dimosf
Member
- Μηνύματα
- 2.302
- Likes
- 5.885
- Ταξίδι-Όνειρο
- ΝΟΡΒΗΓΙΑ-ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Κεφάλαιο 2ο (Ημέρα 2η)
- Κεφάλαιο 3ο (Ημέρα 3η)
- Κεφάλαιο 4ο (Ημέρα 3η-συνέχεια)][B]ROTHENBURG OB DER TAUBER[/B
- Κεφάλαιο 5ο (Ημέρα 4η)][B]REGENSBURG[/B
- Κεφάλαιο 6ο (Ημέρα 5η & 6η)
- Κεφάλαιο 7ο (Ημέρα 7η)][B]ΒΕΡΟΛΙΝΟ[/B
- Κεφάλαιο 8ο (Ημέρα 8η)][B]ΒΕΡΟΛΙΝΟ - POTSDAM[/B
- Κεφάλαιο 9ο (Ημέρα 9η)][B]LEIPZIG[/B
- Κεφάλαιο 10ο (Ημέρα 10η)][B]ΛΙΜΝΕΣ, ΠΟΤΑΜΙΑ ΚΑΙ ΚΑΝΑΛΙΑ ΚΟΝΤΑ ΣΤΟ ΒΕΡΟΛΙΝΟ[/B
Πρόκειται για ένα μεσαιωνικό διαμάντι πάνω στο «Ρομαντικό Δρόμο» (RomantischeStrasse) διατηρημένο στην εντέλεια όπως ήταν έξι αιώνες πριν. Διατηρούνται τα τείχη της πόλης με τις εντυπωσιακές τους πύλες, τα πλακόστρωτα, τα μεσαιωνικά κτίρια και οι κρήνες σε διάφορα σημεία. Όμορφες «παραφωνίες» κάποια στοιχεία αναγέννησης όπως ένα μέρος του δημαρχείου και το κτίριο στην αρχή της οδού ObereSchmiedgasse κοντά στην Markt, την κεντρική πλατεία της πόλης. Οι διατάξεις για τη συντήρηση των κτιρίων και της πόλης γενικότερα είναι οι αυστηρότερες της Γερμανίας.
Αφήσαμε το αυτοκίνητο στο πάρκινγκ έξω από τα τείχη και μπήκαμε στην παλιά πόλη από την Galgentor ή Wurzburgertor μιας και είναι η πύλη που οδηγεί στο Wurzburg. Περνώντας την πύλη είναι σα να μπαίνεις σε χρονομηχανή. Οι εικόνες γύρω σα σκηνικό για ταινία εποχής. ΜΕΣΑΙΩΝΑΣ!! Πλακόστρωτα και στενά ισόγεια ή δίπατα κτίρια καλυμμένα το ένα δίπλα στο άλλο με τις χαρακτηριστικές ξυλοδεσιές. Στρίβοντας δεξιά κι αριστερά σε πλακόστρωτα δρομάκια φτάσαμε στη Markt. Ελαφρά κατηφορική με ένα σωρό μεσαιωνικά κτίρια γύρω-γύρω είναι μια κούκλα!!
Μπαίνοντας από τη Neugasse δεξιά είναι το Δημαρχείο (Rathaus) που άρχισε να κτίζεται τον 14ο αι. σε γοτθικό ύφος και τελείωσε στην Αναγέννηση. Στο κέντρο της πρόσοψης είναι ο ελικοειδής πύργος που δίνει την εντύπωση στραβής κατασκευής. Στην αναγεννησιακή στοά μπροστά βρίσκεται και το γραφείο τουρισμού. Πίσω ακριβώς από το δημαρχείο βρίσκεται ο γοτθικός ναός του Αγ. Ιακώβου (Jakobskirche) που ήταν κλειστός όταν πήγαμε. Στη ΝΔ πλευρά της πλατείας είναι μια εντυπωσιακή κρήνη.
Κάτσαμε για ένα καφέ δίπλα στο δημαρχείο και στη συνέχεια αφιερώσαμε τουλάχιστον ένα δίωρο σε βόλτες-βουτιές στο μεσαίωνα!
Στη γωνία του δημαρχείου απέναντι από την κρήνη δύο αντίγραφα των πρώτων «αυτοκινήτων» είχαν μαζέψει αρκετό κόσμο που τα χάζευε. Πρόκειται ουσιαστικά για άμαξες χωρίς άλογα. Μια ατμοκίνητη μηχανή και στη θέση των ινίων ένα τιμόνι περίπου σαν αυτό της βάρκας και η άμαξα έγινε αυτοκίνητο!! Σκούρα μπλε, καλογυαλισμένα με πολλά επίχρυσα στολίδια, ήταν πραγματικά πολύ εντυπωσιακά.
Ακολουθώντας την Hergasse στα δυτικά βγήκαμε από τα τείχη και μπροστά μας απλώθηκε η εκπληκτική θέα της καταπράσινης κοιλάδας του ποταμού Tauber. Το ποτάμι, σχετικά μικρό, ίσα που φαινόταν πολύ λίγο ανάμεσα από τα πυκνά φυλλώματα των δέντρων.
Ξανά πίσω στη Markt και πήραμε την ObereSchmiedgasse. Στο τέλος της σχηματίζεται μια μικρή τριγωνική πλατεία, η Plonlein.
Γυρίσαμε στη Markt και χαζέψαμε σε ένα τρίπατο κτίριο με ότι Χριστουγεννιάτικο μπορεί να βάλει ο νους σου. Να μπαίνεις μέσα και να μην μπορείς να βγεις! Φυσικά και εμείς το ίδιο πάθαμε. Με τα πολλά βγήκαμε έχοντας αγοράσει το κατιτίς μας.
Σε πολλές βιτρίνες γεμάτες μικρά κομψοτεχνήματα βλέπαμε και ένα τεράστιο γυάλινο ποτήρι. Είναι το αντίγραφο του Meistertrunk.
Η πραγματική ιστορία και ένας θρύλος συνοδεύουν αυτό το ποτήρι που έχει χωρητικότητα 3,25 lt.
Στα 1631 ο τριακονταετής πόλεμος μεταξύ καθολικών και προτεσταντών φτάνει και σε αυτή την πόλη. Ο καθολικός στρατηγός Tilly πολιορκεί την πόλη που αρνείται να παραδοθεί και αντιστέκεται. Όχι όμως για πολύ. Ο στρατός μπαίνει στην πόλη, συλλαμβάνει το Δήμαρχο και το δημοτικό συμβούλιο, τους καταδικάζει σε θάνατο και αποφασίζει να ισοπεδώσει την πόλη. Εδώ τελειώνει η ιστορία. Ο θρύλος λέει ότι ο Tilly πριν την εκτέλεση των αποφάσεών του θέλησε λίγο κρασί που του προσφέρθηκε στο Meistertrunk. Του ήρθε τότε η ιδέα να προκαλέσει τους ντόπιους. Αν κάποιος έπινε ένα γεμάτο Meistertrunk με κρασί μονορούφι θα έδινε χάρη στην πόλη. Ο δήμαρχος GeorgNusch δέχτηκε (δεν είχε άλλωστε να χάσει και τίποτα!) και τα κατάφερε! Φυσικά για τρεις μέρες ήταν σε κατάσταση απόλυτης μέθης. Έτσι εμείς σήμερα μπορούμε και απολαμβάνουμε το Rothenburg όπως ήταν τότε. Φαίνεται όμως ότι στην πραγματικότητα πρόσφεραν στον Tilly ένα τεράστιο χρηματικό ποσό και έτσι γλύτωσαν. Ο ντόπιος ποιητής AdamHorber έκανε το θρύλο θεατρικό έργο που παίζεται ανελλιπώς από το 1881 κάθε Whitsuntide (Πεντηκοστή) στη διάρκεια μεγάλου πανηγυριού στο οποίο συμμετέχει όλη η πόλη. Κάθε φοράπου σκέφτομαι τον «ηρωικό» δήμαρχο και την κατάστασή του μετά το κατόρθωμά του δεν μπορώ να συγκρατήσω τα γέλια μου. Έτσι, γεμάτοι πανέμορφες εικόνες και σε πλήρη «ευθυμία» αφήσαμε το Rothenburg και γυρίσαμε στο κάμπινγκ για ξεκούραση. Την επομένη άλλη μια μεσαιωνική πόλη της περιοχής περίμενε να την ανακαλύψουμε!!
Αφήσαμε το αυτοκίνητο στο πάρκινγκ έξω από τα τείχη και μπήκαμε στην παλιά πόλη από την Galgentor ή Wurzburgertor μιας και είναι η πύλη που οδηγεί στο Wurzburg. Περνώντας την πύλη είναι σα να μπαίνεις σε χρονομηχανή. Οι εικόνες γύρω σα σκηνικό για ταινία εποχής. ΜΕΣΑΙΩΝΑΣ!! Πλακόστρωτα και στενά ισόγεια ή δίπατα κτίρια καλυμμένα το ένα δίπλα στο άλλο με τις χαρακτηριστικές ξυλοδεσιές. Στρίβοντας δεξιά κι αριστερά σε πλακόστρωτα δρομάκια φτάσαμε στη Markt. Ελαφρά κατηφορική με ένα σωρό μεσαιωνικά κτίρια γύρω-γύρω είναι μια κούκλα!!
Μπαίνοντας από τη Neugasse δεξιά είναι το Δημαρχείο (Rathaus) που άρχισε να κτίζεται τον 14ο αι. σε γοτθικό ύφος και τελείωσε στην Αναγέννηση. Στο κέντρο της πρόσοψης είναι ο ελικοειδής πύργος που δίνει την εντύπωση στραβής κατασκευής. Στην αναγεννησιακή στοά μπροστά βρίσκεται και το γραφείο τουρισμού. Πίσω ακριβώς από το δημαρχείο βρίσκεται ο γοτθικός ναός του Αγ. Ιακώβου (Jakobskirche) που ήταν κλειστός όταν πήγαμε. Στη ΝΔ πλευρά της πλατείας είναι μια εντυπωσιακή κρήνη.
