18/10/2012
Σήμερα σειρά έχει ο λόφος των Ελαιών και η Βηθλεέμ.
Στο λόφο των Ελαιών γινόταν χαμός από τουριστικά λεωφορεία.
Δεν μπορείς να πας με τίποτα από την Παλιά Πόλη με τα πόδια. Μολονότι φαίνεται κοντά, είναι απόσταση και κυρίως είναι πολύ ανηφορικά.
Αρχικά, ο οδηγός μας πήγε σε ένα σημείο στο οποίο είχαμε πανοραμική θέα στην Παλιά Πόλη για να βγάλουμε φωτογραφίες. Μετά περιηγηθήκαμε στις διάφορες εκκλησίες. Ξεκινήσαμε από την Εκκλησία του Πάτερ Ημών, όπου το Πάτερ Ημών είναι γραμμένο σε πάρα πολλές γλώσσες ενεργές και μη σε ταμπέλες γύρωθεν των αυλών και των τοίχων του Ναού. Μετά το Παρεκκλήσι της Αναλήψεως, στο εσωτερικό του οποίου υπάρχει πέτρα με το αποτύπωμα - καθώς λέγεται - της παλάμης του Χριστού. Στη συνέχεια βρεθήκαμε στο Ρωσικό Μοναστήρι της Αναλήψεως για το οποίο ήμασταν τυχεροί, γιατί είναι ανοικτό μόνο Τρίτη και Πέμπτη και περιηγηθήκαμε στα όμορφα παρεκκλήσια και στους κήπους του. Αφού ανεβήκαμε μία εξαντλητική ανηφόρα (ο οδηγός είχε πιάσει συζήτηση και βαριόταν να μας πάει!) φτάσαμε στο γνωστό Φραγκισκανικό Ναό Dominus Flevit (Ο Κύριος έκλαψε). Ο Ναός έχει το σχήμα των δακρύων πο λέγεται ότι έχυσε ο Χριστός όταν αντίκρυσε από το Λόφο των Ελαιών το Δεύτερο Ναό και προέβλεψε την καταστροφή του Ναού και τη Διασπορά των Εβραίων σε όλον τον Κόσμο. Πράγματι, η θέα από το Ναό προς την Παλιά Πόλη των Ιεροσολύμων είναι εκπληκτική. Στην είσοδο υπάρχει μία μικρή νεκρόπολη του 1 ως 4ου αιώνα μ.Χ. Βγαίνοντας από το Dominus Flevit βρίσκεσαι μπροστά σε μία από τις εισόδους του εντυπωσιακού Εβραικού Κοιμητηρίου (Κοιλάδα Ιωσαφάτ) όπου όλοι οι Εβραίοι επιδιώκουν να ταφούν, διότι πιστεύουν ότι εκεί θα εμφανιστεί ο Μεσσίας στη Δευτέρα Παρουσία.Κατηφορίζοντας μπήκαμε στη Ρωσική Εκκλησία της Μαρίας της Μαγδαληνής, η οποία ξεχωρίζει στο Λόφο των Ελαιών λόγω των εντυπωσιακών κρομμόσχυμων τρούλων της στο κλασσικό μοσχοβίτικο στυλ. Και αυτή η Ρωσική Εκκλησία είναι ανοικτή μόνο Τρίτες και Πέμπτες. Κατηφορίσαμε πλέον για τα καλά, για να βρεθούμε στον κήπο της Γεσθημανής, Που βρίσκεται στη βάση του όρους των Ελαιών στο επίπεδο του κεντρικού δρόμου, όπου πιστεύεται ότι ο Χριστός προσευχήθηκε πριν συλληφθεί και αρχίσει το Μαρτύριο Του. Στον κήπο υπάρχουν μερικές υπεραιωνόβιες ελιές αλλά και πιο σύγχρονες - μία εξ αυτών έχει φυτευθεί από τον Πάπα Παύλο 6ο τον Ιανουάριο του 1964. Δίπλα ακριβώς στον κήπο βρίσκεται η εντυπωσιακότερη ίσως εκκλησία του Όρους των Ελαιών που ολοκληρώθηκε το 1924 από τον ίδιο Αρχιτέκτονα τον Barluzzi που το 1955 σχεδίασε το Dominus Flevit. Πρόκειται για την Εκκλησία Όλων των Εθνών. Είναι Φραγκισκανική Καθολική Εκκλησία. Ονομάστηκε έτσι γιατί για το χτίσιμό της από το 1919 ως το 1924 συνεισέφεραν πολλές (νομίζω 16) χριστιανικές χώρες. Τα εθνόσημα των χωρών που βοήθησαν στην κατασκευή βρίσκονται σε θόλους στην οροφή. Το χαρακτηριστικό στην Εκκλησία αυτή είναι οι θόλοι (που παραπέμπουν σε τζαμί) αλλά και η εκπληκτική πρόσοψη που στηίζεται με κίονες Κορινθιακού ρυθμού και φέρει ένα πανέμορφο ψηφιδωτό που εμφανίζει το Χριστό διαμεσολαβητή μεταξύ Θεού και ανθρώπων. Η επίσκεψη στο Όρος των Ελαιών τελείωσε με την κάθοδό μας στον Τάφο της Παναγίας που βρίσκεται πολύ κοντά στον κήπο της Γεσθημανής και στη διπλανή σπηλιά όπου ο Ιούδας πρόδωσε το Χριστό φιλώντας τον.
Φεύγουμε με το ταξί από τα Ιεροσόλυμα με κατεύθυνση Βηθλεέμ. Παράκαμψη για το Ελληνορθόδοξο Μοναστήρι του Αγίου Σάββα, το οποίο βρίσκεται μες την έρημο. Όμορφο μοναστήρι, αν και βρίσκεται στην άκρη του δρόμου και όχι πάνω στους βράχους όπως του Αγίου Γεωργίου του Χοζεβίτη ή του Σαρανταρίου Όρους. Βρισκόμαστε στην καρδιά της Παλαιστίνης. Η πρόσβαση γίνεται μόνο με αυτοκίνητο και ο οδηγός μας προειδοποίησε ότι οι άνθρωποι δεν είναι οι πιο φιλικοί. Περάσαμε από μερικά χωριά και πράγματι δεν κοιτούσαν το αυτοκίνητο με ιδιαίτερη χαρά, καθώς έφερε παλαιστινιακές πινακίδες. Οι Έλληνες μοναχοί μας υποδέχθηκαν εγκάρδια. Γενικά δεν επέτρεπαν είσοδο, αλλά μόλις είπαμε ότι είμαστε Έλληνες μπήκαμε. Υπήρχαν πολλοί Ρώσοι επισκέπτες. Προσκυνήσαμε την τίμια κάρα του Αγιασμένου Σάββα και θαυμάσαμε τις όμορφες αγιογραφίες. Συνεχίσαμε το δρόμο μας για τη Βηθλεέμ όπου φτάσαμε σύντομα και κατευθυνθήκαμε αμέσως στο Ναό της Γεννήσεως. Ο οδηγός μας πήρε τηλέφωνο ένα φίλο του στον οποίο δώσαμε ένα φιλοδώρημα και μας έκανε ξενάγηση στο Ναό. Κυρίως, όμως, βοήθησε, γιατί για να πας στον τόπο Γέννησης του Χριστού υπάρχει μεγάλη ουρά, την οποία εμείς παρακάμψαμε, διότι ο ντόπιος ξεναγός ήξερε τους αστυνομικούς που φύλασσσαν την έξοδο και εμείς μπήκαμε και προσκυνήσαμε εκτός σειράς εισερχόμενοι από την έξοδο. Στο Ναό της Γεννήσεως θαυμάσε τα όμορφα ψηφιδωτά και τις αγιογραφίες που σώζονται και φυσικά, εκτός από το Σπήλαιο Γέννησης του Χριστού, επισκεφθήκαμε και τη διπλανή συνδεδεμένη Καθολική Εκλησία της Αγίας Αικατερίνης και μετά κατεβήκαμε από εκεί στη Σπηλιά του Αγίου Ιωσήφ και στο Κενοτάφιο του Αγίου Ιερωνύμου. Η επίσκεψή μας διήρκεσε 1 περίπου ώρα. Μετά μας πήγανε σε Κατάστημα κατασκευής φατνών. Πράγματι, τα εκθέματα ήταν εντυπωσιακά, αλλά οι τιμές ήταν για τα βαλάντια μας απαγορευτικές και δεν αγοράσαμε τίποτε. Συνεχίσαμε με τη σπηλιά του Γάλακτος (Milk Grotto) όπου πιστεύεται ότι η Παναγία θηλάζοντας τον Ιησού έπεσε μία σταγόνα από το γάλα της και χρωμάτισε το βράχο. Στο τέλος της σημερινής μας διαδρομής περιλαμβανόταν η Χεβρώνα, πόλη αμιγώς παλαιστινιακή σε μεγάλο υψόμετρο απέχουσα 31 περίπου χιλιόμετρα από τα Ιεροσόλυμα. Εκεί επισκεφθήκαμε τον Τάφο των Πατριαρχών που είναι ιερός τόπος τόσο για τους Εβραίους όσο και για τους Μουσουλμάνους, καθώς πιστεύεται ότι εκεί βρίσκεται ο τάφος του Αβραάμ και άλλων Πατριαρχών. Η αστυνομική παρουσία είναι μόνιμη. Πριν μερικά χρόνια ένας παράφρων Εβραίος είχε μπεί στο τζαμί και σκότωσε Μουσουλμάνους προσκυνητές. Σήμερα ένα αλεξίσφαιρο τζάμι χωρίζει το χώρο λατρείας των Εβραίων από εκείνο των Μουσουλμάνων. Εμείς μπήκαμε στο Μουσουλμανικό χώρο. Γενικά, η Χεβρώνα είναι όμορφη πόλη πάνω σε λόφους χωρίς τουρισμό και με πολύ τοπικό χρώμα. Όμως, οι κάτοικοι δεν είναι τόσο φιλικοί στους δυτικούς. Ο Οδηγός μας που ήταν Παλαιστίνιος είχε πάρει καραμέλες για τα παιδιά και με το που φτάσαμε πράγματι περικύκλωσαν το αυτοκίνητο και φοβόταν ότι θα του κάνουν ζημία. Επιστρέφοντας από τη Χεβρώνα στην Ιερουσαλήμ έξω από τη Βηθλεέμ πέσαμε σε μπλόκο. Απλά δείξαμε τα διαβατήρια μας και φύγαμε αμέσως. Είδαμε και το Τείχος που κατασκευάζουν οι Εβραίοι για να αποκόψουν τη Δυτική Όχθη από το υπόλοιπο Ισραήλ, καθώς και τους σύγχρονους οικισμούς που έχουν κατασκευάσει οι Εβραίοι για να ενισχύσουν το Εβραιικό στοιχείο στην Παλαιστίνη.
Σήμερα σειρά έχει ο λόφος των Ελαιών και η Βηθλεέμ.
Στο λόφο των Ελαιών γινόταν χαμός από τουριστικά λεωφορεία.
Δεν μπορείς να πας με τίποτα από την Παλιά Πόλη με τα πόδια. Μολονότι φαίνεται κοντά, είναι απόσταση και κυρίως είναι πολύ ανηφορικά.
Αρχικά, ο οδηγός μας πήγε σε ένα σημείο στο οποίο είχαμε πανοραμική θέα στην Παλιά Πόλη για να βγάλουμε φωτογραφίες. Μετά περιηγηθήκαμε στις διάφορες εκκλησίες. Ξεκινήσαμε από την Εκκλησία του Πάτερ Ημών, όπου το Πάτερ Ημών είναι γραμμένο σε πάρα πολλές γλώσσες ενεργές και μη σε ταμπέλες γύρωθεν των αυλών και των τοίχων του Ναού. Μετά το Παρεκκλήσι της Αναλήψεως, στο εσωτερικό του οποίου υπάρχει πέτρα με το αποτύπωμα - καθώς λέγεται - της παλάμης του Χριστού. Στη συνέχεια βρεθήκαμε στο Ρωσικό Μοναστήρι της Αναλήψεως για το οποίο ήμασταν τυχεροί, γιατί είναι ανοικτό μόνο Τρίτη και Πέμπτη και περιηγηθήκαμε στα όμορφα παρεκκλήσια και στους κήπους του. Αφού ανεβήκαμε μία εξαντλητική ανηφόρα (ο οδηγός είχε πιάσει συζήτηση και βαριόταν να μας πάει!) φτάσαμε στο γνωστό Φραγκισκανικό Ναό Dominus Flevit (Ο Κύριος έκλαψε). Ο Ναός έχει το σχήμα των δακρύων πο λέγεται ότι έχυσε ο Χριστός όταν αντίκρυσε από το Λόφο των Ελαιών το Δεύτερο Ναό και προέβλεψε την καταστροφή του Ναού και τη Διασπορά των Εβραίων σε όλον τον Κόσμο. Πράγματι, η θέα από το Ναό προς την Παλιά Πόλη των Ιεροσολύμων είναι εκπληκτική. Στην είσοδο υπάρχει μία μικρή νεκρόπολη του 1 ως 4ου αιώνα μ.Χ. Βγαίνοντας από το Dominus Flevit βρίσκεσαι μπροστά σε μία από τις εισόδους του εντυπωσιακού Εβραικού Κοιμητηρίου (Κοιλάδα Ιωσαφάτ) όπου όλοι οι Εβραίοι επιδιώκουν να ταφούν, διότι πιστεύουν ότι εκεί θα εμφανιστεί ο Μεσσίας στη Δευτέρα Παρουσία.Κατηφορίζοντας μπήκαμε στη Ρωσική Εκκλησία της Μαρίας της Μαγδαληνής, η οποία ξεχωρίζει στο Λόφο των Ελαιών λόγω των εντυπωσιακών κρομμόσχυμων τρούλων της στο κλασσικό μοσχοβίτικο στυλ. Και αυτή η Ρωσική Εκκλησία είναι ανοικτή μόνο Τρίτες και Πέμπτες. Κατηφορίσαμε πλέον για τα καλά, για να βρεθούμε στον κήπο της Γεσθημανής, Που βρίσκεται στη βάση του όρους των Ελαιών στο επίπεδο του κεντρικού δρόμου, όπου πιστεύεται ότι ο Χριστός προσευχήθηκε πριν συλληφθεί και αρχίσει το Μαρτύριο Του. Στον κήπο υπάρχουν μερικές υπεραιωνόβιες ελιές αλλά και πιο σύγχρονες - μία εξ αυτών έχει φυτευθεί από τον Πάπα Παύλο 6ο τον Ιανουάριο του 1964. Δίπλα ακριβώς στον κήπο βρίσκεται η εντυπωσιακότερη ίσως εκκλησία του Όρους των Ελαιών που ολοκληρώθηκε το 1924 από τον ίδιο Αρχιτέκτονα τον Barluzzi που το 1955 σχεδίασε το Dominus Flevit. Πρόκειται για την Εκκλησία Όλων των Εθνών. Είναι Φραγκισκανική Καθολική Εκκλησία. Ονομάστηκε έτσι γιατί για το χτίσιμό της από το 1919 ως το 1924 συνεισέφεραν πολλές (νομίζω 16) χριστιανικές χώρες. Τα εθνόσημα των χωρών που βοήθησαν στην κατασκευή βρίσκονται σε θόλους στην οροφή. Το χαρακτηριστικό στην Εκκλησία αυτή είναι οι θόλοι (που παραπέμπουν σε τζαμί) αλλά και η εκπληκτική πρόσοψη που στηίζεται με κίονες Κορινθιακού ρυθμού και φέρει ένα πανέμορφο ψηφιδωτό που εμφανίζει το Χριστό διαμεσολαβητή μεταξύ Θεού και ανθρώπων. Η επίσκεψη στο Όρος των Ελαιών τελείωσε με την κάθοδό μας στον Τάφο της Παναγίας που βρίσκεται πολύ κοντά στον κήπο της Γεσθημανής και στη διπλανή σπηλιά όπου ο Ιούδας πρόδωσε το Χριστό φιλώντας τον.
Φεύγουμε με το ταξί από τα Ιεροσόλυμα με κατεύθυνση Βηθλεέμ. Παράκαμψη για το Ελληνορθόδοξο Μοναστήρι του Αγίου Σάββα, το οποίο βρίσκεται μες την έρημο. Όμορφο μοναστήρι, αν και βρίσκεται στην άκρη του δρόμου και όχι πάνω στους βράχους όπως του Αγίου Γεωργίου του Χοζεβίτη ή του Σαρανταρίου Όρους. Βρισκόμαστε στην καρδιά της Παλαιστίνης. Η πρόσβαση γίνεται μόνο με αυτοκίνητο και ο οδηγός μας προειδοποίησε ότι οι άνθρωποι δεν είναι οι πιο φιλικοί. Περάσαμε από μερικά χωριά και πράγματι δεν κοιτούσαν το αυτοκίνητο με ιδιαίτερη χαρά, καθώς έφερε παλαιστινιακές πινακίδες. Οι Έλληνες μοναχοί μας υποδέχθηκαν εγκάρδια. Γενικά δεν επέτρεπαν είσοδο, αλλά μόλις είπαμε ότι είμαστε Έλληνες μπήκαμε. Υπήρχαν πολλοί Ρώσοι επισκέπτες. Προσκυνήσαμε την τίμια κάρα του Αγιασμένου Σάββα και θαυμάσαμε τις όμορφες αγιογραφίες. Συνεχίσαμε το δρόμο μας για τη Βηθλεέμ όπου φτάσαμε σύντομα και κατευθυνθήκαμε αμέσως στο Ναό της Γεννήσεως. Ο οδηγός μας πήρε τηλέφωνο ένα φίλο του στον οποίο δώσαμε ένα φιλοδώρημα και μας έκανε ξενάγηση στο Ναό. Κυρίως, όμως, βοήθησε, γιατί για να πας στον τόπο Γέννησης του Χριστού υπάρχει μεγάλη ουρά, την οποία εμείς παρακάμψαμε, διότι ο ντόπιος ξεναγός ήξερε τους αστυνομικούς που φύλασσσαν την έξοδο και εμείς μπήκαμε και προσκυνήσαμε εκτός σειράς εισερχόμενοι από την έξοδο. Στο Ναό της Γεννήσεως θαυμάσε τα όμορφα ψηφιδωτά και τις αγιογραφίες που σώζονται και φυσικά, εκτός από το Σπήλαιο Γέννησης του Χριστού, επισκεφθήκαμε και τη διπλανή συνδεδεμένη Καθολική Εκλησία της Αγίας Αικατερίνης και μετά κατεβήκαμε από εκεί στη Σπηλιά του Αγίου Ιωσήφ και στο Κενοτάφιο του Αγίου Ιερωνύμου. Η επίσκεψή μας διήρκεσε 1 περίπου ώρα. Μετά μας πήγανε σε Κατάστημα κατασκευής φατνών. Πράγματι, τα εκθέματα ήταν εντυπωσιακά, αλλά οι τιμές ήταν για τα βαλάντια μας απαγορευτικές και δεν αγοράσαμε τίποτε. Συνεχίσαμε με τη σπηλιά του Γάλακτος (Milk Grotto) όπου πιστεύεται ότι η Παναγία θηλάζοντας τον Ιησού έπεσε μία σταγόνα από το γάλα της και χρωμάτισε το βράχο. Στο τέλος της σημερινής μας διαδρομής περιλαμβανόταν η Χεβρώνα, πόλη αμιγώς παλαιστινιακή σε μεγάλο υψόμετρο απέχουσα 31 περίπου χιλιόμετρα από τα Ιεροσόλυμα. Εκεί επισκεφθήκαμε τον Τάφο των Πατριαρχών που είναι ιερός τόπος τόσο για τους Εβραίους όσο και για τους Μουσουλμάνους, καθώς πιστεύεται ότι εκεί βρίσκεται ο τάφος του Αβραάμ και άλλων Πατριαρχών. Η αστυνομική παρουσία είναι μόνιμη. Πριν μερικά χρόνια ένας παράφρων Εβραίος είχε μπεί στο τζαμί και σκότωσε Μουσουλμάνους προσκυνητές. Σήμερα ένα αλεξίσφαιρο τζάμι χωρίζει το χώρο λατρείας των Εβραίων από εκείνο των Μουσουλμάνων. Εμείς μπήκαμε στο Μουσουλμανικό χώρο. Γενικά, η Χεβρώνα είναι όμορφη πόλη πάνω σε λόφους χωρίς τουρισμό και με πολύ τοπικό χρώμα. Όμως, οι κάτοικοι δεν είναι τόσο φιλικοί στους δυτικούς. Ο Οδηγός μας που ήταν Παλαιστίνιος είχε πάρει καραμέλες για τα παιδιά και με το που φτάσαμε πράγματι περικύκλωσαν το αυτοκίνητο και φοβόταν ότι θα του κάνουν ζημία. Επιστρέφοντας από τη Χεβρώνα στην Ιερουσαλήμ έξω από τη Βηθλεέμ πέσαμε σε μπλόκο. Απλά δείξαμε τα διαβατήρια μας και φύγαμε αμέσως. Είδαμε και το Τείχος που κατασκευάζουν οι Εβραίοι για να αποκόψουν τη Δυτική Όχθη από το υπόλοιπο Ισραήλ, καθώς και τους σύγχρονους οικισμούς που έχουν κατασκευάσει οι Εβραίοι για να ενισχύσουν το Εβραιικό στοιχείο στην Παλαιστίνη.