Εσθονία Λεττονία Λιθουανία Φινλανδία Μα ποιός πάει στις Βαλτικές Χώρες το καταχείμωνο;

[evaT]

Λιθουανία - Βίλνιους

Αυτός που δημιουργεί ένα χόστελ στην καρδιά της Βαλτικής και το ονομάζει....Τζαμάικα, είτε που έχει μεγάλη φαντασία, αλλιώς μάλλον καπνίζει κάτι περίεργο.

Με το ζόρι 07.30 το πρωί φτάσαμε για να βρούμε την πόρτα κλειδαμπαρωμένη ενώ η ρεσεψιόν δεν θα άνοιγε πριν τις 10. Ευτυχώς μέχρι να προλάβει να ρολάρει το νυσταγμένο μας μυαλό, κάποιος εξήλθε και βρήκαμε την ευκαιρία να μπουκάρουμε.
Νέκρα παντού στην είσοδο, υπήρχε μόνο ένα σαλονάκι που προσπαθούσε αγωνιωδώς να μοιάσει σε κάτι το αποικιακό.
Πιάσαμε από ένα καναπέ για να ισιώσει το κορμί μέχρι που εμφανίστηκε ένας παράξενος τύπος και ρωτούσε ποιές είμαστε κ από που είμαστε και τι θέλουμε τελικά από τη ζωή μας, σύντομα καταλάβαμε πως πρόκειται για μόνιμο θαμώνα/θιασώτη του χόστελ που τον πετυχαίνεις όπου και να πας, όποια ώρα και να πας, κάθε χωριό έχει τον τρελό του, γιατί όχι λοιπόν και τα χόστελ.

Στις 10 πάντως που έπιασαν δουλειά στη ρεσεψιόν μας έδωσαν απευθείας το δωμάτιο, όπου όμως απλά αφήσαμε τα πράγματα και βγήκαμε στην πόλη για να μη σπαταλήσουμε τις πολύτιμες ώρες με το φως της ημέρας.

Το Βίλνιους μας υποδεχόταν με κρύο αλλά δίχως χιόνι.

Πύλη της Αυγής

Περπατώντας μέσα στην παλιά πόλη Senamiestis

Εκκλησία Νο1 η Ρώσσικη Μπαρόκ Ορθόδοξη

κι ένα σκίνωμα

Συνέχεια στη βόλτα

Λόγω της ημέρας των γενεθλίων της πόλης όσο πλησιάζαμε προς το Δημαρχείο βλέπαμε στρατιωτικά αγήματα καθώς και πολλά σχολεία που είχαν παραταχθεί για να πάρουν μέρος στις εκδηλώσεις.

Νάτο και το Δημαρχείο

Μπήκαμε μέσα

ωραίος ο μίστερ!

Μας έδωσαν και σημαιούλες!
Σ αυτή τη φωτό μας βλέπω και νιώθω ότι δείχνουμε σα να περιμένουμε το στόλο
Επίσης ρησπέκτ στη Μαρία που το κραγιόν δεν λείπει ποτέ!

Εκκλησία Νο2 Ναός Παρθένου Μαρίας

Εκκησία Νο3 Αγίας 'Αννας-Γοτθική και εντυπωσιακή

Συμπαράσταση προς την Ουκρανία και εδώ

'Οχι δεν προσεύχομαι! Βαρέθηκα να περιμένω τη Μαρία όσο φωτογραφίζει το Ναό και είπα να χαλαρώσω λιγάκι. Και βρήκε ευκαιρία εκείνη...

και φτάσαμε στην Πλατεία του Καθεδρικού Ναού που θα ήταν και ο πυρήνας των εκδηλώσεων το ίδιο βράδυ

Παλάτι του Μεγάλου Δούκα

Πύργος του Καθεδρικού

Εκκλησία Νο4 Καθεδρικός Ναός

Ανεβήκαμε στο καμπαναριό με εισιτήριο 6 ευρώ (μέγα λάθος)
Τους την είπα στα γκισέ-καλά μέρα που είναι δεν έπρεπε να έχετε δωρεάν είσοδο για όλους.
Θα έπρεπε λέει αν η εκμετάλλευση ανήκε στο Δήμο, μόνο που τα έχουν δώσει όλα σε ιδιώτες οπότε ο τσάμπας πέθανε.
Ανεβήκαμε κάτι θεόστενες σκάλες μέχρι που μας βγήκε η ψυχή, ενώ ουσιαστικά φωτογραφίες μπορούσες να πάρεις μόνο από το τελευταίο επίπεδο κ αυτές με δυσκολία αφού είχαν πλέγματα παντού. Ενώ η ίδια θέα της πόλης απλωνόταν άπλετη από τους λόφους απέναντι και θα το διαπιστώναμε αργότερα.

έτοιμες οι σκαλωσιές και οι γερανοί για το πάρτι. Καντίνες δε βλέπω πουθενά και ανησυχώ

ξανά ο Καθεδρικός

και από μέσα...

Mετά από τόση εκκλησία σειρά είχαν τα αναρχοκουμμουνιστικά....
Ντογρού για τη συνοικία Uzupis, τη μποέμικη συνοικία καλλιτεχνών αυτοαποκαλούμενη "Δημοκρατία της Ουζούπις" (κρίμα που δεν πιάνεται ως χώρα κ αυτό )έχουν μάλιστα συντάξει και το δικό τους σύνταγμα και το κότσαραν καθοδόν στους τοίχους σε πολλές γλώσσες. Το βρήκα και στα ελληνικά!

Ενθουσιάστηκα!
Δυστυχώς το φόντο τους ήταν καθρέπτης και η λήψη είναι περίεργη.
Στ αγγλικά όμως παρότι φαίνομαι και γω το πέτυχα κάπως καλύτερα και υπογράμισα μερικά από τα σημεία που με εντυπωσίασαν!

Που δηλώνω μόνιμη κάτοικος; Θέλω να γίνω Ουζουπικιώτισσα

Θεούληδες!

Το είχαμε τεντώσει όμως και έπρεπε να κάνουμε ένα γερό μπρέικ...
Είχαμε και το βραδυνό τρελό πάρτι στο πλάνο βλέπετε....

Στον κεντρικό πεζόδρομο Pilies βρήκαμε το λιθουανικό Etno Dvaras, φάγαμε από μία ζεστή σούπα, δοκιμάσαμε και τη ντόπια σπεσιαλιτέ την πατάτα Ζεπελίνα που είναι ντάμπλιγκ πατάτας γεμιστή με κιμά και από πάνω σάλτσα με αποξηραμένο τυρί. Νόστιμη...

Εδώ οι σουπίτσες μας και το ζεστό κρασάκι.

Συζητήσαμε για το πως μας φάνηκε το Βίλνιους, της Μαρίας δεν της έκανε ιδιαίτερη εντύπωση ενώ αντίθετα εγώ ένιωθα πως με κέρδιζε.
Προφανώς και το Ταλίν είναι παραμυθένιο και δε γίνεται να μη το θαυμάσεις, όμως το Βίλνιους μου έβγαζε την προσωπικότητα που με κλικάρει σε κάθε πόλη.
Αργότερα που χιόνισε βέβαια άρχισε και η Μαρία να το συμπαθεί λίγο περισσότερο...

Πληρώσαμε το λογαριασμό στον ανέκφραστο σερβιτόρο μας (λίγο χειρότεροι από τους Ούγγρους είναι οι κάτοικοι εκεί πάνω-πραγματικά μαλωμένοι με το χαμόγελο!) και φύγαμε καρφί για μια γενναία ξεκούραση πριν βγούμε για το 2ο γύρο για να χαζέψουμε τα εβέντ από τους εορτασμούς για τα γενέθλια της πόλης.

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• …

  Go to chapter

  Go
• 4
• 5
• 6
• 7
• 8
• …

  Go to chapter

  Go
• 12

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 6 of 12

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[MarieAries]

Αφού ζεις ακόμα....

 

[paefstra]

Define "χειραποσκευη" γιατι αν ειναι αυτο που φανταζομαι για 9 μερες στο @%&#κρυο...

 

[evaT]

Define "χειραποσκευη" γιατι αν ειναι αυτο που φανταζομαι για 9 μερες στο @%&#κρυο...

1 βαλιτσάκι καμπίνας μοιρασμένο στη μέση για την κάθε μία.
+
1 μπακπάκ σχετικά μεγάλο και γεμάτο η κάθε μία.

Εννοείται φορεμένα τα χοντρά μπουφάν, σκούφοι, κασκόλ

Mε τόσα αεροπλάν-φέρι-λεωφορεία που είχαμε δεν είμασταν για να κουβαλάμε περισσότερα πράγματα. (πέρα από το οικονομικό του πράγματος)

Το τι χώρεσε τώρα, θα σε διαφωτίσω στην ιστορία παρακάτω!

 

[dreamer_of_august]

Περιμένω απάντηση στο...τρίλημμα: Βίλνιους-Ρίγα-Ταλίν...

Τι φανταστικά μέρη...

 

[MarieAries]

Περιμένω απάντηση στο...τρίλημμα: Βίλνιους-Ρίγα-Ταλίν...

Τι φανταστικά μέρη...

Ταλίν δαγκωτό!!!! Ρίγα + Βίλνιους μέτρια, Ελσίνκι εντελώς αδιάφορο

 

[orestcrete]

Ορίστε να και μια φορά που δε ταξιδεύαμε παρόμοιες ημερομηνίες.

Συμφωνώ ότι Βαλτική είναι τελείως διαφορετική τον χειμώνα και πολύ καλά κάνατε και το τολμήσατε. Ειδικά το Ταλίν χιονισμένο είναι όνειρο, well done

 

[MarieAries]

Ορίστε να και μια φορά που δε ταξιδεύαμε παρόμοιες ημερομηνίες.

Συμφωνώ ότι Βαλτική είναι τελείως διαφορετική τον χειμώνα και πολύ καλά κάνατε και το τολμήσατε. Ειδικά το Ταλίν χιονισμένο είναι όνειρο, well done

Προσωπικά, δεν είχα κανέναν ενδοιασμό για την εποχή. Έχοντας ζήσει 4 χρόνια στη Βαυαρία, για μένα ο χειμώνας είναι η πιο όμορφη περίοδος για να επισκεφθείς την κεντρική και βόρεια Ευρώπη. Με το κατάλληλο ντύσιμο δεν έχεις να φοβηθείς τίποτα, και οι εικόνες από τα χιονισμένα τοπία είναι ανεπανάληπτες.
Άντε να καθησυχάσω όμως τη φοβιτσιάρα φίλη μου, και πόση υπομονή να κάνω, που κάθε πρωί έβρισκα μνμ της στον μέσσεντζερ, με το δελτίο καιρού και των 4 χωρών....

Είπαμε, τυχερή που ζει!

 

[fenia42]

Μιας και γυρίσατε σώες και αβλαβείς, Εύα να ξέρεις, εγώ ήμουν στην άλλη ντουζίνα που έλεγε στη Μαρία να σε πάει στα κρύα να στρώσεις

 

[MarieAries]

Μιας και γυρίσατε σώες και αβλαβείς, Εύα να ξέρεις, εγώ ήμουν στην άλλη ντουζίνα που έλεγε στη Μαρία να σε πάει στα κρύα να στρώσεις

αχαχαχα!!!
ψιλοέστρωσε, έφαγε και κάτι μείον ξεγυρισμένα.....
κιχ όμως, κυρία!! που να τολμήσει η καημένη, δεν ήταν όλα τα ποτάμια παγωμένα

 

[evaT]

Ορίστε να και μια φορά που δε ταξιδεύαμε παρόμοιες ημερομηνίες.

Γι αυτό σου είχα στείλει, πλάκα θα είχε να συμπέσουμε πάλι.

Θα σας πω παρακάτω πως τις είδα και τις πόλεις κ το κρύο...

 

[evaT]

Προετοιμασία

Η παρατεταμένη άνοιξη που προέκυψε αντί για χειμώνα φέτος βοήθησε την ψυχολογία αφού ακόμη και κει πάνω χιόνισε μερικές μόνο μέρες πριν ξεκινήσουμε.

