10900km
Member
- Μηνύματα
- 392
- Likes
- 4.190
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Κεφάλαιο 2ο
- Κεφάλαιο 3ο
- Κεφάλαιο 4ο
- Κεφάλαιο 5ο
- Κεφάλαιο 6ο
- Κεφάλαιο 7ο
- Κεφάλαιο 8ο
- Κεφάλαιο 9ο
- Κεφάλαιο 10ο
- Κεφάλαιο 11ο
- Κεφάλαιο 12ο
- Κεφάλαιο 13ο
- Κεφάλαιο 14ο
- Φωτογραφίες]Πολωνία: [URL="http://www.travelstories.gr/attachments/%F4%E1%EE%E9%E4%E9%F9%F4%E9%EA%DD%F2-%E9%F3%F4%EF%F1%DF%E5%F2-%F3%E5-%E5%EE%DD%EB%E9%EE%E7/8730d1314434879-%F0%EF%E4%EF%F3%F6%E1%E9%F1%EF%F0%E5%F1%E9%EF%E4%E5%DF%E1-%F3%E5-%E5%ED%ED%E9%DC-%F7%FE%F1%E5%F2-%DE-%E1%EB%EB%E9%FE%F2-%E7-%E1%F0%FC%E3%ED%F9%F3%E7-%E8%DD%EB%E5%E9-%EA%E1%EB%EF%F0%DD%F1%E1%F3%E7-auschwitz-jpg"][IMG]http://www.travelstories.gr/attachments/%F4%E1%EE%E9%E4%E9%F9%F4%E9%EA%DD%F2-%E9%F3%F4%EF%F1%DF%E5%F2-%F3%E5-%E5%EE%DD%EB%E9%EE%E7/8730d1314434879t-%F0%EF%E4%EF%F3%F6%E1%E9%F1%EF%F0%E5%F1%E9%EF%E4%E5%DF%E1-%F3%E5-%E5%ED%ED%E9%DC-%F7%FE%F1%E5%F2-%DE-%E1%EB%EB%E9%FE%F2-%E7-%E1%F0%FC%E3%ED%F9%F3%E7-%E8%DD%EB%E5%E9-%EA%E1%EB%EF%F0%DD%F1%E1%F3%E7-auschwitz-jpg[/IMG][/URL], Βοσνία: [URL="http://www.travelstories.gr/attachments/%F4%E1%EE%E9%E4%E9%F9%F4%E9%EA%DD%F2-%E9%F3%F4%EF%F1%DF%E5%F2-%F3%E5-%E5%EE%DD%EB%E9%EE%E7/8731d1314434893-%F0%EF%E4%EF%F3%F6%E1%E9%F1%EF%F0%E5%F1%E9%EF%E4%E5%DF%E1-%F3%E5-%E5%ED%ED%E9%DC-%F7%FE%F1%E5%F2-%DE-%E1%EB%EB%E9%FE%F2-%E7-%E1%F0%FC%E3%ED%F9%F3%E7-%E8%DD%EB%E5%E9-%EA%E1%EB%EF%F0%DD%F1%E1%F3%E7-cevapi-jpg"][IMG]http://www.travelstories.gr/attachments/%F4%E1%EE%E9%E4%E9%F9%F4%E9%EA%DD%F2-%E9%F3%F4%EF%F1%DF%E5%F2-%F3%E5-%E5%EE%DD%EB%E9%EE%E7/8731d1314434893t-%F0%EF%E4%EF%F3%F6%E1%E9%F1%EF%F0%E5%F1%E9%EF%E4%E5%DF%E1-%F3%E5-%E5%ED%ED%E9%DC-%F7%FE%F1%E5%F2-%DE-%E1%EB%EB%E9%FE%F2-%E7-%E1%F0%FC%E3%ED%F9%F3%E7-%E8%DD%EB%E5%E9-%EA%E1%EB%EF%F0%DD%F1%E1%F3%E7-cevapi-jpg[/IMG][/URL], Μαυροβούνιο: [URL="http://www.travelstories.gr/attachments/%F4%E1%EE%E9%E4%E9%F9%F4%E9%EA%DD%F2-%E9%F3%F4%EF%F1%DF%E5%F2-%F3%E5-%E5%EE%DD%EB%E9%EE%E7/8732d1314434957-%F0%EF%E4%EF%F3%F6%E1%E9%F1%EF%F0%E5%F1%E9%EF%E4%E5%DF%E1-%F3%E5-%E5%ED%ED%E9%DC-%F7%FE%F1%E5%F2-%DE-%E1%EB%EB%E9%FE%F2-%E7-%E1%F0%FC%E3%ED%F9%F3%E7-%E8%DD%EB%E5%E9-%EA%E1%EB%EF%F0%DD%F1%E1%F3%E7-img_1264-jpg"][IMG]http://www.travelstories.gr/attachments/%F4%E1%EE%E9%E4%E9%F9%F4%E9%EA%DD%F2-%E9%F3%F4%EF%F1%DF%E5%F2-%F3%E5-%E5%EE%DD%EB%E9%EE%E7/8732d1314434957t-%F0%EF%E4%EF%F3%F6%E1%E9%F1%EF%F0%E5%F1%E9%EF%E4%E5%DF%E1-%F3%E5-%E5%ED%ED%E9%DC-%F7%FE%F1%E5%F2-%DE-%E1%EB%EB%E9%FE%F2-%E7-%E1%F0%FC%E3%ED%F9%F3%E7-%E8%DD%EB%E5%E9-%EA%E1%EB%EF%F0%DD%F1%E1%F3%E7-img_1264-jpg[/IMG][/URL
Η πρόθεσή μου να γράφω καθημερινά, ή έστω κάθε δεύτερη μέρα, αποδείχθηκε ουτοπική, για τον πολύ απλό λόγο ότι όπως τόσες και τόσες φορές συμβαίνει, φαντάζεσαι κάτι πώς θα είναι, κι όταν τελικά συμβαίνει, σου προκύπτει κάτι πολύ διαφορετικό. Οι ώρες που αφιερώνω γράφοντας για την ιστοσελίδα που καλύπτει μέρος των εξόδων μου ήταν πολύ περισσότερες απ' όσες περίμενα στη Σόφια, τόσες που σχεδόν... έτρεχα για να είμαι συνεπής στο ένα καθημερινό ραντεβού μου με ντόπιους, ραντεβού που τα θεωρώ απαραίτητα για να χαρώ το ταξίδι και σαν ταξίδι, όχι μόνο σαν δουλειά και σαν “επένδυση” για το μέλλον. Μετά από όλα αυτά, ούτε κουβέντα για καθημερινό γράψιμο εδώ, ούτε κουβέντα και μπλογκ στα Αγγλικά, το οποίο επίσης ήθελα να ενημερώνω τακτικά, αλλά... στο “θέλω” έμεινα.
Χωρίς περαιτέρω εισαγωγή, εντυπώσεις από Σόφια: ευθύς εξαρχής ξεκαθαρίζω ότι δεν είδα ούτε ένα “αξιοθέατο”. Δύο φορές τη μέρα, μία το πρωί και μία το απόγευμα, κάποια παιδιά, εθελοντές, οργανώνουν δωρεάν “περιηγήσεις” στο κέντρο της Σόφιας, πηγαίνουν κόσμο στα βασικά αξιοθέατα της πόλης, το “σημείο συνάντησης” ήταν δύο τετράγωνα από το χόστελ μου, τρεις φορές σχεδίασα να πάω, και τρεις φορές αναγκάστηκα να το αναβάλω. Τι είδα από Σόφια; Είδα τους δρόμους που περπάτησα ανέμελα, δρόμοι... γεμάτοι Ελλάδα (λόγω των πολλών ελληνικών επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στη Βουλγαρία), είδα το μεγαλύτερο στάδιο πόλης και το Βουλγαρία-Αγγλία (0-3, πε-ρί-πα-τος) για τα προκριματικά του Euro 2012, είδα το σπίτι ενός σούπερ φιλικού ζευγαριού που με προσκάλεσε για φαγητό το πρώτο βράδυ μου στη Σόφια, είδα και τρία-τέσσερα καφέ και μπαρ στα οποία με πήγαν άλλα παιδιά που συνάντησα στη Σόφια μέσω couchsurfing.
Κάποιος μπορεί να πει ότι το να πηγαίνεις σε μία πόλη για πρώτη φορά και να μη βλέπεις τα βασικά τουλάχιστον αξιοθέατά της, είναι σαν να αγοράζεις ένα ωραίο ρούχο, να το αφήνεις αφόρετο κι απροστάτευτο στην ντουλάπα επί δύο χρόνια, και στο τέλος να διαπιστώνεις ότι το ωραίο ρούχο για το οποίο ξόδεψες τα όμορφα λεφτουδάκια σου το έχει φάει ο σκόρος, προσωπικά πάντως έφυγα από τη Σόφια με την αίσθηση ότι είχα δει όσα ήθελα να δω, κι είχα κάνει και χαρεί αυτά που είχα στο μυαλό μου πριν πατήσω εκεί. Το πρώτο βράδυ χάρηκα το φαγητό και την κουβέντα με το ανύπαντρο ζευγάρι (με τα δύο παιδιά) που με κάλεσε (μέχρι και ούζο ήπια, που δεν πίνω ποτέ, μέχρι και ψάρι έφαγα, που είχα να φάω από τα 6 μου, όλα λόγω της εξαιρετικής παρέας), τη δεύτερη μέρα χάρηκα καφεδιά και τσάρκα με μία κοπέλα στο πάρκο βόρεια του σταδίου, το οποίο ήδη από νωρίς το πρωί είχε πολλούς Άγγλους που επισκέπτονταν τη Σόφια για τον ποδοσφαιρικό αγώνα, το ίδιο βράδυ καταχάρηκα την εμπειρία του παιχνιδιού, και το Σάββατο πέρασα ακόμα καλύτερα συναντώντας ακόμη περισσότερο κόσμο (άλλο χαβαλέ κάνεις πίνοντας καφέ το μεσημέρι, κι άλλο κατεβάζοντας δύο μεγάλες και δύο μικρές μπίρες το βράδυ, ποσότητα εξωπραγματική για μένα...).
Συνοψίζοντας, στη Σόφια βάζω πολύ-πολύ καλό βαθμό, επειδή ο κόσμος με έκανε από την πρώτη στιγμή να αισθανθώ πολύ καλοδεχούμενος, επειδή έζησα την αξέχαστη (για μένα) εμπειρία του να δω το Βουλγαρία-Αγγλία σαν δημοσιογράφος, επειδή βρήκα τις τιμές πολύ προσιτές (διαφορετικά χαίρεσαι μία πόλη αν με τα λίγα λεφτά που έχεις στην τσέπη διστάζεις να ξοδέψεις, και διαφορετικά χαίρεσαι μία πόλη στην οποία αν και “μαγκωμένος” οικονομικά ΈΧΕΙΣ τη δυνατότητα να τρως, πίνεις, μέχρι και να κερνάς, χωρίς να σε πιάνει η ψυχή σου), κι επειδή όλες οι μικρολεπτομέρειες με άφησαν πολύ ικανοποιημένο. Τι είδους μικρολεπτομέρειες; Το χόστελ μου ήταν εξευτελιστικά φθηνό (πέντε ευρώ η βραδιά), και φανταστικά value for money (πολύ καλός κοιτώνας, φανταστική τοποθεσία, πρωινό, αξιόπιστο ίντερνετ, εξυπηρετικότατο και φιλικότατο προσωπικό). Αλλάζεις χρήματα παντού σε “τίμιες” τιμές, δε σε κλέβουν με το έτσι θέλω όπως στην Κολομβία (αν ταξιδεύεις με ρευστό). Οι αποστάσεις είναι μικρές, περπατάς από τον σταθμό των λεωφορείων μέχρι το κέντρο μέσα σε 15-20 λεπτά. Και για να μην κρύβομαι πίσω από το δάχτυλό μου, αν είσαι άνδρας και ταξιδεύεις μόνος, το “χάζι” στον δρόμο και στα μπαράκια μπορεί να προσθέσει σε ή να αφαιρέσει από τις θετικές εντυπώσεις σου, και δίχως αμφιβολία το... συγκεκριμένο χάζι στη Σόφια είναι απολαυστικό(...). Ένας Αμερικανός ταξιδιωτικός (μεταξύ άλλων) συγγραφέας, ο αγαπητός μου Μπιλ Μπράισον, έχει γράψει στο “Neither here nor there” του, το βιβλίο για το Βόρεια Νορβηγία-Κωνσταντινούπολη ταξίδι του, ότι στη Σόφια είδε τις πιο όμορφες γυναίκες όλου του ταξιδιού (δεν είχε περάσει πάντως από την Ελλάδα σε εκείνο το ταξίδι). Η ομορφιά και το σεξ απίλ είναι φυσικά υποκειμενικά, όμως το ότι έγραψε κάτι τέτοιο ένας άνθρωπος που έχει ταξιδέψει ΠΟΛΥ, κάτι πρέπει να λέει για τις γυναίκες στη Σόφια...
Από σήμερα το πρωί είμαι στο Βουκουρέστι, μετά από μία ξάγρυπνη βραδιά στο λεωφορείο από Σόφια. Αύριο το βράδυ θα είμαι στο νέο Εθνικό Στάδιο των Ρουμάνων για το παιχνίδι τους με τη Γαλλία. Στο Βουκουρέστι θα περάσω περισσότερες ημέρες απ' ότι στη Σόφια, κι ήδη έχω αρχίσει να... μανατζάρω τον χρόνο μου καλύτερα, οπότε αισιοδοξώ ότι θα φανώ συνεπής τουλάχιστον στο “ένα κείμενο με εντυπώσεις από κάθε πόλη”.
Για το πρακτικό της υπόθεσης, και για όποιον ενδιαφέρεται, στη Σόφια πήγα -φυσικά- με λεωφορείο (το οποίο λόγω Τραινοσεϊκής μακακίας έφυγε από Θεσσαλονίκη με μιάμιση ώρα καθυστέρηση... Μεγάλη ενοχλητική ιστορία), 25 ευρώ η απλή μετάβαση, 40 με επιστροφή. Στη Σόφια έμεινα στο Peace Hostel, το οποίο το βρήκα μέσω hostelworld. Στο σάιτ του χόστελ και στη ρεσεψιόν αν δεν έχεις κάνει κράτηση, το φθηνότερο κρεβάτι είναι στα 9 ευρώ. Στο hostelworld έχουν προσφορά (προφανώς επειδή το χόστελ ακόμη δεν έχει κλείσει μήνα από τότε που άνοιξε, και θέλουν να τραβήξουν κόσμο που θα τους αφήσει καλή “βαθμολογία”) τα ίδια κρεβάτια στα 5(!) ευρώ (στην τιμή συμπεριλαμβάνεται πρωινό!). Κάποιες ατέλειες τις έχει, όμως στο χοστελάκι θα έμενα ξανά, πολύ-πολύ ευχάριστα. Το Σόφια-Βουκουρέστι μου κόστισε 35 λέβα, κάτι περισσότερο από 17,50 ευρώ. Υπάρχει μόνο ένα λεωφορείο, τη μέρα, κάθε βράδυ, μισή ώρα μετά τα μεσάνυχτα. Το τρένο κοστίζει περισσότερο (40 λέβα), και το ταξίδι κρατάει περισσότερες ώρες.
Αν κάποιος ετοιμάζεται για Σόφια και νομίζει ότι μπορώ να του δώσω κάποιο τιπ για κάτι συγκεκριμένο που τον απασχολεί, ας με ρωτήσει, και θα βρω χρόνο την επόμενη φορά που θα γράψω εδώ, για να του απαντήσω.
Τέλος, φωτογραφίες. Άγγλος σκαρφαλωμένος σε μία κάτι σαν πυραμίδα στη “fan zone” που έστησαν οι Βούλγαροι για τους Άγγλους οπαδούς στο πάρκο βόρεια του σταδίου, Άγγλοι οπαδοί να πετάνε μπίρα στον αέρα και να... λούζονται πριν τα μαζέψουν για να πάνε στον αγώνα, μπίρες/μπίρες/μπίρες, άποψη της βουλγαρικής κερκίδας όταν μπήκε η ομάδα τους στο γήπεδο, Καπέλο/διερμηνέας του/διερμηνέας της βουλγαρικής ομοσπονδίας στη συνέντευξη Τύπου, και η ταμπέλα της οδού “Θεσσαλονίκης”, στη γωνία (σχεδόν) που βρίσκεται το χόστελ στο οποίο έμεινα (“Θεσσαλονίκης” με “Πρίγκηπα Μπόρις του Α').
Καλύτερα (είναι σχεδόν μεσάνυχτα, και δε βλέπω την ώρα να πέσω στο κρεβάτι, μετά την ξάγρυπνη βραδιά χθες στο λεωφορείο) και νωρίτερα ήθελα να αρχίσω τις “ανταποκρίσεις” από αυτό το ταξίδι, αλλά... από το τίποτα...
Ευχαριστώ για τα μηνύματα, κι ελπίζω την επόμενη φορά να “ακούγομαι” λιγότερο... κοιμισμένος
.
Χωρίς περαιτέρω εισαγωγή, εντυπώσεις από Σόφια: ευθύς εξαρχής ξεκαθαρίζω ότι δεν είδα ούτε ένα “αξιοθέατο”. Δύο φορές τη μέρα, μία το πρωί και μία το απόγευμα, κάποια παιδιά, εθελοντές, οργανώνουν δωρεάν “περιηγήσεις” στο κέντρο της Σόφιας, πηγαίνουν κόσμο στα βασικά αξιοθέατα της πόλης, το “σημείο συνάντησης” ήταν δύο τετράγωνα από το χόστελ μου, τρεις φορές σχεδίασα να πάω, και τρεις φορές αναγκάστηκα να το αναβάλω. Τι είδα από Σόφια; Είδα τους δρόμους που περπάτησα ανέμελα, δρόμοι... γεμάτοι Ελλάδα (λόγω των πολλών ελληνικών επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στη Βουλγαρία), είδα το μεγαλύτερο στάδιο πόλης και το Βουλγαρία-Αγγλία (0-3, πε-ρί-πα-τος) για τα προκριματικά του Euro 2012, είδα το σπίτι ενός σούπερ φιλικού ζευγαριού που με προσκάλεσε για φαγητό το πρώτο βράδυ μου στη Σόφια, είδα και τρία-τέσσερα καφέ και μπαρ στα οποία με πήγαν άλλα παιδιά που συνάντησα στη Σόφια μέσω couchsurfing.
Κάποιος μπορεί να πει ότι το να πηγαίνεις σε μία πόλη για πρώτη φορά και να μη βλέπεις τα βασικά τουλάχιστον αξιοθέατά της, είναι σαν να αγοράζεις ένα ωραίο ρούχο, να το αφήνεις αφόρετο κι απροστάτευτο στην ντουλάπα επί δύο χρόνια, και στο τέλος να διαπιστώνεις ότι το ωραίο ρούχο για το οποίο ξόδεψες τα όμορφα λεφτουδάκια σου το έχει φάει ο σκόρος, προσωπικά πάντως έφυγα από τη Σόφια με την αίσθηση ότι είχα δει όσα ήθελα να δω, κι είχα κάνει και χαρεί αυτά που είχα στο μυαλό μου πριν πατήσω εκεί. Το πρώτο βράδυ χάρηκα το φαγητό και την κουβέντα με το ανύπαντρο ζευγάρι (με τα δύο παιδιά) που με κάλεσε (μέχρι και ούζο ήπια, που δεν πίνω ποτέ, μέχρι και ψάρι έφαγα, που είχα να φάω από τα 6 μου, όλα λόγω της εξαιρετικής παρέας), τη δεύτερη μέρα χάρηκα καφεδιά και τσάρκα με μία κοπέλα στο πάρκο βόρεια του σταδίου, το οποίο ήδη από νωρίς το πρωί είχε πολλούς Άγγλους που επισκέπτονταν τη Σόφια για τον ποδοσφαιρικό αγώνα, το ίδιο βράδυ καταχάρηκα την εμπειρία του παιχνιδιού, και το Σάββατο πέρασα ακόμα καλύτερα συναντώντας ακόμη περισσότερο κόσμο (άλλο χαβαλέ κάνεις πίνοντας καφέ το μεσημέρι, κι άλλο κατεβάζοντας δύο μεγάλες και δύο μικρές μπίρες το βράδυ, ποσότητα εξωπραγματική για μένα...).
Συνοψίζοντας, στη Σόφια βάζω πολύ-πολύ καλό βαθμό, επειδή ο κόσμος με έκανε από την πρώτη στιγμή να αισθανθώ πολύ καλοδεχούμενος, επειδή έζησα την αξέχαστη (για μένα) εμπειρία του να δω το Βουλγαρία-Αγγλία σαν δημοσιογράφος, επειδή βρήκα τις τιμές πολύ προσιτές (διαφορετικά χαίρεσαι μία πόλη αν με τα λίγα λεφτά που έχεις στην τσέπη διστάζεις να ξοδέψεις, και διαφορετικά χαίρεσαι μία πόλη στην οποία αν και “μαγκωμένος” οικονομικά ΈΧΕΙΣ τη δυνατότητα να τρως, πίνεις, μέχρι και να κερνάς, χωρίς να σε πιάνει η ψυχή σου), κι επειδή όλες οι μικρολεπτομέρειες με άφησαν πολύ ικανοποιημένο. Τι είδους μικρολεπτομέρειες; Το χόστελ μου ήταν εξευτελιστικά φθηνό (πέντε ευρώ η βραδιά), και φανταστικά value for money (πολύ καλός κοιτώνας, φανταστική τοποθεσία, πρωινό, αξιόπιστο ίντερνετ, εξυπηρετικότατο και φιλικότατο προσωπικό). Αλλάζεις χρήματα παντού σε “τίμιες” τιμές, δε σε κλέβουν με το έτσι θέλω όπως στην Κολομβία (αν ταξιδεύεις με ρευστό). Οι αποστάσεις είναι μικρές, περπατάς από τον σταθμό των λεωφορείων μέχρι το κέντρο μέσα σε 15-20 λεπτά. Και για να μην κρύβομαι πίσω από το δάχτυλό μου, αν είσαι άνδρας και ταξιδεύεις μόνος, το “χάζι” στον δρόμο και στα μπαράκια μπορεί να προσθέσει σε ή να αφαιρέσει από τις θετικές εντυπώσεις σου, και δίχως αμφιβολία το... συγκεκριμένο χάζι στη Σόφια είναι απολαυστικό(...). Ένας Αμερικανός ταξιδιωτικός (μεταξύ άλλων) συγγραφέας, ο αγαπητός μου Μπιλ Μπράισον, έχει γράψει στο “Neither here nor there” του, το βιβλίο για το Βόρεια Νορβηγία-Κωνσταντινούπολη ταξίδι του, ότι στη Σόφια είδε τις πιο όμορφες γυναίκες όλου του ταξιδιού (δεν είχε περάσει πάντως από την Ελλάδα σε εκείνο το ταξίδι). Η ομορφιά και το σεξ απίλ είναι φυσικά υποκειμενικά, όμως το ότι έγραψε κάτι τέτοιο ένας άνθρωπος που έχει ταξιδέψει ΠΟΛΥ, κάτι πρέπει να λέει για τις γυναίκες στη Σόφια...
Από σήμερα το πρωί είμαι στο Βουκουρέστι, μετά από μία ξάγρυπνη βραδιά στο λεωφορείο από Σόφια. Αύριο το βράδυ θα είμαι στο νέο Εθνικό Στάδιο των Ρουμάνων για το παιχνίδι τους με τη Γαλλία. Στο Βουκουρέστι θα περάσω περισσότερες ημέρες απ' ότι στη Σόφια, κι ήδη έχω αρχίσει να... μανατζάρω τον χρόνο μου καλύτερα, οπότε αισιοδοξώ ότι θα φανώ συνεπής τουλάχιστον στο “ένα κείμενο με εντυπώσεις από κάθε πόλη”.
Για το πρακτικό της υπόθεσης, και για όποιον ενδιαφέρεται, στη Σόφια πήγα -φυσικά- με λεωφορείο (το οποίο λόγω Τραινοσεϊκής μακακίας έφυγε από Θεσσαλονίκη με μιάμιση ώρα καθυστέρηση... Μεγάλη ενοχλητική ιστορία), 25 ευρώ η απλή μετάβαση, 40 με επιστροφή. Στη Σόφια έμεινα στο Peace Hostel, το οποίο το βρήκα μέσω hostelworld. Στο σάιτ του χόστελ και στη ρεσεψιόν αν δεν έχεις κάνει κράτηση, το φθηνότερο κρεβάτι είναι στα 9 ευρώ. Στο hostelworld έχουν προσφορά (προφανώς επειδή το χόστελ ακόμη δεν έχει κλείσει μήνα από τότε που άνοιξε, και θέλουν να τραβήξουν κόσμο που θα τους αφήσει καλή “βαθμολογία”) τα ίδια κρεβάτια στα 5(!) ευρώ (στην τιμή συμπεριλαμβάνεται πρωινό!). Κάποιες ατέλειες τις έχει, όμως στο χοστελάκι θα έμενα ξανά, πολύ-πολύ ευχάριστα. Το Σόφια-Βουκουρέστι μου κόστισε 35 λέβα, κάτι περισσότερο από 17,50 ευρώ. Υπάρχει μόνο ένα λεωφορείο, τη μέρα, κάθε βράδυ, μισή ώρα μετά τα μεσάνυχτα. Το τρένο κοστίζει περισσότερο (40 λέβα), και το ταξίδι κρατάει περισσότερες ώρες.
Αν κάποιος ετοιμάζεται για Σόφια και νομίζει ότι μπορώ να του δώσω κάποιο τιπ για κάτι συγκεκριμένο που τον απασχολεί, ας με ρωτήσει, και θα βρω χρόνο την επόμενη φορά που θα γράψω εδώ, για να του απαντήσω.
Τέλος, φωτογραφίες. Άγγλος σκαρφαλωμένος σε μία κάτι σαν πυραμίδα στη “fan zone” που έστησαν οι Βούλγαροι για τους Άγγλους οπαδούς στο πάρκο βόρεια του σταδίου, Άγγλοι οπαδοί να πετάνε μπίρα στον αέρα και να... λούζονται πριν τα μαζέψουν για να πάνε στον αγώνα, μπίρες/μπίρες/μπίρες, άποψη της βουλγαρικής κερκίδας όταν μπήκε η ομάδα τους στο γήπεδο, Καπέλο/διερμηνέας του/διερμηνέας της βουλγαρικής ομοσπονδίας στη συνέντευξη Τύπου, και η ταμπέλα της οδού “Θεσσαλονίκης”, στη γωνία (σχεδόν) που βρίσκεται το χόστελ στο οποίο έμεινα (“Θεσσαλονίκης” με “Πρίγκηπα Μπόρις του Α').
Καλύτερα (είναι σχεδόν μεσάνυχτα, και δε βλέπω την ώρα να πέσω στο κρεβάτι, μετά την ξάγρυπνη βραδιά χθες στο λεωφορείο) και νωρίτερα ήθελα να αρχίσω τις “ανταποκρίσεις” από αυτό το ταξίδι, αλλά... από το τίποτα...
Ευχαριστώ για τα μηνύματα, κι ελπίζω την επόμενη φορά να “ακούγομαι” λιγότερο... κοιμισμένος
.
και καλο σου ταξιδι.
) στη μέση της Βενεζουέλας!
