fenia42
Member
- Μηνύματα
- 4.026
- Likes
- 16.576
- Επόμενο Ταξίδι
- Азербайджан
- Ταξίδι-Όνειρο
- Γροιλανδία,Σβάλμπαρντ
Μια αρχαία μυρωδιά θα μας μεθά
Καλή και η Αιγυπτιολογία αλλά σα τη γνωριμία με ντόπιους δεν είναι ! Οσο ο Χάρης διάβαζε τα τεράστια βιβλία του και μάθαινε για τους Βασιλιάδες & τους Φαραώ , εγώ μελετούσα προφίλ στο Couch Surfing με σκοπό να βρεθούμε την πρώτη βραδιά με κάποιον ντόπιο και να μάθουμε από πρώτο χέρι πληροφορίες όσον αφορά τη χώρα, τους κατοίκους, τα αξιοθέατα, την ιστορία, την κουλτούρα , τη νοοτροπία και φυσικά τα πρόσφατα γεγονότα. Κάπως έτσι λοιπόν κατέληξα στον γλυκύτατο Αμρ, ο οποίος προσφέρθηκε να μας παραλάβει και από το αεροδρόμιο. Θα μας πήγαινε στο ξενοδοχείο να αφήσουμε τις βαλίτσες κι έπειτα να δοκιμάσουμε τις ντόπιες γεύσεις.
Προσπεράσαμε χαμογελώντας τους ταξιτζήδες που θέλαν να μας μεταφέρουν και κατευθυνθήκαμε στην έξοδο του αεροδρομίου. Δε μου φάνηκαν πιεστικοί πάντως. Είχα προετοιμαστεί για κάτι χειρότερο. Όπως αποδείχτηκε και στη συνέχεια , κανείς δεν ήταν ούτε πιεστικός ούτε αγενής. Βέβαια φημίζομαι για τη γαϊδουρινή υπομονή μου. Ίσως δεν είναι αντικειμενική η άποψή μου.
Από μακριά είδαμε τον Αμρ να μας χαιρετά. Βάλαμε τις βαλίτσες στο αυτοκίνητο και ξεκινήσαμε για το κέντρο της πόλης. Η πρώτη γνωριμία με την αιγυπτιακή οδήγηση ήταν κάπως σοκαριστική. Προσπάθησα να χαλαρώσω και άρχισα να παρατηρώ το τοπίο. Φοίνικες, πολλά αυτοκίνητα, ένα μικρό χάος , ψηλές πολυκατοικίες, φαρδιοί δρόμοι, μαντιλοφορούσες γυναίκες, μαυριδεροί άντρες που σε κοιτούν μες τα μάτια, παιδάκια που περιεργάζονται τη φάτσα μας με περιέργεια. Το πρώτο πράμα που ρωτήσαμε τον Αμρ είχε φυσικά να κάνει με την πολιτική κατάσταση που επικρατούσε στην Αίγυπτο. Ήταν καλά ενημερωμένος και είχε άποψη για όλα. Μας εξηγούσε με την ήρεμη φωνή του τι ακριβώς είχε συμβεί και πως τα πράγματα είναι ρευστά κι εξελίσσονται από μέρα σε μέρα. Αμέσως μου ενέπνευσε εμπιστοσύνη και σιγουριά. Φτάσαμε στην πλατεία Ταχρίρ όπου η αστυνόμευση ήταν μεγάλη. Το κυκλοφοριακό χάος διευθετούνταν μόνο με κορναρίσματα, οι ταχύτητες ήταν ιλιγγιώδεις. Μου έκανε εντύπωση ότι οι οδηγοί είχαν στην πλειοψηφία τους σβηστά τα φώτα και τα χρησιμοποιούσαν μόνο ως σινιάλο του στυλ : «κάνε στην μπάντα, έρχομαι τρέχοντας. »
Φτάνοντας στο ξενοδοχείο, μας περίμενε ο φρουρός όπου έπρεπε να δώσουμε τις τσάντες μας για έλεγχο, διαδικασία που ακολουθούσαμε κάθε φορά που μπαίναμε στο ξενοδοχείο. Κάναμε το τσεκ-ιν , αφήσαμε τις βαλίτσες και πήγαμε να δειπνήσουμε στο Felfela Felfela, Κάιρο - Κριτικές εστιατορίων - TripAdvisor , ένα από τα πιο γνωστά τουριστικά εστιατόρια της Αιγύπτου, γνωστό για τις χορτοφαγικές γεύσεις του και προτεινόμενο από όλους τους τουριστικούς οδηγούς.
