traveller_30
Member
- Μηνύματα
- 59
- Likes
- 292
- Επόμενο Ταξίδι
- New York
- Ταξίδι-Όνειρο
- New York
Τρίτη 28 Ιουλίου: Ημέρα Πέμπτη – Ρώμη
Ξημέρωσε και η τελευταία μας μέρα στη Ρώμη. Παρόλο που το ταξίδι μας θα συνεχιζόταν σε Φλωρεντία και Βενετία, ένιωθα μελαγχολία που τελείωνε το κομμάτι της Ρώμης. Πού να το φανταζόμουνα όταν σχεδιάζαμε το ταξίδι;
Ξυπνήσαμε αρκετά πρωί, αφού είχαμε κράτηση στο μουσείο του Βατικανού για η ώρα 10:00. Πήραμε το πρωινό μας στο ξενοδοχείο και για ακόμα μια φορά με τη βοήθεια του μετρό φτάσαμε στο Βατικανό. Ακολουθήσαμε τις ορδές του κόσμου που πήγαιναν προς το μουσείο. Στο 5λεπτο που περπατήσαμε από τη στάση, μας σταμάτησαν τουλάχιστον 5 άτομα για να μας ρωτήσουνε αν θέλαμε ξεναγό για το μουσείο.. Άλλοι πουλούσανε “skip the line” στην εκπληκτική τιμή των €65!! Η ουρά όντως ήταν τεράστια με τουλάχιστον 1 - 2 ώρες αναμονή, αλλά αν έκοβες τα εισιτήρια από το internet, έπαιρνες “skip the line” με €4. Συμπέρασμα: Μην σκεφτείτε καν τα €4 extra που θα δώσετε αν κλείσετε τα εισιτήρια από το internet. Η ώρα αναμονής στην ουρά είναι τεράστια, άλλοι δίνουν €65 για να την γλιτώσουν!
Μπήκαμε στο μουσείο, το οποίο είναι τεράστιο! Ιδιαίτερη εντύπωση μας έκαναν τα αιγυπτιακά, οι μούμιες και τα αγάλματα Αιγύπτιων θεών. Προχωρήσαμε μέσα από τις αίθουσες λίγο πιο βιαστικά απ’ ότι θα επιθυμούσα, αλλά ανυπομονούσαμε να βρεθούμε στην περίφημη Καπέλα Σιξτίνα. Περάσαμε ωστόσο αρκετή ώρα στα δωμάτια πριν την Καπέλα Σιξτίνα. Εντυπωσιακά είναι το δωμάτιο του Κωνσταντίνου (αν δεν κάνω λάθος), καθώς και το δωμάτιο με τα έργα του Ραφαήλ. Περάσαμε αρκετή ώρα παρατηρώντας την λεπτομέρεια στους πίνακες στα δωμάτια αυτά. Τελικά φτάσαμε στην Καπέλα Σιξτίνα, το περίφημο αυτό έργο του Μικελάντζελο, το οποίο αποτελεί σημείο λατρείας για τους Καθολικούς. Στο δωμάτιο αυτό, το οποίο είναι γεμάτο από επισκέπτες, απαγορεύονται οι φωτογραφίες και η φασαρία. Ούτως η άλλως δεν μπορούσαμε να κάνουμε και πολλή φασαρία, καθώς είχαμε μείνει έκθαμβοι και με το στόμα ανοικτό μπροστά στο υπέροχο αυτό έργο!
Φύγαμε απ’ την πίσω έξοδο, η οποία οδηγεί κατ’ ευθείαν στο ναό του Αγίου Πέτρου. Είχα την εντύπωση πως μετά το μουσείο έπρεπε να περιμένουμε στην ουρά για να μπούμε στο ναό, ενώ τελικά η έξοδος από την οποία βγήκαμε μετά την Καπέλα Σιξτίνα, οδηγεί αμέσως στο ναό. Ευτυχώς δεν πήγαμε πρώτα στο ναό όπως είχαμε σχεδιάσει στην αρχή γιατί θα περιμέναμε στην ουρά χωρίς να υπάρχει λόγος
Το ναό του Αγίου Πέτρου είχα επισκεφθεί και στην πρώτη μου επίσκεψη στηΡώμη, παρότι βιαστικά και μου είχε κάνει φοβερή εντύπωση. Με το που μπαίνεις μέσα στο ναό σου κόβεται η ανάσα. Η έκταση του ναού είναι τεράστια και είτε θρήσκος είτε όχι, μία ευλάβεια και ένα ρίγος το νιώθεις γνωρίζοντας πως βρίσκεσαι στην πρωτεύουσα του χριστιανισμού. Θαυμάσαμε την Πιέτα του Μικελάτζελο, καθώς και τα υπόλοιπα αγάλματα και χώρους λατρείας που υπάρχουν στο εσωτερικό του ναού.
Βγήκαμε από το ναό και είπαμε να δούμε λίγο την πλατεία, να ξεκουραστούμε λίγο και μετά να ανέβουμε στον υπέροχο τρούλο να θαυμάσουμε την Ρώμη που απλώνεται μπροστά σου από ψηλά. Δυστυχώς η ουρά για τον τρούλο ήταν πραγματικά τεράστια. Η υπόλοιπη παρέα μου δυστυχώς δεν είχε αντοχές για να περιμένουμε στην ουρά ενώ είχαν όλοι αρχίσει τα παράπονα για πείνα.. Εγώ από την άλλη δεν με πείραζε να περιμένω στην ουρά, ήθελα πάρα πολύ να ανέβω στον τρούλο. Αναγκαστικά όμως ακολούθησα την υπόλοιπη παρέα, και αφού κάναμε κάποιες μικροαγορές από τα σουβενίρ που υπάρχουν στην πλατεία, ξεκινήσαμε να βρούμε εστιατόριο για φαγητό.
Ανατρέχω στις σημειώσεις μου και βρίσκω το εστιατόριο Arlu στο Βατικανό, προτεινόμενο από 2-3 άτομα. Φτάνουμε έξω από το εστιατόριο και βρεθήκαμε σε δίλημμα.. Το εστιατόριο φώναζε τουριστικό, μία κοπέλα που δουλεύει εκεί προσπαθούσε να μας πείσει να μπούμε μέσα.. Μπήκαμε δυστυχώς. Πραγματικά δεν ξέρω αν κάτι άλλαξε από τότε που το πρότειναν τα υπόλοιπα παιδιά ή αν είναι θέμα γούστου, πάντως μπροστά στα υπόλοιπα εστιατόρια που πήγαμε στην Ιταλία, αυτό ήταν το χειρότερο με διαφορά. Υπερβολικά μικρές μερίδες, τιμές αρκετά ψηλές και το γκαρσόνι να καθαρίζει το τραπέζι δίπλα μας με Azax την ώρα που τρώγαμε με αποτέλεσμα να φάμε και λίγο Azax ως σαλτσούλα στο φαγητό μας!
Τα λαζάνια μάλιστα δεν τα είχανε ζεστάνει καλά μετά που τα βγάλανε από την κατάψυξη, στη μέση ήταν παγωμένα!!! Γενικά πάντως όλα τα εστιατόρια στο Βατικανό φώναζαν τουριστικά, την προηγούμενη φορά που πήγα Ρώμη μας σερβίρανε πίτσα που από πάνω είχε κουκούτσι (!!!) από μία ελιά!!
Οκ, υπάρχουνε και τα στραβά σε ένα ταξίδι, δεν γίνεται να πηγαίνουν όλα τέλεια! Δεν το αφήσαμε να μας ρίξει και περπατήσαμε μέχρι το κάστρο Sant’ Angelo. Το κάστρο είναι πραγματικά πάρα πολύ όμορφο κι εντυπωσιακό εξωτερικά. Είχαμε πει εξ’ αρχής πως δεν θα μπούμε στο κάστρο. Ωστόσο μιας και δεν ανεβήκαμε στον Άγιο Πέτρο και δεν είδαμε την Ρώμη από ψηλά αποφασίσαμε να μπούμε στο κάστρο. Εν τέλει το κάστρο είναι πολύ καλή επιλογή για θέα της Ρώμης από ψηλά, αλλά δεν έχει τίποτα άλλο να δεις. Δεν ξέρω αν κάναμε εμείς κάτι λάθος αλλά δεν είδαμε τίποτα άλλο μέσα στο κάστρο. Περίμενα να δω φυλακές, μπουντρούμια κλπ κάτι που να θυμίζει επικές μάχες του ένδοξου Ρωμαϊκού παρελθόντος.. Τίποτα. Η καφετέρια του κάστρου είναι πολύ ωραία επιλογή για καφεδάκι με θέα ολόκληρη τη Ρώμη, αλλά δεν είχε άδειο τραπέζι. Έτσι φτάσαμε στην κορυφή και απολαύσαμε την υπέροχη θέα της Ρώμης και του Βατικανού. Επίσης πανέμορφο είναι το άγαλμα του Αρχάγγελου Μιχαήλ που βρίσκεται στην κορυφή του κάστρου. Δεν ξέρω αν άξιζε τα €10 της εισόδου, αλλά σίγουρα αποτελεί μια πολύ καλή επιλογή για τη θέα του και μόνο.
Βγήκαμε απ’ το κάστρο και περάσαμε την πασίγνωστη γέφυρα των Αγγέλων. Οι δέκα άγγελοι που στολίζουν την γέφυρα την μετατρέπουν σίγουρα στην πιο όμορφη και πιο εντυπωσιακή γέφυρα της Ρώμης.
Περάσαμε τη γέφυρα απέναντι και περπατήσαμε μέχρι τη Piazza Del Popolo. Η πασίγνωστη πλατεία με τον οβελίσκο και τις δίδυμες εκκλησίες Santa Maria in Montesanto και Santa Maria dei Miracoli, βρισκόταν ουσιαστικά δίπλα στο ξενοδοχείο μας αλλά δεν την είχαμε επισκεφθεί ακόμα. Οι εντυπώσεις μας από την πλατεία είναι διχασμένες. Από τη μία η πλατεία είναι εντυπωσιακή και το σιντριβάνι Fontana del Nettuno είναι πανέμορφο. Από την άλλη η πλατεία είναι γεμάτη σκαλωσιές, στον οβελίσκο δεν μπορείς να πλησιάσεις και είναι μία τεράστια και κάπως άχαρη πλατεία, ειδικά όταν την συγκρίνεις με Piazza Navona και άλλες τόσες όμορφες πλατείες που έχει η Ρώμη. Καθίσαμε λίγο στην πλατεία και επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο μας για ξεκούραση.
Το βραδάκι, τελευταίο μας στην Αιώνια Πόλη, αποφασίσαμε να πάμε Trastevere να γνωρίσουμε τη Ρώμη και από μία διαφορετική γωνία. Πήραμε ταξί να πάμε στην περιοχή αφού μία κοπέλα από την παρέα μας είχε κτυπήσει το πόδι της και δεν θέλαμε να το κουράσει για να μπορεί να περπατάει στο υπόλοιπο του ταξιδιού. Περάσαμε λοιπόν από τον Τίβερη στην απέναντι πλευρά και μας άφησε το ταξί στην κεντρική πλατεία. Θέλαμε να πάμε για φαγητό και οι σημειώσεις μου έλεγαν να πάμε στο Ivo για να δοκιμάσουμε την εξαιρετική του πίτσα. Φτάνουμε στην διεύθυνση που είχα σημειωμένη αλλά το Ivo δεν υπήρχε πουθενά. Κοιτάμε ξανά στο internet, ρωτάμε και κάποιους ντόπιους που δεν είχανε ιδέα.. άφαντο το Ivo.. Κρίμα λέω αφού ήταν μία πιτσαρία που είχε προταθεί από πολλούς εδώ στο forum.. Ίσως έκλεισε;;;;
Βλέπουμε λίγο δίπλα ένα άλλο εστιατόριο – πιτσαρία που λεγότανε Popi Popi. Όλα τα τραπέζια γεμάτα, κυρίως βλέπαμε ντόπιους και ο κατάλογος ήτανε στα αγγλικά. Όλα φαίνονταν ελκυστικά κι έτσι αποφασίσαμε να καθίσουμε. Τι να πω για το Popi Popi;; Ο ναός της πίτσας; Τα ωραιότερα ορεκτικά που έχουμε φάει στην Ιταλία;; Τιμές χώμα;; Όλα τέλεια! Συγκρατήστε αυτό το όνομα και αν βρεθείτε στο Trastevere καθίστε εδώ για φαγητό και θα με θυμηθείτε! Εξάλλου υποσχέθηκα και στην υπόλοιπη παρέα πως θα διαφήμιζα το Popi Popi στο travelstories!!!
Αφού απολαύσαμε το φαγητό μας, περπατήσαμε λίγο στην περιοχή. Πολύ όμορφα στενά, με πολλά εστιατόριο και κόσμο να περιπλανιέται όπως εμάς. Δεν φάγαμε ούτε παγωτό αυτό το βράδυ, αφού δεν υπήρχε χώρος στο στομάχι μας. Παρόλο που προσπάθησα λίγο να τους πείσω για ένα Della Palma αλλά δεν πήρα ανταπόκριση από κανένα.
Επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο μας.. Είχαμε πολύ πρωινό ξύπνημα την επόμενη μέρα, αφού φεύγαμε από Ρώμη για Φλωρεντία. Κλείσαμε τα εισιτήρια για το τρένο από το internet στο ξενοδοχείο. Εγώ δεν ασχολήθηκα ιδιαίτερα με τη διαδικασία. Ήμουνα απαρηγόρητος που φεύγαμε απ’ τη Ρώμη. Κατέβηκα για ένα τσιγάρο στην άδεια πλέον Via del Corso, πόσο διαφορετική φαίνεται το βράδυ.. Περπάτησα λίγο μέχρι την Piazza del Popolo, πήγα και μέχρι την Piazza del spagna. Αποχαιρετούσα την Πόλη αυτή που μέσα σε μόλις 5 μέρες είχα καταφέρει να ερωτευτώ παράφορα. Η εμπειρία αυτή ήταν ένα μεγάλο μάθημα για μένα. Χωρίς οργάνωση και προγραμματισμό και στην πιο όμορφη πόλη του κόσμου να βρεθείς δύσκολα θα αντιληφθείς τις ομορφιές και τα μυστικά της.
3-4 τσιγάρα αργότερα επέστρεψα στο ξενοδοχείο.. Αποχαιρέτησα τη Ρώμη, το ταξίδι όμως δεν είχε ακόμα τελειώσει.. Φλωρεντία – Βενετία ερχόμαστε!!
Ξημέρωσε και η τελευταία μας μέρα στη Ρώμη. Παρόλο που το ταξίδι μας θα συνεχιζόταν σε Φλωρεντία και Βενετία, ένιωθα μελαγχολία που τελείωνε το κομμάτι της Ρώμης. Πού να το φανταζόμουνα όταν σχεδιάζαμε το ταξίδι;
Ξυπνήσαμε αρκετά πρωί, αφού είχαμε κράτηση στο μουσείο του Βατικανού για η ώρα 10:00. Πήραμε το πρωινό μας στο ξενοδοχείο και για ακόμα μια φορά με τη βοήθεια του μετρό φτάσαμε στο Βατικανό. Ακολουθήσαμε τις ορδές του κόσμου που πήγαιναν προς το μουσείο. Στο 5λεπτο που περπατήσαμε από τη στάση, μας σταμάτησαν τουλάχιστον 5 άτομα για να μας ρωτήσουνε αν θέλαμε ξεναγό για το μουσείο.. Άλλοι πουλούσανε “skip the line” στην εκπληκτική τιμή των €65!! Η ουρά όντως ήταν τεράστια με τουλάχιστον 1 - 2 ώρες αναμονή, αλλά αν έκοβες τα εισιτήρια από το internet, έπαιρνες “skip the line” με €4. Συμπέρασμα: Μην σκεφτείτε καν τα €4 extra που θα δώσετε αν κλείσετε τα εισιτήρια από το internet. Η ώρα αναμονής στην ουρά είναι τεράστια, άλλοι δίνουν €65 για να την γλιτώσουν!
Μπήκαμε στο μουσείο, το οποίο είναι τεράστιο! Ιδιαίτερη εντύπωση μας έκαναν τα αιγυπτιακά, οι μούμιες και τα αγάλματα Αιγύπτιων θεών. Προχωρήσαμε μέσα από τις αίθουσες λίγο πιο βιαστικά απ’ ότι θα επιθυμούσα, αλλά ανυπομονούσαμε να βρεθούμε στην περίφημη Καπέλα Σιξτίνα. Περάσαμε ωστόσο αρκετή ώρα στα δωμάτια πριν την Καπέλα Σιξτίνα. Εντυπωσιακά είναι το δωμάτιο του Κωνσταντίνου (αν δεν κάνω λάθος), καθώς και το δωμάτιο με τα έργα του Ραφαήλ. Περάσαμε αρκετή ώρα παρατηρώντας την λεπτομέρεια στους πίνακες στα δωμάτια αυτά. Τελικά φτάσαμε στην Καπέλα Σιξτίνα, το περίφημο αυτό έργο του Μικελάντζελο, το οποίο αποτελεί σημείο λατρείας για τους Καθολικούς. Στο δωμάτιο αυτό, το οποίο είναι γεμάτο από επισκέπτες, απαγορεύονται οι φωτογραφίες και η φασαρία. Ούτως η άλλως δεν μπορούσαμε να κάνουμε και πολλή φασαρία, καθώς είχαμε μείνει έκθαμβοι και με το στόμα ανοικτό μπροστά στο υπέροχο αυτό έργο!
Φύγαμε απ’ την πίσω έξοδο, η οποία οδηγεί κατ’ ευθείαν στο ναό του Αγίου Πέτρου. Είχα την εντύπωση πως μετά το μουσείο έπρεπε να περιμένουμε στην ουρά για να μπούμε στο ναό, ενώ τελικά η έξοδος από την οποία βγήκαμε μετά την Καπέλα Σιξτίνα, οδηγεί αμέσως στο ναό. Ευτυχώς δεν πήγαμε πρώτα στο ναό όπως είχαμε σχεδιάσει στην αρχή γιατί θα περιμέναμε στην ουρά χωρίς να υπάρχει λόγος
Το ναό του Αγίου Πέτρου είχα επισκεφθεί και στην πρώτη μου επίσκεψη στηΡώμη, παρότι βιαστικά και μου είχε κάνει φοβερή εντύπωση. Με το που μπαίνεις μέσα στο ναό σου κόβεται η ανάσα. Η έκταση του ναού είναι τεράστια και είτε θρήσκος είτε όχι, μία ευλάβεια και ένα ρίγος το νιώθεις γνωρίζοντας πως βρίσκεσαι στην πρωτεύουσα του χριστιανισμού. Θαυμάσαμε την Πιέτα του Μικελάτζελο, καθώς και τα υπόλοιπα αγάλματα και χώρους λατρείας που υπάρχουν στο εσωτερικό του ναού.
Βγήκαμε από το ναό και είπαμε να δούμε λίγο την πλατεία, να ξεκουραστούμε λίγο και μετά να ανέβουμε στον υπέροχο τρούλο να θαυμάσουμε την Ρώμη που απλώνεται μπροστά σου από ψηλά. Δυστυχώς η ουρά για τον τρούλο ήταν πραγματικά τεράστια. Η υπόλοιπη παρέα μου δυστυχώς δεν είχε αντοχές για να περιμένουμε στην ουρά ενώ είχαν όλοι αρχίσει τα παράπονα για πείνα.. Εγώ από την άλλη δεν με πείραζε να περιμένω στην ουρά, ήθελα πάρα πολύ να ανέβω στον τρούλο. Αναγκαστικά όμως ακολούθησα την υπόλοιπη παρέα, και αφού κάναμε κάποιες μικροαγορές από τα σουβενίρ που υπάρχουν στην πλατεία, ξεκινήσαμε να βρούμε εστιατόριο για φαγητό.
Ανατρέχω στις σημειώσεις μου και βρίσκω το εστιατόριο Arlu στο Βατικανό, προτεινόμενο από 2-3 άτομα. Φτάνουμε έξω από το εστιατόριο και βρεθήκαμε σε δίλημμα.. Το εστιατόριο φώναζε τουριστικό, μία κοπέλα που δουλεύει εκεί προσπαθούσε να μας πείσει να μπούμε μέσα.. Μπήκαμε δυστυχώς. Πραγματικά δεν ξέρω αν κάτι άλλαξε από τότε που το πρότειναν τα υπόλοιπα παιδιά ή αν είναι θέμα γούστου, πάντως μπροστά στα υπόλοιπα εστιατόρια που πήγαμε στην Ιταλία, αυτό ήταν το χειρότερο με διαφορά. Υπερβολικά μικρές μερίδες, τιμές αρκετά ψηλές και το γκαρσόνι να καθαρίζει το τραπέζι δίπλα μας με Azax την ώρα που τρώγαμε με αποτέλεσμα να φάμε και λίγο Azax ως σαλτσούλα στο φαγητό μας!
Τα λαζάνια μάλιστα δεν τα είχανε ζεστάνει καλά μετά που τα βγάλανε από την κατάψυξη, στη μέση ήταν παγωμένα!!! Γενικά πάντως όλα τα εστιατόρια στο Βατικανό φώναζαν τουριστικά, την προηγούμενη φορά που πήγα Ρώμη μας σερβίρανε πίτσα που από πάνω είχε κουκούτσι (!!!) από μία ελιά!!Οκ, υπάρχουνε και τα στραβά σε ένα ταξίδι, δεν γίνεται να πηγαίνουν όλα τέλεια! Δεν το αφήσαμε να μας ρίξει και περπατήσαμε μέχρι το κάστρο Sant’ Angelo. Το κάστρο είναι πραγματικά πάρα πολύ όμορφο κι εντυπωσιακό εξωτερικά. Είχαμε πει εξ’ αρχής πως δεν θα μπούμε στο κάστρο. Ωστόσο μιας και δεν ανεβήκαμε στον Άγιο Πέτρο και δεν είδαμε την Ρώμη από ψηλά αποφασίσαμε να μπούμε στο κάστρο. Εν τέλει το κάστρο είναι πολύ καλή επιλογή για θέα της Ρώμης από ψηλά, αλλά δεν έχει τίποτα άλλο να δεις. Δεν ξέρω αν κάναμε εμείς κάτι λάθος αλλά δεν είδαμε τίποτα άλλο μέσα στο κάστρο. Περίμενα να δω φυλακές, μπουντρούμια κλπ κάτι που να θυμίζει επικές μάχες του ένδοξου Ρωμαϊκού παρελθόντος.. Τίποτα
. Η καφετέρια του κάστρου είναι πολύ ωραία επιλογή για καφεδάκι με θέα ολόκληρη τη Ρώμη, αλλά δεν είχε άδειο τραπέζι. Έτσι φτάσαμε στην κορυφή και απολαύσαμε την υπέροχη θέα της Ρώμης και του Βατικανού. Επίσης πανέμορφο είναι το άγαλμα του Αρχάγγελου Μιχαήλ που βρίσκεται στην κορυφή του κάστρου. Δεν ξέρω αν άξιζε τα €10 της εισόδου, αλλά σίγουρα αποτελεί μια πολύ καλή επιλογή για τη θέα του και μόνο.
Βγήκαμε απ’ το κάστρο και περάσαμε την πασίγνωστη γέφυρα των Αγγέλων. Οι δέκα άγγελοι που στολίζουν την γέφυρα την μετατρέπουν σίγουρα στην πιο όμορφη και πιο εντυπωσιακή γέφυρα της Ρώμης.
Περάσαμε τη γέφυρα απέναντι και περπατήσαμε μέχρι τη Piazza Del Popolo. Η πασίγνωστη πλατεία με τον οβελίσκο και τις δίδυμες εκκλησίες Santa Maria in Montesanto και Santa Maria dei Miracoli, βρισκόταν ουσιαστικά δίπλα στο ξενοδοχείο μας αλλά δεν την είχαμε επισκεφθεί ακόμα. Οι εντυπώσεις μας από την πλατεία είναι διχασμένες. Από τη μία η πλατεία είναι εντυπωσιακή και το σιντριβάνι Fontana del Nettuno είναι πανέμορφο. Από την άλλη η πλατεία είναι γεμάτη σκαλωσιές, στον οβελίσκο δεν μπορείς να πλησιάσεις και είναι μία τεράστια και κάπως άχαρη πλατεία, ειδικά όταν την συγκρίνεις με Piazza Navona και άλλες τόσες όμορφες πλατείες που έχει η Ρώμη. Καθίσαμε λίγο στην πλατεία και επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο μας για ξεκούραση.
Το βραδάκι, τελευταίο μας στην Αιώνια Πόλη, αποφασίσαμε να πάμε Trastevere να γνωρίσουμε τη Ρώμη και από μία διαφορετική γωνία. Πήραμε ταξί να πάμε στην περιοχή αφού μία κοπέλα από την παρέα μας είχε κτυπήσει το πόδι της και δεν θέλαμε να το κουράσει για να μπορεί να περπατάει στο υπόλοιπο του ταξιδιού. Περάσαμε λοιπόν από τον Τίβερη στην απέναντι πλευρά και μας άφησε το ταξί στην κεντρική πλατεία. Θέλαμε να πάμε για φαγητό και οι σημειώσεις μου έλεγαν να πάμε στο Ivo για να δοκιμάσουμε την εξαιρετική του πίτσα. Φτάνουμε στην διεύθυνση που είχα σημειωμένη αλλά το Ivo δεν υπήρχε πουθενά. Κοιτάμε ξανά στο internet, ρωτάμε και κάποιους ντόπιους που δεν είχανε ιδέα.. άφαντο το Ivo.. Κρίμα λέω αφού ήταν μία πιτσαρία που είχε προταθεί από πολλούς εδώ στο forum.. Ίσως έκλεισε;;;;
Βλέπουμε λίγο δίπλα ένα άλλο εστιατόριο – πιτσαρία που λεγότανε Popi Popi. Όλα τα τραπέζια γεμάτα, κυρίως βλέπαμε ντόπιους και ο κατάλογος ήτανε στα αγγλικά. Όλα φαίνονταν ελκυστικά κι έτσι αποφασίσαμε να καθίσουμε. Τι να πω για το Popi Popi;; Ο ναός της πίτσας; Τα ωραιότερα ορεκτικά που έχουμε φάει στην Ιταλία;; Τιμές χώμα;; Όλα τέλεια! Συγκρατήστε αυτό το όνομα και αν βρεθείτε στο Trastevere καθίστε εδώ για φαγητό και θα με θυμηθείτε! Εξάλλου υποσχέθηκα και στην υπόλοιπη παρέα πως θα διαφήμιζα το Popi Popi στο travelstories!!!
Αφού απολαύσαμε το φαγητό μας, περπατήσαμε λίγο στην περιοχή. Πολύ όμορφα στενά, με πολλά εστιατόριο και κόσμο να περιπλανιέται όπως εμάς. Δεν φάγαμε ούτε παγωτό αυτό το βράδυ, αφού δεν υπήρχε χώρος στο στομάχι μας. Παρόλο που προσπάθησα λίγο να τους πείσω για ένα Della Palma αλλά δεν πήρα ανταπόκριση από κανένα.
Επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο μας.. Είχαμε πολύ πρωινό ξύπνημα την επόμενη μέρα, αφού φεύγαμε από Ρώμη για Φλωρεντία. Κλείσαμε τα εισιτήρια για το τρένο από το internet στο ξενοδοχείο. Εγώ δεν ασχολήθηκα ιδιαίτερα με τη διαδικασία. Ήμουνα απαρηγόρητος που φεύγαμε απ’ τη Ρώμη. Κατέβηκα για ένα τσιγάρο στην άδεια πλέον Via del Corso, πόσο διαφορετική φαίνεται το βράδυ.. Περπάτησα λίγο μέχρι την Piazza del Popolo, πήγα και μέχρι την Piazza del spagna. Αποχαιρετούσα την Πόλη αυτή που μέσα σε μόλις 5 μέρες είχα καταφέρει να ερωτευτώ παράφορα. Η εμπειρία αυτή ήταν ένα μεγάλο μάθημα για μένα. Χωρίς οργάνωση και προγραμματισμό και στην πιο όμορφη πόλη του κόσμου να βρεθείς δύσκολα θα αντιληφθείς τις ομορφιές και τα μυστικά της.
3-4 τσιγάρα αργότερα επέστρεψα στο ξενοδοχείο.. Αποχαιρέτησα τη Ρώμη, το ταξίδι όμως δεν είχε ακόμα τελειώσει.. Φλωρεντία – Βενετία ερχόμαστε!!
