dimosf
Member
- Μηνύματα
- 2.302
- Likes
- 5.884
- Ταξίδι-Όνειρο
- ΝΟΡΒΗΓΙΑ-ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Διασχίζοντας την Πρώην Γιουγκοσλαβία
- Κεφάλαιο 3
- Κεφάλαιο 4
- Κεφάλαιο 5
- Βουδαπέστη, η Βασίλισσα του Δούναβη!
- Κεφάλαιο 7
- Κεφάλαιο 8
- Κεφάλαιο 9
- Κεφάλαιο 10
- Κεφάλαιο 11
- Κεφάλαιο 12
- Παιγνίδια με τα σύνορα
- Κεφάλαιο 14
- Κεφάλαιο 15
- Κεφάλαιο 16
- Κεφάλαιο 17
- Κεφάλαιο 18
- Κεφάλαιο 19
- Κεφάλαιο 20
- Κεφάλαιο 21
- Κεφάλαιο 22
- Κεφάλαιο 23
- Κεφάλαιο 24
- Κεφάλαιο 25
- Ο Νοσφεράτου και οι Λύκοι!
- Κεφάλαιο 27
- Κεφάλαιο 28
- Κεφάλαιο 29
- Κεφάλαιο 30
- Κεφάλαιο 31
- Κεφάλαιο 32
- Κεφάλαιο 33
- Κεφάλαιο 34
- Κεφάλαιο 35
- Κεφάλαιο 36
- Κεφάλαιο 37
- Κεφάλαιο 38
- Κεφάλαιο 39
- Κεφάλαιο 40
- Κεφάλαιο 41
- Κεφάλαιο 42
- Κεφάλαιο 43
- Κεφάλαιο 44
- Κεφάλαιο 45
- Κεφάλαιο 46
- Κεφάλαιο 47
- Επιστροφή με δυνατές συγκινήσεις
- Κεφάλαιο 49
- Κεφάλαιο 50
- Κεφάλαιο 51
- Κεφάλαιο 52
- Κεφάλαιο 53
Από το Στέμμα του Σπις ως το υπέροχο Bardejov!
Την πρώτη μέρα στα Tatra την αφιερώσαμε σε μια μεγάλη κυκλική βόλτα στα ανατολικά και βόρεια, πολύ κοντά στα σύνορα με την Πολωνία.
Ξεκινήσαμε με κατεύθυνση προς τα ανατολικά προς την πόλη Presov. Περάσαμε έξω από τη Levoca, που την αφήσαμε για άλλη μέρα και φτάσαμε στη μικρή πόλη Spisske Podhradie. Στο δρόμο μέχρις εκεί είχαμε δει αρκετούς Ρομά που πουλούσαν μέσα σε πλαστικές λεκάνες και κουβάδες φρούτα, κάτι σα βατόμουρα και άλλα σαν κίτρινα κορόμηλα. Η παρουσία των Ρομά σε αυτή την περιοχή της Σλοβακίας είναι αρκετά έντονη, όπως θα διαπιστώναμε και τις επόμενες μέρες. Η πόλη είναι άχαρη αλλά εκεί γύρω υπάρχουν δύο σπουδαία μνημεία, που φιγουράρουν στον κατάλογο της UNESCO από το 1993.
Δύο λόφοι είναι από τη μια και την άλλη μεριά της πόλης. Στις κορυφές τους είναι τα δύο μνημεία.
Στον ένα το Spissky Hrad, στεφανώνει την κορυφή. Το κάστρο αυτό είναι ίσως το μεγαλύτερο ολόκληρης της Κεντρικής Ευρώπης!
