Ρωσία Ο αιχμάλωτος του Καυκάσου

hydronetta

Member
Μηνύματα
4.150
Likes
14.438
Επόμενο Ταξίδι
???
Ονειρεμένο Ταξίδι
όπου δεν έχω πάει

Κεφ.1 Αντί προλόγου, επίλογος

Ο 74χρονος Ιβάν, δάσκαλος φυσικής αγωγής, αγκάλιασε με το βλέμμα του τα παιδιά και τις οικογένειές τους που είχαν συρρεύσει σαν πολύβουο μελίσσι στο προαύλιο του σχολείου στο Beslan για να γιορτάσουν την έναρξη της σχολικής χρονιάς.
Το ημερολόγιο έδειχνε 1η Σεπτεμβρίου 2004 και όλα φαινομενικά θα κυλούσαν όπως κάθε χρονιά. Δεν ήταν όμως γραφτό...
Στο σχολικό συγκρότημα εισέβαλαν ένοπλοι Ιγκουσέτιοι και Τσετσένοι εξτρεμιστές, οι οποίοι με την απειλή όπλων εγκλώβισαν πάνω από 1200 άτομα, παιδιά κι ενήλικες, στο γυμναστήριο του σχολείου ζώνοντάς το με εκρηκτικά. Δύο ημέρες μετά την έναρξη της ομηρίας κι ενώ οι συνθήκες εντός του γυμναστηρίου ήταν τραγικές καθώς ούτε νερό δεν προσφερόταν λόγω της ζέστης και της αποπνικτικής ατμόσφαιρας, οι τρομοκράτες επέτρεψαν σε κάποιες μητέρες με μικρά βρέφη και ηλικιωμένους να φύγουν. Ο Ιβάν αν και του προτάθηκε να φύγει αρνήθηκε. Ηθελε να μείνει με τους μαθητές του.
Όσοι επέζησαν της τρομοκρατικής επίθεσης στο σχολείο του Μπεσλάν, διηγούνται πώς ο Ιβάν επανειλημμένα διακινδύνευσε τη ζωή του για να βοηθήσει τα παιδιά, είτε εκλιπαρώντας για λίγο νερό για να ξεδιψάσουν, είτε απομακρύνοντας εκρηκτικά που είχαν τοποθετηθεί κοντά τους ή αποτρέποντας την πυροδότηση άλλων.
Ο Ιβάν τελικά δεν τα κατάφερε. Ήταν ένα από τα πολλά θύματα της παράλογης αυτής πράξης που συντάραξε το κόσμο με την κατάληξή της. Μετά θάνατον παρασημοφορήθηκε από την κυβέρνηση της Ρωσίας κι αργότερα τον ίδιο μήνα, το ένα από τα δύο νέα σχολεία που κατασκευάστηκαν για να αντικαταστήσουν αυτό που καταστράφηκε κατά την επίθεση, ονομάσθηκε «Ιβάν Κανίδης». Ο Ιβάν ήταν ελληνορώσσος γεννημένος στην Τιφλίδα.

Το προσκύνημα στο σχολείο του Beslan ήταν και ο επίλογος του ταξιδιού στο Βόρειο Καύκασο. Ήταν επιθυμία μου να το επισκεφθούμε πριν πάρουμε τη πτήση επιστροφής για τη Μόσχα.

Σφίχτηκε η καρδιά μου, τα αναρίθμητα “γιατί” βούιζαν μέσα στο μυαλό μου κι όλα γινήκαν ένα βουβό δάκρυ σαν αντίκρισα το χώρο του γυμναστηρίου. Στους μαυρισμένους τοίχους και τα γυμνά παράθυρα παντού σημειώματα, παιχνίδια και άπειρα μπουκάλια νερού, για να ξεδιψάσουν συμβολικά τα παιδικά χείλη που τόσο το στερήθηκαν τις μέρες της ομηρίας τους.

DSCF2639.jpg


DSCF2640.jpg


DSCF2644.jpg


DSCF2641.jpg


DSCF2647.jpg



Ίδια συναισθήματα και στη “Πόλη των Αγγέλων”, εκεί όπου αναπαύονται τα θύματα της τρομοκρατικής επίθεσης. Ταφικά μνημεία με τις εικόνες των παιδιών και των ενηλίκων που έχασαν άδοξα τη ζωή τους, κάποια σαν σχολικά θρανία να θυμίζουν ότι ήταν όλοι τους αθώες ψυχές, θύματα της πιο τυφλής αντεκδίκησης.