Το ντεκόρ παρέπεμπε σε ethnic Arabian. Ξύλινοι πάγκοι, ξύλινα τραπέζια, κλουβιά με παπαγάλους, ενυδρεία με ψάρια, δέντρα . Οι μαϊμούδες λείπανε. Παραγγείλαμε σχεδόν τα πάντα. Οι μυρωδιές , μας είχαν προετοιμάσει πως αυτό που επρόκειτο να γευτούμε θα μας αρέσει , Και πράγματι έτσι ήταν. Δοκιμάσαμε σούπα από φάβα, φαλάφερ, αραβικές πίτες, κούσαρι ( δηλαδή το παραδοσιακό τους πιάτο από μακαρόνια, ρύζι και φακές) ντολμαδάκια με κρέμα σαν τζατζίκι, κεφτέδες, λουκάνικα λαχανικών , φασόλια, σως από ταχίνι. Ήπιαμε αιγυπτιακή μπύρα και δροσιστικούς χωνευτικούς χυμούς με διάφορα μυρωδικά μέσα. Στους πελάτες του μαγαζιού υπήρχαν τουρίστες αλλά και ντόπιοι. Το κάπνισμα επιτρέπεται παντού. Μετά το λουκούλλειο αυτό γεύμα που κόστισε μόλις 26 ευρώ ήπιαμε ένα μαύρο τσάι, όμοιο με το τουρκικό και τότε έκανα την καρδιά μου πέτρα και ενέδωσα σε κάτι ρομαντικό. Βόλτα με φελούκα υπό το φως του φεγγαριού!
Αν και ήμουν επιφυλακτική καθώς απεχθάνομαι παντώς είδους ρομαντικές διαδικασίες, ωστόσο ήταν όμορφη η αίσθηση της πλεύσης στο Νείλο κάτω από τον βαρύ ουρανό του Καΐρου. Το δροσερό αεράκι που φυσούσε με χαλάρωσε και βρήκα ευκαιρία να απολαύσω ένα τσιγάρο στη γαλήνη και την ησυχία, βλέποντας τα φωτισμένα μεγάλα ξενοδοχεία και τα πανιά από τις διπλανές φελούκες. Ήμουν στην Αίγυπτο ! Στη χώρα όπου το 96 % των εδαφών της αποτελείται από έρημο και στο υπόλοιπο 4% συνωστίζονται πάνω από 60 εκατομμύρια κάτοικοι, εκ των οποίων οι μισοί παραμένουν αναλφάβητοι . Ο Νείλος την καθιστά την πιο εύφορη χώρα της Αφρικής, στις όχθες του οποίου δεν υπάρχουν δάση παρά αμέτρητες χουρμαδιές.
Αισθάνθηκα πιο ζωντανή επάνω στη φελούκα. Αυτή η χώρα είχε μια μυρωδιά που πρώτη φορά οσφραινόμουν. Μια μυρωδιά τόσο μεθυστική που με είχε μαγέψει. Να’ ταν η απλότητα των κατοίκων ή η ανάμνηση της ακμής και της αίγλης του παρελθόντος;
Επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο και πέσαμε για ύπνο ανήσυχοι. Περιμέναμε να δούμε την πόλη με το ξημέρωμα αφενός και τις στομαχικές διαταραχές αφετέρου.
Καλή και η Αιγυπτιολογία αλλά σα τη γνωριμία με ντόπιους δεν είναι ! Οσο ο Χάρης διάβαζε τα τεράστια βιβλία του και μάθαινε για τους Βασιλιάδες & τους Φαραώ , εγώ μελετούσα προφίλ στο Couch Surfing με σκοπό να βρεθούμε την πρώτη βραδιά με κάποιον ντόπιο και να μάθουμε από πρώτο χέρι πληροφορίες όσον αφορά τη χώρα, τους κατοίκους, τα αξιοθέατα, την ιστορία, την κουλτούρα , τη νοοτροπία και φυσικά τα πρόσφατα γεγονότα. Κάπως έτσι λοιπόν κατέληξα στον γλυκύτατο Αμρ, ο οποίος προσφέρθηκε να μας παραλάβει και από το αεροδρόμιο. Θα μας πήγαινε στο ξενοδοχείο να αφήσουμε τις βαλίτσες κι έπειτα να δοκιμάσουμε τις ντόπιες γεύσεις.
Προσπεράσαμε χαμογελώντας τους ταξιτζήδες που θέλαν να μας μεταφέρουν και κατευθυνθήκαμε στην έξοδο του αεροδρομίου. Δε μου φάνηκαν πιεστικοί πάντως. Είχα προετοιμαστεί για κάτι χειρότερο. Όπως αποδείχτηκε και στη συνέχεια , κανείς δεν ήταν ούτε πιεστικός ούτε αγενής. Βέβαια φημίζομαι για τη γαϊδουρινή υπομονή μου. Ίσως δεν είναι αντικειμενική η άποψή μου.
Από μακριά είδαμε τον Αμρ να μας χαιρετά. Βάλαμε τις βαλίτσες στο αυτοκίνητο και ξεκινήσαμε για το κέντρο της πόλης. Η πρώτη γνωριμία με την αιγυπτιακή οδήγηση ήταν κάπως σοκαριστική. Προσπάθησα να χαλαρώσω και άρχισα να παρατηρώ το τοπίο. Φοίνικες, πολλά αυτοκίνητα, ένα μικρό χάος , ψηλές πολυκατοικίες, φαρδιοί δρόμοι, μαντιλοφορούσες γυναίκες, μαυριδεροί άντρες που σε κοιτούν μες τα μάτια, παιδάκια που περιεργάζονται τη φάτσα μας με περιέργεια. Το πρώτο πράμα που ρωτήσαμε τον Αμρ είχε φυσικά να κάνει με την πολιτική κατάσταση που επικρατούσε στην Αίγυπτο. Ήταν καλά ενημερωμένος και είχε άποψη για όλα. Μας εξηγούσε με την ήρεμη φωνή του τι ακριβώς είχε συμβεί και πως τα πράγματα είναι ρευστά κι εξελίσσονται από μέρα σε μέρα. Αμέσως μου ενέπνευσε εμπιστοσύνη και σιγουριά. Φτάσαμε στην πλατεία Ταχρίρ όπου η αστυνόμευση ήταν μεγάλη. Το κυκλοφοριακό χάος διευθετούνταν μόνο με κορναρίσματα, οι ταχύτητες ήταν ιλιγγιώδεις. Μου έκανε εντύπωση ότι οι οδηγοί είχαν στην πλειοψηφία τους σβηστά τα φώτα και τα χρησιμοποιούσαν μόνο ως σινιάλο του στυλ : «κάνε στην μπάντα, έρχομαι τρέχοντας. »
Φτάνοντας στο ξενοδοχείο, μας περίμενε ο φρουρός όπου έπρεπε να δώσουμε τις τσάντες μας για έλεγχο, διαδικασία που ακολουθούσαμε κάθε φορά που μπαίναμε στο ξενοδοχείο. Κάναμε το τσεκ-ιν , αφήσαμε τις βαλίτσες και πήγαμε να δειπνήσουμε στο Felfela Felfela, Κάιρο - Κριτικές εστιατορίων - TripAdvisor , ένα από τα πιο γνωστά τουριστικά εστιατόρια της Αιγύπτου, γνωστό για τις χορτοφαγικές γεύσεις του και προτεινόμενο από όλους τους τουριστικούς οδηγούς.
Το ντεκόρ παρέπεμπε σε ethnic Arabian. Ξύλινοι πάγκοι, ξύλινα τραπέζια, κλουβιά με παπαγάλους, ενυδρεία με ψάρια, δέντρα . Οι μαϊμούδες λείπανε. Παραγγείλαμε σχεδόν τα πάντα. Οι μυρωδιές , μας είχαν προετοιμάσει πως αυτό που επρόκειτο να γευτούμε θα μας αρέσει , Και πράγματι έτσι ήταν. Δοκιμάσαμε σούπα από φάβα, φαλάφερ, αραβικές πίτες, κούσαρι ( δηλαδή το παραδοσιακό τους πιάτο από μακαρόνια, ρύζι και φακές) ντολμαδάκια με κρέμα σαν τζατζίκι, κεφτέδες, λουκάνικα λαχανικών , φασόλια, σως από ταχίνι. Ήπιαμε αιγυπτιακή μπύρα και δροσιστικούς χωνευτικούς χυμούς με διάφορα μυρωδικά μέσα. Στους πελάτες του μαγαζιού υπήρχαν τουρίστες αλλά και ντόπιοι. Το κάπνισμα επιτρέπεται παντού. Μετά το λουκούλλειο αυτό γεύμα που κόστισε μόλις 26 ευρώ ήπιαμε ένα μαύρο τσάι, όμοιο με το τουρκικό και τότε έκανα την καρδιά μου πέτρα και ενέδωσα σε κάτι ρομαντικό. Βόλτα με φελούκα υπό το φως του φεγγαριού!
Αν και ήμουν επιφυλακτική καθώς απεχθάνομαι παντώς είδους ρομαντικές διαδικασίες, ωστόσο ήταν όμορφη η αίσθηση της πλεύσης στο Νείλο κάτω από τον βαρύ ουρανό του Καΐρου. Το δροσερό αεράκι που φυσούσε με χαλάρωσε και βρήκα ευκαιρία να απολαύσω ένα τσιγάρο στη γαλήνη και την ησυχία, βλέποντας τα φωτισμένα μεγάλα ξενοδοχεία και τα πανιά από τις διπλανές φελούκες. Ήμουν στην Αίγυπτο ! Στη χώρα όπου το 96 % των εδαφών της αποτελείται από έρημο και στο υπόλοιπο 4% συνωστίζονται πάνω από 60 εκατομμύρια κάτοικοι, εκ των οποίων οι μισοί παραμένουν αναλφάβητοι . Ο Νείλος την καθιστά την πιο εύφορη χώρα της Αφρικής, στις όχθες του οποίου δεν υπάρχουν δάση παρά αμέτρητες χουρμαδιές.
Αισθάνθηκα πιο ζωντανή επάνω στη φελούκα. Αυτή η χώρα είχε μια μυρωδιά που πρώτη φορά οσφραινόμουν. Μια μυρωδιά τόσο μεθυστική που με είχε μαγέψει. Να’ ταν η απλότητα των κατοίκων ή η ανάμνηση της ακμής και της αίγλης του παρελθόντος;
Επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο και πέσαμε για ύπνο ανήσυχοι. Περιμέναμε να δούμε την πόλη με το ξημέρωμα αφενός και τις στομαχικές διαταραχές αφετέρου.
Attachments
Last edited by a moderator:
