underwater
Member
- Μηνύματα
- 2.902
- Likes
- 13.508
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ανταρκτική
Ημέρα 3η (μέρος 'β): Βίλνιους by night
Ήμουν μες στο τρόλεϊ προσπαθώντας να προσανατολιστώ καθώς πήγαινα για λίγο στο ξενοδοχείο για ξεκούραση και ζέστη, όταν μου τηλ. η Ρ., η couchsurfer που θα συναντούσα, για να μου πει ότι ξεμπέρδεψε από δουλειά νωρίτερα από ό, τι υπολόγιζε και να με ρωτήσει αν μπορούσαμε να συναντηθούμε σε κανά μισάωρο στην Παλιά Πόλη. Συμφώνησα και κατέβηκα από το τρόλεϊ, συνειδητοποιώντας ότι δεν είχα ιδέα για το πού βρισκόμουν. Άρχισα λοιπόν να ρωτάω από εδώ και από εκεί και για κακή μου τύχη οι άνθρωποι που συναντούσα είτε ήταν στην πλειοψηφία τους ηλικιωμένοι και δεν γύριζαν να με κοιτάξουν καν, είτε έκαναν μια προσπάθεια αλλά τα αγγλικά τους δεν τους το επέτρεπαν. Ευτυχώς έπεσα σε 1-2 τύπους που γνώριζαν λίγα αγγλικά και μου έδωσαν έναν γενικό προσανατολισμό, ενώ από εκεί και πέρα χρησιμοποίησα σαν σημάδι τις κορυφές των κτιρίων. Πάντως θα πρέπει να τονίσω, ότι αν και περπάτησα για αρκετή ώρα στα σκοτάδια και τις ερημιές δεν αισθάνθηκα κάποια ανασφάλεια.
Η Ρ., μια συμπαθέστατη και πολυταξιδεμένη κοπέλα κοντά στα 35, παντρεμένη και μαμά μιας όμορφης μικρής κόρης, ήρθε μαζί με τη φίλη της Ε., μια επίσης συμπαθητική κοπέλα γύρω στα 37-38 η οποία έχει ήδη μια ενήλικη κόρη! Σκέφτηκα ότι σύμφωνα με τα δεδομένα της χώρας εγώ στα 31 μου θα έπρεπε να έχω ήδη παιδί και μάλιστα minimum 5-6 χρονών! Άρχισα να αισθάνομαι ενοχές για το ότι δεν μου έχει ξυπνήσει ακόμα έντονα το μητρικό ένστικτο, αλλά γρήγορα τις ξεπέρασα! Και στις δύο φάνηκε πολύ περίεργο το ότι επέλεξα να ταξιδέψω στη χώρα τους χειμωνιάτικα, ενώ έδειξαν μεγάλη αγάπη προς τα θερμά κλίματα (η Ε. ειδικά μιλούσε με νοσταλγία για τις διακοπές που είχε κάνει πριν μερικά χρόνια στη Σαντορίνη).
Το πρόγραμμα που είχαν σκεφτεί περιλάμβανε βόλτα στο Uzupis και φαγητό σε ένα ιταλικό εστιατόριο εκεί. Το Uzupis είναι υποτίθεται η γωνιά των διανοούμενων και των καλλιτεχνών, ενώ πριν μερικά χρόνια οι κάτοικοι του το «ανακήρυξαν» για πλάκα ανεξάρτητο. Έτσι σε κάποιο σημείο μπορείτε να δείτε το «σύνταγμά» του, το οποίο είναι γραμμένο σε πολλές γλώσσες (όχι, τα ελληνικά δεν συμπεριλαμβάνονται σε αυτές). Πρόκειται για μια συμπαθητική γειτονιά με μικρά σπιτάκια, έργα τέχνης σε ανύποπτα σημεία και ενδιαφέροντα μαγαζάκια. Θα πρέπει να τονίσω παρ’ όλα αυτά ότι δεν εντυπωσιάστηκα κιόλας, ενώ από ό, τι μου είπαν η γειτονιά αξίζει κατά βάση το καλοκαίρι. Φωτογραφίες από το Uzupis δεν έβγαλα καλές επειδή ήταν βράδυ και θα σας παραθέσω σε άλλο κεφάλαιο κάποιες πρωινές από επόμενη επίσκεψή μου εκεί. Από εκείνη τη βραδυνή μου βολτίτσα πάρτε αυτή που βρίσκεται στην είσοδο της «Δημοκρατίας του Uzupis»!
uzupis
Κάναμε επίσης μια βόλτα κοντά στην εκκλησία της Αγίας Άννας, όπου σε ένα σημείο υπάρχει ένας μεγάλος τοίχος γέματος μικρά, ενδιαφέροντα και ετερόκλητα έργα τέχνης. Μου άρεσε πολύ!
wall
wall2
Το (αυθεντικό όπως μου είπαν) ιταλικό όπου ήθελαν να πάμε ήταν για καλή μου τύχη γεμάτο. Η αλήθεια είναι ότι προτιμούσα να δοκιμάσω και άλλα πιάτα λιθουανικής κουζίνας από το να φάω λαζάνια και πίτσα. Έτσι, μετά από περισυλλογή καταλήξαμε στο εστιατόριο Čili kaimas, παράρτημα της αλυσίδας εστιατορίων Čili, τα οποία είδα και στη Ρίγα. Τα συγκεκριμένα εστιατόρια έχουν και παραρτήματα ιταλικής και ασιατικής κουζίνας. Τόσο στο Βίλνιους όσο και στη Ρίγα θα δείτε ένα σωρό μαγαζιά με την επωνυμία Čili Pica, όπου μπορείτε να φάτε την πίτσα σας! Εγώ στο kaimas πάντως, μετά από παραίνεση της Ρ., πήρα μια μερίδα pancakes πατάτας με μαριναρισμένες ρέγκες (το ξέρω, είμαι γραφική) και μια περίεργη σως σαν τζατζίκι! Το ξέρω, ο συνδυασμός ρέγκας-«τζατζικιού» ακούγεται κάπως, αλλά εμένα μου άρεσε! Το pancake από την άλλη παραήταν βαρύ για τα γούστα μου, αλλά νομίζω σε πολλούς θα αρέσει. Το παραπάνω συνόδευσα με το καθιερωμένο μου μπυρόνι!
pancakes
Η συζήτηση είχε και πάλι ενδιαφέρον. Μιλήσαμε πολύ για ταξίδια βασικά, τα οποία από ό, τι φάνηκε ήταν το κοινό ενδιαφέρον όλων μας! Παρ’ όλα αυτά, σε κάποια φάση η κουβέντα αναπόφευκτα πήγε και στα οικονομικά των χωρών μας, όπου η Ε. δεν άντεξε και «ξέσπασε», λέγοντάς μου όσο πιο διακριτικά μπορούσε ότι εξοργίζεται όταν βλέπει τους Έλληνες να «διαλύουν» τα πάντα για μια μείωση των υψηλών μισθών τους, όταν η ίδια δέχεται να ζει με ακόμα λιγότερα χρήματα κατορθώνοντας να τα βγάζει πέρα με σχετική άνεση και τα σχετικά. Αν μάλιστα συνδέσω τα λεγόμενά της με μια συζήτηση που μου έκαναν πιο πριν για το αν οι Έλληνες κάνουν σιέστα το μεσημέρι νομίζω ότι είναι σαφής η εικόνα που τα ΜΜΕ περνάνε για εμάς εκεί!
Άρχισα οπότε εγώ να παραθέτω την άλλη πλευρά με ηρεμία, αν και μου είχε ανέβει το αίμα στο κεφάλι, μιλώντας για τους απάνθρωπους φόρους, για τις συντάξεις, για το ότι οι μισθοί μας δεν είναι οι υψηλοί που νομίζει, αλλά ότι κοντεύουν να εξισωθούν με τους δικούς τους με την διαφορά ότι οι τιμές των δικών μας αγαθών αυξάνονται όλο και περισσότερο. Δυστυχώς με τα οικονομικά δεν το κατέχω πολύ για να παραθέσω επιχειρήματα που θα την άφηναν κατάπληκτη, αλλά νομίζω ότι προβληματίστηκε. Αναφέρθηκα βέβαια και στις ευθύνες του λαού, καθώς, όσο κι αν πολύς κόσμος προσπαθεί να πείσει και τον ίδιο του τον εαυτό για το αντίθετο, προσωπικά δε νομίζω ότι ο δικομματισμός και η διαφθορά ήταν έργο μόνο των «μεγάλων». Τέλος πάντων, μετά από αυτό επιστρέψαμε σε πιο «ανάλαφρα» ζητήματα και μπορώ να πω ότι πέρασα ένα ευχάριστο βράδυ!
Γύρισα στο ξενοδοχείο αισθανόμενη και πάλι γεμάτη, ενώ η σκέψη ότι την επόμενη μέρα θα πήγαινα Ρίγα με μελαγχόλησε, καθώς το Βίλνιους μου άρεσε πάρα πολύ.
Ήμουν μες στο τρόλεϊ προσπαθώντας να προσανατολιστώ καθώς πήγαινα για λίγο στο ξενοδοχείο για ξεκούραση και ζέστη, όταν μου τηλ. η Ρ., η couchsurfer που θα συναντούσα, για να μου πει ότι ξεμπέρδεψε από δουλειά νωρίτερα από ό, τι υπολόγιζε και να με ρωτήσει αν μπορούσαμε να συναντηθούμε σε κανά μισάωρο στην Παλιά Πόλη. Συμφώνησα και κατέβηκα από το τρόλεϊ, συνειδητοποιώντας ότι δεν είχα ιδέα για το πού βρισκόμουν. Άρχισα λοιπόν να ρωτάω από εδώ και από εκεί και για κακή μου τύχη οι άνθρωποι που συναντούσα είτε ήταν στην πλειοψηφία τους ηλικιωμένοι και δεν γύριζαν να με κοιτάξουν καν, είτε έκαναν μια προσπάθεια αλλά τα αγγλικά τους δεν τους το επέτρεπαν. Ευτυχώς έπεσα σε 1-2 τύπους που γνώριζαν λίγα αγγλικά και μου έδωσαν έναν γενικό προσανατολισμό, ενώ από εκεί και πέρα χρησιμοποίησα σαν σημάδι τις κορυφές των κτιρίων. Πάντως θα πρέπει να τονίσω, ότι αν και περπάτησα για αρκετή ώρα στα σκοτάδια και τις ερημιές δεν αισθάνθηκα κάποια ανασφάλεια.
Η Ρ., μια συμπαθέστατη και πολυταξιδεμένη κοπέλα κοντά στα 35, παντρεμένη και μαμά μιας όμορφης μικρής κόρης, ήρθε μαζί με τη φίλη της Ε., μια επίσης συμπαθητική κοπέλα γύρω στα 37-38 η οποία έχει ήδη μια ενήλικη κόρη! Σκέφτηκα ότι σύμφωνα με τα δεδομένα της χώρας εγώ στα 31 μου θα έπρεπε να έχω ήδη παιδί και μάλιστα minimum 5-6 χρονών! Άρχισα να αισθάνομαι ενοχές για το ότι δεν μου έχει ξυπνήσει ακόμα έντονα το μητρικό ένστικτο, αλλά γρήγορα τις ξεπέρασα! Και στις δύο φάνηκε πολύ περίεργο το ότι επέλεξα να ταξιδέψω στη χώρα τους χειμωνιάτικα, ενώ έδειξαν μεγάλη αγάπη προς τα θερμά κλίματα (η Ε. ειδικά μιλούσε με νοσταλγία για τις διακοπές που είχε κάνει πριν μερικά χρόνια στη Σαντορίνη).
Το πρόγραμμα που είχαν σκεφτεί περιλάμβανε βόλτα στο Uzupis και φαγητό σε ένα ιταλικό εστιατόριο εκεί. Το Uzupis είναι υποτίθεται η γωνιά των διανοούμενων και των καλλιτεχνών, ενώ πριν μερικά χρόνια οι κάτοικοι του το «ανακήρυξαν» για πλάκα ανεξάρτητο. Έτσι σε κάποιο σημείο μπορείτε να δείτε το «σύνταγμά» του, το οποίο είναι γραμμένο σε πολλές γλώσσες (όχι, τα ελληνικά δεν συμπεριλαμβάνονται σε αυτές). Πρόκειται για μια συμπαθητική γειτονιά με μικρά σπιτάκια, έργα τέχνης σε ανύποπτα σημεία και ενδιαφέροντα μαγαζάκια. Θα πρέπει να τονίσω παρ’ όλα αυτά ότι δεν εντυπωσιάστηκα κιόλας, ενώ από ό, τι μου είπαν η γειτονιά αξίζει κατά βάση το καλοκαίρι. Φωτογραφίες από το Uzupis δεν έβγαλα καλές επειδή ήταν βράδυ και θα σας παραθέσω σε άλλο κεφάλαιο κάποιες πρωινές από επόμενη επίσκεψή μου εκεί. Από εκείνη τη βραδυνή μου βολτίτσα πάρτε αυτή που βρίσκεται στην είσοδο της «Δημοκρατίας του Uzupis»!
uzupis
Κάναμε επίσης μια βόλτα κοντά στην εκκλησία της Αγίας Άννας, όπου σε ένα σημείο υπάρχει ένας μεγάλος τοίχος γέματος μικρά, ενδιαφέροντα και ετερόκλητα έργα τέχνης. Μου άρεσε πολύ!
wall
wall2
Το (αυθεντικό όπως μου είπαν) ιταλικό όπου ήθελαν να πάμε ήταν για καλή μου τύχη γεμάτο. Η αλήθεια είναι ότι προτιμούσα να δοκιμάσω και άλλα πιάτα λιθουανικής κουζίνας από το να φάω λαζάνια και πίτσα. Έτσι, μετά από περισυλλογή καταλήξαμε στο εστιατόριο Čili kaimas, παράρτημα της αλυσίδας εστιατορίων Čili, τα οποία είδα και στη Ρίγα. Τα συγκεκριμένα εστιατόρια έχουν και παραρτήματα ιταλικής και ασιατικής κουζίνας. Τόσο στο Βίλνιους όσο και στη Ρίγα θα δείτε ένα σωρό μαγαζιά με την επωνυμία Čili Pica, όπου μπορείτε να φάτε την πίτσα σας! Εγώ στο kaimas πάντως, μετά από παραίνεση της Ρ., πήρα μια μερίδα pancakes πατάτας με μαριναρισμένες ρέγκες (το ξέρω, είμαι γραφική) και μια περίεργη σως σαν τζατζίκι! Το ξέρω, ο συνδυασμός ρέγκας-«τζατζικιού» ακούγεται κάπως, αλλά εμένα μου άρεσε! Το pancake από την άλλη παραήταν βαρύ για τα γούστα μου, αλλά νομίζω σε πολλούς θα αρέσει. Το παραπάνω συνόδευσα με το καθιερωμένο μου μπυρόνι!
pancakes
Η συζήτηση είχε και πάλι ενδιαφέρον. Μιλήσαμε πολύ για ταξίδια βασικά, τα οποία από ό, τι φάνηκε ήταν το κοινό ενδιαφέρον όλων μας! Παρ’ όλα αυτά, σε κάποια φάση η κουβέντα αναπόφευκτα πήγε και στα οικονομικά των χωρών μας, όπου η Ε. δεν άντεξε και «ξέσπασε», λέγοντάς μου όσο πιο διακριτικά μπορούσε ότι εξοργίζεται όταν βλέπει τους Έλληνες να «διαλύουν» τα πάντα για μια μείωση των υψηλών μισθών τους, όταν η ίδια δέχεται να ζει με ακόμα λιγότερα χρήματα κατορθώνοντας να τα βγάζει πέρα με σχετική άνεση και τα σχετικά. Αν μάλιστα συνδέσω τα λεγόμενά της με μια συζήτηση που μου έκαναν πιο πριν για το αν οι Έλληνες κάνουν σιέστα το μεσημέρι νομίζω ότι είναι σαφής η εικόνα που τα ΜΜΕ περνάνε για εμάς εκεί!
Άρχισα οπότε εγώ να παραθέτω την άλλη πλευρά με ηρεμία, αν και μου είχε ανέβει το αίμα στο κεφάλι, μιλώντας για τους απάνθρωπους φόρους, για τις συντάξεις, για το ότι οι μισθοί μας δεν είναι οι υψηλοί που νομίζει, αλλά ότι κοντεύουν να εξισωθούν με τους δικούς τους με την διαφορά ότι οι τιμές των δικών μας αγαθών αυξάνονται όλο και περισσότερο. Δυστυχώς με τα οικονομικά δεν το κατέχω πολύ για να παραθέσω επιχειρήματα που θα την άφηναν κατάπληκτη, αλλά νομίζω ότι προβληματίστηκε. Αναφέρθηκα βέβαια και στις ευθύνες του λαού, καθώς, όσο κι αν πολύς κόσμος προσπαθεί να πείσει και τον ίδιο του τον εαυτό για το αντίθετο, προσωπικά δε νομίζω ότι ο δικομματισμός και η διαφθορά ήταν έργο μόνο των «μεγάλων». Τέλος πάντων, μετά από αυτό επιστρέψαμε σε πιο «ανάλαφρα» ζητήματα και μπορώ να πω ότι πέρασα ένα ευχάριστο βράδυ!Γύρισα στο ξενοδοχείο αισθανόμενη και πάλι γεμάτη, ενώ η σκέψη ότι την επόμενη μέρα θα πήγαινα Ρίγα με μελαγχόλησε, καθώς το Βίλνιους μου άρεσε πάρα πολύ.
Attachments
Last edited by a moderator:
