Γαλλία Φωτο-ιστορία: Παρίσι

georgeant

Member
Μηνύματα
603
Likes
2.518
Ονειρεμένο Ταξίδι
Road trip B. Αμερική

Κεφάλαιο 4

Σεπτέμβριος 2013.

Ως παρέα μας ελκύει οτιδήποτε έχει σχέση με τον τρόμο, είτε αυτό είναι μια ταινία θρίλερ, ειτε ένα θεματικό παιχνίδι, είτε ένα tour που σου εξιστορεί το σκοτεινό παρελθόν της πόλης μαζί με μύθους και θρύλους που τη συνοδεύουν. Και τοΠαρίσι έχει αρκετούς. Μπορεί τώρα να θεωρείται η πόλη του έρωτα και του φωτός, της μόδας και της τέχνης αλλά δεν ήταν πάντα έτσι. Το Παρίσι έχει μια μακρά, τραγική ιστορία φόνων και εκτελέσεων, ιστορίες για βαμπιρ, για κροκόδειλους που ζουν στους υπονόμους κάτω απο την πόλη, για το φάντασμα μιας κοπέλας που στοιχειώνει το μετρό και άλλα πολλά. Αποφασίσαμε λοιπόν να κάνουμε ένα μικρό διάλειμμα απο το ρομαντικό Παρίσι και να γνωρίσουμε λίγο και τη σκοτεινή πλευρά του.
Ένα τέτοιο 90λεπτο τουρ κάναμε την πρώτη μέρα του ταξιδιού μας στο Παρίσι. Το βράδυ συναντηθήκαμε με τον ξεναγό μας ακριβώς μπροστά απο το άγαλμα του Καρλομάγνου έξω απο την Παναγία των Παρισίων. Η περίεργη αγγλική προφορά του δεν οφείλονταν μόνο στο γεγονός ότι ήταν Γάλλος, αλλά και στους κυνόδοντες που φορούσε. Ο συνδυασμός της δερμάτινης μακριάς μαύρης καμπαρντίνας του με τα μακριά μαλλιά του, του έδιναν μια ελαφρώς σκιαχτική εικόνα αν και το συμπαθητικό του πρόσωπο και το μέτριο ανάστημά του τον έκαναν κάπως πιο οικείο απ'ότι ίσως να ήθελε και ο ίδιος.
Η ξενάγηση ξεκίνησε απο τις πόρτες της Παναγίας των Παρισίων εξιστορώντας μας το θρύλο του "σιδερά και των πορτών της κολάσεως". Με λίγα λόγια η ιστορία: Στον νεαρό αυτό σιδερά είχε ανατεθεί να διακοσμήσει τις πόρτες της Notre Dame. Πανικοβλημένος απο τη σημασία του έργου που του ανατέθηκε, πούλησε την ψυχή του στο διάβολο με αντάλλαγμα να τον βοηθήσει στην ολοκλήρωση της αποστολής του. Αφού κοιμήθηκε, μόλις ξύπνησε η διακόσμηση στις πόρτες είχε ολοκληρωθεί. Στα εγκαίνια όμως οι πόρτες δεν άνοιγαν... Ο μόνος τρόπος για να ανοίξουν ήταν να τους ρίξει αγιασμό. Αυτός ο μύθος δημιουργήθηκε για να δείξει πόσο δύσκολο είναι (ακόμα και με τις σημερινές τεχνικές να δημιουργηθεί ένα ανάλογο αριστούργημα. Στις ίδιες θήρες, απεικονίζεται ο Saint-Denis να κρατάει το κεφάλι του στα χέρια του. Αποκεφαλίστηκε το 257 και ο μύθος λέει, ότι στη συνέχεια σηκώθηκε, περπάτησε έξι χιλιόμετρα με το κεφάλι του στα χέρια του, και το έδωσε σε μια χριστιανή γυναίκα πριν καταρρεύσει στο έδαφος.
Αυτές ήταν οι πιο "light" ιστορίες που ακούσαμε εκείνο το βράδυ. Αν σας ενδιαφέρουν τέτοιου τύπου folklore ιστορίες, μπορείτε να ψάξετε στο internet γράφοντας "legends of Paris". Πραγματικά έχουν πολύ ενδιαφέρον.

Catacombes de Paris.
Τι ακριβώς είναι οι κατακόμβες του Παρισιού; Ένα τεράστιο υπόγειο οστεοφυλάκιο βάθους 20 μέτρων και μήκους 1,7 χλμ στο οποίο φιλοξενούνται τα οστά 6 (!!!) εκατομμυρίων ανθρώπων, σε ένα μικρό τμήμα των αρχαίων ορυχείων της πόλης. Δημιουργήθηκαν για να αντιμετωπιστεί κυρίως το πρόβλημα του υπερπληθυσμού των...νεκροταφείων. Ο υπόγειος ενταφιασμός ξεκίνησε το 1786. Έχει ανοίξει για το κοινό σε τακτική βάση από το 1867. Έκτοτε, έχουν τοποθετηθεί εκ νέου τα κρανία και τα οστά έτσι ώστε να δημιουργούν συμβολισμούς εντός της σήραγγας και έχουν προστεθεί επίσης παλιές διακοσμήσεις.

"Σταμάτα! Εδώ είναι η αυτοκρατορία του θανάτου". Και ο Βασίλης φυσικά και θα ήθελε να βγει φωτογραφία.