DSCF2653.jpg


DSCF2655.jpg


DSCF2656.jpg


DSCF2658.jpg


Ένα έργο στο οποίο έχουμε υπάρξει δυστυχώς ξανά και ξανά θεατές. Είτε λέγεται Mπατακλάν, είτε Δίδυμοι Πύργοι, είτε Λας Ράμπλας, είτε...

Ο τίτλος της ιστορίας πάρθηκε από την ομώνυμη πολυβραβευμένη ταινία του Σεργκέι Μποντρόφ (1996).
Το ταξίδι πραγματοποιήθηκε τον Οκτώβριο του 2019 (π.κ. εποχή)


 

hydronetta

Member
Μηνύματα
4.150
Likes
14.438
Επόμενο Ταξίδι
???
Ονειρεμένο Ταξίδι
όπου δεν έχω πάει
ΥΓ Επειδή έχω το θλιβερό ρεκόρ να έχω τις περισσότερες ανολοκληρωτες ταξιδιωτικές ιστορίες στο φόρουμ, αυτή τη φορά φρόντισα να την γράψω πρώτα πριν την ποστάρω... ;)
 

psilos3

Member
Μηνύματα
6.073
Likes
44.486
Επόμενο Ταξίδι
?
Ονειρεμένο Ταξίδι
Peru, Japan, Iceland
έχω το θλιβερό ρεκόρ να έχω τις περισσότερες ανολοκληρωτες ταξιδιωτικές ιστορίες στο φόρουμ
Πάλι καλά, δε θα χε μείνει βραβείο για κανέναν άλλο άμα τις τελείωνες... :haha:

Πέρα απ΄τη πλάκα, πολύ δυνατή και δύσκολη εισαγωγή, είχα σχεδόν ξεχάσει το περιστατικό του Μπεσλάν και μ' έβαλες στη διαδικασία να το ψάξω.
Αδημονώ για τη συνέχεια!
 

evaT

Member
Μηνύματα
1.540
Likes
12.434
Επόμενο Ταξίδι
?
Ονειρεμένο Ταξίδι
Ιαπωνία
Δεν υπάρχει τίποτα πιο θλιβερό στον κόσμο από τον χαμό αθώων χυψών και ειδικά μικρών παιδιών, τρομοκρατία, πόλεμος ή πείνα δεν έχει σημασία...είναι η ντροπή του σύγχρονου κόσμου.
Η μνήμη μου το είχε απωθήσει το γεγονός και βλέποντας την εισαγωγή στην ιστορία σου θυμήθηκα τη φρίκη που προκάλεσε η επέμβαση στο Μπεσλάν και μαύρισε πάλι η ψυχή μου όπως τότε!

Αναμένουμε την συνέχεια της ιστορίας σου και τολμώ να πω ότι με τη λογοτεχνική γραφή σου είσαι καλύτερος κ από βιβλίο! συμφωνώ με τον @psilos3 , τι να λένε τα δικά μας κείμενα μετά από αυτά!
 

hydronetta

Member
Μηνύματα
4.150
Likes
14.438
Επόμενο Ταξίδι
???
Ονειρεμένο Ταξίδι
όπου δεν έχω πάει
Κεφ.2 Οργάνωση ταξιδιού στο Βόρειο Καύκασο

Ο Καύκασος είναι μια γωνιά της αχανούς ρωσικής επικράτειας που ήθελα από χρόνια να επισκεφθώ, όμως οι αναφορές για την έλλειψη ασφάλειας και οι σχετικές ταξιδιωτικές οδηγίες αποτελούσαν πάντα τροχοπέδη.
Αν διατρανώνεται ότι τα Βαλκάνια αποτελούν την πυριτιδαποθήκη της Ευρώπης, ο Καύκασος αποτελεί κάτι ανάλογο μερικά γεωγραφικά μήκη ανατολικότερα. Όπως και στη γειτονιά μας, είναι ένα πολυφυλετικό παζλ, ακόμα όμως πιο σύνθετο, αν αναλογιστεί κανείς ότι μόνο στην Δημοκρατία του Νταγκεστάν υπάρχουν 33 διαφορετικές εθνότητες με διαφορετική γλώσσα και μοναδικό συνεκτικό δεσμό το Ισλάμ.
H πανσπερμία εθνοτήτων αυτή σε συνδυασμό με την ρωσική επικυριαρχία, οδήγησε τους λαούς της περιοχής να μετρούν αιώνες εμπόλεμης ιστορίας. Από την ενσωμάτωση στην τσαρική αυτοκρατορία κάποιες εκαντοετηρίδες πριν, οι ετερογενείς φυλές του Καυκάσου μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση κλήθηκαν να συνυπάρξουν ομογενοποιημένες στο ιδεώδες της οικοδόμησης του σοσιαλισμού. Η διάλυση όμως της ΕΣΣΔ τη δεκαετία του ‘90 οδήγησε τον Καύκασο στην απόλυτη αναρχία. Η διάθεση για ανεξαρτησία των ορεσίβιων εθνοτήτων βρισκόταν σε απόλυτη αντίθεση με τα γεωπολιτικά και οικονομικά συμφέροντα της Ρωσίας. Αυτό οδήγησε στην ισλαμική ριζοσπαστικοποίησή τους, σε πολεμικές συγκρούσεις με τον ρωσικό στρατό ακόμα και μεταξύ τους, κι ως πρόσφατα σε βομβιστικές επιθέσεις ή αψιμαχίες σχεδόν καθημερινά.

Στιγμιότυπο 2021-01-11, 6.57.37 μμ.jpg


Μετά από μια δύσκολη άνοιξη/καλοκαίρι, το παρηγορητικό οδικό ταξίδι στην Αλβανία και το Κοσσυφοπέδιο δεν στάθηκε ικανό να απαλύνει την ταξιδιωτική πλεονεξία μου. Παρορμητικά, έβαλα στο ταξιδιωτικό μικροσκόπιο τον λιγότερο γνωστό πανωμερίτη Καύκασο (τον ρωσικό), μιας και ο κατωμερίτης (ο γεωργιανός δηλαδή) είναι ενταγμένος σε μελλοντικά σχέδια.
Βάλθηκα στον ελάχιστο διαθέσιμο χρόνο να διερευνώ τις δυνατότητες που έχω να επισκεφθώ την περιοχή. Η “ηρεμία” αποτελούσε ιδανική συγκυρία, μόνο που οι πληροφορίες για μη ρωσόφωνους ταξιδιώτες στην περιοχή ήταν ελάχιστες και οι ταξιδιωτικές προτάσεις για ατομικό ταξίδι σε κόστος που θα έκανε την Ιαπωνία να φαντάζει φθηνός προορισμός.
Μετά από επιμονή και κάμποσα e-mails αλίευσα στο διαδίκτυο την Julia από το Causasus-travelling η οποία αποδείχθηκε εξαιρετική συμπαραστάτης στην προσπάθειά μου. Με λογικότερο κόστος σχεδιάσαμε από κοινού ένα πρόγραμμα που περιελάμβανε: 4 μέρες στα βουνά του Νταγκεστάν (με διαμονή/διατροφή σε ξενώνες) καθώς και δύο μονοήμερες εκδρομές στην Τσετσενία και την Βόρεια Οσετία.

DSCF2204_1.jpg


Οι οδηγοί μας όπως αναμενόταν είχαν ως και παντελή έλλειψη γνώσης αγγλικών, κάτι που έπρεπε να αντισταθμίσω με τα στοιχειώδη ρωσικά που μιλώ αρνούμενος να χρεωθώ συνοδό μεταφραστή. Ο μη έγκαιρος προγραμματισμός του ταξιδιού δεν επέτρεψε επίσης να επισκεφθούμε άλλα ενδιαφέροντα μέρη της περιοχής (πχ στην Δημοκρατία της Iνγκουσετίας) που απαιτούσαν ειδικές άδειες καθώς βρίσκονται σε “ευαίσθητες” παραμεθόριες περιοχές κι η διαδικασία έκδοσής τους είναι χρονοβόρα. Αυτοί είναι κάποιοι από τους περιορισμούς που καθιστούν τον Βόρειο Καύκασο πιό δύσκολα προσβάσιμο σε αλλοδαπούς επισκέπτες, κάτι όμως που αποδείχθηκε στην πορεία πραγματική ευλογία: να απολαμβάνεις τα τοπία και τα αξιοθέατα ... ολομόναχος!

DSCF0650.jpg


Τις διαμονές σε πόλεις (Derbent, Grozny, Vladikavkaz), τις μετακινήσεις μεταξύ τους καθώς και τις περιηγήσεις σε αυτές τις οργάνωσα μόνος μου. Μόλις μια βδομάδα πριν την προγραμματισμένη ημερομηνία αναχώρησης εξασφαλίσαμε τις βίζες για τη Ρωσία κι αγοράσαμε τα αεροπορικά εισιτήρια.

Μαζί με το πρόγραμμα η Julia μας επεσήμανε και κανόνες “καλής συμπεριφοράς” σύμφωνα με τα ήθη της περιοχής: σεμνό ντύσιμο, αποφυγή κατανάλωσης αλκοόλ/καπνίσματος σε δημόσιους χώρους, όχι φωτογράφηση ανθρώπων χωρίς πρότερη έγκρισή τους, διακριτικότητα κατά την είσοδο σε τζαμιά, αποφυγή σωματικής επαφής με γυναίκες έστω και δια χειραψίας και το σημαντικότερο: όχι άρνηση στην προσφορά φαγητού καθώς εκλαμβάνεται ως μεγάλη αγένεια…

DSCF0527.jpg


Η εποχή (τέλη Οκτωβρίου) που αποφάσισα να επισκεφθούμε την περιοχή δεν ήταν η ιδανικότερη, μιας και όλοι συνιστούν επίσκεψη άνοιξη-καλοκαίρι όταν ο Καύκασος είναι καταπράσινος. Ομολογουμένως όμως τα φθινοπωρινά χρώματα σε αντίθεση με τους γυμνούς ορεινούς όγκους προσέδιδαν γοητεία τόσο στο Νταγκεστάν όσο και στη Τσετσενία, σε αντίθεση με τη φύση στη Βόρεια Οσετία που θα την προτιμούσα τελικά στην ανοιξιάτικη εκδοχή της (πρόκληση για ένα επόμενο ταξίδι στην περιοχή). Μειονέκτημα ήταν ότι τέλη Οκτωβρίου η μέρα ήταν σχετικά μικρή και σκοτείνιαζε νωρίς (κατά τις 5.30μμ) καθώς ο Καύκασος ακολουθεί την ώρα Μόσχας.
Τουλάχιστον ο καιρός μας αποζημίωσε. Όλες τις μέρες είχαμε πεντακάθαρο ουρανό κι ανοιξιάτικες θερμοκρασίες.
 

hydronetta

Member
Μηνύματα
4.150
Likes
14.438
Επόμενο Ταξίδι
???
Ονειρεμένο Ταξίδι
όπου δεν έχω πάει
Κεφ.3 Νταγκεστάν: Derbent

Μέσω Μόσχας προσγειωθήκαμε στη Makhachkala (Махачкала), πρωτεύουσα της δημοκρατίας του Νταγκεστάν. Πληθυσμιακά είναι η πιο ανομοιογενής δημοκρατία της Ρωσίας. Στα εδάφη της ζει μια πανσπερμία εθνοτήτων: Άβαροι, Δαργίνοι, Κουμίκοι, Λεζγίνοι, Λακ, Ταβασαράνοι κ.α., φύλα ιρανικά, μογγολικά ή τουρκικά που έχουν διατηρήσει τις ιδιαιτερότητές τους λόγω του ορεινού αναγλύφου της περιοχής και της χαμηλής αστικοποίησης. Μαζί τους συνυπάρχουν Ρώσοι, Αζέροι, Τσετσένοι. Συνεννόηση σαρδάμ δηλαδή, αν η ρωσική γλώσσα δεν αποτελούσε την lingua franca της περιοχής.
Δεν αφιερώσαμε χρόνο να περιηγηθούμε στην Makhachkala. Συναντήσαμε την Julia και τον οδηγό μας Timur, κάναμε συνάλλαγμα κι ήπιαμε ένα καφέ συζητώντας τα πλάνα των επόμενων ημερών πριν πάρουμε το δρόμο προς το Derbent (Дербент).

18102019_039_1.jpg


Η ιστορική πόλη αυτή βρίσκεται στο νότο της δημοκρατίας του Νταγεκστάν, στη δυτική ακτή της Κασπίας Θάλασσας. Aπό κει θα ξεκινούσε και το οδοιπορικό μας στο Βόρειο Καύκασο.
Στο Derbent οι αρχαιολογικές ανασκαφές έχουν επιβεβαιώσει την σχεδόν για 2 χιλιετίες συνεχιζόμενη ιστορία του ως αστικού οικισμού, του παλαιότερου στη Ρωσία και ενός από τους αρχαιότερους της περιοχής. Σε μια περιοχή όπου τα βουνά του Καυκάσου φτάνουν σχεδόν στην ακτή αφήνοντας μια στενή λωρίδα πεδιάδας, η πόλη είχε σημαντική στρατηγική θέση κατά μήκος της διαδρομής της Ευρώπης και της Μέσης Ανατολής. Εξ’ού και ήταν διαφιλονικούμενη μεταξύ Περσών και Ρώσων.
Φτάσαμε στο Derbent κατά το μεσημέρι.

18102019_003_1.jpg


Άρον άρον αφήσαμε τις αποσκευές στο ξενοδοχείο και πήραμε ταξί προς την ακρόπολη του Derbent (Naryn-Kala/Крепость Нарын-Кала) για να προλάβουμε να την επισκεφτούμε καθώς δεν μας έμενε αρκετός χρόνος μέχρι τη δύση του ήλιου.

18102019_050_1.jpg


Στις πλαγιές λοιπόν των λόφων, που σηματοδοτούν την ανηφορική πορεία προς την οροσειρά του Καυκάσου, δεσπόζει η ακρόπολη του Derbent, μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO. Η ακρόπολη περιβάλλεται στις τρεις πλευρές από απότομες πλαγιές και έχει τεράστιους πέτρινους τοίχους πάχους 2,5 - 3 μ, μήκους άνω των 700 μ και ύψους 10 έως 15 μ.

18102019_041_1.jpg


18102019_008_1.jpg


Μέσα βρίσκονται τα ερείπια και τα αρχαιολογικά ευρήματα κτιρίων, όπως το παλάτι του Χάν, λουτρό, υπόγειες δεξαμενές νερού.
Παρά την ιστορική σημασία του χώρου, οι εντυπώσεις δυστυχώς ήταν κατώτερες των προσδοκιών μου. Πέραν της πανοραμικής θέας προς την πόλη, τόσο τα τείχη όσο και τα προαναφερόμενα μνημεία εντός της ακρόπολης, τα βρήκα φτωχά κι ούτε καν φωτογενή.

18102019_018_1.jpg


18102019_019_1.jpg


18102019_024_1.jpg


18102019_033.jpg


18102019_036_1.jpg


18102019_037_1.jpg


Αντιθέτως η περιήγηση που επακολούθησε μέσα στην παλιά πόλη, ανέδειξε ενδιαφέροντα κτίρια όπως πύλες, τζαμιά και λουτρά.

18102019_043_1.jpg


18102019_046_1.jpg


18102019_052_1.jpg


18102019_054_1.jpg


18102019_058_1.jpg


18102019_055_1.jpg


18102019_057_1.jpg


Το παλαιότερο τέμενος είναι το τζαμί Juma, χτισμένο πάνω σε μια χριστιανική βασιλική του 6ου αιώνα κι έχει ένα ιεροδιδασκαλείο του 15ου αιώνα.

18102019_060_1.jpg


18102019_059_1.jpg


18102019_061_1.jpg


18102019_062_1.jpg


Από τη σύντομη βόλτα μας εντύπωση μου έκανε πώς παντού κυριαρχούσε το ισλαμικό στοιχείο, με γιγαντοαφίσες σε δρόμους ή προσόψεις κτιρίων με αποφθέγματα θρησκευτικού περιεχομένου.

18102019_064_1.jpg


18102019_071.jpg


18102019_073_1.jpg


18102019_067_1.jpg


Γνωρίζοντας την πρόσφατη ταραγμένη ιστορία της περιοχής δεν με εξέπληξε που η αρμένικη εκκλησία (που λειτουργεί ως μουσείο) είχε φύλακα και σαφείς πληγές στην πρόσοψή της απότοκες ένοπλων συγκρούσεων. Kαι πώς να μην έχει άλλωστε αφού ο πόλεμος στην Τσετσενία, εξήχθη “επιτυχώς” και στο γειτονικό Νταγκεστάν.

18102019_074_1.jpg


Η σύντομη βόλτα μας κατεληξε στη πλατεία με το μνημείο του Lenin και τo απαραίτητo (για κάθε πρώην σοβιετική πόλη) “πάρκο της στρατιωτικής δόξας” αφιερωμένο στους ήρωες του Β΄ παγκοσμίου πολέμου με το μνημείο όπου καίει η άσβεστη φλόγα.

18102019_078_1.jpg


Αν και η επίσκεψή μας δεν κράτησε παρά λίγες μόνο ώρες, εντούτοις αξίζει να αφιερώσει κανείς μια ολόκληρη μέρα περιδιαβαίνοντας χαλαρά τα σοκάκια ανακαλύπτοντας ενδιαφέρουσες γωνιές της αρχαίας αυτής πόλης.

18102019_077_1.jpg


18102019_075_1.jpg


Σαν απλώθηκε το σκοτάδι κι όντας ξάγρυπνοι και ταλαιπωρημένοι από το ολονύχτιο ταξίδι, αρκεστήκαμε να δειπνήσουμε σε ένα από τα συνιστώμενα εστιατόρια πέριξ του ξενοδοχείου (καλομαγειρεμένο shashlik σε μικρές όμως μερίδες, με το αλκοόλ να έχει εξοβελιστεί από τον κατάλογο). Χωρίς πολλά πολλά υποκύψαμε τάχιστα στα κελεύσματα του Μορφέα μόλις επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο μας.

18102019_076_1.jpg
 
Last edited:

hydronetta

Member
Μηνύματα
4.150
Likes
14.438
Επόμενο Ταξίδι
???
Ονειρεμένο Ταξίδι
όπου δεν έχω πάει
Κεφ.4 Το... Machu Picchu (?!!!) του Νταγκεστάν

Το πρωί φορτώσαμε τις αποσκευές μας στο Lada Kalina του οδηγού μας Timur. Αν και συμβατικό αμάξι, αποδείχθηκε πολύ σκληρό για τους ανηφορικούς χωματόδρομους στα βουνά του Νταγκεστάν.

Μετά από τις απαραίτητες στάσεις για να απαθανατίσουμε μνημεία σοβιετικής αισθητικής,

DSCF0089.jpg


σταδιακά εγκαταλείψαμε τον παραθαλάσσιο δρόμο για να χαθουμε ανάμεσα στους ορεινούς όγκους και τα οροπέδια.

DSCF0094.jpg


DSCF0108.jpg


DSCF0111.jpg


DSCF0125.jpg


DSCF0126.jpg


DSCF0139.jpg


Tα φθινοπωρινά φυλλώματα στα δέντρα χάριζαν πολύχρωμες πινελιές με φόντο τις γυμνές βουνοπλαγιές.

DSCF0174.jpg


DSCF0135.jpg


DSCF0168.jpg


Είχε σχεδόν μεσημεριάσει σαν φτάσαμε στο χωριό Τσοχ (Чох) όπου θα κάναμε μια σύντομη στάση για μεσημεριανό φαγητό.

DSCF0189.jpg


DSCF0208.jpg


Αν και σπάνια στα ταξίδια μου αφιερώνω χρόνο για μεσημεριανά γεύματα (τα θεωρώ χασούρα όταν ειδικά το πρόγραμμα είναι σφικτό) εντούτοις η προοπτική να γευματίσουμε μαζί με μια οικογένεια, ήταν ιδιαίτερα ελκυστική.
Η οδηγία του Τimur φθάνοντας ήταν: “μην τραβάτε φωτογραφίες σαν βλέπετε κόσμο”. Έτσι μέχρι να φτάσουμε στο σπιτικό που θα γευματίζαμε αρκεστήκαμε σε πλάνα από τα σοκάκια του χωριού άδεια από κόσμο.

DSCF0193.jpg


Το σπιτικό που μας φιλοξένησε ανήκε σε έναν από τους δασκάλους του χωριού, έναν πρόσχαρο άνθρωπο που έδειξε αμέσως τον ενθουσιασμό του που φιλοξενούσε για πρώτη φορά έλληνες. Αφού κατονομάστηκαν όλοι οι αρχαίοι φιλόσοφοι αντάμα με τους θεούς και ημίθεους της ελληνικής μυθολογίας, το υπόλοιπο αναλώθηκε σε προπόσεις για υγεία και μακροημέρευση αμφοτέρων των εθνών μας, συνοδεία (απαγορευμένης υποτίθεται) βότκας βεβαίως βεβαίως. Διότι τα εν οίκω μη εν δήμω…
Μην περιμένετε η στιχομυθία να έγινε σε άλλη γλώσσα πλην των ρωσικών. 10 έλεγε 1 καταλάβαινα αλλά το νόημα το’πιανα μέσες άκρες για να μπορώ να συμμετέχω στον υποτιθέμενο διάλογο.
Το μενού περιελάμβανε κοτόπουλο κοκκινιστό με πατάτες και πίτα φρεσκοζυμωμένη, τηγανισμένη και πνιγμένη στο ζωικό βούτυρο. Ευτυχώς που ήταν από σπιτικές γελάδες, όπως και όλα τα καλούδια που άπλωσε η καλονοικοκυρά στο τραπέζι (η οποία ειρήσθω εν παρόδω δεν μας τίμησε με την παρουσία της στο γεύμα ως όφειλε προς τα ντόπια ήθη).

DSCF0203.jpg


Χορτάτος αγνάντευα από τα παράθυρα του σπιτιού το χωριό και τα βουνά, όταν ο Timur μου υπέδειξε μια μικρή πλατεία με το κτήριο του “Κέντρου Παραδοσιακής Κουλτούρας του Ρωσικού Έθνους”, έτος ανέγερσης 1933. Ποιός άραγε είχε τότε το πάνω χέρι στην ΕΣΣΔ;;;
Πήρα τα κυάλια και διαπίστωσα ιδίοις όμμασιν ότι στο υπέρθυρο δέσποζε μια διόλου τυχαία προτομή. Η σοβιετολαγνεία χτύπησε κόκκινο.
Ο Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς Στάλιν σε επίχρυση εκδοχή!
Αν και η ΕΣΣΔ είναι πλέον παρελθόν, αγάλματα του Λένιν θα βρει κανείς σχεδόν παντού, ο Στάλιν όμως είχε ήδη αποκαθηλωθεί.
Παρότι διερύγνυα τα ιμάτια μου για ένα κοντινό φας της προτομής, ο Timur μου υπενθύμισε τους περιορισμούς στη φωτογράφηση κι έτσι αρκέστηκα σε ένα μακρινό πλάνο...

DSCF0201.jpg


Χωρίς καλά καλά να χωνέψουμε μας προέτρεψε να συνεχίσουμε γιατί είχαμε λίγες μόνο ώρες για να επισκεφθούμε το highlight ακούει στο όνομα Gamsutl (Гамсутль). Κι επειδή κάθε τόπος προσδίδει ένα χαρακτηρισμό διεθνούς εμβέλειας για κάποιο από τα αξιοθέατά του, έτσι και το Gamsutl χαρακτηρίστηκε από κάποιους σαν το Machu Picchu του Νταγκεστάν. Ευσεβής πόθος θα έλεγα.
Το Gamsutl είναι ένας από τους παλαιότερους οικισμούς των Αβάρων, φωλιασμένο σε μια κορφή στην ορεινή περιοχή Gunibsky του Νταγκεστάν. Στην γλώσσα τους "gamsutl" σημαίνει "στους πρόποδες του φρουρίου του Χαν". Οι ιστορικοί κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι κάποτε στην αρχαιότητα, κάποιος χαν επέλεξε αυτόν τον τόπο για να χτίσει το φρούριο ή τον πύργο του. Δυστυχώς, ούτε το όνομα του χαν ούτε η ακριβής ημερομηνία της ίδρυσης του χωριού καταγράφηκαν στην ιστορία. Ο τόπος για το φρούριο δεν επιλέχθηκε τυχαία: το χωριό βρίσκεται στην κορυφή του βουνού, σε υψόμετρο περίπου 1.500 μέτρων. Και περιβάλλεται από γκρεμούς και απότομες πλαγιές, οπότε δεν είναι εύκολο να φτάσει κανείς εδώ.
Ο πληθυσμός του Gamsutl μεγάλωσε και το χωριό έσφιζε από ζωή ακόμα και τον 20ό αιώνα. Υπήρχαν καταστήματα, σχολείο, ταχυδρομείο, νοσοκομείο, ως και μαιευτήριο!. Σήμερα, είναι δύσκολο να το πιστέψει κανείς, αλλά υπήρχε κι ένας δρόμος κατάλληλος για αυτοκίνητα που οδηγούσαν στο χωριό. Ωστόσο, με την πάροδο του χρόνου όλο και περισσότεροι άνθρωποι άρχισαν να εγκαταλείπουν το χωριό κι εδώ και περίπου σαράντα χρόνια το Gamsutl εγκαταλείφθηκε. Ο λόγος ήταν προφανής: οι άνθρωποι αναζήτησαν μια καλύτερη ζωή, για να σπουδάσουν, να δουλέψουν σε πόλεις ή σε μεγαλύτερα χωριά, παίρνοντας μαζί τους τις οικογένειές τους.
O Timur κάλυψε οδικώς το μεγαλύτερο μέρος του δρόμου απ’όπου ξεκινούσε το μονοπάτι μήκους 2 χλμ ώς την είσοδο του χωριού.

DSCF0220.jpg


Αναμφίβολα τόσο το τοπίο με τις απόκρημνες πλαγιές όσο και το ίδιο το χωριό φάντασμα με τα εντυπωσιακά πέτρινα κτίσματα να καταρρέουν ήταν αρκούντως ατμοσφαιρικός και φωτογενής.

DSCF0224.jpg


DSCF0234.jpg


DSCF0237.jpg


DSCF0269.jpg


DSCF0232.jpg


Περπάτησα ανάμεσα στα ερείπια των σπιτιων γοητευμένος (διότι όπου παρακμή και γκρέμι εγώ εκστασιάζομαι) πριν ο Timur μας κάνει νόημα ότι πλέον δεν υπήρχαν άλλα χρονικά περιθώρια και θα έπρεπε να βρεθούμε εγκαίρως στο κατάλυμά μας στη γειτονική πόλη Gunib.

DSCF0229.jpg


DSCF0259.jpg


DSCF0262.jpg


DSCF0261.jpg


DSCF0255.jpg


DSCF0244.jpg


Το σκοτάδι μας πρόλαβε στην ανηφορική διαδρομή, για να καταλήξουμε στα όρια της πόλης σε ένα “Tur-kompleks” όπως διαφημιζόταν το κατάλυμά μας.
Η ρεσεψιονίστ φορώντας τα πασουμάκια με τη κάλτσα (σήμα κατατεθέν) πάθαινε υστερία αν δεν άφηνες τα παπούτσια σου στην είσοδο του “Tur-kompleks”. Βάλε βγάλε παπούτσια κάθε φορά που μπαινοβγαίναμε, ούτε σε τζαμί τέτοια ιεροτελεστία. Το βραδινό που μας σέρβιραν στην τεράστια σάλα ήταν καρμπόν για όλους τους συνδαιτυμόνες κι επιεικώς ανεπαρκές/αδιάφορο για παιδιά πάνω στην ανάπτυξη όπως εμείς. Ευτυχώς που είχαμε καταβροχθήσει τις σπιτικές πίτες για μεσημεριανό.
Στο ύπαιθρο, στα σκοτάδια καταναλώσαμε μακριά από αδιάκριτα βλέμματα τις μπυρίτσες που μας είχε προμηθεύσει ο Timur. Διότι η κατανάλωση αλκοόλ είναι ανεκτή, όχι όμως δημοσίως!
 

psilos3

Member
Μηνύματα
6.073
Likes
44.486
Επόμενο Ταξίδι
?
Ονειρεμένο Ταξίδι
Peru, Japan, Iceland
Υπέροχα τοπία, καταπληκτικό το Gamsutl!
Εντάξει Ματσου Πίκτσου μπορεί να μην είναι αλλά έχει την αξία του. Μου φερε λίγο στο μυαλό (όσον αφορά τα ερειπωμένα κτίσματα) το μικρό χωριό στη Τήλο.
 

hydronetta

Member
Μηνύματα
4.150
Likes
14.438
Επόμενο Ταξίδι
???
Ονειρεμένο Ταξίδι
όπου δεν έχω πάει
Υπέροχα τοπία, καταπληκτικό το Gamsutl!
Εντάξει Ματσου Πίκτσου μπορεί να μην είναι αλλά έχει την αξία του. Μου φερε λίγο στο μυαλό (όσον αφορά τα ερειπωμένα κτίσματα) το μικρό χωριό στη Τήλο.
Είπαμε ευσεβείς πόθοι. Μιας και το Machu Picchu το ξέρουν κι οι πέτρες είπαν να ξιτάρουν λίγο τη φαντασία μας. Πάντως τα βουνά τριγύρω είναι επιβλητικά και το τοπίο δεν αποτυπώνεται επαρκώς στις φωτογραφίες. Αυτό είναι το μεγαλείο της φύσης!
 

travelbreak

Member
Μηνύματα
1.721
Likes
14.206
Επόμενο Ταξίδι
???
Ονειρεμένο Ταξίδι
Υπερσιβηρικός
@hydronetta είμαι πολύ χαρούμενος που η ιστορία σου θα έχει μια διαρκή συνέχεια και δε θα τελειώσει αφού έχουμε κάνει όλοι τα εμβόλια.
Και είμαι χαρούμενος γιατί την απολαμβάνω. Τι είναι αυτός ο Καύκασος! Τον έχω δει λίγο από τη νότια μεριά του και ομολογώ ότι τον βρίσκω διαφορετικό στη βορινή. Λιγότερο πράσινο. Όμως έχω μια έλξη για τα βουνά που φαίνονται ανεμπόδιστα τα βράχια τους. Έτσι βρίσκω τις φωτογραφίες σου υπέροχες. Και ακόμα δεν ξεκινήσαμε.
Διακρίνω και μια λιτότητα στα κείμενά σου, που θα κάνει καλτ την ιστορία σου.
Περιμένουμε!
 

gkalla

Member
Μηνύματα
1.216
Likes
6.465
Επόμενο Ταξίδι
Γερμανία
Ονειρεμένο Ταξίδι
Κούβα, Περού, Ν. Ζηλανδία
Έχοντας πάρει πρόσφατα μια καλή γεύση από την εκπομπή της ΕΡΤ3 "Καύκασος: Άνθρωποι και πολιτισμοί" απολαμβάνω πολύ την ιστορία σου @hydronetta.
Αναμένω την συνέχεια με ανυπομονησία.
 

Εκπομπές Travelstories

Τελευταίες δημοσιεύσεις

Booking.com

Στατιστικά φόρουμ

Θέματα
33.074
Μηνύματα
879.683
Μέλη
38.807
Νεότερο μέλος
elendim7576

Κοινοποιήστε αυτή τη σελίδα

Top Bottom