχα κάνει για τη Ρώμη τόσα χρόνια πριν.
Επιστρέψαμε στο σημείο που ξεκινήσαμε την περιήγηση μας στην Αρχαία αγορά και πήραμε το δεξιό δρόμο που οδηγούσε στο Κολοσσαίο. Τεράστιο και επιβλητικό απλωνόταν μπροστά μας και έφερνε στο μυαλό μας εικόνες από αρχαίες μονομαχίες με άγρια ζώα και τους Ρωμαίους στις κερκίδες να ζητωκραυγάζουν! Φυσικά πλέον δεν υπήρχαν Ρωμαίοι στην περιοχή ούτε για δείγμα. Υπήρχαν όμως χιλιάδες τουρίστες από ολόκληρο τον κόσμο που λαχταρούσαν να δουν από κοντά το επιβλητικό, ιστορικό αυτό μνημείο. Η ουρά στα εισιτήρια έκανε κυριολεκτικά το γύρο του Κολοσσαίου, μέσος όρος αναμονής ήταν σίγουρα περισσότερο από 1-1,5 ώρα. Ευτυχώς εμείς γνωρίζαμε από πριν! Ήθελα πάρα πολύ να βάλω τις φωνές και να τους ενημερώσω πως αν περπατήσουνε 5 λεπτά και φτάσουνε στην είσοδο του Palatine Hill θα αγοράσουνε εισιτήριο για το Κολοσσαίο με μέσο όρο αναμονής 2 λεπτά!
Δεν το έκανα βέβαια… Ας γνώριζαν
Περάσαμε δίπλα από την τεράστια ουρά, με το εισιτήριο στο χέρι! Σε 5-10 λεπτά είχαμε περάσει από το έλεγχο και μπήκαμε μέσα στο τεράστιο αυτό αμφιθέατρο. Όπως γνωρίζαμε από πριν εξωτερικά το Κολοσσαίο είναι πολύ πιο όμορφο από ότι εσωτερικά. Φυσικά αυτό δεν μειώνει την επιβλητικότητα και ιστορικότητα του τεράστιου αυτού μνημείου. Όμως το γεγονός ότι εσωτερικά είναι γεμάτο τουρίστες βγάζοντας φωτογραφίες συνεχώς και από παντού χαλάει την όλη εμπειρία. Βέβαια ,η αλήθεια είναι ότι κι εμείς τουρίστες είμαστε και εμείς πολλές φωτογραφίες βγάλαμε άρα δεν μπορούμε να έχουμε και παράπονο. Βγάλαμε φωτογραφίες και στην Αψίδα του Κωνσταντίνου και καθίσαμε λίγο να ξεκουραστούμε.
Η ώρα είχε πάει 13:30 και είχαμε περίπου ακόμα 2 ώρες μπροστά μας, μέχρι την ώρα που έπρεπε να πάμε στο Τερμινί για να υποδεχτούμε την υπόλοιπη παρέα μας. Αποφασίσαμε λοιπόν, αφού ήμασταν και στην περιοχή να ανέβουμε σε ακόμα έναν λόφο της Ρώμης. Επιστρέψαμε από την πλευρά του Circo Massimo και ανηφορίσαμε το δρόμο προς το Aventine Hill. Προχωρήσαμε μέχρι το τέλος και βρήκαμε την πλατεία “Knights of Malta”, με την πασίγνωστη κλειδαρότρυπα! Μέσα από την κλειδαρότρυπα φαίνεται ακριβώς η βασιλική του Αγίου Πέτρου. Είχε και ουρά! Γελώντας σταθήκαμε πίσω από τους υπόλοιπους τουρίστες που είχαν μαζευτεί για να κοιτάξουν από την κλειδαρότρυπα. Κοιτάξαμε κι εμείς και όντως φαίνεται ακριβώς η Βασιλική του Αγίου Πέτρου. Επιστρέψαμε προς το πάρκο πριν την πλατεία των Ιπποτών και καθίσαμε για κανένα μισάωρο, να ξεκουραστούμε και να απολαύσουμε την υπέροχη θέα της Ρώμης και του Βατικανού από ψηλά.
Είχαμε άλλη μία ώρα μπροστά μας κι έτσι αποφασίσαμε να πάμε για καφέ. Πήραμε το μετρό και φτάσαμε στην Piazza Repubblica, την οποία δεν είχαμε επισκεφθεί ακόμα. Ακόμα μια εκθαμβωτική πλατεία, με το πανέμορφο σιντριβάνι Fontana delle naiadi να ξεχωρίζει. Στην πλατεία βρίσκεται επίσης η εκκλησία Santa Maria degli Angeli αλλά δεν προλαβαίναμε να την επισκεφθούμε. Είχαμε κουραστεί και θέλαμε επειγόντως καφέ! Βρήκαμε ένα μικρό καφενείο στην πλατεία, καθίσαμε και απολαύσαμε τον εσπρέσο μας με θέα την πλατεία και το συντριβάνι!
Περπατήσαμε μέχρι το Τερμινί όπου παραλάβαμε το άλλο ζευγάρι, με το οποίο θα συνεχίζαμε τις διακοπές μας! Τους βοηθήσαμε να προσανατολιστούν και επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο μαζί τους. Έβλεπα στα μάτια τους τον ενθουσιασμό που βρίσκονταν επιτέλους στη Ρώμη, τον ίδιο ενθουσιασμό που είχαμε κι εμείς λίγες μέρες πριν. Τους πήγαμε για πίτσα στη Pizza Re, αφού ήταν κοντά στο ξενοδοχείο μας και έχει και εκπληκτική πίτσα! Απολαύσαμε τις πίτσες μας, ήπιαμε και τις μπύρες μας και μπορούσαμε επιτέλους να ξεκινήσουμε το περπάτημα! Είχαμε καθυστερήσει λίγο και άρχισα να ανησυχώ πως δεν θα προλαβαίναμε το Vittorio Emmanuel II Monument ανοικτό, καθώς κλείνει η ώρα 17:30…
Κατηφορίσαμε τη Via del Corso και φτάσαμε στη Piazza Venezia με θέα μπροστά μας το τεράστιο και επιβλητικό μνημείο Vittorio Emmanuel II. Το μνημείο σχεδιάστηκε από τον Giuseppe Sacconi το 1885 προς τιμή του Victor Emmanuel, πρώτου βασιλιά της ενωμένης Ιταλίας το 1861. Ανεβήκαμε τα σκαλιά και θαυμάσαμε τα εκπληκτικά γλυπτά αγάλματα από τα οποία ξεχωρίζει το άγαλμα της θεάς Βικτώριας καβάλα στα θεαματικά άλογα. Επίσης στο μνημείο βρίσκεται ο ναός του άγνωστου στρατιώτη, ο οποίος κτίστηκε μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο πόλεμο. Το όλο μνημείο είναι εντυπωσιακό και αποτελεί σίγουρα σύμβολο της Ρώμης. Βγάλαμε πολλές φωτογραφίες αλλά δυστυχώς δεν προλάβαμε να ανεβούμε στον ανελκυστήρα που οδηγεί στην οροφή για πανοραμικές φωτογραφίες. Κάτσαμε για λίγο απέναντι από το μνημείο στο γρασίδι και στη συνέχεια κατευθυνθήκαμε προς το Πάνθεον.
Ο τεράστιος αυτός ναός φαίνεται από αρκετά μακριά να ξεπροβάλλει. Επιβλητικός σε μέγεθος με τις πανέμορφες κολόνες του, θυμίζει αρχαία Ρώμη (και αρχαία Ελλάδα βέβαια..!) και αποτελεί ίσως το πιο καλοδιατηρημένο σύμβολο της αρχαίας αυτής εποχής. Δυστυχώς, μας έκανε πολύ αρνητική εντύπωση όλοι οι πλανόδιοι που είχαν στήσει την πραμάτεια τους μπροστά από την είσοδο του ναού. Όσο κι αν ήθελες να υποβάλεις τα σέβη σου στο εκπληκτικό αυτό μνημείο της αρχαιότητας, δυσκολευόσουνα να το πάρεις στα σοβαρά.. Περισσότερο θύμιζε παζαράκι, με τόσους πλανόδιους με τόσους τουρίστες..
Μπήκαμε στο εσωτερικό του και θαυμάσαμε φυσικά τον πανέμορφο τρούλο του. Όμορφες εικόνες και μνημεία στο εσωτερικό του, θαυμάσαμε τον κεντρικό ναό καθώς και τους τάφους του Ραφαήλ και του Vittorio Emanuele II. Δυστυχώς το πλήθος του κόσμου ήταν πραγματικά υπερβολικό, χαθήκαμε εν τέλει μεταξύ μας και ψάχναμε ο ένας τον άλλο για κανένα μισάωρο. Βρεθήκαμε στο σιντριβάνι στη Piazza della Rotonda και απομακρυνθήκαμε από το πλήθος. Το βράδυ, η πλατεία και το Πάνθεον είναι πολύ πιο εντυπωσιακά και παρόλο που δεν μπορείς να μπεις το βράδυ στο Πάνθεον, μπορείς πιο εύκολα να το απολαύσεις φωτισμένο και φυσικά χωρίς όλη αυτή την κοσμοσυρροή.
Κατευθυνθήκαμε προς την πασίγνωστη Piazza Navona. Κατά πολλούς, η ομορφότερη πλατεία στη Ρώμη και ποιος είμαι εγώ για να διαφωνήσω; Όντως η πλατεία είναι πανέμορφη με τα σιντριβάνια, τους ζωγράφους στις πλατείες , τις πάρα πολλές καφετέριες καθώς και τον κόσμο να ανεβοκατεβαίνει στην πλατεία. Κάτσαμε για λίγο στα σιντριβάνια και βγάλαμε φωτογραφίες, ωστόσο αποφασίσαμε να μην πιούμε τον καφέ μας στην πλατεία αφού οι τιμές ήταν υπερβολικές . Προχωρήσαμε μέσα στα στενά και βρήκαμε ένα πολύ συμπαθητικό καφενείο και απολαύσαμε τον καφέ μας.
Είχαμε κι εμείς το γνωστό πρόβλημα με τον κρύο καφέ, αφού από τη μία αλλιώς έχουμε μάθει στην Ελλάδα κι από την άλλη η ζέστη ήταν αφόρητη για ζεστό καφέ. Η λύση βέβαια ήταν απλή, αν θέλαμε κρύο καφέ παραγγέλλαμε διπλό εσπρέσο και ζητούσαμε ένα ψηλό ποτήρι γεμάτο παγάκια, δημιουργώντας το δικό μας φρέντο εσπρέσο!!
Επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο για λίγη ξεκούραση. Για φαγητό αποφασίσαμε να πάμε και πάλι στο Alla Rampa, όπου είχαμε απολαύσει πάστα το πρώτο μας βράδυ στη Ρώμη. Η υπόλοιπη παρέα μας εκτίμησε ιδιαίτερα το φαγητό στο συγκεκριμένο εστιατόριο όπως κι εμείς! Περπατήσαμε προς τα κάτω με κατεύθυνση τη Fontana di Trevi, η οποία βέβαια με όλες αυτές τις σκαλωσιές δεν θύμιζε με τίποτα το υπέροχο και πασίγνωστο μνημείο της Ρώμης. Επισκεφθήκαμε βεβαίως το San Crispino για παγωτό και απολαύσαμε για ακόμα μια φορά παγωτό πεπόνι και μέλι.
Περάσαμε από το Trajan’s market και το Trajan’s column, τα οποία το βράδυ ήταν πολύ εντυπωσιακά και φτάσαμε μέχρι το Κολοσσαίο, το οποίο απολαύσαμε φωτισμένο. Πολύ διαφορετική η μέρα από τη νύχτα στη Ρώμη. Η περιοχή αυτή τη μέρα έσφυζε από ζωή, οι τουρίστες έκαναν ουρές για να επισκεφθούν τα υπέροχα αυτά μνημεία και η κίνηση στους δρόμους ήταν υπερβολική. Το βράδυ ήταν τελείως διαφορετικά. Τα μνημεία ήταν όλα πανέμορφα φωτισμένα, δεν υπήρχε ίχνος τουρίστα, λίγοι ντόπιοι περπατούσανε στα πεζοδρόμια και μπορούσες να διασταυρώσεις τους μεγάλους αυτούς δρόμους χωρίς να φοβάσαι μήπως κάποιος ασυνείδητος οδηγός σε στείλει στα επείγοντα περιστατικά!
Βρήκαμε ένα μικρό μπαράκι στο δρόμο πίσω από το Κολοσσαίο, ήπιαμε από μία μπύρα και επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο μας (με ταξί αφού είχαμε πραγματικά ξεθεωθεί!) για ξεκούραση. Η αυριανή μέρα ήταν η τελευταία μας στη Ρώμη και περιλάμβανε πρωινό ξύπνημα και επίσκεψη στο Βατικανό!
Ξημέρωσε η μέρα για την οποία ανυπομονούσα (εγώ τουλάχιστον!) περισσότερο για δύο λόγους. Πρώτον κατά το μεσημέρι θα έφταναν στη Ρώμη και η υπόλοιπη παρέα μας και δεύτερον και κυριότερο σήμερα το πρωινό ήταν αφιερωμένο στην Αρχαία Ρώμη! Παλατίνο, Αρχαία αγορά και Κολοσσαίο ήταν οι κύριοι προορισμοί του σημερινού πρωινού και ότι άλλο προλαβαίναμε ανάλογα με τον χρόνο που θα μας έμενε μέχρι να βρεθούμε με την υπόλοιπη παρέα!
Πραγματικά δεν κρατιόμασταν σήμερα! Πήραμε βιαστικά το πρωινό μας και με τη βοήθεια του μετρό και πάλι, κατεβήκαμε στη στάση Circo Massimo και μετά από 2-3 λεπτά περπάτημα φτάσαμε στην είσοδο του Palatine Hill. Αφού θα επισκεπτόμασταν και τα τρία και είχανε κοινό εισιτήριο (€12 το άτομο), αποφασίσαμε να αγοράσουμε το εισιτήριο και να ξεκινήσουμε την επίσκεψη μας από το Palatine Hill που λογικά θα είχε την πιο μικρή ουρά. Φτάνοντας στην είσοδο αντιληφθήκαμε ότι δεν είχε καν ουρά
! Πήραμε αμέσως τα εισιτήρια μας και μπήκαμε μέσα..!Το Palatine Hill, ένας από του εφτά λόφους της Ρώμης, αποτελεί ένα από τα πιο αρχαία κομμάτια της Αιώνιας Πόλης. Ουσιαστικά το Palatine Hill αποτελεί την περιοχή μεταξύ της Αρχαίας αγοράς και του Circo Massimo. Βρίσκεται στα 40 μέτρα ύψους από την Αρχαία αγορά και προσφέρει την ομορφότερη θέα από ψηλά για την Αρχαία αγορά. Επίσης σύμφωνα με τη Ρωμαϊκή μυθολογία στο Palatine Hill βρισκόταν η σπηλιά που βρέθηκαν οι Ρώμυλος και Ρέμος. Περπατήσαμε κοντά 1,5-2 ώρες μέσα στο Palatine Hill. Οι σπηλιές και τα τείχη είναι εντυπωσιακά, ενώ η θέα από ψηλά ήταν αντάξια της φήμης της. Η έκταση που καλύπτει είναι πραγματικά πάρα πολύ μεγάλη γι αυτό και μας πήρε αρκετή ώρα να την περπατήσουμε. Ξεκινήσαμε από την μεριά που βρίσκεται το Circo Massimo, θαυμάσαμε τον αρχαίο πολιτισμό και την άγρια ομορφιά που προσφέρει η περιοχή και καταλήξαμε στην αντίθετη μεριά που βρίσκεται η Αρχαία αγορά.
Χωρίς να βγούμε έξω από το Palatine Hill, κατεβαίνοντας απλά προς τα κάτω είχε δύο δρόμους. Αν έπαιρνες το δρόμο δεξιά έβγαινες στο Κολοσσαίο, ενώ αν ακολουθούσες τον αριστερό δρόμο ξεκινούσε η Αρχαία αγορά. Ακολουθήσαμε τον αριστερό δρόμο, με πολλή ανυπομονησία και ενθουσιασμό, αφού είχαμε μαγευτεί από τις εικόνες που είχαμε μόλις δει από το Palatine hill.
Η αρχαία αγορά ήταν όντως εντυπωσιακή. Παρόλο που η ζέστη ήταν αφόρητη, εμείς περπατούσαμε μέσα στην αγορά όσο πιο αργά μπορούσαμε, διαβάζοντας, μελετώντας και φωτογραφίζοντας τα πάντα. Μας έκανε πάρα πολύ εντύπωση η ιστορία καθώς και η διατήρηση όλων αυτών των ναών. Τα απομεινάρια του ναού του Κρόνου, η αψίδα του Σεπτίμιου Σεβήρου, ο επιβλητικός ναός του Αντωνίνου και της Φαουστίνας, ο ναός του Καίσαρα και ότι απέμεινε από τον ναό του Κάστωρ και του Πολυδεύκη! Όλη αυτή η εμπειρία μας ταξίδευσε στην μαγευτική και ελκυστική (εάν βέβαια άνηκες στην ανώτερη τάξη της τότε εποχής
) ΑρχαίαΡώμη! Σε εκείνο το σημείο είχα πλέον αντιληφθεί γιατί η Ρώμη λεγόταν και Αιώνια Πόλη, ενώ είχα επιτέλους παραδεχτεί την ήττα μου και το πόσο λάθος είχα κάνει για τη Ρώμη τόσα χρόνια πριν.
Επιστρέψαμε στο σημείο που ξεκινήσαμε την περιήγηση μας στην Αρχαία αγορά και πήραμε το δεξιό δρόμο που οδηγούσε στο Κολοσσαίο. Τεράστιο και επιβλητικό απλωνόταν μπροστά μας και έφερνε στο μυαλό μας εικόνες από αρχαίες μονομαχίες με άγρια ζώα και τους Ρωμαίους στις κερκίδες να ζητωκραυγάζουν! Φυσικά πλέον δεν υπήρχαν Ρωμαίοι στην περιοχή ούτε για δείγμα. Υπήρχαν όμως χιλιάδες τουρίστες από ολόκληρο τον κόσμο που λαχταρούσαν να δουν από κοντά το επιβλητικό, ιστορικό αυτό μνημείο. Η ουρά στα εισιτήρια έκανε κυριολεκτικά το γύρο του Κολοσσαίου, μέσος όρος αναμονής ήταν σίγουρα περισσότερο από 1-1,5 ώρα. Ευτυχώς εμείς γνωρίζαμε από πριν! Ήθελα πάρα πολύ να βάλω τις φωνές και να τους ενημερώσω πως αν περπατήσουνε 5 λεπτά και φτάσουνε στην είσοδο του Palatine Hill θα αγοράσουνε εισιτήριο για το Κολοσσαίο με μέσο όρο αναμονής 2 λεπτά!
Δεν το έκανα βέβαια… Ας γνώριζαν
Περάσαμε δίπλα από την τεράστια ουρά, με το εισιτήριο στο χέρι! Σε 5-10 λεπτά είχαμε περάσει από το έλεγχο και μπήκαμε μέσα στο τεράστιο αυτό αμφιθέατρο. Όπως γνωρίζαμε από πριν εξωτερικά το Κολοσσαίο είναι πολύ πιο όμορφο από ότι εσωτερικά. Φυσικά αυτό δεν μειώνει την επιβλητικότητα και ιστορικότητα του τεράστιου αυτού μνημείου. Όμως το γεγονός ότι εσωτερικά είναι γεμάτο τουρίστες βγάζοντας φωτογραφίες συνεχώς και από παντού χαλάει την όλη εμπειρία. Βέβαια ,η αλήθεια είναι ότι κι εμείς τουρίστες είμαστε και εμείς πολλές φωτογραφίες βγάλαμε άρα δεν μπορούμε να έχουμε και παράπονο. Βγάλαμε φωτογραφίες και στην Αψίδα του Κωνσταντίνου και καθίσαμε λίγο να ξεκουραστούμε.
Η ώρα είχε πάει 13:30 και είχαμε περίπου ακόμα 2 ώρες μπροστά μας, μέχρι την ώρα που έπρεπε να πάμε στο Τερμινί για να υποδεχτούμε την υπόλοιπη παρέα μας. Αποφασίσαμε λοιπόν, αφού ήμασταν και στην περιοχή να ανέβουμε σε ακόμα έναν λόφο της Ρώμης. Επιστρέψαμε από την πλευρά του Circo Massimo και ανηφορίσαμε το δρόμο προς το Aventine Hill. Προχωρήσαμε μέχρι το τέλος και βρήκαμε την πλατεία “Knights of Malta”, με την πασίγνωστη κλειδαρότρυπα! Μέσα από την κλειδαρότρυπα φαίνεται ακριβώς η βασιλική του Αγίου Πέτρου. Είχε και ουρά! Γελώντας σταθήκαμε πίσω από τους υπόλοιπους τουρίστες που είχαν μαζευτεί για να κοιτάξουν από την κλειδαρότρυπα. Κοιτάξαμε κι εμείς και όντως φαίνεται ακριβώς η Βασιλική του Αγίου Πέτρου. Επιστρέψαμε προς το πάρκο πριν την πλατεία των Ιπποτών και καθίσαμε για κανένα μισάωρο, να ξεκουραστούμε και να απολαύσουμε την υπέροχη θέα της Ρώμης και του Βατικανού από ψηλά.
Είχαμε άλλη μία ώρα μπροστά μας κι έτσι αποφασίσαμε να πάμε για καφέ. Πήραμε το μετρό και φτάσαμε στην Piazza Repubblica, την οποία δεν είχαμε επισκεφθεί ακόμα. Ακόμα μια εκθαμβωτική πλατεία, με το πανέμορφο σιντριβάνι Fontana delle naiadi να ξεχωρίζει. Στην πλατεία βρίσκεται επίσης η εκκλησία Santa Maria degli Angeli αλλά δεν προλαβαίναμε να την επισκεφθούμε. Είχαμε κουραστεί και θέλαμε επειγόντως καφέ! Βρήκαμε ένα μικρό καφενείο στην πλατεία, καθίσαμε και απολαύσαμε τον εσπρέσο μας με θέα την πλατεία και το συντριβάνι!
Περπατήσαμε μέχρι το Τερμινί όπου παραλάβαμε το άλλο ζευγάρι, με το οποίο θα συνεχίζαμε τις διακοπές μας! Τους βοηθήσαμε να προσανατολιστούν και επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο μαζί τους. Έβλεπα στα μάτια τους τον ενθουσιασμό που βρίσκονταν επιτέλους στη Ρώμη, τον ίδιο ενθουσιασμό που είχαμε κι εμείς λίγες μέρες πριν. Τους πήγαμε για πίτσα στη Pizza Re, αφού ήταν κοντά στο ξενοδοχείο μας και έχει και εκπληκτική πίτσα! Απολαύσαμε τις πίτσες μας, ήπιαμε και τις μπύρες μας και μπορούσαμε επιτέλους να ξεκινήσουμε το περπάτημα! Είχαμε καθυστερήσει λίγο και άρχισα να ανησυχώ πως δεν θα προλαβαίναμε το Vittorio Emmanuel II Monument ανοικτό, καθώς κλείνει η ώρα 17:30…
Κατηφορίσαμε τη Via del Corso και φτάσαμε στη Piazza Venezia με θέα μπροστά μας το τεράστιο και επιβλητικό μνημείο Vittorio Emmanuel II. Το μνημείο σχεδιάστηκε από τον Giuseppe Sacconi το 1885 προς τιμή του Victor Emmanuel, πρώτου βασιλιά της ενωμένης Ιταλίας το 1861. Ανεβήκαμε τα σκαλιά και θαυμάσαμε τα εκπληκτικά γλυπτά αγάλματα από τα οποία ξεχωρίζει το άγαλμα της θεάς Βικτώριας καβάλα στα θεαματικά άλογα. Επίσης στο μνημείο βρίσκεται ο ναός του άγνωστου στρατιώτη, ο οποίος κτίστηκε μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο πόλεμο. Το όλο μνημείο είναι εντυπωσιακό και αποτελεί σίγουρα σύμβολο της Ρώμης. Βγάλαμε πολλές φωτογραφίες αλλά δυστυχώς δεν προλάβαμε να ανεβούμε στον ανελκυστήρα που οδηγεί στην οροφή για πανοραμικές φωτογραφίες. Κάτσαμε για λίγο απέναντι από το μνημείο στο γρασίδι και στη συνέχεια κατευθυνθήκαμε προς το Πάνθεον.
Ο τεράστιος αυτός ναός φαίνεται από αρκετά μακριά να ξεπροβάλλει. Επιβλητικός σε μέγεθος με τις πανέμορφες κολόνες του, θυμίζει αρχαία Ρώμη (και αρχαία Ελλάδα βέβαια..!) και αποτελεί ίσως το πιο καλοδιατηρημένο σύμβολο της αρχαίας αυτής εποχής. Δυστυχώς, μας έκανε πολύ αρνητική εντύπωση όλοι οι πλανόδιοι που είχαν στήσει την πραμάτεια τους μπροστά από την είσοδο του ναού. Όσο κι αν ήθελες να υποβάλεις τα σέβη σου στο εκπληκτικό αυτό μνημείο της αρχαιότητας, δυσκολευόσουνα να το πάρεις στα σοβαρά.. Περισσότερο θύμιζε παζαράκι, με τόσους πλανόδιους με τόσους τουρίστες..
Μπήκαμε στο εσωτερικό του και θαυμάσαμε φυσικά τον πανέμορφο τρούλο του. Όμορφες εικόνες και μνημεία στο εσωτερικό του, θαυμάσαμε τον κεντρικό ναό καθώς και τους τάφους του Ραφαήλ και του Vittorio Emanuele II. Δυστυχώς το πλήθος του κόσμου ήταν πραγματικά υπερβολικό, χαθήκαμε εν τέλει μεταξύ μας και ψάχναμε ο ένας τον άλλο για κανένα μισάωρο. Βρεθήκαμε στο σιντριβάνι στη Piazza della Rotonda και απομακρυνθήκαμε από το πλήθος. Το βράδυ, η πλατεία και το Πάνθεον είναι πολύ πιο εντυπωσιακά και παρόλο που δεν μπορείς να μπεις το βράδυ στο Πάνθεον, μπορείς πιο εύκολα να το απολαύσεις φωτισμένο και φυσικά χωρίς όλη αυτή την κοσμοσυρροή.
Κατευθυνθήκαμε προς την πασίγνωστη Piazza Navona. Κατά πολλούς, η ομορφότερη πλατεία στη Ρώμη και ποιος είμαι εγώ για να διαφωνήσω;
Όντως η πλατεία είναι πανέμορφη με τα σιντριβάνια, τους ζωγράφους στις πλατείες , τις πάρα πολλές καφετέριες καθώς και τον κόσμο να ανεβοκατεβαίνει στην πλατεία. Κάτσαμε για λίγο στα σιντριβάνια και βγάλαμε φωτογραφίες, ωστόσο αποφασίσαμε να μην πιούμε τον καφέ μας στην πλατεία αφού οι τιμές ήταν υπερβολικές . Προχωρήσαμε μέσα στα στενά και βρήκαμε ένα πολύ συμπαθητικό καφενείο και απολαύσαμε τον καφέ μας.
Είχαμε κι εμείς το γνωστό πρόβλημα με τον κρύο καφέ, αφού από τη μία αλλιώς έχουμε μάθει στην Ελλάδα κι από την άλλη η ζέστη ήταν αφόρητη για ζεστό καφέ. Η λύση βέβαια ήταν απλή, αν θέλαμε κρύο καφέ παραγγέλλαμε διπλό εσπρέσο και ζητούσαμε ένα ψηλό ποτήρι γεμάτο παγάκια, δημιουργώντας το δικό μας φρέντο εσπρέσο!!
Επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο για λίγη ξεκούραση. Για φαγητό αποφασίσαμε να πάμε και πάλι στο Alla Rampa, όπου είχαμε απολαύσει πάστα το πρώτο μας βράδυ στη Ρώμη. Η υπόλοιπη παρέα μας εκτίμησε ιδιαίτερα το φαγητό στο συγκεκριμένο εστιατόριο όπως κι εμείς! Περπατήσαμε προς τα κάτω με κατεύθυνση τη Fontana di Trevi, η οποία βέβαια με όλες αυτές τις σκαλωσιές δεν θύμιζε με τίποτα το υπέροχο και πασίγνωστο μνημείο της Ρώμης. Επισκεφθήκαμε βεβαίως το San Crispino για παγωτό και απολαύσαμε για ακόμα μια φορά παγωτό πεπόνι και μέλι.
Περάσαμε από το Trajan’s market και το Trajan’s column, τα οποία το βράδυ ήταν πολύ εντυπωσιακά και φτάσαμε μέχρι το Κολοσσαίο, το οποίο απολαύσαμε φωτισμένο. Πολύ διαφορετική η μέρα από τη νύχτα στη Ρώμη. Η περιοχή αυτή τη μέρα έσφυζε από ζωή, οι τουρίστες έκαναν ουρές για να επισκεφθούν τα υπέροχα αυτά μνημεία και η κίνηση στους δρόμους ήταν υπερβολική. Το βράδυ ήταν τελείως διαφορετικά. Τα μνημεία ήταν όλα πανέμορφα φωτισμένα, δεν υπήρχε ίχνος τουρίστα, λίγοι ντόπιοι περπατούσανε στα πεζοδρόμια και μπορούσες να διασταυρώσεις τους μεγάλους αυτούς δρόμους χωρίς να φοβάσαι μήπως κάποιος ασυνείδητος οδηγός σε στείλει στα επείγοντα περιστατικά!
Βρήκαμε ένα μικρό μπαράκι στο δρόμο πίσω από το Κολοσσαίο, ήπιαμε από μία μπύρα και επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο μας (με ταξί αφού είχαμε πραγματικά ξεθεωθεί!) για ξεκούραση. Η αυριανή μέρα ήταν η τελευταία μας στη Ρώμη και περιλάμβανε πρωινό ξύπνημα και επίσκεψη στο Βατικανό!