Πολλά κρανία...


Ψιτ....



Le Manoir de Paris
To "Manoir de Paris" είναι μια τουριστική ατραξιόν στην οποία κάνεις μια...βόλτα στα δωμάτια ενός εντυπωσιακού κτιρίου και βλέπεις να εκτυλίσσονται μπροστά σου απο ηθοποιούς γνωστές ιστορίες του Παρισιού εμπνευσμένες απο τη λογοτεχνία ή απο αστικούς θρύλους, όπως: Οι κατακόμβες του Παρισιού, ο κροκόδειλος των υπονόμων του Παρισιού, το Φάντασμα της Όπερας, η φυλακή του Σιδηρούν Προσωπείου, το κελάρι των Βαμπίρ, το νεκροταφείο του Père Lachaise, το φάντασμα των κήπων Tuileries, η βιβλιοθήκη του Αλχημιστή, ο φονικός κουρέας και ο φούρναρης, το καμπαρέ των δολοφόνων, gargoyles και χίμαιρες, ο καμπούρης της Notre Dame.
Το σκηνικό που έχει στηθεί ήταν άκρως εντυπωσιακό, το ίδιο και οι ηθοποιοί. Μπορεί να τρομάξεις αρκετές φορές, αφού άλλωστε αυτός είναι και ο σκοπός της εν λόγω ψυχαγωγικής εμπειρίας. Εμείς πάντως το απολαύσαμε! Φωτογραφίες κατά τη διάρκεια του τουρ φυσικά δεν μπορούσα να βγάλω, όμως αφού τελείωσε βγάλαμε 1-2 απ'έξω με τους ηθοποιούς.







Εξορμήσεις εκτός πόλης:

Château de Vincennes.
Το Château de Vincennes είναι ένα μεγάλο μεσαιωνικό φρούριο του 14ου αιώνα στην πόλη Vincennes, στα ανατολικά του Παρισιού, που τώρα αποτελεί προάστιο της πόλης. Βρίσκεται στη ζώνη 2 του Παρισιού, και μπορούμε να πάμε χρησιμοποιώντας τη γραμμή 1 του μετρό, με το Pass Navigo (μην ξεχνιόμαστε) ;-)




Στο εσωτερικό του κάστρου. Πειραματισμοί με το φως!


Η γέφυρα, που πιο μετά διασχίσαμε.


Και ο καθεδρικός μέσα απο τα τείχη του κάστρου, που δυστυχώς δεν είχε ανοίξει την ώρα που πήγαμε.



Château de Versailles (Παλάτι των Βερσαλίών).
Το παλάτι που έζησε η Μαρία Αντουανέτα. Για την ακρίβεια το παλάτι και οι πανέμορφοι κήποι του. Πανέμορφοι, εννοώντας οι ομορφότεροι κήποι που ίσως δείτε ποτέ σας.


Η μέρα ήταν συννεφιασμένη και μουντή αλλά όσο δεν έβρεχε αυτό δε μας ενοχλούσε καθόλου.


Λίγο πριν την είσοδο του παλατιού.



Η αναμονή για να μπεις στο παλάτι μετά την κεντρική είσοδο ήταν κάπως έτσι:


Η λεγόμενη ουρά-σαλιγκάρι δηλαδή, ουρές για τις οποίες το Παρίσι φημίζεται (τουλάχιστον τότε, πριν δεχτεί πλήγμα ο τουρισμός τους λόγω των επιθέσεων).

Και ενώ περιμέναμε σε αυτή την ουρά λοιπόν αρχίζει και ρίχνει μια βροχή τόσο δυνατή και τόσο ξαφνική που ήταν σα να "ρίχνει σχοινιά" που λένε κι οι Γάλλοι. Η βροχή δεν κράτησε πολύ αλλά ήταν τόσο έντονη και τόσο ξαφνική που μετά νιώθαμε σα να έχουμε φάει ξύλο.
Ξεπερνώντας το σοκ και ημι-μουσκεμένοι (δώσαμε μια μάχη μεταξύ αδιάβροχων και ομπρέλας για να μη βραχούμε τελείως) μπήκαμε τελικά στο παλάτι το οποίο και είδαμε όλο.
Απογοητευτήκαμε πάρα πολύ απο το γεγονός οτι δεν μπορούσαμε να δούμε τους κήπους με τέτοια βροχή. Έτσι ξαναπήγαμε μετά απο δυο μέρες μόνο για τους κήπους που είχε ήλιο, χώσαμε στις σάκες κρασιά, τυριά camembert και τραπεζομάντηλα και κάναμε ένα ωραιότατο πικ νικ σε ένα τέλειο φθινοπωρινό σκηνικό με κίτρινα φύλλα μπροστά απο μία υπέροχη λίμνη.

Μικρογραφία του παλατιού.



Στον προαύλιο χώρο του.


Στο εσωτερικό του και πάλι.



Η διάσημη "αίθουσα των κατόπτρων" που διοργανώνονταν οι χοροί του βασιλικού ζεύγους.



Άποψη των κήπων απο το εσωτερικό του παλατιού.



Το συντριβάνι του Απόλλωνα, στο Grand Canal.



Στη λίμνη μπορούσες να κάνεις και βαρκάδα.



Σε αυτό το σημείο κάναμε το πικ νικ μας. Πίσω στο βάθος, το παλάτι. Απο εκεί ήρθαμε με τα πόδια.



Mont Saint-Michel
Ο φίλος Νικόλας πρότεινε να πάμε μια μονοήμερη εκδρομή στη Νορμανδία. Ο μόνος μας ενδοιασμός ήταν η απόσταση, εφόσον μιλάμε για 360 χλμ δυτικά του Παρισιού και ήμασταν σκεπτικοί στο κατά πόσο αξίζει να αφιερώσουμε μία ολόκληρη μέρα για αυτό. Μέχρι που είδαμε φωτογραφίες του Mont Saint-Michel. Και μετά είπαμε πως φυσικά και αξίζει!
Αποτελεί ένα από τα πιο φημισμένα τουριστικά αξιοθέατα στη Γαλλία με περίπου 3 εκατομμύρια επισκέπτες το χρόνο. Πρόκειται για μια μικρή νησίδα στις ακτές της Νορμανδίας, σε πολύ μικρή απόσταση (περίπου 1,6 χλμ) από την ακτή, με την οποία συγκοινωνεί με ασφαλτοστρωμένο δρόμο. Στην κορυφή του υπάρχει το περίφημο αβαείο με το επίχρυσο άγαλμα του Αρχαγγέλου Μιχαήλ στην κορυφή του καμπαναριού. Έχει χαρακτηριστεί Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO. Το αβαείο έφτασε στη σημερινή του μορφή περίπου το 17ο - 18ο αιώνα, ενώ πιθανολογείται ότι πρωτοχτίστηκε γύρω στο 10ο αιώνα.
Στο Mont Saint-Michel λοιπόν, γίνεται το εξής εκπληκτικό: Δύο φορές το μήνα συμβαίνει το φαινόμενο της παλίρροιας. Η θάλασσα κατακλύζει ολόκληρη την περιοχή (και τα χωράφια) γύρω από τη νησίδα, αφήνοντας ελάχιστα ακάλυπτο τον κεντρικό δρόμο προς τη νησίδα (τα πάρκινγκ καλύπτονται ολοσχερώς). Πάρα πολύς κόσμος επιλέγει να επισκεφτεί το Mont Saint-Michel τις ημέρες που έχει παλίρροια ώστε να δει αυτό το εντυπωσιακό φαινόμενο να συμβαίνει, όπως ο φίλος μου ο Νίκολας που επέλεξε να ξαναπάει μετά απο 1 χρόνο ακριβώς τη μέρα που θα συνέβαινε το φαινόμενο. Τυχερός που το είδε. :)

2 φωτογραφίες του Mont Saint-Michel απο ψηλά (απο το ιντερνετ) Η στάθμη του νερού είναι ανεβασμένη όγω της παλίρροιας.





Πλησιάζοντας...


Ανεβαίνοντας, με προορισμό το αβαείο.


Στο εσωτερικό του. Κάτι απο το "Όνομα του Ρόδου" δε θυμίζει;



Κι εδώ κάνουμε πειράματα με τα παράθυρα και το φως.


Έτοιμοι για παραγγελία...για φωτογραφία εννοώ :p



Τριγυρίζοντας στο μεσαιωνικό χωριό, το οποίο πλέον είναι γεμάτο με τουριστικά μαγαζάκια και εστιατόρια.




Φεύγοντας.

Όσο εντυπωσιακό κι αν ήταν το μέρος, η οργάνωση του πρακτορείου ήταν άθλια. Απο τη στιγμή που φτάσαμε μας δώσανε μόνο 3 ώρες για να εξερευνήσουμε το αβαείο και το χωριό. Τι να πρωτοκάνεις σε 3 ώρες; Να δεις το μοναστήρι; Να κάνεις βόλτα στο χωριό; Να αγοράσεις σουβενιρ; Να κάτσεις σε ένα εστιατόριο να φας με την ησυχία σου; Όλα μα όλα γίνανε στο τρέξιμο και με άγχος. Στο εστιατόριο μας καθυστέρησαν και πολύ τα πιάτα (θέλαμε να δοκιμάσουμε οπωσδήποτε τις φημισμένες ομελέτες της Νορμανδίας-μεταξύ μας δεν ήταν κάτι το ιδιαίτερο), οπότε στο τέλος κυριολεκτικά βγάζαμε φωτογραφίες καθώς τρέχαμε για να προλάβουμε το λεωφορείο. Όχι μόνο εμείς, αλλά όλο το γκρουπ. Αμερικανοί, Ισπανοί, Κορεάτες, να τρέχουμε στη νησίδα και να ανταλλάζουμε φωτογραφικές μηχανές για να βγάλουμε φωτογραφίες, εννοείται πάντα μαζί με το "Ready? One, two, three!" μέσα απο κομμένες ανάσες απο το λαχάνιασμα. Μεγάλες στιγμές. Και όλα αυτά για να είμαστε πίσω στις 7 το απόγευμα, ενώ θα μπορούσαμε άνετα να είμαστε πίσω στις 9 ή ακόμα και στις 10 το βράδυ. 8 ώρες μέσα σε ένα πουλμαν για το πήγαινε-έλα για να ξοδέψεις τελικά εκεί μόνο 3 ώρες. Φυσικά δεν το μετανιώσαμε, αλλά η όλη οργάνωση ήταν απαράδεκτη ειδικά για την τιμή που είχε το εισιτήριο (γύρω στα 50 ευρώ/άτομο αν θυμάμαι καλά). Στείλαμε ένα αρκετά οξύ complaining letter στην εταιρεία, της οποίας φυσικά το αυτάκι δεν ίδρωσε στο ελάχιστο. Επειδή υπάρχουν αρκετές εταιρείες που οργανώνουν την εν λόγω εκδρομή, αν αποφασίσετε πως θέλετε να την κάνετε κι εσείς, θα σας έλεγα να είστε πολύ προσεχτικοί στην επιλογή του γραφείου και να το ψάξετε αρκετά.


Disneyland Paris
(Ζώνη 5 του Παρισιού με τη γραμμή RER A, προς "Marne-la-Vallée" - Pass Navigo και πάλι).
Τι να πεις κανείς για αυτό το πάρκο; Απίστευτη διασκέδαση για μικρούς και μεγάλους και αν νομίζετε οτι τα rides είναι μόνο για παιδιά δοκιμάστε να μπείτε στο "Rock'n'Roller" ή στο "Space Mountain". 5 ωραιότατα "G" έτσι για να έχετε να θυμάστε. Εμείς μείναμε 2 βράδια στη Disneyland και τη λιώσαμε, μπήκαμε σε ότι υπάρχει και δεν υπάρχει, ακόμα και στις παιδικές ατραξιόν (κοινώς γελοιοποιηθήκαμε, 2 μαντράχαλοι να προσπαθούν να χωρέσουν στο βαγονάκι του "Ντάμπο το ελεφαντάκι", απορώ πώς απογειώθηκε). Ένα καταραμένο πράγμα μου έμεινε στο μυαλό: Hollywood Tower. Ασανσέρ που σε ανεβάζει ψηλά σε ένα art deco ξενοδοχείο δεκαετίας του '20 με θέμα το Twilight Zone. Πας στην κορυφή. Ανοίγει το παράθυρο, βλέπεις το ύψος, τρως την πρώτη φρίκη. Μετά πέφτει το ασανσερ. Με εσένα μέσα. Για να το θέσω καλύτερα, δεν πέφτεις, όχι, όχι. Η ελεύθερη πτώση θα ήταν πολύ πιο ανώδυνη. Αυτό το πράγμα σε τραβάει προς το έδαφος με δύναμη. Κι εκεί που λες οτι τελείωσε, αυτό ξανανεβαίνει. Και ξαναπέφτει. Και ξανά το ίδιο για 4-5 φορές. Βγήκα με ψυχολογικά απο αυτό το ασανσεράκι, έκανα να συνέλθω τουλάχιστον μισή ώρα. Κι ενώ οι άλλοι ξαναμπήκαν άλλες δυο φορές εγώ ούτε απ'έξω δεν ήθελα να περνάω και να το βλέπω. Αυτή ήταν η πιο οδυνηρή μου εμπειρία στη disneyland. Κατά τα άλλα ή όλη εμπειρία ήταν αξέχαστη, πολύ γέλιο, πολλή διασκέδαση!


Στην είσοδο του πάρκου.



Τέλος Σεπτέμβρη-Αρχές Οκτώβρη: Αυτό σημαίνει στολισμοί για τα Halloween! Δηλαδή παντού κολοκύθες, καπέλα μαγισσών και γέλια φαντασμάτων απο τα ηχεία. :)



Τι σας έλεγα για τους μαντράχαλους...;


Το City Hall.



Το οξύθυμο, αγαπημένο μου παπί!


Στο Phanton Manor. Απο τα πιο εντυπωσιακά απο άποψη σκηνικών.


Pluto!


Πριν ξεκινήσει το ride στο Thunder Mountain.


Άποψη απο το κάστρο της "Αλίκης".







Τσάι κανείς...;;;


Το βράδυ, πριν το εντυπωσιακό show με τα πυροτεχνήματα.


Τελικά...δεν ήταν μόνο ένα λογότυπο στις εισαγωγές των ταινιών. :)



Στη Disneyland είναι σα να ζεις το παραμύθι της παιδικής σου ηλικίας. Θα ξαναπάω σίγουρα μόλις μεγαλώσουν λίγο τα ανίψια μου μαζί τους.


Και μετά από αυτό το μακροσκελές flash back, θα επιστρέψουμε στο παρόν και στην τελευταία μέρα στο Παρίσι, το Φεβρουάριο του 2016. Στο επόμενο κεφάλαιο. :)

 
Last edited by a moderator:

giannismits

Member
Μηνύματα
3.494
Likes
11.726
Επόμενο Ταξίδι
?
Ξέρεις πως περίμενα την ιστορία σου.
Είναι ωραίο όταν έναν προορισμό τον επιλέγουμε όχι για τα φτηνά αεροπορικά ή γιατί έτυχε αλλά γιατί είμαστε ερωτευμένοι μαζί του και από την παιδική ηλικία έχουμε το αποθημένο. Είναι όμορφο και ρομαντικό πράγματι.

Ένα μεγάλο μπράβο Γιώργο άλλη μια φορά. Η αγάπη σου γι'αυτή την πόλη μέσα από την περιγραφή σου μας έβαλε για τα καλά στο κλίμα μαζί με τις εξαιρετικές και τόσο ζωντανές φωτογραφίες. Ειλικρινά μου'ρχεται να μπώ μέσα στις φωτό!

Σ'ευχαριστώ γιατί μου θυμίζεις το δικό μου ταξίδι ακριβώς ένα χρόνο πριν και θυμάμαι τις δικές μας παριζιάνικες χειμωνιάτικες βόλτες.
 

georgeant

Member
Μηνύματα
603
Likes
2.518
Ονειρεμένο Ταξίδι
Road trip B. Αμερική
Ξέρεις πως περίμενα την ιστορία σου.
Είναι ωραίο όταν έναν προορισμό τον επιλέγουμε όχι για τα φτηνά αεροπορικά ή γιατί έτυχε αλλά γιατί είμαστε ερωτευμένοι μαζί του και από την παιδική ηλικία έχουμε το αποθημένο. Είναι όμορφο και ρομαντικό πράγματι.

Ένα μεγάλο μπράβο Γιώργο άλλη μια φορά. Η αγάπη σου γι'αυτή την πόλη μέσα από την περιγραφή σου μας έβαλε για τα καλά στο κλίμα μαζί με τις εξαιρετικές και τόσο ζωντανές φωτογραφίες. Ειλικρινά μου'ρχεται να μπώ μέσα στις φωτό!

Σ'ευχαριστώ γιατί μου θυμίζεις το δικό μου ταξίδι ακριβώς ένα χρόνο πριν και θυμάμαι τις δικές μας παριζιάνικες χειμωνιάτικες βόλτες.
Σ'ευχαριστώ Γιάννη. :) Στη συγκεκριμένη περίπτωση η αγάπη για την πόλη συνέπεσε και με πολύ οικονομικά εισιτήρια πάντως (85 ευρώ πήγαινε-έλα με Aegean, απο προσφορά).
Το Παρίσι είναι ανεξάντλητο, μετά και απο το φετινό μου ταξίδι εκεί σκέφτομαι πολύ σοβαρά να καθιερώσω μια επίσκεψη το χρόνο, έστω και για ένα 3ήμερο. Επίσης, να σου πω οτι η επιλογή της Place d'Italie που μου πρότεινες για διαμονή, ήταν πολύ καλή, οπότε ένα ακόμα ευχαριστώ για τη βοήθεια και τις πληροφορίες ;)
 

chris7

Member
Μηνύματα
3.085
Likes
23.672
Επόμενο Ταξίδι
Λουξεμβούργο
Ονειρεμένο Ταξίδι
Καναδάς
Μπράβο. Πολύ ωραίες φωτογραφίες και περιγραφή.
Περιμένουμε τη συνέχεια.
 

coco

Member
Μηνύματα
1.301
Likes
2.280
Επόμενο Ταξίδι
ιταλια παλι
Ονειρεμένο Ταξίδι
ρωσια
Να ευχαριστησω κι εγω με τη σειρα μου για την ομορφη βολτα στην αγαπημενη μου πολη.Θα ειμαι εκει τον Ιουνη για αλλη μια φορα.Μεχρι τοτε,οι φωτογραφιες σου μας ταξιδευουν εκει.Να σαι καλα και να πηγαινεις συχνα!
 

georgeant

Member
Μηνύματα
603
Likes
2.518
Ονειρεμένο Ταξίδι
Road trip B. Αμερική
Κεφάλαιο 2
Εκείνο το φθινόπωρο πριν 2,5 χρόνια ξυπνήσαμε αρκετά νωρίς ώστε να επισκεφτούμε την Παναγία Παρισίων και να αποφύγουμε τα πλήθη. Και όντως ήμασταν απο τους πρώτους επισκέπτες. Ο καιρός ήταν συννεφιασμένος και ομιχλώδης.

Μπροστά ακριβώς απο τον Καθεδρικό της Notre-Dame υπάρχει το Point Zéro, το σημείο μηδέν δηλαδή, απ'όπου μετριούνται όλες οι αποστάσεις απο το Παρίσι. Αν δηλαδή κάτι θεωρείται "το κέντρο" του Παρισιού, τότε σίγουρα είναι αυτό το σημείο.
notre dame point zero.jpg



Αυτός είναι λοιπόν ένας απο τους διασημότερους καθεδρικούς ναούς στην Ευρώπη, που ενέπνευσε τοn Βίκτωρ Ουγκώ να γράψει το ομώνυμο μυθιστόρημα. Γοτθικού ρυθμού, σε εντυπωσιάζει απο μακριά ενώ απο κοντά είναι ακόμη πιο επιβλητικός, και αν σταθείς ακριβώς στην είσοδό του και κοιτάξεις ψηλά αντιλαμβάνεσαι το ύψος του (96 μ.) αλλά και πόσο όμορφα διακοσμημένος είναι. Για την ιστορία, η κατασκευή του ξεκίνησε τον 12ο αι. και ολοκληρώθηκε μετά απο 300 σχεδόν χρόνια.

notre dame bw.jpg

notre dame exterior.jpg


Αυτό είναι το εσωτερικό του ναού.
notre damme interior.jpg


notre damme interior 2.jpg


Και το άγαλμα της Ιωάννας της Λωραίνης (Jeanne d'Arc) που στην αρχή νομίζαμε οτι είναι ο τάφος της, μετά όμως θυμηθήκαμε οτι δεν έμεινε τίποτα απο αυτή για να θάψουν...παρά μόνο οι στάχτες της όπου τις σκόρπισαν στο Σηκουάνα.
notre damme interior joan of arc.jpg



Και ξεκινάμε να ανεβαίνουμε τα 387 (!!) σκαλιά για τους πύργους της εκκλησίας. Με τη γλώσσα έξω, ανεβαίνουμε στην κορυφή, αντικρίζοντας για πρώτη φορά -τότε- το Παρίσι απο ψηλά.

Μου κόπηκε λίγο η ανάσα είναι η αλήθεια απο τη θέα και στάθηκα να χαζεύω την αρχιτεκτονική της πόλης, που δεν είχα ξαναδει όμοιά της πουθενά. Στέγες, πολλές στέγες, πολλές σοφίτες και πολλή...ομίχλη, αφήνοντας μόνο μια αμυδρή εικόνα του πύργου στο βάθος να είναι ορατή. Και φυσικά Gargoyles.
gargoyle 1.jpg


Μιλώντας για Gargoyles. Αυτά τα πέτρινα και μερικές φορές λιγάκι τρομαχτικά πλάσματα, εξυπηρετούν ένα σημαντικό σκοπό στην αρχιτεκτονική, εκτός απο την ενδιαφέρουσα διακόσμηση φυσικά. Περιέχουν στόμια που κατευθύνουν το νερό της βροχής μακριά απο το κτίριο, κάτι σαν υδρορροές δηλαδή.
Οι μορφές τους οφείλονται στο γεγονός οτι πίστευαν πως έτσι, προστατεύουν απο τα κακά πνεύματα (με το να υπάρχει ήδη μια "δαιμονική μορφή" δηλαδή στο κτίριο, οι πραγματικοί δαίμονες θα ξεγιελιούνταν και θα έμεναν μακριά).
Η λέξη "Gargoyle" προέρχεται απο τη γαλλική "gargouille" που σημαίνει "λαιμός" ή "οισοφάγος" (πιθανότητα λόγω του ήχου που έκανε το νερό περνώντας απο το λαιμό και το στόμα του gargoyle").

notre dame top 2.jpg



notre damme top 6.jpg


notre dame bw top.jpg


13604678595_abd633c9d9_o.jpg


13604687763_31b1255a0b_o.jpg

13604703023_9e993760b1_o.jpg

13605044234_5441bf5fbc_o.jpg


Εντυπωσιασμένοι, φύγαμε με προορισμό μία άλλη πολύ διάσημη εκκλησία του Παρισιού. Την Sainte-Chapelle.
saint chapel 2.jpg



Κι εδώ πολλά Gargoyles...
notre damme bw2.jpg


Στο εσωτερικό της θα δείτε ίσως τα εντυπωσιακότερα βιτρό που έχετε δει ποτέ. Στην παρακάτω φωτογραφία, το "rose window" (rosace).
saint chapel.jpg


Επόμενη στάση: Μουσείο του Λούβρου.

Άπειρος κόσμος. Τεράστιο μουσείο. Όσες ώρες κι αν αφιερώσεις, ποτέ δε θα καταφέρεις να δεις όλα τα εκθέματα. Εμείς πήγαμε για τα πιο διάσημα και για μια σύντομη βόλτα στα υπόλοιπα, όσο το επέτρεπε ο χρόνος που διαθέταμε.

Το προαύλιο του Λούβρου με την πολυφωτογραφημένη Πυραμίδα, που κατασκευάστηκε το 1983 επι προεδρίας François Mitterrand. Όπως σχεδόν όλες οι μοντέρνες κατασκευές στο Παρίσι, έτσι κι αυτή έχει φανατικούς πολέμιους αλλά και υποστηριχτές.
louvre.jpg


Απο το εσωτερικό της.
louvre pyramid bw.jpg

Δυστυχώς, η Νίκη της Σαμοθράκης, το γλυπτό που ήθελα να δω περισσότερο απο όλα απουσίαζε λόγω...αποκατάστασης.

Εδώ, η Αφροδίτη της Μήλου, ένα επίσης διάσημο έκθεμα. Για να βγάλεις μια φωτογραφία μπροστά απο το άγαλμα, έπρεπε πραγματικά να δώσεις αγώνα.
louvre afrodite de milo.jpg


Το πόσο μικρή ή όχι τελικά είναι η Μόνα Λίζα είναι ένα ερώτημα που απασχολεί όλους τους επισκέπτες του Λούβρου. Εμείς είχαμε ακούσει τόσο πολλά για το μέγεθός της, που προσωπικά περίμενα να δω ένα πίνακα σε μέγεθος κορνίζας γραφείου. Έτσι, τελικά μου φάνηκε ένας φυσιολογικός καμβάς μεσαίου μεγέθους.
Στην παρακάτω φωτογραφία μπορείτε να πάρετε μια ιδέα, αν και η προοπτική που δίνει ο ευρυγώνιος φακός στην κάμερα δείχνει τα αντικείμενα πιο μικρά. Με τόσο κόσμο όμως ήταν αδύνατο να πάω πιο πίσω και να βγάλω μια πιο αντικειμενική φωτογραφία.
FB_IMG_1456820482212.jpg



Η "Ανάποδη Πυραμίδα" (La Pyramide Inversée). Στον "Κώδικα Ντα Βίντσι" (spoiler alert!!), ο Νταν Μπράουν αναφερόταν σε αυτή ως το μέρος που φυλασσόταν το σώμα της Μαρίας Μαγδαληνής (στην κάμαρα κάτω απο την Πυραμίδα). Να σημειώσω οτι πρόκειται για μυθιστόρημα. :) )
louvre upside down pyramid.jpg


Εγώ, ο χαρούμενος ταξιδιώτης-επισκέπτης!
me louvre.jpg


Φεύγοντας απο το μουσείο, απο την Arc de Triomphe du Carrousel.
O πύργος στο βάθος, σχεδόν πανταχού παρόν.
louvre view.jpg


small arc.jpg


Μεταφερόμαστε στο Μουσείο Orsay, το οποίο στο παρελθόν ήταν σταθμός τρένων στο Παρίσι μεταξύ 1898 με 1900. Και πόσο όμορφος σταθμός!
Η κεντρική αίθουσα με το εντυπωσιακό ρολόι.
orsay interior clock.jpg


...και μπροστά απο το μεγάλο ρολόι του μουσείου, στο εστιατόριο του 5ου ορόφου.
orsay interior big clock guys.jpg


Μέσα απο το οποίο μπορείς να δεις μέχρι το λόφο της Μονμάρτης και τη Sacré Cœur.
orsay interior big clock montmartre.jpg



Επιστροφή στο παρόν και στο 2016. Που είχαμε μείνει; Α, ναι, στη γέφυρα Pont Alexandre-III, όπου κατευθυνόμασταν προς τον Πύργο του Άιφελ.
IMG_9856.jpg


Λίγο πιο κοντά... Σοφίτες, καμινάδες, δέντρα και ο πρωταγωνιστής μας, στο μπλε λυκόφως του χειμώνα.
IMG_9857.jpg


Και λίγο πιο κοντά ακόμη....
Μια πόλη ήσυχη, ήρεμη, χωρίς πολύ κόσμο, χωρίς τουρίστες. Ένα άλλο Παρίσι! Σαφέστατα πιο ρομαντικό, πιο απολαυστικό.
IMG_9859.jpg


IMG_9861.jpg



Σχεδόν φτάσαμε. Πλέον μπορούμε να δούμε και τα 300 μέτρα του πύργου, απο τη βάση μέχρι την κορυφή.
IMG_9863.jpg


IMG_9864.jpg


Μπροστά μας λοιπόν, το πιο αναγνωρίσιμο ίσως μνημείο του κόσμου, το οποίο έχει αγαπηθεί αλλά και μισηθεί απο τους Γάλλους όσο κανένα άλλο, το οποίο είχε προγραμματιστεί να γκρεμιστεί ουκ ολίγες φορές μετά το πέρας της έκθεσης για την οποία κατασκευάστηκε το 1889.
IMG_9865.jpg


"Ένα άσχημο σιδερένιο άχαρο πράγμα", "υπερεκτιμημένο" και άλλα πολλά του έχουν προσάψει. Προσωπικά, τον βρίσκω υπέροχο, επιβλητικό. Και είναι μεγάλος. Εννοώ τεράστιος. Δεν μπορείτε να αντιληφθείτε το μέγεθός του αν δε βρεθείτε μπροστά του.
IMG_9866.jpg

Ο Πύργος του Άιφελ λοιπόν, που ζωγράφιζα ως παιδί στα τετράδια της ορθογραφίας μου, ο πύργος που έχει πρωταγωνιστήσει σε αμέτρητες φωτογραφίες και ταινίες ως φόντο παθιασμένων φιλιών, που έχει μαζέψει όλη την ενέργεια των εραστών, ο πύργος που έχει χαραγμένα τα ονόματα των 72 σημαντικότερων Γάλλων επιστημόνων, μηχανικών και μαθηματικών, αυτός ο πύργος λοιπόν στεκόταν εκεί μόνος του, χωρίς τη βουή του κόσμου και τις ορδές τουριστών. Κι εγώ κάθε φορά που τον βλέπω συγκινούμαι, όσο υπερβολικό κι αν ακούγεται... ίσως επειδή έχει συνδεθεί τόσο πολύ με την παιδική μου ηλικία.
IMG_9870.jpg



Απο το Σεπτ. του '13:
eiffel tower bw.jpg

Eiffel tower bw color.jpg



Ακριβώς απέναντι απο τον Πύργο, πριν ανεβούμε στο Τροκαντερό.

Eiffel tower carousel.jpg



Και απο το Τροκαντερό...
Eiffel tower.jpg

eiffel tower dark.jpg



Εκείνο το Σεπτέμβρη πριν 2,5 χρόνια περιμέναμε περίπου 1μιση ώρα στην αναμονή για να ανεβούμε στον πύργο. Αυτή τη φορά, περιμέναμε μόνο 15 λεπτά. Για να έχετε μια ιδέα για το πόσο λίγο κόσμο είχε. Αυτό ξαναλέω είναι αποτέλεσμα πολλών πραγμάτων. Ήταν Δευτέρα, ήταν χειμώνας (με πολύ κρύο) και ο τουρισμός είχε μειωθεί αρκετά λόγω του τρομοκρατικού χτυπήματος. Αν πάτε ένα ΣΚ του καλοκαιριού, να περιμένετε αναμονή σίγουρα πολύ μεγαλύτερη των 15 λεπτών.

Απο τον Πύργο, η θέα ήταν κάπως έτσι:
IMG_9876.jpg


Δεξιά, φαίνεται η Αψίδα του Θριάμβου.
IMG_9877.jpg


Αν η θέα απο τη Notre Dame μας άφησε άφωνους, αυτή μας έκοψε την ανάσα. Όπως φυσικά και το κρύο, μιας εκεί κοντά στα 300 μέτρα ο αέρας ήταν δυνατός και παγωμένος και μερικές φορές μπορούσες να αισθανθείς τον πύργο να κουνιέται ελαφρώς απο τον αέρα. Δεν υπερβάλω.

Η La Défense στο βάθος, που ενισχύει τον μητροπολιτικό αέρα της πόλης.
IMG_9887.jpg


Ο Σηκουάνας....
IMG_9892.jpg


Και το φεγγάρι που μόλις εμφανίστηκε.
IMG_9897.jpg

Κατεβήκαμε τον πύργο (με το ασανσέρ αυτή τη φορά, γιατί την προηγούμενη είχαμε κατέβει με τα πόδια απο το τελευταίο επίπεδο-ΔΕ σας το συνιστώ) και είπαμε να πάρουμε το μετρό μέχρι τη στάση Censier - Daubenton και να γυρίσουμε στο ξενοδοχείο κατεβαίνοντας τη rue Mouffetard.

Το ίδιο μαγαζάκι που μου είχε τραβήξει την προσοχή το πρωί. Το βράδυ, είναι εξίσου όμορφο.
IMG_9899.jpg


Η ημέρα τελείωσε, αλλά η επόμενη θα ξημερώσει ηλιόλουστη και πάλι, με ακόμα περισσότερες εικόνες...
 
Last edited:

giannismits

Member
Μηνύματα
3.494
Likes
11.726
Επόμενο Ταξίδι
?
Πω πω πω!!!
Τι πανδαισία είναι αυτή?Όπως ειχα πει για τη Ρώμη, θα πω πως και για το Παρίσι οι φωτογραφίες σου είναι ότι καλύτερο έχει το travelstories χωρίς ίχνος υπερβολής.

Μου αρέσει ο συνδυασμός του τώρα με το 2013. Πάντως η διαφορά στην ποιότητα των φωτό είναι εμφανής. Δεν ξέρω αν είχες άλλον εξοπλισμό αλλά το τώρα είναι αριστούργημα! Σίγουρα φταίνε και οι ιδανικές καιρικές συνθήκες και ο καθαρός ορίζοντας.
 

Despinadmk

Member
Μηνύματα
288
Likes
1.122
Ονειρεμένο Ταξίδι
Αλασκα... <3
Με αυτες τις εικονες νοσταλγω εκεινες τις μερες στο Παρισι!!!
Εν τω μεταξυ, οι εικονες, η περιγραφη, οι λεπτομερειες, οι συμβουλες, ειναι σχεδον καλυτερες απο τον οδηγο του LP που εχω!!!! Μπραβο και ευχαριστουμε πολυ!
 

coco

Member
Μηνύματα
1.301
Likes
2.280
Επόμενο Ταξίδι
ιταλια παλι
Ονειρεμένο Ταξίδι
ρωσια
Λογω υψοφοβιας δεν εχω δει ποτε απο τοσο ψηλα τιποτα.Γι αυτο περασα πολλη ωρα με τις φωτογραφιες σου.Υπεροχες.Αυτο το μπλε_γκρι_ραφ_ασημι χρωμα του χειμωνιατικου Παρισιου...ονειρο..
 

georgeant

Member
Μηνύματα
603
Likes
2.518
Ονειρεμένο Ταξίδι
Road trip B. Αμερική
Πω πω πω!!!
Τι πανδαισία είναι αυτή?Όπως ειχα πει για τη Ρώμη, θα πω πως και για το Παρίσι οι φωτογραφίες σου είναι ότι καλύτερο έχει το travelstories χωρίς ίχνος υπερβολής.

Μου αρέσει ο συνδυασμός του τώρα με το 2013. Πάντως η διαφορά στην ποιότητα των φωτό είναι εμφανής. Δεν ξέρω αν είχες άλλον εξοπλισμό αλλά το τώρα είναι αριστούργημα! Σίγουρα φταίνε και οι ιδανικές καιρικές συνθήκες και ο καθαρός ορίζοντας.
Σ'ευχαριστώ πολύ Γιάννη για τα καλά σου λόγια!
Η διαφορά στις φωτογραφίες είναι λόγω ρυθμίσεων της κάμερας, ενός επιπλέον φακού, επεξεργασίας, ε, και λίγο παραπάνω εμπειρίας :)
 

georgeant

Member
Μηνύματα
603
Likes
2.518
Ονειρεμένο Ταξίδι
Road trip B. Αμερική
Με αυτες τις εικονες νοσταλγω εκεινες τις μερες στο Παρισι!!!
Εν τω μεταξυ, οι εικονες, η περιγραφη, οι λεπτομερειες, οι συμβουλες, ειναι σχεδον καλυτερες απο τον οδηγο του LP που εχω!!!! Μπραβο και ευχαριστουμε πολυ!
Κι εγώ ευχαριστώ πολύ για τα καλά λόγια! Και Lonely Planet ε; Χα χα!
 

Εκπομπές Travelstories

Τελευταίες δημοσιεύσεις

Booking.com

Στατιστικά φόρουμ

Θέματα
33.113
Μηνύματα
880.687
Μέλη
38.839
Νεότερο μέλος
mgian

Κοινοποιήστε αυτή τη σελίδα

Top Bottom