dimosf
Member
- Μηνύματα
- 2.302
- Likes
- 5.885
- Ταξίδι-Όνειρο
- ΝΟΡΒΗΓΙΑ-ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Διασχίζοντας την Πρώην Γιουγκοσλαβία
- Κεφάλαιο 3
- Κεφάλαιο 4
- Κεφάλαιο 5
- Βουδαπέστη, η Βασίλισσα του Δούναβη!
- Κεφάλαιο 7
- Κεφάλαιο 8
- Κεφάλαιο 9
- Κεφάλαιο 10
- Κεφάλαιο 11
- Κεφάλαιο 12
- Παιγνίδια με τα σύνορα
- Κεφάλαιο 14
- Κεφάλαιο 15
- Κεφάλαιο 16
- Κεφάλαιο 17
- Κεφάλαιο 18
- Κεφάλαιο 19
- Κεφάλαιο 20
- Κεφάλαιο 21
- Κεφάλαιο 22
- Κεφάλαιο 23
- Κεφάλαιο 24
- Κεφάλαιο 25
- Ο Νοσφεράτου και οι Λύκοι!
- Κεφάλαιο 27
- Κεφάλαιο 28
- Κεφάλαιο 29
- Κεφάλαιο 30
- Κεφάλαιο 31
- Κεφάλαιο 32
- Κεφάλαιο 33
- Κεφάλαιο 34
- Κεφάλαιο 35
- Κεφάλαιο 36
- Κεφάλαιο 37
- Κεφάλαιο 38
- Κεφάλαιο 39
- Κεφάλαιο 40
- Κεφάλαιο 41
- Κεφάλαιο 42
- Κεφάλαιο 43
- Κεφάλαιο 44
- Κεφάλαιο 45
- Κεφάλαιο 46
- Κεφάλαιο 47
- Επιστροφή με δυνατές συγκινήσεις
- Κεφάλαιο 49
- Κεφάλαιο 50
- Κεφάλαιο 51
- Κεφάλαιο 52
- Κεφάλαιο 53
Η επίσκεψή μας εκεί τελείωσε, ευχαριστήσαμε την κυρία και μπήκαμε και πάλι στο αυτοκίνητο.
Φτάσαμε στην Dolny Kubin και στρίψαμε δεξιά για Ruzomberok. Το προσπεράσαμε και λίγο μετά στρίψαμε δεξιά. Λίγα χιλιόμετρα μετά φτάσαμε σε ένα από τα πιο παραδοσιακά χωριά της χώρας, μνημείο στη λίστα της UNESCO από το 1993.
Το Vlkoilinec, το μικρό «χωριό των λύκων» (Vlk=λύκος στα Σλοβάκικα).
Τα 45 οικήματα του χωριού έχουν πέτρινη βάση, τοίχους από ξύλινα δοκάρια και πηλό και ξυλοσκέπαστες στέγες. Στο εσωτερικό το πάτωμα είναι χωμάτινο, εκτός από ένα δωμάτιο που είναι στρωμένο με τάβλες.
Οι δρόμοι, όλοι είναι χωμάτινοι.
Στην είσοδο του χωριού υπάρχει πάρκινγκ. Πληρώνεις ένα εισιτήριο για την είσοδο στο χωριό και ένα για τη στάθμευση. Και μετά ανηφορίζεις. Έλα όμως που όταν φτάσαμε είχαν ανοίξει οι ουρανοί και μια ισχυρή καταιγίδα ήταν σε εξέλιξη. Λόγω κινητικού προβλήματος μας επετράπη να μπούμε με το αυτοκίνητο, αλλά λόγω της μπόρας είδαμε ότι είδαμε μέσα από το αυτοκίνητο. Μόνο στο μικρό Λαογραφικό Μουσείο μπήκα για λίγο.
Εντύπωση προκαλούν τα σκόρπια, σε διάφορα σημεία, ξυλόγλυπτα.
Βγάλαμε λίγες «μουσκεμένες» φωτογραφίες και ξεκινήσαμε να πάμε κάπου για φαΐ, μιας και η ώρα είχε περάσει.
Στο Ruzomberok στρίψαμε ανατολικά στο δρόμο για Poprad, που πάει παράλληλα με τον Vah. Σε μια Koliba στο δρόμο, σταματήσαμε να φάμε. Όπως σχεδόν παντού φάγαμε και εκεί πολύ καλά και φτηνά.
Εν τω μεταξύ, φαίνεται πως η καταιγίδα που είχε προηγηθεί, ήταν και το ξέσπασμα της ημέρας. Ο καιρός άνοιξε για τα καλά και ο ήλιος άρχισε να παίζει κρυφτούλι με αραιά σύννεφα. Το υπόλοιπο της ημέρας ήταν πολύ καλό.
Στο δρόμο μας είδαμε μια λίμνη, τη Liptovska Mara, που είναι τεχνητή.
Βγήκαμε αριστερά και πλησιάζοντας είδαμε σε μια άκρη της πολλούς κύκνους να λικνίζονται στα ακύμαντα νερά της! Ωραίες, ειδυλλιακές εικόνες!! Το χωριό Vlachy είναι πάνω στη λίμνη. Περάσαμε από μέσα του και κινηθήκαμε παράλληλα με το νερό. Σταματήσαμε όταν μέσα από ένα συρματόπλεγμα είδαμε μερικά μικρά αγριογούρουνα.
Μόλις κατεβήκαμε «πλακώσανε» κάμποσα μικρά αλλά και κάποιες μάνες, θηρία σκέτα, για να περιεργαστούν τα δίποδα που κατέβηκαν από τα παράξενα μηχανήματα.
Σε διπλανό χώρο μερικά ελάφια μας κοίταγαν από μακριά ήρεμα και ψυχρά!!
-Σιγά μη χάσουμε τη βολή μας για αυτούς τους περίεργους!!
Προφανώς επρόκειτο για εκτροφείο κυνηγιού.
Αυτές ήταν και οι τελευταίες εικόνες μιας μέρας που αν και μας «τα έκανε μούσκεμα», ήταν υπέροχη , με μοναδικές εμπειρίες!!
Φτάσαμε στην Dolny Kubin και στρίψαμε δεξιά για Ruzomberok. Το προσπεράσαμε και λίγο μετά στρίψαμε δεξιά. Λίγα χιλιόμετρα μετά φτάσαμε σε ένα από τα πιο παραδοσιακά χωριά της χώρας, μνημείο στη λίστα της UNESCO από το 1993.
Το Vlkoilinec, το μικρό «χωριό των λύκων» (Vlk=λύκος στα Σλοβάκικα).
Τα 45 οικήματα του χωριού έχουν πέτρινη βάση, τοίχους από ξύλινα δοκάρια και πηλό και ξυλοσκέπαστες στέγες. Στο εσωτερικό το πάτωμα είναι χωμάτινο, εκτός από ένα δωμάτιο που είναι στρωμένο με τάβλες.
Οι δρόμοι, όλοι είναι χωμάτινοι.
Στην είσοδο του χωριού υπάρχει πάρκινγκ. Πληρώνεις ένα εισιτήριο για την είσοδο στο χωριό και ένα για τη στάθμευση. Και μετά ανηφορίζεις. Έλα όμως που όταν φτάσαμε είχαν ανοίξει οι ουρανοί και μια ισχυρή καταιγίδα ήταν σε εξέλιξη. Λόγω κινητικού προβλήματος μας επετράπη να μπούμε με το αυτοκίνητο, αλλά λόγω της μπόρας είδαμε ότι είδαμε μέσα από το αυτοκίνητο. Μόνο στο μικρό Λαογραφικό Μουσείο μπήκα για λίγο.
Εντύπωση προκαλούν τα σκόρπια, σε διάφορα σημεία, ξυλόγλυπτα.
Βγάλαμε λίγες «μουσκεμένες» φωτογραφίες και ξεκινήσαμε να πάμε κάπου για φαΐ, μιας και η ώρα είχε περάσει.
Στο Ruzomberok στρίψαμε ανατολικά στο δρόμο για Poprad, που πάει παράλληλα με τον Vah. Σε μια Koliba στο δρόμο, σταματήσαμε να φάμε. Όπως σχεδόν παντού φάγαμε και εκεί πολύ καλά και φτηνά.
Εν τω μεταξύ, φαίνεται πως η καταιγίδα που είχε προηγηθεί, ήταν και το ξέσπασμα της ημέρας. Ο καιρός άνοιξε για τα καλά και ο ήλιος άρχισε να παίζει κρυφτούλι με αραιά σύννεφα. Το υπόλοιπο της ημέρας ήταν πολύ καλό.
Στο δρόμο μας είδαμε μια λίμνη, τη Liptovska Mara, που είναι τεχνητή.
Βγήκαμε αριστερά και πλησιάζοντας είδαμε σε μια άκρη της πολλούς κύκνους να λικνίζονται στα ακύμαντα νερά της! Ωραίες, ειδυλλιακές εικόνες!! Το χωριό Vlachy είναι πάνω στη λίμνη. Περάσαμε από μέσα του και κινηθήκαμε παράλληλα με το νερό. Σταματήσαμε όταν μέσα από ένα συρματόπλεγμα είδαμε μερικά μικρά αγριογούρουνα.
Μόλις κατεβήκαμε «πλακώσανε» κάμποσα μικρά αλλά και κάποιες μάνες, θηρία σκέτα, για να περιεργαστούν τα δίποδα που κατέβηκαν από τα παράξενα μηχανήματα.
Σε διπλανό χώρο μερικά ελάφια μας κοίταγαν από μακριά ήρεμα και ψυχρά!!
-Σιγά μη χάσουμε τη βολή μας για αυτούς τους περίεργους!!
Προφανώς επρόκειτο για εκτροφείο κυνηγιού.
Αυτές ήταν και οι τελευταίες εικόνες μιας μέρας που αν και μας «τα έκανε μούσκεμα», ήταν υπέροχη , με μοναδικές εμπειρίες!!