Σε αυτό το λόφο τα ίχνη κατοίκησης ξεκινούν πριν από 6000-7000 χρόνια περίπου (!!!). Υπάρχουν ίχνη νεολιθικού οικισμού, ενώ οι Κέλτες τον 2ο αι. π.Χ. ίδρυσαν οχυρό οικισμό με Ακρόπολη. Η μεγάλη του ακμή όμως είναι μεταξύ 13ου και 15ου αι. Μάλιστα μπόρεσε να αντιμετωπίσει τη λαίλαπα των Μογγολικών επιδρομών, που δεν άφηναν τίποτα στο διάβα τους. Έμεινε απόρθητο μέχρι τις αρχές του 18ου αι. όταν από πολιτικές επιλογές έπεσε σε παρακμή. Σήμερα έχουν γίνει εκτεταμένες εργασίες συντήρησης και το κάστρο, αν και ερειπωμένο, φαντάζει από μακριά επιβλητικό αλλά και τρομακτικό.
Ένας ασφαλτόδρομος ανεβαίνει μέχρι ένα σημείο και από το χώρο στάθμευσης που υπάρχει εκεί πρέπει να ανεβεί κανείς με τα πόδια. Το θαυμάσαμε λοιπόν από χαμηλά και αποφύγαμε την ανάβαση.
Στον δεύτερο λόφο (όρος Παρθένου Μαρίας), στην κορυφή, είναι το δευτέρο μνημείο. Η Μονή του Σπις, η Spisska Kapitula. Για να αντιμετωπίσει τις συνεχείς επιδρομές η μονή οχυρώθηκε με τείχη τα μέσα του 17ου αι.
Μέσα στα τείχη υπάρχουν ναοί και παρεκκλήσια, διάφορα κτήρια και σήμερα μέχρι και ένα εστιατόριο. Δίνει την εντύπωση μιας λιλιπούτιας πολιτείας. Μόνο που δεν είδαμε κατοίκους. Ερημιά! Σημαντικότερο κτίσμα είναι ο ρομανογοτθικός Καθεδρικός του Αγίου Μαρτίνου.
Μπήκαμε στη Μονή, περιπλανηθήκαμε, βγάλαμε φωτογραφίες και όταν φτάσαμε στον Άγ. Μαρτίνο, διαπιστώσαμε πως ήταν ανοικτός μόνο ο νάρθηκας. Ένα ψηλό κάγκελο εμπόδιζε την είσοδο στον κυρίως ναό αλλά δεν εμπόδιζε το θέαμα,
όπως τα υπέροχα ξυλόγλυπτα σαν την Αγία Τράπεζα με τη στέψη της Παρθένου.
Κατεβήκαμε μέσα στην πόλη και φεύγοντας στρίψαμε σε ένα δρομάκι και βρεθήκαμε μέσα σε ένα «γυφτομαχαλά»! Φαντάζομαι την απορία των ανθρώπων που συναντήσαμε, που έβλεπαν δύο αυτοκίνητα με ελληνικές πινακίδες να περιφέρονται μέσα στα λασπόνερα. Το ύφος τους ήταν πολύ εύγλωττο! Πάντως τα πιτσιρίκια μας χαιρετούσαν φωνάζοντας και γελώντας!
Βγήκαμε τελικά στον αυτοκινητόδρομο και συνεχίσαμε την ανατολική μας πορεία. Έξω από την πόλη Presov στρίψαμε και πήραμε το δρόμο που έχοντας κατεύθυνση προς τα βόρεια, πάει προς την Πολωνία. Πρώτος προορισμός μας το χωριό Hervartov με την υπέροχη ξύλινη εκκλησία του Αγίου Φραγκίσκου της Ασίζης.
Αυτή εξωτερικά έμοιαζε με εκείνη που είχα πρωτοδεί στην Πολωνία έξι χρόνια πριν. Έχει δίριχτη στέγη με μεγάλη κλίση και ένα ψηλό καμπαναριό
και είναι περιτριγυρισμένη από κάτι περίεργα κτίσματα με ημικυλινδρική στέγη που μοιάζανε με αποθήκες για σανό ή σιτηρά. Εξωτερικά τους έχουν προσθέσει δίριχτη κεραμοσκεπή, μάλλον για προστασία από το νερό. Πρώτη φορά έβλεπα τέτοιες κατασκευές. Ήρθε μια κυρία να μας ανοίξει αλλά από γλώσσες, εδώ ατυχήσαμε. Μόνο Σλοβάκικα. Κι εκεί ένα ευρώ η είσοδος αλλά επιτρέπονταν η φωτογράφηση.
Ο ναός είναι του 1500 και έχει αρκετές τοιχογραφίες, σχετικά φθαρμένες. Ανεβήκαμε και στον εξώστη όπου βρίσκεται και το εκκλησιαστικό όργανο. Βγάλαμε αρκετές φωτογραφίες και βγήκαμε. Φυσικά εξωτερικά αυτές οι εκκλησίες είναι πιο εντυπωσιακές, μιας και το εσωτερικό τους, συνήθως, θυμίζει σε μεγάλο βαθμό οποιονδήποτε άλλο ναό στην κεντρική Ευρώπη.
Την πρώτη μέρα στα Tatra την αφιερώσαμε σε μια μεγάλη κυκλική βόλτα στα ανατολικά και βόρεια, πολύ κοντά στα σύνορα με την Πολωνία.
Ξεκινήσαμε με κατεύθυνση προς τα ανατολικά προς την πόλη Presov. Περάσαμε έξω από τη Levoca, που την αφήσαμε για άλλη μέρα και φτάσαμε στη μικρή πόλη Spisske Podhradie. Στο δρόμο μέχρις εκεί είχαμε δει αρκετούς Ρομά που πουλούσαν μέσα σε πλαστικές λεκάνες και κουβάδες φρούτα, κάτι σα βατόμουρα και άλλα σαν κίτρινα κορόμηλα. Η παρουσία των Ρομά σε αυτή την περιοχή της Σλοβακίας είναι αρκετά έντονη, όπως θα διαπιστώναμε και τις επόμενες μέρες. Η πόλη είναι άχαρη αλλά εκεί γύρω υπάρχουν δύο σπουδαία μνημεία, που φιγουράρουν στον κατάλογο της UNESCO από το 1993.
Δύο λόφοι είναι από τη μια και την άλλη μεριά της πόλης. Στις κορυφές τους είναι τα δύο μνημεία.
Στον ένα το Spissky Hrad, στεφανώνει την κορυφή. Το κάστρο αυτό είναι ίσως το μεγαλύτερο ολόκληρης της Κεντρικής Ευρώπης!
Σε αυτό το λόφο τα ίχνη κατοίκησης ξεκινούν πριν από 6000-7000 χρόνια περίπου (!!!). Υπάρχουν ίχνη νεολιθικού οικισμού, ενώ οι Κέλτες τον 2ο αι. π.Χ. ίδρυσαν οχυρό οικισμό με Ακρόπολη. Η μεγάλη του ακμή όμως είναι μεταξύ 13ου και 15ου αι. Μάλιστα μπόρεσε να αντιμετωπίσει τη λαίλαπα των Μογγολικών επιδρομών, που δεν άφηναν τίποτα στο διάβα τους. Έμεινε απόρθητο μέχρι τις αρχές του 18ου αι. όταν από πολιτικές επιλογές έπεσε σε παρακμή. Σήμερα έχουν γίνει εκτεταμένες εργασίες συντήρησης και το κάστρο, αν και ερειπωμένο, φαντάζει από μακριά επιβλητικό αλλά και τρομακτικό.
Ένας ασφαλτόδρομος ανεβαίνει μέχρι ένα σημείο και από το χώρο στάθμευσης που υπάρχει εκεί πρέπει να ανεβεί κανείς με τα πόδια. Το θαυμάσαμε λοιπόν από χαμηλά και αποφύγαμε την ανάβαση.
Στον δεύτερο λόφο (όρος Παρθένου Μαρίας), στην κορυφή, είναι το δευτέρο μνημείο. Η Μονή του Σπις, η Spisska Kapitula. Για να αντιμετωπίσει τις συνεχείς επιδρομές η μονή οχυρώθηκε με τείχη τα μέσα του 17ου αι.
Μέσα στα τείχη υπάρχουν ναοί και παρεκκλήσια, διάφορα κτήρια και σήμερα μέχρι και ένα εστιατόριο. Δίνει την εντύπωση μιας λιλιπούτιας πολιτείας. Μόνο που δεν είδαμε κατοίκους. Ερημιά! Σημαντικότερο κτίσμα είναι ο ρομανογοτθικός Καθεδρικός του Αγίου Μαρτίνου.
Μπήκαμε στη Μονή, περιπλανηθήκαμε, βγάλαμε φωτογραφίες και όταν φτάσαμε στον Άγ. Μαρτίνο, διαπιστώσαμε πως ήταν ανοικτός μόνο ο νάρθηκας. Ένα ψηλό κάγκελο εμπόδιζε την είσοδο στον κυρίως ναό αλλά δεν εμπόδιζε το θέαμα,
όπως τα υπέροχα ξυλόγλυπτα σαν την Αγία Τράπεζα με τη στέψη της Παρθένου.
Κατεβήκαμε μέσα στην πόλη και φεύγοντας στρίψαμε σε ένα δρομάκι και βρεθήκαμε μέσα σε ένα «γυφτομαχαλά»! Φαντάζομαι την απορία των ανθρώπων που συναντήσαμε, που έβλεπαν δύο αυτοκίνητα με ελληνικές πινακίδες να περιφέρονται μέσα στα λασπόνερα. Το ύφος τους ήταν πολύ εύγλωττο! Πάντως τα πιτσιρίκια μας χαιρετούσαν φωνάζοντας και γελώντας!
Βγήκαμε τελικά στον αυτοκινητόδρομο και συνεχίσαμε την ανατολική μας πορεία. Έξω από την πόλη Presov στρίψαμε και πήραμε το δρόμο που έχοντας κατεύθυνση προς τα βόρεια, πάει προς την Πολωνία. Πρώτος προορισμός μας το χωριό Hervartov με την υπέροχη ξύλινη εκκλησία του Αγίου Φραγκίσκου της Ασίζης.
Αυτή εξωτερικά έμοιαζε με εκείνη που είχα πρωτοδεί στην Πολωνία έξι χρόνια πριν. Έχει δίριχτη στέγη με μεγάλη κλίση και ένα ψηλό καμπαναριό
και είναι περιτριγυρισμένη από κάτι περίεργα κτίσματα με ημικυλινδρική στέγη που μοιάζανε με αποθήκες για σανό ή σιτηρά. Εξωτερικά τους έχουν προσθέσει δίριχτη κεραμοσκεπή, μάλλον για προστασία από το νερό. Πρώτη φορά έβλεπα τέτοιες κατασκευές. Ήρθε μια κυρία να μας ανοίξει αλλά από γλώσσες, εδώ ατυχήσαμε. Μόνο Σλοβάκικα. Κι εκεί ένα ευρώ η είσοδος αλλά επιτρέπονταν η φωτογράφηση.
Ο ναός είναι του 1500 και έχει αρκετές τοιχογραφίες, σχετικά φθαρμένες. Ανεβήκαμε και στον εξώστη όπου βρίσκεται και το εκκλησιαστικό όργανο. Βγάλαμε αρκετές φωτογραφίες και βγήκαμε. Φυσικά εξωτερικά αυτές οι εκκλησίες είναι πιο εντυπωσιακές, μιας και το εσωτερικό τους, συνήθως, θυμίζει σε μεγάλο βαθμό οποιονδήποτε άλλο ναό στην κεντρική Ευρώπη.