Το ταξίδι δε, θα ήταν όσο πιο budget γίνεται. Τόσο εγώ όσο κι η Μαρία έχουμε κ άλλα σχέδια για το μέλλον και δε θέλαμε να στραγγίσουμε τα funds μας (γελάει και το παρδαλό κατσίκι)

Εγώ ονειρευόμουν κόζι σπιτάκια τύπου Airbnb βαλτικής με ζεστούλα και ωραίους καναπέδες για χαλάρωμα μετά τις περιηγήσεις στο κρύο, μόνο που προσγειώθηκα απότομα στην πραγματικότητα όταν διαπίστωσα ότι οι τιμές έχουν εκτοξευθεί ανεξήγητα και αδιανόητα τόσο για την περιοχή όσο και για την εποχή. (πράγμα που μερικώς μας εξηγήθηκε στη συνέχεια επειδή η περιοχή αυτή θεωρείται πλέον παράδεισος για startups και τράπεζες αναλόγως εκτινάχθηκαν και οι τιμές στα ακίνητα).

Δηλαδή αν στο καταχείμωνο ζητάν 80ρια για τα στούντιο, τι ακριβώς συμβαίνει στην εποχή αιχμής;

Το χόστελ ήταν πλέον μονόδρομος. Ευτυχώς υπήρχε η επιλογή του ιδιωτικού δωματίου αντί κοιτώνα και έτσι μας έμεινε μόνο η πίκρα του κοινόχρηστου μπάνιου…Δε βαριέσαι θα θυμηθώ πάλι το κάμπινγκ το καλοκαίρι, πρώτη φορά θα είναι; (ή τελευταία μήπως)

‘Έγιναν οι σχετικές κρατήσεις με μισή καρδιά αλλά με αισθητά πλέον καλύτερη τιμή και σειρά πήραν τα ΜΜΜ. Βραδινό λεωφορείο από τη Lux Express στα 36 ευρώ το άτομο που έτσουξε λίγο αλλά η τύχη μας χαμογέλασε όταν ξαφνικά δυό μέρες πριν την εκκίνηση έσκασε προσφορά, ακυρώσαμε τα αρχικά και αγοράσαμε στα 11 ευρουλάκια το άτομο μόνο!

Κι αν δεν είμασταν ξεμυαλισμένες να χαζεύουμε αριστερά δεξιά θα προλαβαίναμε την προσφορά και για την τελευταία μας μετακίνηση από Βίλνιους σε Ρίγα η οποία τελικά μας βγήκε από 16 ευρώ/άτομο αντί για 6 που θα πληρώναμε αν είχαμε τα μυαλά μέσα στα κεφάλια μας.

Το φέρι από Ελσίνκι για Ταλίν έβγαινε στα 19,90 το άτομο και το εισιτήριο το αγοράσαμε επί τόπου πριν τη αναχώρηση.

‘Όλα έτοιμα λοιπόν, κανονίσαμε να κοιμηθούμε σπίτι μου το βράδι πριν την αναχώρηση ώστε να τακτοποιήσουμε το βαλιτσάκι.

Η Μαρία που έχει ζήσει αρκετά χρόνια στη Βαυαρία φρόντισε να προμηθεύσει τα ισοθερμικά από πάνω έως κάτω και για τις δυό μας.

Αφού λοιπόν τσεκάραμε το βαλιτσάκι που τρόμαξε την @paefstra , το χωρίσαμε στη μέση και υπολογίσαμε ότι μας παίρνει από 3 αλλαξιές ρούχα + αυτά που θα φορούσαμε , ρούχα ύπνου, εσώρουχα και τα παραφερνάλια….’Οπου παραφερνάλια για μένα σημαίνει, τα πραγματικά απολύτως απαραίτητα σε συμπυκνωμένες συσκευασίες…

Για τη δε Μαρία που είναι καλομαθημένη με την Gold της Star Alliance+βαλιτσάρα σε κάθε ταξίδι, τα απολύτως απαραίτητα ήταν κάτι αναρίθμητα νεσεσέρ διαφόρων μεγεθών που λέει δεν πάει πουθενά χωρίς αυτά….υγρά μαντηλάκια για κάθε χρήση, μαντηλάκια ντεμακιγιάζ, μαντηλάκια αντισηπτικά, μαντηλάκια για τον κ@@@λο και γενικώς μαντηλάκια!

Επί πλέον φωτογραφική μηχανή στην θήκη της έξτρα από τις αποσκευές που δικαιούμασταν.

Ακολούθησαν σκηνές απείρου κάλλους, εγώ να προσπαθώ να εξηγήσω στη Μαρία ότι η Ryanair δεν αστειεύεται και θα φάμε πόρτα με όλα αυτά, τελικά πείστηκε να συμπυκνωθεί όσο χρειαζόταν, στριμώξαμε και ότι άλλο χωρούσε στα μπακπακ και κοιμηθήκαμε ήσυχες.



Φινλανδία – Ελσίνκι.

Στην πράξη ο έλεγχος στο Μακεδονία ήταν ανύπαρκτος, ούτε βλέφαρο καταδέχθηκαν να ρίξουν στις χειραποσκευές-ωστόσο υπήρχε και το παρακάτω και δε γινόταν να το ρισκάρουμε.

Προσγειωθήκαμε στο Μπέργκαμο μεσημεράκι όπου είχαμε ένα τριωράκι μέχρι την επόμενη πτήση.

Τιμήσαμε δεόντως την Ιταλική πίτσα μαζί με ωραιότατο κόκκινο κρασάκι κ επιβιβαστήκαμε στο επόμενο.

'Αλπεις από ψηλά

Ιταλικά κρασάκια στην πτήση

‘Αφιξη στο Ελσίνκι γύρω στις 20.30 αλλά το αεροδρόμιο αποδείχθηκε ατελείωτο…περπατήσαμε και περπατήσαμε μέχρι που βρήκαμε την έξοδο και βγήκαμε για να πάρουμε το λεωφορείο 600 προς το κέντρο της πόλης.

Μας ήρθε και η πρώτη…ψυχράδα! Με παγωνιά μας υποδέχθηκε η Φινλανδία αλλά με τόσο περπάτημα σέρνοντας το βαλιτσάκι το -6 , -7 το ένιωσα έως κι ευχάριστο.

Στη διαδρομή χιονισμένα παντού, ξετρελαθήκαμε!

Το λεωφορείο με 4,10 € μας άφησε στο κέντρο κ από κει με λίγη προσπάθεια βρήκαμε τη γραμμή του τραμ που έπρεπε να πάρουμε ως το χόστελ το οποίο βρισκόταν κοντά στην αποβάθρα από όπου θα έφευγε το φέρι την επόμενη.

Οι πρώτες εικόνες έδειχναν μια κάποια ζωντάνια στην πόλη αφού ήταν Σαββατόβραδο και οι Φινλανδοί το γλεντούσαν. Καλά μη φανταστείτε τσακίρ κέφι! Έτρωγαν ήσυχα και πολιτισμένα στα εστιατόρια οι άνθρωποι ενώ κάπου κάπου βλέπαμε και κόσμο έξω από μπαρ, τόσο όσο κόσμο, ενώ η Μαρία αναρωτήθηκε μήπως ο πολύς ο κόσμος βγαίνει πιο αργά


Κατεβήκαμε στη στάση μας και μας υποδέχθηκαν αυτές οι εικόνες.

Ενώ το χόστελ αποδείχθηκε τίμιο και ωραιότατο. Με μόνο 55 ευρώ το βράδι για Φινλανδία η τιμή ήταν παραπάνω από καλή. Η αμέσως επόμενη επιλογή (για δωμάτιο σε χόστελ) ξέφευγε στα 70 ευρώ! Και ανάμεσα το απόλυτο τίποτα. Ενώ τα περισσότερα καταλύματα ξεκινούσαν από τα 90 ευρώ και πάνω. Επομένως μια χαρά.

Το δωμάτιο ήταν βέβαια πολύ basic με τα έπιπλα να θυμίζουν λίγο νοσοκομείο…το μπάνιο όμως παρότι κοινόχρηστο ήταν όμορφο, ήσυχο κ πεντακάθαρο, ενώ μόλις άνοιγες τη βρύση ακούγονταν πουλάκια να κελαηδούν κ ξαφνικά ένιωθες ότι βρίσκεσαι σε φάση βουκολική κάπου σε δάσος, πολύ το ευχαριστήθηκα αυτό!

'Ενα καυτό μπάνιο με τα πουλάκια να κελαηδούν , τσιμπήσαμε κάτι σνακς που είχαμε για δύσκολες ώρες, τελειώσαμε τα κρασάκια που είχαμε αγοράσει στην Ιταλία και πέσαμε να ισιώσουμε για να ξαμοληθούμε από νωρίς την επόμενη μέρα και να δούμε ότι προλάβουμε από την πρωτεύουσα της Φινλανδίας.