ΗΠΑ Χαβάη : Ένα Όνειρο Που Έγινε Πραγματικότητα

[Nikos1986]

7. Εξερεύνηση της Honolulu

Στο Oahu θα μέναμε από τις 11/3 έως τις 22/3, οπότε και το απόγευμα θα φεύγαμε για το Big Island. Στις 18/3 θα νοικιάζαμε αυτοκίνητο, οπότε οι πρώτες ημέρες (11/3 - 17/3) θα ήταν αφιερωμένες στη Honolulu, ενώ οι τελευταίες (18/3 - 22/3) στο υπόλοιπο νησί.

Ημέρες 1 & 2: Waikiki
Κατά την 1 το μεσημέρι προσγειωθήκαμε στη Honolulu. Το αεροδρόμιο, αν και σχετικά μεγάλο, με τους φοίνικες έξω δημιουργούσε μια διαφορετική ευχάριστη και “εξωτική” διάθεση. Παρά τη συννεφιά επικρατούσε κουφόβραση. Καθώς δεν θα είχαμε από την αρχή αυτοκίνητο, πήραμε το λεωφορείο The Bus #20 που συνδέει το αεροδρόμιο με το Waikiki και περνούσε κοντά από το ξενοδοχείο που θα διαμέναμε. Για όλες τις μέρες που θα μέναμε στο Oahu, είχαμε διαλέξει το Hilton Hawaiian Village, το οποίο βρίσκεται την αρχή του Waikiki.
Μεγάλη εντύπωση μας έκανε η ρεσεψιόν, η οποία βρισκόταν εκτός των κτηρίων του ξενοδοχείου. Επίσης κάθε Παρασκευή κατά τις 8, διοργανώνονται γιορτές με πυροτεχνήματα στην παραλία. Η παραλία είναι ελεύθερη, οπότε είναι προσβάσιμη από όλους, ανεξάρτητα αν μένουν στο συγκεκριμένο ξενοδοχείο ή όχι.

Το ξενοδοχείο Hilton Hawaiian Village που διαλέξαμε για τη διαμονή στο Oahu

Η παραλία Waikiki μπροστά από το ξενοδοχείο

Η προετοιμασία για τα πυροτεχνήματα​

Οι δύο πρώτες μέρες (11/3 και 12/3) πέρασαν με βόλτες στο Waikiki. Η γνωστή παραλία της Honolulu ξεκινά από τις εκβολές του Ala Wai Canal στα δυτικά και εκτείνεται μέχρι το Diamond Head στα ανατολικά. Το εν λόγω κανάλι κατασκευάστηκε πριν από περίπου 100 χρόνια, για την αποξήρανση των βάλτων που κάλυπταν το Waikiki, ώστε να μπορέσει να αναπτυχθεί η περιοχή. Ο δρόμος Ala Wai Boulevard, δίπλα από το κανάλι, έχει ήπια κυκλοφορία και είναι ωραίος για βόλτες.

Βόλτα δίπλα από το Ala Wai Canal

Η παραλία του Magic Island

Το Waikiki όπως φαίνεται από το Magic Island​

Τόσο η παραλίες του Waikiki, όσο και οι δρόμοι στο εσωτερικό προσφέρονται για βόλτες, καθ’όλη τη διάρκεια της μέρας. Η παραλία προσφέρει τα γνωστά: κολύμπι, σέρφινγκ και άλλες θαλάσσιες δραστηριότητες όπως καταδύσεις και θαλάσσια σπορ.

Ο κεντρικότερος δρόμος του Waikiki είναι η Kalakaua Avenue. Ο δρόμος αυτός είναι παράλληλος με την Ala Wai Boulevard και χοντρικά μετά το Royal Hawaiian Hotel γίνεται ο παραλιακός δρόμος του Waikiki. Στο δυτικό τμήμα της Kalakaua Avenue, υπάρχουν εστιατόρια, καταστήματα με αθλητικά είδη και καταστήματα με σουβενίρ. Τα δύο γνωστά εμπορικά κέντρα είναι τα Royal Hawaiian Center και International Marketplace. Τα εστιατόρια συνεχίζουν και εκεί που ο δρόμος αυτός γίνεται παραλιακός, ενώ στο ανατολικό τμήμα του, πλησιάζοντας το Kapiolani Park υπάρχουν μπαράκια. Κοντά στο αστυνομικό τμήμα, όπου ο δρόμος έχει γίνει παραλιακός, βρίσκεται και το άγαλμα του σέρφερ Duke Kahanamoku, ο οποίος συνέβαλλε στην αναβίωση του αθλήματος στη Χαβάη και στην διάδοσή του στον υπόλοιπο κόσμο. Γενικά στον δρόμο αυτό υπάρχει κίνηση όλη την μέρα. Επίσης στα εμπορικά κέντρα και κυρίως στο Royal Hawaiian Center διοργανώνονται υπαίθρια σόου.

Η Kalakaua Avenue με κόσμο το βράδυ

Το άγαλμα του Duke Kahanamoku​

Μία παρένθεση για το φαγητό… Πάνω στην Kalakaua Avenue, βρήκαμε 2 εστιατόρια που μας άρεσαν. Το πρώτο, είναι το "Eggs And Things" το οποίο είναι αλυσίδα και βρίσκεται κοντά στα McDonalds. Συνήθως έχει ουρά απ’ έξω και σερβίρει φαγητά με βάση το αυγό. Είναι μια καλή επιλογή κυρίως για πρωινό. Επίσης ωραίες πίτσες είχε στο "California Pizza" απέναντι από το Royal Hawaiian Center, αν και η ευγένεια των σερβιτόρων είναι ένα θέμα. Καλές μακαρονάδες και πίτσες είχε στο "Giovanni", στην Lewers Street κοντά στο Hard Rock Cafe. Για λίγο πιο "γερό" φαγητό, είχε ωραίες μπριζόλες στο "Outback", επί της Ala Moana Boulevard, λίγο πριν τις εκβολές του Ala Wai Canal.
Όπως είχα αναφέρει και σε άλλο post, το φαγητό στη Χαβάη είναι ακριβό, με την πίτσα και την μακαρονάδα γύρω στα 20$, και την μπριζόλα στα 35$. Επίσης επιδημία στην Αμερική είναι το φιλοδόρημα (tip), με γύρω στο 10-15% της τιμής. Μια πιο φθηνή επιλογή για το φαγητό είναι τα McDonalds, όπου 2 άτομα θα φάνε με 20$ (ενδεικτικά, στο Λος Άντζελες για 2 χάμπουργκερ, πατάτες και αναψυκτικό είναι γύρω στα 15$).
Μία δεύτερη παρένθεση… Τόσο στην Kalakaua Avenue, όσο και στο αεροδρόμιο και σε άλλα σημεία της πόλης, υπάρχουν stands με διαφημιστικά περιοδικά, τα οποία μεταξύ άλλων περιλαμβάνουν και κουπόνια για εκπτώσεις σε διάφορα αξιοθέατα, καταστήματα και δραστηριότητες.

Συνεχίζοντας στην Kalakaua Avenue, μόλις τελειώσουν τα κτήρια των ξενοδοχείων έχουμε φτάσει στον ζωολογικό κήπο της Χονολουλού και στο πρώτο δημόσιο πάρκο της Χαβάης, το Kapiolani Park.

Πανορανική φωτογραφία του Waikiki από την προκυμαία δίπλα από το ζωολογικό κήπο​

Δεν επισκεφθήκαμε τον ζωολογικό κήπο, οπότε δεν μπορώ να εκφέρω κάποια άποψη. Όσον αφορά το Kapiolani Park, είναι ένα μεγάλο πάρκο με γρασίδι και πολύ ωραία θέα στο μεγαλοπρεπές Diamond Head που βρίσκεται ακριβώς δίπλα. Εκτός από τα γηπεδάκια εντός του πάρκου, υπάρχει και ένα αμφιθέατρο, το Waikiki Shell, όπου διοργανώνονται συναυλίες από τη Συμφωνική της Honolulu. Κοντά στο αμφιθέατρο, βρίσκεται και το Kapiolani Bandstand, όπου τραγουδά η Βασιλική Μπάντα της Χαβάης, συνήθως τις Κυριακές. Για το πρόγραμμα, μπορείτε να δείτε εδώ.

Ένα τεράστιο δέντρο Banyan στο Kapiolani Park

Στο Kapiolani Park με φόντο το Diamond Head​

Ημέρα 3: Iolani Palace & Aloha Tower
Την τρίτη ημέρα, θα επισκεπτόμασταν το κέντρο της πόλης (Downtown).
Το Iolani Palace είναι το κύριο αξιοθέατο της περιοχής. Το μοναδικό βασιλικό παλάτι στις ΗΠΑ, ολοκληρώθηκε το 1892, και ήταν κατοικία του βασιλιά της Χαβάης, Ντέιβιντ Καλακάουα και της βασίλισσας Καπιολάνι. Τον βασιλιά Καλακάουα, διαδέχθηκε στο θρόνο η αδελφή του, βασίλισσα Λίντια Λιλιουοκαλάνι, το 1891. Μόλις 2 χρόνια μετά, το 1893, αντιβασιλικοί αλλοδαποί κυρίως από τις ηπειρωτικές ΗΠΑ, με τη βοήθεια αμερικανών πεζοναυτών, πραγματοποίησαν εξέγερση, απαιτώντας την παραίτηση της Λιλιουοκαλάνι. Η βασίλισσα παραιτήθηκε από θρόνο και το 1900, υπό την προεδρία ΜακΚίνλει, η Χαβάη προσαρτήθηκε στις ΗΠΑ.

Το Iolani Palace​

Στον χώρο έξω από το Iolani Palace, τις Παρασκευές το μεσημέρι, η Βασιλική Μπάντα της Χαβάης δίνει συναυλίες, οι οποίες μάλιστα είναι στα Χαβανέζικα. Ήμασταν τυχεροί εκείνη την ημέρα, και τους προλάβαμε! Είναι πραγματικά πολύ ωραία εμπειρία, και αν τύχει η επίσκεψή σας εκεί να πέφτει ημέρα Παρασκευή είναι κρίμα να το χάσετε!

Απέναντι από το Iolani Palace, βρίσκεται το άγαλμα του βασιλιά Καμεχαμέχα, και το κτήριο από πίσω (Aliiolani Hale) στεγάζει το ανώτατο δικαστήριο. Ο Μεγάλος Καμεχαμέχα ή Καμεχαμέχα ο 1ος, γεννήθηκε κοντά στο Kapaau του Μπιγκ Άιλαντ το 1758, χρονιά που πέρασε ο κομήτης του Χάλεϊ. Με βάση την προφητεία για την εικόνα του κομήτη στον ουρανό, ο Καμεχαμέχα θα ανέτρεπε τα βασίλεια στα οποία ήταν τότε κατακερματισμένη η Χαβάη και θα ένωνε όλα τα νησιά σε ένα μεγάλο βασίλειο. Θορυβημένοι οι τότε βασιλιάδες, έδωσαν εντολή να σκοτωθεί το μωρό. Όμως, ο Καμεχαμέχα μεταφέρθηκε στην κοιλάδα Waipio του Μπιγκ Άιλαντ, όπου και μεγάλωσε και έγινε πολεμιστής. Εκπληρώνοντας την προφητεία, ο Μέγας Καμεχαμέχα κατέλαβε τα νησιά και τα ένωσε σε ένα βασίλειο. Επίσης, τα χρόνια της βασιλείας του Μέγα Καμεχαμέχα, και συγκεκριμένα το 1778, αποβιβάστηκε στην Χαβάη ο Τζέιμς Κουκ, ο πρώτος δυτικός που πάτησε στα μέχρι τότε απομονωμένα νησιά. Ο μεγάλος βασιλιάς πέθανε το 1819. Ο βασιλιάς Καλακάουα, το 1878, παρήγγειλε το άγαλμα από την Γαλλία. Λίγο πριν φθάσει στην Χαβάη, το πλοίο ναυάγησε. Τότε ο Καλακάουα παρήγγειλε νέο άγαλμα, το οποίο είναι αυτό που εκτίθεται εδώ από το 1883. Λίγο μετά, την ίδια χρονιά, εντοπίστηκε το πλοίο με το αρχικό άγαλμα. Το “πρωτότυπο” βρίσκεται στο Kapaau του Μπιγκ Άιλαντ, όπου είχε γεννηθεί ο μεγάλος βασιλιάς. Το άγαλμα του βασιλιά Καμεχαμέχα στολίζεται με λέι, στις 11 Ιουνίου, την ημέρα Καμεχαμέχα.

Το άγαλμα του Μέγα Καμεχαμέχα στη Honolulu

Το αρχικό άγαλμα του Μέγα Καμεχαμέχα στο Kapaau του Μπιγκ Άιλαντ​

Στην πίσω πλευρά του Iolani Palace, βρίσκεται το Καπιτώλιο. Η αρχιτεκτονική του κτηρίου συμβολίζει την Χαβάη. Το κτήριο περιβάλλεται από νερά, όπως τα νησιά της Χαβάης από τον ωκεανό. Επίσης οι εξωτερικές κολώνες θυμίζουν φοίνικες. Ο θυρεός στο κτήριο γράφει "Ua Mau Ke Ea O Ka Aina I Ka Pono", που ήταν το μότο του βασιλείου της Χαβάης και μια μετάφρασή του είναι "Η Ζωή Της Γης Προστατεύεται Με Σύνεση". Η φράση αυτή στο "πεζό" μπορεί να μην είναι γνωστή, αλλά ίσως κάποιος τη θυμηθεί ως στίχο ενός κλασικού Χαβανέζικου τραγουδιού, του Hawaii '78 του μεγάλου Israel "IZ" Kamakawiwoole. Ανάμεσα στο Iolani Palace και το καπιτώλιο, βρίσκεται τοάγαλμα της βασίλισσας Λιλιουοκαλάνι.

Το καπιτώλιο ​

Στην πίσω πλευρά του καπιτώλιου (στην πραγματικότητα είναι η μπροστινή), βρίσκεται το άγαλμα του Πατέρα Νταμιάν. Ο Βέλγος ιερέας, έφθασε στο νησί Μολοκάι της Χαβάης το 1873. Αγωνίστηκε ώστε οι λεπροί οι οποίοι απομονώνονταν εκείνη την εποχή στο νησί του Μολοκάι, να αποκτήσουν νοσοκομείο και να έχουν πρόσβαση σε φάρμακα και τρόφιμα. Ο Πατέρας Νταμιάν, τελικά αρρώστησε και αυτός από τη νόσο το 1885 και πέθανε το 1889. Τα λείψανά του βρίσκονται τώρα στο Βέλγιο, ενώ το χέρι του έχει ενταφιαστεί στην εκκλησία Σεν Φιλόμενα του Καλαουπάπα του Μολοκάι. Ο Πατέρας Νταμιάν ανακηρύχθηκε άγιος το 1995. Το μουσείο προς τιμήν του που υπήρχε στο τέρμα του Waikiki έχει κλείσει.

Το άγαλμα του Πατέρα Νταμιάν

Το μαυσωλίο του βασιλιά Λουναλίλο​

Αφήνοντας την περιοχή του Iolani Palace, κατευθυνόμαστε προς την θάλασσα και τον Aloha Tower. Αν και υπάρχουν διάφοροι δρόμοι που κατεβαίνουν, καλύτερη είναι η Fort Street, που είναι και πεζοδρομημένη. Στον δρόμο με τους φοίνικες, υπάρχουν και μερικά εστιατόρια και καφέ.

Η πεζοδρομημένη Fort Street​

Ο Aloha Tower είναι ένας πύργος ύψους σχεδόν 70 μέτρων με τον ιστό της σημαίας. Ο πύργος χτίστηκε το 1926. Υπάρχουν ασανσέρ που ανεβάζουν κόσμο στην κορυφή, όπου υπάρχει ωραία θέα του λιμανιού. Δίπλα από τον πύργο, υπάρχει η αγορά του Aloha Tower Marketplace. Όταν είχαμε επισκεφθεί εμείς την περιοχή, η αγορά ήταν κλειστή για ανακαίνιση. Οι σκαλωσιές δεν ήταν και το καλύτερο φόντο για φωτογραφίες. Επίσης, το Ναυτιλιακό Κέντρο της Χαβάης ήταν κλειστό λόγω ανακαίνισης.

Ο Aloha Tower

Θέα του λιμανιού από τον Aloha Tower

Θέα από τον Aloha Tower, με την Fort Street στο βάθος​

Το Hokulea είναι ένα αντίγραφο αρχαίου κανό, το οποίο κατασκευάστηκε στη Χαβάη. Το 1976 ταξίδεψε από την Χαβάη στην Ταϊτή και πίσω στη Χαβάη, χωρίς τη χρήση ραντάρ ή πυξίδας. Έτσι έδωσε ώθηση στην θεωρία πως οι πρώτοι άποικοι της Χαβάης ήρθαν από τα νησιά της Πολυνησίας, χρησιμοποιώντας τους αστέρες για να προσανατολιστούν. Συνήθως ταξιδεύει ανά τον κόσμο χρησιμοποιώντας τεχνικές πλοήγησης των αρχαίων Μικρονησίων, με αποτέλεσμα να λείπει συνήθως από το λιμάνι.

Το Hokulea [πηγή: hokulea.com]​

Εκείνη την ημέρα, κουρασμένοι από το πολύ περπάτημα αλλά και ενθουσιασμένοι με αυτά που είδαμε, γυρίσαμε στο ξενοδοχείο πάνω στην ώρα για τα βραδινά πυροτεχνήματα. Όπως ανέφερα σε προηγούμενο post, το σόου πραγματοποιείται τις Παρασκευές κατά τις 8 το απόγευμα και είναι δωρεάν για όλους.

Ημέρα 4: Fort De Russy
Μετά την κούραση της προηγούμενης ημέρας, αποφασίσαμε να μείνουμε στο Waikiki και να επισκεφθούμε το Fort De Russy. Το Fort De Russy αποτελεί μία από τις παραθαλάσσιες αμυντικές θέσεις του Οάχου, παρόμοια με αυτή στο Diamond Head. Πλέον, το πυροβολείο (battery) Randolph στεγάζει μουσείο του Αμερικάνικου στρατού. Το μουσείο περιλαμβάνει διάφορα εκθέματα σχετικά με τη στρατιωτική ιστορία τόσο των νησιών, όσο και γενικά των ΗΠΑ. Συγκεκριμένα περιλαμβάνει πολεμικό εξοπλισμό από την αρχαία Χαβάη, ενώ από τις υπόλοιπες αίθουσες, ενδιαφέρον παρουσιάζουν αυτές για τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο (κυρίως για τις μάχες στον Ειρηνικό) και για τους πολέμους σε Κορέα και Βιετνάμ. Στην ταράτσα του κτηρίου, όπου μπορεί κάποιος να ανέβει, βρίσκεται ένα ελικόπτερο και ένα πυροβόλο.

Δύο σημεία που θα ήθελα να σταθώ… Πρώτον, στις ΗΠΑ, η αρίθμηση των ορόφων ξεκινά από το 1 (που είναι το ισόγειο). Οπότε, σε κάποιο μουσείο ή γενικά κτήριο, ο όροφος που λέει π.χ. το φυλλάδιο είναι ένας παραπάνω από αυτόν που εννοούμε στην Ελλάδα.
Δεύτερον, σε διάφορα αξιοθέατα και μουσεία, όπως το Fort De Russy, η είσοδος είναι δωρεάν. Αντί για εισιτήριο, ο επισκέπτης παροτρύνεται να αφήσει κάποιο ποσό ως δωρεά.

Ημέρα 5: Bishop Museum
Έχοντας γεμίσει τις μπαταρίες από την προηγούμενη ημέρα, σήμερα θα επισκεπτόμασταν το μουσείο Bishop. Το μουσείο αυτό φιλοξενεί μια από τις μεγαλύτερες συλλογές από Πολυνησιακά εκθέματα. Το εν λόγω μουσείο είναι τεράστιο και καλό είναι να έχετε φθάσει εκεί από νωρίς, καθώς κλείνει (όπως και τα περισσότερα) στις 5 το απόγευμα. Αν κινηθείτε με λεωφορείο, έχετε υπόψη πως απέχει περίπου 45 λεπτά (λόγω κίνησης) από το Waikiki. Επίσης, καθώς δεν έχει κάποιο άλλο κοντινό ορόσημο και τα λεωφορεία περνούν 2-3 στενά δίπλα (δεν θα φαίνεται από το λεωφορείο), καλό είναι να ρωτήσετε τον οδηγό για να σας ενημερώσει για την στάση που πρέπει να κατεβείτε και προς τα πού να κινηθείτε μετά.
Το μουσείο περιλαμβάνει διάφορα κτήρια, καθώς και ένα πλανητάριο γύρω από μια κεντρική αυλή. Τα κύρια εκθέματα του μουσείου, βρίσκονται στην Hawaiian Hall.
Στο ισόγειο, στο κέντρο της αίθουσας, κυριαρχεί η αναπαράσταση μιας παραδοσιακής Χαβανέζικης οικίας, η οποία μεταφέρθηκε εδώ από το Καουάι. Επίσης, από την οροφή κρέμεται μία φάλαινα φυσητήρας.
Επίσης, υπάρχει μια μακέτα ενός αρχαίου ιερού, καθώς και αγάλματα από θεότητες που λατρεύονταν από τους αρχαίους Χαβανέζους. Υπάρχουν επίσης αντίγραφα αρχαίων κανό και εξηγείται πώς οι αρχαίοι Πολυνήσιοι πιθανότατα έφτασαν στα νησιά. Ο επισκέπτης πληροφορείται και για την ιστορία των νησιών και των βασιλιάδων, πριν και μετά την άφιξη του Τζέιμς Κουκ. Επίσης υπάρχουν εκθέματα σχετικά με τη Χαβανέζικη μουσική και το σέρφινγκ, με ιδιαίτερη αναφορά στον Ντουκ Καχαναμόκου.

Η κεντρική αίθουσα του Hawaiian Hall

Μακέτα αρχαίου ναού

Αγάλματα και ομοιώματα θεοτήτων που λατρέυονταν από τους Χαβανέζους πριν την άφιξη του Τζέιμς Κουκ

Οι μήνες του έτους, όπως χρησιμοποιούνταν από τους αρχαίους Χαβανέζους

Βραβεία του Ντουκ Καχαναμόκου​

Καθώς υποτιμήσαμε την πληθώρα και το μεγάλο ενδιαφέρον των εκθεμάτων του μουσείου, δεν προλάβαμε να το γυρίσουμε ολόκληρο. Ίσως κάποιος προλάβει να το δει εν τάχει ολόκληρο, αλλά η προσωπική μου γνώμη είναι πως το συγκεκριμένο μουσείο αξίζει τουλάχιστον 2 ημέρες.

Ημέρες 6 & 7: Pearl Harbor
Έχοντας πάρει το μάθημά μας από το Bishop, αποφασίσαμε στο επόμενο μεγάλο αξιοθέατο της πόλης, να αφιερώσουμε 2 ημέρες. Οι μέρες περνούσαν και δεν βόλευε να αφιερώσουμε μισή ημέρα στο Bishop και την υπόλοιπη 1,5 στο Pearl Harbor. Έτσι αποφασίσαμε να δούμε την ναυτική βάση των ΗΠΑ σε 2 ημέρες.

Το Pearl Harbor αποτελεί το δυτικό άκρο της Honolulu και στο λιμάνι του βρίσκεται η ναυτική βάση των ΗΠΑ. Η επίθεση των Ιαπώνων στη βάση αυτή στις 7 Δεκεμβρίου 1941, με 2.300 θύματα, αποτέλεσε την αφορμή για την είσοδο των ΗΠΑ στον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο στο πλευρό των συμμάχων.
Μέσα στον χώρο της βάσης βρίσκονται πολεμικά πλοία, μουσεία και μνημεία που αξίζουν μια επίσκεψη. Τα κύρια “αξιοθέατα” στον χώρο αυτό είναι: το μνημείο του Arizona, το θωρηκτό Missouri, το υποβρύχιο Bowfin, το μουσείο υποβρυχίων, το μουσείο της αεροπορίας και το μνημείο του Oklahoma.
Υπάρχουν εισιτήρια για το καθένα ξεχωριστά, ενώ ο επισκέπτης μπορεί και να συνδυάσει κάποια παίρνοντας "ενιαίο" εισιτήριο. Γενικά, η ώρα που θα χρειαστεί να αφιερώσει κάποιος στη βάση είναι αρκετή και ίσως να μην είναι τόσο πρακτική η αφιέρωση μόνο μίας ημέρας.

Το μνημείο του Arizona ανεγέρθηκε πάνω από το USS Arizona, το οποίο βυθίστηκε κατά τη διάρκεια της επίθεσης. Ο απολογισμός ήταν 1.102 ναύτες νεκροί, καθώς τα πυρομαχικά του πλοίου ανατινάχθηκαν, όταν αυτό χτυπήθηκε από τα Ιαπωνικά αεροσκάφη. Το ίδιο το πλοίο είναι ορατό από το μνημείο, ενώ καύσιμα συνεχίζουν ακόμα να διαρρέουν από το βυθισμένο πλοίο. Σε τοίχο του μνημείου βρίσκονται τα ονόματα όλων των θυμάτων. Πριν τη μεταφορά στο μνημείο, ο επισκέπτης παρακολουθεί ένα βίντεο σχετικό με την επίθεση στο Pearl Harbor. Στη συνέχεια επιβιβάζεται σε μία από τις βάρκες του πολεμικού ναυτικού για την μετάβαση στο μνημείο. Αν και ο επισκέπτης μπορεί να γυρίσει με επόμενο γκρουπ, η βάρκα παραμένει στο μνημείο γύρω στα 20 λεπτά, χρόνος που επαρκεί για να δει κάποιος το μνημείο.

Το μνημείο του Arizona, καθώς πλησιάζουμε με τη βάρκα

Το εσωτερικό του μνημείου του Arizona

Το βυθισμένο πλοίο, όπως φαίνεται από το μνημείο που έχει ανεγερθεί ακριβώς πάνω

Τα ονόματα των 1.102 θυμάτων που επέβαιναν στο Arizona

Καύσιμα συνεχίζουν να διαρρέουν από το βυθισμένο ποίο, 75 χρόνια μετά​

Το υποβρύχιο USS Bowfin βρίσκεται δίπλα από τα γκισέ με τα εισιτήρια. Πριν το υποβρύχιο βρίσκονται δείγματα από διάφορα είδη τορπιλών, πυραύλων και αντιαεροπορικών. Στον έλεγχο των εισιτηρίων δίνονται και ακουστικά με ηχογραφημένη ξενάγηση στα αγγλικά. Είναι δυνατή η είσοδος των επισκεπτών στο στενό εσωτερικό του υποβρυχίου. Το συγκεκριμένο υποβρύχιο, συμμετείχε στον πόλεμο και βύθισε 44 εχθρικά πλοία. Επειδή το εσωτερικό δεν είναι ιδιαίτερα ευρύχωρο, συνήθως οι επισκέπτες περπατάνε ο ένας πίσω από τον άλλο και η επίσκεψη στο εσωτερικό διαρκεί γύρω στα 20 λεπτά.

Στο εισιτήριο του υποβρυχίου, περιλαμβάνεται και η είσοδος στο διπλανό μουσείο υποβρυχίων. Μεταξύ άλλων, παρουσιάζονται μοντέλα των γερμανικών U-Boats, ένα μεγάλο μοντέλο του Bowfin και στολές του πολεμικού ναυτικού. Εξηγείται η λειτουργία των γυροσκοπίων, καθώς επίσης και των πυραύλων.

Το εξωτερικό του Bowfin

Το εσωτερικό του Bowfin

Ο θάλαμος τορπιλών του Bowfin​

Το USS Missouri, το μνημείο του Oklahoma και το μουσείο αεροπορίας βρίσκονται στο νησί Ford, πίσω από το μνημείο του Arizona. Για την επίσκεψη σε αυτά, ο επισκέπτης χρησιμοποιεί τα πούλμαν που κάνουν την κυκλική διαδρομή. Το USS Missouri είναι το πλοίο στο κατάστρωμα του οποίου υπογράφηκε η παράδοση της Ιαπωνίας, στο Τόκιο στις 2 Σεπτεμβρίου 1945. Το συγκεκριμένο πλοίο συμμετείχε στις μάχες της Οκινάουα και Ίβο Τζίμα, καθώς και στους πολέμους της Κορέας και του Κόλπου το 1991. Ο επισκέπτης μπορεί να περιηγηθεί στους χώρους του πλοίου μόνος του, ή να ακολουθήσει κάποια από τις ξεναγήσεις. Μία από αυτές μάλιστα, κατεβαίνει και στο μηχανοστάσιο. Το πλοίο είναι μεγάλο και παίρνει τουλάχιστον 2 ώρες για να το γυρίσει κάποιος. Από το κατάστρωμα είναι επίσης εμφανές το σημείο που προσέκρουσε πιλότος καμικάζι, στην προσπάθειά του να πλήξει το πλοίο.

Το εξωτερικό του Missouri

Το κατάστρωμα και τα κανόνια του Missouri

Το σημείο που το πλοίο χτυπήθηκε από τον Ιάπωνα πιλότο

Η συνθήκη παράδοσης της Ιαπωνίας, που υπογράφηκε στο Missouri στο τέλος του Β' ΠΠ

Το εσωτερικό του Missouri​

Λίγο πριν το πούλμαν φτάσει στο USS Missouri, βρίσκεται το μνημείο προς τιμή των 429 θυμάτων του USS Oklahoma. Το πλοίο χτυπήθηκε από τους Ιάπωνες κατά την επίθεση στο Pearl Harbor. Εν τέλει το πλοίο βυθίστηκε κατά τη διάρκεια καταιγίδας το 1947, 850 km από το Pearl Harbor, καθώς μεταφερόταν στο San Francisco για διάλυση. Το πούλμαν δεν σταματά, και το μνημείο είναι ορατό στα αριστερά καθώς το πούλμαν πηγαίνει ή στα δεξιά καθώς το πούλμαν επιστρέφει από το USS Missouri.

Το μνημείο του Oklahoma​

Το μουσείο αεροπορίας, βρίσκεται επίσης στο νησί Ford. Από τα εκθέματα του μουσείου περιγράφονται αναλυτικά οι 3 φάσεις της Ιαπωνικής επίθεσης. Επίσης παρουσιάζονται αεροπλάνα που χρησιμοποιήθηκαν στον πόλεμο και περιγράφεται η ζωή των στρατιωτών στα μέτωπα του πολέμου στον ειρηνικό.

Κινητήρας αεροσκάφους Β' ΠΠ

Αναπαράσταση περιβάλλοντος μαχών στον ειρηνικό

Το ιαπωνικό σχέδιο επίθσης στο Pearl Harbor​

Η επίσκεψη στο Pearl Harbor, ήταν συγκινητική, καθώς πέρα από τους Αμερικάνους έβλεπες και πολλούς Ιάπωνες που επισκέπτονταν τον χώρο. Πέρα από τα αξιόλογα μουσεία, ξεχωριστή εμπειρία ήταν η είσοδος στο υποβρύχιο, όπου ακόμα και σε καιρό ειρήνης, σου δίνει μια ιδέα της ζωής στον περιορισμένο αυτό χώρο. Επίσης αξίζει να δει κανείς το Missouri, στο οποίο έληξε ο πόλεμος που έχει καθορίσει σε μεγάλο βαθμό τον κόσμο στον οποίο ζούμε σήμερα. Τέλος, βλέπεις την θρησκευτική ευλάβεια με την οποία οι αμερικανοί επισκέπτονται το μνημείο του Arizona, πάνω από το βυθισμένο πλοίο. Χρειάζεται σίγουρα καλός προγραμματισμός και άφιξη νωρίς το πρωί, αν κάποιος θέλει να δει όλο το Pearl Harbor σε 1 ημέρα. Το λεωφορείο από το Waikiki έως το Pearl Harbor είναι το #20 που πάει και αεροδρόμιο, και η διαδρομή κρατάει περίπου 1 ώρα, λόγω της κίνησης κοντά στο αεροδρόμιο.

Οι ημέρες που θα αφιερώναμε στη Honolulu πλέον είχαν τελειώσει. Από αύριο θα είχαμε πλέον το αμάξι στη διάθεσή μας και ήμασταν έτοιμοι για να εξερευνήσουμε και το υπόλοιπο Oahu. Πρώτος προορισμός, τι άλλο, η περίφημη Βόρεια Ακτή!

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• …

  Go to chapter

  Go
• 5
• 6
• 7
• 8
• 9
• …

  Go to chapter

  Go
• 16

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 7 of 16

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[Nikos1986]

2. Λίγα Λόγια για τη Χαβάη

Γενικά
Η Χαβάη είναι μια ομάδα νησιών στον ειρηνικό, περίπου στο 1/3 της απόστασης μεταξύ ΗΠΑ και Αυστραλίας. Απέχουν περίπου 4.000 km από την δυτική ακτή των ΗΠΑ, 6.000 km από την Ιαπωνία και 7.600 km από την Αυστραλία. Βρισκόμενα πίσω από την Ελλάδα πάνω στην υδρόγειο, έχουν 12 ώρες διαφορά με εμάς (13 ώρες πίσω το καλοκαίρι). Στην τροπική ζώνη που βρίσκονται, δεν αλλάζουν ώρα το καλοκαίρι.

Η Χαβάη αποτελείται από 137 νησιά, με τα 6 από αυτά να είναι τα πιο γνωστά. Από ΒΔ προς ΝΑ είναι τα εξής: Καουάι, Οάχου, Μολοκάι, Λανάι, Μάουι, Χαβάη. Η πρωτεύουσα, Χονολουλού, βρίσκεται στο νότιο Οάχου. Η Χαβάη, το μεγαλύτερο νησί, έχει δώσει το όνομά της σε όλη την ομάδα νησιών. Ως Χαβάη αποτελούν την 50η πολιτεία των ΗΠΑ, επίσημα από το 1959. Προκειμένου το νησί Χαβάη να διακρίνεται από την πολιτεία Χαβάη, το νησί είναι γνωστό ως Μπιγκ Άιλαντ (Big Island - Μεγάλο Νησί).

Σχεδιάγραμμα των Νησιών [πηγή: wikitravel.org]​

Γεωλογία
Παρότι δεν είμαι γεωλόγος, θα προσπαθήσω να κάνω μια περιγραφή της δημιουργίας των νησιών. Λίγη επιείκεια εδώ, παρακαλώ… Αν και βρίσκονται στη μέση της πλάκας του ειρηνικού, μακριά από τον δακτύλιο της φωτιάς, τα νησιά έχουν δημιουργηθεί από την λάβα. Περίπου στην θέση που βρίσκεται σήμερα το Μπιγκ Άιλαντ, πριν από 30.000.000 χρόνια, δημιουργήθηκε ρωγμή στο βυθό του ειρηνικού, σε βάθος περίπου 4.700 m. Αυτό το θερμό σημείο (hot spot), “γεννά” 1-1 σιγά σιγά τα νησιά. Αρχικά δημιουργήθηκε το Καουάι πριν από 6.000.000 χρόνια. Καθώς η πλάκα του ειρηνικού μετατοπίζεται ΒΔ με ρυθμό 5 cm/χρόνο, μαζί της μετατοπίζεται και το Καουάι, με αποτέλεσμα τον σχηματισμό ενός νέου νησιού πάνω από το θερμό σημείο. Το δεύτερο νησί είναι το Οάχου. Έτσι πλέον, το τελευταίο νησί που σχηματίστηκε είναι το Μπιγκ Άιλαντ με ηλικία 1.000.000 χρόνια. Όμως, ακόμη και σήμερα, 30 km νοτιοδυτικά του, έχει αρχίσει ο σχηματισμός ενός ακόμα νησιού, του Λοΐχι, το οποίο βρίσκεται 1,5 km κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας. Το μελλοντικό νησί αναμένεται να αναδυθεί σε 100.000-200.000 χρόνια. Ένα καλό βιβλίο που βρήκα εκεί, σχετικά με τα ηφαίστεια, είναι το “Volcano Watching” των Robert & Barbara Decker από την Hawai’i Natural History Association (ISBN: 978-0-940295-16-2). Περιγράφει με απλά λόγια τα ηφαίστεια, την λάβα και τον σχηματισμό των νησιών. Είναι στα αγγλικά, αλλά είναι αρκετά κατανοητό.

Καιρός
Η θερμοκρασία στα νησιά παραμένει πάνω-κάτω σταθερή όλο το χρόνο, μεταξύ 15-25 βαθμούς κελσίου. Φυσικά στα ψηλά βουνά (π.χ. Μαούνα Κέα και Μαούνα Λόα) η θερμοκρασία είναι πιο χαμηλή. Λόγω της εγγύτητας στον ισημερινό, ο ήλιος καίει αρκετά, ακόμα και την άνοιξη. Οι θερμοκρασίες δίνουν την εντύπωση πως είναι πιο υψηλές και ίσως είναι προτιμότερα κάποια πιο λεπτά ρούχα από αυτά που θα έπαιρνε κάποιος μαζί. Στην περίπτωση που προγραμματίζετε επίσκεψη σε κάποιο από τα Μαούνα Κέα και Μαούνα Λόα, πάρτε ζακέτα και πουλόβερ καθώς το βράδυ κάνει κρύο (τέλη Μάρτη το βράδυ είχε 8 βαθμούς στο Onizuka Center for International Astronomy στο Μαούνα Κέα στα 2.800 m).

Στα νησιά φυσούν συνεχώς αληγείς άνεμοι (ΒΑ). Αυτό έχει σαν συνέπεια, σε όλα τα νησιά, οι ΒΑ ακτές (προσήνεμες) να είναι γενικά συννεφιασμένες, με πολλές βροχές και γεμάτες βλάστηση. Αντίθετα, οι ΝΔ ακτές (υπήνεμες) είναι σχετικά ξηρές και με καθαρό ουρανό. Η μεγαλύτερη αντίθεση παρατηρείται στο Μπιγκ Άιλαντ, κυρίως λόγω των υψηλών ηφαιστείων που βρίσκονται στο εσωτερικό του. Όσο απίστευτο κι αν φαίνεται και από το Google Maps, όντως η ΒΔ χερσόνησος του Μπιγκ Άιλαντ (Κοχάλα) χωρίζεται σε εύφορη και άγονη με μια γραμμή.

Η χερσόνησος Κοχάλα, όπως φαίνεται στο Google Maps

Η χερσόνησος Κοχάλα, από τον Route 250. Πέρα από τα σπίτια, αρχίζει η έρημος...​

Σέρφινγκ
Τα νησιά της Χαβάης, και κυρίως η ΒΔ ακτή του Οάχου, αποτελούν παράδεισο για τους σέρφερς. Οι καταιγίδες του βόρειου ειρηνικού, σε συνδυασμό με τον “περίεργο” βυθό, δημιουργούν εντυπωσιακά κύματα ύψους πάνω από 5 μέτρα τον χειμώνα. Το σέρφινγκ αποτελούσε αγαπημένο άθλημα των βασιλιάδων της Χαβάης. Τον 19ο αιώνα το σέρφινγκ παραγκωνίστηκε από τους ιεραπόστολους. Στις αρχές του 20ου αιώνα, ο Ντουκ Καχαναμόκου, χρυσός ολυμπιονίκης της κολύμβησης, συνέβαλλε στην αναβίωση του αθλήματος στην Χαβάη και στη διάδοσή του στην Καλιφόρνια και στην Αυστραλία. Άγαλμα του μεγάλου σέρφερ υπάρχει στην παραλιακή Kalakaua Avenue, στο Waikiki. Στην εποχή μας, ο γνωστότερος διεθνής διαγωνισμός σέρφινγκ είναι το “Triple Crown of Surfing” στις πόλεις Waimea και Haleiwa του Οάχου, στις αρχές Δεκέμβρη.

 

[Nikos1986]

3. Πρόσβαση και Μετακινήσεις

Πτήσεις
Τα μεγαλύτερα αεροδρόμια των νησιών, που συνδέονται με απευθείας πτήσεις με τον υπόλοιπο κόσμο, είναι η Χονολουλού στο Οάχου και δευτερευόντως το Καχουλούι στο Μάουι. Για τα υπόλοιπα νησιά, θα πρέπει κάποιος να αλλάξει αεροπλάνο σε ένα από τα αεροδρόμια αυτά. Απευθείας πτήσεις από Ελλάδα δεν υπάρχουν. Ο πιο βολικός τρόπος είναι μέσω κάποιας πόλης της Δυτικής Ακτής των ΗΠΑ, συνήθως μέσω Λος Άντζελες ή Σαν Φρανσίσκο. Υπάρχουν επίσης απευθείας πτήσεις της Hawaiian από Σιάτλ, Λας Βέγκας, Σαν Ντιέγκο και Φίνιξ. Επίσης η Hawaiian διαφημίζει και απευθείας πτήση από Νέα Υόρκη (Νιούαρκ), που όμως δεν την έβρισκα σε κάποια μηχανή αναζήτησης πτήσεων. Αν θυμάμαι καλά, η Delta επίσης είχε απευθείας πτήσεις από Ατλάντα. Για πιο σκληροπυρηνικούς, υπάρχει σύνδεση και με Κίνα, Ν. Κορέα, Ιαπωνία, Αυστραλία και Νέα Ζηλανδία.

Οι πτήσεις από Ελλάδα για Λος Άντζελες και Σαν Φρανσίσκο διαρκεί γύρω στις 15 ώρες, συν τον χρόνο στην πόλη της ανταπόκρισης. Από εκεί έχουμε άλλες 4-6 ώρες μέχρι τη Χονολουλού ή το Καχουλούι. Οι πτήσεις από νησί σε νησί διαρκούν το πολύ 1 ώρα.

Συγκοινωνία
Από τα νησιά, το Οάχου είναι αυτό που έχει δημόσια συγκοινωνία που βοηθά και τις μετακινήσεις των τουριστών. Πρακτικά, για την Χονολουλού, δεν χρειάζεται αυτοκίνητο. Επίσης η Χονολουλού είναι το μόνο μέρος που λογικά θα συναντήσετε και κίνηση. Στα υπόλοιπα νησιά, όμως, το αυτοκίνητο είναι απαραίτητο.

Η Χονολουλού είναι η μόνη μεγάλη πόλη. Πόλη και κίνηση πάνε πακέτο... Εδώ στον δρόμο που συνδέει Waikiki και αεροδρόμιο​

Σχεδόν όλα τα αυτοκίνητα που κυκλοφορούν (και αυτά από τις εταιρείες ενοικίασης) είναι αυτόματα. Ακόμα και για κάποιον που δεν έχει οδηγήσει ως τώρα τέτοια (όπως εγώ), ούτε έχει δει στις ταινίες, ο χειρισμός τους είναι εύκολος. Έχουν μόνο 2 πετάλια, γκάζι-φρένο. Το ρόλο του συμπλέκτη παίζει ένα κουμπί, πάνω στο λεβιέ των ταχυτήτων. Στις ταχύτητες υπάρχουν διάφορες επιλογές:
P (Park) -> το βάζουμε όταν παρκάρουμε, όπως βάζουμε ταχύτητα και στο χειροκίνητο.
D (Drive) -> αυτόματες αλλαγές ταχύτητας, με βάση το γκάζι που πατάμε.
N (Neutral) -> νεκρά.
R (Reverse) -> όπισθεν.
M (Manual) -> χειροκίνητη αλλαγή ταχυτήτων, συνήθως με τα “αυτάκια” στο τιμόνι.

 

[Nikos1986]

4. Πρόγραμμα

Το πρόγραμμα που είχαμε σχεδιάσει για αυτό το ταξίδι, είχε ως εξής:

• 10/3/2015: Αναχώρηση από την Αθήνα για Λος Άντζελες, μέσω Ζυρίχης. Άφιξη το απόγευμα.
• 11/3/2015: Πρωινή πτήση Λος Άντζελες - Χονολουλού.
• 11/3/2015 - 22/3/2015: Εξερεύνηση του Οάχου. Μέχρι τις 18/3, χωρίς αυτοκίνητο θα βλέπαμε την Χονολουλού, και μετά με αυτοκίνητο θα γυρίζαμε το υπόλοιπο νησί.
• 22/3/2015: Πτήση Χονολουλού - Χίλο.
• 22/3/2015 - 2/4/2015: Εξερεύνηση του Μπιγκ Άιλαντ. Με βάση το Χίλο, αρχικά θα γυρνούσαμε το ανατολικό κομμάτι του νησιού. Με βάση το Μάουντεν Βιού, θα βλέπαμε τα ηφαίστεια Μαούνα Κέα, Μαούνα Λόα και Κιλαουέα. Με βάση τη Γουαϊκολόα, θα βλέπαμε το δυτικό κομμάτι του νησιού.
• 2/4/2015 - 3/4/2015: Πτήση Χίλο - Χονολουλού και Χονολουλού - Λος Άντζελες. Άφιξη το πρωί.
• 3/4/2015 - 4/4/2015: Εξερεύνηση του Λος Άντζελες (Ντίσνεϊλαντ και Σάντα Μόνικα).
• 4/4/2015 - 6/4/2015: Επιστροφή από Λος Άντζελες για Αθήνα, πάλι μέσω Ζυρίχης.

Οι πτήσεις Αθήνα - Ζυρίχη - Λος Άντζελες και Λος Άντζελες - Ζυρίχη - Αθήνα θα ήταν με τη Swiss.
Οι πτήσεις Λος Άντζελες - Χονολουλού, Χονολουλού - Χίλο, Χίλο - Χονολουλού και Χονολουλού - Λος Άντζελες θα ήταν με την Hawaiian.
Στο Λος Άντζελες, και στο πήγαινε και στο έλα, θα μέναμε στο Hilton Los Angeles Airport.
Στο Οάχου, θα μέναμε όλες τις μέρες στο Hilton Hawaiian Village, στο Γουαικίκι.
Στο Μπιγκ Άιλαντ, θα μέναμε στο Χίλο στο Hilo Seaside Hotel, στο Μάουντεν Βιού στο Secluded Rainforest Retreat και στη Γουαϊκολόα στο Waikoloa Beach Marriott.

 

[go2dbeach]

Να είσαι καλά φίλε που μας γράφεις για αυτόν τον τόσο μακρινό προορισμό, αλλά κυρίως για τις λεπτομέρειες και τις πληροφορίες

 

[Nikos1986]

5. Αθήνα - Λος Άντζελες - Χονολουλού

Τις προηγούμενες 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 φορές που είχα πάει στο Ελευθέριος Βενιζέλος ήταν για να πάω στρατό, καθώς τελείωνε η άδεια. Αυτή τη φορά θα ήταν διαφορετικά όμως! Τι κι αν το αεροπλάνο αναχωρούσε στις 6:30 το πρωί. Μετά από ένα κουτσό 5ωρο ύπνο, ξυπνήσαμε κατά τις 3 για να ετοιμαστούμε να ξεκινήσουμε.
Θα φεύγαμε στις 6:30 το πρωί με Swiss και θα φτάναμε Ζυρίχη στις 8:20. Στη συνέχεια, πάλι με Swiss, θα φεύγαμε από εκεί 13:10 και θα φτάναμε στο Λος Άντζελες 17:50. Λόγω διαφοράς ώρας θα φτάναμε πάλι 10/3. Θα κοιμόμασταν εκεί και την επόμενη το πρωί, θα ξαναπηγαίναμε στο αεροδρόμιο για Χονολουλού.

Το Ταξίδι Έως το Λος Άντζελες
Η πτήση από εδώ ως τη Ζυρίχη ήταν καλή, αν και ακόμα δεν είχαμε συνειδητοποιήσει πως το ταξίδι μόλις άρχιζε. Οι τρείς ώρες πέρασαν γρήγορα, αν και λαγοκοιμόμασταν, προσπαθώντας να αναπληρώσουμε λίγο από το νυχτερινό ύπνο.

Η ανατολή στην Αθήνα​

Όταν προσγειωθήκαμε πήγαμε για να τσιμπήσουμε τίποτα και αρχίσαμε να κάνουμε βόλτες για να περάσουμε τις επόμενες 5 ώρες. Ενώ φτάσαμε στο terminal B, το αεροπλάνο για ΗΠΑ έφευγε από το terminal E. Τα 2 terminals συνδέονται με ένα σαν συρμό μετρό, που όμως πάει χωρίς οδηγό. Αφού μας ήλεγξαν τα διαβατήρια και τα εισιτήρια, κατευθυνθήκαμε προς το βαγόνι για το terminal E.

Μεταφορά μεταξύ των terminals​

Στο άλλο terminal δεν υπήρχαν πολλά καταστήματα, όμως είχε καλύτερη θέα στους διαδρόμους απογείωσης / προσγείωσης. Έτσι την περισσότερη ώρα χαζεύαμε τα αεροπλάνα που έρχονταν και έφευγαν. Μεταξύ αυτών και τα 2 τελευταία μοντέλα των Boeing και Airbus.

Το Airbus 380 της Singapore

Το Boeing 787 της Etihad​

Τελικά η αναμονή τελείωσε και επιτέλους ήρθε και η σειρά μας να επιβιβαστούμε. Αφού (ξανα) ήλεγξαν τα διαβατήρια, κατευθυνθήκαμε προς την πύλη για να φύγουμε.

Η πτήση για το Λος Άντζελες διήρκησε περίπου 12,5 ώρες. Με λίγα κουνήματα, το πρώτο μισό έως τη Γροιλανδία κύλησε γρήγορα. Από το αεροπλάνο βλέπαμε τους πάγους πάνω από την Ισλανδία, τη Γροιλανδία και τον βόρειο Καναδά.

Οι πάγοι στην Γροιλανδία​

Ωραίο θέαμα μεν, αλλά η έλλειψη ύπνου είχε αρχίσει να επιδρά. Ενώ ο αδερφός μου είχε κοιμηθεί ήδη, εγώ έκλεισα τα μάτια πάνω από τον κόλπο Χάντσον. Όταν ξύπνησα κοντεύαμε στο Λας Βέγκας. Πλέον είχαμε αρχίσει να κατεβαίνουμε. Περάσαμε πάνω από το Μπάρστοου και πλέον φτάναμε στο Λος Άντζελες.

Έχοντας αρχίσει την κάθοδο, πάνω από το Σαν Μπερναρντίνο​

Αφού για κάμποση ώρα περνούσαμε πάνω από τα σπίτια της αχανούς πόλης, κάποια στιγμή προσγειωθήκαμε στο αεροδρόμιο. Επιτέλους ήμασταν στην Αμερική!

Το Λος Άντζελες​

Λίγες Πληροφορίες για το Λος Άντζελες
Το Λος Άντζελες είναι η μεγαλύτερη πόλη της Καλιφόρνια, αν και ο τίτλος της πρωτεύουσας ανήκει στο Σακραμέντο. Η αχανής αυτή μεγαλούπολη, μαζί με τα πάμπολλα προάστιά της έχει πληθυσμό περίπου 8,5 εκατομμύρια. Γνωστές συνοικίες και προάστια της πόλης είναι το Χόλιγουντ, το Μπέβερλι Χιλς, η Σάντα Μόνικα, το Μαλιμπού και η Λονγκ Μπιτς. Λόγω της συνεχόμενης δόμησης, ακόμη και το Αναχάιμ (όπου βρίσκεται η Ντίσνεϊλαντ), 50 χιλιόμετρα μακριά, δίνει την εντύπωση ενός ακόμα προαστίου.

Το Λος Άντζελες περιλαμβάνει πλήθος από μουσεία και άλλα αξιοθέατα. Οι γνωστές παραλίες της πόλης είναι η Santa Monica και Venice. Παγκοσμίου φήμης μουσεία είναι τα Getty, LACMA και Huntington. Γνωστοί δρόμοι της πόλης είναι η Rodeo Drive, η Sunset Boulevard και η Hollywood Boulevard με την Walk of Fame. Στην πρωτεύουσα του κινηματογράφου, έχουν την έδρα τους μεγάλες εταιρείες του χώρου, όπως η Paramount, η Warner Bros και η Universal. Επίσης κορυφαία πανεπιστήμια βρίσκονται στο Λος Άντζελες, όπως το UCLA και το USC. Το αντίστοιχο του Central Park της Νέας Υόρκης, εδώ είναι το πάρκο Griffith με το γνωστό αστεροσκοπείο. Τέλος υπάρχουν και τα θεματικά πάρκα της Disneyland και Knott’s Berry.

Ένα πρόβλημα της αχανούς αυτής πόλης είναι το κυκλοφοριακό. Το αυτοκίνητο ζει και βασιλεύει, οπότε γενικά χρειάζεται προσεκτικός σχεδιασμός, από κάποιον που σκοπεύει να επισκεφθεί τα αξιοθέατα της πόλης. Όμως είναι και το καλύτερο μέσο για να γνωρίσει κανείς την πόλη.

Τα μέσα μαζικής μεταφοράς είναι λίγο μπερδεμένα. Υπάρχουν τα λεωφορεία και το μετρό (MetroRail). Το MetroLink, είναι σαν τον Προαστιακό. Το μετρό της πόλης, έχει σχετικά λίγους σταθμούς για την έκταση της πόλης και ενδέχεται να μην βολεύει πάντα. Επίσης, στην πόλη κυκλοφορούν λεωφορεία από διάφορα προάστια, με διαφορετικά χρώματα και λογότυπα. Για παράδειγμα, η εταιρεία που διαχειρίζεται τα λεωφορεία της Santa Monica ονομάζεται Big Blue Bus και τα λεωφορεία είναι προφανώς μπλε. Τα λεωφορεία της Culver City είναι πράσινα κλπ. Ένα άλλο ζήτημα που χρήζει προσοχής, είναι οι γραμμές. Μπορεί μία γραμμή να υπάρχει μόνο την ημέρα, ενώ υπάρχουν και άλλες που είναι μόνο νυχτερινές. Επίσης κάποιες γραμμές εκτελούνται μόνο τις καθημερινές, ενώ υπάρχουν άλλες μόνο τα Σαββατοκύριακα. Οπότε μπορεί κάποιος που σχεδίαζε να πάει από το A στο Β την Παρασκευή και τελικά αλλάζει το πρόγραμμα για το Σάββατο, να μείνει στη στάση να περιμένει το λεωφορείο…

Εισιτήριο βγάζεις από τον οδηγό. Πρέπει να έχεις το ακριβές ποσό, καθώς δε δίνουν ρέστα. Συνήθως τα εισιτήρια έχουν 1-2$ για 1 διαδρομή. Μία άλλη επιλογή είναι η κάρτα TAP. Η κάρτα αυτή κοστίζει 1$. Εμείς είχαμε βγάλει μια από το σταθμό του MetroRail “Aviation / LAX”. Στην κάρτα αυτή βάζεις χρήματα και την χτυπάς κάθε φορά που επιβιβάζεσαι σε κάποιο μέσο μαζικής μεταφοράς, μέχρι να τελειώσουν τα χρήματα. Όμως δεν την δέχονται όλες οι εταιρείες που διαχειρίζονται λεωφορειακές γραμμές στο Λος Άντζελες. Για τις εταιρίες που την δέχονται, δείτε εδώ.

Το αεροδρόμιο του Λος Άντζελες (LAX) συνδέεται με την πόλη με διάφορους τρόπους. Υπάρχει ένα λεωφορείο, το LAX Shuttle C-Route, το οποίο περνά από όλα τα terminals και συνδέει το αεροδρόμιο με τον σταθμό των λεωφορείων LAX City Bus Center (ο κεντρικός σταθμός λεωφορείων της πόλης είναι ο Union Station). Μία άλλη εναλλακτική είναι το LAX Shuttle G-Route, το οποίο επίσης περνά από όλα τα terminals και συνδέει το αεροδρόμιο με την πράσινη γραμμή του MetroRail στη στάση Aviation / LAX. Και τα 2 αυτά λεωφορεία είναι δωρεάν. Αν κάποιος πάρει στη συνέχεια το “κανονικό” λεωφορείο ή το MetroRail πληρώνει το κανονικό εισιτήριο. Επίσης πολλά ξενοδοχεία έχουν βανάκι που πάει απευθείας στο αεροδρόμιο.

Λος Άντζελες - Διαμονή
Στο Λος Άντζελες φτάσαμε κατά τις 6 το απόγευμα. Κατά τη διάρκεια της πτήσης, μας είχαν δώσει να συμπληρώσουμε τα χαρτιά του immigration. Μόλις φτάσαμε, πήραμε τις βαλίτσες, φακελωθήκαμε (φωτογραφία και αποτυπώματα) και δώσαμε το χαρτί που είχαμε συμπληρώσει στο αεροπλάνο. Μου έκανε εντύπωση το πόσο γρήγορα τελειώσαμε με τα διαδικαστικά.

Επειδή θα φεύγαμε το επόμενο πρωί, δεν θα βλέπαμε τίποτα στο Λος Άντζελες εκείνο το βράδυ. Είχαμε καταλήξει στο να επισκεφθούμε τη Disneyland, τη Hollywood Boulevard και τη Santa Monica στον γυρισμό. Έτσι, ξεκινήσαμε για το ξενοδοχείο που θα διανυκτερεύαμε, το Hilton Los Angeles Airport. Το συγκεκριμένο, όπως και τα περισσότερα του αεροδρομίου, βρισκόταν κοντά στη στάση LAX City Bus Center, που πάνε τα λεωφορεία του αεροδρομίου. Αφού αφήσαμε τις βαλίτσες, πήγαμε για φαγητό σε κάποια Mc Donalds που είχαμε δει λίγο πιο κάτω. Γυρίσαμε στο ξενοδοχείο για ένα κανονικό ύπνο, ανυπόμονοι για την επόμενη μέρα.

Το επόμενο πρωί ξεκινήσαμε πάλι για το αεροδρόμιο. Η πτήση της Hawaiian για Χονολουλού έφευγε στις 10. Η πρώτη ελληνίδα που συναντήσαμε στην Αμερική, ήταν η πολύ ευγενική υπάλληλος στο αεροδρόμιο που ήλεγχε τα διαβατήρια. Παρότι στο terminal της Hawaiian γίνονταν έργα και τα περισσότερα καταστήματα ήταν κλειστά, βρήκαμε ένα στην πύλη με κάτι σαν-σάντουιτς για πρωινό, φάγαμε και περιμέναμε με ανυπομονησία την αναχώρηση.

Το Ταξίδι για τη Χονολουλού
ΣΗΜΕΙΩΣΗ #1: Η Hawaiian, όπως και όλες νομίζω οι αμερικάνικες εταιρείες, χρεώνουν ξεχωριστά τις αποσκευές κατά το check-in στις πτήσεις εσωτερικού. Η κάθε βαλίτσα κοστίζει 25$ ανά πτήση είτε προς ηπειρωτικές ΗΠΑ είτε μεταξύ των νησιών. Η τιμή γίνεται 15$ αν κάποιος γραφεί μέλος στο πρόγραμμα HawaiianMiles. Επίσης οι ταινίες στο αεροπλάνο είναι pay-per-view.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ #2: Αν κάποιος σκοπεύει να πάει και του αρέσουν οι εκπλήξεις, ας παρακάμψει το επόμενο κομμάτι της ενότητας…


Οι υπόλοιποι ΟΚ; Συνεχίζουμε. Η πτήση για Χονολουλού από τις πόλεις της δυτικής ακτής κρατάει 6 ώρες. Μαζί με τις 3 ώρες που έχουν διαφορά το Λος Άντζελες με τη Χονολουλού, θα φτάναμε εκεί στις 1 το μεσημέρι. Το A330 ήταν ένα από τα αεροπλάνα που ήθελα πάντα να πετάξω.

Το A332 της Hawaiian​

Η πρώτη έκπληξη ήρθε με το που μπήκαμε στο αεροπλάνο, καθώς πάνω από τα ντουλαπάκια των χειραποσκευών υπήρχαν χρωματιστά LED. Πηγαίνοντας προς τις θέσεις μας, είδαμε καμιά δεκαριά ηλικιωμένους με στολές, οι οποίοι ήταν βετεράνοι του Β’ ΠΠ και θα μετέβαιναν στο Γκουάμ για κάποια βράβευση. Επίσης ο πολύ ευγενικός αεροσυνοδός που ήταν υπεύθυνος για το τμήμα που καθόμασταν εμείς, ήταν ένας παππούλης γύρω στα 65. Από την αρχή, η ατμόσφαιρα στο αεροπλάνο ήταν ευχάριστη.

Το εσωτερικό του αεροπλάνου

Φεύγοντας από το Λος Άντζελες​

Οι 6 ώρες της πτήσης γενικά πέρασαν με κουνήματα αλλά και ένα αίσθημα ανυπομονησίας. Λίγο τσιμπολόγημα, λίγη κουβέντα… Τα σύννεφα που υπήρχαν πάνω από το Λος Άντζελες άρχισαν να διαλύονται κοντά στα νησιά.

Η άφιξη στη Χονολουλού​

Η μεγαλύτερη έκπληξη του ταξιδιού, ήταν όμως όταν προσγειωθήκαμε, όπου ο πιλότος έβαλε χαβανέζικη μουσική. Γενικά, το σκέλος αυτό του ταξιδιού, ήταν η καλύτερη εισαγωγή για τις διακοπές που ουσιαστικά μόλις ξεκινούσαν.

 

[go2dbeach]

περιμένουμε τη συνέχεια!

 

[Nikos1986]

6. Λίγα Λόγια για το Οάχου

Το Oahu είναι το πιο πυκνοκατοικημένο νησί της Χαβάης. Το νησί έχει διαστάσεις περίπου 70 km x 50 km. Οι 2 κύριες οροσειρές που διατρέχουν το νησί από ΒΔ προς ΝΑ είναι η Koolau στα ανατολικά και η Waianae στα δυτικά.

Χάρτης του Οάχου [πηγή: wikitravel.org]​

Η πρωτεύουσα Χονολουλού, αποτελεί την κύρια πύλη εισόδου στα νησιά, αφού το αεροδρόμιό της υποδέχεται τις περισσότερες πτήσεις από της ηπειρωτικές ΗΠΑ και το εξωτερικό. Το αεροδρόμιο έχει διάφορα terminals, με τα λεωφορεία 19 και 20 για το Waikiki να πραγματοποιούν στάσεις σε όλα. Επίσης, από τις στάσεις των terminals περνάνε και τα βανάκια των εταιρειών ενοικίασης αυτοκινήτων (δεν πας με τα πόδια). Η ενοικίαση αυτοκινήτου στη Χαβάη είναι φθηνή, υπολογίστε περίπου 50$ την ημέρα, ακόμα και για σπορ αυτοκίνητο (χώρια η ασφάλεια που θα επιλέξετε). Επίσης η βενζίνη είναι φθηνή, περίπου 3,5$ / γαλόνι (1 γαλόνι = 3,8 λίτρα και με ισοτιμία 1,2 είναι περίπου 0,75 ευρώ / λίτρο).


Η Honolulu, με την γνωστή παραλία Waikiki, βρίσκεται στο νότιο τμήμα του νησιού και εκτείνεται πρακτικά από το Pearl Harbor έως και τη νοτιοανατολική ακτή του νησιού στο Koko Head. Στη Honolulu βρίσκονται 4 ηφαιστειακοί κώνοι, ο Punchbowl με το στρατιωτικό νεκροταφείο, ο Diamond Head ένα φυσικό ορόσημο του Waikiki, ο απότομος Koko Head και ο πλημμυρισμένος με θαλασσινό νερό Hanauma Bay. Τα περισσότερα ξενοδοχεία του νησιού βρίσκονται στο μακρόστενο Waikiki, μια στενή λωρίδα Γης, ανάμεσα στον ωκεανό και το κανάλι Ala Wai.
Η πόλη της Honolulu είναι η μόνη “μεγαλούπολη” στην πολιτεία, με ό,τι καλό και κακό συνεπάγεται. Πέρα από τα ξενοδοχεία, υπάρχει πληθώρα επιλογών για φαγητό και ποτό, κατά κύριο λόγο στο Waikiki. Υπάρχουν επίσης μερικά εμπορικά κέντρα, όπως το Ala Moana στο Waikiki και το Aloha Tower Marketplace στο κέντρο της πόλης (Downtown). Επίσης, ενδέχεται να υπάρχει κίνηση στους δρόμους, κυρίως στις Kalakaua Avenue και Kuhio Avenue του Waikiki, καθώς και στον Nimitz Highway που πάει στο αεροδρόμιο. Το πάρκινγκ στην Honolulu είναι σχεδόν παντού επί πληρωμή, είτε στο πεζοδρόμιο με παρκόμετρα είτε σε χώρους στάθμευσης με αυτόματα μηχανήματα. Για το δεύτερο υπολογίζετε τιμές 10-20$ για 24 ώρες.

Το Oahu επίσης είναι το μοναδικό νησί με βολικό σύστημα για τις δημόσιες συγκοινωνίες. Τα λεωφορεία The Bus διασχίζουν τη Honolulu και πραγματοποιούν και δρομολόγια μέχρι και τη βόρεια ακτή και τη Haleiwa. Βολικά δρομολόγια είναι τα 19 και 20, που συνδέουν το Waikiki με το αεροδρόμιο. Το 20 επίσης συνεχίζει και στο Pearl Harbor. Τα εισιτήρια έχουν 2,5$, πληρώνονται στον οδηγό μετρητά και δεν δίνονται ρέστα. Τα λεωφορεία το αεροδρομίου είναι ίδια με τα υπόλοιπα, και ο οδηγός θα επιμείνει οι βαλίτσες να μπουν κάτω από το κάθισμα. Για να κατέβετε, δίνετε σήμα στον οδηγό τραβώντας το σκοινί πάνω από τα παράθυρα.


Από τη Χονολουλού εκτείνονται ακτινικά 3 αυτοκινητόδρομοι. Ο H-1 ενώνει το Pearl Harbor και το αεροδρόμιο με το Diamond Head και στη συνέχεια με τη νοτιοανατολική ακτή, ο H-2 πάει προς την Haleiwa στην βόρεια ακτή, και ο H-3 κατευθύνεται προς την προσήνεμη (βορειοανατολική) πλευρά.


Πέρα από τη Honolulu, η μεγαλύτερη άλλη κωμόπολη του νησιού που ενδιαφέρει τον ξένο, είναι η Haleiwa, στην γνωστή για το σέρφινγκ, βόρεια ακτή. Οι γνωστές παραλίες της βόρειας ακτής εκτείνονται από τη Haleiwa έως την Kawela. Τα υψηλότερα κύματα παρατηρούνται τον χειμώνα, και μπορεί να ξεπεράσουν τα 5 μέτρα. Επίσης, ο διαγωνισμός Triple Crown of Surfing πραγματοποιείται εδώ, κάθε Δεκέμβρη. Στην πόλυ της Haleiwa υπάρχουν εστιατόρια και καταστήματα με είδη σέρφινγκ. Επίσης εδώ βρίσκεται και το Matsumoto's, το κατάστημα με τις καλύτερες γρανίτες (τοπικό έδεσμα των νησιών, μαζί με τις γαρίδες και τον ανανά). Όμως και η ίδια η Haleiwa μοιάζει με χωριό μπροστά στη Honolulu, τόσο όσον αφορά την έκταση όσο και τον πληθυσμό, τους ρυθμούς της καθημερινότητας κλπ. Κάποια καταλύματα που αναφέρουν ως τοποθεσία την Haleiwa, ενδέχεται να βρίσκονται στον Kamehameha Highway και όχι μέσα στην ίδια την Haleiwa. Η Haleiwa συνδέεται με τη Honolulu, αν θυμάμαι καλά με τη γραμμή The Bus 52.


Ειδικά στο Oahu, υπάρχει ο κίνδυνος μόλυνσης από λεπτοσπείρωση. Έτσι καλό είναι να αποφεύγεται το κολύμπι σε ποτάμια και λίμνες. Επίσης γενικά η ιατρική περίθαλψη στη Χαβάη κοστίζει. Επειδή την πατήσαμε και μάθαμε, για ένα απλό αντιβιοτικό μαζί με την απαραίτητη ιατρική συνταγή και ένα παυσίπονο υπολογίζετε γύρω στα 150-200 $.

Προειδοποιητική πινακίδα για τη λεπτοσπείρωση στους καταρράκτες της Waimea​

 

[jimakos]

Περιμένουμε με ανυπονονησια την συνεχεια!

 

[KIKI]

περιμενω και εγω τη συνεχεια .
σε ευχαριστουμε για τις πολυ χρησιμες πληροφοριες .
Εχω κανει το ιδιο ταξιδι παλιά με DELTA , αλλά χωρις υπνο στη Καλιφορνια οπως πολυ σοφά κανατε .Πεταξα Αθηνα - Φρανφουρτη - λος Αντζελες - Χονολουλου ( με λιγο υπνο στη Χονολουλου ) και μετά Μπιγκ Αιλαντ .
οταν εφτασα στη Κόνα δεν θυμομουν ουτε το ονομα μου

 

[varioAthens]

Θελουμε και ΠΟΛΛΕΣ φωτογραφιες!!

 

[villi]

Συναρπαστικό ταξίδι και πολύ λεπτομερής η περιγραφή σου!Περιμένουμε τη συνέχεια!