Nikos1986
Member
- Μηνύματα
- 907
- Likes
- 4.008
- Επόμενο Ταξίδι
- Γενεύη - Ανεσί
- Ταξίδι-Όνειρο
- Αυστραλία - Καλιφόρνια
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- 2. Λίγα Λόγια για τη Χαβάη
- 3. Πρόσβαση και Μετακινήσεις
- 4. Πρόγραμμα
- 5. Αθήνα - Λος Άντζελες - Χονολουλού
- 6. Λίγα Λόγια για το Οάχου
- 7. Εξερεύνηση της Χονολουλού
- 8. Εξερεύνηση του Οάχου
- 9. Οάχου - Τι Δεν Προλάβαμε
- 10. Λίγα Λόγια για το Μπιγκ Άιλαντ
- 11. Εξερεύνηση Ανατολικού Μπιγκ Άιλαντ
- 12. Τα Ηφαίστεια του Μπιγκ Άιλαντ
- 13. Εξερεύσηση Δυτικού Μπιγκ Άιλαντ
- 14. Μπιγκ Άιλαντ - Τι Δεν Προλάβαμε
- 15. Λος Άντζελες
- 16. Επίλογος
13. Εξερεύνηση Δυτικού Μπιγκ Άιλαντ
Κάποιος που έχει ήδη επισκεφθεί το ανατολικό τμήμα του Big Island, πηγαίνοντας στη δυτική πλευρά του νησιού παρατηρεί πολλές αντιθέσεις. Οι ορεινοί όγκοι του νησιού κρατούν τα σύννεφα και την υγρασία στην ΒΑ ακτή. Έτσι στο δυτικό τμήμα του νησιού επικρατεί κατά κανόνα ηλιοφάνεια. Επίσης οι θάλασσες είναι αρκετά πιο ασφαλείς για κολύμπι, με λιγότερα κύματα και άμμο, σε αντίθεση με τα κύματα και τα βράχια στην προσήνεμη πλευρά. Ως αποτέλεσμα του ξηρότερου κλίματος, τα πυκνά δάση της ακτής Hamakua, εδώ έχουν εξαφανιστεί. Όπως είναι αναμενόμενο, υπάρχουν τεράστιες εκτάσεις καλυμμένες με λάβα.
Ενώ στην ανατολική πλευρά οι πόλοι έλξης για τον επισκέπτη ήταν η φύση και οι διαδρομές σε πανέμορφα τοπία, η δυτική ακτή, εκτός από τις παραλίες, περιλαμβάνει και διάφορους αρχαιολογικούς χώρους. Λέγοντας "αρχαιολογικούς", εννοούμε αρκετά πριν από την εποχή του Μέγα Καμεχαμέχα (1.800 μ.Χ.). Το Puuhonua O Honaunau χτίστηκε τον 16ο αιώνα, ενώ ο οικισμός Lapakahi ιδρύθηκε τον 14ο αιώνα. Η άφιξη των πρώτων κατοίκων στα νησιά, ερχόμενοι από τη σημερινή Γαλλική Πολυνησία, πραγματοποιήθηκε γύρω στο 300-500 μ.Χ. Σε αυτό το συμπέρασμα έχουν καταλήξει οι ιστορικοί, μεταξύ άλλων και από ένα λιμάνι εκείνης της περιόδου στο ακρωτήρι Ka Lae, που βρίσκεται στο νοτιότερο άκρο του νησιού.
Κατά τη γνώμη μου, ο χρόνος και η βενζίνη για το πήγαινε-έλα με το κατάλυμα στο Hilo δεν αξίζει τον κόπο. Θεωρώ πως καλύτερη λύση είναι η διαμονή σε κάποιο από τα ξενοδοχεία της περιοχής. Η πόλη της Kona διαθέτει επίσης αεροδρόμιο και έχει και ξενοδοχεία. Μια άλλη επιλογή είναι η διαμονή σε διάφορα θέρετρα, κοντά στην ακτή, όπως είναι αυτό στη Waikoloa.
Ημέρα 20: Waikoloa
Την τελευταία ημέρα που θα είχαμε μετακόμιση όσο θα ήμασταν ακόμα στα νησιά, θα ήταν από το Mountain View κοντά στο Εθνικό Πάρκο Ηφαιστείων, στο Waikoloa Resort στα βορειοδυτικά του νησιού. Το Waikoloa Resort βρίσκεται δίπλα στην ακτή και κοντά στο Waikoloa Village. Το θέρετρο έχει κτιστεί πάνω σε ένα τμήμα του νησιού που έχει καλυφθεί από μαύρη λάβα. Το Waikoloa Resort ουσιαστικά είναι ένα συγκρότημα ξενοδοχείων, δίπλα στον κόλπο Anaehoomalu ή A-Bay. Εκτός από ξενοδοχεία, στον χώρο υπάρχουν εστιατόρια και διάφορα εμπορικά. Από τα ξενοδοχεία που υπάρχουν εκεί, είχαμε επιλέξει για την διαμονή μας το Waikoloa Beach Marriott Resort & Spa.
Έχοντας γυρίσει αργά το προηγούμενο βράδυ, αφήσαμε το πακετάρισμα για το πρωί. Πέρα από την μετακόμιση στη Waikoloa, αυτήν την ημέρα δεν θα κάναμε κάτι άλλο, καθώς το προηγούμενο διήμερο ήταν αρκετά κουραστικό. Αφού ετοιμάσαμε τις βαλίτσες, θα πηγαίναμε στο αεροδρόμιο για να δώσουμε το Wrangler και να πάρουμε ένα Focus, για τις βόλτες στο δυτικό νησί. Μία ακόμα έκπληξη μας περίμενε στο αεροδρόμιο, όταν η υπάλληλος της Avis μας έδωσε τα κλειδιά για ένα Mustang! Τελικά, σε αυτές τις διακοπές θα οδηγούσαμε δύο από τα αγαπημένα μας αυτοκίνητα, που εδώ στην Ελλάδα δεν τα βλέπεις συχνά!
Αφού γυρίσαμε πίσω στο σπίτι στο Mountain View, φορτώσαμε τα πράγματα στο καινούριο αυτοκίνητο και ξεκινήσαμε για τη Waikoloa. Για την Waikoloa, η διαδρομή αν και χρονοβόρα, είναι απλή. Παίρνουμε τον Saddle Road μέχρι το τέλος, στον Mamalahoa Highway. Περίπου 5 km βορειότερα, στρίβουμε αριστερά στον Waikoloa Road ο οποίος καταλήγει στον Queen Kaahumanu Highway (#19) . Η είσοδος στο θέρετρο που ήταν στη διασταύρωση έχει κλείσει, οπότε μπαίνουμε από την είσοδο που βρίσκεται λίγο πιο κάτω, ακολουθώντας τον Queen Kaahumanu Highway προς τα νότια. Το ξενοδοχείο που μείναμε, μας είχε δώσει δωμάτιο στο ισόγειο, που όμως ήταν ωραία να κάθεσαι έξω και να τρως το πρωινό σου. Επίσης, υπήρχε χώρος στάθμευσης που ήταν δωρεάν για τους ενοίκους, και χρησιμοποιούσες την κάρτα του δωματίου για να μπεις και να βγεις.
Η θέα από το δωμάτιο στο ξενοδοχείο της Waikoloa
Εκείνη την ημέρα δεν θα κάναμε τίποτα. Έτσι, όλο το απόγευμα το περάσαμε στη θάλασσα και στη συνέχεια στην πισίνα του ξενοδοχείου. Η παραλία δεν ήταν κάτι το ιδιαίτερο, όμως η πισίνα ήταν ό,τι έπρεπε.
Έχοντας φορτίσει λίγο τις μπαταρίες, πέσαμε για ύπνο. Την επόμενη ημέρα θα συνεχίζαμε τις εξερευνήσεις, αυτή τη φορά στη δυτική πλευρά του νησιού.
Ημέρα 21: Lapakahi & Hapuna Beach & Kailua-Kona
Σε αυτές τις διακοπές, αυτή η ημέρα ήταν η πρώτη που ξημέρωσε χωρίς κανένα σύννεφο στον ουρανό. Όσο περίεργο κι αν φαινόταν στην αρχή, ήταν ξεκάθαρο πως τις επόμενες ημέρες θα κάναμε τις διαδρομές χωρίς (ευτυχώς) την πιθανότητα βροχής, αλλά και (δυστυχώς) την προστασία της συννεφιάς από τον δυνατό ήλιο.
Σήμερα θα βλέπαμε το βόρειο μισό της δυτικής ακτής. Το πρωί θα επισκεπτόμασταν το Lapakahi και το Hawi, στο βορειότερο άκρο του νησιού. Μετά το απογευματινό μπάνιο στην παραλία Hapuna, θα κατεβαίναμε στην πόλη της Kona για βραδινό.
Η διαδρομή προς το Lapakahi είναι εύκολη, αφού αρκεί κάποιος να ακολουθήσει τον Queen Kaahumanu Highway (#19) προς τα βόρεια. Μετά τα ερείπια του αρχαίου ναού Puukohola Heiau, ο δρόμος γίνεται ο Akoni Pule Highway (#270). Ο δρόμος αυτός, είναι που τελειώνει στην Pololu Valley, στην προσήνεμη πλευρά. Από τη στιγμή που αφήσαμε τη Waikoloa, το μαύρο της λάβας που κυριαρχούσε στο τοπίο, έδωσε τη θέση του στο καφέ του χώματος και των ξερών χόρτων, με κάποιους σκόρπιους θάμνους και δέντρα. Αυτή η εικόνα κυριαρχεί στη δυτική Kohala, ως αποτέλεσμα των λίγων βροχοπτώσεων.
Ο Akoni Pule Highway, στη δυτική Kohala
Το Lapakahi, ήταν ένα τυπικό ψαροχώρι, που ιδρύθηκε τον 14ο αιώνα. Ο μικρός κόλπος Koaie προστάτευε τα κανό και η θάλασσα ήταν πλούσια σε ψάρια. Όμως, πιθανότατα λόγω της στέρευσης των πηγαδιών που τροφοδοτούσαν με πόσιμο νερό, το χωριό εγκαταλείφθηκε τον 19ο αιώνα. Στον χώρο υπάρχουν ερείπια από τα κτήρια του χωριού, ενώ ξεχωρίζει το ανακατασκευασμένο σπίτι από μπαμπού.
Ερείπια του χωριού Lapakahi
Ανακατασκευασμένο σπίτι από μπαμπού, στο Lapakahi
Υπάρχουν 2 κυκλικά μονοπάτια, μήκους 1 km το καθένα, που μπορεί να ακολουθήσει κανείς. Όμως, μέρος του ενός προς τα βόρεια είναι κλειστό, καθώς γίνονται ακόμα ανασκαφές. Πέρα από το σπίτι, κάποιος μπορεί να δει τους χώρους ταφής και τα ερείπια του κτηρίου που χρησιμοποιούσαν οι κάτοικοι για την αποθήκευση των κανό. Επίσης, οι κάτοικοι του χωριού χρησιμοποιούσαν τις κοιλότητες των βράχων ως αλυκές, για την παραγωγή του αλατιού. Τέλος υπάρχει ένας βράχος, μέσα στον οποίο οι κάτοικοι του χωριού πίστευαν πως κατοικούσε ο θεός Kuula, ο οποίος ήταν ο θεός της αλιείας.
Ο αρχαιολογικός χώρος, αν και σχετικά μικρός, προσφέρει σε ελάχιστα σημεία σκιά, ενώ δεν υπάρχει κάποιο κατάστημα με νερό κλπ. Οπότε, είναι καλό να τον επισκεφθεί κάποιος νωρίς, καθώς το μεσημέρι η περιήγηση κάτω από τον ήλιο είναι εξαντλητική.
Στη συνέχεια, φύγαμε βόρεια, ψάχνοντας το Kamehameha Akahi Aina Hanau. Η τοποθεσία αυτή, είναι το μέρος που γεννήθηκε ο Μέγας Καμεχαμέχα. Με βάση τους χάρτες του Wikimapia, αυτή η παραλιακή τοποθεσία βρίσκεται κοντά στο βορειότερο σημείο του νησιού, γύρω στα 2-3 km δυτικά του μικρού αεροδρομίου Upolu. Αρχικά, βγαίνοντας στην έξοδο του #270 που είχαμε σημειώσει στον χάρτη, και μετά από ένα ασφαλτοστρωμένο μεν δρόμο, αλλά με πολλές και βαθιές λακκούβες, καταλήξαμε στην ακτή. Εκεί υπήρχε ένα μικρό μνημείο, αλλά δεν ήταν αυτό που ψάχναμε. Η έκταση δίπλα από τον δρόμο ήταν περιφραγμένη και υπήρχε και ένα σπίτι, και είναι πιθανό το μνημείο να βρισκόταν εντός αυτής της ιδιοκτησίας. Παρόλαυτά, δεν δοκιμάσαμε να μπούμε. Έτσι γυρίσαμε πίσω στον #270 και προσπαθήσαμε να προσεγγίσουμε μέσω ενός δρόμου παράλληλου στον διάδρομο του αεροδρομίου. Από τον #270 πήραμε τον στενό δρόμο που βγάζει στο αεροδρόμιο. Όμως ο δρόμος που θα ακολουθούσαμε στη συνέχεια, ήταν ένας αρκετά τραχύς χωματόδρομος, στον οποίο το χαμηλό αμάξι δεν θα τα έβγαζε εύκολα πέρα. Έτσι αφήσαμε το Kamehameha Akahi Aina Hanau και αρχίσαμε να γυρνάμε πίσω.
Τα ράντσα και οι ανεμογεννήτριες σε όλο το βόρειο τμήμα της Kohala
Όπως ήταν αναμενόμενο, μετά από το περπάτημα κάτω από τον ήλιο του Lapakahi και την θέα της θάλασσας σε όλη τη διαδρομή, η βουτιά ήταν επιβεβλημένη. Έτσι, κατευθυνθήκαμε προς την υπέροχη αμμουδιά της Hapuna Beach. Η παραλία αυτή είναι από τις καλύτερες στο νησί: συνδυάζει την άμμο, τους φοίνικες, ένα περίεργο βυθό που δημιουργεί μικρά κύματα είτε για σέρφινγκ είτε για ασφαλές παιχνίδι, και φυσικά ένα πανέμορφο ηλιοβασίλεμα. Στον χώρο υπάρχει ένα πάργκινγ επί πληρωμή (για τους ξένους αν θυμάμαι καλά 5$), αλλά μπορεί κάποιος να παρκάρει έξω και να μπει πεζός, δωρεάν. Επίσης, πάνω από την παραλία, υπάρχει μια μικρή καφετέρια με σάντουιτς, αναψυκτικά, γρανίτες κλπ. Τέλος υπάρχουν και ντουζιέρες.
Πανοραμική φωτογραφία της Hapuna Beach
Στα διαλείμματα από το μπάνιο, φτιάχναμε σταδιακά ένα κάστρο στην άμμο, και στη συνέχεια ξαναβουτούσαμε για να παίξουμε με τα κύματα. Στο τέλος της μέρας, εξουθενωμένοι από το περπάτημα και το πολύωρο κολύμπι, θαυμάσαμε το ωραίο ηλιοβασίλεμα.
Το ηλιοβασίλεμα στη Hapuna Beach
Για το βράδυ, είχαμε αφήσει την πόλη της Kona. Έτσι, μετά από μια σύντομη στάση στο ξενοδοχείο για να αλλάξουμε, συνεχίσαμε νότια, προς την "πρωτεύουσα" της δυτικής ακτής του νησιού. Η πόλη είναι χτισμένη δίπλα από τη θάλασσα, με τον κεντρικό της δρόμο, τον Alii Drive, να ακολουθεί την ακτή. Στην πόλη φτάσαμε κατά τις 9 το βράδυ. Παρότι κυρίως είχαμε πάει εκεί για βραδινό, σκοπεύαμε να περπατήσουμε λίγο στην πόλη. Όμως, τα περισσότερα μαγαζιά, είχαν ήδη κλείσει. Ανοικτά ήταν μόνο μερικά εστιατόρια, κάποια μπαράκια και 1-2 μίνι-μάρκετ. Επίσης, συναντήσαμε λίγα άτομα να κάνουν βόλτα στον κεντρικό παραλιακό δρόμο. Σίγουρα αυτή δεν ήταν μια αντιπροσωπευτική εικόνα της πόλης, που θα παίρναμε αν την επισκεπτόμασταν πιο νωρίς, αλλά είχαμε περάσει όλο το απόγευμα στην Hapuna. Η πόλη, δίπλα από τη θάλασσα, με τα εστιατόρια, τα μπαράκια, τα μίνι-μάρκετ και τα καταστήματα με σουβενίρ, μου έδωσε την εντύπωση ελληνικής πόλης σε νησί, το χειμώνα που ο τουρισμός έχει πέσει. Έτσι, εν τέλει καθίσαμε για φαγητό στο Fish Hopper Restaurant, στον Alii Drive. Αν και σχετικά ακριβό εστιατόριο, φάγαμε πραγματικά καλά. Πιθανότατα η εικόνα της πόλης που αποκομίσαμε εκείνο το βράδυ, δεν είναι η πραγματική που θα βλέπαμε την ημέρα, με τον κόσμο και τη δυνατότητα να την περπατήσουμε.
Ημέρα 22: St Benedict Roman Catholic Church & Puuhonua O Honaunau & Hapuna Beach
Για την τελευταία ολόκληρη ημέρα που θα περνούσαμε στο Big Island, είχαμε επιλέξει να δούμε την ακτή Kona. Η νοτιοδυτική ακτογραμμή του νησιού, εκτείνεται χονδρικά από την πόλη της Kona έως το νότιο ακρωτήρι Ka Lae.
Αρχικά, είχαμε σχεδιάσει να παρακάμψουμε την πόλη της Kona, και να συνεχίζαμε μέσω του Mamalahoa Highway (#11) έως το χωριό Captain Cook. Ύστερα από μια επίσκεψη στο Kealakekua Bay State Park, θα ακολουθούσαμε το γραφικό Napoopoo Road (#160), κατά μήκος της ακτής. Ο δρόμος αυτός, που ξαναβγαίνει στον #11, περνάει από τον αρχαιολογικό χώρο Puuhonua O Honaunau και τη St Benedict Roman Catholic Church. Στα μέρη αυτά θα κάναμε στάσεις. Ανάλογα με την ώρα που θα μας απέμενε, είτε θα συνεχίζαμε προς το νότο του νησιού, είτε θα σταματούσαμε λίγο μετά, στην παραλία του Kauhako Bay για μπάνιο.
Τα πράγματα όμως, δεν πήγαν εντελώς σύμφωνα με το πρόγραμμα... Ενώ μέχρι την πόλη της Kona η διαδρομή ήταν γρήγορη, από την Kona και νοτιότερα άρχιζαν τα έργα στον δρόμο. Η κίνηση χειροτέρεψε στο Captain Cook. Οι εργάτες είχαν σκάψει τον δρόμο από τον οποίο αρχίζει το μονοπάτι για το Kealakekua Bay State Park, και έτσι το μέρος που σκοτώθηκε ο πλοίαρχος James Cook, το 1779, έμενε εκτός.
Τα έργα συνεχίζονταν και σε μεγάλο τμήμα του #160. Όσο πήγαμε εμείς, ο στενός δρόμος με 1 λωρίδα ανά κατεύθυνση, ήταν μποτιλιαρισμένος. Οι εργάτες είχαν αφήσει μόνο την μια λωρίδα ανοικτή, με αποτέλεσμα να διέρχονται τα αυτοκίνητα εκ περιτροπής. Καθώς προχωρούσαμε πολύ αργά, αποφασίσαμε τελικά να γυρίσουμε πίσω στο χωριό Captain Cook και να βγούμε πάλι στην "εθνική", στον #11. Από εκεί θα κατευθυνόμασταν νότια και θα βγαίναμε στο τέλος του #160. Γυρνώντας προς τα πίσω, θα επισκεπτόμασταν πρώτα την εκκλησία του Αγίου Βενέδικτου και στη συνέχεια το Puuhonua O Honaunau.
Εντέλει, φτάσαμε στη St Benedict Roman Catholic Church κατά τις 2:00. Η εκκλησία αυτή βρίσκεται σε ένα χαρακτηριστικό "Ζ" που κάνει ο #160 λίγο πριν ενωθεί με τον #11. Στο σημείο που βρίσκεται η εκκλησία, δεν φαίνεται από τον δρόμο. Όμως, υπάρχει μια μικρή ταμπέλα στο σημείο, που αν θυμάμαι καλά γράφει "Painted Church Road". Στρίβοντας δεξιά σε ένα ανηφορικό δρόμο, αν θυμάμαι καλά από τσιμέντο, μπαίνει κανείς στο προαύλιο της εκκλησίας. Η εκκλησία του Αγίου Βενέδικτου, που ονομάζεται και "Painted Church", είναι μια μικρή εκκλησία, που αρχικά βρισκόταν κοντά στην ακτή και μεταφέρθηκε στην τοποθεσία που βρίσκεται τώρα πριν από 100 χρόνια. Αυτό που διαφοροποιεί τη συγκεκριμένη εκκλησία, είναι το εντυπωσιακό εσωτερικό της. Οι "τοιχογραφίες" της, σχεδιάστηκαν από τον Βέλγο ιερέα John Berchmans Velge, από το 1899 έως το 1904. Στην οροφή της εκκλησίας αποτυπώνεται ο ουρανός της Χαβάης, με τους κίονες της εκκλησίας να καταλήγουν σε ζωγραφισμένους φοίνικες. Τα κλαδιά των δέντρων που βρίσκονται προς την Αγία Τράπεζα είναι ζωγραφισμένα πράσινα, ενώ τα υπόλοιπα καφέ. Επίσης, υπάρχουν αναπαραστάσεις σκηνών από τη Βίβλο στους τοίχους.
Το εσωτερικό της εκκλησίας
Μία από τις εικόνες στους τοίχους της εκκλησίας
Η εκκλησία αυτή ήταν σίγουρα διαφορετική από όλες τις άλλες που είχα επισκεφθεί έως τότε. Η εκκλησία δεν είναι ανοικτή κάθε μέρα, κάτι το οποίο δεν γνωρίζαμε όταν την επισκεφθήκαμε. Έτυχε όμως και την βρήκαμε ανοικτή και με μόλις άλλες 2 οικογένειες στον χώρο. Τις ημέρες που η συγκεκριμένη εκκλησία είναι κλειστή, ανοίγει μια άλλη εκκλησία που βρίσκεται στον ίδιο χώρο.
Στη συνέχεια κατευθυνθήκαμε προς τον αρχαιολογικό χώρο Puuhonua O Honaunau. Η λέξη Puuhonua μεταφράζεται ως "άσυλο". Ενώ οι πρώτοι Πολυνήσιοι είχαν φτάσει στη Χαβάη από τα νησιά Μαρκέσας μεταξύ 300 και 500 μ.Χ., μία δεύτερη άφιξη Πολυνησίων από την Ταϊτή τον 12ο αιώνα, έφερε την έννοια του kapu στα νησιά. Το kapu, ένα σύνολο αυστηρών νόμων, καθόριζε σε πολύ μεγάλο βαθμό την καθημερινή ζωή των κατοίκων. Το σύστημα του kapu καταργήθηκε το 1819. Στις 8 Μαΐου 1819 πέθανε ο Μέγας Καμεχαμέχα. Η περίοδος από τον θάνατο ενός αρχηγού μέχρι την ενθρόνιση του διαδόχου, ήταν η μόνη περίοδος που σταματούσαν να ισχύουν κάποιοι νόμοι του kapu. Έξι μήνες μετά το θάνατο του Μέγα Καμεχαμέχα, ο διάδοχος Liholiho στέφθηκε βασιλιάς. Όμως, στην προσπάθειά του να επαναφέρει το kapu, αντιτάχθηκαν η μητέρα του Keopuolani, και η αντιβασίλισσα Kaahumanu. Δύο ημέρες μετά, ο νέος βασιλιάς γευμάτισε στο ίδιο τραπέζι με τις Keopuolani και Kaahumanu. Καθώς το kapu απαγόρευε να γευματίζουν μαζί άνδρες και γυναίκες, η πράξη του βασιλιά ερμηνεύτηκε ως κατάργηση του συστήματος kapu. Το γεγονός αυτό, οδήγησε σε εξέγερση του λαού. Πολλοί ναοί καταστράφηκαν, ενώ το σύστημα του kapu έπαψε να ισχύει.
Έως τότε, η παραβίαση του kapu, αποτελούσε πολύ σοβαρό αδίκημα, και είχε ως αποτέλεσμα την θανατική καταδίκη του παραβάτη. Παρόλαυτά, ο θύτης είχε τη δυνατότητα να εξιλεωθεί και να αφεθεί ελεύθερος, εάν προλάβαινε να εισέλθει σε κάποιο "άσυλο", από αυτά που υπήρχαν σε κάθε νησί. Το μεγαλύτερο από αυτά τα άσυλα, ήταν αυτό στο Honaunau του Big Island, το Puuhonua O Honaunau. Το συγκεκριμένο άσυλο, κατασκευάστηκε τον 16ο αιώνα. Τα κτήρια του συγκροτήματος, είναι κτισμένα δίπλα στη θάλασσα. Κάποια κτήρια έχουν ανακατασκευαστεί, ενώ άλλα (όπως ο αρχαίος κεντρικός ναός) έχουν καταστραφεί ολοσχερώς. Δίπλα στον αρχαίο κεντρικό ναό, βρισκόταν ένας άλλος ναός, ο Alealea Heiau. Γύρω από τους δύο αυτούς ναούς, υψωνόταν ένα τείχος μήκους 300 μέτρων, ύψους 3 μέτρων και πάχους 5 μέτρων. Στην μια άκρη του τείχους, υπήρχε ο Hale O Keawe Heiau. Στο ναό αυτό βρίσκονταν τα λείψανα πολλών αρχηγών και θεωρούταν το πνευματικό κέντρο του ασύλου. Δίπλα από το ναό αυτό, βρίσκονται ξύλινα ομοιώματα αγαλμάτων Kii, δηλαδή αρχαίων θεοτήτων. Έξω από τα τείχη, μεταξύ άλλων, υπάρχουν λιμνούλες που χρησιμοποιούνταν ως ιχθυοκαλλιέργειες για το βασιλικό τραπέζι.
Ο ναός Hale O Keawe Heiau και τα τείχη
Μερικά από τα αγάλματα Kii
Ο όρμος Keoneele, που αποτελούσε αραξοβόλι για τα κανό
Ο ναός Hale O Keawe Heiau και τα τείχη, από το εσωτερικό του ασύλου
Τα ερείπια του ναού Alealea Heiau
Οι λίμνες με τις αρχαίες ιχθυοκαλλιέργειες
Το αρχαίο χαβανέζικο παιχνίδι Papamu, είναι ένα παιχνίδι, παρόμοιο με αυτό της ντάμα
Το Halau αποτελούσε ένα κτίσμα, που χρησίμευε ως αποθήκη
Εντυπωσιακός δεν είναι μόνο ο ίδιος ο αρχαιολογικός χώρος. Βρίσκεται σε μια όμορφη τοποθεσία, ενώ έχει ενδιαφέρον και το σύστημα του kapu – ασύλου που βρισκόταν πίσω από την κατασκευή και τη χρήση του.
Φεύγοντας από τον αρχαιολογικό χώρο, και καθώς η ώρα είχε περάσει, αποφασίσαμε να αφήσουμε το νότο του νησιού και να περιοριστούμε σε ένα τελευταίο μπάνιο στον Kauhako Bay. Επιστρέψαμε πίσω στον #11 και κατευθυνθήκαμε προς την παραλία που βρίσκεται λίγο νοτιότερα. Όμως, φτάνοντας στην παραλία, διαπιστώσαμε πως δεν ταίριαζε καθόλου στα γούστα μας. Η παραλία ήταν αρκετά στενή, με μαύρο λεπτό χαλικάκι.
Έτσι, ψιλοαπογοητευμένοι, ξεκινήσαμε για την πανέμορφη Hapuna Beach που είχαμε επισκεφθεί και την προηγούμενη ημέρα. Παρά την κίνηση που συναντήσαμε έως και την Kona, φτάσαμε σχετικά νωρίς στην Hapuna. Κάναμε μπάνιο, χαζέψαμε τους απογευματινούς σέρφερς και είδαμε ένα ακόμη υπέροχο ηλιοβασίλεμα.
Τα έργα στους δρόμους και η επακόλουθη κίνηση, ως ένα σημείο, μας έβγαλαν από το πρόγραμμα εκείνη την ημέρα. Όμως, τόσο η "ζωγραφισμένη εκκλησία" όσο και το Puuhonua O Honaunau, ήταν πολύ όμορφα μέρη που θυμόμαστε σαν να τα επισκεφθήκαμε μόλις χθες.
Ημέρα 23: Last Day = Shopping Day
Η σημερινή θα ήταν η τελευταία ημέρα που θα περνούσαμε στα νησιά. Στις 18:21 ήταν η αναχώρηση της πτήσης από το Hilo για Honolulu, και στις 22:15 θα αναχωρούσαμε για το Los Angleles. Εκείνη την ημέρα δεν θα επισκεπτόμασταν κάποιο αξιοθέατο του νησιού. Έτσι, κοιμηθήκαμε λίγο παραπάνω και περάσαμε το πρωί ψάχνοντας για διάφορα αναμνηστικά από το ταξίδι.
Εν τέλει, φύγαμε από τη Waikoloa κατά τις 1:30. Όπως ήταν αναμενόμενο, λίγο μετά την αρχή του Saddle Road, η συννεφιά επέστρεψε για τα καλά.
Ο γνώριμος συννεφιασμένος ουρανός, στα μέσα του Saddle Road
Ύστερα από δύο-δυόμισι ώρες και ένα χαλαρό ταξίδι, επιστρέψαμε πάλι στα γνωστά λημέρια του Hilo. Αν και στο μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής ο ουρανός ήταν καλυμμένος με μαύρα σύννεφα, τελικά γλιτώσαμε την βροχή. Εννοείται πως μια τελευταία φορά πριν φύγουμε, θα επισκεπτόμασταν το Ken’s House of Pancakes για τηγανίτες!
Ύστερα από το μεσημεριανό, κατευθυνθήκαμε στο αεροδρόμιο που ήταν κοντά. Αφού επιστρέψαμε το αμάξι, που είχαμε την τιμή να οδηγήσουμε, κατευθυνθήκαμε προς το check-in...
Λόγω του καλύτερου προγραμματισμού, και μάλιστα από την πρώτη ημέρα στο Big Island, είδαμε πάρα πολλά από τα αξιοθέατα που θέλαμε. Όμως, κυρίως λόγω... ανωτέρας βίας, υπήρξαν μέρη στα οποία δεν μπορέσαμε να πάμε. Όπως και για την περίπτωση του Oahu, θα τα αναφέρω επιγραμματικά στο επόμενο post.
Επίσης, όπως και για το Oahu, θα παραθέσω τα 6 μέρη που επισκεφθήκαμε και μου άρεσαν περισσότερο. Ταξινομημένα με βάση την ημέρα που τα επισκεφθήκαμε:
Κάποιος που έχει ήδη επισκεφθεί το ανατολικό τμήμα του Big Island, πηγαίνοντας στη δυτική πλευρά του νησιού παρατηρεί πολλές αντιθέσεις. Οι ορεινοί όγκοι του νησιού κρατούν τα σύννεφα και την υγρασία στην ΒΑ ακτή. Έτσι στο δυτικό τμήμα του νησιού επικρατεί κατά κανόνα ηλιοφάνεια. Επίσης οι θάλασσες είναι αρκετά πιο ασφαλείς για κολύμπι, με λιγότερα κύματα και άμμο, σε αντίθεση με τα κύματα και τα βράχια στην προσήνεμη πλευρά. Ως αποτέλεσμα του ξηρότερου κλίματος, τα πυκνά δάση της ακτής Hamakua, εδώ έχουν εξαφανιστεί. Όπως είναι αναμενόμενο, υπάρχουν τεράστιες εκτάσεις καλυμμένες με λάβα.
Ενώ στην ανατολική πλευρά οι πόλοι έλξης για τον επισκέπτη ήταν η φύση και οι διαδρομές σε πανέμορφα τοπία, η δυτική ακτή, εκτός από τις παραλίες, περιλαμβάνει και διάφορους αρχαιολογικούς χώρους. Λέγοντας "αρχαιολογικούς", εννοούμε αρκετά πριν από την εποχή του Μέγα Καμεχαμέχα (1.800 μ.Χ.). Το Puuhonua O Honaunau χτίστηκε τον 16ο αιώνα, ενώ ο οικισμός Lapakahi ιδρύθηκε τον 14ο αιώνα. Η άφιξη των πρώτων κατοίκων στα νησιά, ερχόμενοι από τη σημερινή Γαλλική Πολυνησία, πραγματοποιήθηκε γύρω στο 300-500 μ.Χ. Σε αυτό το συμπέρασμα έχουν καταλήξει οι ιστορικοί, μεταξύ άλλων και από ένα λιμάνι εκείνης της περιόδου στο ακρωτήρι Ka Lae, που βρίσκεται στο νοτιότερο άκρο του νησιού.
Κατά τη γνώμη μου, ο χρόνος και η βενζίνη για το πήγαινε-έλα με το κατάλυμα στο Hilo δεν αξίζει τον κόπο. Θεωρώ πως καλύτερη λύση είναι η διαμονή σε κάποιο από τα ξενοδοχεία της περιοχής. Η πόλη της Kona διαθέτει επίσης αεροδρόμιο και έχει και ξενοδοχεία. Μια άλλη επιλογή είναι η διαμονή σε διάφορα θέρετρα, κοντά στην ακτή, όπως είναι αυτό στη Waikoloa.
Ημέρα 20: Waikoloa
Την τελευταία ημέρα που θα είχαμε μετακόμιση όσο θα ήμασταν ακόμα στα νησιά, θα ήταν από το Mountain View κοντά στο Εθνικό Πάρκο Ηφαιστείων, στο Waikoloa Resort στα βορειοδυτικά του νησιού. Το Waikoloa Resort βρίσκεται δίπλα στην ακτή και κοντά στο Waikoloa Village. Το θέρετρο έχει κτιστεί πάνω σε ένα τμήμα του νησιού που έχει καλυφθεί από μαύρη λάβα. Το Waikoloa Resort ουσιαστικά είναι ένα συγκρότημα ξενοδοχείων, δίπλα στον κόλπο Anaehoomalu ή A-Bay. Εκτός από ξενοδοχεία, στον χώρο υπάρχουν εστιατόρια και διάφορα εμπορικά. Από τα ξενοδοχεία που υπάρχουν εκεί, είχαμε επιλέξει για την διαμονή μας το Waikoloa Beach Marriott Resort & Spa.
Έχοντας γυρίσει αργά το προηγούμενο βράδυ, αφήσαμε το πακετάρισμα για το πρωί. Πέρα από την μετακόμιση στη Waikoloa, αυτήν την ημέρα δεν θα κάναμε κάτι άλλο, καθώς το προηγούμενο διήμερο ήταν αρκετά κουραστικό. Αφού ετοιμάσαμε τις βαλίτσες, θα πηγαίναμε στο αεροδρόμιο για να δώσουμε το Wrangler και να πάρουμε ένα Focus, για τις βόλτες στο δυτικό νησί. Μία ακόμα έκπληξη μας περίμενε στο αεροδρόμιο, όταν η υπάλληλος της Avis μας έδωσε τα κλειδιά για ένα Mustang! Τελικά, σε αυτές τις διακοπές θα οδηγούσαμε δύο από τα αγαπημένα μας αυτοκίνητα, που εδώ στην Ελλάδα δεν τα βλέπεις συχνά!
Αφού γυρίσαμε πίσω στο σπίτι στο Mountain View, φορτώσαμε τα πράγματα στο καινούριο αυτοκίνητο και ξεκινήσαμε για τη Waikoloa. Για την Waikoloa, η διαδρομή αν και χρονοβόρα, είναι απλή. Παίρνουμε τον Saddle Road μέχρι το τέλος, στον Mamalahoa Highway. Περίπου 5 km βορειότερα, στρίβουμε αριστερά στον Waikoloa Road ο οποίος καταλήγει στον Queen Kaahumanu Highway (#19) . Η είσοδος στο θέρετρο που ήταν στη διασταύρωση έχει κλείσει, οπότε μπαίνουμε από την είσοδο που βρίσκεται λίγο πιο κάτω, ακολουθώντας τον Queen Kaahumanu Highway προς τα νότια. Το ξενοδοχείο που μείναμε, μας είχε δώσει δωμάτιο στο ισόγειο, που όμως ήταν ωραία να κάθεσαι έξω και να τρως το πρωινό σου. Επίσης, υπήρχε χώρος στάθμευσης που ήταν δωρεάν για τους ενοίκους, και χρησιμοποιούσες την κάρτα του δωματίου για να μπεις και να βγεις.
Η θέα από το δωμάτιο στο ξενοδοχείο της Waikoloa
Εκείνη την ημέρα δεν θα κάναμε τίποτα. Έτσι, όλο το απόγευμα το περάσαμε στη θάλασσα και στη συνέχεια στην πισίνα του ξενοδοχείου. Η παραλία δεν ήταν κάτι το ιδιαίτερο, όμως η πισίνα ήταν ό,τι έπρεπε.
Έχοντας φορτίσει λίγο τις μπαταρίες, πέσαμε για ύπνο. Την επόμενη ημέρα θα συνεχίζαμε τις εξερευνήσεις, αυτή τη φορά στη δυτική πλευρά του νησιού.
Ημέρα 21: Lapakahi & Hapuna Beach & Kailua-Kona
Σε αυτές τις διακοπές, αυτή η ημέρα ήταν η πρώτη που ξημέρωσε χωρίς κανένα σύννεφο στον ουρανό. Όσο περίεργο κι αν φαινόταν στην αρχή, ήταν ξεκάθαρο πως τις επόμενες ημέρες θα κάναμε τις διαδρομές χωρίς (ευτυχώς) την πιθανότητα βροχής, αλλά και (δυστυχώς) την προστασία της συννεφιάς από τον δυνατό ήλιο.
Σήμερα θα βλέπαμε το βόρειο μισό της δυτικής ακτής. Το πρωί θα επισκεπτόμασταν το Lapakahi και το Hawi, στο βορειότερο άκρο του νησιού. Μετά το απογευματινό μπάνιο στην παραλία Hapuna, θα κατεβαίναμε στην πόλη της Kona για βραδινό.
Η διαδρομή προς το Lapakahi είναι εύκολη, αφού αρκεί κάποιος να ακολουθήσει τον Queen Kaahumanu Highway (#19) προς τα βόρεια. Μετά τα ερείπια του αρχαίου ναού Puukohola Heiau, ο δρόμος γίνεται ο Akoni Pule Highway (#270). Ο δρόμος αυτός, είναι που τελειώνει στην Pololu Valley, στην προσήνεμη πλευρά. Από τη στιγμή που αφήσαμε τη Waikoloa, το μαύρο της λάβας που κυριαρχούσε στο τοπίο, έδωσε τη θέση του στο καφέ του χώματος και των ξερών χόρτων, με κάποιους σκόρπιους θάμνους και δέντρα. Αυτή η εικόνα κυριαρχεί στη δυτική Kohala, ως αποτέλεσμα των λίγων βροχοπτώσεων.
Ο Akoni Pule Highway, στη δυτική Kohala
Το Lapakahi, ήταν ένα τυπικό ψαροχώρι, που ιδρύθηκε τον 14ο αιώνα. Ο μικρός κόλπος Koaie προστάτευε τα κανό και η θάλασσα ήταν πλούσια σε ψάρια. Όμως, πιθανότατα λόγω της στέρευσης των πηγαδιών που τροφοδοτούσαν με πόσιμο νερό, το χωριό εγκαταλείφθηκε τον 19ο αιώνα. Στον χώρο υπάρχουν ερείπια από τα κτήρια του χωριού, ενώ ξεχωρίζει το ανακατασκευασμένο σπίτι από μπαμπού.
Ερείπια του χωριού Lapakahi
Ανακατασκευασμένο σπίτι από μπαμπού, στο Lapakahi
Υπάρχουν 2 κυκλικά μονοπάτια, μήκους 1 km το καθένα, που μπορεί να ακολουθήσει κανείς. Όμως, μέρος του ενός προς τα βόρεια είναι κλειστό, καθώς γίνονται ακόμα ανασκαφές. Πέρα από το σπίτι, κάποιος μπορεί να δει τους χώρους ταφής και τα ερείπια του κτηρίου που χρησιμοποιούσαν οι κάτοικοι για την αποθήκευση των κανό. Επίσης, οι κάτοικοι του χωριού χρησιμοποιούσαν τις κοιλότητες των βράχων ως αλυκές, για την παραγωγή του αλατιού. Τέλος υπάρχει ένας βράχος, μέσα στον οποίο οι κάτοικοι του χωριού πίστευαν πως κατοικούσε ο θεός Kuula, ο οποίος ήταν ο θεός της αλιείας.
Ο αρχαιολογικός χώρος, αν και σχετικά μικρός, προσφέρει σε ελάχιστα σημεία σκιά, ενώ δεν υπάρχει κάποιο κατάστημα με νερό κλπ. Οπότε, είναι καλό να τον επισκεφθεί κάποιος νωρίς, καθώς το μεσημέρι η περιήγηση κάτω από τον ήλιο είναι εξαντλητική.
Στη συνέχεια, φύγαμε βόρεια, ψάχνοντας το Kamehameha Akahi Aina Hanau. Η τοποθεσία αυτή, είναι το μέρος που γεννήθηκε ο Μέγας Καμεχαμέχα. Με βάση τους χάρτες του Wikimapia, αυτή η παραλιακή τοποθεσία βρίσκεται κοντά στο βορειότερο σημείο του νησιού, γύρω στα 2-3 km δυτικά του μικρού αεροδρομίου Upolu. Αρχικά, βγαίνοντας στην έξοδο του #270 που είχαμε σημειώσει στον χάρτη, και μετά από ένα ασφαλτοστρωμένο μεν δρόμο, αλλά με πολλές και βαθιές λακκούβες, καταλήξαμε στην ακτή. Εκεί υπήρχε ένα μικρό μνημείο, αλλά δεν ήταν αυτό που ψάχναμε. Η έκταση δίπλα από τον δρόμο ήταν περιφραγμένη και υπήρχε και ένα σπίτι, και είναι πιθανό το μνημείο να βρισκόταν εντός αυτής της ιδιοκτησίας. Παρόλαυτά, δεν δοκιμάσαμε να μπούμε. Έτσι γυρίσαμε πίσω στον #270 και προσπαθήσαμε να προσεγγίσουμε μέσω ενός δρόμου παράλληλου στον διάδρομο του αεροδρομίου. Από τον #270 πήραμε τον στενό δρόμο που βγάζει στο αεροδρόμιο. Όμως ο δρόμος που θα ακολουθούσαμε στη συνέχεια, ήταν ένας αρκετά τραχύς χωματόδρομος, στον οποίο το χαμηλό αμάξι δεν θα τα έβγαζε εύκολα πέρα. Έτσι αφήσαμε το Kamehameha Akahi Aina Hanau και αρχίσαμε να γυρνάμε πίσω.
Τα ράντσα και οι ανεμογεννήτριες σε όλο το βόρειο τμήμα της Kohala
Όπως ήταν αναμενόμενο, μετά από το περπάτημα κάτω από τον ήλιο του Lapakahi και την θέα της θάλασσας σε όλη τη διαδρομή, η βουτιά ήταν επιβεβλημένη. Έτσι, κατευθυνθήκαμε προς την υπέροχη αμμουδιά της Hapuna Beach. Η παραλία αυτή είναι από τις καλύτερες στο νησί: συνδυάζει την άμμο, τους φοίνικες, ένα περίεργο βυθό που δημιουργεί μικρά κύματα είτε για σέρφινγκ είτε για ασφαλές παιχνίδι, και φυσικά ένα πανέμορφο ηλιοβασίλεμα. Στον χώρο υπάρχει ένα πάργκινγ επί πληρωμή (για τους ξένους αν θυμάμαι καλά 5$), αλλά μπορεί κάποιος να παρκάρει έξω και να μπει πεζός, δωρεάν. Επίσης, πάνω από την παραλία, υπάρχει μια μικρή καφετέρια με σάντουιτς, αναψυκτικά, γρανίτες κλπ. Τέλος υπάρχουν και ντουζιέρες.
Πανοραμική φωτογραφία της Hapuna Beach
Στα διαλείμματα από το μπάνιο, φτιάχναμε σταδιακά ένα κάστρο στην άμμο, και στη συνέχεια ξαναβουτούσαμε για να παίξουμε με τα κύματα. Στο τέλος της μέρας, εξουθενωμένοι από το περπάτημα και το πολύωρο κολύμπι, θαυμάσαμε το ωραίο ηλιοβασίλεμα.
Το ηλιοβασίλεμα στη Hapuna Beach
Για το βράδυ, είχαμε αφήσει την πόλη της Kona. Έτσι, μετά από μια σύντομη στάση στο ξενοδοχείο για να αλλάξουμε, συνεχίσαμε νότια, προς την "πρωτεύουσα" της δυτικής ακτής του νησιού. Η πόλη είναι χτισμένη δίπλα από τη θάλασσα, με τον κεντρικό της δρόμο, τον Alii Drive, να ακολουθεί την ακτή. Στην πόλη φτάσαμε κατά τις 9 το βράδυ. Παρότι κυρίως είχαμε πάει εκεί για βραδινό, σκοπεύαμε να περπατήσουμε λίγο στην πόλη. Όμως, τα περισσότερα μαγαζιά, είχαν ήδη κλείσει. Ανοικτά ήταν μόνο μερικά εστιατόρια, κάποια μπαράκια και 1-2 μίνι-μάρκετ. Επίσης, συναντήσαμε λίγα άτομα να κάνουν βόλτα στον κεντρικό παραλιακό δρόμο. Σίγουρα αυτή δεν ήταν μια αντιπροσωπευτική εικόνα της πόλης, που θα παίρναμε αν την επισκεπτόμασταν πιο νωρίς, αλλά είχαμε περάσει όλο το απόγευμα στην Hapuna. Η πόλη, δίπλα από τη θάλασσα, με τα εστιατόρια, τα μπαράκια, τα μίνι-μάρκετ και τα καταστήματα με σουβενίρ, μου έδωσε την εντύπωση ελληνικής πόλης σε νησί, το χειμώνα που ο τουρισμός έχει πέσει. Έτσι, εν τέλει καθίσαμε για φαγητό στο Fish Hopper Restaurant, στον Alii Drive. Αν και σχετικά ακριβό εστιατόριο, φάγαμε πραγματικά καλά. Πιθανότατα η εικόνα της πόλης που αποκομίσαμε εκείνο το βράδυ, δεν είναι η πραγματική που θα βλέπαμε την ημέρα, με τον κόσμο και τη δυνατότητα να την περπατήσουμε.
Ημέρα 22: St Benedict Roman Catholic Church & Puuhonua O Honaunau & Hapuna Beach
Για την τελευταία ολόκληρη ημέρα που θα περνούσαμε στο Big Island, είχαμε επιλέξει να δούμε την ακτή Kona. Η νοτιοδυτική ακτογραμμή του νησιού, εκτείνεται χονδρικά από την πόλη της Kona έως το νότιο ακρωτήρι Ka Lae.
Αρχικά, είχαμε σχεδιάσει να παρακάμψουμε την πόλη της Kona, και να συνεχίζαμε μέσω του Mamalahoa Highway (#11) έως το χωριό Captain Cook. Ύστερα από μια επίσκεψη στο Kealakekua Bay State Park, θα ακολουθούσαμε το γραφικό Napoopoo Road (#160), κατά μήκος της ακτής. Ο δρόμος αυτός, που ξαναβγαίνει στον #11, περνάει από τον αρχαιολογικό χώρο Puuhonua O Honaunau και τη St Benedict Roman Catholic Church. Στα μέρη αυτά θα κάναμε στάσεις. Ανάλογα με την ώρα που θα μας απέμενε, είτε θα συνεχίζαμε προς το νότο του νησιού, είτε θα σταματούσαμε λίγο μετά, στην παραλία του Kauhako Bay για μπάνιο.
Τα πράγματα όμως, δεν πήγαν εντελώς σύμφωνα με το πρόγραμμα... Ενώ μέχρι την πόλη της Kona η διαδρομή ήταν γρήγορη, από την Kona και νοτιότερα άρχιζαν τα έργα στον δρόμο. Η κίνηση χειροτέρεψε στο Captain Cook. Οι εργάτες είχαν σκάψει τον δρόμο από τον οποίο αρχίζει το μονοπάτι για το Kealakekua Bay State Park, και έτσι το μέρος που σκοτώθηκε ο πλοίαρχος James Cook, το 1779, έμενε εκτός.
Τα έργα συνεχίζονταν και σε μεγάλο τμήμα του #160. Όσο πήγαμε εμείς, ο στενός δρόμος με 1 λωρίδα ανά κατεύθυνση, ήταν μποτιλιαρισμένος. Οι εργάτες είχαν αφήσει μόνο την μια λωρίδα ανοικτή, με αποτέλεσμα να διέρχονται τα αυτοκίνητα εκ περιτροπής. Καθώς προχωρούσαμε πολύ αργά, αποφασίσαμε τελικά να γυρίσουμε πίσω στο χωριό Captain Cook και να βγούμε πάλι στην "εθνική", στον #11. Από εκεί θα κατευθυνόμασταν νότια και θα βγαίναμε στο τέλος του #160. Γυρνώντας προς τα πίσω, θα επισκεπτόμασταν πρώτα την εκκλησία του Αγίου Βενέδικτου και στη συνέχεια το Puuhonua O Honaunau.
Εντέλει, φτάσαμε στη St Benedict Roman Catholic Church κατά τις 2:00. Η εκκλησία αυτή βρίσκεται σε ένα χαρακτηριστικό "Ζ" που κάνει ο #160 λίγο πριν ενωθεί με τον #11. Στο σημείο που βρίσκεται η εκκλησία, δεν φαίνεται από τον δρόμο. Όμως, υπάρχει μια μικρή ταμπέλα στο σημείο, που αν θυμάμαι καλά γράφει "Painted Church Road". Στρίβοντας δεξιά σε ένα ανηφορικό δρόμο, αν θυμάμαι καλά από τσιμέντο, μπαίνει κανείς στο προαύλιο της εκκλησίας. Η εκκλησία του Αγίου Βενέδικτου, που ονομάζεται και "Painted Church", είναι μια μικρή εκκλησία, που αρχικά βρισκόταν κοντά στην ακτή και μεταφέρθηκε στην τοποθεσία που βρίσκεται τώρα πριν από 100 χρόνια. Αυτό που διαφοροποιεί τη συγκεκριμένη εκκλησία, είναι το εντυπωσιακό εσωτερικό της. Οι "τοιχογραφίες" της, σχεδιάστηκαν από τον Βέλγο ιερέα John Berchmans Velge, από το 1899 έως το 1904. Στην οροφή της εκκλησίας αποτυπώνεται ο ουρανός της Χαβάης, με τους κίονες της εκκλησίας να καταλήγουν σε ζωγραφισμένους φοίνικες. Τα κλαδιά των δέντρων που βρίσκονται προς την Αγία Τράπεζα είναι ζωγραφισμένα πράσινα, ενώ τα υπόλοιπα καφέ. Επίσης, υπάρχουν αναπαραστάσεις σκηνών από τη Βίβλο στους τοίχους.
Το εσωτερικό της εκκλησίας
Μία από τις εικόνες στους τοίχους της εκκλησίας
Η εκκλησία αυτή ήταν σίγουρα διαφορετική από όλες τις άλλες που είχα επισκεφθεί έως τότε. Η εκκλησία δεν είναι ανοικτή κάθε μέρα, κάτι το οποίο δεν γνωρίζαμε όταν την επισκεφθήκαμε. Έτυχε όμως και την βρήκαμε ανοικτή και με μόλις άλλες 2 οικογένειες στον χώρο. Τις ημέρες που η συγκεκριμένη εκκλησία είναι κλειστή, ανοίγει μια άλλη εκκλησία που βρίσκεται στον ίδιο χώρο.
Στη συνέχεια κατευθυνθήκαμε προς τον αρχαιολογικό χώρο Puuhonua O Honaunau. Η λέξη Puuhonua μεταφράζεται ως "άσυλο". Ενώ οι πρώτοι Πολυνήσιοι είχαν φτάσει στη Χαβάη από τα νησιά Μαρκέσας μεταξύ 300 και 500 μ.Χ., μία δεύτερη άφιξη Πολυνησίων από την Ταϊτή τον 12ο αιώνα, έφερε την έννοια του kapu στα νησιά. Το kapu, ένα σύνολο αυστηρών νόμων, καθόριζε σε πολύ μεγάλο βαθμό την καθημερινή ζωή των κατοίκων. Το σύστημα του kapu καταργήθηκε το 1819. Στις 8 Μαΐου 1819 πέθανε ο Μέγας Καμεχαμέχα. Η περίοδος από τον θάνατο ενός αρχηγού μέχρι την ενθρόνιση του διαδόχου, ήταν η μόνη περίοδος που σταματούσαν να ισχύουν κάποιοι νόμοι του kapu. Έξι μήνες μετά το θάνατο του Μέγα Καμεχαμέχα, ο διάδοχος Liholiho στέφθηκε βασιλιάς. Όμως, στην προσπάθειά του να επαναφέρει το kapu, αντιτάχθηκαν η μητέρα του Keopuolani, και η αντιβασίλισσα Kaahumanu. Δύο ημέρες μετά, ο νέος βασιλιάς γευμάτισε στο ίδιο τραπέζι με τις Keopuolani και Kaahumanu. Καθώς το kapu απαγόρευε να γευματίζουν μαζί άνδρες και γυναίκες, η πράξη του βασιλιά ερμηνεύτηκε ως κατάργηση του συστήματος kapu. Το γεγονός αυτό, οδήγησε σε εξέγερση του λαού. Πολλοί ναοί καταστράφηκαν, ενώ το σύστημα του kapu έπαψε να ισχύει.
Έως τότε, η παραβίαση του kapu, αποτελούσε πολύ σοβαρό αδίκημα, και είχε ως αποτέλεσμα την θανατική καταδίκη του παραβάτη. Παρόλαυτά, ο θύτης είχε τη δυνατότητα να εξιλεωθεί και να αφεθεί ελεύθερος, εάν προλάβαινε να εισέλθει σε κάποιο "άσυλο", από αυτά που υπήρχαν σε κάθε νησί. Το μεγαλύτερο από αυτά τα άσυλα, ήταν αυτό στο Honaunau του Big Island, το Puuhonua O Honaunau. Το συγκεκριμένο άσυλο, κατασκευάστηκε τον 16ο αιώνα. Τα κτήρια του συγκροτήματος, είναι κτισμένα δίπλα στη θάλασσα. Κάποια κτήρια έχουν ανακατασκευαστεί, ενώ άλλα (όπως ο αρχαίος κεντρικός ναός) έχουν καταστραφεί ολοσχερώς. Δίπλα στον αρχαίο κεντρικό ναό, βρισκόταν ένας άλλος ναός, ο Alealea Heiau. Γύρω από τους δύο αυτούς ναούς, υψωνόταν ένα τείχος μήκους 300 μέτρων, ύψους 3 μέτρων και πάχους 5 μέτρων. Στην μια άκρη του τείχους, υπήρχε ο Hale O Keawe Heiau. Στο ναό αυτό βρίσκονταν τα λείψανα πολλών αρχηγών και θεωρούταν το πνευματικό κέντρο του ασύλου. Δίπλα από το ναό αυτό, βρίσκονται ξύλινα ομοιώματα αγαλμάτων Kii, δηλαδή αρχαίων θεοτήτων. Έξω από τα τείχη, μεταξύ άλλων, υπάρχουν λιμνούλες που χρησιμοποιούνταν ως ιχθυοκαλλιέργειες για το βασιλικό τραπέζι.
Ο ναός Hale O Keawe Heiau και τα τείχη
Μερικά από τα αγάλματα Kii
Ο όρμος Keoneele, που αποτελούσε αραξοβόλι για τα κανό
Ο ναός Hale O Keawe Heiau και τα τείχη, από το εσωτερικό του ασύλου
Τα ερείπια του ναού Alealea Heiau
Οι λίμνες με τις αρχαίες ιχθυοκαλλιέργειες
Το αρχαίο χαβανέζικο παιχνίδι Papamu, είναι ένα παιχνίδι, παρόμοιο με αυτό της ντάμα
Το Halau αποτελούσε ένα κτίσμα, που χρησίμευε ως αποθήκη
Εντυπωσιακός δεν είναι μόνο ο ίδιος ο αρχαιολογικός χώρος. Βρίσκεται σε μια όμορφη τοποθεσία, ενώ έχει ενδιαφέρον και το σύστημα του kapu – ασύλου που βρισκόταν πίσω από την κατασκευή και τη χρήση του.
Φεύγοντας από τον αρχαιολογικό χώρο, και καθώς η ώρα είχε περάσει, αποφασίσαμε να αφήσουμε το νότο του νησιού και να περιοριστούμε σε ένα τελευταίο μπάνιο στον Kauhako Bay. Επιστρέψαμε πίσω στον #11 και κατευθυνθήκαμε προς την παραλία που βρίσκεται λίγο νοτιότερα. Όμως, φτάνοντας στην παραλία, διαπιστώσαμε πως δεν ταίριαζε καθόλου στα γούστα μας. Η παραλία ήταν αρκετά στενή, με μαύρο λεπτό χαλικάκι.
Έτσι, ψιλοαπογοητευμένοι, ξεκινήσαμε για την πανέμορφη Hapuna Beach που είχαμε επισκεφθεί και την προηγούμενη ημέρα. Παρά την κίνηση που συναντήσαμε έως και την Kona, φτάσαμε σχετικά νωρίς στην Hapuna. Κάναμε μπάνιο, χαζέψαμε τους απογευματινούς σέρφερς και είδαμε ένα ακόμη υπέροχο ηλιοβασίλεμα.
Τα έργα στους δρόμους και η επακόλουθη κίνηση, ως ένα σημείο, μας έβγαλαν από το πρόγραμμα εκείνη την ημέρα. Όμως, τόσο η "ζωγραφισμένη εκκλησία" όσο και το Puuhonua O Honaunau, ήταν πολύ όμορφα μέρη που θυμόμαστε σαν να τα επισκεφθήκαμε μόλις χθες.
Ημέρα 23: Last Day = Shopping Day
Η σημερινή θα ήταν η τελευταία ημέρα που θα περνούσαμε στα νησιά. Στις 18:21 ήταν η αναχώρηση της πτήσης από το Hilo για Honolulu, και στις 22:15 θα αναχωρούσαμε για το Los Angleles. Εκείνη την ημέρα δεν θα επισκεπτόμασταν κάποιο αξιοθέατο του νησιού. Έτσι, κοιμηθήκαμε λίγο παραπάνω και περάσαμε το πρωί ψάχνοντας για διάφορα αναμνηστικά από το ταξίδι.
Εν τέλει, φύγαμε από τη Waikoloa κατά τις 1:30. Όπως ήταν αναμενόμενο, λίγο μετά την αρχή του Saddle Road, η συννεφιά επέστρεψε για τα καλά.
Ο γνώριμος συννεφιασμένος ουρανός, στα μέσα του Saddle Road
Ύστερα από δύο-δυόμισι ώρες και ένα χαλαρό ταξίδι, επιστρέψαμε πάλι στα γνωστά λημέρια του Hilo. Αν και στο μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής ο ουρανός ήταν καλυμμένος με μαύρα σύννεφα, τελικά γλιτώσαμε την βροχή. Εννοείται πως μια τελευταία φορά πριν φύγουμε, θα επισκεπτόμασταν το Ken’s House of Pancakes για τηγανίτες!
Ύστερα από το μεσημεριανό, κατευθυνθήκαμε στο αεροδρόμιο που ήταν κοντά. Αφού επιστρέψαμε το αμάξι, που είχαμε την τιμή να οδηγήσουμε, κατευθυνθήκαμε προς το check-in...
Λόγω του καλύτερου προγραμματισμού, και μάλιστα από την πρώτη ημέρα στο Big Island, είδαμε πάρα πολλά από τα αξιοθέατα που θέλαμε. Όμως, κυρίως λόγω... ανωτέρας βίας, υπήρξαν μέρη στα οποία δεν μπορέσαμε να πάμε. Όπως και για την περίπτωση του Oahu, θα τα αναφέρω επιγραμματικά στο επόμενο post.
Επίσης, όπως και για το Oahu, θα παραθέσω τα 6 μέρη που επισκεφθήκαμε και μου άρεσαν περισσότερο. Ταξινομημένα με βάση την ημέρα που τα επισκεφθήκαμε:
- Η Waipio Valley
- Η Puna
- Το Mauna Kea
- Το ηφαίστειο Kilauea
- Η παραλία Hapuna
- Το Puuhonua O Honaunau
Last edited:
περιμένουμε τη συνέχεια!
(τοπικό έδεσμα των νησιών, μαζί με τις γαρίδες και τον ανανά). Όμως και η ίδια η Haleiwa μοιάζει με χωριό μπροστά στη Honolulu, τόσο όσον αφορά την έκταση όσο και τον πληθυσμό, τους ρυθμούς της καθημερινότητας κλπ. Κάποια καταλύματα που αναφέρουν ως τοποθεσία την Haleiwa, ενδέχεται να βρίσκονται στον Kamehameha Highway και όχι μέσα στην ίδια την Haleiwa. Η Haleiwa συνδέεται με τη Honolulu, αν θυμάμαι καλά με τη γραμμή The Bus 52.