Κάτσαμε για ένα καφέ δίπλα στο δημαρχείο και στη συνέχεια αφιερώσαμε τουλάχιστον ένα δίωρο σε βόλτες-βουτιές στο μεσαίωνα!
Στη γωνία του δημαρχείου απέναντι από την κρήνη δύο αντίγραφα των πρώτων «αυτοκινήτων» είχαν μαζέψει αρκετό κόσμο που τα χάζευε. Πρόκειται ουσιαστικά για άμαξες χωρίς άλογα. Μια ατμοκίνητη μηχανή και στη θέση των ινίων ένα τιμόνι περίπου σαν αυτό της βάρκας και η άμαξα έγινε αυτοκίνητο!! Σκούρα μπλε, καλογυαλισμένα με πολλά επίχρυσα στολίδια, ήταν πραγματικά πολύ εντυπωσιακά.
Ακολουθώντας την Hergasse στα δυτικά βγήκαμε από τα τείχη και μπροστά μας απλώθηκε η εκπληκτική θέα της καταπράσινης κοιλάδας του ποταμού Tauber. Το ποτάμι, σχετικά μικρό, ίσα που φαινόταν πολύ λίγο ανάμεσα από τα πυκνά φυλλώματα των δέντρων.
Ξανά πίσω στη Markt και πήραμε την ObereSchmiedgasse. Στο τέλος της σχηματίζεται μια μικρή τριγωνική πλατεία, η Plonlein.
Γυρίσαμε στη Markt και χαζέψαμε σε ένα τρίπατο κτίριο με ότι Χριστουγεννιάτικο μπορεί να βάλει ο νους σου. Να μπαίνεις μέσα και να μην μπορείς να βγεις! Φυσικά και εμείς το ίδιο πάθαμε. Με τα πολλά βγήκαμε έχοντας αγοράσει το κατιτίς μας.
Σε πολλές βιτρίνες γεμάτες μικρά κομψοτεχνήματα βλέπαμε και ένα τεράστιο γυάλινο ποτήρι. Είναι το αντίγραφο του Meistertrunk.
Η πραγματική ιστορία και ένας θρύλος συνοδεύουν αυτό το ποτήρι που έχει χωρητικότητα 3,25 lt.
Στα 1631 ο τριακονταετής πόλεμος μεταξύ καθολικών και προτεσταντών φτάνει και σε αυτή την πόλη. Ο καθολικός στρατηγός Tilly πολιορκεί την πόλη που αρνείται να παραδοθεί και αντιστέκεται. Όχι όμως για πολύ. Ο στρατός μπαίνει στην πόλη, συλλαμβάνει το Δήμαρχο και το δημοτικό συμβούλιο, τους καταδικάζει σε θάνατο και αποφασίζει να ισοπεδώσει την πόλη. Εδώ τελειώνει η ιστορία. Ο θρύλος λέει ότι ο Tilly πριν την εκτέλεση των αποφάσεών του θέλησε λίγο κρασί που του προσφέρθηκε στο Meistertrunk. Του ήρθε τότε η ιδέα να προκαλέσει τους ντόπιους. Αν κάποιος έπινε ένα γεμάτο Meistertrunk με κρασί μονορούφι θα έδινε χάρη στην πόλη. Ο δήμαρχος GeorgNusch δέχτηκε (δεν είχε άλλωστε να χάσει και τίποτα!) και τα κατάφερε! Φυσικά για τρεις μέρες ήταν σε κατάσταση απόλυτης μέθης. Έτσι εμείς σήμερα μπορούμε και απολαμβάνουμε το Rothenburg όπως ήταν τότε. Φαίνεται όμως ότι στην πραγματικότητα πρόσφεραν στον Tilly ένα τεράστιο χρηματικό ποσό και έτσι γλύτωσαν. Ο ντόπιος ποιητής AdamHorber έκανε το θρύλο θεατρικό έργο που παίζεται ανελλιπώς από το 1881 κάθε Whitsuntide (Πεντηκοστή) στη διάρκεια μεγάλου πανηγυριού στο οποίο συμμετέχει όλη η πόλη. Κάθε φοράπου σκέφτομαι τον «ηρωικό» δήμαρχο και την κατάστασή του μετά το κατόρθωμά του δεν μπορώ να συγκρατήσω τα γέλια μου. Έτσι, γεμάτοι πανέμορφες εικόνες και σε πλήρη «ευθυμία» αφήσαμε το Rothenburg και γυρίσαμε στο κάμπινγκ για ξεκούραση. Την επομένη άλλη μια μεσαιωνική πόλη της περιοχής περίμενε να την ανακαλύψουμε!!
Attachments
-
23,5 KB Προβολές: 146
Last edited by a moderator: