Γαλλία Ρεϊνιόν : Ο Κρυφός Προορισμός του Γάλλου Φυσιολάτρη

[Nikos1986]

1. Η Ανακάλυψη

Κάποτε, όταν ήμασταν μικροί με τον αδερφό μου, θυμάμαι είχαμε ένα παιχνίδι γεωγραφίας, το οποίο πρέπει να ήταν κάτι σαν συλλογή από παζλς. Θυμάμαι, υπήρχαν διάφορα τοπονύμια, τα οποία προσπαθούσαμε να παραφράσουμε σε άλλα πιο αστεία. Ένα από αυτά τα παζλς, που είχε διάφορα ηφαίστεια ανά τον κόσμο, είχε και το Piton de la Fournaise: μας φαινόταν πολύ αστείο όνομα, ενώ και το ίδιο το αψιδωτό ηφαίστειο θυμάμαι να το απεικονίζει σαν ένα κατσαρολάκι που ξεχείλιζε. Τέλος πάντων, στο ηφαίστειο αυτό είχαμε δώσει το παρατσούκλι "Πίτα μέσα στον Φούρνο".

Κάνοντας μια τηλεμεταφορά, στη μέρα που είχα πάει στο Νάκα και είχα αγοράσει τους οδηγούς του Lonely Planet, μαζί με αυτόν για τα Κουκς, είχα πάρει και έναν για Μαυρίκιο - Ρεϊνιόν - Σεϋχέλλες. Η αλήθεια είναι ότι με είχε τραβήξει το όνομα των Σεϋχελλών περισσότερο, μαζί με το εξώφυλλο που απεικόνιζε την γνωστή παραλία Grand Anse. Κάνοντας μια παρένθεση, όποτε βλέπεις το τοπονύμιο "Anse" στα μέρη αυτά, εγγυημένα θα είναι κάτι καλό εκεί...

Ξεφυλλίζοντας τον οδηγό για τα νησιά αυτά, κάπου το 2020, είχα ξανανακαλύψει το Piton de la Founaise. Πρόκειται για το ενεργό ηφαίστειο που δεσπόζει στα ΝΑ της Ρεϊνιόν. Τα χρόνια του κορονοϊού, είχα σημειώσει σε ένα χάρτη του νησιού τα αξιοθέατα που ήθελα να επισκεφτώ και είχα φτιάξει και ένα πρόγραμμα για ένα ταξίδι, με αποκορύφωμα την ανάβαση στο ηφαίστειο αυτό. Δεν είχα ψάξει ιδιαίτερα τον Μαυρίκιο και τις Σεϋχέλλες, παρότι οι τελευταίες ήταν αυτές που με παρακίνησαν αρχικά να αγοράσω τον οδηγό.

Στην πορεία, τα αεροπορικά που έβρισκα, αποτελούσαν ένα μόνιμο ανασταλτικό παράγοντα για το ταξίδι αυτό. Με τιμές γύρω στο χιλιάρικο από Γαλλία και χωρίς βαλίτσα, μου φαίνονταν πολύ ακριβά για να οριστικοποιήσω το ταξίδι, το οποίο πήγαινε από αναβολή σε αναβολή.

Κάνοντας ένα ακόμη fast forward, στις αρχές του ’25 είχα κλείσει ένα ΠΣΚ στο Παρίσι για τα τέλη Ιουνίου: σκοπός του σύντομου ταξιδιού αυτού ήταν η παρακολούθηση των αεροπορικών επιδείξεων που πραγματοποιούνται κάθε 2 χρόνια στο Le Bourget. Το "Σαλόνι Αεροπορίας και Διαστήματος", το οποίο διαρκεί μια εβδομάδα, ανοίγει και για το κοινό το τελευταίο ΠΣΚ, με στατικά εκθέματα αλλά και αεροπορικές επιδείξεις. Είχα πάει πρώτη φορά στο προηγούμενο, το '23, και περίμενα πώς και πώς και το φετινό. Το αρχικό πλάνο, ήταν για το τριήμερο 20-22/6.

Και να σου, κανένα δεκαήμερο αφότου έκανα την κράτηση των αεροπορικών Αθήνα - Παρίσι, πέφτει το μάτι μου σε μια προσφορά της Air Austral για τη Ρεϊνιόν: Για τον Ιούνιο, το πήγαινε - έλα απευθείας από Παρίσι, ήταν γύρω στα 500 ευρώ με βαλίτσα, δηλαδή μισοτιμής. Στην αρχή, παίρνοντας το στο αστείο, λίγο μετά στο πιο σοβαρό, τελικά μετέφερα την αναχώρηση για το Παρίσι για 2 βδομάδες πριν και έκλεισα και το πήγαινε - έλα Παρίσι - Ρεϊνιόν - Παρίσι. Το πλάνο ήταν να πάω από Αθήνα - Παρίσι - Ρεϊνιόν, να εξερευνούσα το νησί για 2 εβδομάδες με βάση το πλάνο που είχα φτιάξει κάποτε, και στον γυρισμό να έκανα μια σύντομη στάση στο Παρίσι για τις αεροπορικές επιδείξεις, πριν την επιστροφή στην Αθήνα.

// Η ιστορία αφορά κατά 95% τη Ρεϊνιόν, οπότε αν υπάρχει η δυνατότητα δημιουργίας του tag για το νησί, παρακαλώ τους διαχειριστές να το προσθέσουν.

 

[silversurfer]

// Η ιστορία αφορά κατά 95% τη Ρεϊνιόν, οπότε αν υπάρχει η δυνατότητα δημιουργίας του tag για το νησί, παρακαλώ τους διαχειριστές να το προσθέσουν.

Απτην στιγμή που ειναι μέρος της Γαλλίας, δεν έχει ξεχωριστό tag (το ιδιο ισχύει κ για το Νησί του Πάσχα)

 

[Sassenach77]

Διαβάζω Ρεϊνιόν, σκέφτομαι "α τι ωραία για Γαλλία θα διαβάσω"....Μα τι περίμενα δλδ απο σένα; Να διαβάσω για τη "ταπεινή" γαλλική επαρχία;.... Εννοείται θα πήγαινες σε κάτι εξωτικό που εγώ αγνοώ!

Η ιστορία αφορά κατά 95% τη Ρεϊνιόν

Θα ήθελα περισσότερο απο Σεϋχέλλες....είναι ο Ν.1 προορισμός που θα πάω όταν θα αποφασίσω να πάω κάπου για "μπάνια"... Τουλάχιστον στη Ρεϊνιόν έχει καλές παραλίες; Αναμένω!

 

[Just Lori]

Διαβάζω Ρεϊνιόν, σκέφτομαι "α τι ωραία για Γαλλία θα διαβάσω"....Μα τι περίμενα δλδ απο σένα; Να διαβάσω για τη "ταπεινή" γαλλική επαρχία;.... Εννοείται θα πήγαινες σε κάτι εξωτικό που εγώ αγνοώ!


Θα ήθελα περισσότερο απο Σεϋχέλλες....είναι ο Ν.1 προορισμός που θα πάω όταν θα αποφασίσω να πάω κάπου για "μπάνια"... Τουλάχιστον στη Ρεϊνιόν έχει καλές παραλίες; Αναμένω!

Στη Ρεϊνιόν δεν θα έμπαινα θάλασσα και να με πλήρωναν. Πολύ shark infested τα νέρα, είχαν μεγάλο πρόβλημα πριν κάτι χρόνια, δεν ξέρω τώρα αν είναι ακόμη έτσι αλλά καλύτερα στη στεριά !!!

 

[Nikos1986]

2. Λίγα Λόγια για τη Ρεϊνιόν

Το παρατσούκλι του νησιού είναι "Χαβάη του Ινδικού". Ένα ωραίο motto, αλλά πριν την εξιστόρηση, υπάρχουν διάφορα σημεία στα οποία θα χρειαστεί να σταθεί ένας υποψήφιος επισκέπτης. Μιας και δεν βρήκα άλλη πληροφορία για το νησί, πέρα από το portfolio του @kalspiros, ας τα καταγράψω όσο μπορώ για αναφορά σε κάθε επίδοξο επισκέπτη.

Το σημαντικότερο απ’όλα: το νησί όντως αποτελεί παράδεισο για τους φυσιολάτρεις. Υπάρχουν αμέτρητες κοιλάδες, καταρράκτες, ηφαίστεια, ακόμη και χωριά αποκομμένα από τον έξω κόσμο και προσβάσιμα είτε με τα πόδια μέσα από τα βουνά είτε με ελικόπτερο. Τις πεζοπορίες αυτές θα τις απολαύσεις με λίγο κόσμο, καθώς το νησί δεν είναι ιδιαίτερα γνωστό. Υπάρχει ο εγχώριος τουρισμός (βλ. Γάλλοι), αλλά οι ξένοι είναι λίγοι: οι φορές που άκουσα κάτι λίγα Αγγλικά και Γερμανικά ήταν άντε 1-2 μέσα στην κάθε μέρα. Δεν συνάντησα Έλληνες. Τα μονοπάτια δεν τα χαρακτηρίζεις και κατσάβραχα, αλλά δεν τα λες και φουλ περιποιημένα / αξιοποιημένα. Επίσης, η είσοδος ήταν δωρεάν σε όλα τα φυσικά αξιοθέατα του νησιού, ακόμη και στο ηφαίστειο.

Το νησί, με έκταση 2.500 τετραγωνικών χιλιομέτρων (όσο όλα τα νησιά του Ιονίου μαζί), φιλοξενεί λίγο κάτω από 1.000.000 κατοίκους. Η συντριπτική πλειοψηφία των κατοίκων μένουν δίπλα στη θάλασσα. Δεν λες ότι θα πηγαίνεις και σημειωτόν στους δρόμους ή ότι θα ψάχνεις μια θέση πάρκινγκ, αν και το έζησα και αυτό. Όμως διάφορες πτυχές του "πολιτισμού" και της "δυτικοποίησης" καταστρέφουν λίγο τον εξωτισμό που φαντάζεται κάποιος (και φανταζόμουν και εγώ) πριν πάει στο νησί.

Όσο δυνατό χαρτί είναι τα χερσαία τοπία, τόσο αδύναμο είναι οι παραλίες του νησιού. Οι φυσικές παραλίες, αυτές στις οποίες πρακτικά μπορείς να κολυμπήσεις, βρίσκονται στη δυτική ακτή. Οι ανατολικές και νότιες ακτές είναι έρμαιες των ωκεανών και του ηφαιστείου. Στα βόρεια και στα ανατολικά οι παραλίες συνήθως έχουν κοτρώνες και τα κύματα χτυπάνε αλύπητα την ακτή. Στο νότιο τμήμα υπάρχουν τεχνητές πισίνες, στις οποίες μπορείς να κολυμπήσεις με ασφάλεια, προστατευμένος από τα κύματα. Επίσης, ανά διαστήματα τα τελευταία 15 χρόνια έχουν εμφανιστεί καρχαρίες στις ακτές του νησιού. Οι πισίνες αυτές προσφέρουν μια προστασία και από αυτούς, όπως και τα τμήματα της δυτικής ακτής που προστατεύονται από τον ύφαλο. Γενικά, το κολύμπι γίνεται στις πισίνες της νότιας ακτής και σε παραλίες της δυτικής ακτής όπου υπάρχει σήμανση. Επίσης, συνήθως σε αυτές υπάρχουν και ναυαγοσώστες που επιτηρούν τα νερά. Γι αυτό, όπως περιγράφω και στην ενότητα "Πρόσβαση" η Ρεϊνιόν μπορεί να συνδυαστεί με τον Μαυρίκιο για κάποιον που θέλει να κάνει και τα μπάνια του σε κάποιες "εξωτικές" παραλίες.

Από την άλλη, κάποιες περιοχές του νησιού είναι διάσημες στην κοινότητα των σέρφερς, όπως το St Leu το οποίο και επισκέφθηκα. Τα πρωινά, που έκανα βόλτα στην προκυμαία, έβλεπα σέρφερς σε κύματα 3 μέτρων, ίσως και μεγαλύτερα, που περιστασιακά σχημάτιζαν και σωλήνες.

Το St Leu έχει τη φήμη του "Queenstown του Ινδικού". Πέρα από το σέρφινγκ, στην περιοχή υπάρχουν πάμπολλα γραφεία για extreme sports (κυρίως παραπέντε από τις τριγύρω βουνοπλαγιές και ελεύθερη πτώση από το μικρό αεροδρόμιο Pierrefonds το οποίο εξυπηρετεί και πτήσεις από τον Μαυρίκιο).


Πρόσβαση

Για την πρόσβαση στο νησί, δεν υπάρχει το πλήθος των επιλογών που έχει κανείς πχ για τον γειτονικό Μαυρίκιο. Στην πράξη οι βολικές επιλογές από Ευρώπη είναι δύο. Η πρώτη είναι μέσω της "μαμάς" Γαλλίας, κυρίως από Παρίσι (CDG και ORY), με καθημερινές 11ωρες πτήσεις μέσω διαφόρων αεροπορικών (Air France, CorsAir, French Bee, Air Austral). Απευθείας πτήση από άλλη Ευρωπαϊκή χώρα δεν υπάρχει.
Η δεύτερη επιλογή είναι μέσω Μαυρικίου, προς τον οποίο πετούν πολλές αεροπορικές. Από εκεί, υπάρχουν 5-10 πτήσεις τη μέρα για τη Ρεϊνιόν. Ο συνδυασμός των 2 νησιών αξίζει να ληφθεί υπόψη από κάποιον που θέλει να κάνει και μπάνια στη θάλασσα, καθώς οι παραλίες της Ρεϊνιόν δεν λένε και πολλά.

Επίσης, υπάρχουν 1-3 συνδέσεις τη βδομάδα με Γιοχάνεσμπουργκ, Σεϋχέλλες και Μπανκόνγκ. Η Ρεϊνιόν συνδέεται επίσης και με τη Μαδαγασκάρη, αν και η τελευταία αποτελεί από μόνη της ένα ξεχωριστό ταξιδιωτικό προορισμό.
Μια ιδιαιτερότητα είναι οι πτήσεις προς Κομόρες, αλλά και προς το άλλο Γαλλικό υπερπόντιο έδαφος της περιοχής, αυτό της Μαγιότ: τα νησιά αυτά είναι ψιλο-αποκομμένα, και αν κάποιος έχει ελεύθερες μέρες μπορούν να συνδυαστούν τέλεια με τη Ρεϊνιόν, ακόμα και με open-jaw εισιτήριο από Παρίσι.

Τέλος, η Ρεϊνιόν δεν ανήκει στη Σένγκεν. Αυτό σημαίνει πως στο Παρίσι θα γίνει έλεγχος διαβατηρίων, το ίδιο και στην επιστροφή. Επίσης, στο Παρίσι, κατά το check-in ζητούσαν και το εισιτήριο της επιστροφής. Εγώ είχα τυπωμένο το πρόγραμμα του ταξιδιού από ένα Word, στο οποίο είχα σημειώσει ημερομηνίες, αριθμούς πτήσεων, PNRs κλπ. Δεν χρειάστηκαν κάτι άλλο, ούτε τα τσέκαραν, απλά τους τα έδειξα και συνέχισα με την παράδοση της βαλίτσας.

Το νόμισμα είναι το ευρώ και ισχύει η δωρεάν περιαγωγή, οπότε δεν χρειάζεται κάποια άλλη διαδικαστική προετοιμασία πριν την πραγματοποίηση των κρατήσεων.


Οδήγηση

Πάμε τώρα στην πιο πονεμένη ιστορία: αυτή της οδήγησης. Ήταν αυτό που με κούρασε περισσότερο σε αυτό το ταξίδι. Ήμουν μόνος βέβαια, αλλά ας καταγραφεί για κάθε επίδοξο επισκέπτη...

Η οδήγηση γίνεται στα δεξιά, οπότε τουλάχιστον σε αυτό δεν υπάρχει πρόβλημα.

Η "εθνική" που βλέπεις στο Google Maps, με τις ετικέτες N1 και N2... Στην πραγματικότητα, ο δρόμος αυτός είναι κλειστός αυτοκινητόδρομος 2 λωρίδων ανά κατεύθυνση με διαχωριστικό μόνο στο ΒΔ τμήμα του νησιού. Ειδικά το αμφιλεγόμενο τμήμα του μεταξύ Le Port και Saint Denis, λέγεται ότι είναι ο πιο ακριβός αυτοκινητόδρομος που έχει κατασκευαστεί ποτέ, αναλογικά με το μήκος του. Το τμήμα του με τις γέφυρες πάνω από τη θάλασσα, στυλ Florida Hwy 1, μήκους περίπου 5 km, κόστισε σχεδόν 2 δις ευρώ.
Αντίθετα, στο ΝΑ τμήμα του νησιού, αυτός ο δρόμος γίνεται 1 λωρίδας ανά κατεύθυνση χωρίς διαχωριστικό, με στροφές και χωρίς ιδιαίτερη ορατότητα. Στα καλά του σημεία θυμίζει τον ΒΟΑΚ.

Στο νησί κυριαρχούν οι κυκλικές διασταυρώσεις. Φανάρια συνάντησα μόνο στο Saint Denis και στο Saint Pierre, ενώ εικάζω ότι ίσως υπάρχουν και στο Saint Paul. Γενικά, φανάρια δεν θα δεις. Όμως οι κυκλικές διασταυρώσεις είναι πάμπολλες, σε κάποιες περιπτώσεις ακόμη και σε αποστάσεις 100 μέτρων η μια από την άλλη.

Ένα πρόβλημα, είναι οι χάρτες του Google Maps που σε διάφορα σημεία είναι ανενημέρωτοι. Έχουν κατασκευαστεί κάμποσες κυκλικές διασταυρώσεις, οι οποίες είτε εμφανίζονται σαν κλασικές διασταυρώσεις είτε απουσιάζουν εντελώς από το Google Maps (εντάξει, αυτό το προσπερνάς αν δεν βασίζεσαι στην φωνητική καθοδήγηση). Επίσης, τα ωράρια λειτουργίας σε πολλές περιπτώσεις ήταν λάθος (την πάτησα ψάχνοντας απεγνωσμένα για φαρμακείο), ενώ εμφανίζονταν και καταστήματα που έχουν κλείσει. Επίσης, σε διάφορες περιπτώσεις με έστελνε από χωματόδρομους που ήταν ιδιαίτερα δύσβατοι με συμβατικό ΙΧ (ποιο GPS σε πάει μέσω ενός δρόμου που ονομάζεται "Impasse τάδε"). Γενικά το Google Maps δεν με βόλεψε. Τα προβλήματα αυτά δεν τα αντιμετώπισα με τους χάρτες της Apple, τους οποίους άρχισα να χρησιμοποιώ όταν πια απηύδησα με το Google Maps.

Πέρα από την "εθνική", υπάρχουν πολλοί φιδογυριστοί δρόμοι, που κατευθύνονται στο εσωτερικό του νησιού. Ένα νησί που είναι γεμάτο από χαράδρες (γενικά το νησί είναι πολύ εντυπωσιακό αν δεις ένα 3D μοντέλο του). Για να μεταβείς στη διπλανή κοιλάδα ή στην απέναντι βουνοπλαγιά, που μπορεί να απέχει 3-4 χιλιόμετρα, μπορεί να σου φάει 1+ ώρα για να βγεις ύστερα από κάμποσες φουρκέτες στην ακτή και να ξαναρχίσεις να ανεβαίνεις τις φουρκέτες προς το εσωτερικό ξανά. Πάντως, βλέποντας αναβάτες να οδηγούν μηχανές μεγάλου κυβισμού σε αυτούς τους δρόμους τους ζήλεψα. Παρεμπιπτόντως, δεν θυμάμαι να είδα μηχανόβιο χωρίς κράνος. Ούτε ακόμη τους πιτσιρικάδες με τα σκουτεράκια.

Τρισδιάστατα μοντέλα του νησιού από Β->Ν (πάνω) και ΝΑ -> ΒΔ (κάτω) [ πηγή : cubebrush.co ]​

Οι δρόμοι αυτοί, προς το εσωτερικό του νησιού, κατά περιπτώσεις έχουν ομίχλη. Προστατευτική μπάρα προς την πλευρά του γκρεμού δεν θυμάμαι να υπάρχει πουθενά. Επίσης, από την πλευρά του βουνού υπάρχουν χαντάκια συνήθως 1 μέτρου βάθος και άλλου τόσου πλάτους, φαντάζομαι για τις βροχές. Επιπλέον, υπάρχουν πολύ λίγα σημεία για να σταματήσεις με ασφάλεια στην άκρη για να θαυμάσεις το πολλές φορές εντυπωσιακότατο τοπίο, το οποίο εύκολα σου αποσπά την προσοχή.

Σε όλους τους δρόμους, εκτός από το τμήμα της "κλειστής" εθνικής στα ΒΔ του νησιού, τα όρια ταχύτητας είναι χαμηλά. Του στυλ 30 km/h, στην καλή περίπτωση 50. Ελάχιστα είναι τα σημεία της "εθνικής" που επιτρέπεται να πας με 70. Πέρα από τις συχνές κυκλικές διασταυρώσεις που σε αναγκάζουν αν κόψεις ταχύτητα, υπάρχουν αμέτρητα τσιμεντένια σαμαράκια. Πραγματικά αμέτρητα.

Επίσης, στο νησί υπάρχουν πολλοί ποδηλατόδρομοι. Υπάρχουν λωρίδες για ποδήλατα ακόμη και στους δρόμους όπου τα αυτοκίνητα περνούν χωρίς κάποιο διαχωριστικό με όριο τα 70, στους οποίους ποδηλατόδρομους κυκλοφορούν ακόμα και πεζοί. Από την άλλη βέβαια, πολλές φορές στις λωρίδες αυτές δεν μπορεί να κινηθεί ποδήλατο, καθώς ενδέχεται να υπάρχουν κλαδιά ή και πεσμένα καλάμια. Πολλές φορές, οι ποδηλάτες οδηγούν στην κανονική λωρίδα των αυτοκινήτων, κάτι που σε ανηφόρες είναι πρόβλημα για τους οδηγούς που σχηματίζουν ουρές χωρίς δυνατότητα ασφαλής προσπέρασης.

Τέλος, κάτι που δεν περίμενα, ήταν η συνήθεια πολλών οδηγών να σου κολλάνε από πίσω. Χωρίς να βιάζονται ή να θέλουν να προσπεράσουν, ακόμη και στη δεξιά λωρίδα να οδηγείς. Δεν ξέρω γιατί το κάνουν.


Εποχές

Το νησί, όντας στην τροπική ζώνη στο νότιο ημισφαίριο, επηρεάζεται από τους μουσώνες. Γενικά, η καλύτερη εποχή από πλευράς βροχοπτώσεων είναι το δικό μας καλοκαίρι, όπου εκεί είναι η ξηρή εποχή. Η θερμοκρασία, τουλάχιστον στο επίπεδο της θάλασσας είναι γύρω στους 20-25 βαθμούς όλο τον χρόνο. Στο εσωτερικό του νησιού, το οποίο είναι ορεινό, καθώς και στο ηφαίστειο, βγάζει την ψύχρα του. Δυστυχώς θα χρειαστεί να πάρεις κάθε είδος ρούχου, από λεπτό κοντομάνικο μέχρι φούτερ και οπωσδήποτε αντιανεμικό. Επίσης μποτάκια πεζοπορίας, καθώς σε διάφορα σημεία θα χρειαστεί να περάσεις από λάσπες ή και λίγα νερά καθ’οδόν προς τους καταρράκτες. Γενικά, το ανατολικό τμήμα του νησιού δέχεται περισσότερες βροχές, κάτι που το καταλαβαίνεις και από το πλήθος των καταρρακτών.

Η εκεί άνοιξη (Οκτώβριος - Νοέμβριος) είναι η εποχή που μεταναστεύουν οι φάλαινες και οι σφυροκέφαλοι, οπότε μπορεί κανείς να τα εντοπίσει στις δυτικές κυρίως ακτές.

Τέλος, στο διάστημα Οκτώβριος - Φεβρουάριος πραγματοποιούνται πολλά φεστιβάλ στα ανατολικά του νησιού, από τις κοινότητες Ινδών που μένουν σε αυτές τις περιοχές της Ρεϊνιόν.

 

[Nikos1986]

3. Πρόγραμμα

Το πρόγραμμα του ταξιδιού, το οποίο είχα σχεδιάσει, ήταν το εξής:

• 6/6 : Πτήση από Αθήνα για Παρίσι το μεσημεράκι. Εκεί θα παραλάμβανα τη βαλίτσα και θα ξαναέκανα check-in για το δεύτερο σκέλος του ταξιδιού, Παρίσι - Ρεϊνιόν. Άφιξη στην Ρεϊνιόν το επόμενο πρωί.
• 7/6 – 9/6 : Διαμονή στο Salazie για να εξερευνούσα το ΒΑ τμήμα του νησιού, μαζί με τα βουνά γύρω από το ίδιο το Salazie.
• 9/6 – 13/6 : Διαμονή στο Baril, κοντά στο Saint Philippe. Με βάση το Baril, θα γυρνούσα το νότιο τμήμα του νησιού.
• 13/6 – 16/6 : Διαμονή στο Bourg-Murat, κοντά στο Piton de la Fournaise. Από το Bourg-Murat θα εξερευνούσα το ηφαίστειο και την γύρω περιοχή. Με αυτή την επιλογή, εξοικονόμησα γύρω στη 1,5 ώρα πήγαινε-έλα, σε σχέση με το αν είχα ως βάση το Baril. Πάντως, ακόμη και από εκεί, ήταν 40 λεπτά οδήγηση έως το ηφαίστειο.
• 16/6 – 21/6 : Διαμονή στο St Leu. Έχοντας ως βάση αυτό, θα έβλεπα τη δυτική ακτή.
• 21/6 : Αναχώρηση το βραδάκι από τη Ρεϊνιόν για το Παρίσι, στο οποίο θα φτάναμε νωρίς το επόμενο πρωί.
• 22/6 : Μετάβαση στο αεροδρόμιο Le Bourget, στο οποίο πραγματοποιούνταν οι αεροπορικές επιδείξεις. Το βράδυ θα επέστρεφα στο Charles de Gaulle για την επιστροφή στην Αθήνα.

Οι πτήσεις Αθήνα – Παρίσι – Αθήνα θα γίνονταν με την Aegean.
Οι πτήσεις Παρίσι – Ρεϊνιόν – Παρίσι θα γίνονταν με την Air Austral.

Στο Salazie θα έμενα στο Villa le Jacaranda.
Στο Baril θα έμενα στο Le Farin la Pluie by Lonbraz Volkan.
Στο Bourg-Murat θα έμενα στο La Caz a Lena la Plaine des Cafres.
Στο St Leu θα έμενα στο Appartement la Marine.

Χάρτης του νησιού, στον οποίο είχα αποτυπώσει τις αποστάσεις και τους χρόνους οδήγησης​

Με βάση τον παραπάνω χάρτη, φαίνεται η ανάγκη του σπασίματος των διανυκτερεύσεων, εν μέρει λόγω της περίεργης γεωμορφολογίας του νησιού. Οι διαδρομές είναι χρονοβόρες, με κουραστικές φουρκέτες στους ορεινούς δρόμους και συνεχή σταματήματα - ξεκινήματα στα σαμαράκια και στις κυκλικές διασταυρώσεις. Ανάλογα με τις περιοχές του νησιού που σκοπεύει να εξερευνήσει κανείς, το σπάσιμο των διανυκτερεύσεων το θεωρώ κάτι παραπάνω από απαραίτητο. Η επιλογή των τοποθεσιών που έκανα με βόλεψε στην πράξη και θα την πρότεινα ως βάση για την αναζήτηση των καταλυμάτων.

 

[Nikos1986]

Διαβάζω Ρεϊνιόν, σκέφτομαι "α τι ωραία για Γαλλία θα διαβάσω"....Μα τι περίμενα δλδ απο σένα; Να διαβάσω για τη "ταπεινή" γαλλική επαρχία;.... Εννοείται θα πήγαινες σε κάτι εξωτικό που εγώ αγνοώ!

Είδα κι εγώ Νέα Καληδονία και Γαλλική Πολυνησία αλλά έφαγα πόρτα

Εντάξει, δεν έχει το κοσμοπολίτικο χαρακτήρα του νότου ή την ιστορία του βορρά (για την ηπειρωτική χώρα λέω), αλλά δώσε της μια ευκαιρία

Θα ήθελα περισσότερο απο Σεϋχέλλες....είναι ο Ν.1 προορισμός που θα πάω όταν θα αποφασίσω να πάω κάπου για "μπάνια"... Τουλάχιστον στη Ρεϊνιόν έχει καλές παραλίες; Αναμένω!

Στη Ρεϊνιόν δεν θα έμπαινα θάλασσα και να με πλήρωναν. Πολύ shark infested τα νέρα, είχαν μεγάλο πρόβλημα πριν κάτι χρόνια, δεν ξέρω τώρα αν είναι ακόμη έτσι αλλά καλύτερα στη στεριά !!!

Είχε θέματα με καρχαρίες, που νομίζω ξεκίνησαν γύρω στο '10. Αλλά όπως λένε, αυτές ίσως είναι φήμες που διαδίδουν οι ανταγωνιστές γείτονες

Στα ανατολικά δεν τίθεται θέμα μπάνιου στη θάλασσα, θα δείτε και φωτογραφίες από εκεί. Όχι τόσο λόγω καρχαριών, αλλά λόγω της άγριας θάλασσας που έρχεται από τα ανοιχτά.

Στα νότια υπάρχουν rock pools, στις οποίες μπορείς να κολυμπήσεις με ασφάλεια. Επίσης, στα ΝΔ υπάρχει προστατευτικός ύφαλος, ο οποίος κάνει ασφαλές το κολύμπι σε μια σειρά παραλιών με άμμο. Πάντως, μην περιμένετε παραλίες έτσι όπως τις έχουμε συνηθίσει στην Ελλάδα.

Γι αυτό θεωρώ ότι το νησί συνδυάζεται τέλεια με Μαυρίκιο ή Σεϋχέλλες: τα νησιά αυτά φαίνονται να αλληλοσυμπληρώνονται όσον αφορά το τι προσφέρει το καθένα, ενώ κυρίως με Μαυρίκιο υπάρχουν και πολλές πτήσεις μέσα στη μέρα.

 

[alma]

Θα ήθελα περισσότερο απο Σεϋχέλλες....είναι ο Ν.1 προορισμός που θα πάω όταν θα αποφασίσω να πάω κάπου για "μπάνια"... Τουλάχιστον στη Ρεϊνιόν έχει καλές παραλίες; Αναμένω!

Πριν λίγα χρόνια ήταν ένας προορισμός που σκεφτόμασταν να επισκεφτούμε κι ένας από τους λόγους απόρριψης ήταν οι συχνές επιθέσεις καρχαριών και η απαγόρευση κολύμβησης. Βέβαια αν μας έψηνε περισσότερο το νησί(όπως πχ οι Αζόρες)θα είχαμε πάει κι ας μην κολυμπούσαμε...

Réunion Island is the top spot for ‘horrifying’ shark attacks, podcast says

https://www.mensjournal.com/travel/reunion-island-bans-surfing-plans-massive-shark-kill

The island that's had so many shark attacks swimming is now banned

 

[Sassenach77]

αλλά δώσε της μια ευκαιρία

Έχει ηφαίστειο! Αυτό της δίνει σοβαρό μπόνους! Στις Σειχέλλες θέλω να πάω για να κάνω τρέλες, το λέει και η Πωλίνα!

Πέρα απο τη πλάκα στη θάλασσα αυτών των νησιών δεν θα έμπαινα ουτως η άλλως! Με τις θάλασσες σε αυτά τα μέρη δεν τα πάω καλά ακριβώς γιατί υπάρχει πολύ δραστήριο ζωικό βασίλειο που εγώ δεν βλέπω την ώρα που θα κάνω μπάνιο... ότι δεν βλέπω κάνει τζιζ για μένα και δεν αξίζει το κόπο... Ούτε στη Ελλάδα πλέον κολυμπώ με τις ώρες και μάλιστα σε πολύ βαθιά νερά!

Το σημαντικότερο απ’όλα: το νησί όντως αποτελεί παράδεισο για τους φυσιολάτρεις. Υπάρχουν αμέτρητες κοιλάδες, καταρράκτες, ηφαίστεια, ακόμη και χωριά αποκομμένα από τον έξω κόσμο και προσβάσιμα είτε με τα πόδια μέσα από τα βουνά είτε με ελικόπτερο. Τις πεζοπορίες αυτές θα τις απολαύσεις με λίγο κόσμο, καθώς το νησί δεν είναι ιδιαίτερα γνωστό.

Αυτός είναι ο ιδανικός λόγος για να πάω σε αυτό το νησί και γενικά σε τέτοια μέρη! Στις παραλίες να πάτε εσεις να κάνετε παρέα στους καρχαρίες!

 

[Nikos1986]

4. Αθήνα - Παρίσι - Ρεϊνιόν

Από την Αθήνα είχα κλείσει την πτήση στις 13:45 για Παρίσι, όπου θα φτάναμε στις 16:15. Από το ίδιο terminal, 2D, θα συνέχιζα με την Air Austral, η οποία θα έφευγε στις 19:00. Τα εισιτήρια ήταν ξεχωριστά, οπότε έπρεπε να παραλάβω τις βαλίτσες και να τις ξαναδώσω για check-in για τη δεύτερη πτήση. Η αλλαγή της Air Austral που πήγε την πτήση 1 ώρα μετά μου έκατσε τέλεια, καθώς πλέον δεν θα είχα ανησυχία, δεδομένης της σχεδόν σίγουρης καθυστέρησης στην Αθήνα. Στην Ρεϊνιόν θα φτάναμε το επόμενο πρωί, στις 9:10.

Εν τέλει, από την Αθήνα απογειωθήκαμε με 1 ώρα καθυστέρηση, στις 14:45. Ξεκινήσαμε την τροχοδρόμηση μισή ώρα καθυστερημένοι και στο μισάωρο που περιμέναμε στον διάδρομο απογείωσης είχαν μαζευτεί άλλα 5 αεροπλάνα πίσω μας.

Η πτήση κύλισε πολύ ήσυχα, αν και σχεδόν όλη την ώρα πάνω από σύννεφα, ενώ πριν το καταλάβουμε κατεβαίναμε για την προσγείωση. Περάσαμε και μπροστά από το Concord, το οποίο είχα δει φευγαλέα μόνο την πρώτη φορά που είχα βρεθεί στο αεροδρόμιο του Παρισιού!

Αναχωρώντας από την Αθήνα (πάνω) και πετώντας πάνω από ένα άλλο αεροπλάνο, πάνω από την Ιταλία (κάτω)

Πάνω από τις Άλπεις (πάνω) και λίγο πριν προσγειωθούμε στο Παρίσι (κάτω)

Το Concord, κοντά σε ένα από τα κτήρια της Air France στο CDG​

Φτάνοντας στο Παρίσι, ύστερα από την παραλαβή της βαλίτσας ξεκίνησα για το γκισέ της Air Austral. Ήθελα να ξεμπέρδευα γρήγορα, για να έκανα μετά καμία βόλτα στο αεροδρόμιο με την ησυχία μου. Εν τέλει, φτάνοντας στο γκισέ υπήρχε μια τεράστια ουρά, η οποία προχωρούσε με απίστευτα αργό ρυθμό. Θα έφευγαν 2 κοντινές πτήσεις, μια για Ρεϊνινόν και μία για Μαγιότ. Εντύπωση μου έκανε ότι πριν φτάσουμε στο γκισέ υπήρχε μια κοπέλα της αεροπορικής που ζητούσε από όσους δεν ήμασταν Γάλλοι (μια πολύ μικρή μειοψηφία) να της δείξουμε τα στοιχεία του εισιτηρίου της επιστροφής και τότε μας έβαζε ένα αυτοκόλλητο στο διαβατήριο. Εγώ δεν είχα τυπωμένο κάτι, απλά της έδειξα ένα πρόγραμμα που είχα φτιάξει για το ταξίδι (στα Ελληνικά) που είχα καταγράψει και τα PNRs των πτήσεων. Δεν ήλεγξε κάτι άλλο, το είδε απλά και μου έβαλε το αυτοκόλλητο.

Παρότι η ώρα της επιβίβασης πλησίαζε, η ουρά προχωρούσε πολύ αργά. Θα ανησυχούσα μήπως δεν προλάβαινα να φτάσω στην πύλη, αλλά στο τέλος, με τόσο κόσμο που περίμενε στην ουρά, το αεροπλάνο θα έφευγε μισογεμάτο... Αφότου έδωσα τη βαλίτσα, σχετικά γρήγορα πέρασα τους ελέγχους και έφτασα στην πύλη.

Το αεροπλάνο ήταν ένα 777, στο οποίο ξεκινήσαμε την επιβίβαση κανένα 20λεπτο πριν την απογείωση. Από την 11ωρη πτήση, η οποία ήταν ολόκληρη βραδινή, δεν θυμάμαι και πολλά. Ήταν πολύ ήσυχη και χωρίς κουνήματα. Περάσαμε πάνω από την Ιταλία, την Πελοπόννησο και την Κρήτη. Πετάξαμε πάνω από την Αιθιοπία, πριν ανοιχτούμε στον Ινδικό και προσγειωθούμε στο Σεν Ντενί, στα βόρεια της Ρεϊνιόν.

Το εσωτερικό του αεροπλάνου (πάνω), πετώντας πάνω από το Ιόνιο (μέση) και η πορεία που ακολουθήσαμε όταν πλέον φτάναμε στο Σεν Ντενί (κάτω)​

Το IFE εντάξει, καλό, αλλά είχε κάτι ψιλο-bugs (μετά από σχεδόν 14 ώρες θα πρέπει να φτάναμε καμία Ανταρκτική)...

Εντάξει, όχι και 13:47...​

Το δείπνο ήταν παραδόξως καλό για αεροπορική, έχοντας 2-3 επιλογές, εγώ τελικά ζήτησα κοτόπουλο κάρι. Μου έκανε εντύπωση που το σερβιριστήκαμε σε ένα ρομαντικό περιβάλλον, με τον πιλότο να έχει χαμηλώσει τα φώτα της καμπίνας.

Το δείπνο της Air Austral​

Εν τέλει, προσγειωθήκαμε λίγο πριν τις 9 το πρωί. Στο αεροπλάνο είχα κοιμηθεί αρκετά καλά, οπότε θα είχα ολόκληρη τη μέρα μπροστά για να ξεκινήσω την εξερεύνηση.

Έχοντας αποβιβαστεί στο St Denis​

Στο νησί είχα νοικιάσει αυτοκίνητο, πρώτη φορά από τη Hertz. Γενικά, όλες τις φορές μέχρι τώρα νοίκιαζα από την Avis, όμως οι τιμές της ήταν αρκετά πάνω από τη Hertz, οπότε έκλεισα με αυτή. Το αμάξι που πήρα ήταν ένα Renault Clio, το οποίο με βόλεψε μια χαρά, ακόμη και στους δρόμους με λακκούβες γύρω από το ηφαίστειο. Αφότου φόρτωσα τα πράγματα, ξεκίνησα τη βόλτα, αρχίζοντας με την ΒΑ πλευρά του νησιού!

 

[Nikos1986]

Πριν λίγα χρόνια ήταν ένας προορισμός που σκεφτόμασταν να επισκεφτούμε κι ένας από τους λόγους απόρριψης ήταν οι συχνές επιθέσεις καρχαριών και η απαγόρευση κολύμβησης. Βέβαια αν μας έψηνε περισσότερο το νησί(όπως πχ οι Αζόρες)θα είχαμε πάει κι ας μην κολυμπούσαμε...

Πέρα απο τη πλάκα στη θάλασσα αυτών των νησιών δεν θα έμπαινα ουτως η άλλως! Με τις θάλασσες σε αυτά τα μέρη δεν τα πάω καλά ακριβώς γιατί υπάρχει πολύ δραστήριο ζωικό βασίλειο που εγώ δεν βλέπω την ώρα που θα κάνω μπάνιο... ότι δεν βλέπω κάνει τζιζ για μένα και δεν αξίζει το κόπο... Ούτε στη Ελλάδα πλέον κολυμπώ με τις ώρες και μάλιστα σε πολύ βαθιά νερά!

Αυτός είναι ο ιδανικός λόγος για να πάω σε αυτό το νησί και γενικά σε τέτοια μέρη! Στις παραλίες να πάτε εσεις να κάνετε παρέα στους καρχαρίες!

Μα οι καρχαρίες δεν είναι επικίνδυνοι...
Αν κάποιος δεν το πιστεύει να δει το 50 First Dates

Εντάξει, σοβαρά τώρα, οι παραλίες κυρίως στα ΝΔ έχουν ανοίξει, σε όσες δεν υπάρχει προστασία έχουν τοποθετήσει ταμπέλες με το γνωστό σήμα. Έκανα και μπάνιο εκεί, και γύρισα πίσω σώος (το χέρι το έφαγα στη λάβα, δεν ήταν καρχαρίας πάντως ).

 

[katkats]

Χάρτης του νησιού, στον οποίο είχα αποτυπώσει τις αποστάσεις και τους χρόνους οδήγησης​

Τρελαίνομαι για "μουτζουρωμένους" χάρτες, όπως τις παλιές εποχές, χωρίς google maps (τότε που το ψωμί ήταν γλυκό - not).
Εννοείται ότι παραφυλάω για τα νέα ποστ της Réunion.